clubblad november 2012 - TC Omnisport Heerhugowaard

BESTUUR
Voorzitter
Albert Besuyen
Bastion 46
1705 MS Heerhugowaard
072 – 85 03 626
albert.besuyen@quicknet.nl
Penningmeester
Hetty Vodde
Zeearend 54
1704 TE Heerhugowaard
072 – 57 41 143
2012
hetty@vodde.org
Secretaris/Ledenadministratie
Ruud Kramer
Wieken 81
1633 GV Avenhorn
0229 – 54 43 96
secretariaatomnisport@hotmail.com
kramer.r@quicknet.nl
Toercoördinator
John Timmermans
Buddleialaan 38
1702 TJ Heerhugowaard
072 – 57 10 738
j-w-timmermans@hetnet.nl
ATB-coördinator
Kees Mertens
Snuifmolen 58
1703 NN Heerhugowaard
072-57 143 85
cc.mertens@quicknet.nl
Redactie
Remi Wielaard
Amatist 5
1703 AP Heerhugowaard
072 – 57 141 83
rwielaard@quicknet.nl
Drukwerk
Just Print It
Nijverheidsstraat 3 B
1704 RA Heerhugowaard
072 – 57 27 042
info@JustPrintit.nl
Distributie
Piet Hittema
Stellingmolen 34
1703 TG Heerhugowaard
072 – 57 12 295
pieterhittema@hotmail.com
Omnisport Mobiel:
06-130 870 16
www.tcomnisport.nl
bbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbb
CLUBBLAD VAN TOERCLUB OMNISPORT
de OMNIBUS
o 1972 -
2012
NOVEMBER 2012 41e JAARGANG
NR: 414
IN DIT NUMMER:
3 BESTUURSPEN
4 ATB – 25 JAAR
7 NA REGEN KOMT ZONNESCHIJN
9 VOORBIJ DIE .......ZOMER
12 HISTORIE T.C.O.
15 VELDRITTEN
16 40 JAAR OMNISPORT
18 FOTO’S CLUBRONDE
19 ONZE JARIGEN
UITJE 25 JAAR ATB
21 WIE VERRE REIZEN DOET.....
Volgende Omnibus
verschijnt
eind november

●●●●●●●●●●●●●●●● Wetenswaardigheden
CONTRIBUTIE:
OMNISPORT- en tevens NTFU-lid.
Als NTFU-lid bent u tijdens het toerfietsen
In heel Nederland verzekerd.
(zie voorwaarden TEP magazine) en ontvangt u
6x per jaar het Fietssport Magazine
A-lid (1 e gezinslid) € 55,50 per jaar
B-lid, voor elk volgend gezinslid op het
zelfde adres € 35,00 per jaar
Alléén OMNISPORT LID:
C-lid (1 e gezinslid) € 35,00 per jaar
D-lid voor elk volgend gezinslid op het
zelfde adres € 22,00 per jaar
Elk 1 e gezinslid ontvangt 10x per jaar de
Omnibus. Het clubblad van TC Omnisport.
Contributie overmaken naar:
TC.OMNISPORT
Zeearend 54
1704 TE Heerhugowaard
ABN-AMRO bank: 449 646 475
Opzeggen vóór 1 februari daar anders €10
administratie kosten betaald moeten worden
Nieuwe leden betalen de eerste keer € 2,-
extra i.v.m. te maken bankkosten.
KOPIJ voor de OMNIBUS
Kan worden ingeleverd “geschreven” of
“getypt”. Tekst in Word.
Per e-mail, dan graag Als Bijlage.
E-mailadres: rwielaard@quicknet.nl
Redactieadres: Amatist 5
1703 AP Heerhugowaard
Telefoon: 072 – 57 141 83
Voor de 10 e van de maand.
NTFU – LIDMAATSCHAP
Ieder NTFU-lid ontvangt deToerfietskaart,
rittenboekje, het TEP-magazine (met daar-
in alle tochten van bij de NTFU aangesloten
clubs) en 6x per jaar het Toerfiets Magazine
NTFU leden krijgen korting op het inschrijf-
geld en zijn verzekerd tijdens de tochten.
CLUBKOMPETITIE
Aan het eind van het fietsseizoen,worden de
gereden kilometers geregistreerd en de
prijswinnaars onderverdeeld in dames en
heren ! Om aan deze kompetitie mee te
kunnen doen, dienen er minimaal 8 ritten van
Omnisport gereden te worden!
Hij of zij die de meeste Omnisportritten heeft
gereden, ontvangt een kleine attentie !
PRESTATIEPRIJZEN
Prestatieprijzen worden uitgereikt aan elk lid
dat een bepaalde km.-grens overschrijdt.
De kilometers van elk seizoen worden opgeteld
bij die van het(de) vorige seizoen(en).
Als men de 40.000 km. bereikt heeft (de
omtrek van de aarde) krijgt men een Aardbolletje.
Verder krijgt men om de 40.000 tot 200.000 km.
een prestatie- prijs. Daarna om de 50.000 km.
KIJK OOK OP ONZE WEB-SITE:
www.tcomnisport.nl
OMNISPORT KLEDING
Te koop:
Shirt met korte mouwen, lange rits: € 42
Shirt met lange mouwen, lange rits: € 57
Body warmer: € 20
Windjack: € 50
Te koop bij de inschrijftafel en in
‘t beheer van Wil Timmermans
072-57 10 738

de Bestuurspen●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
Het is oktober en het verenigingsjaar nadert alweer zijn einde. Straks volgt nog de
Arie Haak Sluitingsrit en ons wielerseizoen zit er op. Maar dat niet alleen, het is ook het einde
van het jubileumjaar. Veertig jaar TC Omnisport; naar mijn gevoel hebben we het op gepaste
wijze gevierd. Ik kijk in elk geval met plezier terug op de diverse activiteiten.
Maar nu op naar 2013. Voordat we hieraan kunnen beginnen houden we op vrijdagavond 11
januari a.s. onze jaarvergadering. Zet die datum dus alvast in de agenda. Het is nu al zeker dat
het een leerzame avond zal worden.
Jullie voorzitter laat jullie in 2013 een tijdje in de steek. Eind januari vertrekt hij naar de
Algarve in Zuid Portugal en eind maart start hij daar een fietstocht terug naar Nederland en
Heerhugowaard. Dus het bestuur zal tot ± 1 mei de taken van de fietsende voorzitter moeten
waarnemen. Daar staat dan tegenover dat de voorzitter daarna in glanzende vorm en afgetraind
aan de start van de Omnisport toertochten zal verschijnen.
Er is meer. In het bestuur is na het vertrek van Mop Appelman een vacature ontstaan. Haar
plaats moet worden opgevuld. Kandidaten kunnen zich nu melden bij de overige bestuursleden.
In de stuurgroep heeft John Timmermans gemeld zijn plaats te zullen verlaten. Dus ook hier
een vacature die opvulling behoeft. En ook hier geldt: meld u aan als u belangstelling heeft voor
het helpen organiseren van toertochten.
Wat te denken over de afdeling ATB? Kees Mertens heeft al meer dan eens aangegeven dat het
seizoen 2012-2013 zijn allerlaatste is v.w.b. de coördinatie van het ATB-gebeuren binnen
TC Omnisport. Wie o wie is bereid dat stokje dat Kees zo lang heeft gedragen over te nemen?
Wat te denken van de jaarlijkse clubronde. Willem Vodde en ondergetekende zijn van mening
dat de ronde nu eens door andere clubleden geregeld moet worden.
Zoals u leest, vragen we nog al wat inzet. Iedereen binnen TC Omnisport weet wat je voor die
inzet terugkrijgt. Dus ben ik benieuwd van wie we het eerste mailtje of telefoontje binnen
krijgen.
Tot ziens bij de Sluitingsrit, één van de dinsdagochtend ritten of op de jaarvergadering.
Ledenmutaties:
Hartelijk welkom bij onze vereniging:
De heer R.v.d. Waals – v. Everdingenstraat - Heerhugowaard
De heer B. Koelman – Karveelstraat - Alkmaar
Bedankjes:
De heer F.Zut - Heerhugowaard
Mevr. M.Appelman – Waarland.
De volgende Omnibus verschijnt eind November.
Voor de maanden december en januari. Kopij vóór 10 november !
Albert

