T C K T S - Cinéma Nova

THIERRY LENOIREXPOSITION DU 15 MARS AU 30 MARS, DANS LE FOYER DU NOVAT E N TOONSTELLING VAN 15 TOT 30 MAA RT, IN DE FOYER VAN NOVALe bar du Nova accueillera lors de ce “Septième Pa rallèle” un gra veur belge, connu pour son oeuvre noireet mordante, Thierry Lenoir. Lenoir tente de secouer l’indiff é rence de nos re g a rds face aux exclusions et auxmalaises sociaux qui habitent encore nos villes démocratiques. Son art, avant tout narratif, se tro u ve à lac roisée des mouvements expressionnistes et des arts populaires, qu’ils soient d’antan, tels les images decolportages, ou d’aujourd’hui, tels que la bande dessinée, la caricature,… Son oeuvre, parfois drôle, parfoisviolente nous rappelle notre côté voyeur, et nous montre l’homme dans tous ses états. Thierry Lenoir intro d u i tses détails favoris: organes mâles en érection, petits diables pervers, nudités provocantes. Thierry Lenoirest un provocateur dans l’âme, dans la gra v u re et dans l’attitude. Et ce n’est pas tout: à l’entrée du Nova, desp e i n t u res du dernier artisan de l’affiche de cinéma de Bruxelles (Edmond Jamoulle) seront là pour vousa t t i rer… et vous retenir! Et encore… lors du ve rnissage, dans les couloirs et dans le bar du Nova, despersonnages bizarres, invités spécialement pour l’occasion, vous feront une visite guidée des lieux et desg ra v u res de l’exposition: pince sans rire s’abstenir (avec Thierry et Suzanne de la Cie 1,2,3,4)!< FR / NL >Naar aanleiding van het “Zevende Spoor” verwelkomt de bar van Nova Thierry Lenoir, een Belgisch etserbekend om zijn donkere en bijtende oeuvre. Lenoir tracht de onverschilligheid te doorbreken tegenover deuitsluiting en sociale malaise die nog altijd in onze democratische steden huizen. Zijn kunst, die vooralverhalend is, bevindt zich op het kruispunt van expressionisme en populaire kunsten, van vroeger (beeldenvan leurders) zowel als van vandaag (stripverhaal en karikatuur). Zijn soms grappige, soms gewelddadigeoeuvre herinnert aan de voyeur in ons, en toont de mens in al zijn gedaanten. Via herwerkingen van bepaaldeschilderijen van Jeroen Bosch en Nicolas Poussin introduceert Lenoir zijn favoriete details: erecties, perverseduiveltjes, provocerende naakten. Thierry Lenoir is een provocateur in hart en ziel, in zijn werk en in zijnhouding. En dat is niet alles: in de inkomhal van Nova zullen schilderijen van dhr. Jamoulle, de laatstefilmaffiche-schilder van Brussel, u lokken en bijblijven. Enkele bizarre personages zijn uw persoonlijke gids!DJ’S ELECTRO-POP30/03 > 24:00Lucile Desamory et Eric Georgessont proclamés rois de l’electro -pop pour la clôture. Lesdéguisements sexys voirep e r vers ou horribles sont lesb i e n venus, et la bonne humeurest obligatoire: entrée gra t i s !< FR / NL >Voor de afsluitende avondwerden Lucile Desamory en EricGeorges uitgeroepen totkoningen van de electro-pop.Sexy of zelfs perverse enh u i v e r i n g w e k k e n d evermommingen zijn welkom, eneen goed humeur is verplicht:gratis inkom!LE CINEMA, UNE CAMISOLEPOUR L’ E S P R I T ?YO R G A30/03> 22:30PERFORMANCE: VALERIE BAT E L, YO R G AMUSIQUE/MUZIEK: MARTIN LERSCHAprès avoir pris au piège le publicdu Fétiche Film Festival 2001( Paris) et des cinémas berlinois,l’artiste plasticien fétichiste,accompagné de sa complice Va lB. et du musicien Martin Lersch,v i e n d ra exercer son pouvoirt ransformateur au Nova, et clôture ra ce “7ème Pa rallèle” n°5.“Cette performance mêlera la vidéo, le corps, la musique improvisée etl ’ a rc h i t e c t u re de la salle de cinéma. Comme toute camisole, le cinémaest aussi confortable, chaud, intra-utérin, et peut concentrer la folie, ladensifier au lieu de la réprimer. La performance se pro p o s e ra de créer,m o n t re r, épro u ver et déchirer cette camisole. Conçue comme un actet e r roriste, l’action plastique fait irruption dans l’espace protégé duspectacle pour le transformer en zone d’expérience réelle. Avec sesmatériaux de base, les rouleaux de scotch et de cellophane, Yo r g ae n veloppe les corps et cloisonne les espaces, re c h e rche la « bonne suée», la chrysalide de chaleur suffocante, la matrice où l’enfermementd evient rite initiatique, fantasme fertile. L’expérience est partagée,c o l l e c t i ve, physique, comme une brusque hausse de tempéra t u re. Po u rl’occasion, Martin Lersch composera une bande-son incrustée dansl’action, une symphonie improvisée pour saxophone, clarinette, guitareélectrique, filtres électroniques, micro-contacts et… ve n t i l a t e u . r“ (signé:Yo r g a ) .“Je m’inspire du règne animal (cocons, chrysalides, mues, pièges, nids,oeufs, toiles d’araignées, etc.) pour explorer les rituels humains(habillement, rite initiatique, mariage, corrida...). “ YO R G ANa het publiek van het Fetisj Festival in 2001 te Parijs alsook hetBerlijnse filmpubliek ingepakt te hebben, is de plastische fetisjistischeartiest Yorga, bijgestaan door zijn handlanger Val B. en musicus MartinLersch, dit keer te gast in Nova om daar zijn transformatiekunsten botte vieren en ”Het Zevende Spoor” nr. 5 af te sluiten.“Deze performance mengt video, het lichaam en geïmproviseerdemuziek met de architectuur van de filmzaal. Als elke dwangbuis is ookde cinema confortabel, warm en baarmoederachtig en kan ze de gekteaanscherpen en versterken in plaats van haar op te heffen. Deperformance stelt zich tot doel deze dwangbuis te creëren, te tonen, teondervinden en te verscheuren. Opgevat als een terrorristische daaddringt de plastische actie binnen in de beschermde spektakelruimte omdeze om te vormen tot reële experimentatiezone. Met basismaterialenals plakband- en cellofaanrollen pakt Yorga lichamen in en scheidtruimtes af, waarbij hij op zoek gaat naar verstikkende warmte om eensgoed uit te zweten in de matrijs waar opsluiting initiatierite en vruchtbaarfantasme wordt. De belevenis wordt gedeeld, collectief en fysisch, alsging het om een bruuske temperatuursstijging. Voor de gelegenheidcomponeert Martin Lersch een op de actie geënte geluidsband, eengeïmproviseerde symfonie voor saxofoon, clarinet, elektrische gitaar,elektronische filters, micro-contacten en een ventilator.” (getekend:Yorga, vrij vertaald)“Ik laat mij inspireren door het dierenrijk (coconnen, poppen,vervellingen, valstrikken, nesten, eieren, spinnewebben enz.) om demenselijke rituelen (kleding, initiatierite, huwelijk, stieregevechten,telefoon, amoureuze ontmoeting, theater, enz.) te verkennen.”

