Haagse Bluf 3 - Haag Atletiek

Bestuur HAAG Atletiek
Voorzitter: André Moonen
Secretaris: Freeny Röfekamp
Penningmeester: Syb Bartlema
Commissaris Baan- en Jeugdzaken: Gerard Straver
commissaris Midden-Lange afstand: Wim van Es
Commissaris Externe Voorlichting,
Pers Publiciteit en Reclame: Peter Wientjens
Commissaris Interne Organisatie: Bibi Lander
Commissaris
Beheer en Accommodatie: Ton Schouten
Het bestuur van HAAG Atletiek is te bereiken via:
Post: Secretariaat HAAG Atletiek
Postbus 13053
2501 EB Den HAAG
E-mail: secretaris@haagatletiek.nl
Telefoon: 06 - 53 70 85 59
Contributies: giro 509 337 t.n.v. penningmeester
HAAG Atletiek, p/a Columbusstraat 224,
2561 AW Den HAAG
Maandelijks spreekuur contributie- en ledenadministratie
iedere 2 e woensdag in het clubgebouw van HAAG Atletiek van 20.15 tot 21.15
uur door Niek van Leeuwen en Allen Newlin
Wedstrijdsecretariaat
Senioren AB junioren: Anneke Bal
Senioren Weg: Vacature
Pupillen CD junioren: Naldo Peverelli
Telefoon clubhuis: 070 - 368 19 19
Website: www.haagatletiek.nl
Redactie-leden: Joop Drechsler, Marcel Kemper, Fred van der
Gon-Netscher, Michiel Oosschot, Ton Persoon
en Eric Stijnman.
Medewerkers: Leo Tolboom
Redactie-adres: Kopijbus of redactie@haagatletiek.nl
Redactie-coördinatie: Fred van der Gon-Netscher
Webmaster: Dick Witmont
Vormgeving: Marcel Kemper, Ton Persoon
Drukker: Smiet Offset bv
Verzending: Henk Verploegh c.s.
Adverteerders
- ANWB
- Bouman Sportprijzen
- Bloemsierkunst De Iris
- Bouw en aannemingsbedrijf
C. Bongaertz B.V.
- CH Runners
- EP'92 Uitzendbureau
- Joost F. van Vliet Makelaars o.g.
Haagse Bluf 3
TWINTIGSTE JAARGANG
- Kemper Fietsen
- Korff de Gidts
Makelaardij en Assurantiën
- Mopsi
- Oosterlaken Reklame
- Run2Day Hardloopwinkel
- Smiet Offset B.V.
- Wientjens BOG Makelaardij
Het clubblad van HAAG Atletiek verschijnt in 2005 zes maal
inhoud
Namens de redactie 2
Persbericht Fortis CPC loop 2
Atletiekevenementen HAAG Atletiek voor 2005 2
Van het bestuur 3
Cursus HAAG Atletiek Assistent-Trainer Loopgroepen 3
The Hague Hurdles 5 - 9
HAAG Atletiek zet eerste stap tot promotie 11
De Batavierenrace 13
De baan verdwijnt, leve de baan 14, 15
20 vragen over bekkeninstabiliteit 16, 17
Mooi meegenomen, een mooie tribune 17
Fitwalkers lopen Duinenmars 19
The battle of the bees 19
20 kilometer van Brussel 20
Rimke de Groot 21
Trainers geslaagd 22
Opnieuw overwinningen voor Esther Dankwah 22
2e CD Competitie bij Illion Zoetermeer 21 mei 2005 24
D Junioren doen het goed bij Olympus 70 24
Puntenklassement voor de C- en D-junioren 24
MILA 23
HAAG Atletiek op weg naar de ERE-divisie 25
Van onder de pet van Bert 26
Mannenveteranen van HAAG Atletiek: still going strong 27
HET VOLGENDE NUMMER VAN HAAGSE BLUF VERSCHIJNT IN
AUGUSTUS. SLUITINGSDATUM VOOR DE KOPIJ IS 18 AUGUSTUS.
De vaste tarieven voor zwart/wit advertenties zijn:
1/4 pag C= 170,50 - 1/2 pag C= 295,50 - 1/1 pag C= 568,20
materiaal kant en klaar (digitaal) aangeleverd!
Voor het plaatsen van een reclame bord langs de atletiekbaan
( min. 2 jaar) zijn de advertentie kosten C= 275 per jaar.
Maatvoering bord 323 x 80 cm. Adverteerder zorgt zelf voor het
bord, de plaatsing ervan en het onderhoud.
1

namens
de redactie,
Voor u ligt alweer het derde nummer van
deze jaargang. De productie van het vorige
nummer duurde wat langer dan gedacht,
maar met het snel uitbrengen van nummer
drie loopt alles weer op schema. Over lopen
gesproken. Heeft u in de schaduw van de
jonge veelbelovende kogelstoter op het
voorblad ook de hardloper herkend? Over
de nog uit te brengen clubbladen gesproken:
kopij van leden, met naam en toenaam,
zonder pseudo- en niet anoniem wordt
bijzonder op prijs gesteld. Foto's maken zo'n
bijdrage helemaal àf. De ervaring leert dat
een verhaal dan gewoon gemakkelijker
wordt gelezen.
Uit dit nummer blijkt weer dat HAAG Atletiek
een brede atletiekvereniging is. In de zomer
die er langzamerhand toch echt aan moet
komen, is veel aandacht voor de baanatletiek,
toch de moeder aller sporten, op zijn
plaats. Op alle competitiefronten doet HAAG
mee: de mannen- en vrouwensenioren zijn
weer op weg naar de eredivisie. Maar ook de
junioren en de veteranen, die tegenwoordig
masters heten, blazen hun partijtje mee.
Lees de verslagen! Bij individuele wedstrijden
is eveneens veel te genieten: van de
mila-testwedstrijd op onze eigen baan en
‘the battle of the bees’ in Amsterdam tot de
FBK-games in Hengelo. Als laatste maar niet
minste verdient hier vermelding de alweer
derde editie van ‘The Hague Hurdles', met
een uitgebreid verslag en veel foto's! Maar
wat is overigens baanatletiek zonder een
goede baan? In dit nummer is daarom alles
te vinden over de renovatie van de baan die
de komende drie maanden zijn beslag moet
krijgen.
Maar naast ‘de baan’ is er natuurlijk de
‘weg’. Een verwijzing naar de verslagen van
de Batavierenrace en twintig kilometer van
Brussel volstaat. De fitwalkers laten zich niet
wegdrukken met een weergave van hun
bevindingen tijdens de Duinenmars.
Tot slot belichten we in dit nummer ook de
fysieke kant van de atletiek met informatie
over bekkeninstabiliteit. Alles wat u wilde
weten over meerkamptalent Rimke de Groot
komt aan bod in een diepte-interview.
Bovendien weet u na lezing van dit nummer
wat er allemaal komt kijken om te slagen
voor het trainersexamen. Tot slot is er voor
diepere gedachten natuurlijk de pet van Bert.
In het nummer na de zomer hopen we mooie
resultaten te kunnen publiceren over Haagse
prestaties tijdens de wereldkampioenschappen
in augustus in Helsinki. Blijf trainen!
Michiel Oosschot
PERSBERICHT
FORTIS CITY-PIER-CITY LOOP EEN VAN DE SNELSTE HALVE
MARATHONS TER WERELD
Zoetermeer, 30 mei 2005 - De Fortis City-Pier-City Loop, de
internationale halve marathon die jaarlijks plaatsvindt in Den Haag,
behoort tot de snelste halve marathons ter wereld.
Ranglijst
De parcoursen van halve marathons die wereldwijd worden
georganiseerd zijn beoordeeld op de snelste tijden die zijn
gelopen. In de top 50 ranglijst van snelst gelopen tijden, loopt de
Fortis City-Pier-City Loop op kop met totaal 8 vermeldingen.
Deze positie wordt enkel gedeeld met de halve marathon in
Yamaguchi, Japan. Alle andere halve marathons komen veel
minder vaak voor in deze top 50 lijst.
Race directors
De race directors van de Fortis City-Pier-City Loop, Wim Verhoorn
en Peter Kortekaas, zijn dan ook erg trots op de gelopen tijden.
‘We proberen altijd zoveel mogelijk topatleten te laten starten,
waarbij de nadruk ligt op nieuwe talenten. Dat de Fortis City-Pier-
City Loop zo vaak in de top 50 voorkomt, is voor ons het bewijs
dat ons veelzijdige parcours erg snel is en voor atleten interessant
is, omdat het een goede kans biedt op het lopen van een snelle
tijd, waarmee ze meer bekendheid krijgen.'
De Fortis City-Pier-City Loop zal in 2006 plaatsvinden op
zaterdag 25 maart 2006. In september zal de voorinschrijving via
internet weer worden geopend; dit jaar zal voor het eerst een
limiet worden ingesteld van 20.000 deelnemers.
Kijk op www.fortiscpcloop.nl voor meer informatie. Voor de
volledige ranglijst van snelst gelopen tijden verwijzen wij u naar
www.iaaf.org/statistics waarbij u dient te kijken bij Top Lists.
ATLETIEKEVENEMENTEN
HAAG ATLETIEK IN 2005
Zaterdag 18 juni 2005
12-uurs estafette (op ons Sportpark)
Zondag 26 juni 2005
Terry Fox Run (op ons Sportpark)
Zondag 2 oktober 2005
Onderlinge jeugdclubkampioenschappen
Maandagavond 10 oktober 2005
Coopertest
Zaterdag 22 oktober 2005
‘Een van de Haagse vier’ (10 km.)
Zondag 27 november 2005
Duin-strandcross
Maandag 26 december 2005
Kerstcross

algemeen
Van de bestuurstafel
Met The Hague Hurdles, zojuist achter de rug en aan de
vooravond van de 12 uurs estafette schrijf ik een verhaaltje
over HAAG en PR. Wat is PR? Vraag ik me gelijktijdig
af, wat is Maggi, wat is heerlijk helder en wat is een
spaatje?
Een goede PR van HAAG is natuurlijk als bij de Olympische Spelen
de winnaar van de Marathon een HAAG-lid is… de 100 meter mag
ook.
Bij Studio Sport, of welke zender dan ook, sta ik dan (we gaan er
gelijk maar even van uit dat het om mijzelf gaat) en vertel dat ik alles
aan HAAG heb te danken en aan die fijne trainers en accommodatie
en sfeer en clubhuis en bestuur.
Dat is een goede PR! Het ledenaantal verdubbelt zich met de maand,
we krijgen een zwaar trainerstekort, de accommodatie wordt te klein,
nummertjes trekken voor de douche en voor een palmpje; kortom de
sfeer ook naar de haaien.
Het komt er dus op neer dat wij nu goed bezig zijn met onder andere
de Haagse horden en 12 uurs. Het ledental groeit gestaag, dankzij die
enthousiaste trainers, er wordt weer veel plezier beleefd door de
jeugd, wat weer belangrijk is voor de toekomst en er is inmiddels een
technische commissie om ervoor te zorgen dat de baanwedstrijden
en de hele goede wegwedstrijdatleten een meer professionele
ondersteuning krijgen. We willen tenslotte wel weer in de eredivisie
terug komen….. waar we horen! Als het Ajax van de atletiekwereld.
25 september is de promotiewedstrijd, zet
maar vast in je agenda. Zou het leuk zijn als
er een supportersclubje van HAAG daar ging
kijken? Misschien zelf een leuke training daar
meepakken.
Als ik mijn eigen stukje nog eens nalees,
begrijp ik dat ik nu even niet hoef te trainen
maar een palmpje mag drinken. Dat was dus
ook weer niet de bedoeling, volgende keer
beter.
Peter Wientjens
Interne Cursus HAAG Atletiek Assistent-Trainer Loopgroepen
De kracht, maar in zekere zin tevens de “zwakte” van HAAG
Atletiek is dat het uitsluitend bestuurd wordt door vrijwilligers, dat
alle
commissies e.d. bemand (v/m) worden door vrijwilligers en dat de
75 – 100 trainers die de vereniging rijk is weliswaar een vergoeding (
je zou het een onkostenvergoeding kunnen noemen ) ontvangen,
maar in de eerste plaats ook vrijwilliger zijn. Dit alles moeten we
vooral zo houden.
Maar, als je “draait” op vrijwilligers moet je er terdege rekening mee
houden dat vrijwilligers op enig moment om welke reden dan ook,
stoppen. Je moet dus steeds zorgen dat het bestand op tijd wordt
aangevuld om te voorkomen dat het ergens spaak loopt. Dat dit
kan gebeuren is in de afgelopen maanden gebleken bij de trainers
van de wegatletiek. Er was sprake van een ongewoon groot aantal
geblesseerden, zieken enz. en een flink aantal assistent-trainers
waarop anders kan worden teruggevallen gaf training bij het CPC
project; dat project moeten we overigens zeker blijven organiseren.
Om tot aanvullen van het trainersbestand te komen – en dat is dus
echt hard nodig - is Wim Hartman jaren geleden gestart met een
interne cursus assistent-trainer loopgroepen. Vanaf 2001 heeft
Huib van der Sluis dat initiatief voortgezet.
Op zaterdag 29 oktober 2005 en zaterdag 19 november 2005 wordt
weer een ( gratis ) interne cursus Assistent-trainer Loopgroepen
gegeven; van 9 tot 13 uur.
De gratis cursus wordt verdeeld over 2 zaterdagochtenden;
duur 2 x 4 uur. Van de totaal 8 uur wordt ongeveer 30% besteed
aan praktijk en 70% aan theorie.
In de afgelopen 4 jaren hebben ruim 35 leden deelgenomen.
Het doel van de cursus is leden die daar belangstelling voor hebben
een korte opleiding te laten volgen om voldoende “bagage” te
hebben om b.v. training te geven aan groepen in het CPC project
en/of aan reguliere loopgroepen van de vereniging.
Verder kan deze interne cursus voor sommigen aanleiding zijn de
KNAU Cursus Trainer Loopgroepen te volgen; 3 leden hebben dat
al gedaan en 2 zijn het van plan. Die cursus vraagt van de kandidaten
ongeveer 15 zaterdagen ( 5 á 6 uur ), inclusief een schriftelijk en
een praktijk examen. De vereniging vergoedt het cursusgeld voor
degenen die ook daadwerkelijk bij de vereniging training gaan
geven.
Wie belangstelling heeft om deel te nemen kan zich opgeven
bij Huib van der Sluis, Hoenderlaan 10, 2566 VL Den Haag,
(070) 3654548, sluis-kok@planet.nl.
3