●●●●●●●● ATB Toertochten Omnisport
25 Jaar
In het seizoen 2012-2013 vieren wij het 25 jarig bestaan van de afdeling ATB toertochten
(veldrijden) van TC Omnisport. Dat dit gelijk valt met het jubileumjaar 40 jaar TC Omnisport
past mooi voor een feestelijke overgang van feestelijk tourrijden naar feestelijk veldrijden.
De ATB tochten komen er dus weer aan.
Dus dit jaar vieren wij het 25 jarig bestaan en na een aarzelend begin, is het veldrijden in de
afgelopen jaren een groot succes gebleken, zoals Willem Vodde heel mooi heeft beschreven in
de jubileumuitvoering van de Omnibus.
Afgelopen jaar was het weer net zo'n succes met mooie deelnemers aantallen, zoals in het
Geestmerambacht en 't Kruis ruim 300 deelnemers. Helaas was de opkomst in Winkel wat
minder door de slechte weersomstandigheden. We hopen ook dit weer op dergelijke aantallen te
mogen rekenen.
Natuurlijk hebben wij dit jaar weer de mooiste bos, zand en modderpaden voor u gevonden die
Noord Holland rijk is. Wij verwachten in dit jubileumjaar dat er meer Omnisport-leden aan de
ATB tochten deelnemen. Dus mensen, probeer eens een van de tochten te rijden als u in de
gelegenheid bent om hieraan mee te doen. Na de tochten worden de fietsen keurig afgespoten
en kunnen zo weer schoon naar huis. Het is er gezellig en niet te zwaar en u kunt het in uw eigen
tempo rijden. Zo mogen wij op een gemiddelde opkomst van 200 tot ruim 300 man/vrouw
rekenen per tocht. Mooie aantallen voor de vroege zondagochtend.
Wij hebben in de samenwerking met Wieler Sport Texel, Le
Champion, HRTC DOK, TC Alcmaria Victrix en TC
Wervershoof in grote lijnen weer de zelfde tochten als de
voorgaande jaren. Alle tochten vindt u in de bijlage in de
Omnibus
Het programma georganiseerd door Omnisport zelf, in het
jubileum seizoen 2012-2013 ziet er als volgt uit.
-11 november-
Tocht door het Geestmerambacht, start vanaf SV Koedijk,
Saskerstraat 164 Koedijk tussen 9.00 en 9.30 uur. Een tocht van 25 en 35 kilometer rond het
Geestmerambacht met een paar spectaculaire steile en soms gladde afdalingen. Deze route is
sinds 2 jaar helemaal vernieuwd met een stuk mountainbike parcours.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
-9 december-
Tocht om Heerhugowaard, start vanaf sportpark KSV, Jan Glijnisweg tussen 9.00 en 9.30.
Een tocht door Heerhugowaard met o.a. park van Luna en het nieuwe ATB parcours,
Hensbroek, Oterleek, Langedijk van totaal 25 en 40 km
-6 januari-
Noordhollands Langste, een monstertocht van 65 km, dit jaar vanaf het Sportpaleis te
Alkmaar naar het Clubgebouw HRTC DOK. Noordhollands langste ATB tocht door bossen, duinen
en strandgebieden. Start tussen 9.00 en 9.30 uur. De opbrengst zal zoals elk jaar aan een goed
doel gedoneerd worden. Welk goed doel dit zal zijn is bij schrijven van dit artikel nog niet
bekend.
-10 februari-
De Niedorper Kaaitjes vanaf de Voetbalvereniging Winkel, Bosstraat 94 te Winkel.
Een prachtige poldertocht rond Winkel en omgeving van ca 25 en 40 km.
Start tussen 9.00 en 9.30 uur.
Dit zijn de tochten waar wij als veldtoercommissie van Omnisport mee bezig zijn, en wij hopen
dit jaar weer een heleboel mensen op hun vroege zondagmorgen het naar hun zin te kunnen
maken.
Elk jaar ontvangen de deelnemers die 8 ritten van de totaal 16 ritten van de ATB-kalender
Noord-Holland hebben gereden en afgestempeld, aan het eind van het seizoen de ATB Noord-
Holland Trofee, (dit jaar een erg mooie i.v.m. het 25-jarig bestaan!) en maakt men kans een
STORM mountainbike met een winkelaarde van €1250,- te winnen in de loterij, bij de laatste rit
van het seizoen. De stempelkaart dient dan wel voor de start van de laatste rit in Winkel te
worden ingeleverd
Na de tochten is er de mogelijkheid de fietsen schoon te spuiten en te douchen. Na onze eigen
tochten is er elke keer een loterij voor de deelnemers met prijsjes aangeboden door lokale
fietswinkels.
Voor meer informatie over deze tochten kunt U bellen naar Ben Bel 0229-543119 of via de site
zie onderstaande.
Het organiseren van de tochten houdt heel wat in. Gelukkig doen wij
dit met een hele ploeg vrijwilligers, deze vrijwilligers zijn onmisbaar
voor het organiseren van deze tochten. Daarom vertrouwen wij ook
dit jaar weer op hun medewerking.
Voor alle tochteninformatie kunt u ook naar de site ATB
Noordholland www.atbnoordholland.nl bezoeken of die van
Omnisport; www.tcomnisport.nl

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
Wij wensen U een sportief en veilig seizoen toe en kijken uit naar uw komst.
Stuurgroep ATB tochten TC Omnisport.
PS. Nog even een persoonlijke noot van Kees Mertens.
Al eerder heb ik in de Omnibus een oproep gedaan wie mij wil opvolgen als organisator
van het TC Omnisport veldrijden. Tot nu toe heeft zich nog niemand gemeld. Jammer,
want na dit seizoen stop ik er na 15 jaar echt mee. Dus nog een laatste oproep het is leuk
werk en je kunt nu nog één seizoen ervaring opdoen met de huidige stuurgroep ATB
tochten TC Omnisport.