F I L M SV E N / F R I 1 5 . 0 3 2 2 : 3 0A N G S T GERALD KARGL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6AUTOSTOP / ROSSO SANGRE PAS Q UALE FESTA CA M PA N I L E . . . . . . . . . . . . 7CANNIBAL MAN E LOY DE LA IGLES I A . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7CHRISTINA PRINCESSE*.. J ESS FRANCO . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9COMTESSE PERVERSE (LA)* J ESS FRANCO . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9E X P O S É JA M ES KENELM CLA R K E . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6FRISSON DES VAMPIRES (LE) JEAN ROLLIN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 1HOUSE OF WHIPCORD PETER WA L K E R . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6N E C R O N O M I C O N J ESS FRANCO . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 86 DONNE PER L’ASSASINO MARIO BAVA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4TRAS EL CRISTAL AG U STÍN VILLA R O N G A . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7V A M P Y R E S JOSE LA R R A Z . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5VAMPIRE NUE (LA) JEAN ROLLIN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 1VENUS IN FURS J ESS FRANCO . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9VIOL DU VAMPIRE (LE) JEAN ROLLIN. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 1WEREWOLF WOMAN RINO DI SILV EST R O. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5WHO COULD KILL A CHILD N A R C I SSO IBANEZ SERRADOR . . . . . . . . . . . . . . . 5DEAD OR ALIVE 2 TA K ASHI MIIKE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 5D E N T I GABRIELE SA LVATO R ES . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 4DOG DAYS ULRICH SEIDL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 3ELECTRIC DRAGON 80.000V ISHII SOGO . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 3F O G B O U N D ATE DE JONG . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 2HAPPINESS OF KATAKURI (THE) BYUNG-KI AHN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 5HE DIED WITH A FELAFEL RICHARD LOW E N ST E I N . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 4LIVING HELL (A) SHUGO FUJII . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 3MAKING A KILLING RYAN LEE DRISCOLL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 2MEMOIRE MORTE FRANK CHICHE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 5N E X X T A R PAD SCHILLING . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 5PISTOL OPERA SEIJUN SUZUKI. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 2REAL FICTION KI-DUK KIM . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 4TROUBLE EVERYDAY C LAIRE DENIS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 4TT SYNDROME JAN ZECEVIC . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 36 DONNE PER L’ASSASINO(AKA BLOOD AND BLACK LACE ), MARIO BAVA, FR/IT/ALL,1964, 87’,VO ANG/OV ENG, 16MMDans un magasin de confection de vêtements d’unemodiste respectable, plane une ambiance bien malsainedepuis que l’une des modèles a été re t rouvée assassinée.Cahiers intimes convoîtés, un amant caché… huis-clos:angoisse! Le cercle se referme et pourtant le mystèreplane toujours. Directeur de la photographie sur les filmsde réalisateurs tels que Roberto Rossellini, G. W. Pa b s t ,Raoul Walsh,… Mario Bava est l’un des grands maître sdu film érotique et à suspense. Avec “Sei donne perl’assassino” il est dans une de ses meilleures périodes eto u v re la voie au slasher (film de genre, où les femmessont soumises à des violences). “Sei donne perl’assassino” est aussi un film clé dans la filmographie deBava, où celui-ci accentue la place de la “grosse machineà tuer”. Cependant, les couleurs de l’image et le soin desc a d rages donnent au film toute sa consistence particulière ,guidant sa lecture vers d’autres sphères, culture l l e m e n tet politiquement engagées.< FR / NL >In een gerenommeerd kledinghuis hangt een luguberesfeer nadat een van de modellen er dood wordtteruggevonden. Haar in beslag genomen dagboekenonthullen het bestaan van een geheime minnaar en voorwe het weten bevinden we ons in een typische ‘huis clos’,waarbij de cirkel zich langzaam rond de personages sluit,terwijl het mysterie onopgehelderd blijft... Als fotograafvoor films van onder meer Roberto Rossellini, G. W. Pabst,Raoul Walsh, e.a. is Mario Bava een van de grote meestersvan de erotische film alsmede van de suspensfilm. Met“Sei donne per l’assassino” is hij op zijn best en toont onsniet minder dan een echte “slasher” (genrefilm waarinvrouwen aan allerhande gewelddaden wordenblootgesteld). “Sei donne per l’assassino” is tevens eensleutelfilm in Bava’s filmografie, waar de grotemoordmachine zonder scrupules wordt ingezet...Ondertussen geven de kleuren van de beelden en deverzorgde kadrering de film een heel eigen consistentie,die de toeschouwer leidt naar andere cultureel en politiekgeladen sferen.4

S A M / Z A T 1 6 . 0 3 2 2 : 3 0 D I M / Z O N 1 7 . 0 3 2 2 : 3 0 L U N / M A A 1 8 . 0 3 22:30V A M P Y R E SJOSÉ LARRAZ, UK, 1974, 87’, VO ANG/OV ENG, 35MMWHO COULD KILL A CHILD(AKA ¿QUIEN PUEDE MATAR A UN NINO?), NARCISSO IBANEZ SERRADOR, SP,1975,90’, V ANG/ENG V, 16MMWEREWOLF WOMAN(AKA LA LU PA MANNARA), RINO DI SILV ES T R O, IT, 1976, VO ST BIL/OV TWEETO N D, 35MMEgalement scénariste et dessinateur de comics dans lesannées ‘60 et ‘70, l’espagnol José Larraz a réalisé unebonne partie de sa filmographie en Angleterre. Son goûtpour l’étrange, le non-dit, son talent pour habiller ses filmsd’une reconnaissable “Touch of Class”, montrant tout cequ’il est possible de montrer dans des productions à petitbudget sans faire “cheap”, ont fait de lui un personnage àpart dans le paysage horrifique anglais. “Va m p y res” estl ’ h i s t o i re d’un homme perdu dans la campagne, pris aupiège sensuel de deux femmes vampires qui l’hébergent.L’ h i s t o i re de l’intrusion d’un mâle dans un espace fémininsexuellement confiné et protégé… L’ h i s t o i re d’un désirdésespéré de sexe qui ne re n c o n t re qu’un déferlement deviolence. Une histoire de vampires très sanglante et trèsé rotique racontée d’un point de vue féminin, où la mort senourrit de l’angoisse d’être impuissant.< FR / NL >De Spanjaard José Larraz is eveneens scenarioschrijveren tekenaar van comics in de jaren ‘60 en ‘70. Een grootdeel van zijn films maakte hij in Engeland. Zijn voorkeurvoor het vreemde, het onuitgesprokene, zijn talent omfilms een tikje klasse te geven, tonen aan dat het mogelijkis om lowbudget-producties te maken zonder “goedkoop”te zijn. Dit alles maakt hem tot een apart personage in hetEngelse horrorwereldje. “Vampyres” vertelt het verhaalvan een verdwaalde man, sensueel in de val gelokt doortwee vrouwelijke vampieren die hem onderdak bieden.Het verhaal van een man die een seksueel geïsoleerdevrouwenruimte betreedt. Het verhaal van een wanhopigverlangen dat slechts beantwoord wordt door een stormvan geweld. Een bloedig vampierenverhaal dat erotischvanuit vrouwelijk standpunt verteld wordt, waar de doodzich voedt met de angst voor machteloosheid.U ru g u ayen débarqué en Europe fin des années ‘60,S e r rador a réalisé deux films considérés incontourn a b l e sdans l’histoire du cinéma fantastique espagnol, avant det ravailler pour la télévision: “La Residencia” et “Who CouldKill a Child?”. Moins influent que “La Residencia” (queDario Argento n’a pu manquer, et plus récemment “Th eOthers” frôle le pompage maladroit), “Who Could Kill aChild”, plus sobre mais aussi plus inquiétant, brise sansdétour le tabou de l’innocence de l’enfance. Deux adultesenquêtent sur une île, et ne tro u vent aucune trace desadultes qui y vivaient. Ne restent que des enfants et dejeunes ados. Inondé de soleil, mais claustrophobe àsouhait, “Who Could Kill a Child?” qui culmine en un finaldésespéré et jusqu’au-boutiste, réserve quelquess o m b res surprises à l’arrière-goût nauséeux…< FR / NL >Een Urugayaan die eind jaren ‘60 in Europa verzeilde en,alvorens zich te werpen op televisiewerk, twee filmsmaakte waar je niet om heen kunt in de geschiedenis vande Spaanse fantastische film: “La Residencia” en “WhoCould Kill a Child?”. Deze laatste is minder invloedrijk danzijn voorganger, maar “Who Could Kill a Child” is dan ookdes te soberder, verontrustender en maakt brandhout vande mythe van het onschuldige kind. Twee volwassenengaan op onderzoek uit op een eiland, maar vinden geenenkel spoor terug van de volwassenen die er leefden. Erblijven enkel de kinderen en adolescenten over. “WhoCould Kill a Child?” is zonovergoten maar oh zoclaustrofobisch, bouwt op naar een wanhopig einde, enverbergt enkele verrassingen met bittere nasmaak…Cinéaste obscur habituellement connu pour ses films SMadulés par les plus fétichistes des amateurs de cinémabis(re l evant du genre “Woman in Prison Film”), Rino DiS i l ve s t ro n’est pas à dédaigner, ne fût-ce que pour ce“ We rewolf Woman”réjouissant, à la sexualité débridée,qui met en scène une jeune femme habitée par l’horriblecertitude de se tra n s f o r m e r, comme son aïeule avant elle,d u rant les nuits de pleine lune. Naviguant malicieusemente n t re névrose, lycanthropie, fantasme, Di Silve s t ro opposele sexe au réel, la guérison à la violence avec un sens dud é rapage décapant. Une petite perle, chaude mais ra re .< FR / NL >Obscure cineast die meestal bekend is om zijn SM-filmsopgehemeld door de vrouwen-in-gevangenis-fetisjistenvan de bis-cinema. Rino Di Silvestro is echter niet teversmaden, al was het maar om zijn “Werewolf Woman”waarin een jonge vrouw bezeten is door de afgrijselijkezekerheid dat ze transformeert tijdens volle maan.Schalks schipperend tussen neurose, lycantropie enfantasme, plaatst Di Silvestro met voldoende zin voorverfrissende afwijkingen, sex tegenover werkelijkheid,genezing tegenover geweld. Een klein, zeldzaam pareltje!CHECK YOUR NECK, HONEY5

