El nuevo auditorio de Lugo se encarece en 6 millones y estará listo ...
El nuevo auditorio de Lugo se encarece en 6 millones y estará listo ...
El nuevo auditorio de Lugo se encarece en 6 millones y estará listo ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
el progreso martes 1 <strong>de</strong> JUNIO <strong>de</strong> 2010<br />
s <strong>en</strong>tamos<br />
opINIÓN<br />
con Pedro Rivas<br />
no t<strong>en</strong>dido do 5. o historiador<br />
pregúntalle:<br />
—¿Que pasou nesta praza o 11<br />
<strong>de</strong> agosto <strong>de</strong> 1957, <strong>en</strong> pl<strong>en</strong>as festas<br />
da Peregrina?<br />
—acórdome perfectam<strong>en</strong>te.<br />
Formaban a terna Luis miguel Dominguín,<br />
antoñete e solanito. os<br />
touros eran <strong>de</strong> Palha. Luis miguel<br />
estivo b<strong>en</strong> coa muleta no primeiro<br />
da tar<strong>de</strong>. antoñete...<br />
—non, home, non. Refírome<br />
ao que che pasou a ti.<br />
a volta a galicia <strong>en</strong> 80 días<br />
josé <strong>de</strong> cora / pelú<strong>de</strong>z<br />
32 / aguete, O<br />
<strong>se</strong>ixo, mogor<br />
—¿a min? non <strong>se</strong>i.<br />
—¡e<strong>se</strong> día caeuche un touro bra-<br />
vo <strong>en</strong>riba que ca<strong>se</strong> te esmaga... ¿e<br />
non o lembras?<br />
—¡ah! ¡era iso! si, eu facía a<br />
crónica da corrida. Un Palha <strong>de</strong><br />
cincoc<strong>en</strong>tos quilos saltou sobre a<br />
barreira e alí quedamos <strong>en</strong>caixados<br />
os dous. manqueime o lombo,<br />
pero non t<strong>en</strong> importancia. Xa <strong>se</strong><br />
sabe que o xornalismo é unha profesión<br />
perigosa.<br />
—De acordo, pero o teu é coma<br />
<strong>se</strong> retransmites Legrá contra Folledo,<br />
¡e recibes dos dous!<br />
—¡Cousas do oficio!<br />
a social<strong>de</strong>mocracia <strong>en</strong> europa<br />
h ai<br />
Uns me<strong>se</strong>s o británico<br />
tony Judt, especialista<br />
na historia europea do<br />
século XX, facía unha interesante<br />
reflexión sobre a social<strong>de</strong>mocracia<br />
<strong>en</strong> europa. Revisaba os <strong>se</strong>us<br />
logros na construción do estado<br />
<strong>de</strong> b<strong>en</strong>estar e os <strong>se</strong>us problemas<br />
actuais, baixo o título do que está<br />
vivo e morto na social<strong>de</strong>mocracia.<br />
Comezaba por analizar o <strong>se</strong>u<br />
papel hai uns <strong>se</strong>t<strong>en</strong>ta anos, nunha<br />
época dunha fonda cri<strong>se</strong> económica<br />
como a actual, cando tivo<br />
un papel básico para integrar ás<br />
cla<strong>se</strong>s traballadoras nun proxecto<br />
pragmático <strong>de</strong> mellora das condicións<br />
sociais, fronte ás alternativas<br />
do movem<strong>en</strong>to comunista ou<br />
dos partidos da <strong>de</strong>reita.<br />
os partidos social<strong>de</strong>mócratas<br />
<strong>en</strong> europa aplicaron daquela unha<br />
<strong>se</strong>rie <strong>de</strong> medidas na sanida<strong>de</strong>, na<br />
educación e no apoio aos <strong>de</strong><strong>se</strong>mpregados,<br />
que tiveron resultados<br />
notables tanto na redución das<br />
<strong>de</strong>sigualda<strong>de</strong>s, ata comezos da<br />
década dos <strong>se</strong>t<strong>en</strong>ta, como na estabilida<strong>de</strong><br />
social. a <strong>de</strong>f<strong>en</strong>sa <strong>de</strong>stas<br />
