download Wim_Rutgers.pdf - Hogeschool van Arnhem en Nijmegen

Wim Rutgers
Van sportleraar tot manager HAN-Student Companies
Als je Wim Rutgers 25 jaar geleden had gezegd dat hij Coördinator Ondernemerschap
en Manager Student Companies zou worden, had hij je vast heel raar aangekeken. Als
docent sport lagen zijn werkzaamheden op een heel ander vlak. Maar het
ondernemersbloed begon ook bij hem te kriebelen.
In 1981 werd Wim aangenomen als deeltijd docent Lichamelijke Opvoeding & Sport bij de
HEAO in Arnhem. Een jaar later werd dit een fulltime functie. “Ik was erg blij met deze kans”,
geeft Wim aan. “Vooral omdat ik hier meer richting kon geven aan mijn carrière.” En dat is
gelukt. Het werd echter geen carrière in de sport, maar in onverwacht economische richting.
“Ik kreeg de ruimte om ook organisatie- en managementvaardigheden te ontwikkelen. Dat
trok mij wel. Want sport doceren heeft ook te maken met het managen van processen en
mensen. En uiteraard met ondernemen. Want in beide vakgebieden heb je te maken met
doorzettingsvermogen, concurrentie, het incasseren van teleurstellingen en het oogsten van
successen. Hoe ga je daar als sporter en ondernemer mee om? Het trekken van die
parallellen is erg leerzaam.”
Organisatietalent
Wims organisatietalent bleef niet onopgemerkt. Samen met Jaap Meezen werd hij gevraagd
de tentamenorganisatie verder uit te werken. Daarnaast hield hij zich onder meer bezig met
het project businessplanning en Trainingen Persoonlijke Effectiviteit. Het ondernemende
klimaat van de HEAO-Arnhem begon ook in zijn privé-leven vruchten af te werpen: hij begon
een eigen hardloopschool en later een skeeler- en skateschool.
Mini-ondernemingen
Toen de lessen sport kwamen te vervallen, had Wim voldoende opties om zich verder te
ontwikkelen. Zoals het opstellen van lesroosters en het begeleiden van studenten bij het
schrijven van businessplannen als afstudeercase. Via toenmalig directrice Annemarie Rima
kwam hij in 1995 in aanraking met de Stichting Mini-ondernemingen Nederland. Met dit
nieuwe onderwijsproject konden studenten een bedrijfje oprichten en hun zelfgemaakte
product op de markt brengen. Inmiddels is dit uitgegroeid tot de Student Company binnen
Ondernemerschapsonderwijs.
Blijven promoten
“Ik begon met acht studenten die een businessplan schreven en een eigen bedrijf
opstartten”, geeft Wim aan. “Inmiddels is het een verplicht onderdeel bij vijf studierichtingen
en mag ik mezelf manager HAN-Student Companies noemen. Een ontzettend leuke functie
waarin ik me als een vis in het water voel. Ik probeer het onderdeel steeds verder te
promoten. In 2008 hadden we maar liefst 54 Student Companies, afkomstig uit verschillende
studierichtingen. Van Sport, Gezondheid en Management tot Ergotherapie.”
Trots
Als het aan Wim ligt, worden dit er alleen maar meer. Want inmiddels heeft hij ook contacten
gelegd met leidinggevenden van onder meer de Hogeschool voor de Kunsten - ArtEZ,
Autotechniek, Informatica & Communicatie Academie en Culturele & Maatschappelijke
Vorming. Zijn werk is niet zonder succes. “Verschillende producten die hier zijn bedacht,
hebben de krant gehaald en prijzen gewonnen”, zegt Wim. “Sommige bedrijfjes zijn zelfs
landelijk kampioen geworden en hebben in de Europese finale gestaan. Ieder jaar weer hoort
één van onze Student Companies tot de beste zes van Nederland. En daar ben ik erg trots
op!”

Op survival!
Wim Rutgers heeft mooie herinneringen aan de survivalkampen in Friesland. “Vier jaar lang
hebben Joost Bücker en ik deze kampen georganiseerd. Met als doel: teambuilding van
tweedejaars studenten, ter voorbereiding op een project. Hierbij hebben we ontzettend veel
gelachen. Bijvoorbeeld toen een studente in strakke rok en op hoge hakken aan kwam
lopen. Zij had blijkbaar een heel ander beeld van survival. Ook hebben we veel lol gehad om
studenten die opdrachten weigerden en die we vervolgens van een terrasje moesten halen.
Daarnaast waren er bange momenten, toen een groep om twaalf uur ’s nachts nog niet
binnen was. Die studenten hebben we met een oude boot gezocht en gevonden. Die boot
was van de tweelingbroers Spoelstra, die we ‘de Spoelies’ noemden. Zij waren voor ons de
helpende Swiebertjes te water!”