Goede tijden, maar ook veel wind bij derde editie van The Hague Hurdles
NATIONALE TOPPER MARCEL VAN DER WESTEN VAN AAC WON ZATERDAG 28 MEI
OVERTUIGEND DE 110 METER HORDEN VAN THE HAGUE HURDLES IN 13.68
SECONDEN. HAAG ATLETIEK, MET IN DE FRONTLINIE WEDSTRIJDDIRECTEUR
TRUUS VAN AMSTEL ORGANISEERDE DEZE WEDSTRIJD MET TOPPERS UIT
BINNEN- EN BUITENLAND VOOR DE DERDE MAAL.
Tweede en derde werden A-junioren Purcy
Marte (14.58 seconden; Volharding) en Mike
van Kruchten (14.59 seconden; Phanos).
Helaas moest Virgil Spier (AAC) na de series
afhaken. Bij de vrouwen was de overwinning
op de 100 meter horden voor de Braziliaanse
Maila Machado in 13.37 seconden. Twee en
drie waren Rosina Hodde (13.57 seconden)
en Judith Vis (13.60 seconden; beide
Rotterdam Atletiek). Voor Van der Westen,
Machado en Vis waren The Hague Hurdles
de laatste voorbereiding op de Fannie
Blankers-Koen Games, een dag later in
Hengelo. De Belgische Eline Berings werd
overigens vierde in een juniorenbaanrecordtijd
van 13.61 seconden.
De winnende tijd op de 400 meter horden
voor de Canadees Nick Stewart was 51.44
seconden. Runner up was Eelco Veldhuyzen
van Clytoneus in 51.58 seconden, waarmee
hij maar 0,05 seconden boven zijn persoonlijk
record bleef. De tijd was echter wel onder
de limiet voor de Europese
Kampioenschappen onder 23 jaar, later deze
zomer in Erfurt (Duitsland). Bij de vrouwen
was Tamara Ruben van Atverni duidelijk de
sterkste met een nieuw baanrecord van
58.87 seconden.
Er werden nog meer limiettijden en baanrecords
gelopen. Zo was Susanne Dekkers van
AV ’34 Apeldoorn duidelijk de sterkste bij de
meisjes junioren-B. Met 14.02 seconden op
de 100 meter horden haalde zij de limiet voor
de Europese Jeugd Olympische Dagen
(EJOS) in Lignano (Italië). Voor deze prestatie
kreeg zij ook de aanmoedigingsprijs van de
gemeente Den Haag (een bedrag van ? 260).
Door een te sterke rugwind kon deze tijd
helaas niet als baanrecord in de boeken. Dat
kon wel haar eerder in de series gelopen tijd
van 14.33 seconden. Een ander baanrecord
was er verder bijvoorbeeld nog voor de
Schotse Eilidh Child, die als meisje junior-A
op de 400 meter horden 60.98 seconden op
de klokken kreeg. Marius Kranendonk
(Typhoon) liep als B-junior op de 400 meter
horden met 53.10 seconden niet alleen een
baanrecord, maar haalde tevens voor de
derde keer de EJOS-limiet. Om kennis te
nemen van de vele andere persoonlijke toptijden,
bijvoorbeeld van onze eigen Robbert
Bal, en verse baanrecords, is het het beste
om naar de HAAG-site te gaan en verder te
grasduinen in het speciale deel voor The
Hague Hurdles. In de rubriek algemene informatie
is ook een uitgebreid overzicht opgenomen
van de vele persoonlijke, enthousiaste
reacties van deelnemers en van de twee
mooie verhalen in de Haagsche Courant.
De atleten bij de wedstrijden aan de Haagse
Laan van Poot, met in totaal zo'n driehonderd
starts voor alle categorieën van D-junior
tot senior, ondervonden wel behoorlijk wat
hinder van de wind. Later op de dag werden
er snelheden gemeten van 5,0 tot een enkele
uitschieter van 8,0 meter per seconde.
Daarnaast hadden nogal wat atleten last van
de wegwerkzaamheden bij het Prins
Clausplein en de daarbij behorende files
waardoor zij helaas pas laat of zonder optimale
voorbereiding aan de start konden verschijnen.
Vergeleken met vorig jaar is het evenement
duidelijk gegroeid. Behalve internationale
seniorentoppers waren er nu ook juniorentoppers
uit het buitenland. In de Haagsche
Courant had Truus van Amstel het ook al
over de mogelijkheid om een volgende keer
de Chinese Olympisch kampioen Liu Xiang
te laten lopen op de Laan van Poot.
Probleem is wel dat dit zo'n vijftigduizend
euro schijnt te kosten. Aan de ambities van
Truus zal het in elk geval niet liggen.
Michiel Oosschot
Belangrijkste uitslagen
110 meter horden – mannen (wind 2,1 m/s)
1. Marcel van der Westen (AAC) 13.68
2. Purcy Marte (NEA Volharding) 14.58
3. Mike van Kruchten (Phanos) 14.59
4. Jonathan Pengel (Ilion) 14.61
5. Pepijn van Hove (Prins Hendrik) 14.74
6. Frank Stam (Lycurgus) 15.51
7. Robbert Bal (HAAG Atletiek) 15.85
100 meter horden – vrouwen (wind 0,9 m/s)
1. Maila Machado (Brazilië) 13.37
2. Rosina Hodde (Rotterdam Atletiek) 13.57
3. Judith Vis (Rotterdam Atletiek) 13.60
4. Eline Berings (België) 13.61
5. Stephanie Bourgeois (België) 14.00
6. Femke van der Meij (Suomi) 14.15
7. Sofie Vanackere (België) 14.34
8. Jenny Molloy (Great Britain) 14.35
400 meter horden – mannen
1. Nick Stewart (Canada) 51.44
2. Eelco Veldhuyzen (Clytoneus) 51.58
3. Bram Kempkens (Sperwers) 51.82
4. Liam Collins (Great Britain) 52.58
5. Frank Peeters (AV ’34 Apeldoorn) 54.77
6. Mike Husslage (AV Sprint) 54.85
400 meter horden – vrouwen
1. Tamara Ruben (Atverni) 58.87
2. Joke Mortier (België) 59.74
3. Sanne Verstegen (Spark) 60.46
4. Else Belmans (België) 60.65
5. Henrieke Popken (AV ’34 Apeldoorn) 62.39
6. Marcia de Korte (De Keien) 64.14
7. Fleur Ondersteijn (Prins Hendrik) 66.95
5

De dames- en herenploeg zijn in de landelijke competitie voor
clubteams op de eerste en tweede plaats geëindigd in het klassement.
HAAG Atletiek zet eerste stap tot
promotie naar de ERE-divisie
22-05-2005 Leiden
Onder goede weersomstandigheden heeft
het damesteam na een opeenvolging van
goede prestaties 104 punten behaald en
daarmee als enige team de honderdpunten
barrière doorbroken.
Van de dertien onderdelen, wisten de dames
van HAAG Atletiek er vier te winnen: Esther
Dankwah boekte opnieuw een zege op de
100m (12.06 met lichte tegenwind) en blijft
met deze prestatie nog altijd ongeslagen op
de 100m. Pascal van Assendelft zegevierde
overduidelijk op de 200m (24.15). Haar teamgenote
Mami Asante zette de tweede snelste
tijd neer (24.95) op de 200m, maar de beste
van twee prestaties telt mee voor het puntenklassement.
Wendy van de Spijker boekte
een indrukwekkende overwinning op de
3000m met haar tijd van 10.09.30.
De wegatlete bleef haar concurrenten ruim
voor, want haar concurrenten finishten pas
13seconden later. De sprinters lieten
opnieuw van zich gelden door de 4x100m
estafette te winnen. Het team bestaande uit
Eugenie Kool, Mami Asante, Pascal van
Assendelft en Kristel Voeten-Spierenburg
probeerde nog het Nederlands record
4x100m estafette voor clubteams te verbeteren,
maar met hun tijd van 46.03 bleven zij
daar ruim boven (NR is 45.15).
100m
Mami Asante 12.18 (2de tijd)
400m
Kristel Voeten-Spierenburg 58.84
(bijzonder goede 3de tijd)
MAMI ASANTE
800m
Jiska Monshouwer 2.34.47 (11de tijd)
100m Horden
Eugenie Kool 16.66 (8ste tijd)
Hoogspringen
Marga Beentje 1.40 m (17de plaats)
Polsstokhoogspringen
Saidjah Rozenblad 3.20 m (5de plaats)
Verspringen
Esther Dankwah 5.25 m (4de plaats)
Kogelstoten
Rimke de Groot 11.77 m (4de plaats)
Discuswerpen
Marion Jongen 16.53 m (12de plaats)
Speerwerpen
Rimke de Groot 31.20 m (9de plaats)
Het herenteam van HAAG Atletiek boekte
overwinningen op twee van de veertien
onderdelen en behaalde dankzij overige
goede prestaties een totaal aan 112 punten.
Met dit puntenaantal gaven ze slechts 1 punt
toe op de nummer één van het klassement:
Achilles Top. Winst was er voor het estafetteteam
bestaande uit startloper Fabian Kool,
tweede loper Robbert Bal, derde loper
Leomar Davis en slotloper Troy Douglas.
Met een tijd van 41.88 bleken ze ongenaakbaar
op de 4x100m estafette. Op het
technische onderdeel discuswerpen wist
Mike van der Bilt de overwinning naar zich
toe te trekken. Met een worp van 55.74 m
bleef hij de concurrenten ruim 6 meter voor.
Overige uitslagen heren:
100m
Leomar Davis 10.87 (bijzonder knappe tijd
die goed was voor de 2de plaats)
Fabian Kool 11.20 (revancheerde zich met
deze zevende snelste tijd op de teleurstellende
100m van de Trigallez wedstrijden in
Krommenie)
200m
Fabian Kool 22.96 (8ste tijd)
400m
Leomar Davis 50.42 (7de tijd, een zeer
moedige poging van Leomar om de
400m te lopen!)
400m
Dirk Versluis 55.01 (20ste tijd)
800m
Harold van Eerde 1.57.37 (8ste tijd)
5000m
Mohamed La Baquira 15.01.03 (5de tijd)
Wouter van Winden 15.50.07 (13de tijd)
3000m steeple
Arno van Doorn 10.10.46 (8ste tijd)
110m Horden
Robbert Bal 15.88 (7de tijd)
Dirk Versluis 17.22 (13de tijd)
Hoogspringen
Onno van der Mark 1.90 m (3de plaats)
Verspringen
Robbert Bal 6.83 m (5de plaats)
Tsambiko Pusch 5.32 m (16de plaats)
Hinkstapspringen
Nils Mulder 12.28 m (9de plaats)
Kogelstoten
Philipp Ambach 14.70 m (2de plaats)
Kogelslingeren
Jos Colijn 29.23 m (11de plaats)
Zoals u ziet, hebben de atleten van HAAG
Atletiek uitstekend gepresteerd. De verwachting
is dat HAAG Atletiek eenzelfde resultaat
zal behalen op de volgende clubcompetitie in
Zwolle op 5 juni. Als het dames- en herenteam
na de competitie van 5 juni in de top 3
eindigen dan volgt de promotiewedstrijd op
25 september met als inzet een plek in de
ERE-divisie.
George Portier
KRISTEL VOETEN-SPIERENBURG
11

