Als je studie je tot wanhoop drijft

Beeld Henk Thomas
eten
Erg New York
George Deli U.S.A. is minder pretentieus
dan zijn broers aan de Leidsegracht
en de Willemsparkweg.
Aan het Amsterdamse George kleeft de associatie met zijn
vaste bezoekers: Vespa-types, anorectische modellen en
de corpulente modenicht Bastiaan van Schaik. Voor mij
persoonlijk geen aanbeveling. Het nieuwe George-concept,
geïnspireerd op de New Yorkse take away deli, laat ik
aanvankelijk dan ook aan me voorbijgaan. Maar zoals vaker
wint het gevoel niets te willen missen het na een tijdje: na
een paar heel enthousiaste reacties van bezoekers besluiten
mijn collega en ik – kosmopolieten die we zijn – de boel daar
toch eens aan een eigen oordeel te onderwerpen.
Ter plekke begrijpen we dat het U.S.A. in de naam niet
verwijst naar de Amerikaanse roots van het geheel, maar
naar de locatie: de Utrechtsestraat in Amsterdam. In voormalig
bankgebouw ‘The Bank’ is George te vinden op een
uitgestrekte vide boven supermarkt Marqt. Een nadeel van
deze open ruimte is dat het er niet erg warm is. Tegelijk zorgt
het voor een frisse uitstraling. Een rij gedekte tafeltjes staat
parallel aan de lange, marmeren bar. Aan het hoge plafond
hangen ouderwetse fabriekslampen. Inderdaad erg New
York allemaal.
Bij een piepjong meisje met zwaar montuur bestellen we een
club- en een chicken avocado sandwich. Van alle sandwiches
zijn voor de helft van de prijs halve varianten te bestellen.
Ter indicatie: een hele clubsandwich is negen euro. Geen
probleem voor de mensen om ons heen, denken we. Behalve
mannen in pak en de onvermijdelijke Gooise typetjes zien
we een jonge vader van wie we vermoeden dat hij schatrijk
is geworden met ‘iets op het web’. Toch heerst hier niet het
pretentieuze sfeertje dat zo kenmerkend is voor de andere
twee George-locaties. Gelukkig maar.
De sandwiches zijn heerlijk en vers. Omdat mijn halve toch
nog wat bescheiden is, bestel ik nog een stuk worteltaart.
Dat is zo lekker dat ik besluit zeker nog eens te komen.
Behalve lunchen kun je bij George Deli ook de hele dag
ontbijten, bijvoorbeeld met gepocheerde Noorse eieren of
de klassieker eggs benedict. Voor hele arme studenten is een
bezoek aan George misschien niet zo verstandig. Wij rekenen
33 euro af voor anderhalve sandwich, taartjes, fris en thee.
n Carlijn van Donselaar
George Deli U.S.A.
Utrechtsestraat 17
020-330 01 71
Elke dag open van 08.00 tot 20.00 uur.
Beeld Hans van Vinkeveen
Hebben is geil
Docent Lidwien Derriks
Wat Poëzieanalyse
Voor wie Eerste- en hogerejaars lerarenopleiding
Nederlands
Als het moet dan moet het maar, reageert de docent op
ons bezoek. Ze kijkt er wat triest bij. Er wordt vandaag
voor het vak kunst & cultuur poëzieanalyse geoefend. Ze
bestaan dus nog gelukkig. Enclaves in onze samenleving
waarin men geduldig een gedicht uitpluist.
Tingeling, tingeling, doet de docent met een bosje sleutels.
En dan: ‘Stilte in de zaal a.u.b.’ Gedragen leest zij een
gedicht voor van Ed. Hoornik. ‘Op school stonden ze op
het bord geschreven.’ Op het eerste gehoor een toepasselijk
gedicht voor aankomende leraren Nederlands. Wat voor
vragen roept dit op, vraagt Derriks. Een student: ‘Waarom
is hebben zo negatief? Ik vind hebben best leuk.’ Er komt
deze middag helaas geen antwoord op zijn vraag.
