Arbeidsongeschiktheid bij hartpatiënten - Onafhankelijke ...

Soort verzorging die de persoon heeft gekregen
(successief, als er meerdere soorten in het spel zijn)
CABG PTCA
Geen Soort verzorging die de persoon heeft gekregen GGVW 0,0 % GVW 4,5 % GGVW 34,2 % GVW 45,3 %
(successief, Fysiotherapie als er meerdere soorten in het spel zijn) 0,0 % 4,5 % 7,9 % 6,7 %
Kinesitherapie 41,7 % 15,9 % 21,1 % 13,4 %
Cardiale revalidatie 8,3 % 13,6 % 15,8 % 15,6 %
Kinesitherapie en fysiotherapie 16,7 % 13,6 % 5,3 % 3,9 %
Revalidatie en fysiotherapie 8,3 % 6,8 % 5,3 % 6,7 %
Revalidatie en kinesitherapie 16,7 % 27,3 % 5,3 % 7,3 %
Revalidatie, kinesitherapie en fysiotherapie 8,3 % 13,6 % 5,3 % 1,1 %
Totaal 100,0 % 100,0 % 100,0 % 100,0 %
Tabel 6. Aantal personen uit de algemene regeling die achtereenvolgens
revalidatie, kinesitherapie en/of fysiotherapie hebben gevolgd
Van de patiënten met een coronaire overbrugging (CABG) zijn er uiteindelijk slechts heel weinig
die geen gebruik maken van revalidatie, noch van kinesitherapie, noch van fysiotherapie. Dat
percentage is aanzienlijk hoger bij patiënten die een coronaire dilatatie ondergingen.
Het feit dat een deel van de personen in de GVW geen cardiale revalidatie volgt, lijkt a priori
niet onrustwekkend, aangezien ze allemaal volledig terug aan de slag zijn gegaan. We mogen
een eventueel herval echter niet uit het oog verliezen, net als de potentieel langere duur van de
arbeidsongeschiktheid (in vergelijking met de groep die wel revalidatie volgde).
Men kan zich wel afvragen hoeveel baat de 34,2% PTCA-patiënten uit de GGVW hebben gehad
bij de cardiale revalidatie. Een heelkundige ingreep aan het hart gaat immers vaak gepaard met
angsten, depressies en mogelijks ook een gevoel van invaliditeit. In dat geval kan een revalidatie
met psychotherapie en stressbeheersing erg nuttig zijn 12 .
6.4. Analyse van het potentiële effect van revalidatie op de bestudeerde populatie
Dit deel neemt het nut van revalidatie voor de bestudeerde populatie onder de loep, zonder
evenwel een vraagteken te plaatsen bij de wetenschappelijke literatuur ter zake.
Als het gaat over de daling van het sterfterisico, lijken de resultaten van onze populatie wel een
schoolvoorbeeld: de 8 sterfgevallen zitten immers allemaal in de groep patiënten die geen
cardiale revalidatie volgden. We moeten er evenwel op wijzen dat 2 van hen overleden zijn in de
eerste 2 weken arbeidsongeschiktheid. De vaststelling is ook met de nodige omzichtigheid te
interpreteren, vermits we geen informatie hebben over de ernst van de aandoeningen. Sommige
studies 13 wijzen uit dat een programma voor cardiale revalidatie na een myocardinfarct het
sterfterisico met 20 à 25% doet dalen, maar in de praktijk lijkt een dagelijkse dosis beweging
evenveel nut te hebben. Ook stoppen met roken na een infarct 14 zou het sterfterisico met 40%
terugschroeven.
12 Volgens Oldridge NB (1988)
13 Cf. Oldridge NB (1988) en O’Connor GT (1989)
14 Cf. Berlin JA (1990) en Van Berkel TFM (1999)
Union Nationale des Mutualités Libres
Version 4 Etude sur l’incapacité de travail des patients cardiaques 16/24