Mei 2012 - Murraysburg

MURRAYSBURGER
The secret is out!
Go to www.murraysburg.co.za April 2011
Price: R1.00
The Murraysburger is also available on the
website. Hard copies available at
Kweperlaan Coffee Shop.
Contact details on page 2
AWK Streekskongresse Sentraal-Karoo (Beaufort-Wes)
Mei 2012
R3.00
No 14
Agri Wes-Kaap vier hierdie jaar die twintigste reeks streekskongresse in die provinsie. Die kongresse
is ‘n uitstekende platform om inligting uit te ruil, kwessies van belang te debatteer en moontlike
oplossings vir die vele uitdagings in die landbousektor te probeer vind.
Tydens die streekskongres in Beaufort-Wes, het die boere van Sentraal-Karoo hul dank teenoor die
Skepper uitgespreek vir die gunstige klimaat- en boerdery toestande wat hulle gedurende die vorige
jaar beleef het.
Hidrouliese breking in die Karoo, administratiewe prosesse van jagpermitte, die vlak van
Veeartsenydienste en stygende Eskom tariewe is ‘n paar van die knelpunte wat ook tydens die kongres
bespreek is.
Die jaarlikse streekskongresse word in tien verskillende dorpe van die provinsie aangebied om soveel
moontlik boere en rolspelers geleentheid te gee om dit by te woon en deel te wees van die besprekings
op die landbou agenda.
Kotie van den Berg, plaaslike boer van Murraysburg, het na tien jaar as Streeksbestuurslid vir die
Murraysburg en Beaufort-Wes Distrik Landbouverenigings (DLV’s), die leisels oorgegee. Kotie is in
2002 tydens die Agri Wes-Kaap Jaarkongres tot hierdie posisie verkies en het sedertdien ‘n
merkwaardige bydrae tot georganiseerde landbou gemaak.
Carl Opperman, HUB van Agri Wes-Kaap, beskryf Kotie as ‘n besonderse mens wat die landbousektor
met toewyding, passie en entoesiasme dien. “Wat my die meeste beindruk, is sy integriteit, besonderse
insig en fenominale kennisvlakke. Kotie is ‘n diep denker, wat moeilike situasies met die kalmte van
die Karoo hanteer en alhoewel hy
baie hoë hoogtes in sy lewe bereik,
is sy voete nog plat op die aarde”, sê
Opperman
Alhoewel Kotie afskaal op sy
betrokkenheid in die formele
strukture van georganiseerde
landbou, is ons dankbaar dat hy
voortgaan om as voorsitter van
Murraysburg Landbouvereniging te
dien en op hierdie wyse nog ‘n
bydrae tot die landbousektor gaan
maak.
Agri Wes-Kaap

BRIEWE/LETTERS
TEL/FAKS: 049 844 0135 SMS: 072 388 9284 / 082 5093 120
EPOS: renetheron@mweb.co.za / jennyballantyne@telkomsa.net
POSADRES: Voortrekkerstraat 30, Murraysburg, 6995
Skuilname mag gebruik word, maar alle briewe moet vergesel wees van ‘n naam, adres en handtekening.
Die redaksie behou die reg voor om briewe te verkort of te verwerp. Die sperdatum vir bydraes is middel van die maand.
Pseudonyms may be used, but all letters must be supported by a name, signature and address.
The editors reserve the right to edit or reject letters. The deadline for contributions is middle of the month.
VAN DIE REDAKSIE .......................
Die geleerdes en wetenskaplikes wat heel tereg ons so bangpraat oor globale verwarming, moet ‘n
bietjie in Murraysburg kom bly en hulle sal gou-gou die volgende ystydperk begin propageer. Die
winter is vanjaar darem vroeg en hy het skielik gekom. Nie dat ek met veel ervaring kan spog om
so ‘n stelling te maak nie. Dit is hierdie maand maar net drie jaar gelede dat ons hier ingetrek
het. Ek sê maar net, want gemeet aan die gulhartigheid waarmee ons deur die gemeenskap
ontvang, aanvaar en opgeneem is, voel dit al soos baie baie jare wat ek hier bly. Ons was
gewaarsku dat plattelanders maar lank vat om vat te kry aan inkommers, maar hier het
Murraysburg net nog ‘n teorie heeltemal verkeerd bewys.
Groete
René
Vroue bring vreugde
Op 'n pragtige, stil herfsdag, Woensdag 11 April, het twintig vroue, twaalf VLV-lede en agt vroue uit die woonbuurt,
saamgespan om die inwoners van Huis Spitskop 'n bietjie uit hulle gewone roetine en vier mure te neem.
Danksy die vriendelike samewerking van die personeel was alle inwoners teen half-tien gereed vir die uitstappie.
