askeri müze_150dpi

ASKERİ MÜZE
ASKERİ MÜZE ve KÜLTÜR SİTESİ KOMUTANLIĞI
MILITARY MUSEUM and CULTURAL CENTER COMMAND

Koleksiyonlarının zenginliği ve çeşidi açısından
dünyanın önde gelen müzelerinden birisi olan Askerî
Müzenin kuruluşu modern anlamda olmamakla
beraber 15. yüzyıla kadar uzanmaktadır. 1453‘te
İstanbul‘un Türkler tarafından fethinden sonra Aya
İrini Kilisesi, değerli harp silah araç ve gereçlerinin
toplandığı Cebehane olarak düzenlenmiştir. 1726 tarihinde
Cebehane‘deki tüm malzemeye yeni bir düzen verilerek
Dar-ül Esliha adıyla yeni bir kuruluş gerçekleştirilmiştir.
Modern anlamda Türk müzeciliğinin temeli Tophane Müşiri Ahmet
Fethi Paşa‘nın gayretleri ile 1846 yılında atılmış ve bu tarih Türk müzeciliğinin
ve Askerî Müzenin gerçek anlamda ilk kuruluşu olmuştur.
Aya İrini‘deki revakların (üç tarafı kapalı bir tarafı ise sütunlara oturan
kemerlerle dışarı açılan mekân) araları camekânlarla kapatılarak sergileme
mekânları hâline getirilmiştir. Bu mekânlardan bir bölümünde eski harp
silah, araç ve gereçlerinden oluşan koleksiyonlar, diğer bölümlerde ise arkeolojik
eser koleksiyonları sergilenmiştir.
Ahmet Fethi Paşa‘dan sonra Aya İrini‘deki bu koleksiyonlar kısa bir süre
sonra ilk defa „Müze“ adını alarak Müzeyi Hümayun olarak isimlendirilmiştir.
Müze teşkilatının kurulmasından sonra özellikle arkeolojik eserlerin
sayısının artması üzerine bu eserler Çinili Köşk‘e taşınmış ve bugünkü
İstanbul Arkeoloji Müzelerinin temeli atılmıştır.
Ahmet Muhtar Paşa, silah koleksiyonlarını, ilanlar ve resmî yazışmalar ile
zenginleştirmiştir. Kütüphanesi, sineması, atış poligonu, yayınları, kıyafethanesi
ve mehteri ile günümüz çağdaş müzecilik anlayışına uygun, nitelikli
bir müze oluşturulmuştur.
1940 yılına kadar Aya İrini‘deki faaliyetlerini sürdüren Askerî Müze, İkinci
Dünya Savaşı‘nın Türkiye‘ye de sıçrayabileceği düşüncesiyle faaliyetlerine
bir süre ara vermiştir. Savaş tehlikesinin ortadan kalkmasından sonra 1949
yılında Maçka Silahhanesi‘nde depolanan eserler 1959‘dan itibaren Harbiye
Mektebi Jimnastikhanesi binasında tekrar sergilenmeye başlanmıştır.
Bu binanın zamanla Askerî Müze koleksiyonları için yetersiz kalması ve
çağdaş anlamda gelişmeye yönelik adımların atılmasına imkân vermemesi
üzerine 1966 yılından itibaren restorasyon çalışmaları sürdürülen eski
Harbiye binasının Askerî Müze olarak kullanılmasına karar verilmiş ve 10
Şubat 1993 günü yeni bir düzenleme ile ziyarete açılmıştır.
ASKERİ MÜZE
MILITARY MUSEUM

The foundation of Military Museum , which is one of the leading museums of
the world in terms of the richness of its collections, dates back to the 15th century,
though not in the modern sense. After Istanbul was conquered by the Turks in
1453, the Saint Irene Church was organized as a ‚Cebehane‘, an armory, in which
valuable war armaments, tools and equipment were stored. In 1726, all the materials
in Cebehane were reorganized and a new foundation, called ‚Dar-ül Esliha‘,
the Place of Arms, was established. The foundations of Turkish museology in modern
sense were laid down in 1846 by the efforts of Artillery Marshall Ahmet Fethi
Pasha and this date has become the foundation of Turkish museology and the
Military Museum for the first time in real sense.
The spaces between the cloisters in the Saint Irene (a space closed on three sides
and opening to outside with arches set on columns on one side) were turned into
exhibition areas through closing them with showcases. In some of such spaces collections
of old war arms, tools and equipment were exhibited while in others collections
of archeological artifacts were displayed.
Shortly after Ahmet Fethi Pasha’s contributions, these collections in Saint Irene
were called the ‚Müzeyi Hümayun‘, the Imperial Museum , having the title “Museum”
in its name for the first time. Subsequent to the formation of the museum
organization, and especially upon an increase in the number of archeological artifacts,
these artifacts were transferred to the ‚Çinili Köşk‘, the Tiled Chalet, and
the foundations of today‘s Archeological Museums in Istanbul were laid down.
Ahmet Muhtar Pasha enriched the arms collections with proclamations and
official correspondence. With its library, cinema, shooting gallery, publications,
costume house and the ‚Janissary Band‘, a qualified museum conforming to the
modern understanding of modern museology was created.
The Military Museum continued its activities in Saint Irene until 1940 and then
suspended its activities for a while, considering that the Second World War may
spread to Turkey as well. After the war risk had reduced, the artifacts stored in the
Maçka Armory began to be displayed again in the Military School ‚s Gymnasium.
Because this building was found to be
insufficient with time and did
not allow any steps for improvement
in the modern sense
to be taken, it was decided
that the old Harbiye
building, with
restoration works
ongoing since 1966,
would be used as
the Military Museum
and it was opened
for visits on February
10, 1993 with a
new arrangement.

