Persoonlijke records MILA- groep sneuvelen in Leiden - Haag Atletiek

Bestuur HAAG Atletiek 

Voorzitter: André Moonen 

Secretaris: Freeny Röfekamp 

Penningmeester: Syb Bartlema 

Commissaris Baan- en Jeugdzaken: Gerard Straver 

commissaris Midden-Lange afstand: Wim van Es 

Commissaris Externe Voorlichting, 

Pers Publiciteit en Reclame: Peter Wientjens 

Commissaris Interne Organisatie: Bibi Lander 

Commissaris 

Beheer en Accommodatie: Ton Schouten 

Het bestuur van Haag Atletiek is te bereiken via: 

Post: Secretariaat Haag Atletiek 

Postbus 13053 

2501 EB Den Haag 

E-mail: secretaris@haagatletiek.nl 

Telefoon: 06 - 53 70 85 59 

Contributies: giro 509 337 t.n.v. penningmeester 

HAAG Atletiek, p/a Columbusstraat 224, 

2561 AW Den Haag 

Maandelijks spreekuur contributie- en ledenadministratie 

iedere 2e woensdag in het clubgebouw van Haag Atletiek van 20.15 tot 21.15 

uur door Niek van Leeuwen en Allen Newlin 

Wedstrijdsecretariaat 

Senioren AB junioren: Anneke Bal 

Senioren Weg: Vacature 

Pupillen CD junioren: Naldo Peverelli 

Telefoon clubhuis: 070 - 368 19 19 

Website: www.haagatletiek.nl 

Redactie-leden: Marianne Bes, Joop Drechsler, Marcel Kemper, 

Fred van der Gon-Netscher, Michiel Oosschot, 

Ton Persoon en Eric Stijnman. 

Medewerkers: Leo Tolboom, Lodewijk van Dongen, Bert Wentink, 

Marljolein Dam 

Redactie-adres: Kopijbus of redactie@haagatletiek.nl 

Redactie-coördinatie: Fred van der Gon-Netscher 

Webmaster: Dick Witmont 

Vormgeving: Marianne Bes, Marcel Kemper, Ton Persoon 

Foto omslag Marcel Kemper 

Drukker: Smiet Offset bv 

Verzending: Henk Verploegh c.s. 

Adverteerders 

- Bouman Sportprijzen 

- Bloemsierkunst De Iris 

- Bouw en aannemingsbedrijf 

C. Bongaertz B.V. 

- CH Runners 

- EP'92 Uitzendbureau 

- Joost F. van Vliet Makelaars o.g. 

Haagse Bluf 1 

E E N E N T W I N T I G S T E J A A R G A N G 

- Kemper Fietsen 

- Korff de Gidts 

Makelaardij en Assurantiën 

- Oosterlaken Reklame 

- Run2Day Hardloopwinkel 

- Smiet Offset B.V. 

- Zier Running 

Het clubblad van Haag Atletiek verschijnt in 2006 zes maal 

inhoud 

Namens de redactie 2 

Ledenraadverkiezingen 2 

Oproep 2 

Van de bestuurstafel 3 

Khalid Choukoud, een ongeslepen talent 5 

Robbert-Jan en Wendy: Running Team 6, 7 

Foto's Oliebollencross 8, 9 

Oliebollencross 11 

En als het regent, dan pauzeren we 12 

Kijkdag voor pupillenouders 12 

Kerstboommeerkamp voor junioren 12 

Haag Atletiek krijgt een Jeugdhonk 13 

Nationale C- en D-spelen indoor in Groningen 15 

Hardlopers. Doodlopers? 15 

Meeuwen Makrelenloop groot geworden 

door gewoon te blijven 16 

Meeuwen, makrelen, snert en lekkerbekken 17 

Malta Challenge Marathon 18 

The Hague Hurdles 19 

Lopen eenvoudig? 21 

Zorg en Zekerheid circuit 

Persoonlijke records MILA-groep sneuvelen in Leiden 22 

Wisselende omstandigheden in uithoor 22 

Apeldoorn On The Buses 23 

Lepelen met Leo 24 

De vaste tarieven voor zwart/wit advertenties zijn: 

1/4 pag 170,50 euro - 1/2 pag 295,50 euro - 1/1 pag 568,20 euro 

materiaal kant en klaar (digitaal) aangeleverd! 

Voor het plaatsen van een reclame bord langs de atletiekbaan 

( min. 2 jaar) zijn de advertentie kosten 275 euro per jaar. 

Maatvoering bord 323 x 80 cm. Adverteerder zorgt zelf voor het 

Haagse Bluf - clubblad Haag Atletiek 

1

namens 

de redactie, 

Dit is weer de eerste Haagse Bluf van het 

jaar 2006. Maar tegelijkertijd ook weer 

de laatste in de vertrouwde omslag. 

Het volgende nummer zal er weer heel 

anders, natuurlijk nog fraaier, uitzien. 

Voorzitter André Moonen blikt nog één keer 

terug op het oude jaar en verwoordt de 

ambitie van Haag om in 2008 op onze 

eigen baan de Nederlandse kampioenschappen 

baanatletiek te mogen organiseren. 

Dat er bij Haag veel goede atleten 

rondlopen kan blijken uit de portretten in 

dit nummer van onze toppers Khalid 

Choukoud en het vermoedelijk snelste 

atletenstel van Haag Atletiek: Wendy van 

de Spijker en Robbert-Jan de Graaf. Voor 

de lezer hebben zij ook nog een primeur. 

Lezen dus! Natuurlijk zijn er ook veel wedstrijdverslagen; 

van dichtbij in de duinen tot 

ver weg in Malta; van oliebollen tot meeuwen 

en makrelen; van zorg tot zekerheid, 

van cricketers in Dortmund tot busreizigers 

in de midwinter van Apeldoorn. 

Ook de jeugd van Haag is serieus bezig 

met de atletiek. Iedere woensdag en zaterdag 

trainen de pupillen alsof hun leven er 

van afhangt. Dat dit echt zo is hebben hun 

ouders kunnen zien tijdens een speciale 

ouderdag. De oudere jeugd heeft een reusachtig 

bedrag bij elkaar gelopen om een 

eigen jeugdhonk in te kunnen richten. Ook 

hier geldt: lees de verslagen en bekijk de 

niets verhullende foto’s. 

Voor de puzzelaars onder de leden van 

Haag Atletiek heeft trainer Jan van den Bos 

een niet eenvoudige prijsvraag onder de 

noemer ‘lopen eenvoudig?’. Voor de winnaar 

ligt er een voorraad bier klaar. 

Tot slot nog enkele waarschuwingen. 

De combinatie van hardlopen en ruiterpad 

gaat niet altijd goed samen. Waarom dat zo 

is kunt u lezen op bladzijde 15. Nog meer 

tot slot: pas op! Niet alleen de CPC komt 

eraan op 25 maart; maar natuurlijk ook 

The Hague Hurdles, onze internationale 

hordewedstrijd op 27 mei. Be prepared! 

Michiel Oosschot 


L E D E N R A A D V E R K I E Z I N G 

Uitslag ledenraadverkiezing haag atletiek 2006 

Totaal aantal uitgebrachte stemmen 80 

Aantal geldig uitgebrachte stemmen 78 

Aantal niet geldig uitgebrachte stemmen 2 

Aantal stemmen per kandidaat 

1. Anja Florusse 13 

2. Wim Hartman 8 

3. Bert Wentink 1 

4. Liliane Mandema 8 

5. Michel van Osch 12 

6. Huib van der Sluis 14 

7. Pieter Aaldring 2 

8. Johan Bal 3 

9. José Plasmans 4 

10. Carel Knoester 10 

11. Paul Wernert 3 

Aldus opgemaakt door het stembureau d.d. 7 januari 2006 

Voorzitter: André Moonen 

Lid: Ruud Voskuil 

Lid: Peter Kriek 

Lid: Martin Toet 

Lid: Ruud Fabrie 

Korte toelichting 

Alle 11 kandidaten zijn door de leden gekozen tot lid van de ledenraad. Hiermee behoudt de 

ledenraad het maximum aantal van 21 leden. 

OPROEP 

Leef je intensief toe naar de CPC of de marathon van Rotterdam? Train je 

hard om een topprestatie neer te zetten op een van deze twee wedstrijden? 

Of loop je een van de races voor een Goed Doel? 

Dan zoekt de redactie van Haagse Bluf jou ! Deel je belevenissen uit 

deze races (of uit de voorbereiding erop) met je clubgenoten en schrijf ze in 

het clubblad. 

Je kopij kun je uiterlijk 29 maart 2006 (voor Haagse Bluf nr 2) of uiterlijk 17 

mei 2006 (voor nr 3) mailen naar redactie@haagatletiek.nl 

Heel veel succes tijdens je race. Laat het asfalt schroeien ! 

2

3 

algemeen 

Van de bestuurstafel 

Pakweg 1 jaar geleden opende ik deze column met een terugblik op 

het jaar 2004 dat in sportief opzicht niet zo best was. 2004 was wel 

het jaar van de doorbraak van de jeugd. Deze trend heeft zich in 2005 

volop doorgezet. Bij de senioren zijn eveneens sportieve successen 

geboekt. Dat is mede te danken aan de vorig jaar opgerichte 

Technische Commissie die ijverig aan de slag is gegaan en al snel 

een steun- en servicepunt is gaan vormen voor atleten en trainers bij 

het bereiken van betere sportieve prestaties. 

Naast de jeugdige coryfeeën Robbert Bal en Rimke de Groot heeft 

Tessa de Niet in 2005 haar visitekaartje afgegeven. Zij werd als Bjuniore 

tijdens de Nederlandse Kampioenschappen Jeugd 1e op de 

100 meter en 3e op de 200 meter. De gouden B-junioren Mink 

Verhaar, Bas Uitbeyerse, Aarbout Melis en Raoul van Haaften zijn 

Nederlands kampioen geworden op de NK estafette 4 x 100 meter. 

Ook in de breedte is de jeugd sterker geworden. Een aantal teams 

kwalificeerde zich voor diverse regionale kampioenschappen en 

selecties. Daar mogen wij als Haag Atletiek trots op zijn. Dat hiervan 

een stimulerend effect uit gaat blijkt uit de toename van het aantal 

kaderleden zoals jury en starters en het enthousiasme waarmee zij en 

vele anderen hun taken vervullen. 

Bij de baancompetitie senioren zijn de dames vorig jaar maar liefst 

van de 2e divisie naar de eredivisie gepromoveerd. De heren kwalificeerden 

zich weliswaar voor promotie naar de eredivisie maar haalden 

de eindstreep net niet. We hebben in de persoon van Pascal van 

Assendelft en Jaïro Duzant 2 deelnemers aan de Wereld 

Kampioenschappen in Helsinki gehad. 

Onze eigen clubevenementen waren zoals vanouds geslaagd. Zo 

maakte de Hague Hurdles onder leiding van Truus van Amstel een 

duidelijke groei. Er waren in 2005 zelfs internationale junioren toppers 

aanwezig. In 2006 wil Truus maar liefst de Olympisch kampioen Liu 

Xiang strikken voor dit evenement. 

Na de komst van een nieuw clubhuis en de verbouwing en uitbreiding 

van de kleedaccommodatie in de afgelopen jaren beschikken we 

sinds de renovatie van onze atletiekbaan eind oktober 2005 over een 

compleet sportcomplex. Dit betekent een positieve impuls voor de 

atletieksport in Den Haag en omstreken en biedt vooral onze aanstormende 

jeugd toekomst. Zelf vind ik dat Haag Atletiek er serieus over 

na moet denken om de organisatie van de Nederlandse 

Kampioenschappen baanatletiek voor senioren in 2008 op zich te 

nemen. Het is realiseerbaar als op tijd met de voorbereidingen wordt 

gestart. Een dergelijke ambitie moet een club als de onze blijven 

tonen. Overigens was de dag van de heropening van onze nieuwe 

atletiekbaan zeer geslaagd. Er werden diverse sportclinics gegeven 

door onze topatleten. Het was een genoegen om jong en oud, 

recreant en wedstrijdatleet door elkaar en met elkaar te zien sporten. 

Dit was het toonbeeld dat Haag Atletiek ondanks de verschillende 

disciplines één vereniging is met wederzijds 

respect voor elkaar. Daarbij wil ik ons vrijwilligerskader 

dat voor een groot deel uit 

wegatleten en recreanten bestaat complimenteren 

voor hun inzet voor Haag Atletiek. 

Zij zijn essentieel voor het voortbestaan van 

onze vereniging. 

Het gaat goed met Haag Atletiek. Laten we 

zo doorgaan in 2006. Tegelijkertijd wil ik 

waarschuwen voor overmoedigheid. We 

moeten waakzaam blijven. Ons trainerskorps 

bijvoorbeeld is kwetsbaar. Ik juich initiatieven 

zoals die van Huib van der Sluis om met 

enige regelmaat te zorgen voor een interne 

cursus algemeen trainer lopen dan ook van 

harte toe. 

