Persoonlijke records MILA- groep sneuvelen in Leiden - Haag Atletiek

18
Malta Challenge Marathon
Evenals vorig jaar nam ik ook in 2005 deel aan de Malta Challenge
Marathon, waarbij op drie achtereenvolgende dagen wordt hardgelopen.
De totaal af te leggen afstand bedraagt 42,195 kilometer. Vorig jaar was
ik in mijn leeftijdscategorie 55+ tweede geworden. Omdat alleen de winnaar
een prijs kreeg bleef ik met lege handen staan. Gelukkig werd ik met
het Nederlandse team vierde in het teamklassement en kon ik toch nog
met een beker naar huis. Dit jaar was ik erop gebrand eerste te worden.
De loop was gepland in het laatste weekend van november. In september
werd ik verrast door een brief van Holland International waarin stond dat er
eind november op Malta een politieke top zou plaatsvinden waarvoor de
inzet van het complete politiekorps van Malta noodzakelijk was. Zonder
politiebegeleiding was er geen sprake van dat er hardgelopen kon worden.
De loop werd daarom een week uitgesteld naar het eerste weekend van
december. Voor mij was dat niet zo’n probleem. Voor andere deelnemers
wel, want het regende afzeggingen bij Holland International. Uiteindelijk
vertrokken we met slechts acht deelnemers (vier mannen en vier vrouwen)
en begeleider Peter Kortekaas naar Malta. Er is altijd een groot aantal
Engelsen aan de start, maar dit waren er nu ook veel minder dan normaal. Gelukkig waren er wel 10 goede lopers en loopsters van een atletiekclub
van het Engelse leger in Duitsland aan de start. In totaal waren er 94 deelnemers ingeschreven, van wie er 85 zouden finishen.
De eerste etappe vond plaats op vrijdag 2 december in Rabat. De afstand bedroeg 11,195
kilometer. Van vorige jaren wist ik dat dit een zwaar parcours was met veel klimwerk in de
eerste vijf kilometer en daarna een lange afdaling. Ik was vergeten mijn stopwatch om te doen
en ik had daardoor geen benul van de tussentijden. Voor mijn gevoel liep ik goed en dat bleek
ook bij de finish. Ik had een tijd van 47:31 en dat was precies drie minuten sneller dan vorig
jaar. Ik had van tevoren opgezocht wie mijn concurrenten waren. Er waren vijf deelnemers in
de categorie 55+. Ik had startnummers op een briefje geschreven. Drie lopers finishten ver
achter mij. Nummer vier zag ik niet, dus ik begon me af te vragen of deze man voor me
geëindigd was. Ik moet hem over het hoofd gezien hebben, want ’s avonds zag ik op de
uitslagenlijst dat ik alle concurrenten ver achter me gehouden had. Nummer twee lag al bijna 10 minuten achter. Als er geen gekke dingen
zouden gebeuren kon de winst me bijna niet ontgaan.
Op zaterdag 3 december moesten we zes kilometer afleggen. In mijn herinnering was dit een heel licht parcours. Ik was echter vergeten dat er
de eerste drie kilometer nog flink geklommen moest worden, waarna er een lange afdaling naar de finish volgde met aan het slot nog een klein
klimmetje. Na afloop van deze etappe kreeg ik dan ook verwijtende blikken van landgenoten tegen wie ik gezegd had dat de zes kilometer een
‘piece of cake’was. Ik liep een tijd van 25:35, een minuut sneller dan vorig jaar en ik vergrootte mijn voorsprong tot een kwartier.
Op zondag 4 december vond dan de slotetappe over 25 kilometer plaats van Qawra naar
Valletta. We moesten vroeg opstaan want de start was al om 7:00 uur, dus dat betekende om
05:00 uur ontbijten. Ik had wat last van mijn rechter bovenbeen. Vermoedelijk iets geforceerd
tijdens de afdalingen. Heuvelop houdt niemand me bij, maar heuvelaf word ik door iedereen
voorbij gelopen. Ik denk dat dat te maken heeft met mijn korte pas (de zogenaamde
Salazarshuffle) die zeer effectief is bij het klimmen maar niet bij de afdaling. Om mijn eindoverwinning
niet in gevaar te brengen besloot ik weg te gaan op een schema van 1:55 in plaats
van 1:50 wat ik eerst van plan was. Onderweg hadden we last van de laagstaande zon, want
het beloofde een prachtige dag te worden.Het ging precies zoals ik me voorgesteld had. Ik
liep een tijd van 1:54:36. Mijn tijd over de gehele marathon was 3:07:42. Ik werd onbedreigd
eerste in mijn leeftijdscategorie, want nummer twee verloor in de slotetappe nog 28 minuten.
Mijn overwinning leverde mij een grote beker op en een tegoedbon van 30 dollar waarvoor ik
sportartikelen mocht uitzoeken.
Winnaar overall werd Jonathan Balzan uit Malta met een totaaltijd van 2:27:43 gevolgd door een Engelsman van het Britse leger uit Duitsland.
Bij de dames won de Maltese Carmen Hili voor de vierde achtereenvolgende keer in een tijd van 2:58:43. De beste Nederlander was een veteraan
45+ die op eigen gelegenheid naar Malta was gegaan. Hij liep een goede tijd van 2:50, maar hij had de pech dat er een Maltees net een
minuutje sneller was. Van de Nederlanders die zich via Holland International ingeschreven hadden was ik de snelste. De Nederlanders hadden
eerste prijzen in de categorieën 55+ en 60+ en in de diverse veteranenklassen bij de dames. In het teamklassement werden de Nederlandse
dames derde. Dit was niet zo moeilijk, want er hadden zich slechts drie damesteams ingeschreven.
Ik had me dit jaar drie doelen gesteld, namelijk 10 kilometer lopen binnen 40 minuten, een halve marathon binnen 1:30 uur lopen en de Malta
Marathon winnen. Ik heb alle doelen gehaald en voor 2006 heb ik de volgende doelen gesteld: 10 kilometer geregeld in 38 minuten lopen en
de halve marathon binnen 1:25 uur. De Malta Marathon loop ik weer in 2009. Ik ben dan 60 jaar en dan wil ik onder de drie uur lopen.
Bert Gerritsma
Haagse Bluf - clubblad Haag Atletiek
BERT IN DE LAATSTE KILOMETER HEUVELOP