Themapublicatie sociale acceptatie roken in de horeca - Stivoro

50%
40%
30%
20%
10%
0%
Percentage Nederlanders dat het sociaal
acceptabel vindt om te roken in de horeca
4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3
2005 2006 2007 2008 2009 2010
Cafés Restaurants Sportkantines
THEMAPUBLICATIE
Sociale acceptatie roken in de horeca
2005-2010
Gera Nagelhout
Tarquínia Zeegers
Regina van der Meer
Daniël Rijckborst
Dewi Segaar
Marc Willemsen
2010

Gera Nagelhout
Tarquínia Zeegers
Regina van der Meer
Daniël Rijckborst
Dewi Segaar
Marc Willemsen
2010
THEMAPUBLICATIE
Sociale acceptatie
roken in de horeca
2005-2010
Dit rapport is onderdeel van een serie themapublicaties van STIVORO.
Op basis van gegevens uit het Continu Onderzoek Rookgewoonten analyseert
STIVORO trends in rookgedrag in Nederland. In ieder rapport wordt een
ander aspect van roken in Nederland onder de loep genomen. Kijk voor meer
informatie op: www.stivoro.nl/themapublicaties
STIVORO – voor een rookvrije toekomst
© Den Haag, 2010
2

INHOUDSOPGAVE
SAMENVATTING 4
INLEIDING 5
METHODE 8
RESULTATEN 11
CONCLUSIE 13
DANKWOORD 14
REFERENTIES 15
TABELLEN 16
3

SAMENVATTING
Meeroken kan leiden tot longkanker, hartaandoeningen en luchtwegaandoeningen.
Vanwege deze gezondheidsschade moeten niet-rokers beschermd worden tegen
tabaksrook. Het beschermen van niet-rokers was dan ook de belangrijkste reden
voor het invoeren van de rookvrije horeca per 1 juli 2008 in Nederland.
In deze publicatie is de sociale acceptatie van roken in de horeca in Nederland in de
periode 2005 tot en met 2010 in kaart gebracht. Dit is gedaan met gegevens uit het
Continu Onderzoek Rookgewoonten onder volwassenen van 15 jaar en ouder.
Roken in de horeca wordt door de Nederlandse bevolking steeds minder sociaal
acceptabel gevonden. Het percentage dat het onacceptabel vindt om te roken in
cafés steeg van 28% in 2005 naar 50% in 2010, in restaurants van 42% naar 75%
en in sportkantines van 61% naar 72%.
Rokers, laag opgeleiden en jongeren (15 tot 34 jaar) vonden het sociaal acceptabeler
om te roken in de horeca. Toch is de acceptatie van roken tussen 2005 en 2010
significant gedaald in elke subgroep. Er is vooral een grote daling in de sociale
acceptatie van roken in restaurants bij rokers. Er waren grotere dalingen in de
sociale acceptatie van roken in restaurants bij rokers vlak na de invoering van de
rookvrije horeca in juli 2008 en vlak na de uitspraak van de Hoge Raad dat de
rookvrije horeca ook moet gelden voor cafés zonder personeel in februari 2010.
Ondanks de invoering van de rookvrije horeca in Nederland in 2008, wordt er nog
steeds gerookt in sommige horecagelegenheden. Deze studie laat zien dat de
meerderheid van de Nederlandse bevolking het sociaal onacceptabel vindt om te
roken in de horeca. Dit pleit voor een volledig rookvrije horeca.
4

