10_MWBRABANT_03 2018_C

Najaar 2018
Noodlot:
Kim (14) wordt
geschept door
een auto
Keeping families close
Nieuw!
Zelf koken in
een Ronald
McDonald
Huiskamer
Gouden harten
Vrijwilligers van
het eerste uur
Als je zoon
Ronald McDonald
Huis Middenwest-Brabant
Jubileum!
Vijftien jaar
Huis Middenwest-
Brabant
ernstig ziek blijkt

Chantal Janzen
Foto: Linda Stulic
Achter de schermen In de vier nieuwe
gastenkamers van Ronald McDonald Huis Groningen
kunnen gezinnen in alle privacy even samenzijn.
Bobby-bubbel
Langzaam maar zeker kom ik uit mijn babybubbel. Een
blauwe wolk van zachte piekhaartjes, borstvoeding,
luiers, doorwaakte nachten en eindeloos geknuffel met
een warm babylijfje. Mijn Bobby-bubbel. In maart ben ik
bevallen van een prachtig jongetje met hanenkam en de
rest van de wereld kon me daarna gestolen worden. Nou
ja, op mijn negenjarige zoon James na dan. En mijn man
Marco. Plus mijn twee stiefdochters. En stiefzoon Zion,
die iedere dag even langskwam om zijn kleinste broertje
te besnuffelen. Oké, en ook mijn ouders kon ik goed om
me heen hebben.
Typisch is dat. Als er iets groots gebeurt, in mijn geval de
blijde komst van een nieuw gezinslid, draait alles om familie.
Familie houdt je op de been, familie staat voor je klaar,
familie leeft met je mee. Daarom vind ik het zo mooi dat
deze [t]Huis in het teken staat van de kracht van families.
Want ook als het tegenzit, is familie cruciaal. Hoe mooi is het
als opa en oma tijdelijk op een camping in de buurt van het
ziekenhuis gaan wonen om jou en je gezin maximaal te
ontlasten. Of je gezonde dochter even meenemen om haar
ook de aandacht te geven die ze verdient. In mijn geval
hadden opa en oma bijna een nieuwe rol gekregen. Toen ik
zwanger was, waarschuwde mijn zoon James: ‘Als het een
meisje wordt, ga ik bij opa en oma wonen.’ Gelukkig bleek
Bobby een jongen. En vertrok James niet naar Limburg.
Ik n familie.
Greep uit de
INHOUD
Acuut
beenmergfalen
De negenjarige Bas gaat
van kerngezond naar
ernstig ziek, in een week
tijd. Zusje Roos laat hem
niet alleen.
Momentopname Met het hele gezin
smullen van zelfgemaakte spaghetti in de nieuwe
Huiskamer in het Prinses Máxima Centrum.
Chantal Janzen
Ambassadeur Ronald McDonald Kinderfonds
2 [t]Huis

5 vragen aan...
In gesprek
ROB PIETERS
kinderoncoloog, zorgdirecteur Prinses Máxima Centrum en lid Raad van Toezicht Kinderfonds
“In de Ronald McDonald Huizen kunnen ouders even op adem komen en dat is broodnodig.” Dat zegt
prof. dr. Rob Pieters, zorgdirecteur van het gloednieuwe Prinses Máxima Centrum voor kinderoncologie in
Utrecht en sinds 2018 lid van de Raad van Toezicht van het Ronald McDonald Kinderfonds.
1. Hoe bent u in de Raad van Toezicht
terechtgekomen?
“Via via hoorde ik dat het Kinderfonds op zoek was naar
een nieuw lid voor de Raad van Toezicht, iemand met een
zorgprofiel. Dat leek me wel wat, omdat de zorg erg
verandert en het onze verantwoordelijkheid is dat voorzieningen
voor ouders en kinderen mee veranderen.”
alle aspecten door blijft
gaan, dat het gezin door
blijft gaan. Ontwikkelingsgerichte
zorg noemen wij
dat. En daar helpen de
Huizen en Huiskamers
enorm bij.”
Tekst: Irene van Oostrum
2. Wat is de meerwaarde van de Ronald
McDonald Huizen?
“Als je kind ziek is, wil je dichtbij zijn. Als je thuis bent met
een ziek kind ga je ook af en toe om de hoek kijken.
Daarom is het zo waardevol dat de Ronald McDonald
Huizen er zijn. Enerzijds ben je dicht bij je kind, anderzijds
kun je er ook even uit, even frisse lucht happen.”
3. Wat houdt de samenwerking tussen
het Prinses Máxima Centrum en het
Kinderfonds in?
“Het Kinderfonds heeft twee Ronald McDonald Huiskamers
gerealiseerd in het Prinses Máxima Centrum. Hier kunnen
gezinnen samen ontspannen, koken, eten en kunnen
broertjes en zusjes samen spelen. Een plek om even uit
de ziekenhuissfeer te zijn. Daarvan wordt ontzettend veel
gebruikgemaakt. Ook heeft het Kinderfonds een geldbedrag
geschonken om een deel van de ouderkamers in
het centrum mogelijk te maken. De zorg verandert continu,
maar het is belangrijk dat de ontwikkeling van het kind in
4. Wat is
ontwikkelingsgerichte
zorg?
“Dat houdt in dat het kind en het gezin centraal staan. In het
Prinses Máxima Centrum hoeft een kind bijvoorbeeld niet voor
elke behandeling naar een andere afdeling, maar vindt de hele
behandeling plaats op één afdeling. Wij stellen het kind centraal,
net zoals de Ronald McDonald Huizen het gezin centraal stellen.
Dat het gezinsleven doorgaat is ontzettend belangrijk.”
5. Heeft u een wens voor de toekomst?
“Het Prinses Máxima Centrum was mijn grote droom, hier heb ik
jaren hard voor gewerkt. Alle expertise over kinderoncologie komt
hier samen. Mijn allergrootste wens is dat we het centrum kunnen
afbreken! Omdat dat zou betekenen dat onderzoek en behandeling
van kinderkanker dan niet meer nodig zijn. Een illusie. De realiteit is
dat de zorg én het Kinderfonds nodig blijven. Mijn wens is dat het
Kinderfonds meegroeit met de ontwikkelingen in de zorg, zoals de
ouders en het kind willen.”
[t]Huis 3

