december 2010 - Nederlandse Liga tegen Epilepsie

More documents

Recommendations

Info

van het elektro-encefalogram (EEG), dat pas in de daarop volgende eeuw werd geïntroduceerd. Referenties Bast TH (1926) The life and time of Adolf Kussmaul. Hoeber, New York. Dell P, Hugelin A, Bonvallet M (1961) Effects of hypoxia on the reticular and cortical diffuse systems. In Gastaut H, Meyers JS (eds) Cerebral Anoxia and the EEG. Springfield: Charles C Thomas, pp. 46-58. Eadie MJ (2008) Marshall Hall, the reflex arc and epilepsy. J R Coll Physicians Edinb 38:167-171. Johnson G (1868) A lecture on the pathology and treatment of epilepsy. Br Med J. 1:265-268. Kussmaul, A (1856) Untersuchungen über den Einfluss, welchen die Blutströmung auf die Bewegungen der Iris und andrer Theile des Kopfes ausübt. Inaugural dissertation. Historische Casuïstiek wetenswaardigheden Verhandlungen der physikalisch-medicinischen Gesellschaft in Würzburg 6:1-42. Kussmaul A (1899) Jugenderinnerungen eines alten Arztes. Stuttgart, Bonz & Co. Kussmaul A (1903) Aus meiner Dozentenzeit in Heidelberg. Stuttgart, V. Czerny. Kussmaul A, Tenner AD (1857) Untersuchungen über Ursprung und Wesen der fallsuchtartigen Zuckungen bei der Verblutung, sowie der Fallsucht überhaupt. Frankfurt am Main, 1857. In het Engels uitgegeven on de titel: Nature and origin of the epileptic convulsions wich follow profuse haemorrhage. London: New Sydenham Society. Temkin O (1994) The Falling Sickness. Baltimore: The Johns Hopkins University Press. Webster J, Gurdjian E (1957) Carotid artery compression as employed both in the past and present. J Neurosurg. 15(4):372–384. Epilepsie, wij weten wat het is Word donateur • giro 222111 1 op de 150 mensen heeft epilepsie. Met epilepsie is een ‘normaal’ leven niet vanzelfsprekend. Door de aanvallen missen mensen met epilepsie soms letterlijk stukken uit hun leven. Het Nationaal Epilepsie Fonds helpt deze mensen. Helpt u mee? Er is nog zo veel te doen. Vragen over epilepsie? Epilepsie Infolijn 0900 821 24 11 (10 cent per minuut) Postbus 270 • 3990 GB HOUTEN giro 222111 • www.epilepsiefonds.nl 18 Periodiek voor professionals 08 | nr 4 | 2010 Historische wetenswaardigheden
Door: Gemma Vonk (g.j.h.vonk@neuro.umcg.nl), neurologie, Universitair Medisch Centrum Groningen en Stichting Epilepsie Instellingen Nederland, Zwolle; Ilse Vosman en Eveline Hagebeuk, (kinder)neurologie, Stichting Epilepsie Instellingen Nederland, Zwolle. Risicosport en epilepsie Luchtvaartsporten Deelname aan een luchtsport, ook als passagier, is niet geschikt voor patiënten met epilepsie, epilepsie in het verleden of bewustzijnsstoornissen anderszins, aldus de vliegmedische adviescommissie van de Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart (KNVvL). Bij een medische keuring worden zij dan ook afgekeurd. Keuring is verplicht voor gezagvoering van zweefvliegtuigen en ballonnen, en voor parapenten. Wanneer sprake is van epilepsie, zal men ook voor deltavliegen en parachutespringen een keuring moeten ondergaan. Een voorbeeld: een 36-jarige vrouw met een lokalisatiegebonden vorm van epilepsie vroeg advies over parachutespringen. Zij wilde graag een keer een tandemsprong maken. Dit zou alleen kunnen als zij toestemming kreeg van haar neuroloog. De patiënte is bekend met complex partiele aanvallen, die enkele keren per jaar overdag optreden en gepaard gaan met verstijving en bewustzijnsverlies. In het verleden heeft zij ook tonisch-clonische aanvallen gehad. Het maken van de tandemsprong werd haar ten zeerste afgeraden, met uitleg over de risico’s. Een epileptische aanval tijdens een vlucht, ook een tandemsprong, kan een gevaarlijke situatie opleveren. Onwillekeurige bewegingen, atonie, maar ook schrik van de gezagvoerder en andere passagiers, kunnen rechtstreeks