Türk Ordusu Kuruluş Salonu
Foundation of Turkish Army Hall
Orta Asya Türk Kültürü ve tarihinden örneklerin
yer alığı bu salon Türklerin Soy ağacını gösteren
bir pano ile başlamaktadır. Türk ve dünya tarihi
içinde önemli bir yere sahip olan Çin Seddi’nin
Türkler tarafından aşılışının gösterildiği diorama
salona hareketlilik katmaktadır. Salon duvarlarında
Türk göç yolları haritası, Turan Taktiği Krokisi,
Metehan’ın 10’lu ordu sistemi, Göktürk ve Uygur
Alfabeleri, Avrupa Hunları Haritası gibi baskı resimler
ile Tatung savaşı, Atilla ve Ordusu, Orta
Asya Türk Kültürü, Türk Efsane ve Kahramanları
ile ilgili yağlıboya tablolar sergilenmektedir.
Ayrıca salonda yer alan vitrinlerde Orta Asya’da
Eski Türklerin kullandığı günlük eşyalardan, savaş
araç ve gereçlerinden örnekler (imitasyon) yer
almaktadır.
At the entrance of this hall which hosts examples from
Central Asian Turkish culture and history, there is a
panel showing the family tree of the Turks. The diorama
depicting the event in which the Turks passed over
the Great Wall of China creates a good atmosphere in
the hall. The printed pictures of the map showing the
Turkish migration routes, Sketch of Turan Tactics, decimal
system army of Metehan, Gokturk and Uighur
Alphabets, Maps of European Hun Turks as well as oil
paintings depicting Tatung War, Atilla and his army,
Central Asian Turkish Culture and Turkish Legends,
Heroes and Heroines are exhibited.
Also there are samples (imitation) of daily equipment,
war tools and devices used by the old Turks in the Central
Asia at the showcase inside the hall.
Atilla / Atilla
Karamanoğlu Mehmet Bey’in heykeli ve Türkçe
ile ilgili fermanı / Statue of Karamanoğlu Mehmet
Bey and his edict on Turkish language

Tatung savaşı, Atilla ve Ordusu / Tatung War, Atilla and his army

Osmanlı Devleti Kuruluş Dönemi
Foundation of Ottoman State
Kurulduğu andan itibaren dünyayı sarsan Osmanlı
İmparatorluğu’nun kuruluşunun anlatıldığı
salonda; fethedilen yerleri padişahlara göre ayrı
renklerde gösteren dijital harita, Ertuğrul Gazi
ve Şeyh Edebali’nin Osman Bey’e öğütleri panosu,
Osman Bey tarafından beyliğin kuruluşu ve
beyliğe atanması ile ilgili yağlı boya resim, döneme
ait Osmanlı padişahlarının tabloları ile dönemin
önemli zaferlerini anlatan yağlı boya tablolar yer
almaktadır.
Ayrıca Askeri Müze koleksiyonları içersinde yer
alan Osmanlı Devletinin kurucularından Orhan
Gazinin miğferi, 1389 Kosova savaşında Osmanlı
Ordusu tarafından kullanılan sancak ve Gazi Evrenos
Bey‘‘e ait zırh gömlek salonda sergilenmektedir.
In the hall where information is given on the foundation
of the Ottoman state, which has shaken the
world from the very beginning of its foundation, there
is a digital map showing the areas conquered in different
colours by the Sultans, panel of advice by Ertugrul
Ghazi and Sheikh Edebali to Osman Bey, an oil
painting displaying the foundation of the principality
by Osman Bey and his appointment as the ruler of the
principality, various paintings of Ottoman sultans and
oil paintings depicting decisive victories of that period.
In the hall, the helmet of Orhan Ghazi, the founder
of Ottoman State, the standard used by the Ottoman
Army during Kosovo War in 1389 and armour mantle
of Köse Mihail, which are among the Military Museum
collection, are exhibited.
Osmanlı Devletinin kurucularından
Orhan Gazinin miğferi / Helmet of
Orhan Ghazi, the founder of Ottoman
State

Osman Gazi / Osman Ghazi
Orhan Gazi / Orhan Ghazi
I. Murat / Sultan Murad I.
II. Selim / Sultan Selim II.