Diegene wat nog kan loop, het saamgestap terwyl tien inwoners in rolstoele al onder die bome op die nuwe
geplaveide strate gestoot is. Die vrolike stoet het hulle verwonder aan die veranderinge in Murraysburg, die vars lug
en veral die bedagsaamheid en hulp van die vroue, wat die uitstappie moontlik gemaak het, geniet. Baie van hulle
was in jare nie buite die Spitskop-terrein nie.
Twaalf bejaardes is in voertuie gehelp en het
die granaatprojek gaan besoek en 'n ent op
die pad na Richmond gery om die water, wat
danksy die goeie reën in die Buffelsrivier
loop, te kan sien. Daarna het die voertuie
hulle na die Swaelkrans-pad, wat afdraai van
die pad na Graaff-Reinet, geneem en kon
hulle die mooi veld en die herfskleure van
die populierbos bewonder. Die uitstappie,
veral toe die motors deur water moes ry, was
vir die bejaardes opwindend en iets wat
hulle nog lank sal bybly.
Terug in Huis Spitskop is daar nog heerlik
in die eetkamer saamgekuier en tee en koek
geniet. Danksy die vriendelike hulp van die personeel het daar 'n heerlik ontspanne atmosfeer geheers en het die
inwoners vir 'n kort wyle spesiaal en bederf gevoel.
Die WBPV se projek Women walk the world was die aanleiding tot hierdie geleentheid en van die VLV-dames was
amper aangedaan omdat so 'n klein gebaar van uitreik soveel vreugde kon verskaf.
-2-

~ Annie Slabbert vier 94 jaar ~
Elizabeth Koorts:
Gee my net musiek
Dan leer ek tot matriek
-3-
Op 26 Maart 2012 het Annie Slabbert, een van
Huis Spitskop se geliefde inwoners, haar 94ste
verjaarsdag gevier.
Om reg aan hierdie groot dag te laat geskied, het
dertig gaste saam met haar by die Kweperlaan tee
en heerlike fyngebak, gemaak deur Jenny
Ballantyne, geniet. Danksy die mooi herfsdag kon
die gaste binne en in die tuin by die tafels onder die
sambrele kuier. Potte vol rose en ‘n sjokoladekoek
versier met rose in die vorm van 94 het tot die
feestelike atmosfeer bygedra.
Maretta Theron het namens al die baie vriende die
gelukwensinge gedoen en tereg opgemerk dat Annie Slabbert se besondere menswees oud en jonk na
haar toe aantrek. Elkeen van haar baie vriende kan getuig hoe heerlik dit is om by haar besoek af te lê
omdat sy haar 94 jaar ten spyt altyd positief en onderhoudend oor enige denkbare onderwerp kan
gesels. Alhoewel die jare seer sekerlik ook vir haar beperkinge en skete gebring het, kla sy nooit nie
en is so dankbaar vir die heenkome, wat sy in Huis Spitskop gevind het, en die baie mense wat haar
geselskap opsoek.
Mooi versorg en waardig soos altyd het Annie Slabbert alle gaste vir hulle goeie wense en
teenwoordigheid bedank. Vir Johanna en Izak van der Merwe en hulle seun, Johnny, wat nie net die
funksie gereël het nie, maar soveel vir haar
beteken, het sy 'n besondere dankwoord gehad.
Nie elke 94-jarige sou self die bedankings kon
gedoen het nie, maar Annie Slabbert is werklik
'n baie spesiale persoon en rolmodel vir baie.
Daar is nog lank gekuier en Johanna van der
Merwe se heerlike quiches geniet, terwyl Izak
en Johnny gesorg het dat die gaste se glasies vol
bly en op die heil van Annie Slabbert geklink
word.
Mag die nuwe lewensjaar vir Annie Slabbert
goeie gesondheid en veel vreugde inhou!
Digters van weleer
Sarie du Preez:
Ag nee, meneer
Vandag het ek weer niks geleer
Magda Diedericks:
Toe raai! Ag, haai!
Ek het 'n broek sien waai
Mona Marais:
Laat hulle skinder
Die klomp erfporsiehaaie
Marina du Preez:
O! Outjies die boekhou
Ek sal moet kophou
Want meneer gaan my dophou
Bennie Burger:
Meneer! Meneer moet die meisies keer
My kop is baie seer
Eileen Smith:
Wie sê en hoe julle raas
'n Boer bly koning op sy plaas
(Uit die Murraysburg
Hoërskool se jaarblad van
1955:- Wat die digters van ons
STD 8 klas sê)

Ina Janneke Conradie gedoop
In 'n gemeenskap bestaande uit hoofsaaklik ouer
persone, is 'n doop iets baie spesiaals en het ds
André Louwrens die doopbediening van Ina
Janneke Conradie so hanteer dat elke
teenwoordige deel daaraan kon hê en dit lank sal
onthou. Die Paasgebeure en betekenis van die leë
graf asook die doop is in die preek na aanleiding
van Jesus se verskyning aan die dissipels soos
deur Johannes vertel, geïntegreer. Aangesien daar
in die vroeë kerk gereeld op Paassondag gedoop
is, was hierdie doop so kort na Paasfees dus
besonder betekenisvol.