INLEIDING
Meeroken kan leiden tot longkanker, hartaandoeningen en luchtwegaandoeningen
(Gezondheidsraad, 2003). Vanwege deze gezondheidsschade moeten niet-rokers
beschermd worden tegen tabaksrook. Het beschermen van niet-rokers was dan ook
de belangrijkste reden voor het invoeren van de rookvrije werkplek per 1 januari
2004 in Nederland. Onder andere omdat er weinig draagvlak was voor een rookvrije
horeca, werd de horeca tijdelijk vrijgesteld. Er werd een stappenplan gemaakt dat er
voor moest zorgen dat ook de horeca op termijn rookvrij zou worden.
In 2005 ratificeerde Nederland het Framework Convention on Tobacco Control
(FCTC) van de World Health Organization (WHO) (Ministerie van Volksgezondheid
Welzijn en Sport et al., 2006). Na ratificatie van het verdrag zijn deelnemende
landen onder andere verplicht om maatregelen te nemen die niet-rokers beschermen
tegen blootstelling aan tabaksrook. In 2006 concludeerde de Nederlandse regering
dat het stappenplan dat de horeca rookvrij moest krijgen niet voldoende werkte. In
2007 is daarom besloten om de uitzondering voor de horeca op te heffen. Per 1 juli
2008 werd in Nederland de horeca rookvrij.
Nederland was niet het eerste land waar werkplekken en horecagelegenheden
rookvrij werden. Ierland voerde in maart 2004 als eerste in Europa een volledig
rookverbod voor alle werkplekken (ook horecagelegenheden) in. Later in het jaar
volgden Noorwegen en Malta. In 2005 voerden ook Italië en Zweden rookverboden
op de werkplek in. Van 2006 tot en met 2008 volgden de meeste andere Europese
landen dit voorbeeld. Hoewel er grote verschillen zijn in de aard van de regelgeving
en de mate waarin het wordt nageleefd, is in de meeste Europese landen anno 2010
een vorm van regelgeving van kracht om niet-rokers te beschermen tegen het
inademen van tabaksrook. Dit blijkt ook uit het feit dat meer dan 90% van de
Europeanen met werk dat niet in de buitenlucht wordt uitgevoerd, eind 2008 aangaf
dat ze op het werk niet mochten roken of alleen in bepaalde ruimten (European
Commission, 2009).
In veel verschillende landen is gebleken dat er na de invoering van een rookverbod
meer draagvlak is voor het rookverbod dan ervoor (Brooks & Mucci, 2001; Edwards,
et al., 2008; ITC Project, 2010; Thomson & Wilson, 2006; Willemsen, 2006). Dit
suggereert dat rookvrije ruimtes als prettig worden ervaren. Ook langere tijd na de
invoering van een rookverbod blijft het draagvlak voor rookverboden stijgen
5

(Edwards, et al., 2008; ITC Project, 2010). Als verklaring wordt hiervoor gegeven dat
binnen roken als steeds minder sociaal acceptabel wordt gezien (Alamar & Glantz,
2006; Chapman & Freeman, 2008). Er zijn aanwijzingen dat roken in de horeca
minder geaccepteerd wordt als er strengere rookverboden gelden (Albers et al.,
2007).
De mate waarin roken in de horeca acceptabel wordt gevonden, verschilt mogelijk
tussen subgroepen in de samenleving. In voorgaand onderzoek werd gevonden dat
rokers het roken in de horeca acceptabeler vonden dan niet-rokers (Alesci et al.,
2003). Er is minder bekend over de verschillen naar leeftijd, sociaaleconomische
status en geslacht.
In dit rapport wordt de sociale acceptatie van roken in de horeca onder de
Nederlandse bevolking van 15 jaar en ouder in kaart gebracht. Hierbij wordt gekeken
naar de periode van 2005 tot en met 2010. De volgende onderzoeksvragen worden
beantwoord:
1. Is de sociale acceptatie van roken in cafés, restaurants en sportkantines
veranderd tussen 2005 en 2010?
2. Verschilt de sociale acceptatie van roken in cafés, restaurants en
sportkantines tussen rokers, ex-rokers en nooit-rokers, tussen laag,
middelbaar en hoog opgeleiden, tussen jongere en oudere rokers, en tussen
mannen en vrouwen?
6