Fatih Sultan Mehmet
Sultan Mehmet II, The Conqueror
II. Murat‘ın şehzadesidir. 21 yaşında tahta oturarak
devleti ve ordusunu daha büyük hamleler yapacak
bir kudrete ulaştırmıştır. İstanbul‘u fethetmek
için askerî tarihin kaydettiği ilk büyük ateşli
silahlar ile ordusunu dayanılmaz bir kudret hâline
getirmiştir. Ayrıca 1000 yıllık tarihi boyunca
bütün muhasaraları muvaffakiyetsizliğe uğratan
surları aşmak için seyyar kuleler kurdurmuştur.
Nihayet 6 Nisanda başlayan kuşatma, 22 Nisanda
Fatih‘in donanmayı Beşiktaş‘tan Haliç‘e indirmesiyle
çok şiddetli bir duruma girmiştir. 29 Mayıs
1453‘te yapılan son taarruzla şehri alarak Orta
Çağa son vermiştir.
Bu büyük Türk Sultanı 1481 senesi ilkbaharında
üç yüz bin kişilik bir ordunun başında yeni bir
sefere çıkmıştır. Ancak, Hünkar Çayırı denilen
mevkide hastalanmış ve çok geçmeden 3 Mayıs
1481‘de vefat etmiştir.
He was the crown prince during the reign of Murat II.
Following his succession to the throne at the age of 21, he
reinforced his state and army rendering them capable of
launching more powerful assaults. In order to conquer
Constantinople , he has turned his army into an irresistible
force through using the first large fire guns the
military history has recorded. Additionally, he has built
transportable towers to surmount the city walls, which
had prevented all the sieges throughout its 1000- year
history. The siege, which had finally started on the 6th of
April, turned violent with Fatih launching his navy into
the Golden Horn from Beşiktaş on the 22nd of April.
Following the final attack on May 29th, 1453, he seized
the city and this victory marked the end of the Middle
Ages.
This great Turkish Sultan launched a new campaign in
the spring of 1481 and led an army of 300.000 soldiers.
However, he fell ill at a location called ‚Hünkar Çayırı‘,
the Sultan‘s Meadow, and passed away shortly on May
3rd, 1481

Kesici Silahlar Salonu
Cutting Weapons Hall
Bu bölümde sergilenen İslamiyet Dönemi kesici
silahların en eskisi 12. yüzyıl sonuna aittir. Koleksiyondaki
kılıçların en önemli grubunu Yavuz Sultan
Selim‘in Mısır Seferi sırasında İskenderiye‘deki
Memluk hazinesinden ele geçirilen kılıçlar oluşturur.
Koleksiyonun büyük bölümünü oluşturan Türk
kılıçları, kama, hançer ve yatağanlar (Osmanlı ordusunda
genellikle piyade sınıfı olarak bilinen yeniçeriler
ile denizci askerler olan leventler tarafından
kullanılan kesici silah) 15. yüzyıldan başlayarak 19.
yüzyıla kadar geniş bir yelpaze içinde değerlendirilebilirler.
Bu bölüm içinde 16. yüzyıldan başlayarak kronolojik
düzende sergilenen yatağanlar ayrı bir grup oluştururlar.
Sergilenen silahlar arasında Arap kökenli
olan ve 19. yüzyıla tarihlenen cenbiyeler ile Türk
ve Kafkas kökenli kamalar da bulunmaktadır.
Kesici silahlar salonundaki diğer önemli bir
grubu Türk, Memluk, İran balta ve teberleri
(genellikle hükümdar maiyetinde
bulunan özel muhafızlar ile dervişlerin
kullandığı ay biçiminde bazen iki
yüzlü olan bir harp silahı ve derviş
sembolü) teşkil eder. Askerî
Müze zengin bir alem
(bayrak ve sancak gönderlerinin
tepelik bölümünde
kullanılan ve orduların başında
ordunun sembolü olarak
taşınan bir tepelik)
koleksiyonuna
sahiptir.
Kesici silahlar
salonu girişinde
sergilenen bu alemler daha
çok Memluk ve İranlılara aittir.
The oldest among edged weapons of the Islamic Period
exhibited in this section dates back to the late 12th
Century. The most important group among the
swords in the collection is comprised of the spoils
of the Egyptian Campaign of Yavuz Sultan Selim
acquired from the Memluk Treasury in Alexandria
. The Turkish swords, stilettos, daggers and
‚yatagans‘ (an edged weapon used by the
Janissary and the mariners known
generally as the infantry class in
the Ottoman army called ‚levends‘)
forming a large part of the collection
have its origins in various periods
ranging from the 15th century to
the 19th century.
‚Yatagans‘, which are exhibited in chronological
order from the 16th century
onwards in this section, constitute a separate
group. The ‚cenbiyes” daggers of Arabic
origin from the 19th century and daggers of
Turkish and Caucasian origin are among the
weapons displayed in this section.
Another important group in the edged weapons
hall is comprised of the Turkish, Memluk and Iranian
axes and ‚tebers‘, (a crescent shaped war weapon
sometimes with two edges, generally used by the private
guards of the monarch‘s escort and dervishes. It
is a symbol of the dervish). The Military Museum has
a rich collection of ‚alems‘ (a finial used at the top of
the flagpole and starboard pole and carried as a symbol
before the armies). These alems displayed at the
entrance of the edged weapons hall are mostly of Memluk
and Iranian origin.