Huis Middenwest-
Brabant
Iedere dag was er die onzekerheid
OF ZE ER DE VOLGENDE DAG NOG ZOU ZIJN
Augustus 2013. Kim (14) fietst na een stranddag terug naar haar huis in Noordwijk. Maar dan slaat het
noodlot toe: Kim wordt aangereden door een auto. Binnen enkele seconden was haar tot dan toe zorgeloze
leven, maar ook dat van tweelingzus Anouk, vader Herbert en moeder José, nooit meer hetzelfde.
4 [t]Huis

Het gezin werd opgeschrikt door een telefoontje: Kim heeft Met alle liefde
een ongeluk gehad. José: “Zonder verdere details reden we Kim ging vooruit, maar na een aantal weken kreeg ze een
direct naar de plaats van het ongeval. Daar belandden we in terugval. Halsoverkop werd ze overgebracht naar het LUMC.
een regelrechte hel. Kim was
José: “Wij sliepen voor het eerst
buiten bewustzijn en werd
gereanimeerd. Vervolgens werd
ze met loeiende sirenes naar het
LUMC gebracht. In blinde paniek
zijn we erachteraan gereden.”
Na zes onzekere uren bleek dat
Kim ernstig hersenletsel had
‘ Het kwam niet eens
in me op om terug
naar huis te gaan’
sinds twaalf weken weer thuis in
Noordwijk, maar dat voelde niet
zo. Tilburg was op dat moment
écht ons thuis. In maart 2016
hebben we nog een periode in
het Huis gelogeerd, toen Kim
voor een nieuwe revalidatie-
opgelopen, inclusief een bloeding in haar hersenstam. Ze was poging in Tilburg lag. Helaas leverde dit niet op wat we
op dat moment in levensgevaar en niemand wist of ze het zou gehoopt hadden en zijn we in mei weer vertrokken. Nu
gaan halen. De komende 72 uur waren cruciaal.”
verzorgen wij haar zelf, met
hulp van verpleegkundigen
Niet wakker
aan huis. Wat de toekomst
Wonder boven wonder kwam Kim die 72 uur door. José: “Ze brengt, weten we niet. Kim
kreeg een hersendrain en werd tweeënhalve week diep in heeft 24/7 zorg nodig, maar
slaap gehouden. Maar toen de slaapmedicatie stopte, werd die geven we haar met alle
ze niet wakker. Kim heeft vervolgens ruim tien weken op de IC liefde!”
gelegen en anderhalve week op de medium care. Iedere dag
was er die onzekerheid of ze er de volgende dag nog zou zijn.
Wij wilden haar alle kansen bieden op herstel, dus besloten
we om naar Revalidatiecentrum Leijpark in Tilburg te gaan.”
Een lach en een traan
Kim werd opgenomen in Tilburg. Herbert en José namen hun
intrek in Ronald McDonald Huis Middenwest-Brabant. Een
week later volgde Anouk, want ook zij wilde dicht bij Kim zijn.
“Het is een echte eeneiige tweeling, al van kleins af aan heel
close”, vertelt José. “Het was vanzelfsprekend dat Anouk in die
periode bij ons en haar zus bleef, ook al moest ze eigenlijk naar
school. Maar dat kón gewoon niet. Hoewel we eerst sceptisch
waren, voelde het Huis vanaf het eerste moment goed. We
woonden er samen met lotgenoten, waardoor je elkaar
begreep en aan een half woord genoeg had. Er werd heel wat
gepraat en gehuild, maar ook gelachen. Na een aantal weken
kwam het zelfs niet eens meer in me op om terug naar
Noordwijk te gaan. Bezoek was altijd welkom en tijdens de
kerstdagen kon familie zelfs blijven slapen. Zo konden we
ondanks alles toch kerst met elkaar vieren. Daar zijn we nog
altijd dankbaar voor. Net als voor al het andere trouwens.”
[t]Huis 5

