General form of the finite Hankel transform Forma general ... - SciELO
General form of the finite Hankel transform Forma general ... - SciELO
General form of the finite Hankel transform Forma general ... - SciELO
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
76 Pirela y Villalobos<br />
<br />
<br />
h9, <br />
<br />
f( x);<br />
n <br />
2<br />
2<br />
<br />
<br />
n f<br />
9, ( n) h1f( a) f ( a)<br />
<br />
<br />
b h J ( b) Y ( a) J ( a) Y ( b)<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
1 n n n n<br />
J ( b) Y( a) J<br />
( a) Y ( b)<br />
n n n n n<br />
<br />
h2 f ( b ) f ( b )<br />
(65)<br />
Fórmula de inversión (ver ec. 66 abajo),<br />
donde la suma es tomada sobre todas las raíces<br />
positivas de la ecuación (64).<br />
Los cuatro primeros casos dados son tratados<br />
separadamente por Sneddon [17], mientras<br />
que aquí resultan como casos especiales de la<br />
<strong>form</strong>a <strong>general</strong> de la trans<strong>form</strong>ada finita de <strong>Hankel</strong>,<br />
al igual que los otros cinco casos restantes.<br />
<br />
Un problema de contorno<br />
Considérese la ecuación diferencial<br />
ur ( , t) 2<br />
ur ( , t) 1 ur ( , t)<br />
<br />
k<br />
2<br />
( a r b,<br />
t<br />
0)<br />
t<br />
r<br />
r r<br />
<br />
(67)<br />
con las condiciones<br />
hu( a, t) ur<br />
( a, t) f ( t)<br />
; ubt ( , ) gt ( );<br />
ur ( , 0) wr ( )<br />
(68)<br />
De acuerdo con el Caso 5 de la sección anterior,<br />
se define la trans<strong>form</strong>ada<br />
h u r t r n<br />
5, 0<br />
( , ); u( n, t)<br />
<br />
b<br />
ru( r, t) hY ( a) Y ( a) J ( r ) <br />
a<br />
0 n n 0 n 0 n<br />
( ) ( ) ( ) <br />
hJ a J<br />
a Y r dr<br />
0 n n 0 n 0 n<br />
h u r t r n<br />
5, 0<br />
( , ); u( n, t)<br />
<br />
b<br />
ru( r, t) hY a Y a <br />
0( n ) n 1( n ) J<br />
0( nr<br />
) <br />
a<br />
hJ ( a) J ( a) Y ( r ) dr<br />
(69)<br />
0 n n 1 n 0 n<br />
donde n ( n 12 , , ) son las raíces positivas de la<br />
ecuación<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
hJ ( bY ) ( a) J ( aY ) ( b)<br />
<br />
0 n 0 n 0 n 0 n<br />
J ( b) Y( a) J ( a) Y ( b)<br />
<br />
n 0 n 0 n 0 n 0 n 0<br />
esto es<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
hJ ( bY ) ( a) J ( aY ) ( b)<br />
<br />
0 n 0 n 0 n 0 n<br />
J ( a) Y ( b) J ( b) Y ( a)<br />
(70)<br />
n 1 n 0 n 0 n 1 n 0<br />
Aplicando la trans<strong>form</strong>ada (69) en la ecuación<br />
(67), se tiene<br />
ur ( , t) <br />
h<br />
5,<br />
0 ; r n<br />
<br />
t<br />
<br />
2<br />
ur ( , t) 1 ur ( , t) <br />
kh<br />
5,<br />
0<br />
2<br />
; r n<br />
r<br />
r r<br />
<br />
unt<br />
( , ) <br />
2<br />
2<br />
k<br />
unt huat u at<br />
n ( , ) ( , ) r( , ) <br />
t<br />
<br />
<br />
4<br />
<br />
2<br />
aJ ( aY ) ( b) J ( bY ) ( a)<br />
<br />
ubt ( , ) <br />
<br />
<br />
0 n 0 n 0 n 0 n<br />
unt<br />
( , ) <br />
2<br />
2<br />
k nu( n, t) f( t)<br />
<br />
t<br />
<br />
<br />
4<br />
2<br />
<br />
aJ ( aY ) ( b) J ( bY ) ( a)<br />
<br />
gt<br />
0 n 0 n 0 n 0 n<br />
<br />
() <br />
<br />
obteniéndose la ecuación diferencial lineal de<br />
primer orden<br />
unt<br />
( , )<br />
k<br />
knu( n, t) <br />
2<br />
2<br />
f ( t ) <br />
t<br />
<br />
2<br />
aJ ( bY ) ( a) J ( aY ) ( b)<br />
<br />
gt<br />
<br />
0 n 0 n 0 n 0 n<br />
<br />
() <br />
<br />
(71)<br />
La solución <strong>general</strong> de la ecuación (71) viene<br />
dada por [20]<br />
1<br />
<br />
<br />
h 9, f9, ( n); x f( x)<br />
2 2<br />
2<br />
nh 2 J( nb) nJ( nb) f9,<br />
( n) h1Y( na)<br />
nY ( na) J( nx) h1J( na) nJ( na) Y( nx)<br />
<br />
f( x)<br />
<br />
2<br />
2 <br />
2<br />
h1J(<br />
na) nJ( na) <br />
2 2<br />
n h <br />
<br />
h J( nb)<br />
nJ<br />
2 2<br />
<br />
2<br />
<br />
b <br />
2<br />
n<br />
<br />
1<br />
2 2<br />
2<br />
( nb<br />
)<br />
n h<br />
2 1 <br />
a <br />
Rev. Téc. Ing. Univ. Zulia. Vol. 31, Edición Especial, 2008