Monety państwa pruskiego

federacyjnym związkiem państw niemieckich pod hegemonią Prus. Król pruski był jednocześnie cesarzem
niemieckim.
Po zjednoczeniu postanowiono wprowadzić nową wspólną walutę. Podstawową jednostką stała się
marka dzieląca się na 100 fenigów. Wartość marki ustalono na 0,35842939 g czystego złota i nie uległa
ona zmianie przez ponad 40 lat. Początkowo wybito nominały 10 i 20 marek. Monety złote dotychczas
emitowane przez poszczególne państwa niemieckie podlegały wymianie na złote marki. W obiegu
pozostały natomiast dotychczasowe monety srebrne. Wzory nowych monet zostały ściśle określone. Po
jednej stronie miał znajdować się herb Rzeszy, nazwa państwa, nominał w markach i rok emisji. Na
drugiej stronie umieszczano wizerunki władców państw, które weszły w skład Cesarstwa, albo herb
miasta-państwa wraz z inskrypcją opisującą wizerunek , a także symbol mennicy.
Z czasem wycofywano stare monety srebrne, a w ich miejsce wprowadzano nowe wzory.
W nowym systemie ze srebra postanowiono wybijać monety o nominałach 1, 2 i 5 marek, a także 50 i 20
fenigów. Każda moneta jednomarkowa zawierała 5 gram czystego srebra. Pozostałe nominały zawierały
proporcjonalnie do nominału mniej lub więcej srebra. Tylko wyższe nominały ze srebra mogły różnić się
wyglądem, tak jak monety złote, a niższe nominały miały być jednakowe dla całego Cesarstwa. Oprócz
monet srebrnych i złotych bito m.in. z miedzioniklu monety o nominałach 5 i 10 fenigów oraz z brązu
monety 1 i 2 fenigowe.
Talar (zwycięstwa) pruski króla Wilhelma I Hohenzollerna
z 1871 r.
5 marek Królestwa Pruskiego cesarza Wilhelma II z 1901 r.
Moneta wybita z okazji 200-lecia Królestwa Pruskiego.
Klęska Cesarstwa Niemieckiego w I wojnie światowej doprowadziła do upadku monarchii.
6.02.1919 r. ogólnoniemieckie Zgromadzenie Narodowe ogłosiło powstanie Republiki Weimarskiej. Prusy
przestały być królestwem a stały się republiką, krajem związkowym z demokratycznym ustrojem.
W czasie wojny monety złote i srebrne szybko znikły z obiegu, a także brakowało monet zdawkowych
z niklu i brązu. Niemiecki bank centralny nie był w stanie produkować monet z metali, których
potrzebowała walcząca armia. Szereg miast i instytucji było zmuszonych do wypuszczania pieniądza
zastępczego. Na obszarze Niemiec oprócz państwowych środków płatniczych, kursowało w czasie wojny
i po niej ponad pięć tysięcy różnego rodzajów znaków pieniężnych m.in. prowincjonalnych kas
oszczędności, urzędów i zakładów pracy. Taka sytuacja oznaczała nakręcanie hiperinflacji. Marka
papierowa traciła gwałtownie na wartości. Aby temu zaradzić, pod koniec 1923 r. wprowadzono nową
jednostkę pieniężną – markę Rzeszy dla całego obszaru republiki. Inflacyjne papierowe marki wymieniano
w relacji: 1 bln marek = 1 nowa marka.
Po klęsce III Rzeszy Niemieckiej w II wojnie światowej tereny Prus Wschodnich zostały podzielone miedzy
ZSRR a Polskę. Polska odzyskała także część ziem dawnego królestwa Pruskiego. Na pozostałych
terytoriach Prus władzę sprawowali przedstawiciele zwycięskich mocarstw. 25.02.1947 r. Aliancka Rada
Kontroli ogłosiła likwidację państwa Pruskiego. Tereny, które nie zostały włączone do ZSRR i Polski weszły
później w skład państw niemieckich (NRD i RFN).
OSA „Zamek” OLECKO 2019 PTN Ełk