na Regen kwam Zonneschijn !●●●●●●●●●
25 augustus was toch wel één van de belangrijkste dagen binnen het jubileumjaar.
Om 09.30 uur werd het startschot gegeven bij OSSA voor een prachtige rit,
die ons langs een aantal karakteristieke plekken voerde uit tochten van 40 jaar toerfietsen bij
Omnisport.
Ondanks dat de weersberichten niet echt gunstig waren, kwamen er toch nog
30 deelnemers op de rit af, waaronder ook nog een 4-tal oud(bende)leden.
Tot de koffiestop in Kolhorn hielden wij het gelukkig nog redelijk droog.
Aldaar werden wij ontvangen door José en Kees, die ons trakteerden namens de
Jubileumcommissie op koffie met gebak, wat zeer in de smaak viel bij de deelnemers(sters).
Tijdens het tweede deel van de tocht werden de omstandigheden een stuk beroerder.
Onze beide voorrijders Hans en Jaap hadden toch wel een vooruitziende blik, het advies om
langs de Unjerweg maar even de regenjacks tevoorschijn te halen, was niet echt verkeerd.
Toch waren er nog een paar van de optimistische kant en dachten dat het wel zou meevallen.
Schrijver dezes was ook één van die enthousiastelingen.
In Veenhuizen deed Pluvius de luiken open en het spoelde werkelijk van het water.
De groep reed door tot Heerhugowaard en het wat eigenwijzere stel zocht een schuilplaats vlak
bij het praalgraf van Reinoud van Brederode!
Ik weet niet wie er achteraf het beste vanaf is gekomen, maar het was wel een natte bedoening!
Evengoed werd de geplande 80 km volgemaakt .
Een uur later was het vertrek van de kortere uitgave van 40 km.
Helaas werden halverwege de trip de 14 deelnemers met de neus op de feiten gedrukt.
De voorspelde regenval liet jammer genoeg niet lang op zich wachten.
Vervelend, omdat de bedoeling was om langs een aantal belangrijke adressen uit het verleden
van onze club te gaan. Nostalgie zou de boventoon voeren.
Tja, de tocht moest dus worden afgebroken en een snelle vlucht naar Tornado was het
resultaat!
Daar moesten zij het mee doen!
Tijdens het feest en de natte barbeque in de middag en avond werd alles echter snel vergeten.
Heel veel oud-leden gaven acte de présence, waardoor er heel veel oude herinneringen
opgehaald konden worden.
Het was echt super, Jubileumcommissie!
.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
Zoals in de aanhef reeds stond geschreven, dan nu het zonnige fietsgedeelte!
De clubronde van 7, 8 en 9 september in de schitterende Brabantse Kempen.
Dus, vrijdag rond 9 uur was het verzamelen op het Raadhuisplein en op weg naar Reusel.
Aankomst om en nabij 11.30 uur na ca. 180 km rijden met de auto.
Het hotel lag als het ware in de middenberm tussen twee weggedeelten in,
dus het was wel uitkijken geblazen met oversteken aan beide kanten.
De temperatuur was inmiddels al aardig opgelopen tot een graad of 24.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
Na de koffie op het gemak op weg voor de eerste etappe door vooral het Belgische deel
van de Kempen. Na enige improvisatie hadden onze voortreffelijke voorrijders Albert en
Willem toch een mooie route in elkaar gedraaid.
Bekende plaatsen als Arendonk, Witgoor en Postel op de borden voorbij zien komen, maar toch
vooral door de bossen, veel maisvelden en langs het kanaal Dessel-Schoten gereden.
Zeker voor ons Noord-Hollanders weer iets totaal anders dan het polderlandschap!
Zaterdag voor vertrek moest er eerst nog wat geregeld worden om iedereen in het clubshirt
te kunnen laten rijden, maar uiteindelijk kwam de karavaan toch in beweging, allemaal in het
rood, wit en blauw!
Zie hier alle gelukkigen met begeleider Ben!
Ik kan mij eerlijk gezegd niet meer precies herinneren waar wij allemaal geweest zijn.
Het was een konstant draaien en keren door ook nu weer prachtige bossen.
Tevens was het enige lange rechte eind, door de heidevelden, van een ongelooflijke
schoonheid.
Ontzettend veel plaatsnamen eindigend op EL doorgekomen, waarvan vooral
Duizel diverse keren werd aangedaan tot je er duizelig van werd.
Dit alles werd op papier gezet door Remi en de uitvoering lag weer bij bovengenoemd tweetal.
Zondag was het weer van hetzelfde laken een pak, het was nu zelfs nog wat warmer dan de
andere twee dagen.
Ik heb in ieder geval ergens onderweg 30 graden aangegeven zien staan.
Weer door het grensgebied en nu toch wel wat veel tegenliggers op de smalle paadjes.
Onderweg even stil gestaan bij een hek om smokkelaars tegen te houden.
Zoals op de foto hieronder duidelijk is te zien.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
Volgens zeggen werd er zelfs van tijd tot tijd daadwerkelijk stroom op gezet.
Gelukkig voor ons was dit nu niet meer het geval.
Al met al hebben wij een
fantastisch weekend gehad!
Goed georganiseerd, prima
hotel en geweldig mooi weer.
Het enige minpuntje op de
laatste dag was de
wespensteek die Sjaak opliep.
Hij werd door onze
ambulancebroeders Ben en
Kees nog naar een dokter
vervoerd, maar daar bleek dat
het gelukkig meeviel.
De wang en nek waren
behoorlijk opgezwollen, dus
onze vriend was er niet echt
mooier op geworden! Zij stonden op wacht, zonder ............?
Bij terugkomst in Heerhugowaard was de zwelling al weer behoorlijk afgenomen.
Rest mij nog om een paar mensen te bedanken voor 260 km fietsplezier!
Ben voor het beschikbaar stellen van de volgbus en uiteraard ook het besturen daarvan.
Kees als noodgedwongen bijrijder, met een gehavende hand ging fietsen jammer genoeg niet!
Maar, vooral de dingen regelen en de financieën waren toch bij hem in goede handen.
Albert, Remi en Willem die ons zonder kleerscheuren door de prachtige Kempen hebben
geloodst!
Groeten John.
’t is weer voorbij die (mooie) Zomer●●●●
Rondje Friesland, de zuidelijke lus van de Elfsteden.
Met een norse blik haalde hij het klompje omhoog. Boot voorbij, nu was het voor ons wachten
tot de brugwachter bij Tjerkwerd de slagbomen omhoog haalde. Hij keek ons met een woedende
blik aan, “rustig hè, jullie wachten maar even!”. Wij hebben alle tijd en weten niet goed raad met
deze boze man. “Ik ben laatst aangereden door een stel gekken zoals jullie !”. Dat verklaarde
alles, de arme man.
De woensdagochtend ploeg, op één na allen Omnisporters, zijn een dagje uit, de plas over. Twee
jaar geleden naar Texel, vorig jaar de provincie Utrecht gedaan en nu o.l.v. Jaap de zuidelijke
lus van de Elfsteden tocht. Er hangen Hollandse wolken boven Bolsward en er staat een
krachtige zuid westelijke wind. Die hebben we gelijk tegen op een smal paadje langs de
Workumer Trekvaart. Theo en ik moeten bijten om het tempo bij te houden een windbrekende

