17.02.2014 Views

Tutorato di Analisi 3 - Dipartimento di Matematica

Tutorato di Analisi 3 - Dipartimento di Matematica

Tutorato di Analisi 3 - Dipartimento di Matematica

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Università degli Stu<strong>di</strong> Roma Tre - Corso <strong>di</strong> Laurea in <strong>Matematica</strong><br />

<strong>Tutorato</strong> <strong>di</strong> <strong>Analisi</strong> 3<br />

A.A. 2009-2010 - Docente: Prof. P. Esposito<br />

Tutori: Gabriele Mancini, Luca Battaglia e Vincenzo Morinelli<br />

Soluzioni del tutorato numero 7 (7 Aprile 2010)<br />

Ripasso<br />

I testi e le soluzioni dei tutorati sono <strong>di</strong>sponibili al seguente in<strong>di</strong>rizzo:<br />

http://www.lifedreamers.it/liuck<br />

( )<br />

1. x n (k) = cosk 1<br />

n<br />

.<br />

n 3 2<br />

+∞∑<br />

cos ( )<br />

k 1<br />

n<br />

(a) ‖x n ‖ 1 =<br />

∣ n 3 2 ∣ = 1<br />

+∞∑<br />

( ) 1<br />

cos k = 1 1<br />

n 3 2 n n 3 2 1 − cos ( )<br />

1<br />

e ‖x n ‖ 2 =<br />

k=0<br />

k=0<br />

n<br />

∑<br />

=<br />

√ +∞ cos ( )<br />

k 2<br />

1<br />

n<br />

= 1<br />

∑<br />

√ +∞ ( ( )) k 1<br />

cos<br />

∣ n 3 2 ∣<br />

2 = 1<br />

√<br />

1<br />

n 3 2<br />

n n 3 2 1 − cos ( 2 1<br />

).<br />

n<br />

(b)<br />

k=0<br />

lim ‖x n‖ 2 1<br />

n→+∞<br />

lim<br />

n 2<br />

n→+∞ n 3 2<br />

k=0<br />

1<br />

n 2<br />

1 − cos ( 1<br />

n<br />

non converge in l 1 , mentre lim ‖x n‖ 2 =<br />

n→+∞<br />

√<br />

1<br />

1<br />

= lim √<br />

n→+∞<br />

n ( 1 + cos ( n<br />

))<br />

2<br />

1 1 − cos ( 1<br />

n<br />

n<br />

= 0, quin<strong>di</strong> x n converge a 0 in l 2 .<br />

2. Φ(x)(k) = e −k−1 x 2 (k).<br />

√<br />

) = lim n2 = +∞, quin<strong>di</strong> xn<br />

n→+∞<br />

lim<br />

n→+∞<br />

) = lim<br />

n→+∞<br />

√<br />

1 1<br />

√ n n<br />

√<br />

1<br />

( (<br />

1 + cos<br />

1<br />

)) ( (<br />

n 1 − cos 1<br />

=<br />

n))<br />

√<br />

2<br />

n ( 1 + cos ( )) =<br />

1<br />

n<br />

(a) Φ non è una contrazione in l ∞ perché ha più <strong>di</strong> un punto fisso: infatti,<br />

Φ(x) = x ⇐⇒ x(k) = e −k−1 x 2 (k) ⇐⇒ x(k) ( 1 − e −k−1 x(k) ) =<br />

= 0 ⇐⇒ x(k) = { 0 oppure x(k) = e k+1 , dunque tutte le successioni<br />

e<br />

k+1<br />

per un numero finito <strong>di</strong> k<br />

del tipo x(k) =<br />

sono punti fissi;<br />

0 per gli altri k<br />

è essenziale che x(k) = e −k−1 solo per finiti valori <strong>di</strong> k, perché altrimenti<br />