METHODE
De gegevens die ten grondslag liggen aan dit rapport, komen uit het Continu
Onderzoek Rookgewoonten (COR) onder volwassenen van 15 jaar en ouder. Dit
onderzoek wordt uitgevoerd om het tabaksgebruik onder de Nederlandse bevolking
en de ontwikkeling daarvan in de tijd te meten. TNS NIPO verricht de metingen in
opdracht van STIVORO.
Van 2005 tot en met 2008 werd iedere week een representatieve steekproef van
circa 200 huishoudens uit een panel van TNS NIPO per e-mail benaderd. Maximaal
400 gezinsleden vulden de vragenlijst op de eigen computer in en verstuurden deze
via internet. De resultaten werden gewogen naar provincie, gemeentegrootte, sekse,
leeftijd, gezinsgrootte, opleiding en werkzaamheid van de hoofdkostwinner. Vanaf
2009 werden de steekproeven op persoonsniveau getrokken en werd de vragenlijst
geheel ingevuld op het internet. Vanaf 2009 werden de resultaten gewogen naar
provincie, sekse, leeftijd, gezinsgrootte, sociale klasse, regio en opleiding van de
respondent.
Deze methodische wijziging vanaf 2009 kan invloed hebben op de resultaten.
Daarom zijn de hypothesen ook getoetst met alleen de data tot en met 2008.
Aangezien dit geen andere resultaten opleverde, zijn de analyses tot en met 2010
gerapporteerd.
Sociale acceptatie van roken werd gemeten met de volgende vraag: “Vink in het
onderstaande overzicht aan in hoeverre u persoonlijk het roken wel of niet sociaal
acceptabel vindt op de onderstaande locaties”. Voor de locaties cafe's, restaurants
en sportkantines kon aangegeven worden hoe acceptabel men roken daar vond op
een vijfpuntsschaal die liep van “geheel acceptabel” tot “geheel onacceptabel”. Deze
vraag werd vanaf het vierde kwartaal van 2005 tot en met het derde kwartaal van
2010 gesteld.
Verder is naar de achtergrondkenmerken rookstatus, leeftijd, geslacht en het
opleidingsniveau van de hoofdkostwinner (als indicator van sociaaleconomische
status) gevraagd. Wat betreft leeftijd is er een onderverdeling gemaakt van 15-34
jaar, 35-54 jaar en 55 jaar en ouder. Met betrekking tot opleidingsniveau is er een
onderverdeling gemaakt van laag opgeleid (basisonderwijs, LBO, MAVO, VMBO),
7

middelbaar opgeleid (MBO, HAVO, VWO) en hoog opgeleid (HBO of universiteit).
De eerste onderzoeksvraag (is de sociale acceptatie van roken in cafés, restaurants
en sportkantines veranderd tussen 2005 en 2010?) werd beantwoord met behulp
van de module Forecasting van SPSS 17.0. Met deze module kan een
tijdreeksanalyse uitgevoerd worden die trends, seizoens- en cyclische patronen in
een tijdreeks vaststelt. Een trend is een geleidelijke op- of neerwaartse beweging
van een tijdreeks over een lange periode. Cyclische patronen (ook wel: fluctuaties)
zijn herhalende op- en neerwaartse bewegingen rondom het trendniveau.
Seizoenspatronen zijn schommelingen in een tijdreeks, waarin een periodieke
herhaling te herkennen is. De SPSS-module Forecasting kent een functie waarmee
alle modelparameters worden meegewogen in de keuze voor het best passende
model: de ‘expert modeler’. Deze functie is in dit onderzoek gebruikt om modellen
toe te passen op de tijdreeksen. Om de tijdreeksmodellen beter met elkaar te
kunnen vergelijken, zijn alleen exponential smoothing modellen opgevraagd en geen
ARIMA modellen. Bovendien zijn alleen modellen opgevraagd zonder
seizoensinvloeden.
De tweede onderzoeksvraag (verschilt de sociale acceptatie van roken in cafés,
restaurants en sportkantines tussen rokers, ex-rokers en nooit-rokers, tussen laag,
middelbaar en hoog opgeleiden, tussen jongere en oudere rokers, en tussen mannen
en vrouwen?) werd beantwoord met behulp van multipele lineaire regressie analyse.
De afhankelijke variabelen waren de sociale acceptatie van roken in cafés,
restaurants en sportkantines. De onafhankelijke variabelen waren: rookstatus,
opleidingsniveau, leeftijdscategorie en geslacht. Aanvullend is met behulp van t-
toetsen bekeken of de sociale acceptatie van roken in de horeca in alle subgroepen
is gestegen tussen 2005 en 2010.
8

RESULTATEN
Sociale acceptatie van roken in cafés
Figuur 1, 2 en 3 laten zien hoeveel procent van de Nederlandse bevolking van 15
jaar en ouder het tussen 2005 en 2010 sociaal acceptabel vond om te roken in
respectievelijk cafés, restaurants en sportkantines, hoeveel procent het sociaal
onacceptabel vond en hoeveel procent neutraal was.
100%
90%
80%
70%
60%
50%
40%
30%
20%
10%
0%
4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3
2005 2006 2007 2008 2009 2010
Acceptabel in cafés Neutraal Onacceptabel in cafés
Figuur 1: Sociale acceptatie van roken in cafés (2005-2010)
Eind 2005 vond 50% het acceptabel om te roken in cafés en vond 28% het
onacceptabel. Sinds die tijd is het percentage dat het acceptabel vond om te roken in
cafés gedaald naar 33% in 2010 en het percentage dat het onacceptabel vond
gestegen naar 50%. Over de gehele periode vond ongeveer 20% het niet sociaal
acceptabel maar ook niet onacceptabel om te roken in cafés. Met behulp van
tijdreeksanalyse werd een stijgend model gevonden voor het onacceptabel vinden
van roken in cafés en een dalend model voor het sociaal acceptabel vinden van
roken in cafés (zie Tabel 1, pagina 16).
9