M A R / D I N 19 . 03 22 : 30 M E R / W O E 20 . 03 22 : 30D I M / Z O N 24 . 03 22 : 30HOUSE OF WHIPCORDA N G S TE X P O S ÉPETE WA L K E R, UK, 1974, 102’, VO ANG/OV ENG, 16MM(AKA SCHIZOPHRENIA), GERALD KARGL, AU S T, 1983, 82’,VO ST ANG/OV ENG OND, 35MM(AKA THE HOUSE ON STRAW HILL), JAMES KENELM CLARKE, UK, 1975, 82’,VO ANG/OV ENG, 35MMPete Wa l ker est un des derniers représentants du cinémad’exploitation britannique. Il a tourné des sex-loops parcentaines, puis des longs métrages érotiques dans lesannées 60, avant d’opter pour l’horreur contempora i n e(en réaction à l’horreur gothique défendue par la HammerFilm) avec une trilogie re m a rquée: “House of Wh i p c o rd ”,“ Fr i g h t m a re”, “House of Mortal Sin”, en 74-75.“House ofWh i p c o rd”, son film préféré, montre le goût de Wa l ke rpour l’horreur grand-guignolesque et les personnagesque la société rend déviants. Dans une maison dec o r rection pour jeunes filles débauchées, un juge sénileet aveugle, secondé par une soldatesque féminine austèreet sadique, poursuit une mission rédemptrice à l’insu d’unsystème jugé trop permissif.A la fois sexy et politiquement incorrect, “House ofWh i p c o rd” est dédié aux personnes souhaitant lar é i n t roduction des châtiments corporels en Gra n d eB retagne. Culte et classique.< FR / NL >Peter Walker is één van de laatste vertegenwoordigersvan de Britse exploitation-cinema. Hij maakte honderden“sex-loops” en daarna erotische langspeelfilms, alvorenszich te werpen op het hedendaagse horrorgenre (integenstelling tot de Gotische horror). Hij stond in voor deopmerkelijke trilogie “House of Whipcord”, “Frightmare”en “House of Mortal Sin” in de periode ‘74-’75. “House ofWhipcord” is de film die Walker zelf verkiest. Hij leeft erzijn zin voor kluchtige horror met afwijkende personages(de schuld van de maatschappij!) ten volle in uit.In een verbeteringsgesticht voor meisjes die op het slechtepad beland zijn, voert een seniele en blinde rechter,bijgestaan door een sadistische soldatenvrouw, eenheilsopdracht uit tegen een te permissief systeem. “Houseof Whipcord” is sexy, allesbehalve politiek correct, cult, enopgedragen aan zij die pleiten voor de herinvoering vanl i j f s t r a f f e n !Dès l’instant de sa sortie de prison, un tueur planifie dec o m m e t t re le crime parfait. L’utilisation de la voix off estun atout pour ce film qui dénonce ou ridiculise lesmécanismes de la morale et de l’immoral. “Angst” est unfilm voyeur qui tourne au grotesque certaines scènesanodines et ses personnages. Agrémenté de gros plans,le film est aussi vicieux que son personnage principal. Lec a m é raman Rybczynski, à qui Gerald Kargl a laissé uneg rande liberté lors du tournage, en est responsable enpartie. Les cadrages percutants soutiennent le jeu brillantde l’acteur principal (Erwin Leder), très efficace dans lerôle de ce tueur primaire et décalé. Par ailleurs, leréalisateur porte ici un re g a rd sur la société autrichiennedes années 8O, dupée par son apparent bien-être et sabonne morale. Sur un ton réaliste et sadique à souhait,Angst ouvre la voie aux films sur les tueurs en sériem o d e rnes (“Silence of the Lambs”, “Seul contre tous” parexemple), et est à ne pas manquer…< FR / NL >Zodra hij de gevangenisdeuren achter zich dichtslaat,beraamt een moordenaar de perfecte misdaad. Hetgebruik van voice off is een troef van deze film, die derituelen van moraal en immoraliteit ontmaskert enbelachelijk maakt. “Angst” is een voyeuristische film;sommige scènes en personages zijn zelfs zonder meergrotesk. De film, die boordevol close-ups zit, is evengemeen als zijn hoofdpersonage. Cameraman Rybczynski,aan wie Gerard Kargl tijdens het draaien een grote vrijheidliet, is hiervoor deels verantwoordelijk. De schokkendecadrages ondersteunen het briljante spel vanhoofdrolspeler Erwin Leder, die moordend efficiënt is alsde primaire en verweesde killer. De regisseur schetst ookeen beeld van de Oostenrijkse samenleving anno jaren80, helemaal verblind door haar oppervlakkige welzijn engoede zeden. Met zijn realistische of sadistische toon, hetis maar hoe je het bekijkt, baant “Angst” het pad voorlatere films over seriemoordenaars.S o f t - c o re sanglant au casting alléchant (Udo Kier, end é rapage constant, et Tiona Richmond, “Britain’s Nr. OneSex Symbol” en ‘75), “Exposé” fait partie des videonasties,films interdits en Angleterre justement parce qu’ilsd é veloppent à la fois des scènes de sexe et de violence.Lesbianisme, masturbation, viol ponctuant un cauchemaré veillé dans lequel se débat un écrivain à succès hantépar des hallucinations morbides, voyeur victime de sap a ranoïa entouré de femmes à la sexualité explosive. Ve n udu documentaire, James Kenelm Clarke a signéégalement deux comédies érotiques, toujours avec FionaRichmond. “Exposé” est produit par Bryan Smedley-Aston,p roducteur audacieux du “Va m p y res” de José Larra z ..< FR / NL >Smakelijke en bloederige soft-core met Udo Kier inongewone doen en Tiona Richmond als “Britain’s Nr. OneSex Symbol”. “Exposé” is een “videonasty”, verboden inEngeland omwille van zijn extreme combinatie van sexen geweld. Lesbianisme, masturbatie en verkrachtingmaken deel uit van de nachtmerrie waarin successchrijverbehekst wordt door morbide hallucinaties. Hethoofdpersonage is voyeur én slachtoffer van zijn paranoia,omringd door vrouwen met een explosieve seksualiteit.James Kenelm Clarke, die eigenlijk documentairesmaakte, tekende eveneens voor twee erotische komedies,steeds met Fiona Richmond. “Exposé” werd geproduceerddoor Bryan Smedley-Aston die we ook kennen van“Vampyres” van José Larraz.6

L U N / M A A 2 5 . 0 3 22:30 M A R / D I N 2 6 . 0 3 2 2 : 3 0 M E R / W O E 2 7 . 0 3 2 2 : 3 0CANNIBAL M A NAUTOSTOP ROSSO SANGUETRAS EL CRISTALE LOY DE LA IGLES I A, SP, 1972, 98’, V ANG/ENG V, DV D(AKA HITCH HIKE), PAS Q UALE FES TA CAMPANILE, IT, 1976, 104’,V ANG/ENG V, DV DAGUSTÍN VILLA R O N G A, SP, 1986, 105’, VO ST FR/OV FR OND, 35MMEloy de la Iglesia a réalisé “La semana del asesino” (autret i t re de “Cannibal Man”, qui est d’ailleurs un titre tro m p e u rpuisqu’il n’est pas question de cannibalisme ici) peu avantla mort du Général Franco. Observer sans être observé,sexualité réprimée: “Cannibal Man” montre un mondeconfiné où aucune tra n s g ression n’est possible ni tolérée.M a rcos, qui taillade des quartiers de viande à la chaînedans une fabrique de soupe en conserve, accumule lesm e u r t res, méthodiquement, installant méticuleusementles corps dans son taudis. Distant, froid et malsain,“Cannibal Man” pose un re g a rd incisif sur la société deconsommation. Eloy de la Iglesia, qui passe pour être unp rovocateur dans le choix de ses sujets, a réalisé plusd’une vingtaine de films… un vrai cinéaste culte etmarginal à découvrir. “Cannibal Man”, gore etsexuellement ambigu, fait partie des videonasties, interd i t sen UK.< FR / NL >Eloy de la Iglesia realiseerde “La semana del asesino” (eenandere titel voor “Cannibal Man”, een overigens zeermisleidende titel vermits in de film geheel geen sprake isvan kannibalisme) vlak voor de dood van generaal Franco.Observeren zonder geobserveerd te worden, onderdrukteseksualiteit: “Cannibal Man” toont een benauwde wereldwaarin geen enkele overtreding mogelijk is, laat staangetolereerd wordt. Marcos is vleesversnijder in eensoepconservenfabriek. Hij pleegt de ene moord na deandere, methodisch, en installeert de kadavers zorgvuldigin zijn woning. “Cannibal Man” is afstandelijk, koud enziekelijk en biedt een scherpe kijk op deconsumptiemaatschappij. Eloy de la Iglesia, die meer dantwintig films op zijn naam heeft staan, staat bekend alsprovocatief in de keuze van zijn onderwerpen. Een warecultcineast in de marge die het meer dan waard is ontdektte worden. “Cannibal Man” is pure gore, seksueel ambigu,en is zo één van die in Engeland verboden videonasties.with support of World Sales ATLAS INTERNATIONAL Munich7J o u rnaliste, écrivain, cinéaste italien porté sur lescomédies de moeurs décalées et les portraits à l’acide deséducteurs machos mal dans leur peau, Pasquale Fe s t aCampanile (“Ma femme est un violon”) pousse ses sujetsà bout, flirtant avec l’absurde, l’érotisme et l’excessif defaçon souvent inattendue. “Autostop Rosso Sangue”, ro a d -movie culte longtemps éreinté par la censure, raconte lasurvie d’un couple pris en otage par un auto-stoppeurp e r vers et manipulateur. Voyeurisme, rapports de forc eambigus, violence sexuelle, les ingrédients très explicitesd’une série B sont éclaboussés par un auteur impertinentpour qui la voiture, microcosme social hasardeux, dev i e n tle théâtre de la domination de la femme par l’homme.Suspense et vitesse vous emmèneront on the road ton o w h e re ...< FR / NL >Deze Italiaanse journalist, schrijver en filmmaker maaktkomedies over ontspoorde zeden met bijtende portrettenover macho-verleiders die zich slecht in hun vel voelen.Pasquale Festa Campanile gaat tot het uiterste, flirt oponverwachte wijze met het absurde, het erotische en hetexcessieve. “Autostop rosso sangue” is een cultroadmoviedie sterk gehekeld werd door de censuur. Hetgaat over de overlevingspogingen van een koppel datgegijzeld wordt door een perverse en manipulerendeautostopper. Voyeurisme, dubbelzinnige machtsverhoudingenen seksueel geweld zijn de zeer explicieteingrediënten waarvan de regisseur onbeschamendgebruik maakt. De auto als hachelijk microkosmos waarinde man de vrouw domineert. Suspens en overdrevensnelheid op de weg naar nergens!Augusti Vi l l a ronga est l’un des réalisateurs espagnolsactuels les plus fascinants. “Tras el cristal” est l’histoired’un pédophile nazi qui un jour, suite à ses expériencesmorbides, tombe du haut d’une tour. Alors paralysé, etenfermé dans un tube re s p i ra t o i re, l’ancien conquéra n tdoit sa survie à des tuyaux. Dans une athmosphèrel u g u b re de post âge d’or industriel, croît une histoired’amour improbable et tortueuse entre cet hommetotalement paralysé et son très jeune infirmier. Laréalisation tient la barre de main de maître, et les cadra g e ssont époustouflants; ce n’est pas pour rien que le film futre m a rqué lors de son apparition dans les festivals. Lesscènes de suspense y sont excellentes et pourtant, il nes’agit ici ni d’un film d’horre u r, ni d’un thriller. Sesréalisations suivantes sont “El niño de la luna” (1989), “Elp a s a j e ro clandestino” (1994), “99.9” (1999), et “El mar”(1999). A voir absolument!< FR / NL >Agustín Villaronga is een van de meest fascinerendeSpaanse cineasten van dit moment. “Tras el cristal” is hetverhaal van een pedofiele nazi die op een dag ten gevolgevan zijn morbiede experimenten van op een toren naarbeneden valt. Volledig verlamd en opgesloten in eenademhalingsmachine is de oudstrijder volledigaangewezen op buisjes en slangetjes die hem met debuitenwereld verbinden. Een lugubere postindustriëleatmosfeer is de setting voor een liefdesgeschiedenistussen deze volledig verlamde man en zijn jongeverpleger. De regie draagt de stempel van de meester, dekadrering is buitengewoon; op het filmfestival van Berlijnen New York ging deze film dan ook niet onopgemerktvoorbij. “Tras el cristal” was zijn eerste langspeelfilm dienu nog menigeen zal verrassen. Men kan nietonverschillig blijven tijdens het bekijken van de film. Hijbevat voortreffelijke suspensscènes en nochtans gaat hetniet om een thriller of horrorfilm. De films die hij sindsdienregisseerde zijn “El niño de la luna” uit 1989, “El pasajeroclandestino” uit 1994, “99.9” uit 1999 en “El mar” uitdatzelfde jaar. Absolute aanraders!

