Vrijdag 27 januari 2012 - De Pers

Bill en Hillary declareerden
oude onderbroeken bij de fiscus.
It’s all about
the taxes,
stupid!
#Belasting Presidentskandidaten in Amerika
laten zich vrijwillig in de portemonnee kijken.
Voyeurisme of levert het ook wat op?
Edward Deiters
Amsterdam
Het Amerikaanse volk kon zich de
afgelopen weken weer vergapen aan
de belastingaangiftes van de presidentskandidaten.
Toegegeven, het
heeft wel wat, zo’n kijkje in de boekhouding
van de mannen en vrouwen
die strijden om de leiding van
het machtigste land ter wereld.
Zo leerden we onlangs dat de Republikein
Newt Gingrich in 2010
handelde in aandelen Campbell
Soup en daarmee 74 dollar verloor.
Daarnaast valt te lezen dat hij zijn
ex-echtgenotes nogal karig bedeelt.
Een van zijn twee ex-vrouwen – er
staat niet welke – ontving over heel
2010 zo’n 19.800 dollar aan alimentatie.
En dat is minder dan de gift die
Gingrich deed aan de kerk in Washington
waar zijn huidige echtgenote
Callista in het koor zingt.
In Amerika doen sommige politieke
commentatoren het openbaarmaken
van de financiën van de
presidentskandidaten af als financieel
voyeurisme of zelfs belastingporno.
Toch waren er in het verle-
Beeldenstorm
Het jezusbeeld bij de Blessed Mother Teresa of
Calcutta Church in het Britse Dorchester heeft
geen hoofd meer. Een vandaal sloeg het eraf.
den vaker gevallen waarin die
openbaarmaking zeker nuttig was.
Neem de Democratische vicepresidentskandidate
Geraldine Ferraro
die in 1984 in eerste instantie
weigerde om de belastingaangifte
van haar echtgenoot John Zaccaro
openbaar te maken. Ze probeerde
zich er op een persconferentie nog
vanaf te maken met een grap. ‘Vrouwen
die net als ik getrouwd zijn met
een Italiaanse man, weten hoe dat
gaat.’ Naast ziedende reacties uit de
Italiaanse gemeenschap wekte haar
opmerking alleen nog maar meer
nieuwsgierigheid. Toen Ferraro uiteindelijk
onder grote publieke druk
de aangifte toch openbaar maakte
bleek manlief een belastingschuld
te hebben van 50.000 dollar. Ze trok
zich terug als kandidate.
Een andere kandidaat die struikelde
over zijn belastingformulieren
was in 1996 de Republikeinse
presidentskandidaat Lamar Alexander,
die als gouverneur zijn persoonlijke
vermogen in slechts enkele jaren
zag toenemen met ruim zes
miljoen dollar. Naspeuringen van
onder meer The Wall Street Journal
maakten een hele serie schimmige
deals openbaar waarin hij zijn politieke
invloed liet gelden om bedrijven
te helpen waarin hij aandelen
had. Exit Alexander.
Afgedragen schoenen
Vaak is ook te zien hoe kneuterig
sommige kandidaten met geld omgaan.
Zo zagen 250 miljoen Amerikanen
begin jaren negentig hoe de
familie Clinton voor gebruikte onderbroeken,
die aan een goed doel
werden gedoneerd, twee dollar per
stuk bij de belasting declareerde. De
afgedragen leren schoenen van Bill
werden gewaardeerd op veertig dollar
en ook deels opgevoerd als aftrekpost.
Daarnaast vond ook de
zeven jaar oude Oldsmobile van
Hillary als aftrekpost van 66 dollar
een plekje in de aangifte.
Opmerkelijk genoeg was George
Romney, de vader van de huidige
presidentskandidaat Mitt Romney,
in 1968 de allereerste presidents-
Opwarming
Een Californische vrouw zegt dat het milieuvriendelijke
dubbele glas in het huis van haar buurman
de plastic spiegels van haar Toyota smelt.
kandidaat die zijn belastingdossier
openbaar maakte. En hij deed niet
kinderachtig, maar kwam met al
zijn belastinggegevens over de voorgaande
twaalf jaar.
Zijn zoon had er heel wat meer
moeite mee. Pas na lang aandringen
maakte ook hij de inhoud van zijn
blauwe enveloppen openbaar. Wat
iedereen al wist is dat Romney een
van de drie rijkste presidentskandidaten
is van de afgelopen decennia.
Schok
Toch veroorzaakte zijn inkomen
alsnog een schok. Een Zwitserse
bankrekening, fondsen op Bermuda
en de Kaaimaneilanden. En toch
betaalde hij keurig alle belastingen,
bezwoer Romney. Veel was dat niet:
in 2010 betaalde hij 14 procent belasting,
oftewel 3 miljoen dollar,
over zijn jaarinkomsten van 21,7
miljoen dollar. Zijn critici in koor:
‘Dat is ruim de helft van wat een politieagent,
een brandweerman of
een leraar jaarlijks afdraagt.’
Daarnaast gaf Romney 2,98 miljoen
dollar aan goede doelen, waarvan
ruim de helft aan de mormoonse
kerk. Saillaint detail: Romney gaf
zijn kerk eerder al donaties van twee
miljoen dollar in aandelen Burger
King en een miljoen dollar in aandelen
Domino’s Pizza. Ook dit waren
trouwens gewoon aftrekposten.
Nu Romney aan zijn tegenstanders
tegemoet is gekomen, is hij nog
steeds niet van de belastingdiscussie
af. President Obama greep de aangifte
nog dezelfde dag aan om er op
Romney’s rijkdom
Zakenblad Forbes schat Romney’s
vermogen richting de 250
miljoen dollar. Qua jaarinkomsten
hoort hij bij de 0,006%.
Dagblad De Pers Vrijdag 27 januari 2012
Eerst 9
De balans
Op wie stemt u?
De braverik Barack Obama
had 1,8 miljoen dollar inkomsten
en betaalde daarover
25 procent belasting.
Ook ging 14 procent naar
goede doelen.
De gierigaard Newt Gingrich
had een jaarinkomen van 3,2
miljoen dollar, betaalde 31
procent belasting en slechts
3 procent aan liefdadigheid.
De rijkaard Mitt Romney
verdiende 21,7 miljoen dollar
en doneerde zowel 14 procent
aan goede doelen als
aan de fiscus.
te wijzen dat er iets grondig mis is
met het Amerikaanse belastingstelsel.
Hij wil een belastingwet waarin
iedereen met een jaarinkomen van
meer dan een miljoen dollar minimaal
30 procent betaalt.
Andere critici roepen Romney nu
op om – net als zijn vader ooit – met
al zijn papieren over de afgelopen
twaalf jaar te komen. Ze wezen daarbij
op een artikel in de Los Angeles
Times dat onthulde dat presidentskandidaat
Bob Dole ooit keurig zijn
aangifte over 1994 inleverde, waaruit
bleek dat hij 26 procent belasting
had betaald. Uiteindelijk bleek
dat hij in de voorgaande jaren zelden
boven de 10 procent uit was gekomen.
Privékwestie
Sinds 1976 weigerden volgens de
website Politifact zeven van de 34
presidentskandidaten hun belastingaangiftes
openbaar te maken.
Daaronder miljonairs als Steve Forbes
(‘dat is een privékwestie’) en
Rudy Giuliani (‘ik doe alleen wat
wettelijk vereist is’). De weigeraars
werden geen van allen president.
FOTO’S : AFP, REUTERS
Echt waar
Mensen liegen het vaakst tegen personen met
wie ze een hechte band hebben. De meeste
leugens gaan per telefoon en per sms.