23 april 2005
DE BATAVIERENRACE
Voorzien van een dikke plak chocola zit ik
achter de computer. Ellen had vooraf
gezegd van slaaptekort zeer humeurig te
worden. Ze zou bij ons in de auto komen en
wij hadden een (te) grote voorraad van dit
pepmiddel ingeslagen. Wij wilden namelijk
geen enkel risico lopen.
Wat wij wel wilden lopen: de Batavierenrace.
Dit is een estafette wedstrijd van Nijmegen
naar Enschede. Een loopfestijn georganiseerd
door en voor studenten. Aukje had ons er via
speciale connecties tussen weten te kletsen,
en toen konden wij niet meer terug.
Wij hebben nog wel geprobeerd te doen
alsof we net twintig waren maar daarvan was
- aangekomen in Enschede - niet veel meer
van over. Hoe is dat zo gekomen?
Batavierenrace gaat over een afstand van
185 kilometer, verdeeld over 25 etappes.
De bedoeling van het hele gebeuren is: hoe
meer zielen hoe meer vreugd want na afloop
is er feest, 25 lopers dus per team. Wij waren
met z'n tienen en moesten elk dus meerdere
etappes lopen. Daar deinsden wij niet voor
terug want de etappes waren niet bijzonder
lang. Dit jaar deden er 313 teams mee, een
recordaantal.
Er werd gewerkt met verschillende startgroepen
en onderweg vonden 3 herstarts plaats.
Ellen startte voor ons als eerste loper om
01.00 uur. Wij stonden bij het wisselpunt op
haar te wachten. Dat duurde langer dan wij
verwachtten. Wat bleek? Ellen had onderweg
last gekregen van haar knie. Aangekomen bij
het wisselpunt was ze blij dat ze haar blauwe
lopershesje (met chip) kon overdragen aan
onze tweede loper. Geen goed begin voor
HAAG Atletiek. Wonder boven wonder is
Ellen in de loop van de race steeds beter
gaan lopen.
Iedere loper werd begeleid door een fietser
die de routebeschrijving bij zich had. Om die
te kunnen lezen had ik een hoofdlampje
meegenomen. Dat bleek niet nodig.
De lopersroute was perfect aangegeven met
pijlen die waren voorzien van een lampje.
Het weer was uitstekend. Het was wel een
heel heldere en koude nacht. De lopers hadden
- eenmaal warm gelopen - geen last van
die kou, maar de begeleiders op de fiets des
te meer. Zo rond een uur of vijf begon het
heel heel langzaam licht te worden, even
later begonnen de vogels te zingen en brak
een zon overgoten dag aan. Twente liet zich
van haar mooiste kant zien. Ik heb er volop
van genoten, nou ja iets minder toen ik zelf
liep af te zien... Een prachtig landschap:
groene weiden vol fel gele paardebloemen.
Het zonnetje werd in de loop van de dag
steeds warmer. Het was dus belangrijk veel
te drinken. Tja en eten natuurlijk. Hans had
de ‘schijf van vijf’ bij Yvonne thuis gelaten.
Volgens Jack en Wendy liep Hans op een mix
van chips, mars, cola, chocola, drop, nootjes
en broodjes tonijn. En ging als een jekko.
Het was een geweldig evenement, heel
gezellig en goed georganiseerd. De meeste
deelnemers maakten gebruik van gehuurde
busjes die toevallig allemaal wit waren.
Lange rijen witte busjes. Daar ga ik nog van
dromen denk ik. Aukje had een heel schema
gemaakt: wie welke etappe zou lopen, wie er
mee zou fietsen, wie de auto's zouden
besturen en wie zou kaartlezen. De wissels
verliepen perfect. Onze lopers stonden
steeds op tijd klaar om het hesje over te
nemen. Dat ging bij andere teams nog wel
eens mis. Tot in de puntjes geregeld dus,
maar toch is er heel wat gecommuniceerd
met de mobieltjes. Om niets aan het toeval
over te laten had Ellen haar djembe meege-
nomen. Het was onwijs gaaf om nog voor het
wisselpunt in zicht kwam haar getrommel te
horen. Een nacht zonder slaap eiste echter
zijn tol, zodat wij Enschede hebben gehaald
maar het feest na afloop niet meer.
Jacqueline van der Els
Klassement van HAAG Atletiek over 25 etappes
Loper Afstand Tijd
Snelheid
01 Ellen 3.600 18.18 11,810
02 Michiel 7.000 20.49 14,080
03 Aukje 7.900 37.51 12,520
04 Hans 11.900 51.24 13,890
05 Robbert 10.200 55.45 10,980
06 Wendy 6.400 31.59 12,000
07 Pieter 7.300 30.04 14,570
08 Jack 8.600 41.46 12,360
09 Ellen 7.400 43.17 10,260
10 Jacqueline 6.400 28.50 13,320
11 Wendy 3.400 16,53 12,090
12 Ellen 6.300 35.45 10,570
13 Wendy 5.100 25.04 12,200
14 Pieter 7.900 31.44 14,930
15 Michiel 8.000 36.40 13,090
16 Jack 8.000 38.45 12,390
17 Aukje 3.500 16.43 12,570
18 Michiel 4.600 21.25 12,890
19 Robbert 9.400 55.00 10,260
20 Bas 11.400 51.01 13,410
21 Jack 8.500 42.55 11,880
22 Jacqueline 7.900 37.24 12,670
23 Hans 9.800 44.42 13,150
24 Aukje 8.200 42.28 11,590
25 Pieter 8.200 34.19 14,340
Op een paar seconden na hebben wij de 185 km in 15
uur gelopen. Dat leverde in het eindklassement de
79e plaats op.
13

14
Dat waren nog eens tijden. Op 12 mei was er een mooie testwedstrijd voor iedereen
die een 1500, een 3000 of een 5000 wilde lopen. En ja, 28 mei waren er natuurlijk The
Hague Hurdles en als slot is er op 18 juni nog de twaalf uurs-estafette. Bij al die wedstrijden
ging het lopen bijna als vanzelf. Hoe dat kon? Door die gruwelijk harde, maar
ook zo snelle mondobaan. Maar alles wordt nu anders. Vanaf oktober zul je moeten
werken voor je tijden. Er komt namelijk een nieuwe toplaag. Hoe kwam het zover en
hoe gaat het straks allemaal worden. Daarover gaat dit artikel.
DE MONDOBAAN: EEN WERELDBAAN
Je zou het misschien niet zeggen maar onze
huidige baan ligt er pas sinds oktober 1990.
Toen pas werd namelijk de aloude sintelbaan
aan de Laan van Poot vervangen door het
fameuze mondo. Een harde ondergrond die
vooral sprinters op prijs weten te stellen.
Volgens de fabrikant gaat het bij de bekledingen
Mondo Sportflex & Sporttrack om
een waterdichte bekleding op basis van
gevulkaniseerd rubber, gelijmd op een
geasfalteerde fundering. De voorbije edities
van de Olympische Spelen, en eigenlijk alle
grote atletiektoernooien vonden en vinden
plaats op deze toplaag.
Misschien kunnen we wel zeggen dat Ellen
van Langen dankzij de Haagse mondoervaringen
in Barcelona haar gouden medaille
kon ophalen. Zij zal de mannen van HAAG
Atletiek-voorganger V&L TC en de vrouwen
van Olympia ‘48 die mede besloten tot de
aanleg van deze baan ooit nog wel eens
bedanken. Maar helaas, waar HAAG Atletiek
na vijftien jaar nog steeds springlevend is,
is haar baan na dezelfde periode volledig
versleten. Eigenlijk is dat wel jammer. Want
met de aanstaande renovatie verdwijnt na
Houtrust ook de laatste mondobaan uit
Nederland. Hoe speciaal dat mondo wel niet
was kan blijken uit een citaat van een van de
vele Amerikaanse sprinters: "het lichaam
moet getuned worden voor deze baan, net
als bij formule 1 racewagens". Dat zo'n
sprintersbaan nadelen kan hebben, kan weer
worden geïllustreerd met een ander dramatisch
citaat, maar ja, zo is de sprint nu eenmaal:
"de baan lag bezaaid lag met gevelde
sprinters, wier spieren te veel opdonders van
het spijkerharde rubber hadden gekregen."
Niet alleen in Amerika, maar zeker ook bij
HAAG Atletiek zijn er zonder twijfel de nodige
atleten die deze citaten op de een of andere
manier zullen onderschrijven.
WAT VOOR NIEUWE BAAN DAN WEL?
In het vorige nummer van Haagse Bluf gaf
bestuurslid Ton Schouten al aan dat de
de baan verdwijnt,
leve de nieuwe baan
nieuwe toplaag een zogenaamde sandwich
toplaag wordt, net zoals bij Sparta. Zo'n
toplaag is minder hard dan mondo waardoor
de kans op blessures kleiner wordt. Maar, het
wordt niet helemaal hetzelfde als bij Sparta.
Binnen de soort ‘zachte banen’ is wel een zo
hard mogelijke variant gekozen, zo meldde
baanchef John Beentjes mij. Hiermee wordt
toch zoveel mogelijk rekening gehouden met
de vele goede sprinters bij HAAG die juist
zo'n harde baan op prijs stellen.
De nieuwe toplaag zal een open structuur
kennen waardoor er geen plasvorming meer
kan optreden. Dit betekent ook dat we de
komende winter geen last meer zullen
hebben van bevroren plassen op de baan.
En bovendien: als er geen water meer op de
baan staat, is er ook geen kans meer op die
vervelende algen die de baan glad kunnen
maken. Denk maar eens even aan het
geglibber en geglij op de buitenste banen in
de bocht aan de Hellaskant.
In het kader van het Nederlandse compromisdenken
is er overigens nog gezocht naar
een mogelijke tussenoplossing waarbij de
rondbaan zacht zou worden, en waarbij er op
het ‘binnenterrein’ met aanloopgebieden
voor hoog-, ver- en polsstokspringen hard
mondo zou worden aangelegd. Maar helaas,
wetten en praktische bezwaren van KNAU
en NOC*NSF stonden hieraan in de weg.
Nu eens loop je op zacht, dan weer op hard.
Je zou dan bijvoorbeeld niet meer weten
‘waar je aan toe bent’. Dit zou dan extra blessurerisico's
met zich mee kunnen brengen.
ZOMAAR WAT AARDIGE WEETJES
De aanleg van een atletiekbaan is overigens
niet iets wat je zomaar aan iedereen kan
overlaten. Een behoorlijke portie rekenkundige
en wiskundige kennis komt zeker te pas.
Dat je weet dat zo'n ding 400 meter lang is,
is echt niet voldoende. Hoe bepaal je bijvoorbeeld
hoe die 400 meters worden ‘uitgelegd'?
Het Handboek accommodatiezaken
van de KNAU maakt dit duidelijk.
De 400 meter-standaardbaan bestaat uit 2
halve cirkels, elk met een straal van 36,50 m,
die worden verbonden met twee rechte stukken,
elk 84,39 m lang. Aan de binnenrand
van de baan loopt een rand loopt met een
hoogte van 0,05 m tot 0,065 m en een breedte
van 0,05 m tot 0,25 m. De binnenrand van
de baan is 398,12m lang (36,5m x 2 x p +
84,39m x 2) waar p = 3,1416. Deze lengte
voor de binnenrand geeft een lengte van 400
m (36,8m x 2 x p + 84,39m x 2) voor de theoretische
looplijn (meetlijn) op 0,30 m vanaf de
rand. De binnenbaan (baan 1) zal daardoor
een lengte hebben van 400,00 meter langs
de theoretische looplijn. De lengte van elk
van de andere banen wordt gemeten langs
een theoretische looplijn op 0,20 m van de
buitenrand van de naastliggende binnenbaan.
Alle banen hebben een breedte van
1,22m ±0,01.
En zo gaat het nog enkele tientallen bladzijden
door. En dan weet je nog geen eens
zeker of de KNAU de baan wel volledig wil
goedkeuren.
WIE ZIJN ER ALLEMAAL BETROKKEN
De mensen die bij HAAG Atletiek deze renovatie
voor hun rekening nemen moeten dan
ook wel heel bijzonder zijn; en dat zijn ze
ook! De voorbereidingen zijn niet het werk
van één man of vrouw. Velen uit de
vereniging zijn hierbij betrokken. Natuurlijk
Ton Schouten die als bestuurslid verantwoordelijk
is voor accommodatiezaken, bestuurspenningmeester
Syb Bartlema, John
Beentjes die als chef baanploeg betrokken is
bij alle wedstrijden die bij HAAG worden
georganiseerd. Ook mogen mannen als Paul
Wernert en Jan van den Bos niet ontbreken.
Als baantrainers kennen zij als vanzelfsprekend
de belangen van de atleten. Wat we
niet moeten vergeten is dat HAAG Atletiek