Klein Ina Janneke se ouers, Liezl en Schalk
Conradie, wat op die plaas Voordag in die
Cradockdistrik die boerdery waarneem, het
besluit om hulle kleinding op Murraysburg te laat
doop omdat Schalk daar grootgeword het en dit
vir Liezl se familie, wat hoofsaaklik van
Beaufort-Wes afkomstig is, maklik bereikbaar is.
Haar ouers is Jan en Susan Kriel van Beaufort-
Wes en Schalk is die seun van Flippie en Adrie
Conradie.
Na die treffende doopdiens het almal gesellig by
die Kweperlaan tee gedrink en die verversings,
wat deur ouma Adrie
en haar bekwame
helpers op Kareebosch
gemaak is, geniet.
Terwyl klein Janneke,
soos ook tydens die
doopbediening, rustig
en tevrede gewag het,
is daar lank en lekker
gekuier.
Dit is nou al die
tweede keer dat die
Kweperlaan gebruik
-4-
word as saamkomplek na 'n doop. Die eerste
keer, vroeg vanjaar, was die doop van Kotie en
Lina van den Berg van Beeldhouersfontein se
”internasionale” kleindogter, Sunday Lynn. Pa
Cobus is Afrikaanssprekend, ma Tenley
Amerikaans, hulle woon en werk in München,
Duitsland, en het hulle dogtertjie op Murraysburg
by die Afrikaanse ouma en oupa ten doop
gebring.
Kerkraad maak tyd vir mekaar
Vrydag, 20 April, was 'n besige dag vir die
kerkraad van Murraysburg se NG-gemeente.
Die middag het begin met ‘n toerustingsessie
aangebied deur die leraar, André Louwrens, wat
die lede laat besef het dat groter betrokkenheid by
die maatskaplike probleme van die hele
gemeenskap nodig is.
Nadat tee en toebroodjies, voorsien deur die
Suidwyk, geniet is, is die kwartaallikse
kerkraadsvergadering gehou terwyl van die gades
en hulle kinders gesellig by die pastorie
saamgekuier het.
Die werklike kuier het begin toe die
kerkraadslede hulle na die vergadering by hulle
gesinne aangesluit het. Daar is heerlik saam
geëet, die kinders het té lekker op die groot
pastoriestoep en in die lang gang gespeel en die
volwassenes het in verskillende groepe oor alles
en nog wat gesels.
Tog kon die kerkraad nie sy pligsbesef heeltemal
afskud nie en het die eiendomskommissie sowaar
nog tussendeur 'n vergadering gehou! Die
belangrikste was egter dat die lede en hulle
gesinne 'n slag onbevange 'n paar ure met mekaar
kon deel!

Die Rooi Deur en die Mense
van Murraysburg
Die spreekwoordelike dief in die nag. Die inbreker,
rower of verkragter wat snags rondom jou huis sluip en
by die vensters in loer en uitkyk vir swak plekke in die
diefwering. Dis ‘n bedreiging wat maar
alomteenwoordig is maar jy is net bang vir hom omdat
jy nie weet waar hy is of wanneer hy gaan toeslaan nie.
Kanker. Die woord
wat soms net
gefluister word. Die
ding wat ander
mense tref. Maar
soos die booswig
wat by jou huis wil
inbreek, is jy net
bang vir hom solank
jy nie weet wie hy is, nie weet waar hy is, wat sy
planne is of wanneer hy gaan toeslaan nie. Maar as hy
eers sy hand gespeel het en jy betrap hom is sy tande
getrek. 'n Engelssprekende persoon het dit goed
uitgedruk: “the ‘monster’ turned out to be not as
fearsome as I had imagined…”
Die deur van die hematologie kliniek by die Port
Elizabeth Provinsiale Hospitaal, is bloedrooi geverf.
Agter dié rooi deur is daar ‘n klomp wonderlike
mense. Dokters, verpleegsters, beraders, klerke en
skoonmakers en almal is vriendelik, professioneel en
gelaai met deernis. Stap jy vir die eerste keer die rooi
deur na binne, kry jy dadelik die gevoel hier is iemand
in beheer wat met ‘n ferm en regverdige hand regeer
en hier werk mense met ‘n roeping. Dis ook agter
hierdie rooi deur waar daar nuwe vriendskappe
geknoop word. Hier is almal gelyk en elkeen weet wat
die ander hier maak. Hier kan openlik gepraat word
sonder om eers te voel-voel. Agter die rooi deur is
daar baie verhale van hoop, vreugde en soms hartseer
maar die grootste hiervan is die hoop.