V E N / V R I 2 2 . 0 3 22:30N E C R O N O M I C O NJESS FRANCOGUEST>LINA ROMAY & JESS FRANCOA 70 ANS PASSÉS, JESS FRANCO, AVEC SES PLUS DE 170 FILMS TOURNÉSDANS TOUTE L’EUROPE ET MÊME AUX ETATS-UNIS, EST DEVENU UNELÉGENDE SEREINE DU CINÉMA-BIS,COLLECTIONNANT TANT LESPSEUDONYMES QUE LES RÉALISATIONS. SCÉNARISTE OBSESSIONNEL,ACTEUR DISCRET, RÉALISATEUR BOULIMIQUE ET INFATIGABLE, VOYEURASSIDU UTILISANT LE ZOOM COMME UNE LOUPE AVEC UN PLAISIRMÉTHODIQUE, JESS FRANCO A AUSSI MULTIPLIÉ LES COLLABORATIONSPRESTIGIEUSES, AVEC ORSON WELLES, COMME ASSISTANT ET CHEF DESECONDE ÉQUIPE SUR “FALSTAFF” (1965), AVEC LES ACTEURS HOWARDVERNON DÈS “L’HORRIBLE DOCTEUR ORLOFF” (1961) ET KLAUS KINSKI, ...SANS OUBLIER SA MUSE ET ACTRICE FÉTICHE, LINA ROMAY.RÉSOLUMENT OPPOSÉ À UN CINÉMA ESPAGNOL “AUTEURISANT” ETFOURMILLANT DE RÉFÉRENCES CATHOLIQUES ET FRANQUISTES, JESSFRANCO A, DÈS 1959, DÉCLINÉ INLASSABLEMENT SEXE ETEXPRESSIONNISME AU GRÉ DE SON INSPIRATION TRÈS IMPRO-JAZZ. ILÉTAIT PAR AILLEURS LUI-MÊME UN MUSICIEN DE JAZZ ET UNARRANGEUR TRÈS PRISÉ EN ESPAGNE DANS LES ANNÉES ‘50.IL VA SANS DIRE QUE NOUS SERONS TRÈS HEUREUX D’ACCEUILLIR JESSFRANCO ET LINA ROMAY AU NOVA ... QU’ON SE LE DISE.< FR / NL >OP ZIJN 70STE IS JESS FRANCO MET ZIJN MEER DAN 170 FILMS,GEDRAAID IN HEEL EUROPA EN IN DE V.S., EEN HEUSE LEGENDEGEWORDEN. ALS OBSESSIONEEL SCENARIST, BESCHEIDEN ACTEUR,BOULEMISCHE EN ONVERMOEIBARE REGISSEUR EN VOYEUR WERKTEJESS FRANCO SAMEN MET VERSCHILLENDE PRESTIGIEUZE COLLEGA’SALS ORSON WELLES (IN 1965, ALS ASSISTENT BIJ “FALSTAFF”), DEACTEURS HOWARD VERNON (“DE VERSCHRIKKELIJKE DOKTER ORLOFF”,1961) EN KLAUS KINSKI... ZONDER ZIJN MUZE EN FETISJ-ACTRICE LINAROMAY TE VERGETEN. TERWIJL ZIJN VROEGE FILMS ZICH RESOLUUTKEREN TEGEN DE ‘SPAANSE CINEMA’ EN WEMELEN VAN DETOESPELINGEN OP HET KATHOLICISME EN HET REGIME VAN FRANCO,KEERT JESS FRANCO VANAF 1959 ZIJN SEXUEEL GETINTEEXPRESSIONISME DE RUG TOE EN LAAT ZICH INSPIREREN DOOR JAZZ-IMPROVISATIES. ZELF WAS HIJ EEN GERENOMMEERD JAZZ-MUSICUS INDE SPAANSE JAREN VIJFTIG.MOET HET NOG GEZEGD DAT WE IN DE WOLKEN ZIJN OM JESS FRANCOEN LINA ROMAY IN NOVA TE MOGEN VERWELKOMEN?(AKA SUCCUBUS), JESS FRANCO, GER, 1967, 91’, V ANG/ENG V, DV DLe film réferre à ces créatures démoniaques qui sousune apparence féminine usent de leurs charmes afind ’ e n t raîner les hommes vers le monde des damnés. Unnightclub des années 60, Lorna y torture sur scène,jouant sur la limite qui existe entre la sexualité et lamort. Mais la star semble distante: la nuit, ou le jour, ellem a rche vers d’autres lieux, d’autres proies. Ainsi sesuccèdent les scènes: toujours à la limite du réel, lesm e u r t res commis par la belle Lorna sont-ils un rêve ?Ce film osé est une réalisation de l’auteur culte que l’onreconnaît en Jess Franco, il y recrée son athmosphèreé rotique et fantasmagorique, par le biais d’unesucession de scènes intenses et irréelles jusqu’à ce quela fin du film dévoile la trame complexe et hypnotisantequi y est filée. Un style narratif qui pourrait faire penseraux films de David Lynch tels que “Blue Ve l ve t ”.E m p reint de domination et de romantisme, le film ro m p tles amarres avec toute approche cartésienne.< FR / NL >De film vertelt over demonische creaturen die in degedaante van een vrouw verschijnen en die charmesgebruiken om mannen naar de wereld van deverdoemden te sleuren. Een nachtclub in de jaren ‘60,Lorna foltert op het podium, speelt met de grens tussenseks en dood. De manager van de bar is -officieel tochhaarminnaar. Maar Lorna is afstandelijk en lijkt weldoor een ander leven bewoond. ‘s Nachts of overdagzoekt ze andere prooien. Altijd aan de grens van watreëel is, haaks op een Cartesiaanse benadering.Worden de moorden echt gepleegd door de mooieLorna? Een gedurfde film van cultauteur Jess Franco,waarin hij zijn erotische fantasmewereld weer in al zijnpracht ontvouwt. Zijn vertelstijl doet wat denken aan“Blue Velvet” van David Lynch. Twaalf jaar na z’n eerstefilm werd Necronomicon op het festival van Berlijngeselecteerd en opende voor hem op die manier de wegnaar een internationaal publiek.with support of World Sales ATLAS INTERNATIONAL Munich

V E N / V R I 2 2 . 0 3 24:30 S A M / Z A T 2 3 . 0 3 2 2 : 3 0 S A M / Z A T 2 3 . 0 3 2 4 : 3 0C H R I S T I N A ,PRINCESSE DE L’ÉROTISME(AKA VIRGIN AMONG THE LIVING DEAD), JESS FRANCO,FR/IT/LIECHTENSTEIN, 1971, 90’, VO FR/OV FR, 35MMVENUS IN FURS(AKA BLACK ANGEL), JESS FRANCO, UK/IT/GER, 1969, 86’, VO ANG /OV ENG,16MMLA COMTESSE PERVERSE(AKA LES CROQUEUSES), JESS FRANCO,, FR, 1973, 95’, VO / OV, 35MMD é b a rquant de Londres pour re n d re visite à sa famille, unejeune et ingénue demoiselle se rend au château Montserra tet va de surprises en surprises. L’homme qui la conduit auchâteau est étrange, la végétation du parc a changé: elle nereconnaît ni le bruissement des arbres, ni le parfum desplantes. De plus, son oncle a le visage froid comme lap i e r re… Dés son arrivée, les incidents étranges semultiplient. Jess Franco détourne l’imagerie re l i g i e u s ec h è re à la bourgeoisie traditionnelle et entrechoque icônesfamiliales et sexuelles. Une fable légère et dépra v é e .< FR / NL >Een argeloze jonge vrouw die haar familie in Londenopzoekt komt aan in het kasteel Château Montserrat,waar ze van de ene verrassing in de andere valt. Deman die haar naar het kasteel rijdt gedraagt zichvreemd en ook de aanplanting schijnt veranderd te zijn:ze herkent het geluid van de bomen niet meer, noch hetparfum van de planten; haar ooms gezicht is koud alssteen... Van bij haar aankomst vermenigvuldigen devreemde voorvallen zich. Jess Franco combineertreligieuze voorstellingen met traditionele bourgeoistaferelen en doet familiale en sexuele ikonen metelkaar botsen. Een lichtzinnig en verdorven fabeltje.Imprégné d’une atmosphère “jazzy”, ce film est l’un desplus réussis (avec “Necronomicon”) de Jess Franco. “Ve n u sin Furs” (ou “Black Angel”, comme le réalisateur préfère lenommer) lui permet de revisiter les ambiances liées aug e n re musical qu’il connaît bien, puisqu’il a contribué àl ’ i n t ro d u i re dans le cinéma espagnol en tant quecompositeur et interprète. On notera d’ailleurs deuxapparitions de Franco dans ce film: au piano et aut rombone. “Black Angel” nous entraîne à la suite d’unmusicien de Jazz, décidé à enterrer sa trompette dans lesable, et qui découvre le corps d’une jeune fille morte. Cetted é c o u verte l’immerge dans son passé. Jess Franco yi n c a rne une fois de plus l’univers qui lui est cher, tissé desexualité, d’attirance, de possession destructrice et def o rces occultes, mystérieuses. Le sado-masochisme (ave cKlaus Kinski impressionnant en “maître” de donjon) s’yre t ro u ve mêlé à une perte de mémoire, peu à peure c o u verte, hallucinatoire et envahissante. Ce film est l’undes chefs d’oeuvre des seve n t i e s .< FR / NL >Badend in een “jazzy” atmosfeer is deze film, samen met“Necronomicon”, één van de meest geslaagde van JessFranco. “Venus in Furs” (of “Black Angel”, zoals deregisseur hem liever noemt) laat Franco toe het muzikalegenre te bezoeken, dat hij goed kent en dat hij alscomponist en vertolker mee in de Spaanse film invoerde.Hij treedt zelf trouwens twee keer op in de film: aan depiano en aan de trombone. “Black Angel” volgt een jazzmuzikantdie zijn trompet in het zand wil begraven endaarbij het lijk van een jong meisje ontdekt. Dezeontdekking dompelt hem weer onder in zijn verleden.Jess Franco weeft ons in in een web van sexualiteit,aantrekking, destructieve bezitsdrang en occulte enmysterieuze krachten. Het sado-masochisme (met KlausKinski als bloedstollende meester) vermengt zich metoverweldigende hallucinaties in een geleidelijk allesoverwoekerend geheugenverlies. Deze film is een vandé meesterwerken uit de seventies.R e l e c t u re des chasses du Comte Zaro ff, dans laquelle unejeune femme belle et autoritaire chasse le gibier humainqu’elle a fait ra b a t t re sur l’île qu’elle occupe. La comtessechasse nue, amazone insatiable, et la fable cruelle glissesensiblement sur le terrain du fantasme. Sa dern i è revictime échappera-t-elle aux flèches mortelles de lac o m t e s s e ?Avec l’étrangeté d’Howard Ve rnon et la sensualitémagnétique de Lina Romay (en victime sacrifiée).< FR / NL >Een herinterpretatie van de Graaf Z a ro f mythe, waarin eenmooie jonge autoritaire vrouw menselijk wild bijeendrijftop een door haar bezet eiland. De gravin jaagt in haarblootje, als onverzadigbare amazone, en geleidelijk aanverwordt de gruwelijke fabel tot puur fantasme. Maar zalhet laatste slachtoffer aan de dodelijke pijlen van de gravinontsnappen?Met de vreemde Howard Vernon en de magnetischsensuele Lina Romay (als slachtoffer).