als grootgebruiker van de baan veel heeft te
zeggen, maar natuurlijk niet alles. Waar
HAAG de baan vooral ‘buiten kantooruren’
zal gebruiken, is buurman HALO namelijk
grootgebruiker ‘binnen kantooruren’. Hoe
kunnen al die studenten anders kennis
maken met de moeder der sport: atletiek.
Maar ook samen kunnen wij er niet uit
komen. Niet HAAG of HALO is eigenaar van
de baan, dat is namelijk de gemeente. En die
eigenaar betaalt, en iedereen zal de regel
kennen dat wie betaalt, bepaalt. Er is dus
veel, erg veel overleg met die gemeente
geweest.
EEN VEILIGE BAAN
De laatste jaren heeft de baan nogal eens te
lijden gehad van vandalisme. Ik hoef enkel
maar de afgebrande hoogspringmat te
activiteiten, extra patrouilles. Hierbij moet je
er dan vanuit gaan dat een moderne, nieuwe
baan alleen al door de nieuwheid minder zal
uitnodigen tot molestatie. Een oplossing zal
dus neerkomen op goed opbergen van alle
spullen. Natuurlijk wordt wel het hek rondom
de baan vervangen, maar dit blijft ongeveer
op dezelfde hoogte. Hier mag je dus niet alle
heil van verwachten.
WAT NOG MEER BEHALVE DE ROND-
BAAN?
Niet alleen de rondbaan wordt onder handen
genomen. Ook ‘er omheen’ zal het nodige
worden vernieuwd:
- een deel van het gras zal plaatsmaken
voor tegels;
- er zal een nieuwe fietsenstalling komen
waar je je fiets na een regenbui kan
ophalen zonder natte voeten te krijgen;
- bij de hoogspringmatten komen er nieuwe
betonnen goten. Sterker nog, de tweede
hoogspringmat aan de HALO-kant komt in
volle glorie terug;
- nieuw voor onze verspringzandbakken
noemen en het vele glaswerk op en rond de
baan. Dit onderwerp is natuurlijk ook uitgebreid
besproken met de gemeente. In de
sfeer van voorzieningen lijkt het echter lastig
om hieraan echt iets te kunnen doen. Dat er
zoveel gebruikers zijn van de baan en de
directe omgeving ervan, maakt het allemaal
niet eenvoudiger. Als ik als gebruikers noem:
Hellas, de HALO, de voetballers van Quick
die het trainingsveld naast de kantine
gebruiken. Dan heb je ook de jeu de boulers
en de oude mannen van KPN die regelmatig
een balletje trappen. Waarschijnlijk ben ik
niet eens volledig. Door al die verschillende
gebruikersgroepen is het lastig om de boel
goed af te sluiten. In die zin is de situatie bij
Sparta gemakkelijker. Misschien zouden alle
gebruikers gezamenlijk meer iets moeten
vinden in de sfeer van extra beveiligings-
zullen de beschermingsroosters zijn;
- de discusring aan de kantinekant zal geschikt
worden gemaakt voor kogelslingeren;
- voor de steeple komt er nieuwe waterbak,
met bovendien een verstelbare balk (niets
staat meer in de weg aan een nieuw
clubrecord 50-plus voor Jan van den Bos);
- vergeet bovendien niet de extra
afvalbakken!
WEDSTRIJDMATERIALEN
Met de opruimplaatsen voor onze wedstrijdmaterialen
(startblokken, hordes en
dergelijke) gaat het inmiddels ook al weer
wat beter. Zoals jullie weten wordt al dat spul
na iedere wedstrijd keurig opgeborgen in die
paar grote scheepscontainers die we hebben.
Die lijken echter hun langste tijd te
hebben gehad. Ze lekken. John Beentjes,
Gerard Straver en Frans Parlevliet hebben
het lek inmiddels boven water gekregen en
keurig met zeildoek afgedekt. Voorlopig kan
ons materiaal er dus weer tegen. Ook in de
containers zelf is het nodige opgeruimd.
Ton Schouten en good old Cock van der
Hoeven hebben zich hier flink op versleten.
PLANNING
Dat de renovatie midden in de zomer plaatsvindt
heeft alles te maken met de werking
van de seizoenen. Om de baan goed aan te
kunnen leggen moet de gemiddelde dagtemperatuur
(dag en nacht) zo'n vijftien graden
zijn. Hoewel de werkzaamheden in oktober
achter de rug zouden moeten zijn, is er
natuurlijk een kans dat het net zo gaat als
met de bekende verbouwing thuis: zo'n project
duurt – hoe graag je het ook anders wilt
– bijna altijd langer en nooit korter. Er worden
daarom serieuze pogingen gedaan om de
clubkampioenschappen die zijn voorzien op
2 oktober gezamenlijk met en bij Sparta te
organiseren. Niet voor niets geldt voor het
bestuur: regeren is vooruitzien. Wel krijgt
iedere club natuurlijk zijn eigen kampioenen.
Over het precieze verloop van de (baan)trainingen
tijdens de renovatie zullen we nog
wel het nodige te horen krijgen.
TOT SLOT
Ai, wat zal die baan in oktober toch mooi zijn!
Zou het niet een idee zijn om die baan aan
het slot van het seizoen toch nog een leuk
intern openingswedstrijdje te organiseren?
De geslaagde testwedstrijd van 12 mei kan
toch een mooi voorbeeld zijn? En met zo'n
mooie tribune. Zouden er volgend jaar dan
geen mooie competitiewedstrijden op onze
mooie baan gehouden kunnen worden.
Wat is er mooier dan wanneer onze toppers
bij pupillen, junioren, senioren en masters
kun talenten tijdens competitiewedstrijden
op hun eigen baan kunnen laten zien?
Michiel Oosschot
15

16
20 vragen over bekkeninstabiliteit
1 Wat is het bekken?
Het bekken is de schakel tussen het bovenlichaam
en de benen. Het bekken bestaat uit
een aantal botten die door banden stevig
met elkaar zijn verbonden. De onderste twee
rugwervels maken hier functioneel deel van
uit. De speling in de bekkengewrichten is
onder normale omstandigheden beperkt
maar voldoende om soepel te kunnen bewegen.
Alle krachten tussen wervelkolom en
benen worden via het bekken overgebracht.
Er zijn een aantal spieren die aan het bekken
‘trekken’. Allereerst de buik- en rugspieren
maar ook de bil- en beenspieren. Het bekken
is van nature beweeglijk. Het kan voorover en
achterover kantelen maar ook zijwaarts
draaien. Alle bewegingen die met de
lichaamshouding te maken hebben werken
door in het bekken. Als het goed gaat is alles
in balans en merk je niet dat je een bekken
hebt.
2 Wat is bekkeninstabiliteit?
Bekkeninstabiliteit is een klacht die veel
voorkomt bij zwangere vrouwen. Tijdens de
zwangerschap zorgen hormonen ervoor dat
het bekken beweeglijker wordt. De bekkenbanden
worden slapper waardoor de botten
meer speling gaan krijgen. Deze extra speling
is nodig om tijdens de bevalling voldoende
ruimte te hebben om het kind te laten
passeren. Het is niet duidelijk waarom de
ene vrouw wel klachten krijgt en de andere
niet. Het lijkt er op dat onvoldoende rust en
de combinatie van werk en gezin een verhoogd
risico met zich meebrengt. Ook lijkt er
een relatie met de manier van lopen en de
mate van rotatie, heupwiegen, die men daarbij
heeft. Bekkeninstabiliteit komt voor bij ca
5% van de zwangere vrouwen. De klachten
treden op als de diverse bekkendelen ten
opzichte van elkaar gaan schuiven en de
spieren onvoldoende sterk zijn om alles te
stabiliseren.
3 Hoe lang duurt
bekkeninstabiliteit dan?
Het ‘ruimere bekken’ begint in de loop van
de zwangerschap als voorbereiding op de
bevalling. Vanaf circa zes maanden krijgen
de vrouwen hun ‘eendengang’. Meestal is
1 ,5 maand na de bevalling de situatie weer
genormaliseerd. Met een beetje pech zijn de
restklachten pas na een jaar helemaal over.
4 Kunnen alleen (ex)zwangere
vrouwen hiervan last hebben?
Neen. Bekkeninstabiliteit kan ook ontstaan
zonder zwangerschap maar heeft dan geen
hormonale oorzaak.
5 Wat is dan de oorzaak?
De oorzaak kan dan een ongeval zijn (val met
wielrennen of bij paardrijden) maar ook overbelasting
door bijvoorbeeld lange afstand
hardlopen. Het zijn dus niet alleen vrouwen
die last hebben van bekkeninstabiliteit maar
ook mannen kunnen klachten hebben.
6 Wanneer treden de klachten
bij hardlopers op?
Hardlopers met overmatige bekkenkanteling
en -draaiing en onvoldoende kracht in de
omliggende spiergroepen kunnen klachten
krijgen. Ook snelwandelaars lopen een verhoogd
risico. Dit komt omdat bij hun loopbeweging
het bekken sterk wordt gedraaid. De
klachten kunnen optreden als er een aantal
kilometers is gelopen. De grens is individueel
en wordt bepaald door de belasting (o.a.
snelheid en ondergrond) en belastbaarheid
(getraindheid). Normaal gesproken zijn de
klachten binnen 36 uur na de training geheel
verdwenen. Mocht dit niet het geval zijn dan
moeten aanvullende maatregelen getroffen
worden.
7 Wat is de grootste
risicogroep?
Ik denk de (ex)zwangere hardloopsters. Maar
ook mensen die van nature zwakkere banden
hebben.
8 Wat zijn de klachten bij
bekkeninstabiliteit?
De klachten treden in het begin pas op na
afloop van een zwaardere inspanning.
Op den duur treden de klachten ook op bij
langdurig staan en uiteindelijk ook bij zitten.
Klachten bij bekkeninstabiliteit zijn vage tot
stekende pijn in de schaamstreek, lies en in
de onderrug tussen heiligbeen en darmbeenderen.
De pijn kan uitstralen van de onderrug
naar één of beide billen en benen. Ook spierklachten
rond het bekken kunnen optreden
omdat de spieren en banden extra inspanning
moeten leveren om het bekken te
stabiliseren. Liggen is prettiger dan zitten.
De duursporter ervaart eerder vermoeidheid
in de bekken regio. Er kan zelfs weerstand
ontstaan om te gaan sporten. Typisch bij
bekkeninstabiliteit is het wisselend klachtenpatroon.
En beweging die vandaag geen
problemen geeft kan volgende week wel
klachten geven en omgekeerd
9 Welke bewegingen kan
men beter vermijden?
De bewegingen die pijn oproepen zijn onder
andere staan, lopen en zitten maar vooral
onverwachte draaibewegingen. Schokkende
bewegingen zoals hardlopen zijn ook berucht.
10 Wat kan men doen om bekkeninstabiliteit
te voorkomen?
De enige effectieve preventie is voorkomen
dat er zwangerschap ontstaat. Dit is echter
wel een zeer theoretische mogelijkheid.
Bekkeninstabiliteit met hormonale oorzaak
kan men niet voorkomen.
Het ‘ruimere bekken’ hoort bij de zwangerschap.
Wel kan men door voldoende rust de
klachten beperken. Men zal het huishouden
moeten managen. Managen is dingen
gedaan krijgen door anderen.
Bekkeninstabiliteit met overbelasting als
oorzaak kan men voorkomen door goed
te reageren op de signalen die het lichaam
afgeeft en een afwisselend bewegingspatroon
te kiezen.
11 Moet ik met bekkeninstabiliteit
naar de dokter?
Ja, ten eerste moet een arts vaststellen of er
sprake is van bekkeninstabiliteit maar ook
kan er door pijnstilling mogelijk snel verlichting
worden geboden. Bij bekkeninstabiliteit
door zwangerschap zal ook de verloskundige
een rol van betekenis spelen.
12 Hoe is bekkeninstabiliteit
vast te stellen?
Meestal is het klachtenpatroon duidelijk
genoeg en is geen verder onderzoek nodig.
Bij twijfel kan het nodig zijn om een foto
(CT-scan) te laten nemen in ooievaarstand
(op één been). Ook zal soms onderzoek
nodig zijn om andere ziekten uit te sluiten.
13 Helpt fysiotherapie?
Soms kan fysiotherapie verbetering brengen
evenals de oefenvormen zoals Mensendieck
en Caesar. Het onder begeleiding aanleren
van de oefeningen is aan te raden.
14 Welke hulpmiddelen
bestaan er?
Zwangeren kunnen baat hebben bij een
bekkenband. Dit is een soort brace die de
billen en het bekken omsluit. De bekkenband
is niet bedoeld als hulpmiddel om de
trainingsomvang te vergroten. Andere hulpmiddelen
voor extreme klachten zijn wandelstok
en krukken.
15 Moet je stoppen met sporten?
Neen, meestal niet. Het is wel verstandig
om de trainingsomvang aan te passen aan
de situatie. Trainen binnen de pijngrens
blijft goed mogelijk. Soms kan het tijdelijk
nodig zijn om alternatieve trainingsvormen
te zoeken.
vervolg op pagina