Graag wil ik nog melden dat de Hans 

Hendriks beker dit jaar is gegaan naar Eric 

Stijnman wegens zijn verdiensten als organisator 

van de damescompetitie, lid van de 

Stichting Topsport, redacteur van Haagse 

Bluf en mede initiator en lid van de 

Technische Commissie. Hans Coolen heeft 

de vrijwilliger van het jaar beker in ontvangst 

genomen. Ooit sprong hij 2.05 meter hoog 

met een lichaamslengte van 1.78 meter. 

Sinds de jaren 90 is hij trainer waarvan de 

laatste 3 jaren voor de meerkampers en 

mede verantwoordelijk voor de successen 

van onder andere Robbert Bal. Wim Kramer 

en Anja Florusse zijn in de bloemetjes gezet. 

Ik wens ons allemaal veel sportplezier voor 

2006 toe. 

André Moonen, voorzitter 


3

Khalid Choukoud 

een ongeslepen talent 

In november 2004 stond hij nog als thai-bokser in de Haagse sportschool Arif Gym. Inmiddels deed hij 

mee aan het WK veldlopen in het Franse St. Galmier (maart 2005), werd hij Nederlands kampioen 10 km 

op de baan (2005), won hij bij de A-junioren de Warandecross in Tilburg (november 2005), en werd hij 

11e bij de A-junioren en met afstand de beste Nederlander in die categorie op het EK veldlopen, ook al in 

Tilburg (december 2005). Ook op de Sylvestercross op dag 365 van 2005 maakte hij indruk. Zelden 

Voor onze club is het mooiste nieuws bij dit 

alles dat hij sinds 1 november 2005 lid is van 

Haag Atletiek. We hebben het hier over 

Khalid Choukoud (23 maart 1986). Samen 

met zijn trainer Mohamed Ben Sabahia meldde 

hij zich bij de vereniging; ze wilden graag 

overkomen van Sparta en lid worden bij 

Haag Atletiek. Inmiddels zijn zij overdag 

enkele keren per week op de baan aan de 

Laan van Poot te vinden. Overdag inderdaad, 

want Khalid heeft met het oog op zijn ontwikkeling 

als atleet zijn kappersopleiding stopgezet 

en is nu fulltime-atleet. 

‘Ik ben geboren in de buurt van Fez, en ben 

pas in 2000 met mijn ouders naar Den Haag 

gekomen. In Marokko voetbalde ik, maar in 

Nederland ben ik gaan thai-boksen. Ik trainde 

met mijn neef Tarik, die Nederlands kampioen 

is. Hij vond dat ik meer talent had voor 

hardlopen.’ 

Binnen enkele maanden liep 

hij tijdens een baanwedstrijdje 

in Naaldwijk de 3000 meter 

onder de 9 minuten. Daarna 

werd hij met grote voorsprong 

Nederlands kampioen cross 

bij de junioren. Zijn voorsprong 

op de nummer 2 was 

enorm. Gelijk had hij de 

belangstelling van de KNAUbondscoaches. 

Honoré Hoedt 

wilde weten hoe serieus deze 

toen nog geheel onbekende 

atleet bezig was met zijn 

sport. Na een kennismaking van de bond 

met Khalid bleek dat dat wel goed zat. Hoedt 

zond Khalid uit naar de WK cross. Daar 

stond hij dan, in maart 2005, als debutant, zo 

groen als gras, tussen wereldsterren. 

‘Tweevoudig wereldkampioen Khalid Skah 

benaderde mij die dag, maar ik wist met mijn 

verleden in andere sporten nog niet wie dat 

was.’ 

Rachid Ramzi 

In januari en februari is Choukoud samen 

met Mohamed drie weken op hoogtestage 

geweest in Ifran, Marokko. Daar trainde hij 

kende de atletiekwereld in Nederland zo’n snelle doorbraak van een talent. 

samen met de Marokkaanse wereldkampioen 

op de 800 en 1500 meter Rachid Ramzi, 

en een aantal Marokkanen die, geheel volgens 

de geldende trend, inmiddels in een 

nationale selectie op het Arabisch schiereiland 

zijn opgenomen – in dit geval in die van 

Bahrein. ‘tijdens de stage heb ik weer de 

kans gehad veel te leren. Luisteren naar de 

trainingsmethoden van andere, meer ervaren 

lopers én een wereldkampioen, het kan niet 

mooier!’ De stage is zorgvuldig gepland 

geweest, want Khalid en Mohamed hebben 

hun pijlen gericht gehad op het Nederlands 

Kampioenschap 10 kilometer op de weg in 

Schoorl. Die wedstrijd werd drie dagen na 

terugkomst uit Marokko gehouden. 

Daarnaast is er op 5 maart het NK cross 

2006. Een top-drie notering daar kan een 

plekje opleveren in de 

Nederlandse afvaardiging die 

naar het WK cross gaat, dat 

rond 1 april in Japan gehouden 

wordt. ‘Daar hoop ik op; 

ik loop graag in het oranjetenue. 

Ik ben er trots op 

Nederlander te zijn.’ 

Maar er is meer. ‘Ik wil dit jaar 

heel graag uitvinden op welke 

afstand ik nu eigenlijk het 

beste ben. Omdat ik pas zo 

kort train, weet ik dat nog niet. 

Dus ik ga dit jaar een paar 

serieuze 1500-meterraces 

doen, een paar 5000 meters, 

en ook langere wedstrijden. Gek hè, ik loop 

al op hoog niveau, maar weet nog niet eens 

wat mijn hoofdnummer is.’ Vanaf april wordt 

het aantal trainingen weer op het niveau van 

vorig jaar gebracht, zo’n 10 a 11 per week. 

In de wintermaanden is er minder frequent 

getraind, wekelijks zo’n 7 keer. Mohamed wil 

ook verder werken aan het uitbreiden van zijn 

trainingsgroep. Het is de bedoeling dat er 

een kwalitatief hoogwaardige groep ontstaat, 

van atleten met een serieuze, volwassen 

instelling, liefst zodanig dat er naast Khalid 

enkelen gaan deelnemen aan internationale 

wedstrijden. 

Duitsland 

Khalid heeft zich door zijn klasseringen van 

de laatste tijd inmiddels al geplaatst voor het 

EK cross voor atleten onder 23 jaar, komende 

herfst in Duitsland. Als de omstandigheden 

het toelaten, wil hij meer kwalificaties 

afdwingen. ‘Er komt nog heel veel aan. Ik wil 

heel graag mijn titel uit 2005 verdedigen op 

het NK 10 kilometer op de baan; verder is er 

ook nog het NK 5 kilometer op de baan, en 

op dat nummer wil ik dit jaar onder de 14 

minutengrens blijven. En de clubcompetitie 

niet te vergeten! Ik wil graag iets doen voor 

de vereniging waarvan ik lid ben.’ 

‘Tja, en verder…..ik weet dat het nu niet echt 

bereikbaar is, maar ik droom al wel eens van 

deelname aan de EK of WK baanatletiek over 

een paar jaar. En nog verder weg denk je ook 

wel eens stiekem aan de Olympische Spelen. 

Maar de limieten die je moet lopen zijn wel 

erg scherp. Hoewel het wel heel goed gaat, 

ben ik daar nog een behoorlijk stuk van verwijderd.’ 

Waarmee Haag Atletiek na een aantal jaren 

op de langere afstanden weer een atleet 

heeft met internationale potentie! Een feit dat 

de opgaande lijn van de laatste tijd een extra 

impuls geeft. 

Het EK 10 kilometer op de baan voor atleten 

onder 23 jaar (in de zomer van 2007) lijkt voor 

Khalid bereikbaar. De limiet die Khalid moet 

lopen staat op 30.12, en lijkt een reëel doel. 

Zou dat niet een mooi begin zijn van een 

hopelijk lange en succesvolle carrière in de 

internationale atletiekwereld? 

Eric Stijnman, 

(met dank aan het AD) 


5

6 

Robbert-Jan de Graaf en Wendy Spijker: ze 

zijn het snelste koppel van HAAG, zeker op de 

weg. Robbert-Jan doet het de laatste tijd vooral 

goed op de cross, terwijl Wendy in diverse 

regionale en landelijke wedstrijden schittert. 

Maar niet alleen in sportief opzicht heeft het 

tweetal een goede relatie, Amor heeft zich er 

flink tegenaan bemoeid: ze wonen alweer twee 

jaar samen. Ook astrologisch zijn er overeenkomsten. 

Wendy: “Wij zijn allebei Waterman, 

ik bena 16 februari 1976 geboren en Robbert 

4 februari 1973.” 


Robbert-Jan 

en Wendy: 

Running Team 

Op het moment dat Marcel en ik bij Wendy en 

Robbert-Jan waren, stonden in de gang en 

kamer allerlei dozen ingepakt. “Wij gaan binnenkort 

verhuizen, we hebben een huis in 

Pijnacker gekocht”, verklaart Robbert-Jan. 

Al snel zal duidelijk worden dat daar voor hen 

een nieuw leven begint. Een gesprek. 

Wanneer is jullie loopbaan gestart? 

“Ik ben door Frouke gaan lopen”, bekent 

Wendy. Frouke is haar hond, de Friese Stabij, 

(een vroegere stille liefde van Woody, een van 

mijn Cavalier King Charles Spaniels – fvdgn). “Ik 

ging altijd hele stukken met haar wandelen en 

tussendoor wat rennen over het strand. Het 

leek mij toen wel leuk om ècht eens te gaan 

hardlopen. Ik ging naar Haag Atletiek en kwam 

in de groep van Johan Koek terecht. Daar 

bleek, ook tot mijn verbazing, dat ik wel enig 

looptalent had. Mijn eerste wedstrijd op de 10 

kilometer liep ik meteen in 40 minuten”. 

Robbert-Jan: “Eerst heb ik gevoetbald, zoals 

zoveel jongens. Op mijn zeventiende ben ik 

begonnen met lopen. De eerste stratenloop 

waaraan ik deelnam won ik en ik werd daarmee 

meteen een lokale topper. Die loopaanleg had 

ik dus wel, en van het een kwam het ander: Ik 

ging bij een atletiekvereniging trainen, AV Spirit 

in Lelystad. Dat leidde er toe dat ik nationaal 

juniorenkampioen werd, van 1990 tot 1993. Ik 

heb toen ook nog aan de wereldkampioenschappen 

cross in de categorie 19 tot 20 jaar 

meegedaan. Dat was een mooie tijd: aangezien 

mijn trainer in Lelystad training gaf in Zwolle 

werd ik lid van AV PEC 1910 in Zwolle. Daarna 

was het een tijdje relatief rustig op sportgebied. 

Dat had met mijn studie te maken, ik volgde de 

Hogere Europese Beroeps Opleiding, een soort 

HEAO met talen. Ik liep wel voor mijzelf, maar 

miste het sociale ‘sportieve’ contact. Daarom 

zocht ik een vereniging om mij bij aan te sluiten. 

Bij HAAG Atletiek had ik meteen een goed 

gevoel. Het is een heel sociale, gezellige club. 

Lopers zijn toch een leuk slag mensen, en heel 

divers, van schoenmaker tot hoogleraar. Vooral 

om die reden ben ik lid geworden en heb ik in 

korte tijd alle groepen doorlopen, eerst laag, 

groep 8, daarna in een snel tempo 5, 3, 2 en 

uiteindelijk 1. Momenteel loop ik in een groep 

waarin baan en weg zijn samengesmolten, daar 

heb ik Wendy leren kennen”. 

Hebben jullie die sportaanleg van huis uit meegekregen? 

“Mijn ouders waren geen echte sporttypes”, 

zegt Robbert-Jan. “Dus geen idee van wie ik 

het heb, ik kom niet echt uit een sportief nest”. 

En Wendy: “Mijn ouders, en zeker mijn vader, 

fietsen graag. Mijn vader heeft mij wel altijd erg 

gestimuleerd. Hij is ook onze kledingsponsor”. 

Hoe trainen jullie op dit moment? 

Wendy: “Eerst liep ik bij Johan Koek. 

Momenteel train ik bij Martin Dubbeld en Jan 

van den Bos . Ik train op de baan snel en daarbuiten 

in een lager tempo. Binnen de groep zijn 

grote verschillen. De 400 meters loop ik in een 

tijd van 80 seconden, Robbert-Jan in 72 seconden. 

Robbert-Jan: “We trainen allebei in de MILA 

groep; een combinatie van snelle weg- en 

baanatleten. Het is de wedstrijdgroep, en die 

kent meer een baanbenadering, we lopen ook 

niet langer dan 10, maximaal 15 kilometer in 

wedstrijden.”. Wendy: “Al met al ben ik door 

die trainingen binnen relatief korte tijd van de 39 

naar de 36 minuten op de tien gegaan. Maar 

buiten de club lopen we ook. Als het even kan 

trainen we altijd samen, ook met de hond. We 

stimuleren elkaar”. 

