1 (3)

Recommendations

Info

İNCE MEMEDDaha önce böylesine güzel betimle ile, bu kadar güzel içine alan cümleleriylenhikâyesini yaşattıran, hissettirebilen bir roman okumadım. birçok sayfasındaduygularımla yaşadım da okudum. Işık gibi parlıyor kitabın cümleleri,parlayarakoluşturuyor kelimeler cümleleri. Epey zamandır okuyacaktım ama nedense birininönermesini bekliyordum Yaşar Kemal gibi kalem efendisinin bu eserini. Daha zamanıdeğil, daha çok yaşayacağım daha çok içine girebileceğim zamanı beklerdim ve buzamanlarda da okumak nasip oldu işte. Her bir sayfasında her bir paragrafındaromanı, karakterleri ve hikâyeyi yaşadım. Yaşadım ya, öyle bir yazmış ki Yaşar Kemalyaşatıyor yazdıklarını, kâh güldürüyor kâh sinirlendiriyor veya hüzne boğuyor, heptenise sizi köylerde, dağlarda yaşatıyor.Bazı çocuklar erken büyürler, çocuksusuratlarının altında yaşını başını almış insanların kederlerinden fazlasını barındırırlar.Onların boyunlarını büken yaptıkları işin ağırlığından çok uğradıkları haksızlıklardır.Sevdaları da büyük olur böyle çocukların öfkeleri de. Merhametli de olurlar gözü karada... Kitabın en başında İnce Memed çakırdikenlerinin içinde ayakları kanaya kanayakoşarken, ağzından çıkan her sözün bu düzene birer küfür olduğunu hissediyorsunuz.Ayakları kanıyor, gözleri dolmuş, yorgun, korkuyor ama yine de umutlu o küçücükyüreği. Umudu var Memed'in çok daha güzel bir dünya mümkün. "Dursun bana dediki... Bizim köyde, dedi, çocukları dövmezler. Çocukları çifte salmazlar. Bizim köyüntarlalarında, dedi, çakırdikeni bitmez. Ben, oraya gidiyorum işte."(Sayfa19 ).YaşarKemal öyle bir betimleme yapıyor ki, yağmurun ıslaklığını, toprağın kokusunu, taşınsertliğini, ateşin ısısını hissettiriyor okuyucuya. Yetmiyor, kanın akışını, yenilentekmenin acısını, korkuyla atan kalbin atışını hissettiriyor. Alıp götürüyor siziÇukurovada beş köyün sahibi olan Abdi Ağa'nın zulüm ettiği köylülerin içinebırakıyor. Onlarla beraber aç kalıyorsunuz, yorgun düşüyorsunuz, dayak yiyorsunuz.Onlarla beraber öfkeleniyor, üzülüyor az da olsa seviniyorsunuz. "Bir kedinin,köpeğin, uçan kuşun, neyin üstüne bu kadar varırsan birincisinde korkar,ikincisinde... Üçüncüsünde canını dişine takar kaplan kesilir... Parçalar seni.İnsanların üstüne bu kadar varmamalı."(Sayfa142 ).İnce Memed tam da böyle birdurum yaşar. Çıkar dağlara, eşkiya olur. Sadece 18 yaşında bir delikanlı, gözlerindeparıldayan bir şimşek, deli gibi atan bir yüreği vardır. O artık sadece beş köyün değilezilen tüm köylüleri1n umudu olur. Kitabı bu kadar erteleme sebeplerimden biriside 4kitaptan oluşmasıydı oysa şimdi neyse ki hâlâ 3 kitabı daha var okunacak diyorum.
Elif Derviş ÖyküEksikKaybolan yapboz parçasını yolda yürürken bulma olasılığı nedir? Ben buldum. Dün işegiderken. Köşedeki çiçekçi var ya hani, her sabah elinde satırla gelene geçene pis pisbakan suratsız kasabın yanı. İşte kayıp parçayı tam o çiçekçinin önünden geçerkenbuldum. Yok, öyle kaldırımda gözüme falan çarpmadı. Diyebilirim ki ben gidip kafaattım küçücük yapboz parçasına. Kırk yılın başı işe yürüyerek gitmek için spor ayakkabıgiymişim takımın altına. Sırt çantamda diz üstü bilgisayar, hışırtılı market poşetinekoyduğum makosenler. Hülya görse dakikasında ayrılır benden. E hijyen? O poşettenkim bilir ne çıktı! Delikse ayakkabının tozu bilgisayara, oradan eline, elinden ağzına,sonra bana! Öpmem bak valla seni! Allah aşkına öpme zaten artık ya. Belki bahanem buolur ayrılmaya, kaç zamandır kıvranıyorum. Her haftasonu gelip kalacak illa. Mutfağalaf edecek, kedinin tüylerine sövecek, çamaşırlar makinede kalmış rutubet kokmuş, yoktoz almıyorsun, hasta olacaksın. Bıt bıt bıt bıt. O sırada bilmiyorum ki hayatımdançıkmak şöyle dursun, yerdeki o parçaya yapışmamla Hülya da bana iyice yapışacak,evime yerleşecek, dolaplarımı boşaltacak, mutfağımı tamamen ele geçirecek. Neyse.Parçayı nasıl bulduğumu anlatayım ben. Ötesi çok sıkıcı bir bekleyişin başlangıcı çünkü.Dedim ya, çiçekçinin o hep ıslak olan kapı önünde kayıverdim. Arnavut taşlı kaldırım mıkaldı memlekette? Kalmış, yıllar içinde aşınıp yuvarlanan, her yağmur yağdığında, herhortumla yıkandığında deli gibi kayan. Hem kalmış, hem de pusuya yatmış, benim sporayakkabıyla oradan geçmemi bekliyormuş. Bir adım at, ikinciyi, üçüncüde ayağınkaysın, dördüncüde tam toparlar gibiyken beşinci de vıjjjjjt. Merhaba Arnavut taşları,ne zamandır bu kadar yakından görüşmemiştik.
Page 1 and 2: LENN-İ EDEPN İ S A N 2 0 2 3 | S
Page 3 and 4: Bozulmuş bir edebiyat sağlıksız
Page 5 and 6: Gerçek adı Kemal Sadık Gökçeli
Page 7 and 8: BİRÇOK KEZ NOBEL'E ADAY GÖSTERİ
Page 9: BEKLEElbet bir gün, bütün çiçe
Page 13 and 14: Tam ona yapma etme diyecekken burnu
Page 15 and 16: Nuray NarbaySoyut SanatYüzyıllar
Page 17 and 18: Renklerle müziğin ilişkisinin pe
Page 19 and 20: BÜLBÜLBütün dünyaya küskünd
Page 21 and 22: “Bugün matematikten sınav var,
Page 23: KAYNAKÇADerviş,E.(2020).Eksik.Yaz

1 (3)

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?