Dan is daar die mense van my dorp. Die
belangstelling en ondersteuning van hierdie klein
gemeenskap van Murraysburg was eenvoudig
oorweldigend. Aan al die inwoners, die plaasgesinne,
hulle arbeiders, almal se families, kinders en selfs
kleinkinders wil ek net hiermee dankie sê aan ieder en
elkeen vir julle bystand en gebede. En vir Peet en sy
manne wat so mildelik bygedra het om my materieel te
ondersteun, ook baie, baie dankie. As dit nie vir julle
was nie sou dit nie net broekskeur gegaan het nie, ek
-5-
sou teen hierdie tyd al heeltemal sonder 'n broek moes
rondloop! Julle weet wie julle is, ek weet nie!
Daar is nog 'n entjie pad om te loop maar agt maande
van slegte grondpad is verby en die laaste stukkie is
nou gelyk teerpad. Dankie Dr. Lyttleton en jou
personeel, dankie Murraysburg. And thank you to the
children of Herbert Hurd Primary School for all the
lovely sandwiches and your special messages. Geen
siekte onder die son
staan 'n kans teen 'n
aanslag van soveel
onderskraging en
meelewing nie.
René Theron
'n Lentedag
Dit is 'n lieflike môre. Die voëltjies tjirp van
blydskap en al die diertjies kom uit hul neste om
die reuk van die skoon lug in te asem. Die son
begin al sy strale oor die rant van die berg gooi.
Die hoenders kraai van blydskap.
Na ontbyt het die beeste bulk-bulk terug na hul
land gegaan. Ook die son het toe sy lieflike strale
oor die groen veld laat skyn. Die swaeltjies het
teruggekom en begin nessies bou.
Die aand het jy die geur van aandblomme gekry.
Die mense was toe nie meer so baie opgeruimd
nie omdat die lieflike lentedag verby was.
Hilda du Preez
STD IV
My Verjaardag
As ek verjaar, dan kry ek baie presente. As ek
verjaar is ek baie bly.
Toe ek verjaar, gee my ma vir my 'n partytjie.
Toe is dit oor.
Annalie Kuhn
STD I
My Skaap
Ek het 'n skaap met 'n swart gesig. Sy lyk so lelik
en sy is so stout, maar julle dink sy is nog klein,
sy het darem 'n lam.
Kotie van den Berg
STD I
(Uit die Hoërskool Murraysburg se jaarblad van 1955)
Kyk gerus op Bladsy 1 hoe lyk Kotie vandag!

VLV leer oor versekering en sushi
Alna Theron demonstreer die maak van sushi
Die Murraysburgers poog om die VLV-vergaderings nie
net prettig nie, maar ook leersaam te maak. Die
Aprilvergadering was dan ook geen uitsondering nie en
was Petra en Christian Moolman van Global Wise
(Bloemfontein) en Alna Theron die sprekers oor die
uiteenlopende onderwerpe versekering en sushi.
Christian Moolman het beklemtoon dat versekering moet
waarde toevoeg en dat die doelwit van sy praatjie die
verskaf van inligting is. Hy het die lede se aandag daarop
gevestig dat kanker nie meer net by ouer persone voorkom
nie, maar by al hoe meer jonger persone gediagnoseer
word. Wanneer versekering uitgeneem word, moet die
kontrakte noukeurig gelees word. Die meeste versekering
is voorval en nie uitkoms gebaseer nie en handel
hoofsaaklik oor kanker, hartsiektes en beroerte. Meer moet
gedoen word om hierdie siektes te voorkom aangesien dit
goedkoper as die behandeling daarvan is. Daar is pakkette
wat gunstiger is wanneer sekere lewenstylaanpassings soos
lidmaatskap van 'n gymnasium en gewigsbeheer gedoen is.
Die meeste mense ervaar groot teleurstelling wanneer
studiepolisse, wat vir hul kinders uitgeneem is, uitbetaal
word. 'n Bedrag wat by 'n kind se geboorte meer as
voldoende vir 'n universiteitskursus is, dek agtien jaar later
nie eens die klasgeld van 'n jaar nie, laat staan nog al die
ander uitgawes soos verblyf, klere, sakgeld en so meer
omdat geld se waarde oortyd so dramaties verminder. As
voorbeeld hiervan vergelyk Moolman die Wimpypryse van
1972, d.w.s. 30 jaar gelede, met vandag s’n. Dit was
voldoende om die lede daarvan te oortuig dat 'n annuïteit
uitgeneem by 'n kind se geboorte 'n beter belegging as 'n
studiepolis is.