x /∈ l ∞ .<br />

(b) Φ è una contrazione sulla palla unitaria X = {x ∈ l ∞ : ‖x‖ ∞ ≤ 1}<br />

perché ∀x ∈ X si ha ‖Φ(x)‖ ∞ = sup ∣ e −k−1 x 2 (k) ∣ ≤ sup ∣ ∣ e<br />

−k−1 sup |x(k)| 2 ≤<br />

k∈N<br />

k∈N<br />

k∈N<br />

≤ e −1 sup |x(k)| 2 ≤ 1 ≤ 1 e dunque Φ(X) ⊂ X, e inoltre ∀x, y ∈ X<br />

k∈N e si ha ‖Φ(x) − Φ(y)‖ ∞ = sup ∣ e<br />

−k−1 ( x 2 (k) − y 2 (k) )∣ ∣ ≤<br />

k∈N<br />

≤ sup ∣ ∣ e<br />

−k−1 sup |x(k) − y(k)| sup |x(k) + y(k)| ≤<br />

k∈N<br />

k∈N<br />

(<br />

k∈N<br />

)<br />

≤ e −1 sup |x(k) − y(k)|<br />

k∈N<br />

= 2 e ‖x − y‖ ∞.<br />

sup<br />

k∈N<br />

|x(k)| + sup |y(k)|<br />

k∈N<br />

≤ 2 e sup |x(k) − y(k)| =<br />

k∈N


( √1<br />

3. F (x 1 , x 2 , y 1 , y 2 ) = + x1 − 1 − e −y1 + cos y 2 , log(cosh x 1 ) − sin(x 1x 2 )<br />

1 + x 2 1 + y1<br />

2 + arctan y 2<br />

).<br />

(a) F è <strong>di</strong> classe C 1 in<br />

(<br />

un intorno dell’origine, inoltre<br />

)∣ F (0, 0, 0, 0) = (0, 0)<br />

e ∂F<br />

∂y (0, 0, 0, 0) = e −y1 − sin y 2<br />

2y 1 sin(x 1x 2) 1<br />

=<br />

(1+y1) 2 2 1+y2<br />

∣∣∣∣(x1,x 2<br />

( )<br />

( ) 2,y 1,y 2)=(0,0,0,0)<br />

−1 ( )<br />

1 0<br />

∂F<br />

1 0<br />

= è invertibile (con T =<br />

0 1<br />

∂y (0, 0, 0, 0) = ),<br />

0 1<br />

dunque per il teorema della funzione implicita ∃ r, ρ > 0 e g ∈<br />

∈ C 1 (B r ((0, 0)), B ρ ((0, 0))) tale che F (x 1 , x 2 , g 1 (x), g 2 (x)) ≡ 0 ∀x ∈ B r ((0, 0)).<br />