melloras estaba clara para as xeracións<br />
que viviran os problemas<br />
anteriores, pero non tanto para<br />
os <strong>se</strong>us <strong>de</strong>sc<strong>en</strong><strong>de</strong>ntes que non co-<br />
fraNcIsco sINeIro<br />
ñeceran a situación anterior. isto<br />
axuda a explicar <strong>en</strong> parte o cambio<br />
político e a <strong>en</strong>trada nunha nova<br />
época <strong>de</strong> privatizacións e reformas<br />
fiscais simbolizada polos gobernos<br />
Thatcher <strong>en</strong> Gran Bretaña e Regan<br />
<strong>en</strong> estados Unidos, que foron <strong>se</strong>guidas<br />
pola <strong>de</strong>sregulación do <strong>se</strong>ctor<br />
financeiro.<br />
os procesos <strong>de</strong> privatización foron<br />
xustificados pola redución do<br />
gasto <strong>en</strong> activida<strong>de</strong>s xestionadas<br />
<strong>de</strong> modo inefici<strong>en</strong>te polo <strong>se</strong>ctor<br />
público. Houbo un traspaso amplo<br />
<strong>de</strong> responsabilida<strong>de</strong>s a empresas<br />
privadas baixo o principio <strong>de</strong> que<br />
as administraban mellor e a un<br />
m<strong>en</strong>or custe. a práctica resultou<br />
difer<strong>en</strong>te <strong>de</strong>sta teoría. este cambio<br />
da responsabilida<strong>de</strong> pública á<br />
privada non resultou <strong>se</strong>mpre <strong>en</strong><br />
vantaxes colectivas para a socieda<strong>de</strong>.<br />
e houbo bastantes casos <strong>de</strong><br />
<strong>de</strong>terioro nos <strong>se</strong>rvizos prestados.<br />
nestas últimas décadas houbo<br />
un certo prexuízo invocar só a<br />
economía <strong>en</strong> tódalas discusións<br />
dos asuntos públicos e unha prop<strong>en</strong>sión<br />
a evitar as consi<strong>de</strong>racións<br />
morais, restrinxindo todo ao custo<br />
e b<strong>en</strong>eficio no <strong>se</strong>ntido máis estreito,<br />
<strong>se</strong>n analizar tamén posibles<br />
danos a longo prazo ao conxunto<br />
da comunida<strong>de</strong>.<br />
tony Judt aposta por unha<br />
actualización da social<strong>de</strong>mocracia.<br />
Das políticas públicas para<br />
o interés colectivo e facer fronte<br />
aos excesos da <strong>de</strong>sregulación dos<br />
mercados. e recom<strong>en</strong>da que a social<strong>de</strong>mocracia<br />
<strong>de</strong>f<strong>en</strong>da os éxitos<br />
das súas políticas do pasado, que<br />
naceron para facer fronte a un<br />
período <strong>de</strong> fonda cri<strong>se</strong> como a da<br />
gran <strong>de</strong>presión <strong>de</strong> comezos dos<br />
anos trinta, precisam<strong>en</strong>te nun<br />
tempo on<strong>de</strong> o futuro <strong>se</strong> pre<strong>se</strong>nta<br />
bastante impre<strong>de</strong>cible na escala<br />
económica.<br />
estas reflexións resultan <strong>de</strong><br />
gran interés nun mom<strong>en</strong>to on<strong>de</strong><br />
as circunstancias po<strong>de</strong>n obrigar a<br />
unha redución do gasto, que t<strong>en</strong><br />
que <strong>se</strong>r moi <strong>se</strong>lectiva para evitar<br />
un <strong>de</strong>terioro dos avances sociais<br />
con<strong>se</strong>guidos nas últimas tres décadas<br />
no caso da nosa socieda<strong>de</strong><br />
española.<br />
Deixamos a Rivas no <strong>se</strong>u <strong>de</strong>spacho<br />
da praza e collemos o auto<br />
pra ver os petroglifos <strong>de</strong> mogor.<br />