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
rug moeten we ontberen. Uit de wind rijden is er niet bij. En Hans geeft gelijk vol gas.
Maar gelukkig, daar kwam die brugwachter !
In Stavoren drinken we koffie, waar anders dan bij “Het Vrouwtje van Stavoren”. In dit
etablissement liep het afrekenen wel erg stroef. Ik vermoed dat
het “vrouwtje” uit 1816 wat vlotter was als ik het verhaal uit de
“Friesche Sagen” lees.
We rijden nu richting IJsselmeerdijk, de twee kanjers voorop
en ik daar vlak achter, een “gereserveerde” plaats. Ik moet het
niet wagen een rot daar achter te gaan fietsen, ik word
onmiddelijk naar mijn plaats gedirigeerd.
Bovenop die dijk hebben we een magnifiek uitzicht over een
groene zee. Witte schuimkoppen, windkracht 5 en steeds meer
in de rug. Dat scheelt.
We rijden richting
Balk en Jaap heeft
onderweg leuke paadjes gevonden door de bossen van
het Gaasterland. Het is wel opletten, want op het
laatste moment klinkt het sein, linksaf, rechtsaf. En
de gang moet erin blijven. Op naar Sloten en de
schaatsers onder ons vertellen waar ze zoal het ijs
van de Elf-steden tocht hebben geproefd.
Alles ziet er nu prachtig uit, het wuivende riet, de
groene weilanden lachen ons toe, het water kabbelt rustig voort. Hoe ziet dit er ’s winters uit?
Koud, kaal, sneeuw misschien en net zoveel wind als nu, ook nog tegen. Ik geloof, ik weet het
zeker dat ik dit liever op de fiets doe.
In Joure tweede koffiestop, we nemen het ervan. Soep staat hoog op de verlanglijst.
Na Joure is de weg afgezet. Ze zijn aan ’t asfalteren. Omleiding dus. Maar daar hebben wij
fietsers toch heel andere gedachten over. Wij laten ons niet zo gauw omleiden. Maar als blijkt
dat de grasrand vol met teer zit, de nieuwe asfaltlaag nog warm is, geven we ons gewonnen. Dan
maar omrijden. Tot de eerste zijweg, “zo moeten we er toch ook komen”.
We ontmoeten de wegwerkers, ook deze lui lopen niet over van vriendelijkheid.We staan al gauw
tegenover een brede vaart. Doodlopende weg. We gaan nog vragen aan een Fries die daar
rondwandelt, hoe we aan de overkant kunnen komen. “Ja, zwemme......! ”. Dit was niet de meest
intelligente vraag van ons, deze dag. Terug langs de hoofdschuddende asfalteerders, die dat
bord. doodlopende weg, wel hadden gezien.
In Bolsward strijken we neer op een groot terras. Het is er bere-gezellig. “Berenburg”-gezellig.
We krijgen een gezond glas bier van een eindelijk heel vriendelijke dame. We zijn uit, we voelen
ons er thuis en de rit zit erop. Hans haalt een doosje sigaren om de hoek, heel snel dwarrelt de
rook over het terras.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
Ik heb nog steeds een doosje met foto’s in mijn bezit.
Gebruikt voor het Jubileumboek.
Maar van wie is het ? Ik wil het graag terug brengen.
Bel of mail me even s.v.p.
Remi.
Wie doet ons wat? En of we nog een heel leven
voor ons hebben, spreken we af “dit” er toch
voor altijd maar in te houden.
We rijden heel luxe naar huis, onze fietsen staan in de
bus van Jan Dekker. Super !!
Remi

●●●●●●●●●●● de Historie van Omnisport
door Wim Bakker (deel vijf)
1972 - 2012
Ondanks het langzaam vergrijzende ledenbestand wat begin deze eeuw, na het opheffen van de
jeugd afdeling merkbaar wordt, worden er nog steeds prestaties van niveau geleverd, zoals
Meindert die voor goud gaat van het Interland brevet en Ko (deze Ko schrijf je met een K. van
Kuiper vermoed ik) en Paul worden in Frankrijk bij een plaatselijke wielerevenement
respectievelijk eerste en tweede op de persoonlijke tijdrit in de categorie “buitenlanders”
(soort van allochtonen dus).
We gaan verder met geschiedschrijven en zien dat naar het einde van 2002 het bestuur
nerveus wordt omdat er twee vacaturen in het bestuur niet ingevuld dreigen te worden, hetgeen
Ilse tot de volgende noodkreet brengt: “ als bestuursfuncties niet ingevuld worden, is er geen
bestuur en zonder bestuur heb je ook geen vereniging en houdt Omnisport op 13 december
2002 na 30 jaar op te bestaan”.
Dat sloeg in, want Rogier Smit en Maayke Lodewijks stelden zich beschikbaar om de lege
plaatsen op te vullen, vereniging gered .
Het april nummer van 2003 meldt de komst van twee nieuwe leden, één van hen is de auteur van
deze verhalenserie (dus ik kom ook nog maar pas kijken). We lezen dat Meindert in dit jaar zijn
grenzen wil gaan verleggen door mee te gaan met “de ronde van Tim Krabbé”, dat is even schrikken,
ineens bevond Meindert zich tussen, zoals hij ze noemt
“professionals” ( de kreet “B.N.er” was toen nog niet
uitgevonden vermoed ik) als Bart Veldkamp, Miel
Rozendaal en Bert-Jan v.d.Veen . Maar dapper als hij is
doet Meindert onder andere mee aan een klimtijdrit op
de Col d’ Uglas, haalt de top met een hartfrequentie van
193 en eindigt als beste Omnisporter (hij was de enige,
maar dat doet er nu even niet toe); als beloning kreeg
hij van Tim een boek met een persoonlijke boodschap
van deze bekende Nederlander waarin het getal 193 was opgenomen. Tim Krabbé
Nog enkele heerlijke citaten uit het verslag van Meindert: “als je niet over COL’s gaat dan is
het vlak, dat wil zeggen FRANS-VLAK”, nog één, “ s’avonds kwam Tim Krabbé en was heel
gewoon; HOORT OOK ZO”, en nog één, “na afloop kreeg ik een zoen van Jeanne, sommige
jaloerse mannen zeiden; wat heb je nu aan een zoute zoen, ik ad rem en zei, beter een zoute
zoen dan geen zoen”.
Contrasten zijn de inhoud van de Omnibus ook niet vreemd; in het oktober nummer 2003 kom ik vier
juichende reacties op de clubronde van dat jaar tegen, om vervolgens een diep ontroerend relaas van