Vervolg van pagina
16 Welke alternatieve
trainingsvormen zijn er?
Als alternatief kunnen fietsen en zwemmen
genoemd worden. Fietsen gaat vaak beter
dan lopen en bij zwemmen heeft men geen
last van het lichaamsgewicht. Ook aqua-joggen
kan als training goede diensten bewijzen.
Mochten de benen en het bekken echt
niet willen meewerken dan blijft trainen van
het bovenlijf over. In het fitnesscentrum zijn
dan mogelijkheden genoeg. Maar ook in het
zwembad kan men, met behulp van drijvers,
op armkracht ‘kilometers’ maken. Vooral
variatie in bewegingsvorm en voldoende rust
zijn van belang. Een moderne wandelvorm
die soms mogelijk is heet Nordic Walking.
Hiermee wandelt men met twee ‘skistokken’
en nemen de armen een deel van het werk
over en heeft men een beetje extra steun.
17 Helpen massage en warmte?
Beiden kunnen verlichting geven. Men doet
niets aan de oorzaak maar de spierspanning
kan positief worden beÔnvloed. Ook sauna
kan een goede ontspanning geven. De
koude baden en koude douches kan men
beter vermijden en ook moet men, ter voorkoming
van onverwachte bewegingen, extra
voorzichtig zijn met gladde vloeren.
18 Kan ik nog extra oefeningen
doen om eventuele disbalans in
de spieren op te heffen?
De aandacht moet vooral uitgaan naar de
buik- en bilspieren. Hierbij moet men goed
letten op de balans tussen belasting en
belastbaarheid. De oefeningen zijn nodig om
de spieren op kracht te brengen maar de
training mag niet extra belastend zijn voor
de bekkenbanden omdat anders de klachten
toenemen. Bij bekkeninstabiliteit door
zwangerschap mag pas na 4 tot 6 weken na
de bevalling begonnen worden met de spierversterkende
oefeningen.
19 Als het niet overgaat wat
moet ik dan?
Behalve geduld hebben en regelmatige controle
door de huisarts en fysiotherapeut zijn
er weinig mogelijkheden. De ultieme oplossing
bestaat niet. In zeer extreme gevallen is
operatief ingrijpen mogelijk. Het aan elkaar
vastzetten van de botten met platen en
schroeven zal slechts in uiterste nood door
een arts worden aanbevolen.
20 Heb je nog een alles
omvatend advies?
Ja, luister naar je lichaam, dat is je beste
adviseur.
Arie Meijboom
(Sport)massagepraktijk Meijboom,
Castricum
http://www.blessure-aanwijzer.nl
mooi meegenomen
een mooie tribune
In 1937 verrichten arbeiders de eerste
grondwerkzaamheden voor de aanleg van
het sportpark aan de Laan van Poot. Men
moest echter wachten tot 21 mei 1939
voordat de toenmalige burgemeester De
Monchy het ‘nagelnieuwe sportterrein’
opende. Het staat mooi beschreven in het
vorig jaar gepubliceerde jubileumboek ter
gelegenheid van het negentigjarig bestaan
van HAAG.
Uit die tijd dateert ook het nog enig echt
oude aan onze baan: de mooi gemetselde
tribune die aan de grote openheid van een
atletiekbaan toch iets van beslotenheid
weet mee te geven. Volgens de kenners,
waarvan HAAG-atleet Ruud Voskuil er
zeker een is, is het een product dat fraai
past in de traditie van de Nieuwe Haagse
School. Het zou kunnen worden getypeerd
als baksteenarchitectuur met een typische
versmelting van stijlkenmerken van bekende
‘Haagse’ architecten als H.P. Berlage,
Co Brandes en Jan Wils. De tribune mag
dan wel bijzonder zijn, hij kent echter geen
bijzondere bescherming. De tribune is dan
ook geen rijks- of gemeentelijk monument,
zoals je binnen de vereniging wel eens kunt
horen. Volgens Ruud Voskuil is het eenvoudig:
voor zo'n chique status is onze tribune
gewoon te klein van omvang en eigenlijk
ook te ‘eenvoudig’.
Een bijzondere status is echter niet altijd
nodig om bijzondere bescherming te genieten.
Eigenlijk gaat het iedere keer hetzelfde.
Als er op, aan of bij de baan iets moet worden
opgeknapt, roepen er mensen bij de
gemeente: ‘kan die tribune niet weg’. En
iedere keer zijn er dan weer mensen bij de
dienst monumentenzorg bij diezelfde
gemeente die zeggen: ‘laat toch staan, die
leuke tribune past toch mooi in de traditie
van de Haagse School’. En iedere keer blijken
die mensen van monumentenzorg toch
weer het laatste woord te hebben. Zo ook
nu; sterker nog, de tribune zal volledig in
oude luister worden hersteld. Het voegwerk
zal helemaal worden opgeknapt en ook zullen
de houten bankjes keurig opnieuw in de
verf worden gezet. Overigens mogen ook
de belangen van bepaalde oudere atleten
die zich tijdens een training, om wat voor
reden dan ook, tijdelijk willen ophouden
achter de tribune, niet onvermeld blijven. In
het besluitvormingsproces heeft dit aspect,
naar verluidt, echter geen serieuze rol
gespeeld.
Michiel Oosschot
17

Fitwalkers lopen Duinenmars
Zondag 10 april 2005 startte een groep fitwalkers om 9.45 uur vanaf
de Machiel Vrijenhoeklaan voor deelname aan de bekende mars door
de duinen; dit jaar de 54e editie.
Thecla, Corry en kleinzoon Daan (die in 2004 ook al met de fitwalkers
deze mars meeliep), Annemarie, Yolande, Paul en Yvonne, Marianne,
Monique, Ben en Dina May startten voor een tocht van 15 km. Na een
droge, inwandelende eerste 5 km door Ockenburgh en Meer en Bos,
vervolgden wij onze weg door het bekend Westduingebied.
Maar inmiddels niet meer droog: de miezelregen ging helaas over in
een zeurderige bui. In de Bosjes van Poot was een koffie- c.q. plaspost
ingericht in het clubhuis van de Scouting. Zeer welkom, even uit
de regen, een sanitaire stop en een warme kop koffie. Ben warmde
zich zelf even aan het kampvuurtje dat buiten brandde. Marianne en
Monique bleven even achter om een blaar op Marianne’s hiel te
verzorgen. De route werd voortgezet richting Scheveningen; het
keerpunt was Duindorp, waar inmiddels de sloophamer lustig zijn
werk doet. Op de terugweg langs het kustpad door de duinen brak
gelukkig de zon weer door. Het tempo bleef hoog; Marianne en
Monique volgden de eerste groep inmiddels weer op de voet. Na 2
uur en 45 minuten zaten de 15 km erop; een goede prestatie voor een
afstand die we niet gewend zijn te lopen!! En een 50% verbetering
omdat we in 2004 slechts de 10 km hebben gelopen. Goed gedaan,
fitwalkers!! Volgend jaar natuurlijk weer!?!
Dina May van Leeuwen, trainer fitwalk
The battle
of the bees
Wees niet bevreesd, the battle of the bees heeft niets te maken
met een bijenplaag, maar alles met een landelijke wedstrijd voor
B-junioren in het Olympisch Stadion in Amsterdam op 15 mei.
Met 3 Bees togen we naar Amsterdam, alwaar Truus al op ons zat
te wachten.
Het was, ondanks de wat hardere wind, prima atletiekweer.
Luuk Louis opende de dag voor HAAG met een 400 m wedstrijd.
Het eerste rechte stuk had hij wind tegen. Hij liet zich niet gek maken
door de anderen en bleef zijn eigen tempo lopen. In de bocht zette
hij aan en op het laatste rechte eind liet hij zien wat hij allemaal in huis
had. Dit resulteerde in een fraaie eerste plaats met bijbehorende
medaille.
Daarna was de beurt aan Pim Persoon. Na een lange tijd vol
blessures, heeft hij de draad weer opgepakt en is sinds kort weer
begonnen aan de opbouw van zijn conditie. Ondanks dit alles wist
hij een nette 7e plaats in de middenmoot te bereiken.
Als laatste Haager ging Remco Peverelli van start op de 3000 m.
De eerste 5 _ ronden liep de groep in een hoog tempo dicht bij elkaar.
De laatste 2 ronden zetten enkelen een nog hogere versnelling in.
Remco bleef goed doordieselen in zijn eigen tempo en behaalde een
mooie 4e plaats. Hiermee verbeterde hij zijn p.r. met 27 sec. en
eindigde in een tijd van 9.59.66 min.
Het was een hele gezellige, sportieve dag die volgend jaar zeker voor
herhaling vatbaar is. Truus nog bedankt voor al je coach-werk!
Diana Peverelli
18 juni 2005
van 9.00 uur tot 21.00 uur
12-uurs estafette van
HAAG Atletiek
Er hebben zich al
42 solisten en 24 teams
ingeschreven!
Kom kijken!
Sportpark Laan van Poot
19

20
20 KM
Brussel
Nog nooit hadden
we aan een loop
meegedaan met
zóveel deelnemers.
De CPC, de marathon
van
Rotterdam, verzin
het maar, dat valt
allemaal in het niet
met de 20 km. van
Brussel, die zondag
30 mei om
15.00 uur werd
weggeschoten
door Prins Filip.
Het duurde zeker
tien minuten voordat
al die duizenden
mensen een
beetje op gang
kwamen, met uitzondering van diegenen die helemaal vooraan
stonden.
We hadden al snel door dat een snelle tijd er niet in zat, het was
gewoon een kwestie van lopen, zeg maar een zeer intensieve duurtraining.
Want intensief was het zeker. Het was warm, erg warm zelfs,
met een heuvelachtig parcours.
's Ochtends om 09.00 uur al waren wij (Helmie Ramakers, Ton van
Westbroek en de schrijver van dit stuk) met de trein vanuit Den Haag
HS naar Brussel gegaan. Mike Vrolijk zou een treintje later nemen.
Het was een voorspoedige reis. In Brussel Centraal aangekomen,
moesten we met de metro richting Dubroux, en uitstappen bij station
Schuman. Daar in de buurt, in de Rue Franklin, woont Marijke van
Schagen. Het was een klein stukje wandelen naar haar huis. We werden
allerhartelijkst ontvangen in haar riante appartement.
Het leek Ton raadzaam om zo snel mogelijk de startnummers op te
halen, om opstoppingen te voorkomen. Dus na de koffie gingen we
met Marijke naar het Jubelpark, en van daaruit richting startgebied.
Het was nog vrij rustig bij de inschrijving. Even was er een misverstand
over de namen - men kon onze startnummers niet zo snel vinden
- maar uiteindelijk kwam alles op zijn pootjes terecht.
Na dit ritueel gingen we even terug om een terrasje te pikken. Het
wachten was op Mike, die na een uurtje arriveerde. Met zijn allen gingen
we weer naar Marijkes huis om ons om te kleden, daarna naar de
start. We hebben even ingelopen in het park, en vervolgens zijn we
naar het startgebied gegaan. Om te zeggen dat het een drukte van
belang was is een eufemisme. Omdat we laat hadden ingeschreven,
hadden we zeer hoge startnummers en moesten we helemaal achteraan
starten. Niet echt een gunstige uitgangspositie voor een goede
tijd, maar, zoals gezegd, dat moesten we toch al uit ons hoofd zetten.
Het was in feite een zware ‘funrun’ met gemene klimmetjes in het parcours.
Tussen het twaalf en achttien kilometerpunt kon nog het meest
snelheid worden gemaakt, maar bij achttien ging de weg sterk omhoog,
zeker één kilometer lang. Dat was moordend zwaar. En aan het
stuk tussen negentien en twintig kilometer leek geen einde te komen.
Na afloop troffen we elkaar bij een soort monument in het Jubelpark.
Helmie en Mike waren er allang: ze hadden 1:31 gelopen, wat een
mooie tijd lijkt, maar normaal zijn ze goed voor 1:20 of daaromtrent.
Dan Ton, die 1:41:18 had gelopen (normaal 1'30'') en ikzelf kon
1:53:15 - mijn slechtste tijd ooit op de twintig kilometer - aan mijn
conduitestaat toevoegen. Normaal zou ik 1'40'’ tot 1'45'’ moeten
kunnen lopen. Maar ik kon er niet mee zitten; om de vijf kilometer heb
ik even mijn rust genomen bij de drankposten (veel Spa Blauw van de
hoofdsponsor), voor de rest heb ik naar mijn gevoel alleen maar ingehaald.
Wederom gingen we naar Marijkes huis, waar we hebben gedouched
en koffie of thee met Brussels appelgebak kregen aangeboden.
Daarna zijn we naar ‘het Quartier Latin’ van Brussel gegaan. Op een
buitenterras van een van de vele restaurantjes namen we een menu,
met als overeenkomst dat we allemaal paëlla namen. Weer later, op
weg naar het station, namen Marijke en Helmie nog zo'n joekel van
een Brusselse wafel, overgoten met warme chocoladesaus. Het was
een meer dan geslaagde dag.
Fred van der Gon Netscher