De lonxe, que logo di a Policía que<br />
somos nós os que pintamos neles<br />
pra sacarlles mellor as fotos.<br />
—outros pr<strong>en</strong><strong>de</strong>n fogueiras pra<br />
iluminalos —com<strong>en</strong>ta o cámara<br />
<strong>se</strong>cundino <strong>se</strong>n <strong>de</strong>ixar o volante.<br />
—¿Qu<strong>en</strong> <strong>se</strong>ría esa mala besta?<br />
—Un dunha televisión soviética<br />
—solto eu, por non dar pistas.<br />
no <strong>se</strong>ixo preguntamos por<br />
Gonzalo, o sobriño <strong>de</strong> manuel<br />
Los ricos<br />
s i<br />
no FUeRa el presi<strong>de</strong>nte<br />
montilla como<br />
parece que es —uno <strong>de</strong><br />
los tipos más aburrido y soso<br />
<strong>de</strong>l mundo— <strong>se</strong> podría tomar<br />
como una gracia lo que dijo<br />
hace un par <strong>de</strong> días mi<strong>en</strong>tras<br />
removía un gigantesco arroz.<br />
<strong>en</strong> un <strong>de</strong>rroche <strong>de</strong> cinismo,<br />
afirmó que era consci<strong>en</strong>te<br />
<strong>de</strong> que subir los impuestos a<br />
los más ricos era una medida<br />
impopular y que iba a per<strong>de</strong>r<br />
votos. Y <strong>se</strong> <strong>de</strong>bió quedar tan<br />
tranquilo. Una cosa es <strong>se</strong>r <strong>se</strong>rio<br />
y otra creer que somos tontos.<br />
montilla sabe <strong>de</strong> sobra que<br />
no sólo no es impopular lo <strong>de</strong><br />
subir los impuestos a los ricos<br />
sino que <strong>de</strong> toda la vida ha sido<br />
el instrum<strong>en</strong>to más <strong>de</strong>magógico<br />
y populista <strong>en</strong> el mundo<br />
y muy especialm<strong>en</strong>te <strong>en</strong> esta<br />
españa nuestra. aquí —y algunos<br />
<strong>se</strong>ctores <strong>de</strong>l Psoe lo recordaron<br />
hace muy poco— no<br />
hay nada como el palo al rico<br />
y la zancadilla a los curas; son<br />
dos cosas que siempre ti<strong>en</strong><strong>en</strong><br />
una bu<strong>en</strong>a acogida por parte<br />
<strong>de</strong>l respetable <strong>se</strong>guram<strong>en</strong>te<br />
porque los ricos <strong>de</strong> antes y la<br />
iglesia purpurada <strong>de</strong> siempre<br />
<strong>se</strong> lo han ganado a pulso, que<br />
esa es otra aunque hoy no<br />
toca. este país —imagino que<br />
lo mismo que la mayoría <strong>de</strong>l<br />
famoso «nuestro <strong>en</strong>torno»—<br />
es un <strong>en</strong>orme grupo <strong>de</strong> cla<strong>se</strong>s<br />
medias <strong>en</strong> las tres variantes<br />
que <strong>de</strong>fin<strong>en</strong> los sociólogos:<br />
media-alta, media-media y<br />
media-baja. Luego hay unos<br />
poco pobres y unos pocos ricos<br />
que ti<strong>en</strong>e una sola <strong>en</strong> común:<br />
carecer <strong>de</strong> todo. Los pobres<br />
porque no ti<strong>en</strong><strong>en</strong> nada y los ricos<br />
porque lo ti<strong>en</strong><strong>en</strong> todo pero<br />
nunca a su nombre <strong>de</strong> forma<br />
que no es fácil <strong>en</strong>contrar<strong>se</strong><br />
ricos <strong>en</strong> las <strong>de</strong>claraciones <strong>de</strong><br />
iRPF y <strong>en</strong> la mayoría <strong>de</strong> los<br />
casos, cuando su riqueza les<br />
lleva al latrocinio y terminan<br />
<strong>se</strong>nt<strong>en</strong>ciados, resulta que son<br />
prácticam<strong>en</strong>te insolv<strong>en</strong>tes,<br />
