PROGRAMSKI JEZICI 2

VIŠEDIMENZIONALNI VEKTORI
• Vektori, o kojima smo govorili na prethodnom predavanju, lepo se mogu iskoristiti za kreiranje
dvodimenzionalnih struktura podataka, poput matrica, i još opšitije, višedimenzionalnih struktura
podataka. Tako se, na primer, matrice mogu formirati kao vektori čiji su elementi vektori. Tako,
recimo, matricu sa m redova i n kolona možemo formirati kao vektor od m elemenata čiji su
elementi vektori od n elemenata. To je najlakše uraditi ovako:
• vectorime_matrice(m,vector(n));
• Na primer, matricu “a” sa 10 redova i 5 kolona, čiji su elementi realni brojevi tipa “double”,
možemo deklarisati ovako:
• vector Polje(5, vector(3)); ili
• Int Polje[5][3]={1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,12,13,14,15}
• Int Polje[5][3]={{1,2,3},{4,5,6},{7,8,9},{10,11,12},{13,14,15}}
• Ova prividno rogobatna sintaksa zahtijžževa pažljiviju analizu. Prvo, mi ovim zapravo
deklarišemo vektor čiji su elementi tipa “vector”, odnosno vektor vektora realnih
brojeva, a to nam upravo i treba. Primetimo razmak između dva znaka “>” u ovoj deklaraciji.
Prvi parametar, “10”, kao što znamo, predstavlja dimenziju vektora, drugi parametar predstavlja
vrednost koja se koristi za inicijalizaciju elemenata vektora, konačno dobijamo vektor od 5
elemenata, pri čemu je svaki element vektor od 3 elementa, što nije ništa drugo nego tražena
matrica formata 5 × 3.