(b) Supponendo r ≤ 1 2 e ρ ≤ 1 si ha che ‖F (x 1, x 2 , 0, 0)‖ =<br />

√ (√1<br />

= + x1 − 1 ) 2<br />

+ (log(cosh x 1 ) − sin(x 1 x 2 ))<br />

1 + x 2 =<br />

√ 2<br />

(√1<br />

= + x1 − 1 + 1 − 1 ) 2<br />

+ (log(1 + (cosh(x 1 ) − 1)) − sin(x 1 x 2 ))<br />

1 + x 2 ≤<br />

√ 2<br />

(∣∣<br />

√<br />

≤ 1 + x1 − 1 ∣ +<br />

∣ 1 − 1 ∣) ∣∣∣ 2<br />

+ (|log(1 + (cosh(x 1 ) − 1))| + |sin(x 1 x 2 )|)<br />

1 + x 2<br />

2 (∣ ∣∣∣∣ (√<br />

≤<br />

√ 1 + x1 − 1 ) (√ 1 + x 1 + 1 )<br />

∣ ∣) 2 ∣∣∣<br />

√ 1 + x1 + 1 ∣ + x 2 ∣∣∣<br />

+ (2| cosh(x 1 ) − 1| + |x 1 x 2 |) 2 ≤<br />

1 + x 2<br />

√ (<br />

|x 1 |<br />

≤ √ 1 + x1 + 1 + |x ) 2 (<br />

2|<br />

+ e<br />

1 − 1 + 2 |ex1 −x1 − 2|<br />

+ x2 1 + ) 2 x2 2<br />

≤<br />

2<br />

2<br />

√<br />

2<br />

(<br />

) 2<br />

√<br />

(<br />

≤ (|x 1 | + 2|x 2 |) 2 + |e x1 − 1| + |e −x1 − 1| + r2<br />

≤ (3r) 2 + 6|x 1 | + r 2<br />

≤<br />

2<br />

2)<br />

√<br />

(<br />

≤ 9r 2 + 6r + r )<br />

√<br />

2 36<br />

=<br />

2 4 r2 + 169<br />

√<br />

205<br />

4 r2 = r ≤ 15 r, dunque per<br />

2 2<br />

avere sup ‖F (x 1 , x 2 , 0, 0)‖ ≤ 15<br />

x∈B r(0,0)<br />

2 r ≤ ρ 4 = ρ<br />

≤<br />

ρ<br />

4‖T ‖ ∞ 2‖T ‖ è sufficiente<br />

prendere ρ = r<br />

30 ; inoltre, I 2 − T ∂F<br />

∂y (x 1, x 2 , y 1 , y 2 ) =<br />

( 1 − e<br />

−y 1<br />

)<br />

sin y 2<br />

= 2y1 sin(x1x2)<br />

− 1 − 1 , dunque essendo ∣ ∣<br />

∣1 − e −y1 ≤ 3|y 1 | ≤<br />

(1+y1) 2 2 1+y2<br />

2 ∣ ≤ 3ρ, | sin(y 2 )| ≤ |y 2 | ≤ ρ,<br />

∣ −2y 1 sin(x 1 x 2 ) ∣∣∣∣<br />

≤ 2|y 1 || sin(x 1 x 2 )| ≤<br />

(1 + y1 2)2 ≤ 2ρ|x 1 x 2 | ≤ 2ρ x2 1 + x 2 2<br />

≤ ρr 2 ≤ ρr ≤ ρ2<br />

2<br />

30 ≤ ρ ∣ ∣∣∣<br />

30 e 1 − 1<br />

1 + y2<br />

2 ∣ =<br />

= y2 2<br />

1 + y 2 2<br />

≤ y2 2 ≤ ρ 2 ≤ ρ, allora per avere<br />

sup<br />

∥ I 2 − T ∂F<br />

∂y (x 1, x 2 , y 1 , y 2 )<br />

∥ ≤<br />

sup<br />

∥ I 2 − T ∂F<br />

∂y (x 1, x 2 , y 1 , y 2 )<br />

∥ ≤ 6ρ ≤<br />

∞<br />

(x 1,x 2,y 1,y 2)∈B r((0,0))×B ρ((0,0))<br />

≤ 2<br />

(x 1,x 2,y 1,y 2)∈B r((0,0))×B ρ((0,0))