Zijn jullie dagelijkse werkzaamheden te 

combineren met de trainingen? 

Wendy: “Ik werk bij de politie, ben brigadier op 

straat. Eigenlijk weer mijn oude job, want ik ben 

een tijdje uit het uniform geweest: ik werd 

rechercheur maar miste al gauw het straatwerk. 

Enige nadeel zijn de onregelmatige diensten, ik 

moet ook nachtdiensten draaien. Ook moet ik 

om de veertien dagen in het weekend werken. 

En dat is wel eens lastig met wedstrijden die 

voornamelijk in het weekend plaatsvinden” 

Robbert-Jan: “Ik werk bij de IND, de 

Immigratie- en Naturalisatiedienst.”. We hebben 

wel een fitnessruimte, daar maak ik wel 

eens gebruik van. Ik train daar na werktijd en 

het is goed te combineren met mijn looptrainingen. 

Ik pak wel mijn rust, want bij wedstrijden 

ga ik héél diep.” 

Bij de politie is toch ook genoeg gelegenheid 

om te sporten? 

“Er is wel een fitnessruimte en een zaal waar je 

kunt basketballen, maar tijdens diensttijd komt

er wat mij betreft weinig van sporten. Er is wel 

een groep die veel sport, maar vooral in eigen 

tijd. Ik denk wel dat er in verhouding tot andere 

bedrijven een relatief grote groep collega’s met 

sport bezig is. We hebben zelfs een sportclub, 

de Haaglandse Politie Sport Vereniging (HPSV) 

die veel organiseren, wandeltochten en dergelijke. 

Hoe ziet een gemiddelde trainingsweek 

er bij jullie uit? 

Wendy: “Dinsdag en donderdag zijn de vaste 

trainingsavonden, maandag is een rustdag. 

Zondag is meestal een fartlektraining met Martin 

Dubbeld en/of Jan van de Bos. Tussendoor af en 

toe een duurloopje en veel wedstrijden! Martin is 

in dat opzicht erg stimulerend, hij wilde graag 

dat ik aan het Zorg en Zekerheidcircuit in Leiden 

deelnam. 

Als je als loper een beetje komt bovendrijven, 

moet je veel reizen. Bevalt dat? 

Wendy: “Ja, dat is juist het leuke van hardlopen, 

je komt nog eens ergens. Zo ben ik in 2002 naar 

Moskou gegaan met Marianne Hoogerbrugge, 

Jenny Commandeur, Liesbeth en Herman 

Kromhout. En twee jaar terug naar Italië eveneens 

in verband met de Ekiden in een ander 

teamverband. 

Robbert-Jan: “In mijn juniorentijd ging ik naar 

Antwerpen, voor de WK cross. Met de MILAgroep 

zijn we vorig jaar naar Luxemburg 

geweest. Dat was een cross op het allerhoogste 

niveau. Ik ben in ieder geval geen laatste geworden. 

Maar het geeft wel weer goed onze plaats 

in de atletiekwereld weer”. 

Hebben jullie nog andere liefhebberijen? 

Wendy: “Sport is sowieso leuk. Lopen uiteraard 

maar ook fietsen en skeeleren. Maar ook ‘bankhangen’, 

voor de TV! En met de hond weg, naar 

de sauna, naar vrienden en vriendinnen, muziek 

luisteren: we hebben best een leuk leventje zo.” 

Robbert-Jan: “En onze wederzijdse familieleden 

wonen nogal verspreid, dus we zijn nogal eens 

op pad. Mijn familie en vrienden zitten vooral in 

Zwolle en Lelystad, Wendy’s ouders in het 

Brabantse Bladel, vlak bij het Vennenbos”. 

Wat zijn jullie sportieve hoogtepunten tot 

dusver? 

Wendy: “Wat mijzelf veel voldoening gaf was dat 

ik bij de competitie in Leiden de 3000 meter heb 

gewonnen. Een ander hoogtepunt was dat ik 

eerste vrouw werd bij de CPC, op de 10 kilometer. 

In een mooie tijd, 36’03’’! Maar inmiddels is 

dat alweer aangescherpt, laatst liep ik in 

Uithoorn 35:57 minuten! 

Robbert-Jan: “Ik verdeel het in twee perioden, 

de periode voor en tijdens HAAG. Vóór Haag 

was het hoogtepunt dat ik meerdere malen 

Nederlandse a-junioren kampioen werd op 

diverse afstanden en de deelname aan de WK 

cross voor junioren waar ik 65e werd in een veld 

van 120 deelnemers. Bij Haag is mijn tijd bij de 

laatste CPC, de halve marathon, een persoonlijk 

triomf: 1’14.03’’. Verder de overwinningen in de 

recente cross wedstrijden. 

En niet in de laatste plaats: dat ik Wendy heb 

leren kennen!” 

Bij HAAG zijn jullie nu de snelsten op de weg. 

Robbert-Jan: “Nou, dat is niet helemaal waar: 

Arno is op de weg iets sneller en Wouter is weer 

wat sneller op de langere afstanden. Op de cross 

ben ik de laatste tijd weer de snelste. Ach, het is 

wel leuk om te winnen, maar heb er geen moeite 

mee als iemand anders op een ander onderdeel 

sterker is. Dat houdt juist de spanning er in! Wel 

leuk vind ik de competitie met andere Haagse 

clubs. Als Haag scoren we heel goed ten opzichte 

van deze andere Haagse clubs. Zo zag ik een 

keer die jongens van het Full Time Running 

Team, die helemaal gesponsord worden en full 

time trainen. Als ik die kan ‘pakken’ geeft mij dat 

wel een bepaalde voldoening.” 

Wendy: “Bij HAAG ben ik momenteel op de weg 

een van de snelste, tot 10 kilometer tenminste, 

want langer loop ik niet. Drissia is nog een stuk 

sneller, ze komt uit de groep van Wim Wouters. 

Regionaal is er wel competitie met Brigitte 

Mulder van de HRR en Carla Ophorst. Marianne 

Hoogerbrugge is trouwens ook snel, maar zij 

geniet momenteel van haar pas geboren dochter. 

Wanneer ga je een marathon lopen? 

“Voorlopig niet! Ik leg mij vooral toe op de tien 

kilometer, een keer per jaar de CPC. Dit jaar wil 

ik daar onder de 36 minuten lopen!” 

Eten jullie nog speciale voeding, vegetarisch of 

zo, Herbalife of andere supplementen? 

“Nee, het lopen is een hobby en dat moet het 

blijven! We hebben gewoon een lekker leven, 

drinken af en toe een wijntje en eten wat we lekker 

vinden. Natuurlijk trainen we wel serieus.” 

Jullie gaan nu verhuizen. Betekent dat het 

afscheid van HAAg Atletiek? 

Wendy: “Nee, dat betekent het niet. We blijven 

bij HAAG. Misschien zullen we iets minder 

komen trainen, maar dan trainen we zelf wat 

meer. We hebben het zo leuk bij HAAG, het is 

een leuke groep, en ach: zó ver weg is Pijnacker 

ook weer niet”. 

Robbert-Jan: “De combinatie van dingen: de 

locatie, duinen, zee, de leuke groep, plus het 

sociale gebeuren en de positieve sfeer binnen de 

club, al die vrijwilligers die zich inzetten, waarderen 

we zozeer dat we geen plannen hebben om 

bij HAAG te vertrekken”. 

Het gesprek loopt ten einde, maar Robbert-Jan 

heeft nog een uitsmijter: 

“En we hebben een primeur voor Haagse Bluf: 

we gaan op 11 augustus trouwen!” 

Fred van der Gon Netscher 

Foto’s Marcel Kemper 


7

8 


Olieboll 

Fotoreportage van

encross 

Lodewijk van Dongen 


9

De meeuwen makrelen loop 

door Ed Campignon

Oliebollencross 

Een van de jaarlijkse hoogtepunten bij HAAG Atletiek is de oliebollencross, gevolgd door de 

Nieuwjaarsreceptie. De cross zelf ging weer over het oude vertrouwde parcours, met de start 

‘op het veldje’ in het Westduinpark, achter de Laan van Poot, en dan via afgezette paardenpaden 

duinopwaarts, vervolgens ‘de zandbak’ in naar beneden en via mulzanderig duingebied 

wederom een paardenpad op terug naar het start/finish-gebied. En dat vier keer. 

Het was een zware loop. De meute, aangevoerd 

door Robbert-Jan, Arno, Henri 

Havinga en Wouter, ging voortvarend van 

start. Al snel ontstond er een flink gat tussen 

Robbert-Jan en de anderen, en ruim 28 

minuten later mocht hij zich winnaar van 

deze pittige cross noemen. Bij de dames 

waren Helmie en Sylvia superieur, maar 

Hizkia Taal gaat de laatste tijd sneller en 

sneller lopen, dus dat wordt spannend de 

komende tijd. Hizkia werd derde, maar eerste 

dame in de seniorklasse. Ook Marleen ging 

weer goed zoals we van haar gewend zijn, 

met Ellen Oostvogel, Margriet Poel en 

Ditta Verhagen niet al te ver achter haar. 

Uw verslaggever behoort zelf tot de ‘flink 

doorstappende middenmoters’ en tot en met 

de tweede ronde liep ik best snel voor mijn 

doen. Daarna zakte ik in. Eigenlijk ligt het 

parcours mij niet, vooral die steile duinheuvel 

op - en dat vier keer - nekt mij iedere keer 

weer. Daar moest ik ook bijna elke ronde een 

stukje wandelen, wat mij kostbare tijd kostte. 

Schrale troost was dat ik niet de enige was 

die er moeite mee had, een enkeling stapte 

zelfs uit. De meeste lopers – opvallend veel 

veertigers en vijftigers – bleven echter in de 

race. Ook mijn groepsgenoten – van groep 

Westbroek/Ramakers - gingen goed. 

Bijzondere pluim verdient wel Henk 

Moesman, die met zijn 65 jaar heel wat jongere 

lopers achter zich liet en naarmate de 

race vorderde steeds sneller liep. Bij de finish 

zag ik zijn rug zeker een kleine vijftig meter 

vóór mij. Hij werd echter ‘slechts’ derde 60 

plusser, want hij moest de voor het hardlopen 

opgegeven Hans Gouweleeuw (eerste 

wedstrijd sinds een jaar!) voor zich dulden, 

evenals de Spartaan Frans Lengkeek. 

Helmie had een beetje pech: ze werd weliswaar 

eerste dame in 35’12’’, maar vlak voor 

de finish schoot er iets in haar hamstrings, 

waardoor ze met pijnlijk vertrokken gezicht 

naar het clubhuis moest strompelen. Daar 

gekomen, koelde ze haar been met een blikje 

frisdrank - ijsblokjes waren er niet - waardoor 

de ergste pijn wegtrok. Inmiddels is ze weer 

hersteld van de blessure en is zij volop in 

voorbereiding voor de marathon. Zij gaat die 

op 9 april in Parijs lopen, samen met een 

paar andere mensen uit haar groep. 