Ten opsigte van aftreebeplanning het Moolman dit onder
die dames se aandag gebring dat mense vandag baie langer
as vyftig jaar gelede leef. Die gemiddelde
lewensverwagting van mans is vandag 79 en van vroue 85
jaar en dit styg voortdurend. Daar moet dus vir minstens 20
jaar na aftrede voorsiening gemaak word en hoe gouer
daarmee begin word hoe beter. Werkgewers verskaf
deesdae nie meer pensioenfondse nie terwyl die
koopwaarde van geld ontstellend vinnig afneem. Spaargeld
moet teen inflasie beskerm word en weens die lae
-6-
rentekoerse verminder dit vinnig terwyl dit net in die bank
lê. Goedverspreide en kreatiewe beleggings is nodig om 'n
sorgvrye oudag te verseker.
Ten slotte het Moolman gemaan dat daar so vroeg
moontlik met mediese versekering begin en so lank
moontlik daarmee volgehou moet word aangesien dit die
duurste versekering is. Dit is gewoonlik beter om liewers
by een van die groot mediese fondse soos Discovery,
Medihelp, Momentum of Profmed aan te sluit, aangesien
van die kleiner fondse, wie se voordele gunstiger voorkom
dikwels nie die mas opkom nie.
Voordat Alna Theron haar demonstrasie begin het, het
Maryna Wallis met die uitstekende klavierbegeleiding van
Hermien Botha almal met haar soet stem bekoor en het
Maretta Theron se voorlesing van Haas en Skilpad van
Phillip de Vos die lede so 'n bietjie van geld en
aftreebeplanning laat vergeet.
Alna Theron was soos altyd goed voorbereid vir haar
demonstrasie van die maak van sushi.
Sy het alle moontlike bestanddele gewys en as wenk
genoem dat hierdie bestanddele heelwat goedkoper in
China Town as by die groot kettingwinkels bekom kan
word. Sy het beklemtoon dat die korrekte kook van die
sushi-rys, die hoofbestanddeel, uiters belangrik is en 'n
maklike manier om 'n avokadopeer in dun skyfies te sny,
gedemonstreer. Die heerlike happies en toebroodjies, wat
sy in 'n japtrap voorberei het, is deur liefhebbers van sushi
geniet en het sommige, alhoewel nie alle, ongelowige
Thomasse oortuig dat sushi 'n lekkerny is.
Ten slotte het Monica Theron, 'n maatskaplike werkster,
wat vir Continued Education for Africa kursusse aanbied,
vertel van die jaarkursus, wat in Graaff-Reinet en
Beaufort-Wes aangebied sal word. Die jaarkursus word in
drie fases van twee weke teorie gevolg deur 10-12 weke
prakties gedoen en kos R16 000 per kursus. Die kursus is
in Engels en alhoewel die voorvereiste slegs gr 10 is, het
leerders met 'n matrieksertifikaat 'n beter kans om gekeur
te word.
Die lede, van wie party vêr moet ry, het die insiggewende
vergadering interessant gevind en dit geniet.
Maryna Wallis en Hermien Botha

EEN EN DERTIG JAAR DIENS
Lea Afrika (55), beter bekend as Tina, is vanjaar 31
jaar lank in diens van Kays kafee in Murraysburg.
Sy is op 18 April 2012 vereer met `n lang diens
toekenning deur die huidige eienaars wat in April
2012 reeds twintig jaar lank die besigheid besit. Me
Afrika is dan ook al twintig jaar in hulle diens. By
die geleendheid het sy `n spesiale sertifikaat en
geskenk ontvang.
Tina, soos sy alom bekend is, het in November 1981
by die destydse eienaars, Stefaans en Isa Naude
begin werk. In 1992 het die Naude`s se dogter
Jeanette en haar man, Paul Avenant die besigheid met
Tina en al oorgeneem. Volgens die Avenants was
Tina veral die begin jare vir hulle `n groot
ondersteuning om dat sy toe al reeds tien jaar in die
besigheid was en hulle die beginners. Met haar
kennis van die besigheid en veral van die kliënte en
haar goeie mense verhoudings het sy `n besondere
bydrae tot die sukses van die besigheid gelewer.
Die Avenants vertel verder dat Tina baie geliefd is
onder die Murraysburgers en oud Murraysburgers.
Daar stop nog gereeld mense wat vir Tina kom groet
omdat hulle haar nog uit hulle kinderdae onthou.
Ander stop weer spesiaal om hulle kinders vir Tina te
kom wys. Sy het ook altyd spesiale tyd vir die ouer
kliënte en hulle is baie erg oor haar.
Tina sê sy was 24 jaar oud toe sy hier begin werk het.
Sy het deur die jare die besigheid sien groei en
verander so saam met die tye. Drie van haar vier
kinders is in die tyd gebore. Tina sê die beroemste
persoon wat sy in die winkel ontmoet het was dr Chris
Barnard wat op `n stadium redelik gereeld in die
winkel gekom het. Sy onthou ook nog die dae van
toonbank bediening en hoe baie lekkers sy vir een
sent in`n gedraaide kardoesie kon insit. Op die vraag
of sy al dink aan aftree sê sy dat as haar gesondheid
-7-
dit toelaat, wil sy kyk of sy nog so vyf jaar kan
aanhou. Van nog tien jaar en saam met die volgende
geslag aangaan weet sy darem nie. Sy is al so deel
van die Naude en Avenant familie dat sy oor die
afgelope jare al hulle vreugdes en droefheid saam met
hulle ervaar het.