Achter
de schermen
GASTENKAMER
RONALD
MCDONALD
HUIS GRONINGEN
Even samenzijn met
het hele gezin: een
boek lezen, spelen
met de blokkendoos,
televisiekijken of
opfrissen onder
de douche. In een
gastenkamer in een Ronald
McDonald Huis heeft een gezin
alle privacy. Ronald McDonald Huis
Groningen breidde uit van 24 naar
28 gastenkamers. Deze vier nieuwe
gastenkamers waren hard nodig
om nog meer ouders dicht bij hun
ernstig zieke kind te laten zijn.
De sfeervolle inrichting zorgt ervoor dat gezinnen
zich echt thuis voelen. Met dank aan de
Supportersvereniging FC Groningen.
Een goede nachtrust is erg belangrijk.
Vooral in een Ronald McDonald Huis.
Tegen een gereduceerd tarief werden bedden,
matrassen en bedlinnen geleverd
door
Ook als ouders totaal onverwachts in
het Huis terechtkomen, kunnen zij
heerlijk fris douchen en tanden
poetsen dankzij een hele voorraad
mini’s van Etos Roden.
Linnenatwork.
6 [t]Huis

De 70 vrijwilligers
zijn onmisbaar voor het Huis. Zonder hen
geen thuis ver van huis. In diensten van vier
uur per week zorgen zij voor een schoon en
huiselijk Huis.
Vanuit je bed lekker liggen buizen. Dat kan dankzij
United Retail – Electro World Balsters
uit Assen. Zij schonken vier televisies voor de
nieuwe gastenkamers en hingen ze ook op.
Ontspannen op een mooie Artifort Orange
Slice-fauteuil. Dat kan mede dankzij
O’42 interieur, een van de ruim tachtig leden
van de Business Breakfast Club van
Huis Groningen.
Maikel en Maartje
logeerden vijf jaar geleden in Huis Groningen.
Ze misten een wasrek op hun kamer. Daarom
kregen alle kamers er toen eentje van hen
cadeau. Nu doneerden ze ook de wasrekken voor
de vier nieuwe kamers.
Foto: Richard van der Woude
[t]Huis 7

Huis Middenwest-
Brabant
15 jaar Ronald
McDonald Huis
in Tilburg!
Alweer vijftien jaar geleden opende Huis Middenwest-Brabant zijn
deuren. Met een goede visie, een doordacht plan én een kloppend
hart zijn we met de gezamenlijke inspanning van veel mensen uit onze
gemeenschap en het Ronald McDonald Kinderfonds erin geslaagd dit
prachtige Huis te realiseren.
Een goede start Empathie, liefdevolle zorg en oog voor
om te gaan doen elkaar maken ons Huis tot een warm
wat wij voor ogen thuis, al vijftien jaar lang! Onze harten
hadden: het zijn vervuld met dankbaarheid en
bieden van een voldoening dat we gezamenlijk met
warm thuis aan ons Huis een groot verschil hebben
ouders,
gemaakt in de levens van deze
broertjes en gezinnen.
zusjes van ernstig
zieke kinderen. Een bijzonder jaar dus, dit jubileumjaar.
Vijftien jaar lang deelden wij, samen We kijken terug, maar tegelijk ook
met inmiddels 120 vrijwilligers, lief en vooruit. Want met wat hulp kunnen wij
leed met vele honderden gezinnen die ook in de toekomst voor nóg meer
bij ons logeerden. De koffers vol
gezinnen klaarstaan. En u kunt altijd
verhalen die zij meebrachten, de vele helpen… met een kus.
kinderen die ons Huis heeft mogen
ontvangen, het houvast dat ouders hier Alvast dank jullie wel!
hebben gevonden in de tijd dat het
niet zo goed ging met hun kind,
Warme groeten,
hebben grote indruk gemaakt.
Maartje, Silke, Tirza en Franca
Managementteam Ronald McDonald
Samen het verschil maken
Huis Middenwest-Brabant
Onze gastenboeken staan vol met
mooie en aangrijpende verhalen die
onze gasten voor ons achterlieten.
Geef een kus als
verjaardagscadeau
Wilt u het huis feliciteren? Geef dan
een kus als verjaardagscadeau: een
donatie van € 1. Het Huis neemt al uw
kussen graag in ontvangst. Een kus
voor een ziek kind.
Met dit cadeau kunnen nog meer
papa’s en mama’s in de buurt zijn
voor een knuffel of een kusje voor
het slapengaan. Een veilig idee voor
kinderen voor wie een wekenlange
ziekenhuisopname of revalidatie vaak
al heftig genoeg is. Zo’n kus is van
onschatbare waarde. Voor kinderen én
hun ouders. Hoe fantastisch zou het
zijn als het Huis felicitatiekussen mag
ontvangen van álle lezers van [t]Huis.
Liever heel veel kleine cadeautjes,
dan één grote.
Klaar om te kussen?
Maak dan één kus (of meerdere
kusjes) over naar
NL78 RABO 0131 7658 76 onder
vermelding van ‘Kus voor jubileum’.
Heel hartelijk bedankt!
8 [t]Huis
Ronald McDonald
Huis Middenwest-Brabant

Feiten op een rij
kamers
Samen hebben de Ronald McDonald Huizen
252 gastenkamers. Dat betekent dat iedere nacht
252 gezinnen op loopafstand van hun zieke
of revaliderende kind kunnen overnachten.
Gasten betalen een eigen bijdrage van 15 euro per nacht. Zorgverzekeraars vergoeden
(een deel van) de eigen bijdrage. De werkelijke kosten van een overnachting liggen
veel hoger en worden bijeengebracht door donateurs en sponsors.
Elke
gastenkamer
heeft een
eigen
badkamer.
Gasten delen de keuken, woonkamer,
eetkamer, speelhoek, wasruimte en
tuin of terras.
Op iedere kamer kunnen bedden
worden bijgeplaatst voor kinderen.
Zo zijn broertjes en zusjes altijd dichtbij.
[t]Huis 9