mire usted por don<strong>de</strong>.<br />
aquí nos solidarizamos<br />
hasta la médula con los pobres<br />
agricultores cuando les<br />
queman los camiones <strong>en</strong><br />
Francia, pero si la tractorada<br />
nos pilla <strong>en</strong> carretera y t<strong>en</strong>emos<br />
que esperar varias horas,<br />
todos estamos <strong>de</strong> acuerdo <strong>en</strong><br />
31<br />
outeda; ou <strong>se</strong>xa, <strong>de</strong> John Balan,<br />
o tocaportas. Din que está na casa<br />
da praciña que hoxe leva o nome<br />
<strong>de</strong> Balan. Xa diante da porta, pregunta<br />
a sabela:<br />
—¿Haberá que petarlle coa música<br />
<strong>de</strong> a morte tiña un prezo, ou<br />
chegará con darlle dúas veces,<br />
como <strong>en</strong> calquera outro sitio?<br />
non fixo falta, porque daquela<br />
<strong>se</strong> abre esa porta <strong>de</strong> ma<strong>de</strong>ira que<br />
tantas veces tocou John, e aparece<br />
Gonzalo, cun sorriso <strong>de</strong> orella<br />
a orella.<br />
aNdrés aberasturI<br />
aquí —y algunos <strong>se</strong>ctores<br />
<strong>de</strong>l PsOe lo recordaron<br />
hace muy poco— no hay<br />
nada como el palo al rico<br />
y la zancadilla a los curas<br />
que esa no es forma <strong>de</strong> protestar.<br />
otro tanto pasa con los pobres<br />
médicos <strong>de</strong> la <strong>se</strong>guridad<br />
social: compr<strong>en</strong><strong>de</strong>mos sus<br />
paros siempre que no <strong>se</strong>amos<br />
nosotros los que e<strong>se</strong> día t<strong>en</strong>gamos<br />
cita. Y como por ahora los<br />
notarios no <strong>se</strong> han <strong>de</strong>clarado<br />
<strong>en</strong> huelga, cargamos contra<br />
pilotos y controladores. nada<br />
une más a los españoles que la<br />
con<strong>de</strong>na a esos <strong>se</strong>ñoritingos y<br />
casi nadie <strong>se</strong> preocupa <strong>de</strong> saber<br />
lo que reclaman sino sólo<br />
lo que <strong>se</strong> llevan crudo a fin <strong>de</strong><br />
mes. aquí está muy mal visto<br />
<strong>se</strong>r rico porque la mayoría no<br />
lo somos.<br />
Pero lo anterior sirve para<br />
el análisis social y para tratar<br />
<strong>de</strong> llevar la paz al <strong>de</strong><strong>se</strong>ntonado<br />
corazón <strong>de</strong> montilla: que no,<br />
que ni es impopular la medida<br />
ni le va a restar votos. el<br />
problema <strong>de</strong> montilla —como<br />
el <strong>de</strong> ZP— es <strong>en</strong>contrar el sitio<br />
sobre el que poner el impuesto.<br />
<strong>se</strong> podría subir <strong>en</strong> la matriculación<br />
<strong>de</strong> yates y otras veleida<strong>de</strong>s,<br />
pero no parece que<br />
la medida tuviera mucha repercusión<br />
<strong>en</strong> lo recaudado. ¿Y<br />
resucitar el impuesto sobre el<br />
patrimonio? es posible, pero al<br />
final pagaríamos los que t<strong>en</strong>emos<br />
un piso <strong>en</strong> la ciudad y un<br />
apartam<strong>en</strong>to <strong>en</strong> B<strong>en</strong>idorm y <strong>se</strong><br />
irían <strong>de</strong> rositas los que <strong>de</strong> verdad<br />
ti<strong>en</strong><strong>en</strong> patrimonio pero,<br />
naturalm<strong>en</strong>te, no a su nombre.<br />
Y un aviso: <strong>en</strong> los bancos<br />
<strong>de</strong> Luxemburgo <strong>se</strong> está apr<strong>en</strong>di<strong>en</strong>do<br />
español a marchas forzada<br />
por si las sicavs.