Nieuw: SPECT/CT in het ZOL

Klinische elektrofysiologie
bij hartfalen:
Het belang van ritme- en geleidingsstoornissen
en hun behandeling
Prof. dr. Maximo Rivero-Ayerza behaalde
recent zijn doctoraatstitel aan de
Erasmusuniversiteit in Rotterdam.
Het doel van dit proefschrift was te onderzoeken
hoe de ontwikkeling en behandeling
van verschillende elektrofysiologische
afwijkingen, zoals ritme- en geleidingsstoornissen,
het klinisch beloop van patienten
met hartfalen beïnvloeden. Tevens
werd ook getracht wegen te vinden om de
toepassing van nieuwe therapieën te verbeteren.
Er is aandacht voor`device`-therapie
bij hartfalen, de moeilijkheden die
met cardiale resynchronisatiebehandeling
(CRT) geassocieerd zijn. Daarbij wordt
beschreven hoe implantatietechnieken van
CRT verbeterd kunnen worden en wordt
ook de invloed van ritmestoornissen op
hartfalen beschreven.
Behandeling met
`arrhythmia-management`
devices bij hartfalen
Cardiale resynchronisatie (CRT) is nuttig
om symptomen en de inspanningstolerantie
van mensen met gevorderd hartfalen
te verbeteren. Nochtans waren de voornaamste
studies onvoldoende groot om
een effect op totale sterfte aan te tonen.
De combinatie van de defibrillatorfunctie
en de CRT maakten de resultaten van eerder
gerapporteerde meta-analyses zeer
moeilijk en verwarrend.
In een eerste deel hebben we voor het
eerst de gegevens van deze gerandomiseerde
studies, die CRT vergeleken hebben
met optimale medische therapie, in
analyse gebracht en gerapporteerd. Wij
hebben aangetoond dat CRT alleen de
totale sterfte significant verbetert, vooral
door sterfte door hartfalen terug te dringen,
zonder echter de incidentie van plotse
dood te beïnvloeden, over een gemiddelde
follow-up van 18 maanden.
De belangrijkste oorzaken van overlijden
bij patiënten met een falend hart zijn dub-
bel: ofwel overlijdt men door progressief
hartfalen ofwel overlijdt men plots.
Interventies die het optreden van het ene
of het andere of beide, voorkomen of uitstellen,
zullen het ziektebeloop gunstig
beïnvloeden. Zowel de implanteerbare cardioverter
defibrillator (ICD) als de biventriculaire
pacemaker (CRT) hebben een
bewezen gunstige invloed, onafhankelijk
van de voordelen die al werden aangedragen
door farmacologische behandelingen.
Tegenwoordig spelen beide types een
cruciale rol bij het behandelen van patiënten
met hartfalen. We analyseren verder
de voorhanden zijnde evidentie om de
gunstige voordelen van deze devices bij
hartfalenpatiënten (de populatie die het
meest voordeel zal hebben van deze therapie).
Een belangrijk aantal patiënten zal
echter een implantatie ondergaan zonder
ooit een aantoonbaar voordeel van dit
device te hebben. We beschrijven dan ook
geschikte manieren om kandidaten voor
implantatie te selecteren op grond van de
gepubliceerde studies.
Moeilijkheden in verband met
cardiale resynchronisatie
Slechts een minderheid van de patiënten
met hartfalen heeft ook conventionele CRT
indicaties (dit wil zeggen gevorderd systolisch
hartfalen dat niet beantwoordt aan
conventionele medische behandeling) en
de aanwezigheid van een linker bundeltakblok
op het electrocardiogram. We bespreken
de mogelijke rol die CRT zou kunnen
hebben op het voortschrijden van de ziekte
in minder symptomatische patiënten
ZOLarium I Ziekenhuis Oost-Limburg
13