Lees hier het hele artikel over Adamas van Janny Janssen

moeder passen. Zij was overigens de moeder van een vroeger
vriendje en had 12 kinderen. Dus ik zou het kind van school
halen. Een paar andere grote kinderen van haar kwamen ook en
vroegen waarom ik dat kind nog niet uit de klas gehaald had.
Dat vond ik onzin, de school was net uitgegaan, en ik wachtte
gewoon op dat kindje. Maar goed, ik toch naar binnen, en toen
kwam het tot een leuk gesprek met de leidster, die zich
verbaasde dat ze de moeder van dat kind maar 1x gezien had,
een half jaar geleden en dat er sindsdien niets meer van haar
vernomen was terwijl ze graag over dat kind wilden praten.
2 februari 2006 Helderheid is weer terug naar normaal niveau
De helderheid met daaraan gekoppeld de bereidheid me
buitengewoon te laten gelden en op grond van die helderheid
beslissingen door te drukken was voor de omgeving niet
prettig, wel voor mezelf op dat moment. Voelde heel krachtig.
Prover 8
Behoefte om trituratie meer in het donker te doen, doe de rolgordijnen half dicht.
Voel rust over me komen en zie een man met een baard, oude vieze kleren, een zwerver.
Krijg een zwaar gevoel op mijn maag alsof er een steen op ligt.
Jeuk op mijn rug.
Veel zuchten, constant gaat het door me heen: ’t is goed, ’t is goed…
Hoe kan ik jou nou bereiken? Door een beetje aardig te zijn!
Bij het schrapen lijkt de stof op zonnestralen = kracht, liefde
Jeuk in gezicht.
Moeite om stof weer door elkaar te gooien, wil niet teveel melksuiker erbij doen, niet teveel,
het is te veel. Niet teveel vermengen, dan wordt het vertroebeld. Weer zuchten en zware
maag.
Voel me een slappe pop, laat hoofd hangen en voel me zwaar.
Zie een galopperend paard met zijn manen in de wind, stralende zon en een engel met blonde
krullen op het paard. Wat wil je mij leren?
Bij het schrapen weer zonnestralen, zijn stralen van God.
Hoesten
Weer: ’t is goed, ’t is goed, ik moet huilen, tranen stromen over mijn wangen.
Zie stralende kleuren, heel helder
Maak er een zooitje van met schrapen, hè wat zonde.
Zon en Moeder Aarde, dan schrik ik van het wekkertje.
Pijn, kramp in linkerbeen.
Zie een beeld van Jezus voor me, met open armen.
Overgave en acceptatie.
Wil gekoesterd, geknuffeld, vastgehouden worden, voel me eenzaam
Bij het verwrijven heb ik gevoel alsof ik een kindje aan het wiegen ben, ik wil nog niet gaan
schrapen.
Begin te boeren.
Bij schrapen denk ik aan de kosmos, moet ik nog verder schrapen? Wil het niet kapot maken,
het is zo mooi….
Jeuk op hoofdhuid.
Dan gaat de telefoon, shit! Ben uit mijn concentratie en boos.
Wanneer ik er weer “in” ben, zie ik een ezel die met twee zware manden loopt te zeulen, het
wrijven gaat moeizaam nu, wat is dit zwaar, kom er bijna niet doorheen, is niet vloeiend.
Geeuwen, moe, pfff……wat is dit zwaar! De wereld heeft het zwaar……
Ga nog even door met schrapen, wil het schoonmaken (de wereld?)
77