Gastenverhaal
Dit gezin wil niet herkenbaar op de website
‘IK BEN NIET
BOOS OP BAS,
MAAR OP
ZIJN ZIEKTE’
10 [t]Huis

Van kerngezond
naar ernstig ziek in een week
Kleine bloedinkjes op zijn benen. Daar begint het mee. De negenjarige Bas gaat van kerngezond naar ernstig
ziek, in een week tijd. Zijn ouders verhuizen naar het Ronald McDonald Huis om dicht bij hem te zijn, zijn
zusje Roos (6) wisselt van school. En opa en oma zetten de caravan in de buurt, zodat ze kunnen helpen.
“Ik ga een tijdje weg.” Een meisje met een blonde paardenstaart
staat voor haar klasgenootjes, in het groep drie-lokaal waaraan
ze net is gewend. Ze friemelt met haar handen. “Mijn broer Bas
is ziek.” Er rollen nu tranen over haar wangen. “Hij moet naar
Leiden en ik wil mee. Dus ik zie jullie een tijdje niet.”
Trillerig
Als een kind ziek is, is het hele gezin ziek. En in het geval van
Bas werkt het hele gezin mee aan samen beter worden. Bas,
die aan free running doet en graag buiten speelt, komt op een
dag thuis met bloedinkjes op zijn benen. “Het zag er anders
uit dan blauwe plekken. Het zat me meteen niet lekker”, zegt
zijn moeder Judith. Een paar dagen later heeft hij ze ook in zijn
nek. En vanaf dat moment gaat het snel bergafwaarts.
Bloedblaren in zijn mond, hoge koorts, Bas gaat zelfs bloed
plassen. En niemand weet wat er met hem aan de hand is,
ook in het ziekenhuis niet. “Ik word weer trillerig als ik eraan
denk”, zegt Judith.
vaker huilend en boos aan tafel. Dan zei ze: ‘Ik ben niet boos
op Bas, maar op zijn ziekte.’”
Verademing
Bloedtransfusies en medicatie lappen Bas tijdelijk op, maar hij
zakt steeds verder weg. Alleen een beenmergtransplantatie
kan helpen. Hij moet dan voor meerdere maanden naar
Leiden. Zijn kleine zusje besluit resoluut: ik wil mee. Ook al
moet ze daarvoor naar een andere school, weg van haar
vriendinnetjes. Judith: “Het Huis was zo’n verademing. We
kregen een kamer en suite, zodat Roos ook haar eigen plekje
had. En de vrijwilligers zijn zo lief. Je kunt bij ze terecht, maar
ze vragen niet de hele tijd hoe het met je kind gaat. Ze laten je
eigenlijk gewoon ‘zijn’. Dat is heel prettig.” >>
Acuut beenmergfalen, luidt daarna de diagnose. Bas’
beenmerg maakt nog nauwelijks bloedcellen en bloedplaatjes
aan. Mogelijk door een virus, maar de echte oorzaak
blijft onbekend. Hij komt meerdere keren op de intensive care
terecht. “Op zo’n moment ga je in een overlevingsstand”, zegt
Judith. “Je wordt heel alert en je leeft van het ene spannende
moment naar het andere. Peter en ik besloten meteen dat we
Bas niet alleen zouden laten. En dat we het voor Roos ‘zo
normaal mogelijk’ zouden maken. In het begin had ze niet zo
door wat er aan de hand was, maar na een tijdje zat ze steeds
Dit gezin wil niet herkenbaar op de website
[t]Huis 11

Dit gezin wil niet
herkenbaar op de
website
Dit gezin wil niet herkenbaar op de website
Judiths moeder Diny, die uit het onderwijs komt, helpt bij het Wereld van verschil
uitzoeken van een tijdelijke school voor Roos. En daar blijft het Oma en opa blijken een broodnodige steunpilaar. “Wij
niet bij. Diny: “Ook als oma sta je doodsangsten uit, als je brachten en haalden Roos uit school, we deden de boodschappen
en kookten”, zegt Diny. “Judith en Peter wilden 24/7
kleinkind zo ziek is. En ik zag ook het verdriet van mijn dochter
en schoonzoon. Je wilt op zo’n moment iets doen. Ik voelde bij Bas blijven, maar dat is zwaar. ’s Middags namen wij het
me heel onrustig als ik niet bij ze was. Dus hebben mijn man over, zodat zij even samen weg konden.” Ook Diny voelt zich
en ik de caravan op een camping in de buurt gezet, zodat we helemaal thuis in het Ronald McDonald Huis. “De vrijwilligers
dagelijks konden helpen. Zo hebben we bijna vier maanden kenden ons en maakten een praatje. We voelden ons heel
heen en weer gependeld.”
welkom. Toen Roos jarig was, hadden ze bijvoorbeeld het
Huis versierd en mocht ze in de tuin
Plastic scherm
haar verjaardagsbezoek ontvangen.
Bas krijgt ondertussen chemotherapie
om zijn afweer lam te
een wereld van verschil maken.”
‘Ook als oma sta je
Het zijn dat soort kleine dingen die
leggen voor de beenmergtransplantatie
van zijn vader, die een
Uiteindelijk is het een klein kind dat
doodsangsten uit, als
match is. Hij wordt gescheiden van
je kleinkind zo ziek is’
Bas redt: uit navelstrengbloed
de buitenwereld door een plastic
worden stamcellen gewonnen en
scherm, wachtend tot de transplantatie
aanslaat. Maar dat gebeurt niet. En ook de tweede op. Al is de weg naar genezing niet steil. “Bas wil het liefst
dat slaat, eindelijk, aan. Bas knapt
keer dat zijn vader beenmerg doneert, slaat het niet aan. weer normaal zijn”, zegt Judith. “Maar het langdurig ziek zijn
“Toen was de energie echt op”, zegt Judith. “De kinderarts had heeft gevolgen. Hij heeft traumatische dingen meegemaakt.
gezegd: ‘Als de tweede transplantatie ook niet aanslaat, Zijn prikkelverwerking moet langzaam op gang komen en zijn
begeven we ons op glad ijs.’ We zijn toen heel bang geweest lichaam is herstellende. Maar we komen er wel. Hij gaat weer
om Bas te verliezen. En we wisten: de mondkapjes, het plastic naar school, Roos zit ook weer in haar vertrouwde klas. En wij
scherm, alles moet weer opnieuw. En we hadden het al vier kijken terug en zien dat het ons niet gelukt was zonder onze
maanden gedaan.”
familie. En zonder het Ronald McDonald Huis.”
Tekst: Godelief Swank, foto’s: Anne-Marie Peek
12 [t]Huis