Rimke de Groot
De jeugd heeft de toekomst, ook bij Haagatletiek. In een vorig
nummer hadden we een gesprek met Robbert Bal, onze talentvolle
meerkamper. Maar we hebben ook een talentvolle meerkampster,
Rimke de Groot. Ze heeft bij belangrijke atletiekwedstrijden al
menige medaille in de wacht gesleept.
Meermalen per week kunnen we haar zien trainen op de baan en in
het krachthonk, onder de bezielende leiding van haar immer gedreven
en enthousiaste coach Truus van Amstel.
Rimke (4 maart 1987) is in Den Haag geboren. Ze is dus nog maar
achttien jaar oud, ondanks haar lichaamslengte, atletische gestalte
en volwassen benadering van haar sport.
“Ik kom uit een sportief nest”, zegt Rimke. “Mijn zus heeft nog
gebokst (!), maar doet de laatste tijd niet meer zoveel aan sport. Mijn
ouders zijn wel sportief, vooral mijn vader: hij heeft ook aan atletiek
gedaan”.
Wanneer kwam je er achter dat je een meer dan gemiddelde
aanleg voor atletiek had?
“Dat ging geleidelijk. Het was niet zo dat ik dat onmiddellijk in de
gaten had. Ik was weliswaar al vanaf mijn twaalfde bezig met atletiek,
maar nog niet erg serieus. Er zat nog niet veel lijn in. Dat is pas gekomen
toen Truus van Amstel in beeld kwam. En ook Bart Wortman.
Zij hebben mij enorm gestimuleerd en weten mij zo te motiveren dat
ik alles uit mijzelf haal. Vanaf dat ogenblik was ik serieus met de sport
bezig. En ja, dan komen van lieverlee de resultaten, en dat stimuleert
je alleen maar om door te gaan.”
Je traint nu als een topsporter. Wat betekent dat in de praktijk?
“Hard werken. Maandag verspringen, dinsdag lopen en woensdag
krachttraining en kogelslingeren. Die laatste onderdelen doe ik
onder begeleiding en met schema’s van jeugdtrainer Arthur Mulder.
Soms wordt er op donderdag en vrijdag ook nog getraind”.
Is dat te combineren met andere activiteiten?
“Ja hoor, het is een kwestie van organiseren en een goede dagindeling.
Discipline, zeg maar. Nachtbraken is er niet bij, ik ga niet naar de
disco of zo. Doordeweeks ga ik van 08.00 uur tot 14.00 uur naar
school. Daarna ben ik vrij, dan ga ik even de stad in of ga aan mijn
huiswerk. Of een combinatie van die dingen. ‘s Avonds dus trainen.
En zaterdag werk ik bij Zier Running, wat mij heel goed bevalt.
Maar ja, ik zeg dat nou zo, van die discipline, maar ik heb niet altijd zo
gedacht. Ik ben zelfs een jaar blijven zitten omdat ik teveel met sport
en te weinig met school bezig was. Het roer moest dus om. Dit jaar
ging het prima, ik heb zojuist examen gedaan voor de HAVO. Ik ga er
van uit dat ik ben geslaagd, maar het is nog even afwachten.”
En daarna? Sportleraar of zo?
“Nee, hierna wil naar de Kunstacademie om een opleiding Mode en
Textiel volgen. Dat lijkt mij wel wat.”
Een modebewust persoontje dus…
“Het is de combinatie van sport en mode. Dat kun je sowieso wel
vinden bij Zier Running, van die modieuze sportkleding. Ze zochten
iemand voor de zaterdag, ik ben er op afgegaan. En ik ben het
geworden! Zoals ik al zei, het bevalt mij prima.”
Gebruik je nog speciale voeding?
“Niet echt, ik let er wel op dat ik gezond eet en drink, maar ik eet niet
overmatig veel en gebruik ook geen voedingssupplementen”.
Je bent meerkampster, dus een veelzijdig atlete.
Wat zijn jouw favoriete onderdelen?
“Kogelslingeren en 400 meter horden. Dat zijn onderdelen die mij ook
goed liggen. Bij The Hague Hurdles heb ik de finale gehaald.
Uiteindelijk ben ik zesde geworden, waar ik niet zo tevreden over ben.
Ik had last van een blessure waardoor ik niet optimaal heb kunnen
trainen. Gelukkig gaat het nu beter. Ik ben A-junior, maar laatst mocht
ik in Zwolle meedoen aan de competitie bij de senioren op de
onderdelen kogelslingeren en 400 meter horden. Bij kogelslingeren
werd ik derde, daar mag ik best tevreden over zijn!
Waar richt je jouw pijlen op voor het komende seizoen?
“Ik doe nu mee aan verschillende wedstrijden en wedstrijdjes,
instuif-competities e.d. Eind juni doe ik mee aan de Nederlandse
kampioenschappen in Helmond. Ik doe mee aan de 400 meter
horden, kogelstoten en verspringen. Wie mijn grootste concurrenten
zijn? Moeilijk te zeggen, dat verschilt per onderdeel. Ik denk wel dat
de mogelijkheid om een of meer medailles te halen reeël is.”
Fred van der Gon Netscher
21

22
AUKJE SHIRLEY BERT BEN
Trainers geslaagd
IN APRIL HEBBEN VIER TRAINERS VAN
DE MILA GROEPEN (MIDDEN- EN LANGE
AFSTAND) AFSLUITEND PRAKTIJK-
EXAMEN GEDAAN VOOR HET
KNAU-DIPLOMA TLG (TRAINERS
LOOPGROEPEN):
AUKJE OLTHUIS, SHIRLEY MACNACK,
BEN HOOFT EN BERT WENTINK.
ALLEMAAL GESLAAGD! PROFICIAT!
De cursus is even berucht als befaamd.
Berucht omdat het een vooral qua tijdsinvestering
een zware cursus is: 13 zaterdagen
les (theorie en praktijk), 12 stageopdrachten,
een theorie- en een praktijkexamen.
Befaamd omdat het een heel
nuttige cursus blijkt te zijn, meer dan een
basis voor het kennispakket van een trainer
loopgroepen. Een cursus die je als trainer
van een loopgroep eigenlijk moet hebben
gevolgd.
De cursus werd deze keer gehouden bij
HAAG Atletiek. Vanaf oktober verleden jaar
kon men cursisten van vele verenigingen in
de bestuurskamer zien zitten zwoegen en
zweten: ‘s ochtends 2,5 uur theorie en
‘s middags de duinen in om het geleerde
in de praktijk te brengen. Allemaal onder lei-
ding van Jos Beernink en Cees van Muiden
namens de KNAU.
Na het theorie-examen op de dag van de
CPC volgde enkele weken later het praktijkexamen.
Zaterdag 16 april was ons terrein
het decor van gespannen trainers, een rijksgecommiteerde,
examinatoren, een druk
clubhuis en veel gezelligheid.
De trainers moesten met groepen van minimaal
12 lopers een van te voren opgegeven
programma uitvoeren. Leuk om als toeschouwer
te zien, behoorlijk zenuwslopend
voor de trainers. Pas aan het eind van de dag
was er de witte rook, lekker spannend dus!
Met voor onze trainers het goede en leuke
resultaat. Aukje doet in de tweede helft van
het jaar nog een rondje theorie maar kan de
komende tijd, evenals Ben en Bert, de
komende tijd weer genieten van wat rust.
Nogmaals, Aukje, Shirley, Ben en Bert:
hartstikke goed en gefeliciteerd met jullie
prestatie!!
Informatie over opleidingen, (bijscholings)
cursussen, KNAU loopsportdag en wat de
club bijlegt: Gerard Straver en Wim van Es.
Opnieuw
overwinningen
voor
Esther Dankwah
Esther Dankwah was opnieuw succesvol op
de 100m en de 200m. Afgelopen zondag
won ze met een persoonlijk record van
11.73s de B-finale 100m en met een PR van
24.03s de 200m op de Thales FBK Games in
Hengelo. Andere sprintatleten van HAAG
Atletiek waren zondag actief op de
Internationale Atletiekmeeting in Rhede
(Duitsland). De atleten maken deel uit van de
nationale estafetteploegen op de 4x100m en
de meeting in Rhede was een kans voor de
teams om zich te kwalificeren voor het EK.
Helaas slaagden beide ploegen hier niet in.
Esther Dankwah, die nog steeds ongeslagen
is op de 100m en 200m, was teleurgesteld
dat ze niet mocht meedoen met de A-finale.
Ze zag kans om nog een betere prestatie te
zetten, omdat ze in de B-finale weinig weerstand
had. In deze A-finale kwamen uiteindelijk
zeven atletes aan de start, waaronder de
Amerikaanse Marion Jones en de
Nederlandse Jacqueline Poelman.
Jacqueline Poelman liep slechts 0,1s sneller
in de finale dan Esther!
De zes nationale estafetteploegen probeerden
zondag de limiet te halen voor het EK. In
vier van de zes estafetteploegen waren
HAAG atleten vertegenwoordigd. Wat begon
als een voortvarende race eindigde in drama
voor de seniorenteams, doordat zowel het
herenteam (met HAAG atleet Caimin
Douglas) als het damesteam (met Pascal van
Assendelft en Mami Asante) er niet in slaagden
de laatste wissel te voltooien. Het derde
dames estafetteteam met HAAG atlete
Eugenie Kool wist wel de finish te bereiken in
een tijd van 46.21s en eindigde op de vijfde
plaats. Succes was er voor het heren neoseniorenteam
met HAAG atleet Leomar
Davis. Zijn ploeg wist, ondanks de slechte
wissels, de 4x100m estafette te winnen in
een tijd van 40,87s.
De dames waren verder ook actief op de
individuele sprintnummers:
Pascal van Assendelft werd tweede in de Bfinale
100m in een tijd van 11.87s. Deze tijd
was overigens 0,4s langzamer dan haar
100m serietijd. Mami Asante en Eugenie Kool
slaagden er niet in om deze finale te bereiken.
Met een ietwat teleurstellende 12.10s
voor Mami en 12.21s voor Eugenie kwamen
ze niet verder dan de series.
George Portier

MILA
Twijfelachtig staat ze voor het bord, lezen,
kijken, nog een keer kijken. "Ga je ook meedoen
aan de Mila testwedstrijd?" vraag ik.
"Ja, nou, ik eehh twijfel best wel een beetje".
Het lijkt haar best wel eng een baanwedstrijd
lopen. Ze weet waarschijnlijk niet dat de
midden-lange afstand atleten net echte
mensen zijn. "Waarom, het ergste wat je kan
gebeuren is dat je een goede tijd loopt"
grap ik er achter aan. "Ja, jij hebt makkelijk
praten" Maar ik weet haar te overtuigen dat
het sowieso leuk zal zijn en dat je een aardige
indicatie krijgt van je huidige vorm. Ze besluit
zich in te schrijven voor een 3000 m.
Buiten, natuurlijk, de leden van de Milagroepen
zijn er een redelijk aantal weg- en
recreatie-atleten die zich ook hebben ingeschreven
voor de wedstrijd op donderdagavond
12 mei. Ook ik wil weten hoe ik er dan
voor sta en schrijf me in voor een 3000 m.
De voorbereidingen zijn niet helemaal super,
samen met Ton Persoon en onze dochters
lopen we die dag te slenteren door het
Rijksmuseum voor Oudheidkunde, maar dat
mag de pret niet drukken.
Er wordt begonnen met een paar series 1500
meter. De eerste serie wordt bevolkt met o.a.
een aantal leden van de groep van Piet de
Jonge. Die zeker hun mannetje/vrouwtje
staan. Een pelotonnetje mannen bijt zich volledig
stuk op het tempo van Marleen
Westhoff. In de tweede serie lopen atleten
HENK
MARK EN JEROEN
die wel vaker een 1500 meter lopen. Michel
Out probeert lang mee te gaan met Remco
Peverelli maar moet in hem toch de meerdere
erkennen. Daarachter vechten Michiel van
Oosschot, Paul van de Castel en Marcel
Kemper een verbeten strijd uit. Lang gaan ze
gelijk op en het wordt beslist in een echte
eindsprint die door Marcel wordt gewonnen.
Twee series 3000 meter zijn er. Ik loop zelf in
de langzame eerste serie. Waarin ik al snel
voel dat ik niet de vorm heb die ik dacht te
hebben. Henk Verploegh neemt de kop en
kruipt als enige onder de grens van 12 minuten,
11'50". Hij wordt gevolgd door Ellen
Oostvogel met 12'30", een tijd waar ik vooraf
voor getekend had. Zelf kom ik 18 seconden
later over de finish. Achter ons lopen Ria
Durand, Jacqueline Kroes, Freeny
Röfekamp en Sjerd Teule naar mooie tijden.
Hoewel ik niet zo hard gelopen heb als
gehoopt, ben ik wel tevreden hoe ik de wedstrijd
gelopen heb.
Na onze serie wordt er nog een serie gelopen,
met daarin Arno van Doorn, Harold van
Eerde, Wendy v.d. Spijker, Mieke Aanen en
nog een aantal snelle mannen en vrouwen.
Dit gaat een stuk sneller dan bij ons. Er wordt
een snelste tijd neergezet van 9'23". Ook met
de langzaamste tijd in die serie had ik nog
wel tevreden geweest.
Er worden ook nog een drietal series 5000
meter gelopen. Helaas zie ik er niet zo heel
veel van. De eerste serie zie ik nog wel starten
en een paar keer langs snellen. Zelf ga ik
wat uitlopen, drinken en douchen. Bij het
verlaten van de atletiekbaan zie ik
Commerijn, Marian, Huib, Fred, Margreet en
Patty hun rondjes draaien. In de uitslagen
lees ik mooie tijden en later hoor ik tevreden
verhalen over deze wedstrijd.
Nee, het was niet overbevolkt met publiek en
deelnemers. Maar er hadden zeker belangstellenden
de moeite genomen naar wedstrijden
te komen kijken en de lopers te ondersteunen.
Mij hielp het in ieder geval heel erg.
Dit initiatief moet zeker een vervolg krijgen,
wellicht integreren in het trainingsschema?
Leo Tolboom
SNELLE SERIE 300O M
RIA EN FREENY
JAN EN LEO
ERIC EN WENDY
MICHIEL EN MAR
23