≤ 1 1<br />

è sufficiente prendere ρ =<br />

2 12 , e <strong>di</strong> conseguenza r = ρ 30 = 1<br />

360 .<br />

(c) Essendo √ 1 + x 1 − 1<br />

− e −g1(x1,x2) + cos(g 2 (x 1 , x 2 )) ≡ 0 ∀x ∈ B r ((0, 0)),<br />

1 + x 2 d ( √1<br />

+ x1 − 1 − e −g1(x1,x2) + cos(g 2 (x 1 , x 2 )))∣<br />

=<br />

dx 1 1 + x 2<br />

∣∣∣(x1,x 2)=(0,0)<br />

allora 0 =<br />

(<br />

1<br />

=<br />

2 √ + ∂g 1<br />

(x 1 , x 2 )e −g1(x1,x2) − ∂g 2<br />

(x 1 , x 2 ) sin(g 1 (x 1 , x 2 )))∣<br />

=<br />

1 + x 1 ∂x 1 ∂x 2<br />

∣∣∣(x1,x 2)=(0,0)<br />

= 1 2 + ∂g 1<br />

(0, 0) ⇒ ∂g 1<br />

(0, 0) = − 1 ∂x 1 ∂x 1 2 e 0 = d ( √1<br />

+ x1 − 1 −<br />

dx 2 1 + x 2<br />

)∣ (<br />

−e −g1(x1,x2) 1<br />

+ cos(g 2 (x 1 , x 2 ))<br />

=<br />

∣∣(x1,x 2)=(0,0) (1 + x 2 ) 2 +<br />

+ ∂g 1<br />

(x 1 , x 2 )e −g1(x1,x2) − ∂g 2<br />

(x 1 , x 2 ) sin(g 1 (x 1 , x 2 )))∣<br />

=<br />

∂x 2 ∂x 2<br />

∣∣∣(x1,x 2)=(0,0)<br />

= 1 + ∂g 2<br />

(0, 0) ⇒ ∂g 2<br />

(0, 0) = −1, analogamente log(cosh x 1 )−<br />

∂x 2 ∂x 2<br />

− sin(x 1x 2 )<br />

1 + g1 2(x 1, x 2 ) + arctan(g 2(x 1 , x 2 )) ≡ 0 ∀x ∈ B r ((0, 0)), dunque 0 =<br />

= d (<br />

log(cosh x 1 ) − sin(x 1x 2 )<br />

dx 1 1 + g1 2(x 1, x 2 ) + arctan(g 2(x 1 , x 2 )))∣<br />

=<br />

(<br />

∣∣∣(x1,x 2)=(0,0)<br />

= tanh x 1 − −2g 1(x 1 , x 2 ) ∂g1<br />

∂x 1<br />

(x 1 , x 2 ) sin(x 1 x 2 ) + ( 1 + g1(x 2 1 , x 2 ) ) (x 2 cos(x 1 x 2 ))<br />

(1 + g1 2(x 1, x 2 )) 2 +<br />

)∣<br />

∂g 2<br />

∂x<br />

+ 1<br />

(x 1 , x 2 )<br />

1 + g2 2(x =<br />

1, x 2 )<br />

∣∣∣∣(x1,x ∂g 2<br />

(0, 0) ⇒ ∂g 2<br />

(0, 0) = 0 e 0 =<br />

∂x 1 ∂x 1<br />

2)=(0,0)<br />

= d (<br />

log(cosh x 1 ) − sin(x 1x 2 )<br />

dx 2 1 + g1 2(x 1, x 2 ) + arctan(g 2(x 1 , x 2 )))∣<br />

=<br />

(<br />

∣∣∣(x1,x 2)=(0,0)<br />

= − −2g 1(x 1 , x 2 ) ∂g1<br />

∂x 2<br />

(x 1 , x 2 ) sin(x 1 x 2 ) + ( 1 + g1(x 2 1 , x 2 ) ) (x 1 cos(x 1 x 2 ))<br />

(1 + g1 2(x 1, x 2 )) 2 +<br />

)∣<br />

∂g 2<br />

∂x<br />

+ 2<br />

(x 1 , x 2 )<br />

1 + g2 2(x =<br />

1, x 2 )<br />

∣∣∣∣(x1,x ∂g 2<br />

(0, 0) ⇒ ∂g 2<br />

(0, 0) = 0; quin<strong>di</strong>,<br />

∂x 2 ∂x 2<br />

〈( 2)=(0,0)<br />

∂g1<br />

g 1 (x 1 , x 2 ) = g 1 (0, 0) + (0, 0), ∂g ) 〉<br />

1<br />

(0, 0) , (x 1 , x 2 ) +<br />

∂x 1 ∂x<br />

(√ )<br />

2<br />

+o x 2 1 + x2 2 = − x (√ )<br />

1<br />

2 − x 2 + o x 2 1 + x2 2 e g 2 (x 1 , x 2 ) = g 2 (0, 0)+<br />

〈( ∂g2<br />

+ (0, 0), ∂g ) 〉 (√ ) (√ )<br />

2<br />

(0, 0) , (x 1 , x 2 ) + o x 2 1<br />

∂x 1 ∂x + x2 2 = o x 2 1 + x2 2<br />

2<br />

(<br />

)<br />

4. F (x, y) = sin(xy) + x cos y, e x+y 1<br />

−<br />

1 + x 2 + y 2 .<br />

(a) F è <strong>di</strong> classe C 1 ( in un intorno dell’origine con F (0, 0) = (0,)∣ 0), inoltre<br />