Kort nieuws
uit Huis Middenwest-Brabant
3.000 BEZOEKERS EN HEEL VEEL
KOPJES KOFFIE
De in mei geopende Huiskamer in het
nieuwe FAM, geboortezorg en kindergeneeskunde,
van het Elisabeth-
TweeSteden Ziekenhuis heeft al ongelooflijk
veel bezoekers gehad. Ouders van diverse
afdelingen wisten de Huiskamer volop te
vinden en er zijn dan ook heel wat kopjes
koffie gedronken. Om goed in kaart te
brengen wie de Huiskamer bezoekt en
wanneer, houden de vrijwilligers iedere
dienst een registratie bij. In twee maanden
tijd zijn er maar liefst ruim 3.000 bezoekers
verwelkomd.
Duizenden badeenden
Tijdens de kindermiddag van de
Tilburgse kermis op 25 juli 2018
kleurde de Piushaven voor de tweede
keer knalgeel. Er werden duizenden
badeendjes te water gelaten voor de
tweede editie van de Badeendenrace
Tilburg. De middag werd aangekleed
met tal van festiviteiten voor jong,
oud en alles ertussenin. Maar liefst
€ 19.325 zwommen deze badeenden
bij elkaar.
Verrassend Tilburg
Inmiddels zijn er al 124
vrijwilligers, die er iedere dag
weer zijn voor de gasten in
zowel het Huis als de
Huiskamer. Het jaarlijkse
vrijwilligersuitje mag dan ook
niet ontbreken. Verrassend Tilburg, evenementenbureau voor bedrijfsuitjes en
bijzondere ontmoetingen in Tilburg, had iets nieuws in petto. En daar mocht
het vrijwilligersteam de try-out van ervaren. De vrijwilligers genoten van een
zeer leuke bustour door Tilburg en omliggende dorpen. De heerlijke muziek
en diverse verhalen over deze mooie omgeving maakten de beleving van
deze topmiddag compleet.
[t]Huis 13

Momentopname
SAMEN KOKEN
IN DE HUISKAMER
IN HET PRINSES
MÁXIMA CENTRUM
28 juni 2018
Foto: John van Hamond
Smullen van
spaghetti met
het hele gezin
Even van je kamer af, weg uit de
ziekenhuissfeer en geen witte jassen
om je heen. Maar lekker genieten met
je broer, zussen en ouders van een
zelf gekookte maaltijd. Dat kan in de
nieuwe Ronald McDonald Huiskamer
in het Prinses Máxima Centrum voor
Kinderoncologie, tegenover het
Wilhelmina Kinderziekenhuis in
Utrecht. In de comfortabele woonkamer
of in een van de twee volledig
uitgeruste keukens kunnen gezinnen
samenzijn. Om wat te eten, een krantje
te lezen, te gamen of televisie te
kijken. Net als thuis. Zo vergeten
zieke kinderen even dat ze ziek zijn
en kunnen gezinnen in een huiselijke
omgeving bij elkaar zijn.
14 [t]Huis