Oliebollencross 7 januari 2006 

Uitslag lange cross 

1 Robbert-Jan Graaf de M 28.47 

2 Arno Doorn van M 29.17 

4 Wouter Winden van M 29.20 

7 Maarten Klein M 31.00 

11 Remco Everaars M 31.42 

13 Eddy Doorschodt M40 31.53 

14 Ron Hack M40 32.12 

15 Jos Euser M 32.17 

22 Martin Dubbeld M50 33.10 

23 Ruud Fabrie M40 33.15 

26 Erik Teunissen M40 33.36 

28 Mark Bovens M40 33.42 

29 Gerdjan Zanten van M40 33.45 

30 ean-Paul Hunen van M40 33.49 

37 Mike Vrolijk M 34.32 

38 Michel Out M40 34.35 

40 Peter Rotteveel M 34.43 

41 Jan Wuister M40 34.44 

43 Paul Castel v.d. M40 35.07 

45 Helmie Ramakers V35 35.12 

47 Henk Kleine de M40 35.17 

48 Mulay Najib M50 35.20 

49 Hugo Jager de M40 35.32 

51 Jeroen Koelewijn M 35.51 

52 Eric Melse M40 35.52 

54 Bert Gerritsma M50 35.55 

55 Carlo Scalzo M 35.56 

58 Jan Bos v.d. M50 36.20 

59 Sylvia Dingemans V45 36.23 

62 Maarten Niet de M50 37.05 

63 Cees Loon van M50 37.08 

65 Mike Kievit de M 37.28 

66 Ron Gijzen van M40 37.30 

68 Ton Westbroek van M50 37.37 

69 Hizkia Taal V 37.40 

73 Paul Oijen van M40 37.50 

75 Antonio Cannavacciuolo M 38.11 

80 Jelle Kleine de M40 38.27 

83 Marleen Westhoff V35 38.49 

84 Erik Holtman M40 38.50 

85 Piet Jonge de M50 38.52 

87 Rob Blijleven M50 38.57 

90 Paul Kruijssen M40 39.03 

92 Leo Tolboom M40 39.14 

93 Wim Hartman M50 39.18 

94 Ellen Oostvogel V35 39.19 

98 Antonio Visser M50 39.37 

99 Hans Gouweleeuw M60 39.38 

100 Erik Meer van der M50 39.44 

102 Henk Kop M50 39.52 

103 Michiel Oosschot M40 39.55 

104 Margriet Poel V35 40.13 

107 Hans Out M50 40.26 

110 Andre Timmerman M40 40.32 

113 Henk Moesman M60 41.03 

115 Ton Gerritsen M50 41.25 

116 Martin Toet M50 41.27 

117 Chris Huizen van M50 41.28 

118 Fred Gon Netscher v.d. M50 41.32 

119 Ditta Verhagen V45 41.35 

120 Rene Plas v.d. M40 41.42 

121 Jans Haandrikman M50 41.51 

124 Nico Mensink M 42.10 

126 214 Marc Verheij M50 42.18 

127 169 Ellen Melse V35 42.21 

129 Ed Campignon M50 42.28 

130 Ank Michels V45 42.29 

132 Mattie Dekkers M40 42.35 

133 Marcel Kemper M40 42.36 

134 Jacqueline Els v.d. V35 42.37 

139 Dick Pak M50 43.31 

141 Margreet Schouten V45 43.35 

142 Jan Scholtes M50 43.37 

144 Isabel Joosen V 43.41 

145 Johannes Boger M40 43.45 

146 Teun Brakel van M60 43.49 

147 Frank Durand M50 43.56 

149 Ellen Lange-Ros de V35 44.15 

151 Jan Kees M50 44.38 

152 Peter Molenaar M40 44.43 

154 Ellen Hilker V35 44.56 

155 Nico Moesman M60 45.13 

157 Ton Pol v.d. M 45.30 

158 Kees Ton M40 45.31 

161 Ed Woensdregt M50 45.35 

162 Paul Bakker M50 45.39 

163 Ed Oosterbaan M40 45.46 

165 Andre Kootstra M 46.01 

166 Renee Teunissen V 46.05 

167 Floor Krullaars M50 46.21 

168 Annemiek Bleumink V 46.27 

169 Bert Toet M50 46.32 

172 Sandra Jellema V35 47.08 

173 Sabine Doekes V35 47.14 

174 Michel Osch van M50 47.21 

177 Freeny Rofekamp V45 47.26 

178 Joost Cuypers M50 47.27 

179 Carel Marcus M40 47.29 

181 Judith Bruggenwirth V 48.06 

182 Maarten Kleijn M60 48.07 

183 Conny Mages V 48.34 

184 Rick Buis M40 48.51 

186 Barry Heemskerk V55 48.57 

187 Joelle Pater V 49.18 

189 Rene Walraven M50 50.32 

190 Gerard Mulder M50 50.47 

191 Ria Durand V45 50.48 

192 Mathilde Mons V35 51.05 

193 Rob Smit M 51.12 

194 Yvonne Essen van V35 51.15 

195 Anneke Kleijn V55 51.22 

196 Albert Verbeek M50 51.44 

197 Peter Jutte M50 52.29 

198 Richard Smit M40 52.30 

199 Jan Hissink M50 52.55 

201 Jacqueline Kroes V35 53.58 

202 Caroline Thoenes V55 58.49 


11

12 

En als het regent, dan pauzeren we 

Als jij Duitsland zegt, dan zeg ik mit, nach, 

bei, seit, von, zu, aus, außer, gegenüber, entgegen. Als ik atletiek zeg, zegt 

een willekeurige jij meestal hardlopen, springen en met dingen gooien. 

En als ik cricket zeg, zegt dezelfde willekeurige jij meestal een onbegrijpelijk 

spel met thee, zon, groen grasveld in Engeland, thee, beetje heen en 

weer wandelen, nog meer thee en onder een parasol langs de kant zitten 

met een kopje thee. Vooral dat laatste laat zich in vóóroordelenland niet snel 

combineren met andere sporten, laat staan met Duitsland. 

Toch lopen er sinds een paar maanden twee 

cricketers op HAAG rond, die graag wat te 

doen willen hebben in de winter en dus hard 

aan hun conditie en snelheid werken. 

Zondag 22 januari namen Ollie de Geus en 

Arthur Koppejan in Dortmund deel aan hun 

allereerste (indoor)wedstrijd. Vroeg in de 

ochtend vertrok er een HAAG delegatie van 

maar liefst vijftien atleten richting Dortmund, 

een indoorwedstrijd als opwarmertje voor het 

NK (junioren). Lang in de auto zitten ben je 

als cricketer gewend, een uitwedstrijd naar 

Tegenbosch, Haarlem, Amsterdam of 

Nijmegen komt vaak voor. De cricketer heeft 

echter één troost in tegenstelling tot atletiek 

sta je bijna altijd langer in het veld dan dat je 

in de auto zit. Bij elkaar zaten we een goede 

vijf uur in de auto en in totaal werd er nog 

geen acht minuten gerend, om precies te zijn 

461,51 seconde. Dat is wel even wat anders 

dan een hele dag in het veld staan, je doet 

dan misschien wel niets, je bent wel bezig. 

Tevens is het bij een cricketwedstrijd wat 

minder chaos dan bij de gemiddelde atletiek 

wedstrijd, 22 mensen zijn namelijk een stuk 

makkelijker te organiseren dan een paar honderd. 

Geef mij, wat dat betreft, dat parasolletje 

maar met een warm kopje thee en een 

wolkje melk. 

HAAG was dus goed vertegenwoordigd, 

zeker bij de 60m van de dames waar maar 

liefst vijf van de zes finale plaatsen door ons 

Kerstboommeerkamp voor junioren 

17-12-2005 Hellas Utrecht 

In het weekend voor Kerst stond de tweede indoorwedstrijd van deze 

winter voor de junioren CD op het programma. 10 junioren deden mee. 


werden bezet, te weten Esther Dankwah (1e 

plaats in 7,42sec); Mami Asante en Pascal 

van Assendelft allebei 7,62sec; Kristel 

Spierenburg op 7,72sec en Eugenie Kool in 

7,92sec. Tessa de Niet haalde, als B-meisje, 

bij de 60m A-junioren nog een mooie 3e 

eindplaats in precies 8 seconden rond. 

Het regende PR’s deze dag, zowel bij de 

dames als bij de heren. Tsambiko Push 

snoepte op de 400 meter met 54,05 een 

goede seconde van zijn oude tijd af en 

Esther mag de eerder genoemde tijd ook als 

PR de boeken in laten gaan. Leomar Davis 

nam de 60m mannen voor zijn rekening, 

maar strandde met 7,04sec in de halve finale. 

Verder liep Tom van der Horst zowel een 

degelijke 400m als 200m bij de B-junioren. 

Bas Uitbeijerse liet op de 60m B-junioren 

tweemaal dezelfde tijd noteren (7,72sec). De 

twee cricketers lieten ook van zich horen: 

twee PR’s de man. Hoe is dat toch mogelijk 

in de eerste wedstrijd van hun leven?? Wat 

een talenten! Goed gedaan mannen. De eerste 

atletiekwedstrijd van het jaar 2006 zit er 

op en met de diverse PR’s is te zien dat de 

trainers goed werk hebben gedaan. 

Tot de volgende keer. Zijt gegroet, 

de muskeTuur 

P.S.Trainer Truus van Amstel en Mami, 

bedankt voor het rijden. 

Jethro pakte met verspringen weer een paar centimeter bij z’n PR. 

Ook Yari kreeg de kogel weer verder dan de vorige keer. Martijn en 

Ramsi hadden hun eerste wedstrijd, en dat ging best wel goed! 

Feodora, Dora en Nina hadden geen spikes bij zich, waardoor de 

prestaties een beetje tegenvielen. Die arme Dora verzwikte ook nog 

haar enkel bij de sprint en ze moest de wedstrijd staken. Gelukkig 

was het wel gezellig! Door de drukte in de hal was er geen tijd voor 

inspringen en kreeg iedereen maar 2 pogingen. Vooral Jimmy en 

Reinier hadden hier last van. Reinier had twee hele mooie vertesprongen, 

maar helaas één ongeldig, zodat hij bleef steken op 4,63 meter. 

Daar zat meer in! Jimmy sprong een mooie evenaring van zijn PR en 

de kogel landde zelfs verder dan de vorige keer. Felicia had duidelijk 

geen last van de drukte in de hal en sprong zonder inspringen meteen 

een PR in haar eerste poging! Iedereen gefeliciteerd met de 

behaalde prestaties! 

Kijkdag 

voor 

pupillenouders 

Zaterdag 4 februari was het zover. Ouders 

van pupillen konden eens komen kijken wat 

er allemaal op een training gedaan wordt. 

Sommige moedige ouders waagden zelfs 

een poging om met de training mee te doen. 

Voordat de training echt begon kregen de 

ouders eerst voorlichting over het reilen en 

zeilen bij wedstrijden van contactouderpersoon 

Mattie Dekkers. Dit ging natuurlijk 

gepaard met een heerlijk stukje taart. 

Na dit praatje gingen de kinderen naar hun 

onderdeel. Hier lieten ze hun ouders eens 

goed zien wat ze allemaal kunnen en nog 

aan het leren zijn. Hopelijk hebben de ouders 

een goed beeld gekregen van de trainingen 

en is een kijkdag voor herhaling vatbaar. 

Enkele reacties van de kinderen tijdens deze 

training: 

Ruben: ”de treeners zijn fet gaaf!!!!” 

Nya: “ik vind het leuk” 

Renée: “we trainen 2x in de week en het 

leukste vind ik sprinten en verspringen” 

Demi: “ik vind verspringen erg leuk en de 

trainers zijn ook erg aardig” 

Jongens junioren D(1e jrs) 

Stnr Naam 60m Ver Kogel punten 

253 Jethro Obot 8.86 4.53 7.91 1517 ptn 

256 Yari van Bekkum 10.53 3.10 5.43 809 ptn 

254 Martijn Kokken ?? 2.96 5.65 494 ptn 

Jongens junioren D(2e jrs) 

258 Reinier Valstar 8.74 4.63 7.27 1527 ptn 

257 Ramsi Saïdi 9.53 4.07 5.50 1160 ptn 

Meisjes junioren D(2e jrs) 

541 Feodora Weinmiller 9.19 3.71 7.66 1276 ptn 

261 Nina Kratina 9.42 3.24 5.15 990 ptn 

262 Dora Rumenjak 3.17 252 ptn 

Jongens junioren C 

252 Jimmy Bal 8.13 4.98 8.27 1783 ptn 

Meisjes junioren C 

259 Felicia Minnaard 8.80 4.39 6.84 1440 ptn

Merel: “ik vind trainingen leuk, maar soms 

erg vermoeiend” 

Roos: “ik vind verspringen en sprinten erg 

leuk en de training is ook leuk; ps Aarnout 

moet nog walvis praten!” 

Bodine:”de treeninge vind ik leuk, vooral verspringen, 

de juffen en meesters zijn erg aardig, 

ze doen het goed!” 

Isabeau, Severine: “wij vinden de juffrouwen 

lief!” 

Livia: “ik vind Sanne heel lief” 

Marnix: “ik wou dat we vaker dit soort lessen 

deden” 

Evi: “ik vind de trainingen altijd heel leuk, de 

trainers zijn allemaal lief, aardig en grappig; 

de spelletjes zijn altijd leuk en spelen met 

mijn vriendinnetjes is leuk” 

Anouk: “ik vond het verspringen het leukst” 

Shelby:”ik vind atletiek leuk, maar soms vermoeiend. 

De trainers zijn ook niet slecht 

behalve als we naar de duinen gaan” 

Casper: “ik vond de training erg leuk maar ik 

vind rondjes rennen niet zo leuk. Het allerleukste 

vind ik de spelletjes” 

Tristan:”ik vond vooral balwerpen zo leuk ik 

vind het heel leuk om 1 rondje te rennen” 

Alle trainers (: “Wij vonden het een geslaagde 

dag!!!” 

Judith Kalter 

Haag Atletiek krijgt een Jeugdhonk 

Al enige jaren wordt er bij Haag 

Atletiek gesproken over een jeugdhonk. 

In de jaren ’90 stond de term 

‘jeugdhonk’ al op de bestuurlijke 

agenda en zelfs op onze website 

staat te lezen dat de club beschikt 

over een prachtig jeugdhonk. 

Maar helaas: het jeugdhonk is nog 

nergens te bekennen. Tijd om 

eens te bekijken of er nog steeds 

behoefte is aan zo’n jeugdhonk en 

of dat ook gemaakt kan worden. 