Sociale acceptatie van roken in restaurants
Eind 2005 vonden al meer mensen het sociaal onacceptabel om te roken in
restaurants (42%) dan acceptabel (35%). Sinds die tijd is dit verschil veel groter
geworden. In 2010 vond 75% van de mensen het sociaal onacceptabel om te roken
in restaurants en vond 13% het sociaal acceptabel. Een neutrale mening komt sinds
2005 (22%) ook minder voor (12% in 2010).
100%
90%
80%
70%
60%
50%
40%
30%
20%
10%
0%
4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3
2005 2006 2007 2008 2009 2010
Acceptabel in restaurants Neutraal Onacceptabel in restaurants
Figuur 2: Sociale acceptatie van roken in restaurants (2005-2010)
Met behulp van tijdreeksanalyse werd een stijgend model gevonden voor het
onacceptabel vinden van roken in restaurants en een dalend model voor het sociaal
acceptabel vinden en voor het hebben van een neutrale mening (Tabel 1).
10

Sociale acceptatie van roken in sportkantines
In de sociale acceptatie van roken in sportkantines is sinds eind 2005 weinig
veranderd. Al in 2005 vond de meerderheid (61%) het sociaal onacceptabel om te
roken in sportkantines en een minderheid was neutraal (21%) of vond het
acceptabel (18%). Dit was ook in 2010 het geval, een meerderheid vond het sociaal
onacceptabel (72%) en een minderheid was neutraal (15%) of vond het acceptabel
(13%).
100%
90%
80%
70%
60%
50%
40%
30%
20%
10%
0%
4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3
2005 2006 2007 2008 2009 2010
Acceptabel in sportkantines Neutraal Onacceptabel in sportkantines
Figuur 3: Sociale acceptatie van roken in sportkantines (2005-2010)
Met behulp van tijdreeksanalyse werden geen stijgende of dalende modellen
gevonden voor de sociale acceptatie van roken in sportkantines (Tabel 1).
11

Subgroepverschillen
Er zijn verschillen gevonden in de sociale acceptatie van roken in de horeca tussen
subgroepen van de Nederlandse bevolking. Rokers, laag opgeleiden en jongeren (15
tot 34 jaar) vonden het sociaal acceptabeler om te roken in de horeca dan niet-
rokers, hoger opgeleiden en oudere mensen (Tabel 2). Vrouwen vonden het sociaal
acceptabeler om te roken in restaurants dan mannen. Mannen vonden het sociaal
acceptabeler om te roken in sportkantines dan vrouwen.
100%
90%
80%
70%
60%
50%
40%
30%
20%
10%
0%
4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3
2005 2006 2007 2008 2009 2010
Rokers Ex-rokers Nooit-rokers
Figuur 4: Sociale acceptatie van roken in restaurants naar rookstatus (2005-2010)
De sociale acceptatie van roken is significant gedaald in elke subgroep (Tabel 3). De
sociale acceptatie van roken in restaurants is vooral bij rokers gedaald sinds 2005. In
figuur 4 is te zien dat er grotere dalingen waren in de sociale acceptatie van roken in
restaurants bij rokers vlak na de invoering van de rookvrije horeca in juli 2008 en
vlak na de uitspraak van de Hoge Raad dat de rookvrije horeca ook moet gelden
voor cafés zonder personeel in februari 2010.
De sociale acceptatie van roken in cafés is vooral bij hoogopgeleiden gedaald en de
sociale acceptatie van roken in sportkantines vooral bij mannen.
12

