Bijlage 6 Archeologisch vervolgonderzoek Centrumplan

5. Conclusie
B&G rapport 1288
Versie 1.0 (concept)
In opdracht van AGEL adviseurs heeft archeologisch onderzoeksbureau IDDS Archeologie 27 juli en
7 september 2011 een inventariserend veldonderzoek door middel van proefsleuven uitgevoerd aan
de Biestsestraat 38-42 in Biest-Houtakker, gemeente Hilvarenbeek.
Uit de profielen kan worden opgemaakt dat in een groot deel van het plangebied de originele
bodemopbouw is verdwenen. Alleen in profiel 2 van werkput 1 en profiel 5 van werkput 3 zijn nog
lagen aanwezig die waarschijnlijk de resten zijn van oude bodemvorming (B-horizont). In alle ander
profielen zijn deze lagen verdwenen door (sub)recente afgravingen. Een plaggendek (esdek) is
nergens aangetroffen. Dit wijkt af met de bevindingen van het vooronderzoek, waarin wordt gesteld
dat het huidige plangebied weinig of niet-vergraven zou zijn. Dit is waarschijnlijk veroorzaakt door het
feit dat met een booronderzoek de locale differentiatie van de bodemopbouw maar met een beperkte
nauwkeurigheid in beeld kan worden gebracht.
Tijdens het proefsleuvenonderzoek is slechts één spoor gevonden. Het gaat hier om een drie en een
halve meter brede sloot (spoor 1) in werkput 2 (bijlage 3). Aan de hand van het vondstmateriaal en
het ontbreken van de sloot op historisch kaartmateriaal vanaf 1811, kan de sloot gedateerd worden
tussen de 16 e en 18 e eeuw. Het ontbreken van sporen in werkputten 1 en 3 komt wel overeen met het
historische kaartmateriaal (bijlage 4).
Aan de hand van de resultaten van het onderzoek kan worden gesteld dat er geen sprake is van een
archeologische vindplaats en dus ook niet van behoudenswaardige archeologische resten.
5.1. Beantwoording van de onderzoeksvragen
Wat is de aard, omvang, kwaliteit en het verloop van de archeologische sporen en
sporenclusters?
Tijdens het proefsleuvenonderzoek is slechts één spoor gevonden. Het gaat om een drie en een
halve meter brede sloot (spoor 1) in werkput 2 (bijlage 3). Aan de hand van het vondstmateriaal en
het ontbreken van de sloot op historisch kaartmateriaal vanaf 1811, kan de sloot gedateerd worden
tussen de 16 e en 18 e eeuw.
Wat is de conservering en gaafheid van de vindplaats(-en)?
Er is geen sprake van een vindplaats.
Wat is de fasering van de vindplaats(-en)?
Het enige spoor is een sloot die aan de hand van het vondstmateriaal gedateerd kan worden in de
16 e tot 18 e eeuw.
Wat is de datering van de archeologische vondsten en tot welke vondsttypen of
vondstcategorieën behoren zij?
Tijdens het proefsleuvenonderzoek zijn in totaal zeven vondstnummers uitgegeven (bijlage 5).
Vondstnummers 1 tot en met 4 komen uit de bouwvoor en verstoorde bovengrond van werkput 1. Het
gaat om een verzameling van aardewerk, glas en bouwmateriaal. De meeste vondsten dateren
tussen de 15 e eeuw en heden. Twee stukken aardewerk zijn beduidend ouder en dateren uit de
Bronstijd/Vroege IJzertijd en de Romeinse tijd. Uit werkput 2 komen twee vondstnummers.
Vondstnummer 5 komt uit de bouwvoor en vondstnummer 6 is afkomstig uit spoor 1. De vondsten uit
de bouwvoor zijn stukken dakpan en aardewerk uit de 18 e tot 20 e eeuw. Uit spoor 1 komen stukken
aardewerk en baksteen, die dateren tussen de 16 e en 18 e eeuw. Het laatste vondstnummer (7) is
afkomstig uit de ophooglaag van werkput 3. Het gaat om stukken baksteen, dakpan, aardwerk en
glas. De datering van de vondsten is vanaf de 17 e tot de 20 e eeuw.
Uit welke periode dateren de eventuele sporen?
Tijdens het proefsleuvenonderzoek is slechts één spoor gevonden. Het gaat hier om een drie en een
halve meter brede sloot (spoor 1) in werkput 2 (bijlage 3). Aan de hand van het vondstmateriaal en
het ontbreken van de sloot op historisch kaartmateriaal vanaf 1811, kan de sloot gedateerd worden
tussen de 16 e en 18 e eeuw.
16