17. yüzyıl İran, gümüş üzerine altın yaldızlı kabza ve
kın değerli taşlarla süslenmiştir. İran Şahı tarafından
Rus Generaline verilmiştir. / 17th century Persian sword,
gold-gilded hilt and sheat are made of silver and decorated
with precious jewels. Given to Russian general by Persian
Shah

Yatağanlar 18.-19. yy türk. /
Yataghans 18th-19th century turkish.

Savunma Silahları
Defense Arms
İslam savunma silahları; miğfer, zırh takım (gömlek,
kolçak, dizçek), kalkan ve hayvan zırh takımlarından
(boyun, sağrı ve at alın zırhı) oluşmaktadır. İslam
savunma silahları salonunda Osmanlı, Memluk,
İran, Akkoyunlu, Şirvanşah ve Timurlu dönemlerine
ait 14.yüzyıl ile 18.yüzyıl sonlarına kadar olan
zaman dilimini kapsayan zengin bir koleksiyon sergilenir.
Bu eserler biçim, süsleme özellikleri ve yapım
teknikleri bakımından birbirine çok benzemekle
birlikte dönem dönem form ve süsleme motiflerinde
farklılıklar görülebilir.
Savunma silahlarında dayanıklılığından dolayı
tercih edilen malzeme demirdir. Ancak
sadece Osmanlılarda 16.yüzyıldan sonra miğfer,
kalkan ve at alın zırhlarında görülen bakır
üzerine tombaklama tekniğinde yapılmış pek
çok malzeme bulunur.
Savunma silahlarının bir alt grubunu da
sadece törenlerde kullanılmak üzere
yapılanlar oluşturur. 16. yüzyıldan
itibaren görülmeye başlanan ajur
tekniğiyle yapılmış plakaların,
koyu kırmızı kadife kumaş üzerine
aplike edilmesiyle meydana
getirilen miğferler (zerrin
külahlar) ve söğüt dalı üzerine
renkli ibrişim sarmak suretiyle
oluşturulan kalkanlar bu
grubun en çarpıcı örnekleridir.
Islamic defense arms consist of helmets, suits of armor
(jackets, armbands, knee plates), shields and animal
armor sets (neck, rump and horse frontal armor). In
the Islamic defense arms hall, a rich collection from
the Ottoman, Memlukî, Iranian, Akkoyunlu, Shirvanshah
and Timurlu periods covering a period from
the 14th century to the late 18th century is displayed.
Even though these works are very similar in terms of
form, adornment characteristics and manufacturing
techniques, slight differences between them in terms of
their forms and adornment motifs may be seen from
period to period.
The preferred material for defense arms is iron due to
its endurance. However, only in Ottomans, there are
many materials produced through gilding on copper
such as helmets, shields and horse frontal armors after
the 16th century.
A sub-group of defense arms includes the materials
that are produced to be used merely
in ceremonies. Helmets produced by the
appliqué of the plates made by embroidery
openwork, which was a method
started to be used in the 16th century,
on dark red velvet fabric (zerrin conical
caps) and shields produced
by wrapping colored silk thread
on willow branches are the
most striking examples of this
group.

Tombak at alın zırhı, Osmanlı,
16. yy. ikinci yarısı / Gold plated
copper chanfron,Ottoman, 2 nd
Half of the 16 th century.
Altın kaplama miğfer,
Osmanlı, 16. yy. /
Gold plated helmet,
Ottoman, 16 th century.
Tören Kalkanı, osmanli 19. yy /
Ceremonial shield, ottoman, 19th century.