J E A NR O L L I NGUEST>JEAN ROLLINJEAN ROLLIN EST L’UN DES RÉALISATEURS CULTES QUI, À L’INSTAR DE JESS FRANCO,A RENOUVELÉ LE GENRE DES FILMS DE VAMPIRE. ARTISTE ET CONFRONTÉ À DESLOW-BUDGET, IL CULTIVE À LA FOIS LA LÉGÈRETÉ ET LES MISE-EN-SCÈNESSYMBOLIQUES. SES FILMS NE RESSEMBLENT À AUCUN AUTRE, ET SES CADRAGESAINSI QUE SON IMAGE SONT RECONNAISSABLES PARMI TOUS. SES FEMMESVAMPIRES SONT IRRÉSISTIBLES ET ÉLÉGANTES. SES PAYSAGES SONT SOUVENTGRANDIOSES, ET SES DÉCORS IMPOSANTS, TELS QU’UNE BÂTISSE MONACALE OU UNCHÂTEAU. SES PRINCIPALES LUBIES SONT LES VAMPIRES, LES ÊTRES SURNATURELSET ATTACHANTS QU’IL FAIT PÉNÉTRER DANS LE RÉEL AFIN DE TRANSFORMER NOTREPERCEPTION DE CELUI-CI. IL N’Y A PAS NON PLUS D’HORREUR CHEZ JEAN ROLLINSANS QUE L’ON TROUVE À CÔTÉ UN PEU DE DOUCEUR OU DE ROMANTISME. SESUNIVERS SONT EN FAIT DES UNIVERS DE CONTES DE FÉES POUR ADULTES, OÙ LESÊTRES SURNATURELS NE FONT PLUS PARTIE DU MONDE SURRÉEL MAIS BIEN DUMONDE RÉEL, ET OÙ LA NUDITÉ, LA PERVERSION, L’HORREUR NE SONT FINALEMENTPAS JUGÉES AMORALES, MAIS UNE AUTRE NORMALITÉ. JUSQUÀ AUJOURD’HUI, JEANROLLIN CONTINUE DE RÉALISER ET ÉDITE DES LIVRES. L’APPÉTIT CROISSANT POURSES FILMS EST LIÉ À L’APPARITION DE TRANS-CATÉGORIES TELLES QUE LE“FANTASTIQUE”, ET, FINALEMENT, “L’ÉTRANGE”, QU’IL A LUI-MÊME CONTRIBUÉ ÀFAIRE NAÎTRE PAR SON OPINÎATRETÉ. CE SONT SES TROIS PREMIERS OPUS QUENOUS AVONS CHOISI DE VOUS MONTRER, ET QUE NOUS VOUS CONSEILLONS!< FR / NL >JEAN ROLLIN IS ÉÉN VAN DIE CULTREGISSEURS DIE -ZOALS OOK JESS FRANCO- HETVAMPIERENGENRE HEBBEN VERNIEUWD. KLEINE BUDGETTEN NOPEN HEM TOTSYMBOLISCHEEN MINIMALE SETTINGS. ZIJN FILMS LIJKEN OP GEEN ANDER EN HETCAMERAWERK HERKEN JE UIT DUIZENDEN. ZIJN VROUWELIJKE VAMPIEREN ZIJNONWEERSTAANBAAR EN ELEGANT, ZIJN LANDSCHAPPEN GRANDIOOS, DE DECORSIMPOSANT. HIJ HEEFT HET VOORAL VOOR VAMPIEREN, DEZE BOVENNATUURLIJKE ENBEKLIJVENDE WEZENS DIE HIJ IN DE WERKELIJKHEID INTRODUCEERT OM ONZEWAARNEMING ERVAN TE VERANDEREN. GEEN HORROR BIJ ROLLIN ZONDER EENVLEUGJE TEDERHEID EN ROMANTIEK. ZIJN UNIVERSUM IS DAT VAN EEN SPROOKJEVOOR VOLWASSENEN, WAARIN DE BOVENNATUURLIJKE WEZENS NATUURLIJKWORDEN, WAAR NAAKTHEID, PERVERSIE EN HORROR NIET IMMOREEL ZIJN, MAARGEWOON EEN ANDERE WERKELIJKHEID. OOK NUNOG IS JEAN ROLLIN BEZIG METFILMEN EN BOEKEN UITGEVEN. DE GROEIENDE INTERESSE VOOR ZIJN FILMS KANGELINKT WORDEN AAN DE OPKOMST VAN NIEUWE CATEGORIEËN ALS“FANTASTISCHE FILM”, CATEGORIEËN WAAR HIJ MEE AAN DE BASIS VAN LAG. HETZIJN ZIJN DRIE EERSTE WERKEN DIE WE TONEN EN AANBEVELEN!

V E N / V R I 2 8 . 0 3 22:30 S A M / Z A T 2 9 . 0 3 2 2 : 3 0 S A M / Z A T 2 9 . 0 3 2 4 : 3 0LE VIOL DU VAMPIRELA VAMPIRE NUELE FRISSON DES VAMPIRESJEAN ROLLIN, FR, 90’, VO FR/OV FR, 35MMJEAN ROLLIN, FR, 1969, 90’, VO FR/OV FR, 35MMJEAN ROLLIN, FR, 1970,96’, VO FR/OV FR, 35MMTo u rné en noir et blanc, “Le viol du vampire” est le pre m i e rl o n g - m é t rage achevé de Jean Rollin, et certainement l’unde ses films les plus surprenants: tout d’abord prévucomme un court-métrage, le film s’est allongé en coursde tournage, ce qui lui confère une narration sortant dessentiers battus. Le film détourne le thème du vampirismedans son traitement habituel et raconte comment un jeunehomme tente de sauver deux petites filles, à qui l’on faitc ro i re qu’elles sont vampires. Vu le manque de sorties àParis à l’époque (mai 68) ce premier film est dire c t e m e n tpassé en salle, et a provoqué des émeutes chez lescritiques. “Le viol du vampire” comporte pourtant de trèsbelles scènes… Le résultat est un film existentialiste etde chaos, chef d’oeuvre du bizarre, mêlant sang, nudité,symboles et existentialisme. On notera également que lenoir et blanc du film est exceptionnellement contra s t é …< FR / NL >De zwart/wit film “Le viol du vampire” is de eersteafgewerkte langspeelfilm van Jean Rollin en tevens eenvan de meest verrassende: oorspronkelijk opgevat alskortfilm en tijdens het draaien steeds langer geworden,bevat de film een buitengewone verhaalstructuur die verbuiten de platgetreden paden treedt. De film draait hetthema van het vampirisme om en vertelt hoe een jongeman twee jonge meisjes tracht te redden die gelovenvampier te zijn. De film zorgde voor heel wat opschuddingtoen hij in ‘68 in de Parijse zalen verscheen en bevatenkele prachtige scènes. Het is een existentialistische filmdie over de chaos spreekt en tevens een meesterwerk vanhet bizarre en vreemdsoortige, waarbij bloed, naaktheiden symbolen zich vrolijk schijnen te mengen. Het zwart/witcontrast van de film wordt hierbij vakkundig uitgespeeld.Après le massacre du “Viol du vampire”, ce film est re s t és o u t e r rain l’année de sa sortie. Et pourtant, “La vampirenue” pourrait être considéré comme l’un des films les plusosés de l’époque, car parmi les plus étranges! Sa narra t i o nest plutôt poétique, et à la fois, reste d’une implacablef ro i d e u r. Ainsi se succèdent les questions et les scènes demort, le film laissant traîner derrière lui une atmosphèretoujours un peu plus fantastique et mystérieuse. Un jeunehomme tombe amoureux d’une fille dans la rue. Il se faitque celle-ci est déjà convoîtée par son père. Le filsd é c o u v re alors d’étranges cérémonies noires dura n tlesquelles des humains se sacrifient. Avec des plans fixeset donnant une large vue sur le paysage ou le décor, le filmd é t o u rne le thème du vampirisme et apporte une nouve l l evision, plus moderne. Le rythme lent du découpage et lap rofondeur des scènes font penser à un film d’art etd’essai. L’ h i s t o i re nous fait penser à un scénario defeuilleton tel que “Star Trek” ou “Le prisonnier”. A voir!< FR / NL >Na het bloedbad van “Viol du vampire” werd deze film hetjaar van zijn release nauwelijks opgemerkt. Nochtans kan“La vampire nue” als één van de meest gedurfde films vandie tijd worden beschouwd, en ook wel één van devreemdste ! De verhaalstijl is poëtisch en ijskoud tegelijk.Mysteries en moordscènes volgen elkaar op en zorgeneen -jawel- fantastische atmosfeer. Een jongeman wordtverliefd op een meisje waar zijn vader al zijn zinnen heeftop gezet. De zoon ontdekt dan vreemde zwarte rituelenwaarin mensen zichzelf offeren. Rollin beheerst hetvampierenthema: hij speelt met de klassieke vormen engeeft er een modernere en mysterieuzere dimensie aan.Het langzame ritme en de diepte van de scènes maken erbijna een kunst- of experimentele film van. Het verhaalherinnert dan weer eerder aan feuilletons als Star Trek.Terwijl sommige zwarte missen tenslotte aan “Eyes WideShut” van Kubrick doen denken. Zien !Un jeune couple part en voyage de noces. Avant tout,Isa désire faire une halte au château de ses cousins, deuxpersonnages extravagants et fascinants et qui sont toutce qui lui reste comme famille. Arrivés au village, lesjeunes mariés apprennent le décès récent des deuxhommes. Ils sont malgré tout accueillis dans le châteaufamilial par les deux jeunes filles splendides qui gard e n tles lieux, en souvenir des “maîtres”. Le film joue sur lepoids de la destinée et le joug familiial. Avec des scènesimplantées dans un décor très médiéval et ro m a n t i q u e ,Jean Rollin arrive à créer un univers surréaliste etfantastique, et pousse une fois de plus la normalité horsde ses limites. Par un jeu d’alternance entre cesambiances d’une autre époque, ces personnages humainset étranges, et la vie du jeune couple, les êtres surn a t u re l se n t rent naturellement dans le monde de la jeune Isa,subjuguée par le nouveau visage de sa famille. Le film aun côté esthétique plus proche des tableaux de peintureclassique que “La vampire nue” par exemple.< FR / NL >Een jong koppel vertrekt op huwelijksreis. Isa wil alseerste etappe het kasteel van haar neven aandoen, tweeextravagante en fascinerende personages die haar enigefamilie zijn. In het dorp vernemen ze de recente dood vande twee mannen. Desondanks worden ze in het familialekasteel ontvangen door twee verrukkelijke jongedamesdie het gebouw bewaken, in nagedachtenis aan de“meesters”. De film bespeelt het gewicht van het lot enhet familiale juk. Met scènes in een erg middeleeuws enromantisch decor timmert Rollin aan een surrealistischuniversum, en verlegt hij de grenzen van het normale.Langzaam sluipt het bovennatuurlijke in Isa’s wereldbinnen. Esthetisch staat de film dichter bij de klassiekeschilderkunst dan bv. “La Vampire nue”.S TAY CLEARF F F 1 0