∂F<br />

y cos(xy) + cos y x cos(xy) − x sin y ∣∣∣∣(x,y)=(0,0)<br />

∂(x, y) (0, 0) = e x+y 2x<br />

−<br />

e x+y 2y<br />

=<br />

−<br />

(1+x 2+y 2) 2<br />

(1+x 2 +y 2 ) 2<br />

( )<br />

( ) −1 ( )<br />

1 0<br />

∂F<br />

1 0<br />

= è invertibile (con T =<br />

1 1<br />

∂(x, y) (0, 0) =<br />

),<br />

−1 1


dunque per il teorema della funzione inversa ∃ r, ρ > 0 e g ∈<br />

∈ C 1 (B r ((0, 0)), B ρ ((0, 0))) tale che F (g(u, v)) = (u, v) ∀(u, v) ∈<br />

B r ((0, 0)).<br />

(b) Supponendo ρ ≤ 1, si ha che I 2 − T<br />

∂F (x, y) =<br />

(<br />

∂(x, y)<br />

1 − y cos(xy) − cos y x sin(y) − x cos(xy)<br />

=<br />

y cos(xy) + cos(y) − e x+y 2x<br />

+<br />

1 + x cos(xy) − x sin(y) − e x+y +<br />

(1+x 2 +y 2 ) 2<br />

dunque essendo |1 − y cos(xy) − cos y| ≤ |y|| cos(xy)| + |1 − cos y| ≤ |y|+<br />