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
Ria Veul te lezen over hun deelname aan “Ride for the Roses” en de aangrijpend tekst welke
Edwin Sweep bij die gelegenheid heeft uitgesproken aangaande het overlijden van zijn
vrouw. Dan besef je als lezer van zo vele Omnibussen, waarin het hoofdzakelijk gaat
over het fietsen en de uiteindelijk onbenullige beslommeringen die daarmee samen hangen, hoe
ontzettend relatief alles is. Dit hoort natuurlijk ook bij de geschiedenis van de club en zijn
mensen. Het was moeilijk om vanuit dit onderwerp de draad weer op te
pakken, maar gelukkig werd ik in dezelfde Omnibus door Edwin weer op de
fiets gezet omdat hij vervolgde met een mooi verslag over de tourversie
van de Amstel gold race, welke hij met zijn gezin, op uitnodiging van “Ride
for the Roses” mocht mee beleven.
Omdat achterom kijken helpt om verder vooruit te kunnen zien, gaan we door met de
geschiedenis (wat een brug, niet elke volzin is zinvol om zo te zeggen). Met een heerlijk op rijm
geschreven Bestuurspen van Ilse, heb ik alweer de laatste Omnibus van 2003 onder ogen, gevuld
met de nodige informatie voor de jaarvergadering.
In het februari nummer van 2004 lezen we dat “Omnisport-Buitenland” (alsof dat een aparte
“stichting” was) officieel ophoudt te bestaan en dat Jan en Nel Burger zijn benoemd tot
“Vrijwilliger van het jaar”; verder start Hans Wokke een mooi verslag over zijn fietstocht naar
zijn dochter in Oxfort, met alle details waar Hans oog voor heeft zoals de landschappen en de
plantjes, maar vooral ook de dieren. Ze komen allemaal langs, de kluten, de tureluurs,
groenlingen, vinken, mussen en ook konijntjes. Hans begrijpt wel hoe het gekomen is dat er in de
volksmond wordt gesproken over “mensdom en dierenrijk”.
De traditionele Snertrit kon 2004 geen doorgang vinden wegens sneeuw overlast en of dat een
voorteken was weet ik niet, maar verderop in dat jaar hadden we de unieke situatie dat de
woensdagavond van de Fiets Vierdaagse wegens erbarmelijke weersomstandigheden afgeblazen
moest worden. Ons bestuurslid Maayke gaat verhuizen naar Oostenrijk, alwaar ze volgens Remi
het “doeg” uitwisselt voor “servus, de “fiets”voor “fahrrad”en de “Febo croquet”voor een
“Wienerschnitzel”.
Club ronde 2004 gaat verreden worden in Nederlands en Belgisch Limburg, onder de bezielende
leiding van Meindert, geassisteerd door Henk en Ria. Dezelfde Meindert, wordt in 2004 ook nog
eens 50 (lekker jong nog zou ik zeggen) en heeft dat groots gevierd als ik zo de verhalen
daarover lees.
In het september nummer van ons lijfblad twee mooie reis verslagen, één van Edwin over zijn
deelname aan de “maratona dles Dolomites”, en een verhaal van Remi over zijn belevenissen in
Bretagne en Normandië : even een citaatje van deze laatste; “ook leuk is het hondje aan de
riem; ( hij heeft het hier over een dikke dame op de camping, die zich achteruit het toilet in
moest manoeuvreren ) vrouwtje binnen achter de klapdeur, hondje buiten, ik kom langs, haal de
poedel even aan, deze loopt vereerd met me mee, waarna een helse Franse scheldpartij
uitbreekt achter de deur. Van de pot gerukt? “
De jaarvergadering 2004 levert weinig spectaculairs op, de centen kloppen, de secretaris had
een mooi jaarverslag en Chris was weer vele mensen dankbaar, dus gaan we rimpelloos over naar

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
2005 en lezen in het mei nummer dat de afgelopen winter de deelnemers aantallen aan
de veldritten vrijwel alle records hebben verbroken. Wil (U weet wel, die van John)
heeft een houtje van een skilift te lang vast gehouden en daarvan een spiraal armbreuk,
een gescheurde schouderkom, een afgebroken zenuw en beschadigde spieren over gehouden;
zeg maar “behoorlijk heftig”.
De Clubronde van dit jaar gaat naar de prachtige omgeving van de Gelderse Poort en wordt
georganiseerd door WAWAM, hetgeen staat voor Willem, Arie, Wim, Ary en Meindert . In de
januari uitgave van 2006 gebruikt Ria (in dit geval Veul) de Estafettepomp om uitgebreid
verslag te doen van hun Deense fiets vakantie, terwijl Hans (in dit geval Wokke) onverdroten
voort gaat met zijn prachtige verhaal over hun reis door China doorspekt met boeiende details
zoals dat van Egbertje, het zielige goudvisje die door een schildpad werd verorberd en een
uiteenzetting over de zijden cultuur, van rupsje tot cocon die nooit vlinder kon worden omdat
z’n jasje afgewikkeld werd.
Overigens had Ria (nog steeds die van Veul) geen Estafettepomp nodig om aan het schrijven te
worden gezet, want de pomp blies nog twee “Deense Omnibus afleveringen” door inclusief alle
relevante informatie: 30 dagen gefietst, 1900 km. afgelegd, 25 keer de tent opgezet en
afgebroken en een gemiddelde gereden van 17,5 km. per uur; kijk dat noem ik nog eens
vakantie !!!.
Goede doelen lopen zo te hooi en te gras ook door de historie van onze fietsclub, zo wordt er op
14 mei 2006, (een dag voordat Olympia’s tour door Nederland, Heerhugowaard aandoet) een
tocht verreden ten baten van de Clini Clowns en lezen we in het maart nummer een mooi verslag
van Meindert dat hij met zijn kornuiten in een “flow”en met een gemiddelde hartfrequentie van
159 en een totaal van 27500 hartslagen, 7500 euro’s bij elkaar hebben gespind voor KIKA (zo’n
jongen moet toch wel een warm hart hebben dacht ik zo).
Ons ver-weg lid Dirk start een column onder de titel “Berichten uit IJmuiden”; ik zou het
eerder “Ontboezemingen van Dirk” willen noemen, zo verteld hij onder meer over zijn eerste
racefiets, de Peugot met spatborden en (nu wordt het leuk) zijn voornemen om over 5 jaar (let
wel, dit was 2007) als 60 plusser de l’Alp d’Huez te gaan beklimmen.
Na wederom een zeer succesvolle Avond Fietsvierdaagse met niet minder dan 425 deelnemers,
meldt Wil in het september nummer dat ze na 17 jaar haar bestuursfunctie beschikbaar stelt.
Om gegadigden te motiveren, meldt Wil dat de over te nemen taak in de loop der de jaren veel
eenvoudiger is geworden en somt ze op wat er “slechts” is over gebleven aan werkzaamheden.
Oei, dat was toch nog echt een hele boel hoor!!! Hoe dan ook Wil zou later als erelid worden
gekroond; en terecht zou ik zeggen.
De Estafettepomp (jawel, daar issie weer) was even uit beeld, maar gelukkig heeft Remi hem in
januari 2007 gereanimeerd (hij noemt het zelf “een herstart”), met een mooi verhaal over zijn
fiets carrière en hij speelt de pomp gelijk maar door naar Frank de voorzitter van de
schaatsclub, die ook nog een sluimerend lidmaatschap bij Omnisport had (heeft ?). In de maart
uitgave van 2007 wordt melding gemaakt van het opstappen van onze vaste clubkampioen en
notoire stempelaar Kees Huiberts; ongeveer 30 jaar lid en daarin 18 keer Algemeen Kampioen,