24
2e CD Competitie bij Illion Zoetermeer 21 mei 2005
Met een leuke groep CD Junioren zijn we met de trein op zaterdag
21 mei naar Ilion vertrokken voor de tweede competitiewedstrijd.
Dirk had de groepen keurig ingedeeld en deelde de startnummers uit.
Het weer was heel wisselend. Regen, zon, koud, warm: dus jas aan
en uit, trui aan en uit en ga zo maar door. Het eerste onderdeel is altijd
de estafette en is dan ook altijd heel spannend. Gelukkig ging het bij
alle teams goed en hoefden wij deze dus niet over te lopen aan het
eind van de dag.
Daarna kon ieder zich opmaken voor zijn onderdeel. Verder verliep de
competitie goed en kunnen we terug kijken op de vele p.r.’s die weer
gehaald zijn. De uitslagen zijn bekend en kan je na lezen op
www.arvilion.nl
Het is al bekend welke ploegen door zijn naar de gewestelijke finale
op zaterdag 18 juni bij PAC in Rotterdam. Helaas hebben de meisjes
en jongens C de finales niet gehaald, maar hebben wel heel goed hun
best gedaan; de anderen zijn gewoon wat sterker.
De jongens en meisjes D junioren hebben de gewestelijke finale wel
gehaald en kunnen dus nog wat extra oefenen op de estafette.
We rekenen op mooi weer en gaan er nog een keer voor.
Irene Schotel
Puntenklassement
voor de C- en D-junioren
In het nieuwe baanseizoen van 2005 is er
voor de C/D-junioren een nieuwe puntenklassement
met aan het eind van het seizoen
natuurlijk ook mooie prijzen. Iedereen die aan
baanwedstrijden meedoet kan nu punten
verdienen. De start was bij de testwedstrijden
in april op onze eigen baan. De laatste
wedstrijd zullen de clubkampioenschappen
zijn op zondag 2 oktober 2005. Iedereen is
natuurlijk met nul punten begonnen.
Nog even een voorbeeld om het duidelijk te
maken:
- spring je bij verspringen bijvoorbeeld verder
dan de vorige keer, dan verdien je 2
punten;
- spring je net zover (een evenaring) dan
verdien je 1 punt.
D JUNIOREN DOEN HET GOED BIJ OLYMPUS
Zondag 29 mei deden vier D-junioren mee aan de instuif bij Olympus
’70. Felicia mocht als eerste aan de slag met de horde. Zij zat in de
eerste serie en zette daar een hele mooie tijd neer van 10.46 sec en
stond daar mee op de eerste plaats. Daarna kon zij verder gaan met
verspringen. Ook hier kwam zij in de finale met een sprong van 4.26
m., goed voor een derde plaats. Later zou zij ook nog mee doen met
de sprint en werd daar derde met 8.98 sec. Het zou natuurlijk nog
leuker zijn als er nog meer meisjes mee zouden doen bij een volgende
wedstrijd.
Jeroen Oosschot was er ook en deed mee aan speerwerpen. Ook hij
deed dit heel goed en kwam ook in de finale met een worp van 24.92
m. Een nieuwe p.r. Goed gedaan Jeroen! Hij deed ook mee met de
80m sprint en werd vjifde met 13.75 sec. Daarna mocht Jeroen
samen met Ferdinand gaan verspringen. Hier kwam Ferdinand in de
finale wat hij zelf niet had verwacht met een sprong van 4.06 m. Dus
ook Ferdinand had er zin in en werd uiteindelijk zevende en Jeroen
negende met 3.61 m.
Tussendoor was Philip begonnen met kogelstoten en deed een
goede worp van 7.25 m en werd daar mee vierde, geen p.r., maar
toch. Ferdinand ging na het verspringen verder met de sprint en
haalde de tweede plaats met 12.04 sec. Het laatste onderdeel voor
Philip was hoogspringen: hij haalde 1.20 m. en werd achtste op de
lijst. Ik vond het in ieder geval een geslaagde dag en gelukkig bleef
het de hele dag droog.
Irene Schotel (trainer D-junioren)
Dit is ook zo bij alle andere onderdelen. Hoe
vaker je aan wedstrijden deelneemt, hoe groter
de kans op punten te scoren. Irene
Schotel gaat het puntenklassement bij houden.
Voor de puntentelling vormen de jongens en
meisjes D1 en D2 samen één groep, net
zoals de jongens en meisjes C1 en C2. Aan
het eind van het seizoen is er natuurlijk een
prijsuitreiking. In het clubhuis hangen er ook
lijsten waarin de verschillende groepen wel
zijn uitgesplitst. Iedereen die benieuwd is
naar het klassement zoals dat er op 1 juni uitziet,
moet nu snel doorlezen. En als iemand
nu denkt ‘ik sta niet op de lijst', dan is er
eigenlijk maar één oplossing: zo snel mogelijk
meedoen aan de eerste wedstrijd.
Heel veel succes allemaal!
junioren D vorige erbij nu junioren C vorige erbij nu
1. Ferdinand 6 3 9 1. Laurien 2 2 4
2. Felicia 4 4 8 Suzanne 2 2 4
3. Dora 2 4 6 Robin 2 2 4
Maurice 4 2 6 2. Sjoerd 3 0 3
4. Thijs v. T. 4 1 5 3. Yelitza 2 0 2
Reinier V. 2 3 5 Daniël 2 0 2
Philip 3 2 5 Valerie 2 0 2
5. Mathijs 4 0 4 Kim T. 0 2 2
Jimmy B. 4 0 4 Mariëlle 0 2 2
Jasper 2 2 4 Robijn 0 2 2
Feodora 4 0 4 Kim v.L. 0 2 2
6. Merijn 3 0 3 Yorrin 0 2 2
7. Nina 2 0 2 Jeroen Oosch. 0 2 2
Cleo 0 2 2 Tessa 0 2 2
Nina 2 0 2 Daniël 2 0 2
Remco 0 2 2 Tim v.d. W. 0 2 2
Jeroen
Irene Schotel
0 2 2

De dames en heren atleten van HAAG Atletiek hebben opnieuw van zich doen spreken
door goede resultaten te behalen op de tweede clubcompetitiewedstrijd EERSTE-divisie.
Na een dag vol van spanning zijn beide teams in de top 3 van het landelijk klassement
geëindigd, hetgeen betekent dat de teams zich hebben gekwalificeerd voor de
promotiefinalewedstrijd die in september wordt gehouden.
De tweede clubcompetitie werd zondag 5
juni gehouden in Zwolle. Ondanks de grote
reisafstand en de redelijke weersomstandigheden
was het de atleten van HAAG Atletiek
toch gelukt om uitstekende prestaties te
zetten.
Het damesteam slaagde er dit keer niet in
om een overwinning te halen op één van de
dertien onderdelen. Kersverse HAAG atlete
Carina van Dorp kwam wel heel dicht bij een
overwinning op de 800m, maar moest op de
finish 0.13 seconden toegeven op de winnares
Yvonne Hak die finishte in 2.15.80. Mami
Asante wist op het nippertje nog als tweede
de finish te halen op het onderdeel 400m.
Met haar tijd van 59.13 had ze een ruime
achterstand op de winnares Arien Bosch
(58.42), maar bleef ze met 0.09 seconden
de nummer drie net voor. Kristel Voeten-
Spierenburg maakte een geslaagde rentree
op de 100m en de 200m. Met haar tijd van
12.22 was zij de 5de snelste met 0.11 achterstand
op haar teamgenote Mami en met
haar tijd van 25.24 was zij goed voor 3de
snelste tijd. Bij het onderdeel kogelslingeren
behaalde Rimke de Groot de derde plaats
met haar afstand van 42.78m.
Dat de dames geen overwinningen hadden
geboekt had zijn uitwerking in het puntentotaal.
Het damesteam haalde slechts 89
punten (15 minder vergeleken met de eerste
wedstrijd) en eindigde die dag als zesde
team. In het totaalklassement zijn de dames
op de tweede plaats geëindigd wat betekent
dat ze in september meedoen met de
promotiefinalewedstrijd.
Uitslagen dames:
100m
Mami Asante 12.11 (4de tijd)
Kristel Voeten-Spierenburg 12.22 (5de tijd)
200m
Kristel Voeten-Spierenburg 25.24 (3de tijd)
400m
Mami Asante 59.13 (2de tijd)
Jiska Monshouwer 67.39 (16de tijd)
800m
Carina van Dorp 2.15.93 (2de tijd)
HAAG Atletiek zet
indrukwekkende tweede stap
op weg naar de ERE-divisie
1500m
Mieke Aanen 4.59.06 (9de tijd)
400mh
Rimke de Groot 69.49 (9de tijd)
4x400m team
4.21.68 (10de tijd)
Hoogspringen
Anne-Eva Zwaanswijk 1.45m (10de plaats)
Marga Beentjes 1.40m (15de plaats)
Verspringen
Esther Dankwah 5.21m (7de plaats)
Anne-Eva Zwaanswijk 4.66m (15de plaats)
Hinkstapspringen
Esther Dankwah 11.00m (3de plaats,
haar eerste hinkstapsprongwedstrijd)
Kogelstoten
Judith Kalter 9.21m (13de plaats)
Discuswerpen
Judith Kalter 27.51m (10de plaats)
Kogelslingeren
Rimke de Groot 42.78m (3de plaats,
opmerkelijke goede prestatie)
Dit keer presteerden het herenteam van
HAAG Atletiek beter dan het damesteam.
Met winst op twee van de veertien onderdelen,
behaalden het herenteam opnieuw
112 punten. Dat puntentotaal was die dag
goed voor een vierde plaats. In het klassement
na twee wedstrijden is het herenteam
op de derde plaats geëindigd wat
ook betekent dat zij in september in actie
zullen komen op de promotiefinalewedstrijd.
De eerste overwinning bij de heren ging naar
Leomar Davis op de 200m. Met een tijd van
21.86 bleef hij als enige onder de 22 seconden
grens en was hij ongenaakbaar voor zijn
concurrenten. Leomar was ook actief op de
100m, waar hij een tijd liet klokken van 10.89.
Deze tijd was goed voor een tweede plaats.
De andere overwinning was voor Mike van
der Bilt op het onderdeel discuswerpen. Met
zijn worp van 57.35m bleef hij zijn concurren-
tie met minstens acht meter voor. Harold van
Eerde liet een goede indruk achter door
derde te worden op de 800m. Met zijn tijd
van 1.56.06 was hij dit keer ruim één seconde
sneller. Verder was Philipp Ambach met
zijn stoot van 14.48m bij het onderdeel
kogelstoten derde geworden.
Overige uitslagen heren:
100m
Leomar Davis 21.86
Fabian Kool 11.20s (9de tijd)
200m
Leomar Davis 21.86
400m
Robbert Bal 50.75 (5de tijd)
Arjan Eggink 54.37 (17de tijd)
1500m
Hakim Najib 4.05.58 (6de tijd)
5000m
Mohamed Labquira 14.58.44 (4de tijd)
400mh
Dirk Versluis 64.77s (13de tijd)
4x400m
team 3.37.37 (12de tijd)
Hoogspringen
Onno van der Mark 1.90m (6de plaats)
Polsstokhoogspringen
Nils Mulder 3.80m (6de plaats)
Verspringen
Robbert Bal 6.73m (5de plaats)
Speerwerpen
Edward Schaap 51.99m (7de plaats)
Discuswerpen
Mike van der Bilt 57.35m (1ste plaats)
Kogelstoten
Philipp Ambach 14.48m (2de plaats)
MIKE VAN DER BILT
25

