10 KOEKOEK ïBcievw- van- JUeckm- — Jongens zeit den Broeder, de tijden zijn emstlch en tls al zo eren of in 1914! Daarom en zulde vandage geen Eilege Geschgiedenise krelgen. — Braavo! rlepten wij alemal, en ons gebalde vuist op d'oogte van ons oovertuiginch effent, zongen wij eensgezlnt in koor den katholieken brabason: Zij zullen haar niet ebben de schgoone ziel van tkint! Den Broeder pinkte een diepgevoelde traan wech in zijnen zakneusdoek «n sprakt: — Ale oop en is noch nie gaan vliegen als tezoo is, neemd ulder penne en schgrijft! Kga ulder nen schgoonen faabel diekteer n voor zondach' aanstaande over de kriestelijke pligten van den kiezer. Ge moe dat goet op ulder duimken leren en als ge ie verst tgat schgoone ziet, moede maar zeggen teegen de grote menschgen: Mach ik ook nen keer mijn woordeken loosen? en geef maar van ulderen lamar, mee ulder hant op ulder erte en ulder oogen naar den eemel gerigt. Alee jongens vooruit!: DE KIEZINCH De kiezinch is nen veltslach zonder poer of kanon, maar mee een stuk papier en nen geschgerpten kreejon Zondach is tweer om doen. Den vijjant, vergetet niet, o wee! eist on hoofden -p! i (in den fieguree) DE KIEZINCH Maar gotdank den biskop sprakt en elkeen zegget agter: den vei jan t is boelie en den ooverschgot door den tragter! Gebruikt dus den kreejon met veel verstaat en zin, want hij die t'anders doet vliecht den elschgen keetel ial Daarom gij burgers en boerinen, luistert naar wat ik zech: Moesten de sossen winen ze liepen mee uw senten wech! — Oe zegde? vroecht ik, ken versta u niet goet? — Moesten de sossen winen ze liepen mee uw senten wech! riept den Broeder. En als g'uwen faabel opzecht, zeit hij, moogde da gerust ne keer of vier erhaalen: Ze vlugten mee uw senten wech! — Zuust zeit ik, naar Zwitserlandt zeeker? — Waarom naar Zwitserlandt? — Ewel agter den biskop van Oorelejans! zeit ik. — Wa* is dat voor een iestorie? riepten al de jongens te geleïk, Leejonaar, de Rosten, Seesar en geel de bende van smeerop. Voor de pine mee uwen biskop! — Kijk zeit ik, verleeden weeke zondach koomt onzen Homer van Mons mee zijn franschge gaazete in konz>ee. Wilde nu wa weeten? zecht hij, da zijn algeleik toeren in Vrankerijk mee tgelof. Gen ebt gulder da waarschgijnlijk nie geleezen ia Tgentenarken zeit hij van monsjinjeur Koerekoe, biskop van Oorelejans, in de plaatse van zijn zuurgewonnen sparsenten af te doeken aan den ontvanger van de belastinöhen en alduus tsijne bei te draagen tot de verspreidinch van de sleghte zeeden, de kinderbeperkinch en tongelof in zijn vaaderlant, eeft zijnen schgat naar Zwitserlant gezonden waardat hij nu een welverdiende rust en nen zaaligen kroos geniet. Maar geleik dat taltijt gaat, ter zijn altijt kerjeuzentees om ulderen neuze ia de menschgen ulder afeires te steeken en tspel aan tklokzeel tangen. En nu wort monsjinjeur zijnen eerbiet voor tfieskaallblegtgejeim en zijnen apoostoliekschgen schgampavie als kapetaalvlught bestenpelt. Verstaade gij daar iets van? zeit mijn vaader teegen mijn moeder. Geenen letter! zeit ze maar tls algeleik noch een bewels dat den veijjant niets onverlet en laat om tgelof naar den dieperik telpen. Van den avent leezek nen rozenkrans voor dienen vent, hij eeft tmischgien meer vandoen dan wij. Weete wat dade doet, zeit mijn vaader trekt gij u da liever nie aan, want ziede gij dade ook noch bei meneere moat koomsn voor hulp en meedepligtigeit van vaandelvlught... — Pier, zeit den Broeder zet u op de laatste bank, en g'ulder alemal neemt ulder Eilege Geschgiedenis, ge zeit noch veel te groen om ulder te moejen mee tpooletlek... f
KOEKOEK 11 Q&JjlAl VOO ^MM^ A l r n i t i i i " i , ' ' " " i l " l ! • « • • • • (>•» • Cl*
Change language