Bijlage 6 Archeologisch vervolgonderzoek Centrumplan

SAMENVATTING:
B&G rapport 1288
Versie 1.0 (concept)
In opdracht van AGEL adviseurs heeft archeologisch onderzoeksbureau IDDS Archeologie 27 juli en
7 september 2011 een inventariserend veldonderzoek door middel van proefsleuven uitgevoerd aan
de Biestsestraat 38-42 in Biest-Houtakker, gemeente Hilvarenbeek.
De aanleiding voor dit onderzoek is de benodigde bestemmingsplanwijziging voor de voorgenomen
nieuwbouw in het kader van de ontwikkeling van het centrumplan voor de woonkern Biest-Houtakker.
Graafwerkzaamheden ten behoeve van deze ontwikkelingen zullen zorgen voor een bodemverstoring
tot een nog onbekende diepte. Voor het archeologisch onderzoek wordt uitgegaan van een
standaarddiepte van maximaal 2,0 m beneden maaiveld. Het vooronderzoek heeft aangetoond dat
voor een gedeelte van het plangebied een hoge archeologische verwachting geldt. Voor dat deel is
een proefsleuvenonderzoek geadviseerd. De bevoegde overheid (gemeente Hilvarenbeek) is akkoord
gegaan met het advies.
Uit de tijdens het proefsleuvenonderzoek gedocumenteerde profielen kan worden opgemaakt dat in
een groot deel van het plangebied de originele bodemopbouw is verdwenen. Alleen in profiel 2 van
werkput 1 en profiel 5 van werkput 3 zijn nog lagen aanwezig die waarschijnlijk de resten zijn van
oude bodemvorming (B-horizont). In alle ander profielen zijn deze lagen verdwenen door (sub)recente
afgravingen. Een plaggendek (esdek) is nergens aangetroffen. Dit wijkt af met de bevindingen van het
vooronderzoek, waarin wordt gesteld dat het huidige plangebied weinig of niet-vergraven zou zijn. Dit
is waarschijnlijk veroorzaakt door het feit dat met een booronderzoek de locale differentiatie van de
bodemopbouw maar met een beperkte nauwkeurigheid in beeld kan worden gebracht.
Tijdens het proefsleuvenonderzoek is slechts één spoor gevonden. Het gaat hier om een drie en een
halve meter brede sloot (spoor 1) in werkput 2 (bijlage 3). Aan de hand van het vondstmateriaal en
het ontbreken van de sloot op historisch kaartmateriaal vanaf 1811, kan de sloot gedateerd worden
tussen de 16 e en 18 e eeuw. Het ontbreken van sporen in werkputten 1 en 3 komt wel overeen met het
historische kaartmateriaal (bijlage 4).
Aan de hand van de resultaten van het onderzoek kan worden gesteld dat er geen sprake is van een
archeologische vindplaats en dus ook niet van behoudenswaardige archeologische resten.
Op basis van de resultaten van het proefsleuvenonderzoek adviseert IDDS Archeologie geen
archeologisch vervolgonderzoek voor het plangebied.