Secretarieel en Financieel Jaarverslag 2009-2010

FACULTEITSVERENIGING DER RUIMTELIJKE WETENSCHAPPEN
Ibn Battuta
minuten van elkaar af liggen, omdat één hostel te
weinig capaciteit had. Hierna zijn we met de
veerboot naar het eiland Brac gevaren. Op het
eiland aangekomen werd iedereen vrijgelaten om
te doen wat ie zelf wilde zoals bijkomen van de
treinreis, zonnen, zwemmen, fietsen en terrasjes.
’s Avonds stond niks op het programma. Iedereen
is lekker uit eten geweest en de meesten gingen
vroeg op bed om weer wat bij te slapen.
Op dag 5 zijn we de dag begonnen met een
rondleiding door Split en het paleis van
Diocletianus die goed bewaren is geweest. Het is
gebouwd tijdens de Romeinse tijd in opdracht van
keizer Diocletianus. In 1979 is het paleis en een
deel van de historische stad eromheen op de
Werelderfgoedlijst van UNESCO geplaatst.
Na de rondleiding hebben we nog de kerktoren
beklommen om van het mooie uitzicht op het
centrum te genieten.
Na het centrum van Split te hebben verkend zijn
we berg Marjan opgewandeld. Berg Marjan is een
beschermd natuurgebied ten westen van de stad.
Hier hebben we van het uitzicht genoten en zijn
daarna weer naar beneden gewandeld. Na een paar
uur vrije tijd in Split, stond een museum op het
programma. Door een ongeluk is dit niet
doorgegaan.
Beatrijs Lont (vice-voorzitter van de commissie) is
lelijk met haar knie tegen de rand van een fontein
aangestoten. Hierdoor liep ze een zeer diepe snee
op. Commissiegenoten Jurjen Zuijdendorp en
Josine van Son zijn met Beatrijs met de ambulance
naar het ziekenhuis gereden. Deze werd snel
geregeld door twee behulpzame Kroaten. De
wond werd schoongemaakt, gehecht en er kwam
gips om haar been zodat de wond niet meer open
kon gaan door een kniebuiging. Hierna zijn de drie
naar het hostel gebracht met de ambulance, omdat
Beatrijs niet op haar been mocht en kon staan.
Hier werd gelijk de verzekering, het bestuur van
Ibn Battuta en de ouders van Beatrijs op de
hoogte gebracht. Er werd besloten om terug te
reizen naar Nederland en dat Jurjen bij haar zou
blijven. Er moest tot donderdag gewacht worden
vanwege het regelen van een terugvlucht door de
reisverzekering.
Helaas moest de dag zo afsluiten.
De zesde dag was een reisdag van Split naar
Sarajevo met een tussenstop in Mostar. Helaas
moest deze reis zonder Jurjen en Beatrijs
plaatsvinden, die waren achtergebleven met de
zeer behulpzame hosteleigenaar in Split.
We zijn met de bus (maatschappij Globtour) van
Split naar Mostar gereden. Bij de grens Kroatië
Bosnië-Herzegovina konden we na een snelle blik
op de paspoorten vlot doorrijden. In Mostar
hadden we een stop van 2 uur om de beroemde
brug en het gezellige centrum te bekijken. Hierna
hebben we de reis vervolgd naar Sarajevo waar
rond 17.00 uur aankwamen. Hier werden we
opgewacht door de hosteleigenaar van HCC
Sarajevo die ons met open armen ontving.
’s Avonds kon ieder voor zich zijn eigen
avondprogramma invullen.
De volgende dag hebben we in Sarajevo hebben
we een zeer interessante en bijzondere rondleiding
gekregen door Amir Telibechirowich. Hij vertelde
uitgebreid over de geschiedenis van Sarajevo. Ook
heeft hij ons nog meegenomen naar een synagoge.
Na de rondleiding door de stad, was het na de
lunch tijd om naar het tunnelmuseum (Sarajevski
ratni tunnel), vlakbij het vliegveld van de stad, te
gaan. We zijn hier met de bus (maatschappij Sead
Musić ) naartoe gebracht. Het vliegveld was ten
tijde van de oorlog in handen van de Verenigde
Naties. Dit was in de zomer van 1992
achtenveertig uur niet het geval. We kregen bij het
museum een dvd te zien, die verhaalde over de
gruwelen van de burgeroorlog en de rol van de
tunnel in die tijd. De opzet van de film is dat er
zowel materiaal van amateurs als van journalisten
is gebruikt. De bezetting van de stad duurde van
1992 tot in 1995 en geldt hiermee als de langste in
de moderne geschiedenis. De oorlog heeft aan
zo’n elfduizend mensen het leven gekost. De
tunnel is gereedgekomen in 1993, na vier
maanden en vier dagen graafwerk. Het resultaat
hiervan was 800 meter tunnel van één meter breed
en één meter zestig hoog. Hier is op dit moment
vijfentwintig meter van over. Naast het
verplaatsen van mensen werd de tunnel ook
gebruikt voor “goederenvervoer”. Met name
wapens, sigaretten, petroleum en drank waren
populair. Maar ook elektriciteit en gas werden
door de tunnel naar Sarajevo vervoerd. De
overtocht was verre van veilig te noemen, daar de
tunnel in bezet gebied eindigde. In de tunnel zijn
nu oude wapens en een gastenboek te vinden.
Hieruit konden we opmaken dat er verschillende
Pagina 25 van 63