Dit is `n lank tyd by een werkgewer maar die resep is
wedersydse respek en lojaliteit volgens Me Afrika en
die Avenants. Die Avenant familie het hulle opregte
dank en waardering uit gepreek vir me. Afrika se
besondere lang toegewyde diens en lojaliteit. Die
Murraysburg gemeenskap dra ook hulle dank en
gelukwense oor aan Tina vir die besondere prestasie.
Kleuters verdwaal in lekkergoedland
Groot was die verrassing van ‘n klompie kleuters toe
hulle Woensdagoggend, vergesel van hulle ouers, die
rolbalklubhuisie binnegaan, want skielik was hulle
binne-in lekkergoedland. Tot nou toe het die meeste
van hulle nie kon droom dat daar werklik so 'n plek is
nie.
Aan die garingbome het die soetste heerlikhede
gehang of was in die voëlnessies versteek en
weerskante van die paadjie het die
malvalekkerblomme net gewag om gepluk te word.
Die meeste kleintjies het nie eens tot by die tafel,
waar mooi versierde mandjies, propvol
lekkergoedspeelgoed met elke jong gas se naam op,
gewag het, gekom nie, maar sommer in die
lekkergoedveld neergeval en aan al die gras, blomme
en selfs geluksgoggas begin smul. Alles, absoluut
alles , is in lekkergoedland eetbaar en daar heers 'n
wet dat mammas nie mag inmeng of jou verhinder om
dit wat jou handjies kan gryp, te geniet nie.
Die mammas en pappas kon rustig gesels en kuier
aangesien hulle spruite letterlik in lekkergoedland
verlore was en van hulle so ongemerk danksy die
vaardige hande van tannie Marieke in hasies, katjies
en so meer verander het. Dis seker die eerste keer dat
so 'n klomp kleuters op Murraysburg sonder enige
onderonsies of ongelukkigheid hulself so lank kon
besig hou! Vir diegene, wat nie juis 'n soet tand het
nie, soos klein Jacobus Reynolds, was daar gelukkig
ook 'n groot verskeidenheid kaaskrulle en
southappies.
Om te verseker dat die kleintjies iets het om hulle aan
hierdie ongelooflike ervaring te herinner, het hulle
verfafdrukke van hulle handjies op papier kon maak,
want die mooi ingekleurde gesiggies sou een of ander
tyd gewas moes word.

Mammas, pappas en grootouers, wat nie weer self
kind geword het nie, het heerlike botterskorsiesop,
tuisgebakte brode en lasagne, gemaak deur Chrisma
van der Merwe, geniet en net so lekker soos die
kleingoed gesmul.
Die aanleiding tot hierdie fees was die eerste
verjaarsdag van klein Carel Sebastian van Heerden,
seun van Sophia en Jaco van Heerden van Vastrap.
Danksy die baie moeite van ma Sophia, pa Jaco en die
grootouers was hierdie eerste verjaarsdag van
Sebastian baie spesiaal en is deur die vriende, klein en
groot, jonk en oud, terdeë geniet.
Karooruimte - November 2011
Hoe groot is die
uitspansel en
waar pas ons in?
Ons maan is
maar ‘n skamele
356 000 km van
die aarde af. Vandag se motorkarre en bakkies lê dit
lag-lag in hulle leeftyd af. As iemand ‘n pad sou kon
bou na die maan sal dit die gemiddelde Toyota Hilux
teen 120km/uur net 123 dae neem om soontoe te ry.
Heeltemal haalbaar. Neil Armstrong en sy manne het
destyds met hulle stadige ruimte-tuig die tog in drie
dae afgelê na Pres Kennedy se verklaring dat
Amerika ‘n man op die maan gaan plaas voor die
einde van die destydse dekade.
Nou wil ons nuwe generasie ruimte-reisiger ‘n bietjie
verder ry met hulle Hilux en ook Mars besoek. Dit
was nademaal Pres Bush se opdrag ‘n rukkie gelede –
‘n opdrag wat die wetenskaplikes en ingenieurs
gerieflikheidshalwe van vergeet het want die tegniese
-8-
probleme en kostes is net te groot. Teen 120 km/h sal
dit hulle sowat 51 jaar neem – en dan moet hulle nog
terugkom ook! Selfs met ‘n moderne ruimtetuig sal
dit hulle omtrent 8 maande neem om soontoe te vlieg
en die kanse is goed dat die ruimtevaarders gaar
gebraai daar sal aanland as gevolg van die son se
straling.