Nu volgt stap één van de analyse: ga na of je de woordbetekenis
kent. Wat een rare combinatie is dat: ‘goddelijke
pijn’! ‘Is het een ontmaagding?’ ‘Nee, je moet eerder
denken aan de pijn van Jezus aan het kruis.’ Zo ontvouwt
zich langzaam ‘de eigen waarheid’ van het gedicht. Dat
gaat over twee werelden. Een goede, waarop het woordje
‘zijn’ duidt, die eeuwig, echt en verheven is. En een slechte
vol hebzucht, fake, de geilheid van twee borsten en oorlog.
De voorkeur van de dichter laat zich raden.
De klas, daarin opvallend veel dertigers en veertigers, doet
goed mee, maar het is wel onrustig. Er wordt volop gekwekt.
Twee meisjes knabbelen babbelend aan een tussendoortje.
Derriks doet niet echt haar best om het centraal
te houden. Dit is onmiskenbaar een erudiete docent, die
moeiteloos gedichten van Elsschot of Huygens declameert.
Maar we missen het plezier en een aanstekelijke wijze van
doceren. Misschien heeft ze een mindere dag.
Bij het vertrek uit Kroonstate wacht een verrassing: het
besproken gedicht staat op een plakkaat bij de ingang.
Zouden de bedenkers enige notie hebben gehad van de
inhoud? Die had van CU’er Rouvoet kunnen zijn: drie halleluja’s
voor God, weg met het lichaam en zijn lage lusten.
Vreemd wel in een school voor openbaar onderwijs.
Inhoud verheven
Presentatie plichtmatig
Sfeer onrustig
Eindoordeel 7
n Hans van Vinkeveen
op rapport
Beeld Fred van Diem
Echt werken
fen
Morgen begin ik aan mijn eerste echte baantje. Dus niet:
pizza’s met zalm en ananas serveren, naast een glazuurversplinterende
cava. En ook niet: flyers uitdelen op metrostation
Rotterdam Zuidplein, in kippenpak en in doodsangst.
Niet: oppassen op vier vervelende kinderen en een hond die
steeds ruften laat. En zeker ook niet: sjampoepel uitdelen
aan rijke mannen met kleine piemels op een niet nader te
noemen beurs. Na vijf jaar noeste studie en een studieschuld
ter waarde van een kleine sportauto lijkt de tijd aangebroken
nu eens echt geld te gaan verdienen. Echt geld, en dus: een
echte baan.
En zo ben ik de afgelopen maanden dan maar onverschrokken
aan het solliciteren geslagen. Heb ik wat onbeschaamd
met mijn cv gezwaaid. Zonder enige vorm van relevante
werkervaring (ik heb snuffelstage altijd een zeer vies woord
gevonden) maar kapitaliserend op mijn vooronderstelde verstand
en de kennis die ik in de collegebanken opdeed, stortte
ik mij zonder schroom op de arbeidsmarkt. Dat werkte en
terstond diende zich aan: mijn allereerste echte baan.
Het is er één met telefoon. Met e-mail en agenda. Het is een
baan met lunchpauze, met plakband en met paperclips. Een
baan met Outlook en Excel, met overzicht bewaken. Een
baan met veel facturen en contracten en die goed bewaren.
En morgen moet ik dus beginnen. Ondanks mijn vertrouwen
in mijn verstand en in mijn kennis, ondanks het feit dat
ik altijd mijn neus ophaalde voor snuffelstages en andere
suggesties richting animale erotiek; zo’n twaalf uur voordat
mijn eerste echte werkdag zich aandient, krijg ik het opeens
ongelooflijk benauwd.
Want vijf jaar noeste studie ja, maar leerde ik daar zakelijk bellen?
Leerde ik daar omgangsvormen met nieuwbakken baas?
Ik weet wat Aristoteles dacht, maar schrijf ik daar facturen
mee? Helpt kennis van Immanuel Kant bij moeilijke cliënten?
Na morgen geen pizza’s meer en geen gefrituurde kippendijen.
Geen wild brallende ballen en geen schetende sint-bernard.
Na morgen dus echt werken en ik ben afgestudeerd en weet
nog niks. Vijf jaar noeste studie, maar voor een snuffelstage
haal ik toch echt mijn neus niet meer op.
n Fen Verstappen is freelance filosoof
& tekstschrijver
havana 21