Van onder de pet van
die hem even afdeed tijdens
de 5 km op de baan
Ja, die pet werd me tijdens die 5 km baanwedstrijd even te veel. Maar ik kan het een ieder aanraden:
zo’n test van jezelf op de baan. Om de 200m even je tijd checken om zo te bereiken dat je een
mooie vlakke race loopt. Het zou wel handig zijn geweest als de rondeklok van ons geliefde HAAG
Atletiek van tevoren even getest was, maar die moet blijkbaar in de revisie.
Nog wel even een eervolle vermelding voor
Huib van der Sluis die een clubrecord van
25:18 kon laten registreren voor de Masters
65+. Dat doet me terugdenken aan die heroïsche
tweekamp in 2000 tussen Huib en Piet
Baas. De laatste is ons helaas pas ontvallen.
Piet en Huib waren beide in de race voor de
eerste plek in het klassement in hun klasse
van de 1 v/d 4 loopjes. De laatste wedstrijd
bij Sparta moest de winnaar opleveren:
zoals altijd ging Piet als een speer weg om
vervolgens te gaan ‘dieselen’, Piet moest
altijd één tempo rennen, hij had een hekel
aan in- en uitlopen en zeker aan versnellinkjes.
Maar deze keer had Piet zijn snelheid
toch te hoog gekozen zodat hij bij de finishronde
op de baan een beetje ‘de weg kwijt
was’: rechtdoor lopen ging niet zo lekker
meer. Huib had zijn race (dit keer) beter
opgebouwd en kon hem passeren en werd
de winnaar van deze competitie.
Ook nog even het relaas van het praktijkexamen
van de TLG-cursus: op 16 april
mochten 16 cursisten hun kunsten vertonen
aan de aan hun toegewezen twee examinatoren
van de KNAU. Ze hadden daarbij de
hulp nodig van minstens 12 runners die als
levend oefenmateriaal mochten fungeren.
Om de spontaniteit binnen grenzen te beperken
hadden de kandidaten wel hun trainingsprogramma
met de runners op de woensdag
ervoor kunnen oefenen. Ben Hooft en ik
hadden samen zo’n 16 runners bijeen
gesprokkeld uit de recreatie- en wegtak (of
zit ik nu weer te vloeken?) van onze vereniging.
Ik mocht die dag starten en Ben kon
aansluitend examen doen. Wij zeggen
nogmaals dank voor de inzet van ‘onze’ 16
runners: want heb je er geen 12 dan ben je al
bij voorbaat gezakt! Ik had het geluk dat het
nog redelijk weer was tijdens mijn examen,
dit in tegenstelling tot de kandidaten en hulptroepen
die tot in de middag moesten komen
opdraven: het begon nogal te regenen en dat
is niet erg prettig op onze baan, hij wordt
glad en daardoor wordt de veiligheid een
aandachtspunt. Gelukkig heeft dit geen of
weinig invloed gehad op de uitslag van het
examen. Wel mogen 3 of eigenlijk 4 kandidaten
(één was verhinderd door droeve familieomstandigheden)
in oktober het nog eens
proberen maar dan in Papendal. Zij worden
dan gesteund door de geslaagde cursisten
die dan als slachtoffers gaan dienen en er zo
ook nog een reunietje van maken. Er was
nog wel één minpuntje op die dag: de KNAU
had die dag het hele terrein van de gemeente
gehuurd. Alle andere activiteiten, de KPNers,
de Jeu de Boulers en ook de eigen atleten
van HAAG Atletiek mochten geen gebruik
maken van het terrein omdat de examinatoren
een goed overzicht moesten kunnen
hebben over de twee examens die gelijktijdig
werden afgenomen. Dit belette een echter
éne TD niet om met zijn sprintgroepje toch
maar de baan en het gras te betreden.
Gevaarlijker was echter het korte optreden
van de stoere mannen met de discus: terwijl
de examenkandidaten zich diagonaal over
het grasveld wilde bewegen om zo hun loopgroep
in de peiling te kunnen houden gingen
ze daarbij ook voor het kampioenschap discushappen.
Op instigatie van de voorzitter
van de examencommissie werden deze
activiteiten, zij het met onbegrip, uiteindelijk
toch afgebroken. En dan eindelijk, voor de
geslaagde van het theorie- en het praktijkexamen,
het begeerde document met o.a. de
handtekeningen van de voorzitter en secretaris
van de examencommissie die wel heel erg
veel op elkaar leken terwijl ik die dag echt
geen eeneiige tweeling heb kunnen ontdekken.
Na zo’n geleegd rugzakje loop ik de week
erna: Westlands mooiste: de CAIW halve
marathon onder bijna, voor mij tenminste,
ideale weersomstandigheden. Met de
gedachte dat ik hier eens mijn PR op deze
afstand had gelopen meldde ik mij met vele
anderen aan de start. Maar dat viel een beetje
tegen, deze start werd om onduidelijke
reden steeds verder uitgesteld. Dat zijn we
van Olympus ’70 niet gewend: alle wedstrijden
uit het E-kwadraat circuit blinken
meestal uit in een perfecte organisatie en de
goede faciliteiten. Toch heeft mij die late start
geen windeieren gelegd, ik mocht me na
afloop weer verheugen in een vernieuwd PR!
Na zo’n start in dit circuit ga je dan ook met
veel motivatie door naar de Golden Tenloop.
Ook daar waren de omstandigheden prima,
eerst samen met Huib lekker naar Delft
gefietst, zo heb je je WU en de dynamische
oefeningen al grotendeels achter de rug.
Toch is de éne wedstrijd de andere niet, je
probeert het nog eens maar je komt er na 5
km achter dat het allemaal net iets te snel
gaat. Ok volgende keer beter: de Royal Ten
dus, weer een 10km wedstrijd maar één die
mij niet echt goed ligt. Hij is een beetje saai
zo heen en weer over de Bezuidenhoutseweg,
dit jaar wel een kleine verbetering van
het parcours in het bos: minder klinkers meer
fietspad, maar als je dan voor de laatste
kilometer het bos uitkomt duik je in fijnstofdampen
van de files die op de Utrechtsebaan
staan. Ik vind dat niet erg aantrekkelijk in mijn
laatste adem, maar desondanks kon ik ruim
binnen mijn Golden Ten tijd finishen en daarbij
een paar Hagers achter mij laten die
meestal voor mij binnen zijn. Wel zo leuk dus:
niet alleen tegen jezelf rennen. Nu op naar de
volgende wedstrijd uit het E2-circuit: de 15
km bij Maasdijk en dan de 10km Oranjeloop
in de Heul.
En vergeet niet mee te doen aan de Terry
Foxrun op 26 juni, de loop genoemd naar
deze jonge runner uit Canada die zo ongelukkig
aan zijn einde moest komen, zijn
verhaal staat op internet, zoek maar even
met Google. Dit is tevens de laatste kans om
op onze harde baan te finishen, daarna wordt
hij vervangen door een soort ZOAB maar
dan van kunststof, zoiets als bij Sparta.
Groot voordeel wordt dan dat je er veilig op
kunt blijven rennen ook als de regen met
bakken uit de hemel komt. Dus na de vakantie
wat mij betreft meer baantrainingen! En
vergeet niet een beetje te trainen tijdens jullie
vakanties, de start daarna is dan een stuk
makkelijker.
Kanttekening van de redactie bij het
minpuntje.
Dat minpuntje begint met de zin “de KNAU
had die dag het hele terrein van de
gemeente gehuurd” en eindigt met “onbegrip”.
Daartussen speelt zich van alles af.
HAAG Atletiek heeft meer dan 1000 leden.
Weten die dat de Gemeente de eigenaar
van de baan is. En deze dus kan verhuren
aan andere partijen dan HAAG Atletiek.
Wat houdt dat in voor de rechten van
gebruikers (clubleden) die dagelijks op de
baan trainen? Atleten trainen op trainingsprogramma’s,
worden zij vooraf op de
hoogte gesteld van de dagen dat de baan
“verhuurd” is? Of moet je dat met “onbegrip”
in de praktijk ondervinden.
Hier ligt een mooie taak op voorlichtingsgebied.
Vermeld op de site, in het clubblad,
op een informatiebord de dagen dat de
baan in beslag genomen wordt voor
activiteiten die geen ruimte bieden voor
andere gebruikers. Denk aan de testwedstrijd,
de 12-uurs, The Hague Hurdles,
de clubwedstrijd, de bedrijfssportdag van
bedrijf X, Schoolatletiek enz. Geef aan hoe
lang het duurt en wat er verhuurd is. Dus
alleen baan of baan met krachthonk en niet
het clubgebouw of alleen het clubgebouw.
Dat neemt een hoop “onbegrip weg”

mannenveteranen van HAAG Atletiek:
still going strong
Zondag 23 april 2005 was voor de mannenveteranen van HAAG
Atletiek weer een dag van de waarheid. De grote vraag was hoe de
ploeg uit de rustperiode van zeven maanden was gekomen na het
behalen van de landelijke finale vorig jaar. Het antwoord zal duidelijk
zijn: groter dan ooit te voren. Bij PAC in Rotterdam traden niet één,
Het was een mooie mix van ervaren rotten
als Peter van der Ham en Michel van Osch
(natuurlijk met trouwe fan Fennie) die al bijna
dertig járen voor de club uitkomen. Onder
toeziend oog van trouwe fan Fennie sprong
(4,02 meter), wierp (19,24 meter) en sprintte
(Zweeds) Michel alsof de tijd geen vat op
hem krijgt. Ook noem ik graag Ruud Baarda,
ooit jeugdige Sparta-strijder, die nu al na dertig
dágen lidmaatschap voor HAAG acteert.
Ingeschreven voor de kogel (7,57 meter),
was hij in zijn enthousiasme ook graag bereid
de vereniging te helpen door een van de
honderd meters voor zijn rekening te nemen.
Natuurlijk waren er ook atleten die al jaren lid
zijn, maar nog nooit een baanwedstrijd hadden
gedaan. Zo heeft Marcel Kemper van
loopmaat Ton Persoon al het nodige mogen
horen over het 1500-meterkuchje, maar het
nu eindelijk eens zelf mogen ervaren (nu nog
voorzichtig in 5.43, gaat de volgende keer
veel sneller!). René Kropman, een van de bikkels
uit de loopgroep van Wim Kramer heeft
ook gemerkt dat een 5000 op de baan niet
helemaal vanzelf gaat (20.57). Maar natuurlijk
heeft hij wel het karakter om daarna nog
even mee te draaien met de Zweedse estafette.
Voor René is wel een verzachtende
omstandigheid dat hij direct kwam aanrijden
uit Limburg waar hij de dag ervoor een fraaie
tweede plaats in de wacht had gesleept bij
een veteranen klimtijdrit, voor de zekerheid:
op de fiets.
Ook voor Peter van der Ham waren er verzachtende
omstandigheden, omdat zaterdag
de bruiloft van zijn dochter was. Ondanks
dat, of misschien wel juist dankzij die
omstandigheid evenaarde hij alweer (!) het
Nederlands record hoogspringen 60-plus
(1,45 meter). Een record dat hij deelt met
enkele andere collega's in het land. Hij zal er
echter alles aan doen om het na de volgende
wedstrijd het record alleen in handen te krijgen.
Naar eigen zeggen zou hij de discus ook
een stuk verder hebben geworpen dan 31,65
meter als hij diezelfde zaterdag wat minder
met zijn kleinzoon zou hebben gevoetbald.
Er is meer goed nieuws van het werpfront.
Ons Australisch kanon Brett Randall zal ook
volgend jaar nog in Nederland blijven.
Zijn ècht goede 42,75 meter zal hij dus nog
kunnen verbeteren, zo ook zijn 8,02 meter
met de kogel. Bovendien kan hij dan met
gerenommeerd werptrainer Arthur Mulder
verder werken aan de techniek van Michel
Out die in zijn derde of vierde speer-wedstrijd
weer een pr realiseerde met 32,36 meter;
waarna hij ook nog de 1500 wist te voltooien
in een keurige 4.47.
Na vele jaren atletiek, met 1.52 op de 800
meter, was Ron van Westrenen het mountainbiken
eigenlijk leuker gaan vinden. Maar
ja, als de vereniging hem als jonge 42-jarige
vraagt om de club een dienst te verlenen
doet hij dat graag. Het maakt hem niet uit:
100, 400, 800 of ver, allemaal even interessant.
Zijn oude V&L TC spullen heeft hij nog.
Met de ‘looks of a winner’ meldt hij zich met
zonnebril op de baan. Zijn debuut op de
baan levert een fraaie 12.99, maar de jaren
eisen toch hun tol. Het elastiek in de broek
houdt het niet, evenmin als zijn lies. Het verspringen
moet hij dus helaas laten lopen.
Vaste waarden Arie van der Spoel en Mark
Bovens houden elkaar bij de 5000 goed in de
gaten. Tijdens de wedstrijd wisselen af en
toe de posities, maar met 18.55 trekt uiteindelijk
Arie aan het langste eind, met een
marge van twee seconden. Met 5.09 op de
1500 lijkt ook Peter Wientjens steeds meer
een vaste waarde te worden. Meer dan dat
zelfs: hij heeft spannende ideeën om voor de
de veteranen of masters een speciale kledinglijn
in het leven te roepen. Het zal een
uniek product worden, niet te koop in de
winkel; maar enkel te verdienen door trouw
deel te nemen aan veteranenwedstrijden:
be there!! Wordt zeker vervolgd.
Tot slot een bijna identieke passage uit een
verslag van vorig jaar. Medeploegleider
Michiel mocht nog de middenafstanden voor
zijn rekening nemen. Deze lasten rustten
zwaar op zijn schouders. Met 2.30 (800
meter) en 67 (400 meter) kwam voor hem het
eind van deze wedstrijd. Maar let op: zijn
beste tijden ‘are still to come’.
De goede lezer zal overigens zijn opgevallen
dat er geen verslag is van de vrouwenploeg
die vorig jaar ook zo mooi tot de finaleronde
wist door te dringen. Dat klopt, maar misschien
ook niet. Door verhuizingen en allerhande
andere fysieke malheur die zo hoort
bij de atletiek bleek het helaas niet mogelijk
een volledige ploeg op de baan te brengen.
Wanhoop echter niet, ook deze ploeg zal
volgend jaar weer sterker uit de blokken dan
tevoren. Ook zijn er voorzichtige verkennende
besprekingen met Sparta gestart om
te kijken of een bundeling van krachten
mogelijk is.
Michiel Oosschot
27

Makelaars houden van mensen!
Het gaat om de klant…daarna pas om het pand. Goed luisteren is een
kunst. Goed praten beheersen de meeste makelaars wel.
Wij vinden echter belangrijk waarom een huis past, of juist niet past.
Waarom verhuizen, of juist niet. Waarom kopen, of juist huren en in welke
wijk voel je je thuis. Dus vragen wij door! Maar je hoeft bij ons niet op de
divan, je mag gewoon blijven zitten. Wij geven je wensen de ruimte.
Koninginnegracht 14K
T: 070 374 11 17
E: wonen@wientjensnvm.nl
2514 AA Den Haag
F: 070 374 11 10
I : www.wientjensnvm.nl