Die volgende volmaakstop is Jupiter maar dit sal ons
Hilux 600 jaar neem, so ‘n ander plan moet gemaak
word. Die Hilux moet opgewarm word sodat hy in n
kort tyd van 0 tot 300 000 km/sekonde kan versnel en
sy remafstand vanaf volspoed tot stilstand moet min
of meer dieselfde wees. Met dié warmgemaakte
Hilux wat teen die spoed van ‘n ligstraal vlieg, kan
daar nou ernstig mee rondgereis word om die
uitspansel mee te verken. Nou kan die manne die
buiterant van ons sonnestelsel besoek maar selfs teen
hierdie verbysterende spoed sal dit hulle ‘n volle jaar
neem om daar uit te kom. Om die naaste ster,
Proxima Centauri, te besoek sal 4.2 jaar neem en ‘n rit
na die grense van ons eie sterrestelsel, die Melkweg,
1000 jaar. ‘n Reis na die waarneembare grens van
die heelal sal ongeveer 50 biljoen jaar neem.
Die aarde se atmosfeer waar ons as mens en dier kan
leef en oorleef, bestaan uit ‘n dun skilletjie wat strek
vanaf seevlak tot ongeveer 5 km hoog. Selfs ons
standaard Hilux lê hierdie afstand af in minder as 3
minute. Dis al wat ons het. DIS ÁL WAT ONS
HET! Vergelyk dit met die onmeetlike afstande van
die uitspansel waardeur ons sopas probeer reis het.
Selfs al sou ek hierdie hele bladsy gebruik om ‘n
prentjie van die aarde en sy atmosfeer te skets, sal
hierdie dun lagie lug minder as ‘n honderste van ‘n
potlodstreep dik wees.
Hoe is dit dan moontlik dat die mensdom in al sy
arrogansie kan voortgaan om hierdie kosbare stukkie
leefruimte te verkrag met besoedeling, oorbevolking,
stroping van hulpbronne en onvermoë om in vrede
met mekaar saam te leef. Daar gaan nie ‘n dag verby
waar daar nie êrens op aarde ‘n oorlog aan die gang is
nie en selfs waar daar relatiewe vrede is, sing
sommige liedjies wat mense aanhits om ander mense
te vermoor.
~ Man is the only species that deliberately
destroys its own habitat ~

Tuinbou op De Vlei
Met Paasfees nog vars in die geheue was die opening van die
tuinbouvergadering uit Johannes 19: 38,39 baie gepas. Die
Aprilvergadering is op die plaas van Jos en Ida Cloete gehou en daar is
weer eens baie moeite gedoen om 'n interessante en aangename
vergadering suksesvol aan te bied.
Ter inleiding wys Karin Reynolds, wat onlangs in Israel was, foto’s van
allerlei plante, waarvan ons in die Bybel lees en vertel een en ander oor
hulle. Mirre word byvoorbeeld van boombas gemaak en het 'n
deurdringende lekker reuk. Dit is saam met aalwyn, waarvan die
poeiervorm van gedroogde aalwynsap verkry is, gebruik om die doeke
waarin Sy liggaam na die kruisiging gedraai is, te deurweek.
Ida Cloete wys die lede om 'n hangende voëltjiedrinkbottel te maak en die
gelukkige verjaarsdagdames ontvang dan ook elkeen een as geskenk.
Sodra die grond soveel afgekoel het, dat dit koud voel wanneer jy daarop
sit (die kaalbastoets aldus Cloete), kan bolle in goed voorbereide grond
geplant word. Hoe meer kompos en organiese material soos blaremolm
ingewerk is, hoe beter. Bolplante vertoon beter wanneer hulle in groepe
van 12-15 geplant word en moet twee keer per week soveel water kry dat
die grond ongeveer 15 cm diep nat is. Wanneer bolle in potte geplant
word, kan steenkool, wat poreus is, onder in die potte vir die nodige dreinering sorg.
Dit is nou tyd om daglelies, wat 4 500 jaar gelede reeds in Asië en China gekweek is, maklik groei en besonder mooi
vertoon, te verdeel. Die kleur van die blomme bepaal hoeveel son of skadu hulle benodig. Donkerrooi en wynrooi
lelies verkies meer skadu as dié met ligter kleure.
Bome en struike kan ook nou verplant word aangesien daar nog genoeg warmte is vir die plante om hulle voor die
ergste koue te vestig. Die reghoekige gat sowel as die boom of struik, wat verplant moet word, moet beide baie goed
natgemaak word.
Ida Cloete wys damesvriendelike tuingereedskap vir die lede. Dit is
besonder lig, het vlymskerp lemme en tande asook gemaklike handvatsels,
wat die kleiner en minder sterk dameshande nie moeg maak nie en boonop
maklik skoongemaak en geberg kan word.