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
toch wel even het opnoemen
waard.
De clubronde 2007 gaat op de
Smokkeltoer in midden Brabant en
België en er wordt vast gesteld dat de
animo voor de avond fietsvierdaagse
dit jaar met 300 deelnemers, tegen
viel. In het augustus nummer van dit
zelfde jaar wordt melding gemaakt van
twee nieuwe leden, Dhr. A.Besuyen
en Dhr. G.Buis.
Over de eerste van die twee, lees ik in het verslag van Remi over de West-Friesland tocht “die
mijnheer Albert kan trouwens wel fietsen”. Diezelfde Remi schreef in dat jaar nog een heerlijk
verslag over zijn vakantie in Portugal (alwaar ze “geen doodlopende weg borden kennen”) op zijn
Ted-Hof-Peugot-Mountainbike. Remi vergelijkt zich met andere camping gasten (“dikke
roodverbrande koppen, vette ruggen, bolle buiken en toch nog bekakt praten”) en stelt voor de
spiegel staande vast “nou, je hebt de burgeroorlog nog redelijk overleefd”.
Ary Geluk schreef een boeiend verslag over zijn eerste toertocht, de Elfstedentocht van 1958;
oei, dat is lang geleden en Ary is “still going strong”. Meindert beleeft een mooie week met
onder andere Tim Krabbé en Loek van Wely en doet daar verslag van onder de titel “weer een
verhaaltje van een mooie week” deel 1, deel 2 en deel 3.
.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.
Veldritten●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
TC Omnisport
Zondag 11 november:
Plaats: Geestmerambacht
Vertrek: 09.00 – 9.30 uur.
Afstand: 25 en 35 kilometer
Vertrekplaats: SV Koedijk Saskerstraat 164
Koedijk 072 – 5614900
Inlichtingen: B.Bel 0229 – 543119
Zondag 9 december
Plaats: Heerhugowaard/’t Kruis
Vertrek: 09.00 – 09.30 uur
Afstand: 25 en 40 kilometer
Vertrekplaats: v.v. KSV, Jan Glijnisweg
Heerhugowaard 072 – 5710481
Inlichtingen: B.Bel 0229 - 543119

●●●●●●●●●●●●●●●●40 Jaar Omnisport
Van Fluitje (en vlag) naar GPS
Op een zaterdag met echtgenote Trees, het “Amsterdamritje” voorgereden. Terwijl we
langs de Noorder Begraafplaats fietsen, krijg ik weer eens te horen dat haar oma daar
begraven ligt en dat ze als klein meisje met haar ouders en tante dat graf gingen bezoeken en
moesten dan vanaf het Adelaarsweg veer daarheen lopen! Ze wordt er nog kwaad over, zover.
Ze had toen nog niet de benen waar ik later verliefd op zou worden (ik zag er goeie fietsbenen
in). Maar ze zegt ook dat deze laatste twee uren haar lichamelijk en geestelijk meer energie
hebben gekost dan drie dagen Clubronde!
Terug in de auto vanuit Reusel, “ik heb zo ontspannen gefietst!”. Dat is toch ook een compliment
aan de toerleiding. Maar wie was nou toch die toerleider? Was dat Kees, die overal gratis
koffie met gebak uitdeelde, die óók zorgde voor gratis lunchpakketten?
Was het Ben, die dag twee en drie op de meest onverwachte plekken opdook, in het maisveld, bij
een varkensboer op ’t erf, onder de bomen op weer zo’n prachtig Brabants dorpsplein?
En oh wie had toch de leiding over dag één? “Waarom fietsen we nou met een grote boog om die
prachtige Abdij van Postel heen?”, vroeg Tini zich af. “Met dat heerlijke terras”. Zij had al van
die Tripel geproefd enkel dagen ervoor. Een ideaal punt voor de “Bierstop”!”.
In het Jubileumboek heb ik nog eens uit
de doeken gedaan wat nu eigenlijk een
“bierstop” inhoudt. Volgens het recept
van Joke Dollekens. Dat is niet na
aankomst op het terras van het hotel
aan het bier, dat komt later toch wel !
Nee, een aantal kilometers voor de
finish opsteken, bij voorkeur lekker in
het gras, in de heide, langs een kanaal,
ongedwongen een flesje bier drinken,
anders zijn we toch weer veel te vroeg
terug en dan weet je het wel. Het weer
leende zich er helemaal toe.
Ik weet het, ik weet het, ik ben ouderwets, maar ik wil in dit soort tochten pleiten voor de
terugkeer van het FLUITJE.
Als een fluitje in een vol voetbalstadion kan laten horen dat er een overtreding is begaan, kan je
ook bij dit geluid achterin het peleton op tijd reageren op een nieuwe situatie. “We gaan
“Andersom” roept Ton Oudhuis altijd. “Aars-om” voor de ingewijden.
De modernisten onder ons zeggen dan, zo’n fluitje past toch niet bij onze GSM ! Weg met dat
boek, weg met die krant, we hebben toch het tablet. Weg met die agenda, kladblok, adressenboekje,
we hebben toch de smartphone ! Gelukkig had ik in m’n rugzak nog een Falk-fietskaart
zitten. Makkelijk, kun je toch nog zien waar je bent, waar die abdij van Postel staat b.v. of die
andere abdij met prachtige poort en een even mooie naam, Abdij Onze Lieve Vrouwe van
Koningshoeven !

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
Nog twee namen moet ik noemen,
Albert en Willem. Misschien de èchte
toer-leiders, mèt verantwoording. Je
zult toch maar zo’n groep achter je
hebben. niet te hard, rijden we nou
weer verkeerd, wanneer is de koffie?
Effe wachten..!!!
Dank voor al het werk, met GPS.
(O ja, het is komisch om van achteruit
te zien hoe jullie koppies regelmatig
naar beneden knikken om de boord computer te controleren. Eén van de dames laat zich
ontvallen, ”Met een Tomtom op je fiets, zie je van de omgeving niets!”.)
We hebben het steeds over het technisch vernuft de GPS, maar hebben jullie die fiets van
Jan Zuurbier gezien ? Over technisch vernuft gesproken.....wat een beauty !
Proost !!
“Tripel” (8% alcohol) is een donkerblond trappist met een
fruitige, bitterzoete smaak”.
Remi.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●Clubronde 2012

