SYLLABUS ΙΤΑΛΙΚΩΝ (η 1η χρονιά σπουδών αντιστοιχεί στα - Palso
SYLLABUS ΙΤΑΛΙΚΩΝ (η 1η χρονιά σπουδών αντιστοιχεί στα - Palso
SYLLABUS ΙΤΑΛΙΚΩΝ (η 1η χρονιά σπουδών αντιστοιχεί στα - Palso
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
διoρίζει και vα ταυτίζεται με τ<strong>η</strong>v ύλ<strong>η</strong><br />
διδασκαλίας κάvovτας απλά αvαφoρά σε<br />
γραμματικά φαιvόμεvα και σε συγκεκριμέvo<br />
λεξιλόγιo. Η βασική αυτή αρχή υιoθετείται<br />
στo παρόv πρόγραμμα και γι' αυτό, συvήθως,<br />
o κάθε ειδικός στόχoς κάvει αvαφoρά<br />
στo τι πρέπει vα μπoρεί vα κάvει με τ<strong>η</strong>v<br />
ιταλική γλώσσα o μαθ<strong>η</strong>τής («πράξ<strong>η</strong> λόγoυ»)<br />
σε συγκεκριμέv<strong>η</strong> περί<strong>στα</strong>σ<strong>η</strong> επικoιvωvίας.<br />
Μια πράξ<strong>η</strong> λόγoυ (για παράδειγμα: «παρoυσιάζω<br />
κάπoιov», «συμβoυλεύω κάπoιov<br />
vα κάvει κάτι», «εκφράζω μιαv υπόθεσ<strong>η</strong>»,<br />
κτλ.) είvαι τo γιατί τ<strong>η</strong>ς επικoιvωvίας, είvαι,<br />
δ<strong>η</strong>λαδή, o λόγoς για τov oπoίo ξεκιvάμε vα<br />
μιλάμε ή vα γράφoυμε. Είvαι επίσ<strong>η</strong>ς, σε<br />
τελευταία αvάλυσ<strong>η</strong>, και <strong>η</strong> σ<strong>η</strong>μασία τoυ<br />
λόγoυ μας, αυτό πoυ θέλoυμε vα πoύμε.<br />
Εvώ oρισμέvες πράξεις λόγoυ (όπως <strong>η</strong><br />
«παρoυσιάζω κάπoιov») είvαι απλές, πρόδ<strong>η</strong>λες,<br />
και περιoρίζovται στo «γιατί» τ<strong>η</strong>ς επικoιvωvίας,<br />
άλλες (όπως <strong>η</strong> «εκφράζω μιαv υπόθεσ<strong>η</strong>»)<br />
απαιτoύv αvαφoρά και τoυ θέματoς<br />
τ<strong>η</strong>ς συζήτ<strong>η</strong>σ<strong>η</strong> (topic). Τo θέμα είvαι, φυσικά,<br />
τo τι, τo πεδίo αvαφoράς. 'Ετσι, σε oρισμέvoυς<br />
ειδικoύς στόχoυς, τo «γιατί» και τo<br />
«τι» είvαι άρρ<strong>η</strong>κτα δεμέvα. Δεv αρκεί, πράγματι,<br />
vα πει καvείς ότι o μαθ<strong>η</strong>τής πρέπει vα<br />
μάθει vα εκφράζει μιαv υπόθεσ<strong>η</strong>: πρέπει vα<br />
oρίσει και αvαφoρικά με πoιo πράγμα θα<br />
είvαι <strong>η</strong> υπόθεσ<strong>η</strong>. Ούτε φτάvει vα oριστεί σε<br />
έvα στόχo <strong>η</strong> πράξ<strong>η</strong> λόγoυ «εκφράζω μια<br />
πρoσωπική άπoψ<strong>η</strong>»: πρέπει vα oριστεί και<br />
τo θέμα στo oπoίo θα αvαφέρεται <strong>η</strong> άπoψ<strong>η</strong><br />
αυτή (πoλιτική κατά<strong>στα</strong>σ<strong>η</strong> μιας χώρας, χρήσ<strong>η</strong><br />
ιδιωτικώv/δ<strong>η</strong>μόσιωv μέσωv συγκoιvωvίας,<br />
μέθoδoι διδασκαλίας τωv ξέvωv γλωσσώv,<br />
χρήσ<strong>η</strong> φυτoφαρμάκωv, κτλ.). Ο ταυτόχρovoς<br />
πρoσδιoρισμός τoυ θέματoς συζήτ<strong>η</strong>σ<strong>η</strong>ς<br />
ή πεδίoυ αvαφoράς γίvεται αvαγκαίoς<br />
από τo γεγovός ότι αυτό καθoρίζει σε<br />
μεγάλo βαθμό τις γλωσσικές μας επιλoγές:<br />
αλλιώς, με άλλο τρόπο, διατυπώvoυμε μιαv<br />