Kort nieuwsvan het Kinderfonds
RECORDOPBRENGST HOMERUN EN HOMERIDE
Ruim twaalfhonderd amateurwielrenners en -hardlopers
gingen 24 uur lang tot het uiterste. Met de sponsortochten
HomeRide en HomeRun hebben ze een recordopbrengst
van ruim 1,1 miljoen euro bij elkaar gefietst en gerend.
De deelnemers legden respectievelijk 500 kilometer en 240
kilometer in 24 uur af om de afstand tussen zieke kinderen en
hun ouders te verkleinen. “Een geweldig bedrag, dit overstijgt
onze verwachtingen”, zegt Renate Westerlaken, directeur van
het Ronald McDonald Kinderfonds. “Ik wil iedereen enorm
bedanken. Jullie brengen ouders dicht bij hun zieke kind en
maken vele overnachtingen mogelijk.”
NEWBORN FIT
MAMA CHALLENGE
In één minuut zoveel mogelijk
bewegingen van ‘hoofd, schouders,
knie en teen’. Dat was de
online oproep van Newborn Fit
Mama-trainer Kimberly. En met
resultaat! De sportieve mama’s
bewogen € 1.150 bij elkaar.
Scholing vrijwilligers
Vrijwilligers vormen het hart
van het Ronald McDonald
Kinderfonds. Daarom krijgen alle
1.900 vrijwilligers de kans om
persoonlijk én in hun rol als
vrijwilliger te groeien. Zo is er een
nieuw cursusprogramma van start
gegaan, mede mogelijk gemaakt
door NCOI Opleidingen en
Regardz. Vrijwilligers kunnen in
het Ronald McDonald Kinderfonds
LeerHuis workshops volgen als
Omgaan met rouw en verdriet, Interculturele communicatie en Feedback
geven. “Een verrijkende ervaring”, aldus een van de deelnemers.
[t]Huis 15

Huis Middenwest-
Brabant
Vanaf dag 1 als
trouwe vrijwilliger
Alweer vijftien jaar geleden opende Ronald McDonald Huis Middenwest-Brabant in Tilburg zijn deuren voor
ouders, broertjes en zusjes van kinderen die zijn opgenomen in het Elisabeth-TweeSteden Ziekenhuis of
Libra Revalidatie & Audiologie, locatie Leijpark. Toen had het Huis ook al bestaansrecht door de inzet van
toegewijde vrijwilligers. En tien van hen draaien vandaag de dag nog altijd mee! Wat is hun motivatie en
wat zijn hun dierbaarste herinneringen?
Johan en Helmy van Dijk (72 en 70)
Dit echtpaar – in juni vierden zij hun vijftigjarig huwelijk! – draait
al vanaf het begin samen hun diensten. Sinds twee jaar vullen
zij openstaande weekenddiensten op. Nog altijd met dezelfde
toewijding als toen.
Wat is de meest bijzondere herinnering aan vijftien
jaar vrijwilligerswerk? “Bij het tienjarig bestaan van het
Revalidatiecentrum Leijpark was ook het Huis open voor de
ontvangst van oud-gasten. Het weerzien van een destijds
zwaargewonde jongen, die nu achter het stuur van de
aankomende auto zat, was ronduit overweldigend. Zoiets
vergeet je nooit meer.”
Wilma Cuelenaere (55)
Zij hielp vijftien jaar geleden al met het inrichten van het Huis.
Tien jaar lang was om de veertien dagen de woensdagavond
haar avond. Tegenwoordig draait ze om de week de woensdagochtenddienst.
Wat was voor jou de reden om te starten als
vrijwilliger in het Huis? “Mijn vriendin en haar partner
hebben ruim zeventien jaar geleden tien dagen doorgebracht
in Ronald McDonald Huis Nijmegen. Daar is toen hun
dochtertje overleden. Ondanks het verdriet hebben zij een
fijne plek gehad, dicht bij haar. Kort daarna opende het Huis in
Tilburg. Ik ging naar de informatieavond in het ziekenhuis en
meldde mij direct aan.”
Ine de Weijer (68)
Werkt sinds mei 2003 in het
Huis en draait twee vaste
weekenddiensten per
maand.
Is er veel veranderd
in de loop der jaren?
“Het Huis is veel professioneler
geworden. Er
loopt een goede manager
rond, twee assistentmanagers
en een secretaresse.
Daarnaast zijn er werkgroepen en
enthousiaste ambassadeurs bijgekomen. Ook vindt er nog
altijd een flinke uitbreiding van het vrijwilligersteam plaats. En
natuurlijk is er de belangrijke komst van de nieuwe Huiskamer
in het ziekenhuis in mei.”
‘IK BEN ER
ENORM TROTS
OP OM VRIJWILLIGER
BIJ HET RONALD
MCDONALD HUIS
TE ZIJN!’
16 [t]Huis