S A M / Z A T 16 . 03 18 : 30 | D I M / Z O N 17 . 03 20 : 30 S A M / Z A T 16 . 03 20:30 | D I M / Z O N 17 . 03 18 : 30L U N / M A A 18 . 03 18 : 30 | M A R / D I N 19 . 03 20 : 30F O G B O U N DPISTOL O P E R AMAKING A KILLINGATE DE JONG, NEDERLA N D - U SA, 2001, 78 ‘, VO ANG/OV ENG, 35MMSEIJUN SUZUKI, JAP, 2001, 116’, VO ST ANG/OV ENG OND, 35MMRYAN LEE DRISCOLL, UK, 2001, 95’, VO, BETAImaginez le couple parfait et leur meilleur amip e rdus dans le bro u i l l a rd dans les montagnes. Anoter que le meilleur ami est amoureux de la jeunefemme. Il ne vous reste plus maintenant qu’ào b s e r ver leurs réactions au fur et à mesure quel’angoisse et le ton montent. Ate De Jong,réalisateur hollandais, après l’exubérant “Highwayto Hell”, nous propose avec “Fogbound” un thrillerpsychologique à la construction impeccable et à lalogique diabolique. Il développe avec grâce lapersonnalité de ses protagonnistes et nous conduit,par touches délicates, vers la conclusion inévitablede la relation ambigüe qu’ils vivent depuis tro plongtemps. Nous livrant probablement son film leplus personnel à ce jour (ses photos de famillesc l o t û rent le générique), Ate De Jong n’hésitecependant pas à donner l’un des rôles principauxà un Luke Perry qui s’amuse toujours autant àcasser son image de Dylan dans Beverly Hills.< FR / NL >Drie mensen, h et echtpaar Leo en Ann en hunbeste vriend Bob, komen tijdens een autotocht dooreen berglandschap terecht in een mistbank enmoeten ter plaatse de nacht doorbrengen. Terwijlde mist steeds dikker wordt, neemt hun isolementtoe. De drie blijken de nodige geheimen voor elkaarte hebben. Bob raakt gevangen in een verhitteechtelijke ruzie tussen Leo en Ann. In dezeclaustrofobische omgeving beginnen realiteit enfantasie op onheilspellende wijze door elkaar telopen. Ate de Jong maakte begin jaren tachtignaam als regisseur van “Een Vlucht Regenwulpen”en “Brandende Liefde”. Zijn nieuwste film, depsychologische thriller Fogbound, speelt zich voorhet grootste deel af in de mist. De Jong noemt hetzijn meest persoonlijke film. Voor hem gaanrelaties tussen mannen en vrouwen vooral ommacht, zowel psychologisch als seksueel. Met LukePerry (Beverly Hills), Ben Daniels (Beautiful Thing)en Orla Brady (The Luhzin Defence).Miyuki est n°3. Elle est surnommée Chat Sauvage.Sur commande, elle tue des gens. Pistol. De re t o u rdu boulot, Professeur (n°4 de l’association) tentede la tuer. Il meurt. Quelque peu secouée, Miyukia p p rend de Champion (ex n°1, maintenant à lare t raite), qu’une guerre fratricide sévit au sein del’association. L’enjeu: devenir le tueur n°1 del’association. Dans cette conquête eff renée etmortelle du statut de n°1, Miyuki se voit contra i n t ede tuer pour ne pas l’être. Un film avec du style,dans les images, les personnages, les couleurs,les mises en situation, l’onirisme et les féeriquesc h o r é g raphies de combat. Opera. Un film de SeijunSuzuki. Dont certains se rappelle sûrement lepsychédélique “To k yo Drifter”, déjà présenté auNova. A 78 ans et après 8 années sabbatiques, cem a î t re de films de Genre se remet au boulot etnous éblouis de ce tour de force et de stylem a g i s t ral. L’attente n’en est devenue que pluss a v o u re u s e .< FR / NL >Miyuki Minazuki, alias “De Zwerfkat”, geniet detwijfelachtige eer om de nummer 3 te zijn van deGilde van de Beroepsmoordenaars. Tijdens éénvan haar opdrachten, wordt ze onverwachtsbeschoten door een andere beroepsdoder, “DeLeraar”, een man in een rolstoel en nummer 4 inde rangschikking. Langzaam daagt het besef datde leden van de Gilde elkaar aan het bekampenzijn om nummer 1 te worden. Miyuki raaktverstrikt in een dik web van verraad en moord. Op78-jarige leeftijd maakt de Japanse cultregisseurSeijun Suzuki (Elegy to Violence, Tokyo Drifter) eendaverende comeback met een remake van zijneigen klassieker uit 1967, “Branded to Kill”.Superstilist Suzuki inspireerde regisseurs alsJohn Woo, Quentin Tarantino en Jim Jarmush. Deexcentrieke, mooie beelden en de extravagantepistoolduels maken ook deze nieuwe versie tot eenadembenemende kijkervaring.Depuis quelque temps déjà, Ja ke Summers vit unea ve n t u re avec Madie, la femme de son meilleur amiChad. Jusqu’au jour où elle est la énième victimed’un maniaque vicieux sévissant dans la région.Ja ke décide alors d’aider son ami en réclamantl ’ a s s u rance-vie de Madie. Mais l’argent leur glissee n t re les doigts, faute de pre u ves et surtout decorps. Les deux hommes concoctent alors unscénario vidéo à la fois brillant mais dangereux afinde constituer de fausses pre u ves du meurtre etainsi toucher l’assurance. D’un cynisme doucementr i g o l a rd, “ Making A Killing” a du mal à cacher sesorigines anglo-saxonnes. Ryan Lee Driscolln’oublie d’ailleurs pas les règles de base du genre :un rythme toujours soutenu et un humour à mêmede permettre au spectateur de s’identifier à despersonnages ayant depuis longtemps oublié lesenseignements de leur catéchisme.< FR / NL >Reeds geruime tijd hebben Jake Summers enMadie, de vrouw van zijn beste vriend Chad, eenavontuurtje. Tot op de dag dat zij het slachtofferwordt van een maniak die in de regio neerstrijkt.Hierop beslist Jake zijn vriend te helpen omMadies levensverzekering op te strijken. Maar doorhet gebrek aan bewijzen en stoffelijke restengrijpen zij naast het geld. De twee mannenbesluiten daarop aan de hand van een briljantmaar gevaarlijk scenario het bewijsmateriaal tevervalsen om vooralsnog het verzekeringsgeld teinnen. “Making a killing” getuigt van een mildcynisme en verraadt Ryan Lee DriscollsAngelsaksische origine. Met een strakaangehouden ritme en een doorgedreven humor,die ons toelaten ons met de meestonwaarschijnlijke types te identificeren, houdt hijde basisregels van het genre in ere.1 2

L U N / M A A 1 8 . 0 3 2 0 : 3 0 | M E R / W O E 2 0 . 0 3 1 8 : 3 0M A R / D I N 1 9 . 0 3 1 8 : 3 0 | M E R / W O E 2 0 . 0 3 2 0 : 3 0J E U / D O N 2 1 . 0 3 1 8 : 3 0 | V E N / V R I 2 2 . 0 3 2 0 : 3 0J E U / D O N 2 1 . 0 3 2 0 : 3 0 | S A M / Z A T 2 3 . 0 3 1 8 : 3 0D O G D A Y SA LIVING HELLTT SYNDROMEELECTRIC DRAGON 80.000 VULRICH SEIDL, AU S T, 2001, 120’, VO ST ANG/OV ENG OND,3 5 M MUn mois d’août à Vienne. C’est la caniculeannuelle, que l’on appelle plusSHUGO FUJII, JAP, 2000, 104’, VO ST ANG/OV ENG OND,3 5 M MLa gra n d - m è re Chiyo et sa petite fille autisteYuki sont recueuillies et soignées par laDEJAN ZECEVIC, YUG, 2001, 101’, VO ST ANG/OV ENG OND,3 5 M MParmi les maladies les plus drôles, les y n d rome TT est certainement très bienSOGO ISHII, JAP, 2000, 55’, VO ANG OND/OV ENG OND,3 5 M MCoup de foudre sur le para t o n n e r re d’unec e n t rale électrique au Japon. La déchargecommunément “les jours des chiens”. Labanlieue viennoise grouille d’une humanitébaignant dans une sueur malsaine. Lesfamille Motokawa après avoir survécu à unc a rnage mystérieux. Les deux nouve l l e sarrivantes sont très silencieuses et leurclassé. Ses symptômes, se manifestant lorsde l’adolescence, sont: maniaquerie,a g ressivité incontrôlable, peur paniquequ’”Electric Dragon” subit le pourvoit detoute la puissance mythique des dragons etlui dévoile des vertus de télépathie avec lesj o u rnées passent à se traîner en slip oubikini défraîchis, en attendant la tiédeur dusoir où on se gave d’alcool, de sexe et deprésence retirée remplit la maison familialed’une atmosphère étrange… La suite nedément en rien les prémisses. Shugo Fujiid ’ ê t re touché... et généralement le pauvremalade meurt très vite dans d’atro c e ss o u ff rances. Généralement...Dans lareptiles. Pour décharger toute sona g g ressivité, on l’oblige à suivre unet h é rapie d’électrochocs jusqu’au jour oùviolence. Violence qui tra n s p i re par tous lesp o res des personnages: une autostoppeusequi harcèle les conducteurs, unrévolutionne l’univers du thriller japonaisa vec son nouveau film “A Living Hell”, unfilm dopé aux idées. Des plans qui flirtentbanlieue de Belgrade, un groupe de jeunesgens, en quête de substances illicites,aboutit dans un bain turc défra î c h i ,l ’ a l t e rn a t i ve d’une guitare électrique luis a u ve les cordes du coeur. En déchargeanttoute son énergie grâce à l’instru m e n treprésentant de systèmes de sécurité enchasse après un casseur de voiture sn e u ves, une institutrice nympho battue eta vec les limites entre le glauque et le kitschde façon re m a rquable. Le réalisateur jouea vec le danger permanent qui fait la beautédissimulé au fond d’une forteresse peuaccueillante. Ignorant la significationp rofonde des gra ffitis TT Syndrome, ils ys a l v a t e u r. Filmé en noir et blanc, audécoupage électrisant, “Electric Dragon” estun film OVNI, comme on les aime, qui noushumiliée par son amant, un vieux maniaquep e r ve r s . . . To u rné par le documentaristehallucinée de cette oeuvre. Un chef d’oeuvredu thriller qui nous vient une fois de plus def e ront d’amusantes re n c o n t re s . . . “ T TS y n d rome” est la troisième oeuvre de Dejanvient directement du Japon. Moyenmé t rage noir et blanc de style new waveallemand Ulrich Seidl, ce film reste unefiction malgré un réalisme fra p p a n t .L’illusion du réel dans toute sa splendeur.l’Asie. Les réalisateurs du continent sontdécidément inspirés!