downloaden - Bureau Beke

in 2012 iedere dag 46 voertuigen 3 worden gestolen. Daarbij gaat het 31 keer om een (duurdere)
personenwagen (Blaauw, 2012). Hiervoor gaven we op hoofdlijnen de belangrijkste
bevindingen uit het onderzoek uit 2005 weer. Bijna acht jaar later is het de vraag wat de
stand van zaken is en vragen we ons in onderhavige studie af of het verschijnsel veranderd is
als het gaat om dadergroepen en modus operandi (MO), of er naast dure auto’s ook andere
voertuigen zijn die diefstalgevoelig blijken en hoe het staat en gaat met de aanpak.
Een eerste verkenning van de literatuur leert dat er in de tussenliggende periode beperkt
onderzoek is uitgevoerd naar het fenomeen voertuigcriminaliteit. Enkele jaren na het
verschijnen van de onderzoekspublicatie van Bureau Beke stelt het Korps Landelijke
Politiediensten (KLPD) in het Nationaal dreigingsbeeld (Boerman, Grapendaal &
Mooij, 2008) vast dat georganiseerde autodiefstal geen concrete dreiging vormt voor de
Nederlandse samenleving. Het argument hiervoor houdt verband met de verwachting dat
het aantal autodiefstallen zal blijven dalen vanwege innovatieve beveiligingsmethoden. Die
daling is er gekomen, zoals we later zullen zien. Wel is er sinds eind 2009 sprake van een
stijging van de diefstal van het aantal jonge auto’s uit het duurdere segment (Boerman e.a.,
2008; De Miranda & Van der Mark, 2012). Uit beide rapportages blijkt dat autodiefstal
serieus genomen moet worden. Er gaat steeds meer georganiseerde criminaliteit achter
autodiefstal schuil. Dat maakt dat autodiefstal niet zozeer vanwege de omvang, maar vanwege
de ernst en reikwijdte – faciliterend bij ernstige vormen van criminaliteit en in georganiseerd
verband – om aandacht vraagt. Naast diefstal van voertuigen wordt in genoemde
onderzoeken ook auto-inbraak onderscheiden. De schade die auto-inbraak c.q. het stelen
van auto-onderdelen met zich meebrengt, overtreft de kosten van autodiefstal en lijkt daarmee
tevens een belangrijke nieuwe ontwikkeling.
Ook in het meest recente Nationaal dreigingsbeeld (Boerman, Grapendaal, Nieuwenhuis
en Stoffers, 2012) wordt gemeld dat het “…De verwachting is dat het aantal gestolen auto’s de
komende jaren gelijk zal blijven. Georganiseerde autodiefstal is daarom gekwalificeerd als geen
concrete dreiging”.
Met name De Miranda en Van der Mark geven in 2012 een mooi beeld van (de ontwikkelingen
van) de georganiseerde autodiefstal eind 2011. Zij laten echter ook een aantal onderwerpen
(deels) buiten beschouwing. Het betreft:
de ontwikkelingen in de aard en verschijningsvorm van voertuigcriminaliteit in
het algemeen en georganiseerde autodiefstal in het bijzonder;
de kenmerken en achtergronden van daders en afnemers;
de mate van internationalisering;
de diepgaande beschrijvingen van samenwerkingsverbanden;
de modus operandi;
en de mogelijkheden voor de aanpak.
Een onderzoek naar georganiseerde voertuigcriminaliteit 11