Anita van Son-van Dijk (49)
Is sinds maart 2003 vrijwilliger in Tilburg. Heeft in die vijftien
jaar samengewerkt met haar ouders en draait nu om de week
de vierde dinsdagdienst samen met haar dochter.
Heb je nog wensen voor de toekomst van het Huis?
“Mijn grootste wens is dat ik nog veel jubilea mee kan maken
met drie generaties. En dat we over tien jaar ook ons vijfentwintigjarig
jubileum met zijn allen kunnen vieren!”
Lenie Kenkhuis (63)
Sinds mei 2003 is Lenie betrokken bij het Huis. Ze draait om de
veertien dagen op vrijdagmiddag de derde dienst. Met de
komst van de Huiskamer schroefde ze dit op naar twee
aaneengesloten diensten.
Wat is je het meest bijgebleven in vijftien jaar
vrijwilligerswerk in het Huis? “In het begin was er een
jong gezin met een klein kindje in het revalidatiecentrum.
Zij hadden ook nog een zoontje van drie. “Ik heb dat jongetje
toen wel eens bij mij thuis ontvangen - dat zou overigens nu
niet zomaar meer kunnen. Zijn vader kwam hem dan brengen
en later weer ophalen. Ook ging ik met die familie naar de
Beekse Bergen. Dat was heel bijzonder.””
Tine Brabers (71)
In september 2003 startte Tine in het Huis. Ze werkt eenmaal
per week een vaste dienst op zaterdag, in de middag of avond.
Wat vind je het leukste aan je werk als vrijwilliger in
het Huis? “Mezelf zeker eenmaal per week inzetten voor een
goed doel, dat geeft me een tevreden gevoel. Wat ik dan
moet doen en voor hoeveel gasten maakt me totaal niet uit.
Het gaat erom dat ik mijn steentje kan bijdragen.”
José van Beek (68)
Was aanwezig bij de opening van het Huis in maart 2003. De
ene week draait ze maandagmiddag haar dienst, de andere
week donderdagmiddag. Het Huis voelt voor haar als een
grote familie.
Waarom heb jij je aangemeld als vrijwilliger?
“Vanwege gezondheidsklachten kon ik niet meer in de
reguliere zorg werken, maar ik wilde graag nog iets voor
mensen betekenen. Nadat ik ook privé met Huis Utrecht te
maken kreeg, wist ik helemaal waarvoor ik het deed. Dan
weet je ook echt wat mensen doormaken in een stressvolle
situatie.”
Hanneke Bergmans (76)
Begin september 2003 begon Hanneke als vrijwilliger in
het Huis. Intussen werkt ze als invalkracht en springt ze bij
waar nodig.
Wat motiveert je om vrijwilliger te blijven in het
Huis? “Dat je met zoveel verschillende mensen in contact
komt. Ik dacht eerst, na vijftien jaar, om ermee te stoppen.
Maar bij nader inzien blijf ik het nog een poosje doen. Ik ben
nu 76, misschien tot mijn tachtigste? Ik kijk wel of mijn
gezondheid goed blijft en hoe lang ik het nog kan volhouden.”
Marij van den Bosch (67)
Werkt sinds het prille begin voor het Huis. Marij draait
iedere woensdag de eerste middagdienst met haar maatje
Francine.
Hoe zie jij jouw toekomst als vrijwilliger in het Huis?
“Ik hoop dat ik nog heel veel jaren wat kan betekenen voor
deze fijne en mooie organisatie. Ik ben er enorm trots op om
vrijwilliger bij het Ronald McDonald Huis te zijn!”
[t]Huis 17