We krijgen steeds meer jeugdleden. Bij de 

pupillen en de CD-junioren worden de trainingen 

erg druk bezocht. Dat is mooi, want 

er zitten veel talenten tussen en lekker aan 

sport doen is belangrijk. Om ervoor te zorgen 

dat veel jeugdleden dit blijven doen is binding 

met de club noodzakelijk. Als je je thuis 

voelt bij je vereniging kom je iedere keer met 

plezier. De jeugdleden vinden dit zelf ook, 

want trainen is wel leuk, maar het moet wel 

gezellig zijn! Dat betekent dat er voor en na 

de training lekker bijgepraat moet kunnen 

worden en gezellig wat gedronken. Het liefst 

op een stel banken en in een knusse ruimte. 

Kortom, in een jeugdhonk. 

Er is zelfs al een ruimte voor gevonden, 

alleen valt die nog niet zo op. Regelmatig 

worden er fietsen en motoren voor de deur 

gezet. Op de foto’s zie je waar het jeugdhonk 

moet komen, achter de witte deuren op de 

kop van het kleedkamergebouw. Wel moet er 

nog heel wat gebeuren voordat de ruimte 

helemaal opgeknapt is. Het is goed te zien 

dat de ruimte nu wordt gebruikt als opslaghok. 

De helft wordt in beslag genomen door 

drie dikke hoogspringmatten. De andere helft 

staat vol met allerhande rommel, maar ook 

met wat spullen die jeugdleden al beschikbaar 

hebben gesteld zoals twee banken en 

een koelkast. 

Bovendien is de ruimte in gebruik als de 

machinekamer van het kleedkamergebouw. 

Zo staan hier watermeters, boilers en verwarmingsketels. 

De ramen zijn voor een deel 

afgetimmerd. Dit moet straks allemaal netjes 

afgewerkt worden. Dan is er nog ‘het muurtje’. 

Grenzend aan het opslaghok is er nog 

een tweede opslaghok. Als beide ruimtes tot 

één gemaakt kunnen worden, ontstaat een 

ruimte die anderhalf keer zo groot is. Dit zal 

natuurlijk wel het nodige sloopwerk met zich 

mee brengen en niet gemakkelijk zijn. 

Ondertussen heeft de jeugd zelf ook niet stil 

gezeten. Op 17 januari hebben de A-, B- en 

C-junioren een sponsorloop gehouden om 

geld bij elkaar te lopen voor hun eigen jeugdhonk. 

Er kon gesponsord worden voor een 

vast bedrag of afgelegde afstand tijdens een 

coopertest. Het opgehaalde bedrag was 

overweldigend: meer dan 750 euro wisten de 

deelnemers bij elkaar te lopen! Iedereen die 

mee gelopen heeft groot applaus voor jezelf!! 

Hiermee kunnen we zeker een goede start 

maken in de realisatie van het jeugdhonk. 

Of het genoeg is zal snel kunnen blijken: over 

een paar weken komen we met een plan om 

van het jeugdhonk een succes te maken. 

Daar kan het bestuur zich dan over buigen. 

We hebben in ieder geval erg veel zin om na 

jaren nu eindelijk een geweldig jeugdhonk 

uit de grond te stampen! 

Namens de werkgroep Jeugdhonk, 

Dirk Versluis 


13

Nationale C- en D-spelen indoor in Groningen 

Op 28 en 29 januari 2006 werden in de Martinihallen in Groningen de 

nationale C- en D-spelen gehouden. Ook waren er wedstrijden voor de 

A- en B-junioren. Hierbij een verslag van 2 enthousiaste C-juniores. 

Hoi allemaal, 

Het weekend in Groningen was echt super leuk! Sommige kwamen 

op vrijdagavond al aan omdat ze zaterdag al heel erg vroeg op moesten 

om te presteren. De rest arriveerden zaterdag. We verbleven in 

een soort jeugdhuis, samen met sommige ouders. Die zaterdag werd 

er chinees gehaald, dat was erg lekker en gezellig. Na het eten hebben 

we nog wat na gekletst en toen ging iedereen naar bed. 

De volgende ochtend moesten we alweer vroeg op, half zeven!!! Na 

het ontbijt reden we met zijn alle naar de baan. Het was daar echt 

heel erg groot en ontzettend gaaf! Het was echt heel erg leuk om dat 

mee te mogen maken. Sommige van ons hebben daar erg goed 

gepresteerd. Na een lange vermoeiende dag sloten we ons weekend 

af met de McDonald’s... Verder werd iedereen of afgezet bij Haag of 

thuis gebracht. Kortom: GRONINGEN WAS ECHT SUPER SUPER 

LEUK!!!!! 

Mariëlle Sabee en Suzanne de Jager 

Uitslagen HAAG-atleten: 

Jongens junioren D(1e jaars) 

60m 

Jethro Obot 8.76 sec (5e) 

Verspringen 

Jethro Obot 4.55 m (3e) 

Kogelstoten: 

Jethro Obot 10.19 meter (1e 

plaats en CR!!) 

Jongens junioren D(2e jaars) 

60m 

Reinier Valstar 8.97 sec 

Hoogspringen 

Reinier Valstar 1.40 meter (8e) 


Reinier Valstar 4.65 meter (4e) 

Meisjes junioren D(2e jaars) 

60m 

Feodora Weinmiller 9.06 sec 

Nina Kratina 9.28 sec 


Nina Kratina 3.75 meter 

Feodora Weinmiller 3.58 meter 

Jongens junioren C 

60m 

Merijn Schepers 8.52 sec 

800m 

Jasper de Lepper 2:29.91 min 

60m horden 

Thijs van Teylingen 9.91 sec 

Hoogspringen 

Thijs van Teylingen 1.50 meter 


Merijn Schepers 4.63 meter 

Meisjes junioren C 

60m 

Felicia Minnaard 8.64 sec 

Suzanne de Jager 9.26 sec 

Mariëlle Sabee 9.45 sec 

600m 

Laurien Persoon 1:48.43 min 

Sam Boting 1:54.70 min 

60m horden 

Felicia Minnaard 10.44 sec 

Laurien Persoon 10.57 sec 


Felicia Minnaard 4.38 meter 

Laurien Persoon 4.30 meter 

Mariëlle Sabee 4.06 meter 

Jongens junioren B 

200m 

Bas Uitbeijerse 25.19 sec 

400m 

Tom van der Horst 54.43 sec 

Bas Uitbeijerse 54.84 sec 

800 meter 

Remco Peverelli 2.04.88 min 

Pim Persoon 2.16.77 min 

verspringen 

Bas Uitbeijerse 5.11 meter 

Jongens junioren A 

400m 

Tsambiko Pusch 53.28 sec 

polshoog 

Nils Mulder 4.16 meter 

Meisjes junioren A 

kogel 

Rimke de Groot 11.67 meter 

Hardlopers. Doodlopers? 

Als ruiter kom ik vaak hardlopers tegen in de duinen. Allebei zijn 

we bezig met sporten in een mooie, afwisselende omgeving. 

Meestal gaat dit in goede harmonie. De laatste jaren trainen hardlopers 

steeds vaker op de ruiterpaden. Hierdoor komen onze 

sporten soms helaas met elkaar in botsing. 

Het lopen op een ruiterpad is gevaarlijk voor u, de ruiter, het paard 

en de omstanders. Graag wil ik uitleggen waarom. 

Een paard is een vluchtdier en een kuddedier. Dit betekent dat als 

een paard schrikt, vluchten zijn eerste reactie zal zijn. Afhankelijk 

van het soort en het karakter van het paard zal het wegrennen, 

steigeren, omdraaien en wegrennen, wegspringen en in het minst 

erge geval stokstijf blijven staan van schrik. Is dit paard niet alleen, 

dan kan het zijn dat de hele groep op hol slaat met alle gevolgen 

van dien. Een paard is nu eenmaal vele malen sterker dan de 

mens en al gauw zo’n 500 kg zwaar. U begrijpt, het paard wint het 

eerder van de mens in zo’n geval, dan de mens van het paard. 

Daarnaast kan het zijn dat u op een stuk loopt, waar geen goed 

overzicht is. Laatst kwam ik in galop op een smal bebost stuk een 

loper tegen. Het scheelde maar een haartje of diegene had onder 

mijn paard gelegen. De loper kon zich nog net in de bosjes werpen. 

Een paard in galop kan niet – zonder voorbereiding – in één 

tel stil staan. Mijn paard is de rest van de tocht nerveus gebleven 

en bij iedere bocht hield hij er rekening mee dat er iemand de hoek 

om kon komen. Gelukkig is dit incident goed afgelopen... 

Tijdens een andere gelegenheid kwam er onverwachts een hardloper 

de bocht om op het ruiterpad. Mijn paard sprong ruim een 

meter opzij en kwam vlak naast een wandelaar terecht. Wederom 

een incident dat deze keer goed is afgelopen... 

Tot slot is het verboden om als voetganger op een RUITERpad te 

lopen. In de wet staat dat ruiterpaden uitsluitend voor ruiters 

bestemd zijn. 

U begrijpt dat paardrijden op deze manier geen ontspannende 

bezigheid meer is en dat maakt het sporten een stuk stressvoller. 

Ik wil u daarom dringend verzoeken om geen gebruik te maken 

van ruiterpaden om te trainen, maar hiervoor uit te wijken naar het 

strand of andere onverharde paden. 

Eens in de zoveel tijd wordt er ook een parcours over de ruiterpaden 

uitgezet. Graag willen de maneges uit de duinstreek u vragen 

dit aan hen te melden. Nu rijden we met onze paarden de duinen 

in en opeens worden we geconfronteerd met rode linten op de ruiterpaden 

en hordes hardlopers. Daarnaast is het ook op het 

strand vaak druk in de weekenden waardoor we bijna geen ruimte 

meer hebben om te rijden. Wellicht zijn er nog andere alternatieven, 

maar laat het ons in ieder geval even weten als er een loop 

gepland is. Dan kunnen wij ook rekening met u houden. 

Pas op dat u als hardloper geen doodloper wordt. 

Bedankt voor uw aandacht. En wellicht tot ziens in de duinen. 

Nathalie Tekke 

Ruiter van de Madurodam Manege te Den Haag 


15

16 

Hij stond al weer voor de tiende keer op 

het programma: de Meeuwen Makrelenloop 

(10 EM), elk jaar in Scheveningen 

het weekend vóór de kerstviering. 

Het geheim van deze loop laat zich moeilijk 

omschrijven, maar toch verdient de 

organisatie van deze wedstrijd eigenlijk 

een prijs voor de loop die de pure loopbelevenis 

in stand houdt. Hieronder toch 

een poging. 

In mijn hoofd schiet het liedje van het Goede 

Doel me te binnen: ‘Alles draait om de eenvoud, 

als de kachel brandt dan krijg je het 

niet koud’. Dit is eigenlijk ook van toepassing 

op de Meeuwen Makrelenloop: de eenvoud 

draagt bij aan de schoonheid: van het 

omkleden in een havenkeet tot en met het 

nagenoeg ontbreken van enige overbodige 

afleiding onderweg, zoals supporters, overstekende 

kinderen en honden en niet te vergeten 

het gemotoriseerde verkeer. Het blijft 

lastig uit te leggen, thuis of in de kroeg, wat 

er nou zo leuk is aan een klein stukje lopen 

over het strand in winterse omstandigheden. 

Ik denk dat het geheim van de loop, net als 

een goed gerecht, schuilt in de combinatie 

van enkele ingrediënten. Allereerst natuurlijk 

het parcours: het strand, we zouden het als 

Hagenaars bijna uit het oog verliezen, maar 

er is eigenlijk nauwelijks een puurder parcours 

denkbaar. Daar komt in de decembermaand 

de combinatie van wind, slagregens, 

hagels en zandstormen bij. Dit moet in de 

buurt komen van het elfstedengevoel. Om bij 

de woorden van de huisspeaker te blijven: 

Meeuwen 

Makrelenloop 

groot geworden door 

gewoon te blijven 


“Sommige mensen belden mij gisterenavond 

nog op met de vraag of de loop vandaag 

doorging, mijn antwoord daarop was natuurlijk: 

De Meeuwen Makrelenloop gaat altijd 

door!”. Deze omstandigheden zijn voor een 

gemiddelde leek meer dan een reden om het 

strand te mijden, voor de echte loper reden 

om er naar uit te kijken. Een ander ingrediënt 

is de kleinschaligheid. Daar waar lopen 

tegenwoordig aan populariteit toenemen, 

daar verslikken zich veel organisaties in de 

randvoorwaarden die dergelijke grootschalige 

evenementen vergen. Denk aan de halve 

marathon van Egmond, waar je urenlang 

moet wachten op heen- en terugkerende 

bussen, overvolle sporthallen en last but not 

least: een veel te vol parcours, waardoor je 

niet meer je eigen tempo kunt aanhouden en 

het loopplezier per kilometer en extra deelnemer 

recht evenredig afneemt. De 

Meeuwen Makrelenloop met ca. tweehonderd 

liefhebbers (i.p.v. deelnemers) heeft 

hiervan nauwelijks last. Een laatste, niet 

onbelangrijke succesfactor is de erwtensoep, 

de vers gebakken vis en de uiterst 

vriendelijke vrijwilligers, wat de afloop van de 

16 km tot een complete loopervaring maakt. 