gevaar opleveren voor de besturing van alle luchtvaartuigen. Te denken valt aan het blokkeren van stuurorganen, vasthouden van lijnen van de parachute, blokkeren van een doorgang in een ballon. Bij alle vormen van luchtvaart is er sprake van een aantal stressoren die een aanval zouden kunnen provoceren. Bijvoorbeeld drukverschillen, verschil in zuurstofsaturatie, versnellingen en vertragingen, turbulentie, geluid, temperatuurswisselingen en angst. Duiken Duiken is niet aanvalsprovocerend. Een epileptische aan- Verantwoorde epilepsiezorg Verantwoorde epilepsiezorg Tegenwoordig nemen mensen met epilepsie deel aan alle soorten sport en activiteiten. Zij vragen behandelaars naar hun mogelijkheden op dit gebied en welke risico’s zij lopen. Het gevaar is sterk afhankelijk van de activiteit en de omstandigheden. Duiken, parachutespringen en klimmen worden in het algemeen beschouwd als het meest risicovol, gevolgd door andere sporten die met hoogte, snelheid of water te maken hebben. In deze bijdrage wordt een overzicht gegeven van verschillende sporten, hun risico’s in relatie met epilepsie en aanbeveling hoe daar mee om te gaan. val onder water is echter levensbedreigend, zowel voor de patiënt als voor de duikbuddy. Het slachtoffer kan verdrinken. De duikbuddy zal tijdens de reddingspoging bij de patiënt blijven. Opstijgen kan pas nadat de patiënt weer verslapt, zodat men waarschijnlijk buiten het strikte tijdschema raakt. Langer verblijf op diepte en vervolgens versneld opstijgen kan tot decompressieziekte leiden. Verstoorde ademhaling tijdens een aanval verhoogt daarbij de kans op cerebrale luchtembolieën (Almeida et al., 2007). Internationaal bestaat consensus dat goedkeuring voor duiken kan worden overwogen na vijf jaar aanvalsvrijheid zonder medicatie, of wanneer slechts één aanval is opgetreden, langer dan drie maanden geleden, door een duidelijke en vermijdbare provocatie. In het laatste geval is er uiteraard geen sprake van epilepsie. De medische commissie van de Nederlandse Onderwatersportbond (NOB) sluit zich hierbij aan. In individuele gevallen kan soms echter al na vier of vijf jaar aanvalsvrijheid mét medicatie goedkeuring worden overwogen, mits de medicatie ongewijzigd wordt gecontinueerd (Almeida et al., 2007). Eventuele goedkeuring is dan afhankelijk van het epilepsiesyndroom en het aanvalstype, bijvoorbeeld uitsluitend optreden van nachtelijke aanvallen. Een aanvalskans van 2 tot 5 procent per jaar wordt als een aanvaardbaar risico beschouwd. De patiënt moet zich bewust zijn van het risico, en bereid zijn dit te nemen. Tijdens medicatiewijzigingen is men ongeschikt voor duiken. Ook indien een patiënt gesedeerd is of cognitieve problemen heeft door medicatie. Bovenstaande aanbevelingen gelden voor alle vormen van duiksport, ongeacht diepte of omstandigheden, dus ook voor training in een zwembad. Bergsport Bergsport omvat een groot aantal activiteiten, zoals bergwandelen, rotsklimmen, alpinisme, boulderen en de klimhal. Bij het klimmen zijn verschillende vormen van zekering mogelijk. Bij toprope hangt de klimmer na Periodiek voor professionals 08 | nr 4 | 2010 19
Page 1 and 2: Epilepsie Periodiek voor profession
Page 3 and 4: Door: Piet Voskuil (p.voskuil@wxs.n
Page 5 and 6: Casuïstiek Casuïstiek Door: Saski
Page 7 and 8: aanval meestal niet doorzet. Ook ne
Page 9 and 10: (French et al., 1993). Bovendien is
Page 11 and 12: genen in de andere QTL’s nader te
Page 13 and 14: elke belangrijke fase van de epilep
Page 15 and 16: Gorter, JA, Van Vliet, EA, Aronica,
Page 17: verlamming en prikkeling van de ner
Page 21 and 22: voldoende kennis van de sport is ov
Page 23: door toevoeging van automatische ar

december 2010 - Nederlandse Liga tegen Epilepsie

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?