onze Jarigen●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
3 dhr. P.Slot 13 dhr. H.J.Slooten
mevr. M.Oudhuis 16 dhr. J.Timmermans
dhr. D.H.Beugeling 17 dhr. C.C.Mertens
6 dhr. J.H.M.Veul 23 mevr. A.C.Broekhuizen
dhr. H.J.M.Veul 26 mevr. A. v.d. Eng
9 mevr. W.Slooten 28 dhr. M.Brugman
25 Jaar ATB●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
Veldrijden bij T.C. Omnisport
25 jaar alweer werken vijf, in een later stadium zes fietsverenigingen samen, om het veldrijden
in de kop van Noord-Holland goed te organiseren.
Vanaf het allereerste begin is TC Omnisport hier heel actief in geweest en verzorgt nu al meer
dan 25 jaar minimaal drie veldtoertochten per seizoen. Waarvan de laatste jaren de tochten
door het Geestmerambacht, Rondje Heerhugowaard en de Kaaitjestocht door Winkel e.o., de
meest bekende zijn.
Vanaf 01-01-2000 is TC Omnisport de medeoprichter geweest van de Millenniumtocht
Alkmaar – Den Helder, nu beter bekend onder de naam “Noord-Holland Langste”.
Dit alles hebben wij als TC Omnisport kunnen bereiken door enthousiaste medewerking van vele
vrijwilligers, waarvan sommigen al vanaf het begin hun medewerking geven aan de
veldtoertochten.
Dus binnen het 40 jarig jubileum van TC Omnisport was en is er nog een jubileum te vieren
25 jaar ATB-veldrijden. Als ATB-coördinator, in overleg met het bestuur, is besloten dit te
vieren met alle vaste medewerkers van het ATB-veldrijden. En dat vieren heeft zich afgespeeld
op 29 en 30 september op Texel. Helaas was de groep medewerkers niet compleet, door diverse
privé aangelegenheden.
Dus zaterdagmorgen 29 september vroeg uit de veren om 09.30 uur de boot naar Texel. Alleen
Ria en Henk Veul gingen op de fiets naar Den Helder, de rest liet zich netjes brengen of kwam
zelf met de auto en fiets. Met de fiets de boot op naar Texel, daar stonden 2 personen van
Wieler Sport Texel ons op te wachten om ons de zaterdag van alles en nog wat te laten zien van
Texel. Zelfs het klootschieten mocht en kon niet ontbreken, ja en klootschieten zonder drank
hé, er moest ten slotte daarna ook nog gefietst worden. Na een heerlijke lunch bij Bos & Duin,

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
zijn de atb’ers (3 in getal) onder leiding van Jan Zijm het bos en over het strand
gereden om hun overtollige
energie kwijt te raken.
De anderen gingen op hun huis, tuin en
keukenfiets een rondje over Texel
maken. Hoewel over Texel? Door het
mooie weer waren de terrasjes zeer
verleidelijk en in Den Hoorn konden we
de verleiding niet meer weerstaan.
Wel eens een Texelse Schuumkoppe
gehad? Hum, heerlijk en ze smaken naar
meer.
Om 17.00 uur hadden we afgesproken
wij de Catharinahoeve om even bij te
komen van de geleverde inspanning.
Rondom de openhaard die goed warm was moesten we ons koel houden met… ja
weer die Texelse Schuumkoppe!
Na het douchen in ons hotel Stayokay, op weg naar het centrum van Den Burg,
alwaar wij een overheerlijk diner voorgeschoteld kregen met … de
Schuumkoppe!
De volgende dag zondag de 30 e september, niet te vroeg het ontbijt zo rond
09.00 uur en een fietstocht gepland om 10.00 uur. Dit keer zonder onze
begeleiders Jan en Sjaak van de zaterdag, want die moesten zich inzetten voor de halve
marathon. De start van deze marathon was wel bijzonder, die vond plaats vanaf de boot. Dus de
deelnemers van Texel die moesten eerst met de boot naar Den Helder en gingen met een
speciale boot, alleen voor de lopers terug naar Texel. De start was dus echt vanaf de boot.
Wij vetrokken dus gewoon op onze fietsen, dit keer gezamenlijk met zijn allen voor een rondje.
Vanwege de harde wind zouden we het niet te lang maken. Het doel was een bezoek aan het
Maritiem & Jutters Museum
Oudeschild. Dus een route uitgezet
via knooppuntensysteem. Gelukkig zijn
er genoeg knooppunten dus verkeerd
rijden valt niet op. Via binnenwegen en
het plaatsje De Waal kwamen via
diverse knooppunten toch in
Oudeschild. Te vroeg voor het
museum, dus even naar de haven
alwaar wij aan een heerlijk kopje
koffie belanden met een punt
appelgebak, want dat hadden wij
zeker wel weer verdiend. Voor mij was
het al weer heel wat jaren geleden

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
dat ik in het Jutters museum was geweest en ging dan ook prompt verkeert.
Gelukkig is Oudeschild niet te groot en vonden we de nieuwe ingang van het museum.
Een bezoekje aan dit Maritiem & Jutters museum kan ik een ieder aanbevelen.
Na dit museumbezoek op weg naar het hotel, om de tassen op te halen.
Hadden wij zaterdag nog de luxe dat deze met de auto werden weggebracht vanaf de boot naar
het hotel, nu moesten ze op de fiets en het was steeds harder gaan waaien, dat zal trappen
worden naar de boot. Met een tussenstop om even te drinken en te eten waren wij ruim op tijd
voor de boot van 15.00 uur. Op de boot nog even na kletsen en in Den Helder afscheid nemen.
De eindconclusie is dat wij veel lol en zowat ook nog een nieuwe voorzitter voor TC Omnisport of
het veldrijden hadden, hij
luistert naar de naam Tim,
want in de stijl van ene
Jaap de Groot sprak hij de
organisatoren van het
weekend namens de
deelnemers toe. Een
toppertje, Omnisporters
wij moeten hem nog een
paar keer paaien, zo heet
dat geloof ik en wie weet?
Met dank aan allen die
hebben meegewerkt aan dit
fijne weekend,
Kees Mertens.
Wie verre Reizen doet......●●●●●●●●●●
Deel 2. Door Jaap de Groot
1 juni, we zijn 400 km. verder Duitsland ingereden. We zijn nu in Bayeren, in het plaatsje
Muhlhausen, 50 km. voor München. Hier ook de fiets gepakt en een route proberen te rijden. De
heuvels zijn minder hoog en de wegen behoorlijk drukker. Ook hier wel uitgezette fietsroutes,
maar die gaan regelmatig over grindpaden. Zelf over de
kaart buigen om ee nroute te maken dus. De bedachte route
kon ik maar moeilijk volgen en moest regelmatig vragen hoe
ik in een volgende plaats moest komen. Heel behulpzaam
hoor, die Duitsers. Er was er een die een stukje meefietste
om mij de goede weg te wijzen. Uiteindelijk was ik na 55 km.
terug op de thuisbasis.
Het is inmiddels 5 juni voor ik weer de fiets pak. We zijn
doorgereisd naar Oostenrijk, in het deel Kärnten tegen de