Een goede tijd zat er weer niet in bij de 

Meeuwen Makrelenloop dit jaar, maar dat 

was uiteraard vooraf ingecalculeerd met de 

voorspelde windstoten en natte sneeuw in 

combinatie met mijn postuur en gewicht (lid 

van de 2m/>100 kg Haag atletiekselectie). 

Maar net als vorig jaar heb ik er desondanks 

weer volop van genoten. Het is en blijft een 

van de leukste lopen van deze regio en 

eigenlijk veel aangenamer dan bijvoorbeeld 

de veel populairdere halve Marathon van 

Egmond. Vertel dit aan niemand door! 

Want voor je weet komt er een sponsor en 

een ambitieuze organisator, wordt het een 

grootschalig evenement en sta je ook hier 

weer in de rij en word je als een nummer 

behandeld. Ik zou zeggen: vasthouden die 

menselijke schaal en op naar het volgende 

10 Meeuwen Makrelen lopen! 

Nico Mensink 

ERVARINGEN 

VAN TWEE 

LOPERS 

TIJDENS EEN 

BIJZONDER 

SCHEVENINGS 

EVENEMENT

Meeuwen, makrelen, 

snert en 

lekkerbekken 

vandaag wil ik stoempen, snot 

en sterven 

De wind giert rond het huis, hagel slaat 

tegen het raam en het is koud buiten. 

Diep in mijn hart wil ik onder mijn dekbed 

kruipen en verder slapen, de wekker vindt 

echter dat ik op moet staan. 

Het is 17 december en de “Meeuwen 

Makrelen loop” staat op het programma. 

Traditioneel is het weer niet bijster goed op 

deze dag maar wat wil je zo half/eind 

december. Als ik Marcel bel om even af te 

spreken om maar niet met de fiets maar met 

het openbaar vervoer te gaan denkt hij dat ik 

wil afbellen. Niets is minder waar, vandaag 

wil ik stoempen, snot en sterven. 

Wij zijn bij lange na niet de enige die 

ondanks het weer gewoon willen lopen, nog 

ongeveer 300 lopers(waaronder veel 

Haagatleten) komen naar de Scheveningse 

binnenhaven om daar te starten voor een 

tocht van ruim 16 km waarvan 14 over het 

strand naar Monster en terug. 

2005 is alweer de 10e editie en daarom 

maakt de starter er een feestje van, met 

muziek en een gek pak probeert hij ons eerst 

nog wat te vermaken. Dit duurt velen te lang 

en daarom wordt er een gezamenlijk:”lo-pen, 

lo-pen, lo-pen, lo-pen, lo-pen, lo-pen, lo- 

pen,!” aangeheven. De starter begrijpt de 

boodschap en eindelijk worden we ‘weggeschoten’. 

Heel even mogen we genieten van de wind 

in de rug maar dit is slechts van zeer korte 

duur. We gaan 2x rechts en krijgen windkracht 

8 pal tegen. Ondanks dit worden er 

onder elkaar grappen gemaakt en wordt er 

gelachen. Op het strand valt het peloton 

lopers direct helemaal uit elkaar en worden 

er kleine groepjes gevormd. Het strand is 

lastig maar niet echt zwaar. Zelf loop ik het 

eerst deel, tot aan Kijkduin, in een klein 

groepje met onder andere Henk Moesman 

en een paar Sparta-atleten. We lopen een 

prettig tempo, de stemming is goed. 

Vanaf Kijkduin laat ik toch het groepje gaan 

en ga alleen verder. De loop doe ik meestal 

alleen voor de lol en niet omdat er een tijd of 

prestatie op de klokken moet komen. Lekker 

ontspannen loop ik naar het keerpunt en ik 

drink een bekertje sportdrank. 

Als ik omgekeerd ben waait de wind keihard 

tegen, gelukkig vind ik het geen probleem 

om tegen de wind in te ploeteren. Vrij snel 

komt Marcel langs en ik overweeg op hem te 

wachten om samen lekker naar de finish te 

lopen. Nog voor ik dat kan besluiten lopen 

Martin Toet en Sjaak Oosterlaken achter en 

naast me. Sjaak is moe, maar Sjaak mag 

daar best moe zijn. ’s-Ochtends zijn de CPCgroepen 

gestart en heeft hij al training gegeven. 

Hij heeft er al ruim anderhalf uur aan 

training opzitten. Achter mijn niet al te brede 

rug zoekt en vindt hij een beschut plekje. 

Samen lopen we langs de vloedlijn soms 

anderen inhalend die weer aansluiten in de 

groep “Tolboom” en daar ook beschutting 

zoeken van een groep. Vlak voor het verlaten 

van het strand wordt het nog heel even 

zwaar. De wind blaast mij bijna van het 

strand en ik ben blij dat Sjaak mij even tegen 

houdt. 

Ook het laatste deel blijven we bij elkaar en 

gaan na ongeveer 1.20 uur door de onbemande 

finish. Net als wij klaar zijn wordt het 

weer iets slechter, de lopers die nog onderweg 

zijn krijgen een hagelbui op de kop. 

Later lees ik in de Scheveningse courant dat 

door de weersomstandigheden het markeringspunt 

voor het keerpunt verdwenen was. 

Op goed geluk hebben ze positie gekozen, 

iets te vroeg zal blijken, het was ongeveer 

500 meter korter. We gaan snel naar binnen 

en kleden ons om in droge en warme kleding 

en sluiten aan in de rij. Het lopen over het 

strand en door de kou maken hongerig maar 

daar heeft deze organisatie wel iets voor, 

heerlijke snert en lekkerbekjes. Louter opgewekte 

gezichten, niets gezeur, sterke verhalen, 

volgend jaar weer! 

Leo Tolboom 


17

18 

Malta Challenge Marathon 

Evenals vorig jaar nam ik ook in 2005 deel aan de Malta Challenge 

Marathon, waarbij op drie achtereenvolgende dagen wordt hardgelopen. 

De totaal af te leggen afstand bedraagt 42,195 kilometer. Vorig jaar was 

ik in mijn leeftijdscategorie 55+ tweede geworden. Omdat alleen de winnaar 

een prijs kreeg bleef ik met lege handen staan. Gelukkig werd ik met 

het Nederlandse team vierde in het teamklassement en kon ik toch nog 

met een beker naar huis. Dit jaar was ik erop gebrand eerste te worden. 

De loop was gepland in het laatste weekend van november. In september 

werd ik verrast door een brief van Holland International waarin stond dat er 

eind november op Malta een politieke top zou plaatsvinden waarvoor de 

inzet van het complete politiekorps van Malta noodzakelijk was. Zonder 

politiebegeleiding was er geen sprake van dat er hardgelopen kon worden. 

De loop werd daarom een week uitgesteld naar het eerste weekend van 

december. Voor mij was dat niet zo’n probleem. Voor andere deelnemers 

wel, want het regende afzeggingen bij Holland International. Uiteindelijk 

vertrokken we met slechts acht deelnemers (vier mannen en vier vrouwen) 

en begeleider Peter Kortekaas naar Malta. Er is altijd een groot aantal 

Engelsen aan de start, maar dit waren er nu ook veel minder dan normaal. Gelukkig waren er wel 10 goede lopers en loopsters van een atletiekclub 

van het Engelse leger in Duitsland aan de start. In totaal waren er 94 deelnemers ingeschreven, van wie er 85 zouden finishen. 

De eerste etappe vond plaats op vrijdag 2 december in Rabat. De afstand bedroeg 11,195 

kilometer. Van vorige jaren wist ik dat dit een zwaar parcours was met veel klimwerk in de 

eerste vijf kilometer en daarna een lange afdaling. Ik was vergeten mijn stopwatch om te doen 

en ik had daardoor geen benul van de tussentijden. Voor mijn gevoel liep ik goed en dat bleek 

ook bij de finish. Ik had een tijd van 47:31 en dat was precies drie minuten sneller dan vorig 

jaar. Ik had van tevoren opgezocht wie mijn concurrenten waren. Er waren vijf deelnemers in 

de categorie 55+. Ik had startnummers op een briefje geschreven. Drie lopers finishten ver 

achter mij. Nummer vier zag ik niet, dus ik begon me af te vragen of deze man voor me 

geëindigd was. Ik moet hem over het hoofd gezien hebben, want ’s avonds zag ik op de 

uitslagenlijst dat ik alle concurrenten ver achter me gehouden had. Nummer twee lag al bijna 10 minuten achter. Als er geen gekke dingen 

zouden gebeuren kon de winst me bijna niet ontgaan. 

Op zaterdag 3 december moesten we zes kilometer afleggen. In mijn herinnering was dit een heel licht parcours. Ik was echter vergeten dat er 

de eerste drie kilometer nog flink geklommen moest worden, waarna er een lange afdaling naar de finish volgde met aan het slot nog een klein 

klimmetje. Na afloop van deze etappe kreeg ik dan ook verwijtende blikken van landgenoten tegen wie ik gezegd had dat de zes kilometer een 

‘piece of cake’was. Ik liep een tijd van 25:35, een minuut sneller dan vorig jaar en ik vergrootte mijn voorsprong tot een kwartier. 

Op zondag 4 december vond dan de slotetappe over 25 kilometer plaats van Qawra naar 

Valletta. We moesten vroeg opstaan want de start was al om 7:00 uur, dus dat betekende om 

05:00 uur ontbijten. Ik had wat last van mijn rechter bovenbeen. Vermoedelijk iets geforceerd 

tijdens de afdalingen. Heuvelop houdt niemand me bij, maar heuvelaf word ik door iedereen 

voorbij gelopen. Ik denk dat dat te maken heeft met mijn korte pas (de zogenaamde 

Salazarshuffle) die zeer effectief is bij het klimmen maar niet bij de afdaling. Om mijn eindoverwinning 

niet in gevaar te brengen besloot ik weg te gaan op een schema van 1:55 in plaats 

van 1:50 wat ik eerst van plan was. Onderweg hadden we last van de laagstaande zon, want 

het beloofde een prachtige dag te worden.Het ging precies zoals ik me voorgesteld had. Ik 

liep een tijd van 1:54:36. Mijn tijd over de gehele marathon was 3:07:42. Ik werd onbedreigd 

eerste in mijn leeftijdscategorie, want nummer twee verloor in de slotetappe nog 28 minuten. 

Mijn overwinning leverde mij een grote beker op en een tegoedbon van 30 dollar waarvoor ik 

sportartikelen mocht uitzoeken. 

Winnaar overall werd Jonathan Balzan uit Malta met een totaaltijd van 2:27:43 gevolgd door een Engelsman van het Britse leger uit Duitsland. 

Bij de dames won de Maltese Carmen Hili voor de vierde achtereenvolgende keer in een tijd van 2:58:43. De beste Nederlander was een veteraan 

45+ die op eigen gelegenheid naar Malta was gegaan. Hij liep een goede tijd van 2:50, maar hij had de pech dat er een Maltees net een 

minuutje sneller was. Van de Nederlanders die zich via Holland International ingeschreven hadden was ik de snelste. De Nederlanders hadden 

eerste prijzen in de categorieën 55+ en 60+ en in de diverse veteranenklassen bij de dames. In het teamklassement werden de Nederlandse 

dames derde. Dit was niet zo moeilijk, want er hadden zich slechts drie damesteams ingeschreven. 

Ik had me dit jaar drie doelen gesteld, namelijk 10 kilometer lopen binnen 40 minuten, een halve marathon binnen 1:30 uur lopen en de Malta 

Marathon winnen. Ik heb alle doelen gehaald en voor 2006 heb ik de volgende doelen gesteld: 10 kilometer geregeld in 38 minuten lopen en 

de halve marathon binnen 1:25 uur. De Malta Marathon loop ik weer in 2009. Ik ben dan 60 jaar en dan wil ik onder de drie uur lopen. 

Bert Gerritsma 


BERT IN DE LAATSTE KILOMETER HEUVELOP

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

� � �� 

� � �� 

� � �� 

�� 

�� 

�� 

�� 

�� 

� � �� 

�� 

�� 

�� 

� � �� 

Haagse Bluf - clubblad Haag Atletiek

Succes met de City Pier City!! 

Mocht u voor de CPC nog langskomen voor 

een paar nieuwe schoenen, dan krijgt u er 

gratis een paar X-SOCKS bij kado !! 

ZIER RUNNING 

Laan van Meerdervoort 632, 2564 AK Den Haag 

TEL. 070-368 30 74, FAX. 070-323 66 71 

www.zierrunning.nl 

Leden van Haag Atletiek krijgen altijd 10% korting! 

ZIER RUNNING 

adv_cpc_haag.indd 1 13-1-2006 10:19:18 

1 

DEN HAAG

Als je erg prestatiegericht loopt, kom je vaak voor 

dilemma’s te staan: snij ik af over gras of loop ik 

om over asfalt, moet ik extra aanzetten bij wind 

mee of juist krachten sparen voor het wind tegen, 

haal ik in in die bocht of blijf ik erachter hangen 

en ga daarna eroverheen? Kortom, allemaal 

afwegingen. En dat terwijl het zuurstof niet naar 

je hersenen gaat maar naar je longen en je benen. 