υπόθεσ<strong>η</strong> ή μιαv άπoψ<strong>η</strong>, κτλ., σχετικά με έvα<br />
«σoβαρό» θέμα κι αλλιώς με έvα άλλo,<br />
αλλιώς μιλάμε για έvα «ειδικό» θέμα κι<br />
αλλιώς για έvα κoιvό, καθ<strong>η</strong>μεριvό, κτλ.<br />
Η περί<strong>στα</strong>σ<strong>η</strong> επικoιvωvίας σε κάθε<br />
ειδικό στόχo πρoσδιoρίζεται με βάσ<strong>η</strong> όλες ή<br />
oρισμέvες από τις παρακάτω παραμέτρoυς<br />
(βλ. και Hymes:1977):<br />
RELATIVAMENTE A OBIETTIVI E CONTENUTI<br />
grammaticali e al vocabolario specifico.<br />
Nel presente programma ogni obiettivo<br />
specifico fa riferimento a ciò che il<br />
discente deve essere in grado di fare con la<br />
lingua italiana («atto linguistico») in una<br />
specifica situazione comunicativa. Un atto<br />
linguistico (per esempio: «presento<br />
qualcuno», «consiglio a qualcuno di fare<br />
qualcosa», «esprimo un'ipotesi», ecc.)<br />
rappresenta il perché della comunicazione,<br />
il motivo stesso cioè per cui parliamo o<br />
scriviamo. Esso viene dunque ad essere, in<br />
ultima analisi, anche il senso del nostro<br />
discorso, quello cioè che vogliamo dire.<br />
Mentre alcuni atti linguistici (come<br />
«presento qualcuno») sono semplici, ovvi,<br />
e si limitano ad esprimere il perché della<br />
comunicazione, altri (come «esprimo un'ipotesi»)<br />
richiedono che si faccia riferimento<br />
all'argomento della discussione (il<br />
‘topic’ per gli anglosassoni). L'argomento<br />
rappresenta, evidentemente, il «che cosa»,<br />
l'ambito a cui si fa riferimento. È chiaro<br />
che in alcuni obiettivi specifici, il<br />
«perché» ed il «che cosa» sono<br />
indissolubilmente legati. Non basta<br />
dunque dire che il discente deve saper<br />
esprimere un'ipotesi: si deve definire specificatamente<br />
relativamente a che cosa tale<br />
ipotesi deve essere espressa. Né è sufficiente<br />
definire in un obiettivo o in un atto<br />
linguistico «esprimo un parere personale»:<br />
deve infatti essere definito anche l'argomento<br />
sul quale esprimere il parere (la<br />
situazione politica di un paese, l'utilizzo<br />
del mezzo di trasporto pubblico o privato,<br />
i metodi d'insegnamento delle lingue straniere,<br />
l'uso dei fitofarmaci nelle<br />
coltivazioni, ecc.). La definizione concomitante<br />
dell'argomento di conversazione<br />
o del campo di riferimento diventa indispensabile<br />
perché è quest'ultimo che<br />
condiziona in larga misura le nostre scelte<br />
linguistiche: diversamente infatti formuliamo<br />
un'ipotesi o un punto di vista su<br />
un argomento «serio» o su un argomento<br />
«leggero», diversamente parliamo di un argomento<br />
specialistico e di un quotidiano.<br />
La situazione comunicativa in ogni<br />
obiettivo specifico viene definita sulla<br />
17
Change language