Inspectierichtlijn Lijkbezorging - Inspectie Leefomgeving en Transport

7.2 Inrichting van nieuwe crematoria
Het spreekt voor zich dat de inrichting van crematoria optimaal tegemoet komt aan de eisen
die in het belang van de dodenbezorging worden gesteld. Daarnaast moet worden voldaan
aan eisen op het gebied van hygiëne, veiligheid en het milieu.
Omwonenden mogen geen rook- en geuroverlast ondervinden van de crematieprocessen.
Daarom dienen aan de wijze van verbranden, de samenstelling en afvoer van de rookgassen
en de te gebruiken installaties regels te worden gesteld (door middel van de milieuvergunning
krachtens de Wet milieubeheer)
Per 1 juli 1998 is een Bijzondere Regeling Crematoria opgenomen in de Nederlandse Emissie
Richtlijnen (NeR) 3.5/93.1). Deze bijzondere regeling bevat normen voor de geëmitteerde rookgassen
en eisen voor de te gebruiken installaties. Deze regeling geldt voor alle nieuw te
plaatsen typen gasgestookte crematie-ovens. Het is de bedoeling deze NeR-regeling op te
nemen in de vergunningvoorschriften. Voor alle stoffen (met uitzondering van kwik) geldt dat bij
een goed functionerende oven de emissies onder normale omstandigheden onder de grenswaarden
van de algemene emissie-eisen van de NeR 3.5/93.1 blijven. Voor kwik legt de NeR
een nageschakelde techniek op.
De wetgever voorziet in het voorkomen van geur- en rookoverlast door in het Blb art. 4 te
bepalen dat een kist geen kunststoffen mag bevatten die hiertoe door de minister van
Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties worden aangewezen (lid 2, onderdeel b).
Deze aanwijzing is geconcretiseerd in het in § 4.2.3 besproken Lijkomhulselbesluit. Daarnaast
stelt ook de NeR 3.5/93.1 eisen aan de in te voeren materialen.
Als de kisten inclusief bekleding en lijkhoezen aan de in het Blb en de NeR gestelde eisen
voldoen, zal hiervan geen onnodig nadelige invloed meer op het crematieproces worden
verwacht.
Ondanks dat conform Blb art. 16 het cremeren van een overledene in een zinken en/of loden
kist afkomstig uit het buitenland niet is verboden, wordt zeer dringend geadviseerd zulke kisten
te weigeren. Veelal zal dit via de milieuvergunning reeds zijn geregeld/verboden.
De doodskleding kan, zij het in mindere mate, nog wel een nadelige invloed hebben; hoewel dit
om ethische redenen niet dwingend kan worden voorgeschreven, is kleding, vervaardigd van
natuurlijke, afbreekbare vezels (zoals katoen, linnen of wol) aan te bevelen.
Radioactieve besmetting van overledenen is vrijwel altijd het gevolg van nucleaire rampen
en/of incidenten. In het kader van kernongevallenbestrijding wordt aan deze problematiek aandacht
besteed.
Radioactieve pacemakers komen vrijwel niet meer voor. Overledenen met een hoge dosis
radioactieve geneesmiddelen in hun lichaam vallen binnen het regime van de Kernenergiewet;
een potentieel gevaarlijke dosis wordt immers altijd in een ziekenhuis toegediend, de patiënt
wordt aldaar verpleegd en dit ziekenhuis dient er op grond van de verleende vergunning voor zorg
te dragen dat radioactieve stoffen niet ongecontroleerd de daartoe aangewezen ruimten verlaten.
Dit geldt ook voor gevallen waarin de patiënt zich buiten het ziekenhuis mag begeven.
Bij overlijden van met radioactief materiaal behandelde personen dienen steeds de
aanwijzingen van het ziekenhuis te worden opgevolgd.
Ministerie van VROM Inspectierichtlijn Lijkbezorging, 3e herziene druk Pagina 36/62