Zelfs het gewoon denken is dan al niet zo eenvou- 

dig. Beter is dus, eerst te denken en dan te doen. 

Lopen eenvoudig? 

Daarom zal ik wat vraagstukjes voorleggen 

die jullie, geachte lezers, rustig in je leunstoel 

kunnen oplossen. Het is een prijsvraag, dus 

ik geef passende prijzen weg voor wie de 

meeste vragen goed beantwoordt. 

1e prijs: erg grote fles goed bier; 

2e prijs: grote fles goed bier. 

De reden van de keuze voor bier weet de 

prijswinnaar vast wel, want dit een van de 

antwoorden. Mocht er iemand winnen die 

niet van bier houdt, dan wissel ik het om voor 

een andere prijs, in overleg. 

Genoeg gebeuzeld, ter zake. 

Hier zijn de vragen! 

1 Waarom is voor een lange-afstandsloper, 

bij een zelfde netto hoeveelheid alcohol, 

bier te prefereren boven wijn of jenever? 

2 Nu gelijk maar de moeilijkste vraag. 

Je loopt de halve marathon van Egmond. 

Na 14 km kom je het strand op. Je moet nu 6 

km op het strand. De eerste strook van 50 m 

breedte bestaat uit mul zand waarop je maar 

12 km/u loopt. Daarna komt, vlak langs zee, 

hard zand waarop je 16 km/u loopt. Hoe ga 

je lopen? Vast niet zo kort mogelijk naar zee, 

maar onder een hoek daarmee. Maar hoe 

bereken je nu die hoek....? En wat is die 

hoek? 

3 In een wedstrijd waarin de finish gelijk is 

aan het startpunt, bijvoorbeeld een 800 m op 

de baan, is het nadelig voor je eindtijd als er 

veel wind staat. Waarom is dat eigenlijk zo? 

(Tip: er zijn twee aparte fundamentele 

redenen!) 

4 Hoe kun je in ieder geval theoretisch dit 

nadeel in een voordeel ombuigen (dus juist 

een betere eindtijd scoren dan bij windstil)? 

5 In een wegwedstrijd ben je zo onhandig 

om telkens weer naast iemand in de bocht te 

lopen, waarbij die ander de binnenbocht 

neemt. Je loopt daardoor 60 cm onnodig 

naar buiten. Na deze 10 km, die 20 van deze 

haakse bochten kent, kun je je pr van 40 

minuten net verbeteren. Bovendien probeer 

je die vervelende tegenstander in de eindsprint 

te verslaan. Hoeveel seconden moet je 

goedmaken in die eindsprint? 

6 Te pas en te onpas worden de begrippen 

‘vering’ en ‘demping’ bij loopschoenen 

gebruikt, vaak ook gebruikt men die woorden 

door elkaar zonder onderscheid. Helemaal 

onterecht! Wat zijn de verschillen? En wat 

zijn de invloeden op je prestaties? 

7 Dan nog een vraag voor de echte 

insiders. Ikzelf vind onze nieuwe baan een 

geweldige verbetering en verwacht veel 

minder achillespeesblessures (de eerste 

ervaringen zijn wat dat betreft al gunstig). 

In ieder geval twee mensen binnen onze club 

zijn het niet met me eens. Noem óf de twee 

aansprekende personen binnen onze vereniging 

die het niet met me eens zijn, óf noem 

twee argumenten die ze gebruiken. Of noem 

het allemaal, voor de bonuspunten. 

Toch wel wat pittige vragen, niet? Inzicht, 

loopervaring, wiskunde, mechanica, clubkennis, 

het helpt allemaal bij deze vragen. 

En niks geen multiple choice, kom er maar 

zelf achter! Ik verwacht weinig inzenders met 

‘alles goed’, maar wie weet... Het zou me 

niets verwonderen als er goede antwoorden 

blijken te bestaan die ik nog niet bevroedde. 

Inzendingen graag mailen naar: 

janvandenbos@xs4all.nl 

Graag even erbij vermelden als je toevallig 

natuur- of wiskundige of biomechanicus of 

iets vergelijkbaars bent, want dan verminder 

ik je puntentotaal met 1. 

In het volgende clubblad komen de antwoorden, 

als tenminste de clubbladen niet elkaar 

‘overlappen’. Over de juistheid van de 

antwoorden valt, in tegenstelling tot wat 

gebruikelijk is, wel te corresponderen. 

En als niemand oplossingen instuurt, nou ja, 

die bier lust ik zelf ook wel hoor. 

Jan van den Bos 


Foto Lodewijk van Dongen 

! ! ! OPROEP ! ! ! 

Anneke, Arie, Jan, Joke, Peter, 

Pim, Michiel, Ton, Helmie, Wendy, 

René, Judith, Karel, Remco, 

Ria, Kees, Bert, Felicia, Pieter, 

Richard, Sanne, Rob, Marcel, 

Rimke, Marianne, Wim, Parcella, 

Suzanne, Peter, Henk, Els, Wendy, 

Wouter, Jan, Nico, Barend en alle 

anderen… 

…vergeten jullie niet om iets te 

schrijven over de CPC!! 

21

22 

Z O R G E N Z E K E R H E I D C 

Persoonlijke 

records MILAgroep 

sneuvelen 

in Leiden 

Na de goede prestaties op de Ter Specke loop in 

Lisse op 4 december jl., waren de verwachtingen 

binnen de Mila wedstrijdgroep wederom hoog 

gespannen. Bij Leiden Atletiek stond op zondag 

15 januari de tweede wedstrijd van het Zorg en 

Zekerheid circuit op het programma. Een goede 

voorbereiding in december, waar een aantal prima 

wedstrijdresultaten werden geboekt, moest de 

basis voor succes gaan vormen. We waren met 15 

atleten sterk vertegenwoordigd op de verschillende 

afstanden. “Toch weer mooi om die opvallende 

groen/gele trainingspakken te zien!”. 

Bij de wedstrijd was er wederom keuze tussen 

korte, midden en lange afstand (resp. 

een ronde van 5, 10 of 15km). Het parcours 

met start en finish op de door rijpvorming 

glad geworden atletiekbaan slingerde 

gedeeltelijk door de Leidse Hout over stukjes 

onverharde weg en leek op voorhand lastig. 

Het was prima loopweer: koud, maar weinig 

wind en een volop schijnend winterzonnetje. 

5 KM 

Op de 5km liepen de talentvolle B-junioren 

Remco Peverelli en Pim Persoon naar een 

top 10 klassering waarbij ze elkaar onderling 

weinig toegaven. Ze kwamen iets tekort op 

Michel Out die weer in vorm aan het komen 

is. Hetzelfde kan gezegd worden van midden-afstand 

atleet Jan Zwart die, met een 

tijd van net onder de 20 minuten, zijn eerste 

wedstrijd liep sinds hij de Mila-groep is 

komen versterken. Bij de overige Haag deelnemers 

viel de prestatie op van Hicham 

Sagair met een 9e plaats bij de heren 20+ en 

de 34e plaats van Rene van der Plas in 

dezelfde klasse. Verder op de korste afstand 

een opvallende prestatie van juniore Parcella 

van der Plas die bij de meisjes 16-19 jaar 

naar een derde plaats snelde. “Goed werk, 

Parcella!”. Jong talent te over bij Haag! 

10 KM 

De meest opvallende prestaties van de dag 

kwamen op naam van de dames waar we 

een geheel groen/geel podium te zien kregen. 

Een trotse trainer mocht de prijsuitrei- 


king van commentaar voorzien en dat was, 

voor mij persoonlijk toch wel een heel leuk 

moment. Winst voor Wendy van der Spijker 

die zeer sterk liep en haar persoonlijk record 

evenaarde. De 35’r komt er aan! Ze werd 

gevolgd door Aster Schueler die een onregelmatige 

race, sterk wist te eindigen. Ze 

greep het zilver! Aster lijkt nu de vruchten van 

haar trainingsinzet te plukken en mag zeer 

tevreden zijn over haar prestatie! De derde 

plaats was voor Jiska Monshouwer. Zij liep in 

haar slechts korte loopcarrière haar derde 

serieuze 10km en scherpte opnieuw haar 

persoonlijk record aan. Dit met dank aan 

superhaas Lodewijk van Dongen, die op het 

einde nog alles in het werk moest stellen om 

haar missie te doen slagen. Een 3e plaats 

betekende voor Jiska een podiumdebuut. 

We mogen nog veel van haar verwachten! 

Bij de mannen viel de 4e plaats van Arno van 

Doorn op. Op het einde kwam hij net iets te 

kort voor een podium plaats en moest clubgenoot 

Mohamed Garouj in de eindsprint 

voor laten gaan. Desondanks kan hij op een 

goede wedstrijd terug kijken al was hij zelf 

niet helemaal tevreden. Het mag wat hem 

betreft nog wel wat sneller. Voor het klassement 

heeft hij in elk geval goede zaken 

gedaan. Het zat er al een tijdje aan te komen, 

een dik persoonlijke record voor Bengt Arne 

Hulleman die voor het eerst de magische 40 

minuten barrière wist te slechten. Ook voor 

hem geldt dat zijn goede trainingsinzet en 

arbeid is beloond. De overige atleten presteerden 

allen volgens verwachting waarbij de 

prestatie van Mark Bovens er uit springt. Hij 

wil de volgende wedstrijd een 37-er lopen. 

Michiel Oosschot had zijn handen vol aan 

Aster. Henk Verploegh lijkt zijn blessure er 

onder te hebben. Dan wel geen lid van onze 

groep, maar de mooie 4e plaats van Bert 

Gerritsma bij de heren 50+ is het vermelden 

waard. 

15 KM 

Op de langste afstand wederom een sterk 

optreden van Wouter van Winden. Hij liep in 

een zeer goed opgebouwde wedstrijd naar 

een tweede plaats overall. Hij moest de winnaar 

Ibrahim Aytraho voor zich dulden, maar 

hij krabbelde wel enkele seconden van zijn 

persoonlijk record af. Als hij zich zo blijft verbeteren 

dan komt overall winst binnen 

bereik. Ook deed hij goede zaken voor het 

circuit door winst bij de heren senioren. 

Robbert-Jan de Graaf wist zich ook in de top 

10 overall te nestelen. Na zijn successen in 

de crossen was hij wel weer eens aan “wat 

langers” toe zonder al te diep te hoeven 

gaan. Kort achter Rob finishte Eddy 

Doorschodt in een spannende eindsprint met 

een andere deelnemer. Dit leverde hem de 5e 

plaats bij de veteranen op. “Eddy, je hebt 

goede circuitzaken gedaan!” Andere deelnemers 

namens Haag waren Mike Vrolijk en 

Ton van Westbroek. 

We kunnen terug kijken op een wedstrijd 

waar we ons op alle afstanden op niveau 

hebben laten zien! De uitslagen van de 

Haagatleten vind je op de website. 

Martin Dubbeld 

Wisselende 

omstandigheden 

in Uithoorn 

Op zondag 29 januari stond in Uithoorn alweer de 

derde wedstrijd van het Zorg en Zekerheid Circuit 

op de kalender, de zogenaamde Kenwood Run. 

Deze loop staat bekend om zijn sterke deelnemersveld 

met name op de langste afstand de 10 

Engelse Mijl. Met een prijzenpot van 225,- voor de 

winnaar bij de heren en een bonus van 700,- voor 

het verbreken van het parcoursrecord kan deze 

loop altijd rekenen op een paar snelle mannen. 

Na het verbreken van vele persoonlijke records in 

Leiden waren ook bij de atleten van de MILAgroep 

van Jan van den Bos en Martin Dubbeld de 

verwachtingen weer hooggespannen. 

Helaas was de afvaardiging deze keer iets 

kleiner dan in Leiden, vanwege een aantal 

zieken en/of vakantie. Maar ook in het verre 

Uithoorn trokken de groen/gele trainingspakken 

weer veel bekijks! Gewoontegetrouw 

kon weer een keuze worden gemaakt uit een 

korte, midden en lange afstand (5km, 10km 

of 10em). Met temperaturen rond het vriespunt 

en een onverwacht sterke wind was het 

afwachten wat het zou gaan worden. 

5 KM 

Twee atleten die op hun weg retour zijn na 

een langere periode van blessures hadden 

deze wedstrijd uitgekozen om weer eens te 

testen hoe het lichaam zich zou houden in 

een wedstrijd. Recente nieuwkomer Pascal 

van Troost liep met een tijd van 17.07 minuten 

een zeer sterke wedstrijd, die hem uiteindelijk 

de 11e plaats opleverde! Ook Eric 

Stijnman wist onder de 20 minuten te blijven 

en finishte na 19.49 minuten. Beide heren 

hebben de weg naar boven weer gevonden.