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
grens van Slovenië. We zitten aan de voet van het Karwanken gebergte. Vanaf de
camping in Feistritz im Rosenthal kunnen we de bergen prachtig zien liggen. En als de
zon dan schijnt en de temperatuur is 25 graden krijg je zin om die bulten te beklimmen.
Dus vandaag een route gereden van 106 km. Met geweldig mooie klimmen waar het kleinste
verzet geschakeld moest worden om boven te komen. 12 en 16 % op een afstand van 8 kilometer
is wel wat anders dan in Duitsland. Prachtige vergezichten en uiteraard geweldige afdalingen.
Waar het gemiddelde wat opgevijzeld werd.
Wat is het mooi fietsen in
Oostenrijk vertelde ik Ria bij terugkomst. Die
zei dat wordt dus nog wel een keer. Daar heeft
ze gelijk in. ”Maar ik heb vandaag zoveel moois
gezien, daar ga ik jou de komende dagen
deelgenoot van maken.
Op donderdag 7 juni stond op het programma de
Loiblpass te beklimmen, een 1566 meter hoge
klim naar de grens tussen Oostenrijk en Slovenië
Het was er prima weer voor, 25 graden. De aanloop
vanaf de camping is 16 km., dus lekker warm
draaien. De klim begint met 4 km. 10 %, waarna 8 km. 12% en de laatste 4 km. 10%. Dus pittig
aan de bak, 16 km. lang. Het kleinste verzet moest erop om in het zadel te blijven. Er was gelukkig
een kleine afdaling onderweg waar je even kon bijkomen. Dat was wel nodig ook, af en toe
dacht ik aan afstappen. Maar wist steeds weer de volgende bocht te halen. Met een snelheid die
rond de 6 á 7 km. lag. Dat was buffelen geblazen. Bijna boven begon de ketting over te slaan. Hij
kon deze enorme krachten niet meer aan, een schakel was half geknapt. Maar boven waren we !
Niets te beleven bij de grenspost dus maar naar beneden, we zien wel hoe lang de ketting het
houdt. Bijna beneden, bij een kerkhof kwam de ketting tot een einde. Zo zijn we niet op pad
gegaan, beste ketting. De pons uit het gereedschapstasje en repareren. Dat lukte en zonder
protest van de bewoners van het kerkhof mocht ik mijn handen wassen.
(‘k Heb het ook niet gevraagd). Ik besloot naar Ferlach te rijden en daar een nieuwe te gaan
kopen. Maar helaas, het was Sacramentsdag, dus alles dicht. Op de camping aangekomen vroeg ik
Ria, “Wat was er met Sacramentsdag ook alweer?” “Dan moesten wij als meisjes met bruidsjurkjes
aan, een processie lopen met de pastoor onder een baldakijn”. Toen ze dat zei, kon ik
het me ook wel weer herinneren. De ketting nog nagekeken, daar moet morgen een andere voor
komen.
10 Juni, goed weer om te fietsen, 23 graden. De ketting is vervangen. Ik heb een reparateur
kunnen vinden. Een aardige man met een grote baard en veel haar. Het was in zijn
buitenwerkplaats een opstapeling van onderdelen en versleten spullen. Maar, hij had alles wat ik
nodig had. Dat kwam uit zijn magazijn annex administratie. Een pakhuis vreselijk vol, hij kon zelf
nog net op een stoel zitten achter zijn bureau. Maar hij wist alles snel te vinden en hielp met
vakkundige handen.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
Vandaag ga ik de
Wörthersee bezoeken op
de fiets. Die ligt hier in de
buurt en kan ik een mooi rondje
maken van 70 km. Eerst flink
klimmen 12 procent, om bij die
See te komen. Ja de
Oostenrijkers noemen een
meer een See, kan ik ook
verders niets aan doen. Langs
het meer was uiteraard vlak,
dus een makkie. En een mooi
zicht op het meer. Hier zie je
hoe enorm toeristisch het is.
Het ene hotel na de ander, om
dan van de Gasthausen en pensions maar niet te spreken.
Dat het meer hoog ligt bleek wel op de terugweg, eerst glooiend waar ik van uit de hoogte de
camping zag waar wij verbleven. Een heerlijke snelle afdaling was het toetje van deze fietsrit.
13 Juni. We zijn verhuisd naar Slovenië, we
staan nu op een camping in Ptuj, 30 km.
vanaf Maribor. Ook hier moet de fiets
maar eens van de drager, eens kijken of er
hier wat te fietsen is. Gister regende het
dus had ik de tijd om een route uit te
zetten op de kaart. Dat was hier niet
moeilijk, er waren genoeg rustige wegen. De
omgeving is te vergelijken met Zuid
Limburg. Heuvelland met af en toe een klim.
Een heerlijke rit gemaakt van 91 km.
Het is 16 juni. We hadden vernomen dat er vandaag een fietstocht georganiseerd werd, met
afstanden van 8 – 31 en 62 kilometer. Het werd de Poli-marathon genoemd. De start was 12 km.
vanaf de camping. Dat was wel iets om mee te doen voor mij. ’s Morgens bij prima weer op tijd
naar de inschrijving; om 11 uur was de start van de 62 km. waar ik voor inschreef.
Het was een groots evenement met in totaal 5000 deelnemers van allerlei pluimage. Zelfs de
velocipède was er en andere oude fietsen met berijders in klederdracht. Ouders met kinderen
en de nodige toerfietsers en mountainbikers. Ook veel wielrenners aan de start van de
organiseren-de vereniging.
De eerste 20 km. kon ik bij de eerste groep blijven met een snelheid van 40 km. Maar toen de
klimmen kwamen moest ik afhaken. Er waren genoeg groepjes om bij aan te sluiten. Het was er
prima georganiseerd, met wegafzetters en politie begeleiding, zelfs een helicopter in de lucht.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
Na 1 uur en 50 minuten was ik aan het einde van deze rit. Het bedrijf Poli, dat alles
sponsorde is een van de grootste kip en worst
verwerkende bedrijven hier. Dat bleek aan het einde, alle deelnemers konden na afloop
zoveel kip, salades, brood en worst eten als men maar
wilde. Hiervoor waren grote tenten opgezet met de
bekende biertafels en banken. Met aan een zijde de afhaalbar.
En het was nog heel lekker ook! Met een volle maag
moest ik nog de 12 kiometer naar de camping
overbruggen. Een leuke belevenis in een ander land
waar ik van genoten heb. En bij Ria een biertje
verhaalde. Zo beleef je nog eens wat onderweg!
19 juni. We zijn weer verhuisd binnen Slovenië, we
zijn nu in de plaats Prebold. Dat ligt in een
bergachtig gebied, wat natuurlijk een uitdaging is
voor deze berggeit, zoals Ria mij wel eens noemt.
Dus vandaag maar eens kijken wat er hier te
beklimmen is, heel veel zoals ik heb ondervonden. Ik
was om half 7 vertrokken om de warmte wat voor te
blijven. Het was gister 34 graden.
Zoals ik al eerder heb geschreven zoek ik altijd
naar witte wegen op de kaart, nu dus ook. Die zijn in deze
landen niet altijd geasfalteerd, daar kwam ik achter. Hele
leuke en mooie wegen maar die gaan over in gravel paden, dat is
niet zo erg, maar later worden het karre sporen met grind.
Uiteindelijk moest ik Uiteindelijk moest ik lopen en kwam bij een boer op het erf.
Dan moet je vragen naar de weg en mijn sloveens is niet zo
best, net als hun duits of engels. Maar ook dit heeft zijn
bekoringen. Al was ik wel blij dat ik op een gegeven moment
weer op een asfaltweg uitkwam, ook al ging die gemeen steil
omhoog. Alles beter dan dat
grind.Wat me inmiddels een lekke band
had gekost.Wel een ervaring om niet meer
te vergeten. In een ruige natuur, op jezelf
aangewezen zijn. En dan komt alles weer op zijn pootjes terecht. En is de
voldoening groot. Als je op de camping met het end in de bek, na
75 kilometer een biertje drinkt en daarna het zwembad in plonst.
Een mooie inspannende dag was het.
(wordt vervolgd)
De volgende Omnibus verschijnt voor de maanden
december èn januari.