Ateşli Silahlar
Firearms
16. yüzyıldan 20. yüzyıl başına kadar imal edilmiş
fitilli, çakmaklı, kapsüllü ve iğneli mekanizmalı
ateşli silah örneklerinin sergilendiği Ateşli Silahlar
Salonu‘nda, ateşli silah mekanizmalarının gelişimi
izlenebilir.
Salonda 16. yüzyıldan 20.yüzyıla kadar çeşitli Avrupa
ülkelerinde ve Amerika‘da imal edilmiş tüfek ve
tabanca örnekleri de sergilenmektedir.
İstanbul merkez olmak üzere Anadolu ve Anadolu
dışında kalan Kafkasya, Azerbaycan, Balkanlar,
Mısır, Suriye ve Arabistan bölgelerinde imal edilmiş
çakmaklı ve fitilli tüfek ve tabancaların yer aldığı bu
salondaki örnekler, 16. yüzyıldan 19. yüzyıla yayılan
tarih periyodu içinde değerlendirilir. Bu silahlarda
Osmanlı silah teknolojisi yanında süsleme tekniklerinin
ve motiflerinin zenginliği de görülebilir.
In the Fire Arms Hall, in which examples of fire arms
with matchlock, flintlock, caplock and pin mechanism
covering a period from the 16th century to early 20th
century are displayed, the development of the fire arms
mechanisms can be observed.
In the hall, examples of rifle and pistol manufactured
in various European countries and the United States
of America during a period between the 16th century
and the 20th century are displayed as well.
The examples in this hall, where flintlock and matchlock
rifles and pistols are exhibited, manufactured in
Anatolia with Istanbul as the center and in the regions
outside Anatolia such as Caucasian, Azerbaijan , the
Balkans, Egypt , Syria and Arabian regions are evaluated
in a historical period spanning from the 16th century
to the 20th century. In addition to the Ottoman
arms technology, the wealth of adornment techniques
and motifs can be observed on these arms.

8 Namlulu Çakmaklı Tabanca, İngiliz, 19.
yy başı. İngiliz Silah Ustası William Parker
tarafından yapılmıştır. W. Parker 1800-1840
yılları arasında III. George‘un silah yapımcısı
olarak çalışmıştır. / 8 Barrels Matchlock
Pistol, English, early 19th century. It was
produced by British Master of Gun William
Parker. William Parker worked for George
III as gun producer between 1800 and 1840.

Arkadan kapaklı tüfek, avusturya
(Wernd) Model 1868/ Bolt action rıfle,
austrian (Wernd) model 1868
Mekanizmalı tüfek, ingiliz (Lee-Enfield)
Model 1907 / Bolt action rıfle, english
(Lee-Enfield) model 1907

İğneli Toplu tabanca, belçika, 19. yüzyıl
ikinci yarısı / Pinfire Revolving pistol,
belgian, second half of the 19th century.
İğneli Toplu tabanca, belçika (Lefaucheux),
19. yüzyıl ikinci yarısı / Pinfire
Revolving pistol, belgian (Lefaucheux),
second half of the 19th century.

İğneli Toplu tabanca, belçika (Liège), 19. yüzyıl. II. Abdülhamit‘e
ait. Liege‘de 1845-1885 yıllarında çalışmış Auguste
Francotte Atölyesi üretimidir. Francotte ailesi yüzyıldan
uzun bir süredir av silahları yapmıştır. Erken dönem
parçalarından bazıları minyatür çakmaklı tabancalardır.
Ancak bugün, bütün dünyada çok beğenilen, ince işçilikli
av tüfekleri ile ünlüdür. / Pinfire Revolving pistol, belgian
(Liège) 19th century. Owner Sultan Abdulhamit II. It
was a production of Auguste Francotte Gun Factory that
operated in Liege between 1845 and 1885. The Francotte
family produced hunting guns for more than a century.
Some of their early pieces were miniature flintlock pistols.
However, they are famous for the hunting rifles with fine
workmanship, which are admired worldwide today.
Toplu tabanca, avusturya (L. Gasser),
model 1820 Karadağ / Revolving pistol,
austrian (L. Gasser) model 1820 Montenegro

Yarı Otomatik Tabanca (Mauser), alman, model
1890 / Self loading pistol (Mauser), german,
model 1890.
Tabanca (Parabellum), alman, 20. yy başı /
Pistol (Parabellum), german, early 20th century.

Tabanca (Walther), alman, 20. yy başı /
Pistol (Walther), german, early 20th century.

Tüfek açılım panosu, alman (Mauser) 19. yy. /
Parts of a rifle,german (Mauser) 19th century.

Kapsüllü tüfek, fransız 19. yy / Percussion
rifle,french 19th century.

Ağır makineli tüfek, Kurtuluş Savaşında
kullanılmıştır. Fransız (Hotchkiss), 1914-17
model. / Heavy machine gun, used during
Independace War, french (Hotchkiss), model
1914-17.

Ağır makineli tüfek, amerikan (Gardner),
1879 model / Heavy machine gun (Gardner),
american, model 1879.

