vragen - Hogeschool Rotterdam

moeite om zich te matigen en hun behoeften uit te stellen", zegt
Lampert. "Matiging en zelfbeheersing komen immers voort uit een
hoger ideaal van beschaving, omgangsvormen en empathie. Je bent
deel van een grotere wereld, maar de wereld van deze mensen is
heel klein."
VII. Maar die buitenwereld wordt door de buitenstaanders als vijandig
ervaren, vooral omdat ze moeite hebben met de complexiteit die de
buitenwereld met zich meebrengt.
VIII. Uit eerder Motivaction-onderzoek blijkt dat deze mensen gemiddeld
minder gezond zijn -ze kampen bijvoorbeeld meer met overgewicht-
en zich bedreigd voelen door de veranderingen in de maatschappij.
Ze voelen zich niet erkend door de overheid en de politiek.
IX. Motivaction voorziet dat de invloed van de afzijdige burger op de
maatschappij nog flink zal toenemen. Vier op de tien ouders zijn
afkomstig uit deze groep en de kans is groot dat ze deze waarden op
hun kinderen overdragen. "Vaak hebben de kinderen net als hun
ouders moeite met richting vinden en het maken van keuzes", zegt
Lampert, "waardoor ze eveneens onzeker zijn over zichzelf."
X. Die lage score op matiging en zelfbeheersing leidt ook tot
maatschappelijke problemen bij kinderen en jongeren die zichtbaar
worden in de toename van bijvoorbeeld schulden, overgewicht,
pesten, schooluitval, alcoholmisbruik en probleemgedrag zoals een
'korter lontje'.
XI. Voor de rest van de maatschappij komt de achterstand van deze
kinderen tot uitdrukking in, wat Lampert noemt, het zware beroep dat
zij doen op de morele infrastructuur. Hij bedoelt daarmee dat het
andere mensen dan de ouders zijn die de achterstand bij de kinderen
moeten wegwerken. Buurtgenoten, onderwijzers, ordehandhavers,
mensen in de gezondheidszorg en maatschappelijke hulpverleners
krijgen met het groeien van de groep buitenstaanders een steeds
zwaardere last op hun schouders, en vragen zich daarom ook steeds
vaker hardop af: waarom moet ik dat doen, waarom doen de ouders
dat niet zelf?
XII. "Toch is en blijft hun rol heel belangrijk", zegt Lampert. "Zij zijn
degenen die de kinderen in contact kunnen brengen met andere
perspectieven. Kinderen bevinden zich in een exploratieve levensfase
en zijn niet per definitie voorbestemd om in de voetsporen van hun
ouders te treden, en hier liggen kansen. Hierin past bijvoorbeeld het
idee van de maatschappelijke stage, zoals dat in Den Haag wordt
besproken. Ook het onderwijs -het eerste structurele contact van vele
kinderen met een grotere buitenwereld- heeft hierin een grote rol. Het
contact met vrijwilligers, onderwijzers of andere inspiratoren kan net
dat vonkje geven voor een wederkerige relatie met de maatschappij."
Nederlands Lezen 09.01 8