De bestrijding van invasieve uitheemse ... - Stichting Probos

dat er exemplaren in staat zijn om zaad te produceren. Omdat het zaad slechts één winter kan
overleven ontkiemen er in het daarop volgende groeiseizoen nog slechts enkele planten.
Rododendron en hemelboom zijn soorten die op dit moment nog niet op grote schaal voor
problemen zorgen, maar dit kan in de toekomst zeer snel veranderen. Daarom moet bij deze
soorten de ‘vinger aan de pols’ worden gehouden. De huidige (vrij beperkte)
verspreidingssnelheid van rododendron in Nederland en de (cultuur)historische en
esthetische waarde die de soort vertegenwoordigt spelen een belangrijke rol bij het nemen
van de beslissing om al dan niet te gaan bestrijden. Het kan bijvoorbeeld onwenselijk zijn
oude structuren van beplantingen van landgoederen te doorbreken met de bestrijding van
rododendron. De exemplaren buiten deze structuren kunnen worden verwijderd om
ecologische redenen of i.v.m. het uitblijven van verjonging van boomsoorten. De meest
succesvolle methode is het afzagen van struiken en vervolgens (machinaal) uittrekken van
het wortelstelsel. Als uittrekken geen optie is, kunnen de te bestrijden struiken worden
afgezaagd en de stobben ingesmeerd met glyfosaat. Op de plekken waar hemelboom
momenteel voorkomt is het, met het oog op de potentiële invasiviteit, aan te raden om de
soort te bestrijden. Voor de bestrijding kan een combinatie worden gebruikt van uittrekken,
ringen en stobbenbehandeling met middelen op basis van glyfosaat. Jonge zaailingen kunnen
met de hand word uitgetrokken.
Het gebruik van chemische middelen moet vanzelfsprekend tot een minimum worden
beperkt. Ondanks dat er veel verschillende geschikte alternatieven voor de bestrijding van de
diverse soorten beschikbaar zijn, is chemische bestrijding in een aantal gevallen de enige
overblijvende optie. Het is dan ook van belang dat er nu en in de toekomst goede
bestrijdingsmiddelen beschikbaar blijven. Uiteraard moet hierbij gekeken worden naar de
milieubelasting, maar het moet niet zo zijn dat het de beheerder zeer moeilijk of onmogelijk
wordt gemaakt om bepaalde soorten te bestrijden waarbij efficiënte alternatieven nauwelijks
beschikbaar zijn. Dit pleit ervoor om middelen als Garlon en Roundup onder strikte
voorwaarden beschikbaar te houden.
Indien wordt gekozen voor bestrijding of beheersing is het opstellen van een beheerplan op
gebiedsniveau essentieel. Een dergelijk plan bevat onder andere doelstellingen, maatregelen,
prioritering, wijze en frequentie van monitoring en een tijdsplanning. Uiteraard ligt aan een
dergelijk plan een gedegen inventarisatie ten grondslag. Bovendien moet de financiële
continuïteit worden gewaarborgd, zodat inspanningen niet verloren gaan. Met een overzicht
van de te beheren oppervlakte en het aantal locaties waar een soort voorkomt kan in
overeenstemming met het reguliere beheer een planning worden opgesteld. Er moet ook
rekening worden gehouden met:
• de ecologie van de soort;
• de verschijningsvorm (zaailing, struik, opgaande boom);
• bedekking (individuele exemplaren, groepen, vlakdekkend aanwezig);
• aanwezigheid van de soort in aangrenzende terreinen;
• prioritering i.v.m. kwetsbaarheid van bepaalde vegetaties;
• de aanwezigheid van zaadbronnen en
• overlast voor bijvoorbeeld recreanten.
81