Harbiyeli Atatürk Sınıfı
Atatürk‘s Classroom
Türkiye Cumhuriyeti‘nin kurucusu Mustafa Kemal
ATATÜRK, Harp Okulu ve Harp Akademisi öğrenimini
Askerî Müze binasında tamamlamıştır. 1899
yılında Harp Okuluna girmiş ve 1902 yılında teğmen
rütbesi ile mezun olmuştur. 1903 yılında Harp Akademisine
devam ederek 1905 yılında kurmay yüzbaşı
rütbesi alarak eğitimini tamamlamıştır.
Mustafa Kemal‘in Harp Akademisinde okuduğu
dershane onun anısına düzenlenmiştir.
Dershanede ATATÜRK‘ün okul yaşamı ile ilgili fotoğraflar
ve belgeler de sergilenmektedir
Mustafa Kemal ATATURK, the founder of the Republic
of Turkey , received his War Academy and War
College education in the Military Museum building.
He entered the War Academy in 1899 and graduated
in 1902 as a lieutenant. Attending the War College in
1903, he completed his education in 1905 as a staff
captain.
The classroom, in which Mustafa Kemal studied in the
War College , was organized in memory of him.
In the classroom, photographs and documents related
to ATATURK ‚s school life are exhibited.

Askerî Kıyafetler
Uniforms
18. yüzyılın sonlarına kadar fazla çeşitlilik göstermeyen
askerî kıyafetler, III. Selim (1789-1807)‘den
itibaren gerçekleştirilen yenileşme hareketleri nedeniyle
değişim göstermeye başlar. 1909 yılında yayımlanan
Elbise-i Askeriye Nizamnamesi ile haki renkte
ceket ve pantolondan oluşan üniformalar kabul edilir.
Türk ordusu, İstiklal Savaşı‘na bu kıyafet düzeni içinde
girmiştir. Kıyafetler Galerisi‘nde; Osmanlı Devleti
döneminde kullanılan subay üniformaları, er üniformaları,
apoletler yer almaktadır.
Military costumes which did not present a great diversity
until late XVIII century started to diversify as
a result of the renovation movements from Selim III
(1789-1807) onwards.
Under the Regulation of Military Apparel promulgated
in 1909, uniforms consisting of khaki jackets and
pants were adopted.
The Turkish Army has entered the War of Independence
in this apparel. In the Costumes Gallery, officers’
uniforms, privates’ uniforms, epaulettes used in the
Ottoman era.

Tevfik Paşa‘ya ait Müşir (Mareşal) setresi /
The Marshal Coat belonging to Tevfik Pasha.

General Kazım Karabekir‘e ait Tümgeneral
üniforması / Major General uniform belongs
to General Kazim Karabekir.
57. Alay Komutanı Şehit Yarbay Hüseyin Avni
Beye ait üniforma ve kılıç. / Uniform and sword
belongs to Lieutenant Colonel Hüseyin Avni,
commander of the 57th Regiment, martyred in
the Dardanelles War.

Tümgeneral Cafer Tayyar Eğilmez‘e ait üniforma
/ Major General uniform belongs
to General Cafer Tayyar Eğilmez.

Mahmut Şevket Paşa Suikasti
Mahmut Şevket Pasha assassination
Eski Harbiye Nazırı ve Sadrazam Mahmut Şevket
Paşa 11 Haziran 1913 günü Harbiye Nezaretinden
Çıkarak Divan yolundan Babıali‘ye giderken
bir cenaze konvoyu ile önü kesilmiş, arabanın
durmasından yararlanan üç saldırgan silahlarını
ateşleyerek Paşayı ve yaverini öldürmüştür.
Bu olayın anısına hazırlanan bölümde araba, suikastçilere
ait silahlar ve Mahmut Şevket Paşa‘ya
ait üniformalar sergilenmektedir.
Ex-minister of Military Affairs and Grand Vizier
Mahmut Şevket Pasha was intercepted with a funeral
convoy panel on June 11, 1913 when he was
going to Babıali [ the Sublime Porte], from the Ministry
of War via the Divan way and three assassins
taking advantage of stopping of the car fired
their guns and killed the Pasha and his aide.
In the section prepared in memento of those incident
assassins’ guns and Mahmut Şevket Pasha’s
uniforms are exhibited.