+ y2<br />

2 ≤ ρ + ρ2<br />

2 ≤ 3 ρ, |x sin(y) − x cos(xy)| ≤ |x|| sin(y)| + |x|| cos(xy)| ≤<br />

2 ∣ ≤ 2|x| ≤ 2ρ,<br />

∣ y cos(xy) + cos(y) − 2x ∣∣∣∣ ex+y +<br />

(1 + x 2 + y 2 ) 2 ≤ |y|| cos(xy)|+<br />

+| cos(y) − 1| + ∣ ∣1 − e x+y∣ ∣<br />

2|x|<br />

y2<br />

+<br />

(1 + x 2 + y 2 2<br />

≤ |y| + + 3(|x| + |y|)+<br />

) 2<br />

+2|x| ≤ ρ + ρ2<br />

2 + 6ρ + 2ρ ≤ 19 2 ρ e ∣ 1 + x cos(xy) − x sin(y) − e x+y +<br />

∣<br />

2y ∣∣∣∣<br />

+<br />

(1 + x 2 + y 2 ) 2 ≤ |x|| cos(xy)| + |x|| sin(y)| + ∣ ∣ 1 − e<br />

x+y 2|y| +<br />

(1 + x 2 + y 2 ) 2 ≤<br />

≤ 2|x| + 3(|x| + |y|) + 2|y| ≤ 2ρ + 6ρ + 2ρ = 10ρ, allora per avere<br />

sup<br />

∥ I 2 − T<br />

∂F ∥ ∥∥∥<br />

∂(x, y) (x, y) ≤ 2 sup<br />

∥ I 2 − T<br />

∂F ∥ ∥∥∥∞<br />

∂(x, y) (x, y) ≤<br />

(x,y)∈B ρ((0,0))<br />

(x,y)∈B ρ((0,0))<br />

≤ 20ρ ≤ 1 1<br />

1<br />

è sufficiente prendere ρ = , e <strong>di</strong> conseguenza r =<br />

2 40 160 =<br />

= ρ 4 = ρ<br />

4‖T ‖ ≤ ρ<br />

2‖T ‖ .<br />

(c) Essendo F (g(u, v)) = (u, v) ∀(u, v) ∈ B r ((0, 0)), allora<br />

∂F<br />

∂g<br />

(g(u, v)) (u, v) =<br />

∂ F (g(u, v)) =<br />

∂ (u, v) =<br />

∂(x, y) ∂(u, v) ∂(u, v) ∂(u, v)<br />

( ) 1 0<br />

=<br />

∀(u, v) ∈ B<br />

0 1<br />

r ((0, 0)) ⇒<br />

∂g (<br />

) −1 ∂F<br />

∂(u, v) (0, 0) = ∂(x, y) (0, 0) =<br />

( )<br />

〈( 1 0<br />

∂g1<br />

=<br />

, dunque g<br />

−1 1<br />

1 (u, v) = g 1 (0, 0) +<br />

∂u (0, 0), ∂g ) 〉<br />

1<br />

∂v (0, 0) , (u, v) +<br />

(√ ) (√ )<br />

+o u2 + v 2 = u + o u2 + v 2 e g 2 (u, v) = g 2 (0, 0)+<br />

〈( ∂g2<br />

+<br />

∂u (0, 0), ∂g ) 〉 (√ )<br />

2<br />

∂v (0, 0) , (u, v) + o u2 + v 2 = v − u+<br />

(√ )<br />

+o u2 + v 2 .<br />

5. E = { (x, y, z) ∈ R 3 : x 2 + y 2 + z 2 ≤ 1, z > 0 } e f(x, y, z) = x 2 y 2 + log z.<br />

(a) f è superiormente limitata su E perché se (x, y, z) ∈ E allora x, y, z ≤ 1,<br />

dunque f(x, y, ( z) ≤ 1 2 1 2 + log 1 = 1, ma non è inferiormente limitata<br />

su E perché 0, 0, 1 ) (<br />

∈ E e f 0, 0, 1 ) ( 1 n→+∞<br />

= log → −∞<br />

n<br />

n n)<br />

(b) Essendo f inferiormente illimitata su E, inf f = −∞; per calcolare<br />

E<br />

sup f, notiamo che se E ∋ (x n , y n , z n ) n→+∞<br />

→ E 1 = { (x, y, z) ∈ R 3 : x 2 +<br />

E<br />

)<br />

2y ,<br />

(1+x 2 +y 2 ) 2


+y 2 + z 2 ≤ 1, z = 0 } , f(x n , y n , z n ) n→+∞<br />

→ −∞, dunque l’estremo superiore<br />

non sarà raggiunto sul bordo ( inferiore E 1 <strong>di</strong> E e perciò sarà un<br />

massimo; inoltre, ∇f(x, y, z) = 2xy 2 , 2x 2 y, 1 )<br />

≠ (0, 0, 0) ∀(x, y, z) ∈<br />

z<br />

E, quin<strong>di</strong> questo massimo non sarà raggiunto all’interno <strong>di</strong> E e<br />

dunque verrà necessariamente realizzato sul suo bordo superiore E 2 =<br />

= { (x, y, z) ∈ R 3 : x 2 + y 2 + z 2 = 1, z > 0 } : per il teorema dei moltiplicatori<br />

<strong>di</strong> Lagrange, le coor<strong>di</strong>nate dei ⎧punti in cui viene raggiunto<br />

2xy 2 = 2λx<br />

⎪⎨ 2x 2 y = 2λy<br />

1<br />

il massimo sono soluzioni del sistema<br />

z = 2λz ⇐⇒<br />

x ⎪⎩<br />

2 + y 2 + z 2 = 1<br />

⎧<br />

z > 0<br />

2x ( y 2 − λ ) ⎧<br />

= 0<br />

⎪⎨ 2y ( x 2 − λ ) x ( )<br />

y 2 − 1<br />

2z = 0<br />

= 0 ⎪⎨<br />

2 y ( )<br />

x 2 − 1<br />

⇐⇒ λ = 1<br />

2z = 0<br />

2<br />

2z<br />

⇐⇒ λ = 1<br />

2<br />

x ⎪⎩<br />

2 + y 2 + z 2 2z<br />

; se fosse y 2 =<br />

2<br />

= 1 x ⎪⎩<br />

2 + y 2 + z 2 = 1<br />

z > 0<br />

z > 0<br />

= 1<br />

2z 2 , allora avrei x2 = 1<br />

2z 2 , perché y ≠ 0, dunque 1 = x2 + y 2 + z 2 =<br />

= 1<br />

2z 2 + 1<br />

2z 2 + z2 = z4 + 1<br />

z 2 ⇐⇒ 0 = z 4 − z 2 + 1 = ( z 2 − 1 ) 2<br />

+ z 2 , che<br />

è assurdo, dunque dev’essere x = 0 ⇒<br />

⇒ − y<br />

2z<br />

2<br />

= 0 ⇒ y = 0 ⇒ z = 1, quin<strong>di</strong> sup<br />

6. γ(t) = ( cos 3 t, sin 3 t ) per t ∈ [0, π]<br />

E<br />

f = max f = f(0, 0, 1) = 0<br />

E<br />

(a) ‖ ˙γ(t)‖ = ∥ ( 3 sin t cos 2 t, 3 sin 2 t cos t )∥ ∥ = 3| sin t|| cos t|‖(cos t, sin t)‖ =<br />