CONCLUSIE
In deze publicatie is de sociale acceptatie van roken in de horeca in Nederland in de
periode 2005 tot en met 2010 in kaart gebracht.
De meerderheid van de Nederlandse bevolking vindt het tegenwoordig sociaal
onacceptabel om te roken in cafés (50%), restaurants (75%) en sportkantines
(72%). Dat was enkele jaren geleden nog heel anders. Eind 2005 vond 28% het
onacceptabel om te roken in cafés, 42% om te roken in restaurants en 61% om te
roken in sportkantines. Ook uit onderzoek van de tabaksindustrie blijkt dat roken
steeds minder geaccepteerd wordt (Dearlove et al., 2002).
Roken in de horeca wordt acceptabeler gevonden door rokers dan door niet-rokers.
Toch is de sociale acceptatie van roken in de horeca ook bij rokers gedaald. Vooral
de acceptatie van roken in restaurants is sterk gedaald bij rokers. Een grote daling
vond plaats vlak na de invoering van de rookvrije horeca. Er was ook een grote
daling na de uitspraak van de Hoge Raad dat de rookvrije horeca ook moet gelden
voor cafés zonder personeel.
Naast rokers, vinden laag opgeleiden en jongeren roken in de horeca sociaal
acceptabeler dan hoger opgeleiden en oudere mensen. Bij laag opgeleiden is er ook
nog eens een minder grote daling in de sociale acceptatie door de tijd heen dan bij
hoger opgeleiden. Aanvullende analyses laten zien dat dit komt doordat laag
opgeleiden gemiddeld meer sigaretten per dag roken (zie ook: De Korte et al.,
2010). Rokers die meer sigaretten per dag roken, zijn het roken namelijk in mindere
mate minder sociaal acceptabel gaan vinden door de tijd heen.
Ondanks de invoering van de rookvrije horeca in Nederland in 2008, wordt er nog in
41% van de cafés, 3% van de restaurants en 2% van de sportkantines gerookt
(Voedsel en Waren Autoriteit, 2010). Deze studie laat zien dat de meerderheid van
de Nederlandse bevolking het sociaal onacceptabel vindt om te roken in de horeca.
Deze bevinding en het feit dat meeroken kan leiden tot ernstige ziekte
(Gezondheidsraad, 2003), pleit voor een volledig rookvrije horeca.
13

DANKWOORD
Deze themapublicatie is mede tot stand gekomen door bijdragen van Eveline
Willems, Frederieke Schuiringa en Grieto Zeeman.
14

REFERENTIES
Alamar, B., & Glantz, S. A. (2006). Effect of Increased Social Unacceptability of
Cigarette Smoking on Reduction in Cigarette Consumption. American Journal
of Public Health, 96, 1359-1363.
Albers, A. B., Siegel, M., Cheng, D. M., Biener, L., & Rigotti, N. A. (2007). Effect of
smoking regulations in local restaurants on smokers' anti-smoking attitudes
and quitting behaviours. Tobacco Control, 16, 101-106.
Alesci, N. L., Forster, J. L., & Blaine, T. (2003). Smoking visibility, perceived
acceptability, and frequency in various locations among youth and adults.
Preventive Medicine, 36, 272-281.
Brooks, D., & Mucci, L. (2001). Support for smoke-free restaurants among
Massachusetts adults, 1992-1999. American Journal of Public Health, 91, 300-
303.
Chapman, S., & Freeman, B. (2008). Markers of the denormalisation of smoking and
the tobacco industry. Tobacco Control, 17, 25-31.
Dearlove, J. V., Bialous, S. A., & Glantz, S. A. (2002). Tobacco industry manipulation
of the hospitality industry to maintain smoking in public places. Tobacco
Control, 11, 94-104.
De Korte, J. D., Nagelhout, G. E., Feenstra, D., van der Meer, R., & Willemsen, M. C.
(2010). Themapublicatie Sociaaleconomische verschillen in roken in Nederland
1988-2009. Den Haag: STIVORO.
Edwards, R., Thomson, G., Wilson, N., Waa, A., Bullen, C., O'Dea, D., et al. (2008).
After the smoke has cleared: evaluation of the impact of a new national
smoke-free law in New Zealand. Tobacco Control, 17, e2.
European Commission (2009). Survey on tobacco: Analytical report. Hungary: The
Gallup Organisation.
Gezondheidsraad (2003). Volksgezondheidsschade door passief roken. Den Haag:
Gezondheidsraad.
ITC Project (2010). ITC Netherlands National Report. Waterloo, The Hague:
University of Waterloo, STIVORO.
Ministerie van Volksgezondheid Welzijn en Sport, KWF Kankerbestrijding, Astma
Fonds, & Nederlandse Hartstichting (2006). Nationaal Programma
Tabaksontmoediging.
Thomson, G., & Wilson, N. (2006). One year of smokefree bars and restaurants in
New Zealand: Impacts and responses. BMC Public Health, 6, 64.
Voedsel en Waren Autoriteit (2010). Inventarisatie naleefniveau rookvrije horeca
voorjaar 2010. Den Haag: Voedsel en Waren Autoriteit.
Willemsen, M. C. (2006). Rokers onder vuur? Invloed van de gewijzigde Tabakswet
op rokers, met speciale aandacht voor verschillen tussen sociaaleconomische
klassen. Den Haag: STIVORO.
15