Nişan ve Madalyalar
Orders and Medals
Kılıçlı Mecidi Nişanı, 1844‘den itibaren verilmeye
başlanmış olan askeri nişandır. Sultan Abdülmecit
döneminde tasarlanmıştır. Çift kılıçlı nişan, beşer
şualı yedi şubeden (köşe) ibarettir. Ortasında padişahın
tuğrası yer almakta, etrafında kırmızı mineli
fon üzerinde altın ile yazılmış „Gayret, Hamiyet,
Sadakat“ sözleri bulunmaktadır. Alt kısmında 1268
(1851) tarihi yazılıdır. Şua aralarında Ay Yıldız motifi
ve nişanın asılma yerinde ona bağlı kırmızı mineli ay
yıldız vardır. Şemsesi aynı modelde çift kılıçlıdır. Şua
üzerlerinde ay yıldız motifleri bulunmaktadır. Mecidiye
Nişanı Sultan Abdülmecid Hanın (1823-1861)
1851‘de çıkardığı nişan, mecidi nişanı. Asıl adı “mecidi
nişanı” olmasına rağmen halk arasında mecidiye
nişanı adıyla anılmaktadır. Mecidiye nişanının beş
rütbesi vardı. Birinci rütbesinden 50, ikinci rütbesinden
150, üçüncü rütbesinden 800, dördüncü rütbesinden
3000 ve beşinci rütbesinden 6000 adet basıldı.
Yalnız birinci rütbenin murassaı (değerli taşlarla
süslemesi) bulunmaktadır. Mecidiye nişanının ortasında
çemberle çevrili kabarık kısımda bir tuğra
yer alır. Bu kısmın etrafında kırmızı mineli bir fon
üzerinde “gayret, hamiyyet, sadakat” kelimeleri;
altındaysa, 1268 (1851) tarihi yazılıdır. Kordon ucuna
asılan birinciyle, boyuna asılan ikinci ve üçüncü
rütbeli nişanlar, hemen hemen aynı büyüklüktedir.
Dördüncü rütbe daha küçük, beşinci rütbeyse en
küçük olanıdır. Beşinci rütbe gümüş olup, diğerleri
altındandır.
Medjidie or Mejidie (Turkish: Mecidiye Nişanı, August
29, 1852 – 1922) is the name of a military and knightly
order of the Ottoman Empire. The Order was instituted
in 1851 by Sultan Abdülmecid I.
Instituted in 1851, the Order was awarded in five classes,
with the First Class being the highest. The Order
was issued in considerable numbers by Sultan Abdülmecid
as a reward for distinguished service to members
of the British Army and the Royal Navy and the French
Army who came to the aid of the Ottoman Empire during
the Crimean War against Russia. In Britain it was
worn after any British gallantry and campaign medals
awarded, but before the Turkish Crimean War medal.
The Order was usually conferred on officers but a few
enlisted soldiers also received it in a lower class. During
World War I it was also awarded to a number of German
and Austrian officers.
On the obverse of the star is Sultan Abdülmecid‘s royal
cipher surrounded by an inscription on a gold-bordered
circle of red enamel; all on a star of seven triple
quills with small crescents and five-pointed stars between
them, suspended from a red enameled crescent
and star suspender with green enameled edges.
First Class Order
The order has 5 classes. First, second, third and fourth
classes are gold. Fifth (lower) class is silver.
Mecidiye nişanı ilmiye ve askeriye mensuplarından
üstün hizmet ve muvaffakiyet gösterenlere verilirdi.
Birinci ve ikinci rütbelerin sahiplerine nişanları, padişahın
huzurunda takılırdı.Beratla verilen ve kullanılan
mecidiye nişanı, kayd-ı hayat şartıyle verilir,
nişan sahibinin ölümünde hazineye iade edilirdi.

Kore-Kıbrıs Salonu
Korea & Cyprus Hall
Bu salon Kore Savaşı (1950-1953) ve Kıbrıs Barış
Harekâtı (1974)‘na ayrılmıştır. Kore Tugay Komutanı
Tuğgeneral Tahsin Yazıcı, Alay Komutanı
Şehit Albay Nuri Pamir ve Celal Dora‘ya ait üniforma,
sancaklar, madalya ve nişanlar Kore
Bölümü‘nde sergilenmektedir. Kıbrıs Barış Harekatı‘na
katılan komutanlara ait objeler ile harekât
sırasında ele geçirilen silah ve üniformalar
ise Kıbrıs Bölümü‘nde sergilenmektedir.
This hall is dedicated to the Korean War (1950-
1953) and the Cyprus Peace Operation (1974).
Uniforms of the Korea Brigade Commander, Brigadier
General Tahsin Yazıcı, Regiment Commanders,
Martyred Colonels Nuri Pamir and Celal
Dora, starboards, medals and decorations are displayed
in the Korean Section. Objects belonging to
commanders taking part in the Cyprus Peace Operation
and arms and uniforms acquired during the
operation are exhibited in the Cyprus Section.

Birleşmiş Milletler Hizmet
Madalyası ve Kol İşareti /
United Nations Order of
Service medal and arm mark.
Birleşmiş Milletler Hizmet Madalyası,
Mümtaz Birlik Şerit Rozet
Nişanı ve Bröve / United Nations
Order of Service medal, Superior
Military Unit Ribbon Rosette Badge
and Merit Badge.

Kore Savaş Madalyası / Korean War Medal.
Kore Savaş Madalyası / Korean War Medal.

Kıbrıs Rum Milli Muhafiz Ordusu subayı üniforması
ve sancak, Kıbrıs Barış Harekatı sırasında ele geçirilmiştir
/ Cypriot National Guard officers uniform and
flag, captured during the Cyprus Peace Operation.