√<br />

= 3| sin t|| cos t| cos 2 t + sin 2 t = 3| sin t|| cos t| = 0 se t = π 2 , dunque<br />

γ non ( è regolare; tuttavia, è regolare a tratti perché ‖ ˙γ(t)‖ ≠ 0 ∀t ∈<br />

∈ 0, π ) ( π<br />

)<br />

∪<br />

2 2 , π ∫ π<br />

∫ π<br />

∫ π<br />

2<br />

(b) l(γ) = ‖ ˙γ(t)‖dt = 3| sin t|| cos t|dt = 3 sin t cos t+<br />

0<br />

0<br />

0<br />

∫ π<br />

[ sin 2 ]<br />

t<br />

π [ ]<br />

2<br />

π<br />

+3 − sin t cos t = 3 + 3 − sin2 t<br />

= 3<br />

π<br />

2<br />

2<br />

0<br />

2 π 2 + 3 2 = 3.<br />

2<br />

∫<br />

√<br />

∫ π √<br />

∫ π<br />

3<br />

(c) |xy|dl =<br />

3<br />

|x(t)y(t)|‖ ˙γ(t)‖dt = | cos t sin t|3| sin t|| cos t| =<br />

γ<br />

0<br />

0<br />

∫ π<br />

(2 cos t sin t) 2 ∫ π<br />

sin 2 ∫<br />

(2t) π<br />

[<br />

1 − cos(4t) t<br />

= 3<br />

dt = 3<br />

dt =<br />

dt = 3<br />

0 4<br />

0 4<br />

0 8<br />

8 −<br />

] π<br />

sin(4t)<br />

= 3 32<br />

0<br />

8 π.<br />

7. x n (k) = 1 + arctan ( )<br />

k<br />

n 2<br />

k 2<br />

Ponendo x(k) = 1 k 2 , si ha che x n<br />

n→+∞<br />

→ x in l 2 , perché ‖x n − x‖ 2 2 =


+∞∑<br />

arctan ( ) ∣<br />

k ∣∣∣∣<br />

2<br />

∣<br />

+∞∑<br />

k ∣∣∣∣<br />

2<br />

n<br />

=<br />

2 n<br />

∣ k 2 ≤<br />

2<br />

∣ k 2 = 1 ∑<br />

+∞<br />

n 4 k=1<br />

k=1<br />

k=1<br />

+∞∑<br />

anche in l 1 perché ‖x n − x‖ 1 =<br />

∣<br />

k=1<br />

(<br />

+∞∑ ∣ arctan k<br />

)∣ ∣ n∑ k +∞<br />

n<br />

+<br />

2 n<br />

k 2 ≤<br />

2<br />

k 2 +<br />

∑<br />

k=n+1<br />

∑<br />

n<br />

≤ 1 n 2<br />

k=1<br />

1 + π 2<br />

+∞∑<br />

k=n+1<br />

k=1<br />

1<br />

k 2 = 1 n + π 2<br />

1 n→+∞<br />

n→+∞<br />

k 2 → 0; inoltre, x n → x<br />

arctan ( k<br />

n 2 )<br />

k 2 ∣ ∣∣∣∣<br />

=<br />

k=n+1<br />

+∞∑<br />

k=n+1<br />

π<br />

2<br />

k 2 = 1 n 2<br />

n∑<br />

k=1<br />

∑ n<br />

k=1<br />

1<br />

k 2 n→∞<br />

→ 0.<br />

∣<br />

∣arctan ( k<br />

n 2 )∣ ∣<br />

k 2 +<br />

1<br />

k + π 2<br />

+∞∑<br />

k=n+1<br />

1<br />

k 2 ≤

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!