< FR / NL >Z e c evic, qui signe ici un film se conformanten majeure partie aux règles et codes duslasher américain. Il n’hésite cependant pascyberpunk très interactif. Le spectateur sec ro i rait presque sur une chaise électriquelorsque tout To k yo est sous basse tension...< FR / NL >Augustus, Wenen. We schrijven dejaarlijkse hoogzomer, beter bekend als “deGrootmoeder Chiyo en haar autistischekleindochter Yuki worden opgenomen in defamilie Motokawa nadat ze een mysterieusà ajouter à la recette une légère teinte defolie déliquescente.< FR / NL >< FR / NL >Als kind krijgt Dragon Eye een gigantischeelectroschok, die resulteert in regelmatigehondsdagen”. De Weense voorstedenbaden in een ongezonde zweetlucht. Jetracht de dag door te komen door inbloedbad overleefden. De nieuwaangekomenen hullen zich in stilzwijgen.Hun teruggetrokken aanwezigheid vult hetHet TT Syndroom is een hersenziekte dievooral adolescenten aantast en zichmanifesteert door symptomen als eenaanvallen van blinde woede. Mediciproberen hem jarenlang tevergeefs tekalmeren met elektroshocktherapie. Eensonfrisse onderbroek of bikini rond tehangen, in afwachting van de avondlijkekoelte. Dan geef je je over aan alcohol, sex,huis met een vreemde atmosfeer. Hetvervolg overtreft de premissenruimschoots! Shugo Fujii brengt met zijngevoel van vervreemding, agressief gedrag,overdreven netheid en het vermijden vandirect fysiek contact met anderen. In devolwassen, maakt Dragon Eye van hetvangen van hagedissen zijn beroep. De80.000 volt die door zijn kop zijn gejaagd,en geweld. Geweld dat uit de poriën van depersonages druipt: een liftster diechauffeurs aanrandt, een vertegen-meest recente film “A Living Hell” eenrevolutie teweeg in het universum van deJapanse thriller. Het is een film gedrenkt inmeeste gevallen sterven de aangetasten inondraaglijke pijn... Ervan overtuigd dat filmonze emoties moet bespelen en niet onshebben immers het onderdrukteprehistorische deel van zijn hersenen doenontwaken, waardoor hij met reptielen kanwoordiger van alarmsystemen die eenautodief achternazit, een nymfomaneideeën vol beelden die opmerkelijk flirtenmet de limieten van grijze saaiheid enverstand, schept de jonge Joegoslavischeregisseur Dejan Zecevic er een satanischcommuniceren. Een deel van zijn spanningkan hij kwijt op z’n elektrische gitaar. Hetonderwijzeres die wordt geslagen envernederd door haar minnaar, eenperverse oude maniak. Deze film, gedraaidkitsch. De regisseur bespeelt het aspect vanconstant gevaar, wat deze film eenhallucinante schoonheid geeft. Eengenoegen in om de angsten van zijn publiekte manipuleren. Hoewel de film rekeninghoudt met de strikte regels en beperkingenlaatste audiovisuele festijn van regisseurSogo Ishii, één van de vaandeldragers vande Japanse new wave (Angel Dust,door de Duitse documentairemaker UlrichSeidl is een fictiefilm, ondanks zijnstuitende realisme. De illusie van het echtemeesterwerk van de thriller dat weer eensuit Azië komt!van het horrorgenre, slaagt Zecevic er vaakin om onvoorspelbaar en woest uit de hoekte komen. TT Syndrome is een schokkendeLabyrinth of Dreams, Gojoe), is pure,onvervalste adrenaline, een duizelingwekkendeervaring voor de zintuigen,in al zijn glorie.1 3en griezelige kijkervaring, gemaakt metveel verbeelding en vakkennis.voorzien van een apocalyptisches o u n d t r a c k .

V E N / V R I 2 2 . 0 3 1 8 : 3 0 | L U N / M O N 2 5 . 0 3 2 0 : 3 0 S A M / Z A T 2 3 . 0 3 2 0 : 3 0 | D I M / Z O N 2 4 . 0 3 1 8 : 3 0 D I M / Z O N 2 4 . 0 3 2 0 : 3 0 | M A R / D I N 2 6 . 0 3 1 8 : 3 0L U N / M A A 2 5 . 0 3 1 8 : 3 0 | M A R / D I N 2 6 . 0 3 2 0 : 3 0HE DIED WITH A FELAFELIN HIS HANDRICHARD LOWENSTEIN, AU S T R A L I A / I T, 2001, 102’, VO / OV,3 5 M MTROUBLE EVERYDAYC LAIRE DENIS, FR, 2001, 105’, VOST ANG/OV ENG OND,3 5 M MREAL FICTIONKI-DUK KIM, SOUTH KO R E A, 2000, 85’, VO ST ANG/OV ENGO N D, 35MMD E N T IGABRIELE SA LVATO R ES, IT, 2000, 98’, VO ST ANG/OV ENGO N D, 35MMDanny est l’un des derniers re p r é s e n t a n t sCoré et Shane souff rent “d’anthro p o p h a g i eDessinateur de rue, voilà un métier qui faitDepuis son enfance, Antonio fait à ra i s o nde la Bof Génération: il vient d’emménagerdans son 47° immeuble communautaire ,passe ses journées à se morfondre sur saé rotique chronique”. Directement, on estplongé dans un univers nocturne etmystérieux où la musique des Ti n d e r s t i c k sr ê ve r... enfin si l’on excepte les critiques ettout ce qui peut transformer une carrièreen chemin de croix. Sur un coup de tête, leun complexe de ses incisives démesurées,a t t i rant sur lui quolibets et métaphore sd’une cruauté ra ffinée. Jusqu’au jour où sacondition d’homme et son incapacité àc o m p re n d re la femme, et reste persuadéqu’un jour il finira son grand ro m a njoue à plein son rôle dans le film.E x p l o ration de l’état amoureux dont lecannibalisme se révèle être la pulsionh é ros quitte cette route sans surprise pourse lancer à la poursuite d’une mystérieusejeune fille. Après avoir raflé le Corbeaum a î t resse lui lance un cendrier dans lesg e n c i ves, lui cassant du mêmem o u vement les dents maudites. Uneexistentialiste. Mais, pour le moment,Danny a d’autres ennuis: les huissiers - etses 2 petites amies - tapent avec de plusultime. Sa logique de cauchemar décèleun autre ord re, infiniment plus secret etd a n g e reux que les codes en vigueur.d’Or l’année dern i è re avec “The Isle”, Ki-Duk Kim remet le couvert. To u rn ésimultanément par 8 équipes en un tempsn o u velle vie semble enfin s’ouvrir àAntonio. Mais: dès qu’il touche de la languela pulpe de ses dents mise à vif, Antonioen plus d’insistance à sa porte . Il est ainsif o rcé de quitter Brisbane et commence lat o u rnée des métropoles austra l i e n n e s .C o n t ro versé à Cannes l’année dern i è re, cefilm interroge sans compromis un desd e rniers tabous de notre société. Clairere c o rd de 3h20(!), “Real Fiction” est un filmp rofondément impulsif qui met en avantun personnage totalement incontrôlable,re t ro u ve de mauvais souvenirs, et de plusles piqûres anesthésiques tra n s f o r m e n tceux-ci en véritables trips psychédéliques.Avec ses faux airs à la Nick Horn b y, ce filmn’a aucune honte à se revendiquer commeDenis est d’ailleurs une des ra re scinéastes d’ici dont le travail –plus pro c h eexploitant son concept destructeur jusqu’àla ru p t u re. “Real Fiction” possède l’étra n g eAvec une esthétique imaginative, GabrielleS a l v a t o res travaille sur la paranoïa de sonune comédie. Mais reste difficile à classer:sentimental? cynique? Lowenstein tra i t ede la mort avec une nonchalancede la peinture, de la musique et de ladanse que de la littéra t u re- peut êtrecomparé à celui de Lynch, Fe r ra ra ou lesfaculté de ne pas laisser indiff é re n t .< FR / NL >Het hoofdpersonage tekent portretten vanpersonnage, ce qui lui permet de zigzagere n t re film d’horre u r, délire psychanalytiqueet surréalisme.réjouissante qui fait aussi le prix de lac h o s e .< FR / NL >meilleurs cinéastes d’Extrême-Orient.