Mehter
Janissary Band
Türk tarihi dünyada askeri başarılar ve zaferlerle
tanınmıştır. Tarihte askeri harekatların, şaşaalı
davullar ve özel ritimlerle desteklenmesi geleneği,
Hunlardan itibaren zamanımıza kadar geçen sürede,
birçok Türk devletinin ordularında devam
etmiştir. Başlangıçta tuğ ve davulla başlayan bu gelenek,
zamanla gelişmiş ve zenginleşmiştir. Böylece
Hun Türklerindeki “tuğ vurma” geleneği Selçuklularla
tabılhanelere ve Osmanlılarda mehterhanelere
dönüşmüştür. Bu dönemde mehterler ordunun,
kalelerin ve hatta toplumun müzik ihtiyacına cevap
veren kuruluşlar olarak önemini korumuştur.
Tarihi süreçte devamlı gelişen ve yenilenen mehter,
ilk çağlardaki Türk devletlerinden, Osmanlıya
kadar olan zamanda, bu devletlerin coğrafi
genişliği bakımından zamanla tüm dünyaya yayılmıştır.
XIX. yüzyılın başından itibaren önce
Prusya daha sonra Rusya, Polonya ve Almanya
gibi ülkelerin mehterler kurarak tuğ takımları
oluşturdukları bilinmektedir.
Osmanlının son dönemlerinde yeniçeri teşkilatının
bozulmasıyla kapatılan mehterler, Avrupa’da
geliştirilen askeri bandolar olarak günümüze
kadar gelmiştir.
1911 tarihinden itibaren, İkinci Meşrutiyet ile
birlikte mehter teşkilatını yeniden canlandırma
faaliyetleri baş göstermiş, „Müze-i Asker-i Osmani“ye
bağlı olarak yeniden tarih sahnesine
çıkmıştır. Mehterhane-i Hakani adı ile kurulan
bu takım 1914-1918 Birinci Dünya Savaşı‘ndaki
bazı cephelerde ve Kurtuluş Savaşı‘ndaki Kuvva-i
Milliye hareketlerinde etkin rol üstlenmiştir.
Askeri Müze ve Kültür Sitesi Komutanlığı bünyesinde
faaliyet gösteren Mehteran Birliği bu tarihi
geçmişin, zamanımızdaki sembolik bir ifadesi
olarak haftanın beş günü nevbet vurmaktadır.
Mehter bizi Türk tarihinin sayfalarında gezdirmektedir.
Türk hamasi havalarını dünyada ve
yurt içinde seslendirerek halkı coşturmaktadır.
Savaşların kazanılmasında tarihler yaratan mehter,
zafer esintilerini günümüze taşımaktadır.
Mehter törenlerin vazgeçilmez bir topluluğudur.
The Mehter has, since the first Turkish state in history,
been an element not only supporting, encouraging and
satiating the spirit of the Turkish land armies, but also an
element representing the emotions of a victorious nation.
Turkish history is known with military achievements and
victories worldwide. The historical tradition of supporting
military campaigns with imposing drums and special
rhythms were continued in the armies of many Turkish
states in the timeframe from the Huns to present.
This tradition that started initially with ensign and drum
grew and flourished in time. Thus the tradition of the Hun
Turks of stomping ensign transformed to large drums in
the Seljuks period and ‚Mehterhanes‘ , a band of varied
instruments, in the Ottomans. The Mehter in this period
maintained its significance as it satisfied the need for
music in the army, the fortresses and, in fact, of the public.
The Mehter Band, which was continuously improved
and renovated during the course of history to the whole
world in the timeframe from the Turk states until
the Ottoman in terms of geographical expanse of these
states. It is known that from the beginning of the XIX
century onwards Mehter bands were established first
in Prussia, then in countries such as Russia, Poland
and Germany formed ensign bands.
From 1911 onwards, starting with the Second Constitutional
Monarchy actions to rejuvenate the Mehter organization
were taken and it re-appeared on the historical
stagebeing subordinate to the Ottoman Military Museum.
This band established under the name The Khan‘s
Mehter Band, assumed effective role in certain fronts
during the First World War from 1914 to 1918 and in the
National Forces action during the War of Independence.
The Mehter Band Company operating under the Military
Museum and Cultural Complex Commandment‘s
organization beats ‚nevbet‘ five days a week as
a symbolic expression of the past. The Mehter Band takes
us through the pages of the Turkish history. Giving
voice to Turkish bravery music country and worldwide
they elate the public. The Mehter band that made history
in winning wars carries the breath of victory to our
day. The Mehter band is indispensible to ceremonies.

ASKERİ MÜZE ve KÜLTÜR SİTESİ KOMUTANLIĞI
MILITARY MUSEUM and CULTURAL CENTER COMMAND
Sultan II. Abdülhamit dönemi Osmanlı Devlet Arması
Emblem of the Ottoman State, period of Sultan Abdulhamit II.
Fotoğraflar / Photos
YAMAN YAŞINEL