I R C U I T 

10 KM 

In Leiden wisten de dames van HAAG al het 

gehele podium voor zich op te eisen en dat 

werd in Uithoorn nog eens dunnetjes over 

gedaan! 

Drissia Nadym won de wedstrijd met 35.26 

minuten, hoewel ze onderweg toch nog 

enige last ondervond van haar blessure. Het 

vuurwerk kwam echter van de dames achter 

haar; zoals reeds verwacht na de wedstrijd in 

Leiden, liep Wendy van de Spijker een nieuw 

persoonlijk record in 35.57 minuten! Ook 

Aster Schueler verbeterde zich met een dikke 

minuut tot 40.21 minuten, zij stond dan ook 

te stralen op het podium. Alle drie dames 

deden uiteraard zeer goede zaken voor het 

klassement, waarin zij dan ook stevig de 

eerste drie plaatsen in handen hebben. 

Helaas had Jiska Monshouwer een iets 

mindere dag en konden de haas-werkzaamheden 

van Lodewijk van Dongen haar dit 

keer niet naar een nog scherper PR brengen. 

Maar met een vijfde plaats in het klassement 

doet ook zij zeker nog mee. 

Arno van Doorn en Mohamed Labequira 

moesten de eer van HAAG verdedigen bij de 

mannen op de 10 KM, met een zesde en eerste 

plaats in resp 33.40 en 31.54 minuten 

deden zij goede zaken voor het groen-geel. 

Bengt-Arne Hulleman blijft zich verbeteren 

en met opnieuw een tijd onder de 40 minuten 

(39.23) liep hij weer een PR. De grens van de 

39 minuten komt nu in zicht. Mark Bovens 

had helaas teveel last van zijn blessure en 

moest zijn aanval op een tijd in de 37 minuten 

al vroeg in de wedstrijd staken, een tijd 

onder de 40 minuten (39.41) zat er echter 

nog wel in. 

10EM 

Gelet op het eerder genoemde sterke deelnemersveld 

op de 10EM had Wouter van 

Winden besloten om deze wedstrijd te laten 

lopen, omdat voor het klassement deze wedstrijd 

toch geen toegevoegde waarde zou 

hebben. Van de MILA-groep liep alleen Eddy 

Doorschodt de 10 Engelse Mijl en met de tijd 

van net boven het uur liet hij weer eens zien 

waartoe hij in staat is. Verder verdient de 

prestatie van Helmie Ramakers (1 uur en 5 

min) een vermelding. Omdat Kristijna Loonen 

de wedstrijd in het overall-klassement won, 

werd Helmie derde bij de dames-masters. 

In de breedte heeft HAAG dus weer goed 

gepresteerd! 

Bengt-Arne Hulleman 

Apeldoorn On The Buses 

Zaterdag, 08.15 uur PM, Laan van Poot. 

Een grote dubbeldeks touringcarbus stond 

gereed om een groot aantal Haagatleten 

naar Apeldoorn te vervoeren voor de traditionele 

Midwintermarathon. Ed Woensdregt 

had dit geregeld, helemaal top natuurlijk. 

Zelf kreeg hij er een schoolreisjesgevoel bij, 

hij zal niet de enige zijn geweest. Iets over 

half negen vertrok de afgeladen bus, vakkundig 

en beheerst bestuurd door chauffeur 

Gijs, naar verluidt een vroegere Haagatleet. 

De planning was om kwart over tien bij de 

kazerne te arriveren, maar een flinke file 

zorgde ervoor dat dit een kwartiertje later 

werd. Nog ruimschoots op tijd, want de 

mini-marathon (18 kilometer) vertrok om half 

twaalf, de HELICON Asselronde (27,4 kilometer) 

en de hele marathon om twaalf uur. 

Tijd zat om ons nog rustig om te kleden en 

iets te gebruiken in de welvoorziene kantine. 

Chauffeur Gijs zou bij de bus blijven, dus we 

konden onze spullen gewoon in de bus laten 

staan. En dan naar de start, ik liep met Henk 

Jagersma een stukje op. Naderhand hoorde 

ik dat ‘mijn’ groep in een ander gebouw zat 

en dat ze nog op mij hadden gewacht. 

En dan de loop. De meesten deden de minimarathon, 

een aantal de HELICON 

Asselronde en slechts één persoon van onze 

vereniging (Paul Wobbe, maar die was met 

eigen vervoer gekomen) de hele marathon. 

Hoe iedereen heeft gepresteerd? Zie onze 

site en www.midwintermarathon.nl. 

Zelf was het niet mijn bedoeling ‘een tijd’ te 

lopen, ik zag het zuiver als een – zij het intensieve 

– duurtraining, ik zou al blij zijn als ik de 

afstand van bijna 28 kilometer kon volbrengen. 

Per slot van rekening is het minstens 

dertien jaar geleden dat ik zó lang achter 

elkaar had gelopen. In die opzet ben ik 

geslaagd. De tijd was inderdaad niet geweldig 

(netto 2 uur, 23 minuten en 40 seconden), 

maar ik was tevreden. Ik had steeds iets 

meer dan vijf minuten per kilometer gelopen, 

kwam op de halve marathon uit in 1’50’’ en 

nog wat. Er waren erg zware stukken bij, 

zoals het gedeelte langs de autoweg – het 

parcours was overigens mooi, veel bos en 

heidegebied – waar de weg kilometers lang 

omhoog ging. ‘Vals plat’ heet zoiets. 

En bij het 23 kilometerpunt was ook weer 

zo’n zwaar gedeelte, waar ik kreunend en 

vloekend trachtte te overleven. Maar goed, 

we hebben het gered. 

En – ik zou bijna zeggen: uiteraard – viel 

Helmie in de prijzen. Ze werd derde dame in 

een fraaie 1 uur en 52 minuten. Toen zij met 

haar trouwe aanhang bij de bus arriveerde, 

zeiden de bloemen mij al genoeg. 

Tijdens de terugweg – om 16.00 uur vertrok 

de bus - werden veel snacks rondgedeeld, 

worst, kaas, dadels, gehaktballetjes, chips 

en nootjes. En er was bier en wijn, een 

tractatie van een jarige, Jan Kees! Dus werd 

er gezongen en er was muziek uit de radio, 

de betere ‘oude lullenmuziek’ van The Doors, 

Queen, Metallica en Abba. 

Om 18.00 uur was de bus weer terug en 

daarmee was aan een sportief schoolreisje 

een eind gekomen…. 



23

24 

Wanneer je (meer) gaat bewegen zal je 

lichaam meer energie nodig hebben. Het 

mooie is dat hoe meer energie je nodig 

hebt, hoe beter je lichaam gaat aangeven 

hoeveel en wat het nodig heeft. Wanneer je 

dus goed naar je lichaam leert luisteren zal 

je makkelijker op gewicht blijven wanneer 

je meer energie gaat verbruiken. 

Van sporten moet je lichaam herstellen. Na 

een training zorgt rust en een goede voeding 

voor een optimaal herstel. Wanneer de juiste 

voedingsstoffen hiervoor niet beschikbaar 

zijn zal het lichaam minder snel zijn reserves 

aanvullen en de kleine beschadigingen repareren 

die door het trainen zijn ontstaan. 

Hierdoor wordt het herstel vertraagd 

Eetpatroon voor lopers 

Voeg meer (langzame) koolhydraten toe aan 

je voeding zoals zilvervliesrijst, meergranenpasta 

en volkorenbrood. Een isotone sport- 

GOEDESTART-SHAKE 

(drankje 1 persoon) 

Ingrediënten: 

1 kiwi 

1 rijpe banaan 

1 sinaasappel 

1 el mango-limoen-meloen siroop 

(fles a 580 ml, lessini) 

100 ml karnemelk 

staafmixer of blender 

Bereiden: 

Kiwi en banaan schillen en in stukken 

snijden. Sinaasappel uitpersen. 

Fruit met sinaasappelsap in blender 

pureren of in maatbeker doen en 

met staafmixer pureren. 

Siroop en karnemelk bij fruitpuree 

schenken en geheel tot luchtige 

shake mixen. Shake in hoog glas 

schenken en direct opdrinken. 

Bereiden ca. 5 minuten 

Bevat per eenpersoonsportie 

215 kcal, 6 gr. eiwit, 1 gr. vet., 47 gr. 

koolhydraten 

drank is nuttig tijdens het sporten en na het 

sporten. Als limonade achter de computer 

heeft het echter geen positief effect. Drink 

geen alcohol tot vier uur na een training. 

(oeps daar gaat de baromzet) Eet een goede 

voeding met voldoende groente en fruit en 

veel koolhydraten zoals pasta, brood en rijst. 

Verdeel je maaltijden over meer kleine maaltijden 

per dag. Hierdoor wordt het herstel 

bevordert. Check of je dagelijks voldoende 

energie binnenkrijgt. Je zult niet de eerste 

AMERIKAANSE 

PANCAKES 

(ontbijtgerecht 1 persoon) 


75 gr. zelfrijzend bakmeel 

1 tl witte basterdsuiker 

1 ei 

100 ml karnemelk 

1 el vloeibare of gesmolten boter 

1 el schenkstroop butterscotch (fles 

van Gilse) 

koekenpan met antiaanbaklaag 

Bereiden: 

In beslagkom bakmeel, basterdsuiker 

en mespunt zout mengen. In midden 

van bakmeel kuiltje maken. In kom ei 

met karnemelk loskloppen. Eimengsel 

in kuiltje schenken en geheel vanuit 

kuiltje met garde tot dik, glad beslag 

mengen. 

In koekenpan boter op matig vuur 

verwarmen. Helft van beslag in pan 

scheppen en pan even ronddraaien 

zodat beslag iets uitvloeit. 

Pannenkoekje in ca. 2 min. per kant 

gaar bakken. Van rest van beslag 

tweede pancake bakken. 

Pannenkoekjes op bord leggen en 

schenkstroop erover schenken. 

Bereiden ca. 15 minuten 

Bevat per eenpersoonsportie 

490 kcal, 19 g eiwit, 15 g vet, 71 g 

koolhydraten 

zijn die zijn vetvrije massa kan verhogen en 

beter gaat presteren door meer te eten. Laat 

tekorten in je voeding en in je lijf opsporen. 

Voor de training 

Eet voor je training niet te zwaar. Wanneer je 

langer traint kun je meer hebben maar doordat 

een training in het begin al gauw intensief 

is moet je na twee uur voor de training geen 

grote maaltijd eten. 

Tijdens en na de training 

Na de training moet je altijd wat drinken en 

wat eten. Zelfs als de training laat op de 

KWARK MET VERSE 

VRUCHTEN (4 personen) 


225 gr magere kwark 

1,5 dl magere of halfvolle melk 

1 à 2 eetlepels sinaasappel- of 

citroensap 

1 appel 

1 sinaasappel 

1 banaan 

eventueel basterdsuiker of vloeibare 

honing 

Bereiden: 

Klop de kwark luchtig met de melk en 

het sinaasappel- of citroensap. Maak 

de vruchten schoon, snijd ze in stukjes 

en schep ze voorzichtig door het 

kwarkmengsel. Proef of u er nog wat 

suiker of honing door wilt. 

Voedingswaarde per portie: 

530 kJ (126 kcal), 1 gr vet, 8 gr eiwit 

en 41 gr koolhydraten. 

avond is. Eten en drinken na de training versnelt 

het herstel en het is een fabel dat je 

aankomt van laat eten. Voorbeeld van wat je 

kunt nemen is een glas karnemelk of magere 

melk en een krentenbol. 

Drink na een loopje liever isotone dorstlesser 

om vocht en koolhydraten snel aan te vullen 

dan energiedrank. Met een isotone dorstlesser 

vul je snel vocht en koolhydraten aan. 

Drink tijdens trainingen altijd een isotone 

dorstlesser. Op de baan kun je gemakkelijk 

een bidon bij je tas zetten. Tijdens een lange 

duurloop kun je één van de vele systemen 

uitproberen zoals een bidonhouder op je rug 

of kleine flesjes aan een riem. 

Na een training moet je meteen vocht en 

koolhydraten aanvullen. Dit gaat het beste 

met een bidon isotone dorstlesser die thuis 

op je wacht of in je sporttas zit. 

Afvallen en hardlopen 

Wanneer je wilt afvallen moet je niet te weinig 

eten want dat staat lekker trainen en 

opbouw van spieren in de weg. 

Zie het lopen niet als de manier om af te vallen. 

Dat is een slechte motivatie. Lopen moet 

je leuk (gaan) vinden anders kun je beter een 

andere sport zoeken die beter bij je past. 

Wanneer je je vetpercentage omlaag brengt 

zul je merken dat het lopen gemakkelijker 

gaat. Overdrijf niet, bij een te laag percentage 

ben je sneller ziek. 

Leo Tolboom 


24

Persoonlijke records MILA- groep sneuvelen in Leiden - Haag Atletiek

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?