< FR / NL >Coré en Shane lijden aan “chronischevoorbijgangers. Via een afsplitsing van zijnpersoon denkt hij terug aan alles wat hempijn deed in zijn leven. Deze herinneringen< FR / NL >Antonio lijdt onder een complex over zijnsnijtanden die je op zijn minst buitenmaatsHij is één van de laatste vertegenwoordigersvan de BOF-generatie. Dannyis net verhuisd naar zijn 47ste gemeen-erotische antropofagie”. Onmiddellijkdompelt deze film je onder in eennachtelijk en geheimzinnig universum,wekken woede en oncontroleerbaremoordlust op. Real Fiction is een filosofischbeeldverslag over “impulsiviteit” doorkan noemen. Tot op de dag dat zijnminnares tijdens een ruzie een asbaknaar zijn kop smijt, die zijn snijtandenschapshuis, is neerslachtig over zijncapaciteiten, over vrouwen en is overtuigddat hij ooit zijn existentialistische roman afmet de muziek van Tindersticks alsvolwaardig personage. “Trouble EveryDay” is een exploratie van verliefdheid;Korea’s meest controversiële regisseurKi-Duk Kim. Deze getalenteerde,vrijgevochten filmmaker, die verleden jaarbreekt. Eindelijk lijkt het geluk voorAntonio aangebroken. Maar dat is buitende weinig aangename neveneffecten vanzal maken. Maar momenteel heeft hij ietsprozaïschere problemen: de deurwaarderskloppen aan zijn deur, net zoalsmet kannibalisme als ultieme impuls. Denachtmerrie-achtige logica onthult eenandere orde, oneindig discreter ende Gouden Raaf won met The Isle, weet alsgeen ander menselijke emoties te vattenin onvoorspelbare en onvoorstelbarezijn metamorfose gerekend. Vanaf hetmoment zijn tong zijn dentale restenaanraakt, herbeleeft Antoniozijn twee vriendinnetjes. Hij verlaatBrisbane en zwerft van de enegevaarlijker dan de geldende codes. Defilm, in Cannes zeer controversieel, glijdtbeelden. Real Fiction is de allereerste“non-stop relay film”. Deze thriller van 85herinneringen uit een lang vergeten verledendie leiden tot ware psychedelischeAustralische stad naar de andere . Met zijnmild spottende humor à la Nick Hornby isdeze film een komedie, maar één dieelegant de duistere lagen van de nacht enhet onbewuste in, en bevraagt zondercompromissen één van de laatste taboesminuten werd ononderbroken gefilmd in3 uur en 20 minuten, met behulp van 8camera’s van 35mm en 35 digitaletrips. Gabrielle Salvatores speelt in op deuniversele schrik voor de boeman bijuitstek, de tandarts. Maar bovenal werktmoeilijk te klasseren is. Lowensteinbehandelt de dood met een vermakelijkenonchalance, wat deze film eenvan de samenleving. De films van ClaireDenis hebben raakvlakken met schilderkunst,muziek en dans, maar ook metcamera’s en dit na twee maandenvoorbereiding en de simultane coördinatievan een dozijn regisseurs om de 12ze de paranoia van haar personage uit. Zezigzagt tussen horrorfilm, psychoanalytischdelirium en surrealisme, metopmerkelijk aspect geeft.14Lynch en Ferrera.sequenties te draaien waaruit de filmbestaat.een verbeeldingsrijke esthetiek

M E R / W O E 2 7 . 0 3 1 8 : 3 0 | S A M / Z A T 3 0 . 0 3 2 0 : 3 0 M E R / W O E 2 7 . 0 3 2 0 : 3 0 | S A M / Z A T 3 0 . 0 3 1 8 : 3 0 J E U / D O N 2 8 . 0 3 1 8 : 3 0 | V E N / V R I 2 9 . 0 3 2 0 : 3 0 J E U / D O N 2 8 . 0 3 2 0 : 3 0 | V E N / V R I 2 9 . 0 3 1 8 : 3 0NEXXT - FRAU PLASTICCHICKEN SHOWA R PAD SCHILLING, HUNG, 2000, 116’, VO ANG/OV ENG,3 5 M MMEMOIRE MORTEFRANK CHICHE, FR, 2001, 90’, VO ST ANG/OV ENG OND,B E TADEAD OR ALIVE II: B I R D STA K ASHI MIIKE, JAP, 2001, 97’, VO ST ANG / ENG OND,3 5 M MTHE HAPPINESS OF THEK A T A K U R I STA K ASHI MIIKE, JAP, 2001, 113’, VO ST ANG/OV ENG OND,3 5 M MNexxt est l’émission n°1 au pays desAnia Kowalski est malade. Elle a uneJapon, des Yakusas et des Triades, sePour Masao Katakuri, qui vient d’êtreMagyars. Animée par l’insidieuse Fra uPlastic Chicken ce show nous emmènedans les arcanes du Mal. Ainsi, seg rande cicatrice sur le crâne et vit sousconstant contrôle médical. Si sa chambreest tout confort, ses faits, gestes etre n t rent allègrement dedans pour ladomination du marché. Situation quiconvient parfaitement à Mizuki, chargé derenvoyé de son travail, et qui a une familleà nourrir, les temps sont durs ! Il décide deréaliser un vieux rêve, avec sa prime desuccèdent sur le “divan” du plateau téléassassins, psychopathes etc... Ce soir,Nexxt acceuille Alex, héros repenti dehumeurs sont enregistrés et analysés parplusieurs caméras qui y sont dissimulées.Des visites chez un médecin et destuer l’un des patrons du clan Yakusa. Oncommence à bien connaître Takashi Miike ,dont l’édition précédente du Septièmelicenciement et s’achète un hôtel sur unp a rcours de randonnée. Malgré cetemplacement idéal et toute la bonne“ O range Mécanique”, qui semait autre f o i szizanie, orgies macabres et cadavres surson passage. Simultanément, Frau Plasticinjections complètent sa théra p i e .D é b a rqué dans sa vie, Bruno Manali, jeunereporter fauché, va la côtoyer jour et nuit.Pa r rallèle proposait déjà deux films (e.a.“ Visitor Q”), qui ont apeuré etenthousiasmé les foules. Cet auteurvolonté des Katakuri, l’hôtel s’obstine àrester vide. Leur aurait-on jeté un sort?Surtout que les premiers clients ont l’C h i c ken nous propose d’assister, en dire c t ,à l’arrestation d’un tueur à gage dandy.Nexxt - Frau Plastic Chicken Show est duSon rôle? La filmer. En tentant de cern e rAnia, il jouera bientôt l’effet déclencheur.qui permettra à Ania de re t racer sonp rolifique (six films en un an) a déjàconquis nos coeurs, on ve r ra s’il en serade même pour le vôtre! Encore moinshabitude de mourir dès leur pre m i è re nuit.Les fidèles de ce festival auront reconnu lescénario de “The Quiet Family” dont100% Magyar. Vu le nombre de pro d u c t i o n snous venant de là-bas, un petit détour surh i s t o i re. Un final hallucinant…< FR / NL >s t ructuré que le premier opus, “Dead orA l i ve 2” est un vrai rêve de cinéma deTakashi Miike signe ici un re m a ke .Mélangeant tous les genres, Miike coupeson plateau ne vous laissera pas sur votrefaim. < FR / NL >Mediaster Frau Plastic Chicken wil metVerscheidene wetenschappers, bekendvoor hun baanbrekend onderzoek naarartificiële intelligentie, sterven inl’urgence: furieux, apocalyptique… ettalentueux. On espère en tout cas ne pasvous induire en erreur en laissant glisserle trip comique à la comédie musicalep u re, nous off rant un délire filmique qui faitplaner le spectateur bien au-dessus deshaar baanbrekende televisieshow de warenatuur van het kwaad en de misdaadblootleggen. Daarom nodigt ze als centralemysterieuze omstandigheden. De enigedie de ongelofelijke waarheid kent, is freelancejournalist Manali. Hij gijzelt eenle mot: il se peut fort bien que Ta k a s h iM i i ke descende de l’Auditorium 44 ve r sn o t re salle!s p h è res de la conve n t i o n .< FR / NL >Deze uitzinnige film vertelt de wedervarengast Alex uit. De held uit A ClockworkOrange boerde niet slecht sinds zijninfame exploten. Hij heeft een job, vriendentelevisieprogramma om zijn onthullingenrechtstreeks op het scherm te brengen. Alwekenlang volgt en filmt hij Ania Kowalski,< FR / NL >Japan, Yakusas en Triaden bakkeleien dathet een plezier is, met het doel de markt tevan de gestoorde familie Katakuri en hundroom om een pension uit te baten. Wekengaan voorbij zonder dat er ook maaren zelfs een vrouw en kinderen. Alex helpthaar om de beweegredenen van eenseriemoordenaar te doorgronden, dieeen jonge vrouw op zoek naar haaridentiteit, haar verleden en haar gestolengeheugen. Met behulp van zijndomineren. Mizuki rouwt er niet om, z’nberoep is huurdoder en hij krijgt deopdracht één van de bazen van de claniemand opdaagt. Wanneer ze eindelijk huneerste gast verwelkomen, pleegt dezebrave man zelfmoord. Uit angst dat hun“live” wordt gadegeslagen door eencameraploeg. Frau Plastic Chicken, defirst lady van het rechtstreekse gebeuren,beeldmateriaal vertelt Bruno het verhaalvan Ania, een vrouw begaafd metbovenmenselijke fysieke en mentaleYakusa te doden. We beginnen TakashiMiike zo langzaamaan te kennen. Bij devorige editie van het Zevende Spoor waszaak op de fles zal gaan, verstopt deJapanse familie von Trapp het lijk. Maarhet hotel volhardt in de ongelukkigedirigeert het spektakel. Maar na een tijdjeveranderen de strikte regels van de showkrachten, maar innerlijk verscheurdtussen verschillende persoonlijkheden.hij vertegenwoordigd (o.a. met “Visitor Q”),met films die de massa’s in de zaal wistengewoonte gasten aan te trekken die hetloodje leggen. Takashi Miike is weeralen slaan rampspoed en chaos toe. Dit iseen scherpe, vaak hilarische en absurdeontleding van de gretigheid van de mediaMemoire Morte, een kruisbestuivingtussen een B-movie thriller en reality tv, iseen spel met beelden en realiteit, eente bekoren. Deze veelfilmer heeft onzeharten nu al veroverd, eens zien of hij hetu ook lapt.eens goed op dreef: hij jongleert metgenres en stijlen dat het een lieve lust is:slapstick, zwarte humor, horror. Net als inen de obsessie van de kijkers voorrampen, ongelukken, ziektes en moordendie onze televisieschermen dagelijks tefascinerende extrapolatie van de huidigewetenschappelijke tendensen zoalsbiotechnologie en artificiële intelligentie.een musical, barsten de personagesspontaan in zang en dans uit wanneer destemming hen overvalt. De climax is eenverduren krijgen.15hommage aan “Singing in the Rain”, waarzelfs de lijken meehuppelen.