Bedankt...
...namens Jelte
Huis en Huiskamer Emma Amsterdam
020 696 47 46
emma@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis Arnhem
026 352 52 60
arnhem@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huiskamer Delft
070 210 73 90
denhaag@ronaldmcdonaldhuis.nl
[t]Huis is het relatiemagazine van het Ronald McDonald
Kinderfonds voor vaste donateurs, sponsors en andere
betrokken relaties. [t]Huis brengt ieder kwartaal de verhalen
uit de Huizen, Huiskamers en vakantiehuizen bij u thuis. Wat
gebeurt er met uw geld? Wie zijn de gezinnen die gebruik
maken van de voorzieningen? [t]Huis verschijnt landelijk in
verschillende regio-edities, zodat u altijd op de hoogte bent
van de ontwikkelingen van het Ronald McDonald Huis bij u in
de buurt.
Toen Jelte op zijn zestiende in het
ziekenhuis belandde door een
hersentumor, verbleven zijn ouders in
Ronald McDonald Huis Emma Amsterdam.
Hoewel Jelte nog niet is genezen, is zijn
vertrouwen op herstel onverminderd
groot. Zijn familie wil graag iets terugdoen
voor hun verblijf. Jeltes ouders zijn
weekendmanagers en ambassadeur van
Huis Emma Amsterdam. Jeltes zus en
zwager schonken het ingezamelde geld
van de collecte tijdens de kerkdienst van
hun bruiloft aan het Amsterdamse Huis. En
de houten cheque? Die maakte Jelte zelf!
Ronald McDonald Huizen, Huiskamers
en vakantiehuizen
Huis en Huiskamer Den Haag
070 210 73 90
denhaag@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis en Huiskamer Friesland
058 284 70 80
friesland@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis Groningen
050 593 33 95
groningen@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huiskamer Heerlen
043 387 73 73
maastricht@ronaldmcdonaldhuis.nl
Hoeve
0512 38 05 55
info@ronaldmcdonaldhoeve.nl
Kindervallei
043 604 92 50
secretariaat@kindervallei.nl
Huis en Huiskamer Leiden
071 515 81 58
leiden@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis en Huiskamer Maastricht
043 387 73 73
maastricht@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis Middenwest-Brabant
013 537 26 66
tilburg@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis en Huiskamer Nijmegen
024 354 09 61
nijmegen@ronaldmcdonaldhuis.nl
[t]Huis verschijnt in een totale oplage van 95.402 exemplaren.
Dankzij de sterk gereduceerde tarieven van onze toeleveranciers,
kunnen wij de kosten voor dit magazine zeer laag houden. De
kostprijs inclusief verzending bedraagt € 0,56 per exemplaar. [t]Huis
is gedrukt op FSC-papier en de basiseditie is voor verzending verpakt
in biofolie. Het Kinderfonds ontvangt geen overheidssubsidie en is
geheel afhankelijk van bijdragen van donateurs en sponsors.
ADRESWIJZIGING
Voor het doorgeven van uw adreswijziging, nieuw e-mailadres,
telefoon- of bankrekeningnummer kunt u contact opnemen met de
donateursadministratie: 088 221 90 07 of via e-mail:
service@kinderfonds.nl. Mocht u geen prijs stellen op de gedrukte
versie van [t]Huis dan kunt u dit aangeven via service@kinderfonds.nl.
Vermeld daarbij uw adres en e-mail.
Het Ronald McDonald Kinderfonds gaat zorgvuldig om met uw
persoonsgegevens. Wij gebruiken ze om u te informeren over onze
activiteiten. Wilt u de gegevens die wij hebben vastgelegd wijzigen
of heeft u vragen? Bel 088-221 90 07 of mail service@kinderfonds.nl.
Of lees ons privacystatement op kinderfonds.nl.
OVER HET KINDERFONDS
Het Ronald McDonald Kinderfonds zorgt dat zieke kinderen en hun
familie dicht bij elkaar zijn. In 13 Ronald McDonald Huizen logeren
ouders en broertjes en zusjes op loopafstand van het ziekenhuis, in
14 Ronald McDonald Huiskamers kunnen families in huiselijke sfeer
ontspannen en in 3 (aangepaste) vakantiehuizen komen gezinnen
met een zorgintensief kind op adem tijdens een welverdiende
vakantie. Het Ronald McDonald Kinderfonds krijgt geen subsidie en
functioneert dankzij vrijwilligers, sponsors en donaties.
#keepingfamiliesclose
Huis en Huiskamer Sophia Rotterdam
010 310 81 00
rotterdam@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis en Huiskamer Utrecht
030 256 33 33
utrecht@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis VUmc
020 301 3333
vumc@ronaldmcdonaldhuis.nl
COLOFON
[t]Huis is een uitgave van het Ronald McDonald Kinderfonds en de Ronald
McDonald Huizen en vakantiehuizen. Redactieadres: Postbus 1096, 3800 BB
Amersfoort, Stationsplein 1, 3818 LE Amersfoort, 088 221 90 01,
info@kinderfonds.nl, IBAN: NL27 RABO 0376 1257 99.
Hoofdredactie: Godelief Swank
Eindredactie: Maud van Gennip
Coördinatie Huizenedities: Esther van Prooijen
Tekstbijdragen: Nanon van Baarle, Martine Pieters-de Wit, e.a.
18 [t]Huis
Huis en Huiskamer Zuidoost-Brabant
040 228 59 00
zuidoostbrabant@ronaldmcdonaldhuis.nl
Huis en Huiskamer Zwolle
038 455 46 70
zwolle@ronaldmcdonaldhuis.nl
Ronald McDonald Kinderfonds
088 221 90 00
info@kinderfonds.nl
Art direction en vormgeving: Melanie Nowee, Kim Buijsrogge
Fotografie: Susan van Niekerk, Anne-Marie Peek,
Richard van der Woude, John van Hamond, e.a.
Oplage basiseditie: 26.425
Oplage regio-edities totaal: 68.977
Drukwerk, bindwerk en afwerking: Graphic Reclame, Leusden
Distributie: Sandd
ISSN: 1874-4923
Dit magazine is tot stand gekomen dankzij sponsorbijdragen
en gereduceerde tarieven van toeleveranciers.

Familiepuzzel
T H N E L E S T U N K G G R A
N R S D E D R A A W E A E E D
D R A A G K R A C H T Z Z N N
I L N N A N O O Z U A E E E A
R U B E S M O P V A N G L O B
E I E V T P H Z U S T N I D E
C S S A E G A O T W E H N L I
T T C H N R A R R K U I D E L
A E H S K E E L A I K O V W I
A R E I A O H B S N G S R D M
R E R U M R C K I D T H N T A
A N M H E B A E N E N I E M F
P E I T R M L I U R Z O E I O
S I N N E K R N B E Z O R G D
U T G R W V A N G N E T E G N
ADVIES
BAKEN
BEZORGD
BROER
BESCHERMING
DIRECT
DRAAGKRACHT
FAMILIEBAND
GASTENKAMER
GEZAG
GEZEL
GEZIN
GRONDSLAG
HUISKAMER
KENNIS
KINDEREN
KLEINKIND
KNUTSELEN
LACH
LUISTEREN
OPVANG
PARAAT
SAAMHORIGHEID
STEUN
TANTE
THUISHAVEN
TIENER
TRANSPARANTIE
TROUW
VANGNET
VRIND
WAARDE
WELDOENER
ZOON
ZUS
Puzzel mee en win een Panasonic Slow Juicer
Zoek alle woorden (horizontaal, verticaal en diagonaal) en streep ze weg. De
overgebleven letters vormen de oplossing. Let op: de woorden kunnen letters met
elkaar delen. De IJ geldt als één letter en krijgt maar één vakje. E-mail de oplossing
naar thuis@kinderfonds.nl o.v.v. ‘puzzel’ en uw naam, geboortedatum en adresgegevens.
Opsturen naar Postbus 1096, 3800 BB in Amersfoort kan ook. Door uw
gegevens te versturen, stemt u er automatisch mee in onze digitale nieuwsbrief te
ontvangen. Onder de juiste inzenders verloten we een Panasonic MJ-L500 Slow
Juicer, aangeboden door Panasonic. Inzenden kan tot 1 november 2018. Alleen de
winnaar krijgt bericht.
[t]Huis 19

Gastenboek