TABELLEN
Tabel 1: Tijdreeksmodellen van sociale acceptatie van roken per locatie van 2005
kwartaal 4 tot en met 2010 kwartaal 3 (Nederlandse bevolking 15+)
Percentage dat het sociaal
onacceptabel vindt om te
roken in cafés
Percentage dat neutraal is
over de sociale acceptatie
van roken in cafés
Percentage dat het sociaal
acceptabel vindt om te
roken in cafés
Percentage dat het sociaal
onacceptabel vindt om te
roken in restaurants
Percentage dat neutraal is
over de sociale acceptatie
van roken in restaurants
Percentage dat het sociaal
acceptabel vindt om te
roken in restaurants
Percentage dat het sociaal
onacceptabel vindt om te
roken in sportkantines
Percentage dat neutraal is
over de sociale acceptatie
van roken in sportkantines
Percentage dat het sociaal
acceptabel vindt om te
roken in sportkantines
* p

Tabel 2: Regressie analyse van voorspellers van sociale acceptatie van roken in
cafés, restaurants en sportkantines (Nederlandse bevolking 15+)
Rookstatus
Roker
Ex-roker
Nooit-roker (ref.)
Opleidingsniveau
Laag
Middelbaar
Hoog (ref.)
Leeftijdsgroep
15-34 jaar
35-54 jaar
55 jaar en ouder (ref.)
Geslacht
Vrouw
Man (ref.)
Cafés
Bèta
0,44***
0,12***
0,00
0,08***
0,05***
0,00
0,17***
0,10***
0,00
-0,01
0,00
Restaurants
Bèta
0,47***
0,11***
0,00
0,11***
0,07***
0,00
0,16***
0,09***
0,00
0,01**
0,00
17
Sportkantines
Bèta
0,32***
0,05***
0,00
0,10***
0,04***
0,00
0,17***
0,07***
0,00
-0,04***
0,00
† De afhankelijke variabele van deze analyse is sociale acceptatie van roken, gemeten van -2 (geheel
onacceptabel) tot +2 (geheel acceptabel).
* p

Tabel 3: Verschillen in gemiddelde sociale acceptatie van roken in cafés,
restaurants en sportkantines tussen 2005 en 2010 voor subgroepen (Nederlandse
bevolking 15+)
Nederlandse
bevolking 15+
Cafés Restaurants Sportkantines
2005 2010 2005 2010 2005 2010
0,36 -0,33 -0,14 -1,16 -0,78 -1,07
Rokers 1,25 0,54 0,98 -0,43 -0,17 -0,45
Ex-rokers 0,15 -0,52 -0,40 -1,32 -0,99 -1,30
Nooit-rokers -0,10 -0,76 -0,71 -1,53 -1,04 -1,30
Laag opgeleiden 0,41 -0,14 -0,05 -0,92 -0,70 -0,87
Middelbaar
opgeleiden
0,38 -0,18 -0,09 -1,09 -0,76 -1,01
Hoog opgeleiden 0,30 -0,56 -0,25 -1,36 -0,88 -1,24
15-34 jaar 0,61 -0,15 0,08 -1,06 -0,52 -0,84
35-54 jaar 0,47 -0,29 -0,02 -1,16 -0,77 -1,11
55 jaar en ouder -0,09 -0,54 -0,55 -1,26 -1,11 -1,24
Vrouwen 0,32 -0,37 -0,16 -1,15 -0,85 -1,09
Mannen 0,40 -0,29 -0,11 -1,17 -0,72 -1,05
† In de tabel zijn gemiddelde waardes van sociale acceptatie van roken weergegeven op een schaal van
-2 (geheel onacceptabel) tot +2 (geheel acceptabel). In elke subgroep is roken in cafés, restaurants en
sportkantines significant minder sociaal acceptabel geworden tussen 2005 en 2010 bij een p-waarde
van