Die lede is voordat hulle huiswaarts gekeer het, versterk met geurige, groen
sop en broodjies met olyfolie. Aangesien die sop nie net mooi gelyk het
nie, maar ook heerlik was, moes Cloete op versoek die resep daarvoor
verskaf. Groot was die dames se verbasing dat lusern een van die
bestanddele is! Die sop se mooi kleur is afkomstig van 1 brokkoli ( klein
gesny), 1 k pietersielie, 2 k sprietuie en 2 k gekapte lusern. Twee koppies
uie word in 'n k olyfolie gebraai tot deursigtig en dan word 2 k seldery
asook 3 k gerasperde patat en die groen bestanddele (afgesien van die
pietersielie) bygevoeg en gesmoor. Daarna word 2 ryk hoenderaftreksel,
1 k bruin lensies, seesout, swart peper na smaak en die sap van twee
suurlemoene bygevoeg en prut dit vir ongever tien minute totdat die sop
gereed is. Die pietersielie word dan voor opdiening oorgesprinkel.
Melbabroodjies kan daarmee saam bedien word.
Die lede het die besoek aan De Vlei baie geniet en gaan beslis Ida se groen
sop aan hulle volgende gaste voorsit!
-9-

Tuinbou op De Vlei
Met Paasfees nog vars in die geheue was die opening van die
tuinbouvergadering uit Johannes 19: 38,39 baie gepas. Die
Aprilvergadering is op die plaas van Jos en Ida Cloete gehou en daar is
weer eens baie moeite gedoen om 'n interessante en aangename
vergadering suksesvol aan te bied.
Ter inleiding wys Karin Reynolds, wat onlangs in Israel was, foto’s van
allerlei plante, waarvan ons in die Bybel lees en vertel een en ander oor
hulle. Mirre word byvoorbeeld van boombas gemaak en het 'n
deurdringende lekker reuk. Dit is saam met aalwyn, waarvan die
poeiervorm van gedroogde aalwynsap verkry is, gebruik om die doeke
waarin Sy liggaam na die kruisiging gedraai is, te deurweek.
Ida Cloete wys die lede om 'n hangende voëltjiedrinkbottel te maak en die
gelukkige verjaarsdagdames ontvang dan ook elkeen een as geskenk.
Sodra die grond soveel afgekoel het, dat dit koud voel wanneer jy daarop
sit (die kaalbastoets aldus Cloete), kan bolle in goed voorbereide grond
geplant word. Hoe meer kompos en organiese material soos blaremolm
ingewerk is, hoe beter. Bolplante vertoon beter wanneer hulle in groepe
van 12-15 geplant word en moet twee keer per week soveel water kry dat
die grond ongeveer 15 cm diep nat is. Wanneer bolle in potte geplant
word, kan steenkool, wat poreus is, onder in die potte vir die nodige dreinering sorg.
Dit is nou tyd om daglelies, wat 4 500 jaar gelede reeds in Asië en China gekweek is, maklik groei en besonder mooi
vertoon, te verdeel. Die kleur van die blomme bepaal hoeveel son of skadu hulle benodig. Donkerrooi en wynrooi
lelies verkies meer skadu as dié met ligter kleure.
Bome en struike kan ook nou verplant word aangesien daar nog genoeg warmte is vir die plante om hulle voor die
ergste koue te vestig. Die reghoekige gat sowel as die boom of struik, wat verplant moet word, moet beide baie goed
natgemaak word.
Ida Cloete wys damesvriendelike tuingereedskap vir die lede. Dit is
besonder lig, het vlymskerp lemme en tande asook gemaklike handvatsels,
wat die kleiner en minder sterk dameshande nie moeg maak nie en boonop
maklik skoongemaak en geberg kan word.
Die lede is voordat hulle huiswaarts gekeer het, versterk met geurige, groen
sop en broodjies met olyfolie. Aangesien die sop nie net mooi gelyk het
nie, maar ook heerlik was, moes Cloete op versoek die resep daarvoor
verskaf. Groot was die dames se verbasing dat lusern een van die
bestanddele is! Die sop se mooi kleur is afkomstig van 1 brokkoli ( klein
gesny), 1 k pietersielie, 2 k sprietuie en 2 k gekapte lusern. Twee koppies
uie word in 'n k olyfolie gebraai tot deursigtig en dan word 2 k seldery
asook 3 k gerasperde patat en die groen bestanddele (afgesien van die
pietersielie) bygevoeg en gesmoor. Daarna word 2 ryk hoenderaftreksel,
1 k bruin lensies, seesout, swart peper na smaak en die sap van twee
suurlemoene bygevoeg en prut dit vir ongever tien minute totdat die sop
gereed is. Die pietersielie word dan voor opdiening oorgesprinkel.
Melbabroodjies kan daarmee saam bedien word.
Die lede het die besoek aan De Vlei baie geniet en gaan beslis Ida se groen
sop aan hulle volgende gaste voorsit!
-9-