6ChhSYflT

sukcesas ne malpurigi ilin en la malbela brunakoto, tra kiu oni devas iri por atingi la altanpunkton de la kastelo. Mi ankaŭ konstatas, ke enUsono aŭ en Kanado oni neniel lasus al homoj irial tiu loko sen instali iun barilon por malhelpi, keiu persono falu (ĉu intenceaŭ neintence).En la supra parto de lakastelo homoj jam multas.Oni staras kaj kun esperorigardas jen al la ĉielo, jenal la poŝtelefono por vidila veterprognozon. AnkaŭKoba-ĉan montras al nisian poŝtelefonon : la tagodevas esti suna, sedaspektas, ke la nebuloneniam foriros. La homojaspektas iomete ĉagrenitaj : eble, la prognozoeraris… Kiam ni jam decidas foriri, la miraklookazas. La nubo super ni maldensiĝas kaj ni vidasla ĉielon malfermiĝi. La unua afero, kiu aperasantaŭ miaj okuloj, estas la monto, kiu staras kielinsulo ĉirkaŭata de nuboj. La Japanoj nomas ĝin« nuba maro » (« un-kai »), kaj ĝi vere aspektastiel ! La suno rapide disigas la nubon ĉirkaŭ ni, kajjen la objektoj prenas sian kutiman formon : eĉtiuj strangaj fantomecaj estaĵoj apud vi nunaspektas kiel ordinaraj homoj. Du infanoj, kiujdormis sur kovrilo, vekiĝas kaj kun mirigitaj okulojrigardas suben al la nubo. La veterprognozo neeraris ! Tamen, mi havas alian teorion : niabonkora ĉiĉerono, Koba-ĉan,estas ne vere homo, sedanĝelo (tenŝi japane), ĉar liportis nin al la ĉielo, do, lidevas havi bonan rilaton kunDio kaj ŝanĝi la veteronlaŭplaĉe Koba-ĉan ridas protiu klarigo kaj amuziĝas de tiunova kromnomo.Takeda kaj la ruinoj de laantikva kastelo havas apartansignifon por Oomoto ; en la1930-aj jaroj ĝi eĉ apartenis altiu religio : la fakto, kiun oni ne mencias en laoficiala broŝuro ricevita ĉe la enirejo, je la bedaŭrode niaj akompanantoj. Sur la tereno de la antikvakastelo Oomoto eĉ planis konstrui la trian spiritancentron, aldone al tiuj en Kameoka kaj Ajabe,reprezentantaj umeon (japanan prunon) kaj pinon— la arbojn kun aparta signifo por Oomoto, ĉarbambuo (« take ») estas la tria sankta arbo poroomotanoj. La konstruadon malhelpis la12