Deel - Gemeente Westland

Inventarisatie waardevolle objecten gemeente Westland
8
Ieder object is op deze 8 deelaspecten gewaardeerd. Dit is geschied aan de hand van
een cijfermatige schaal, variërend tussen 0 en 3 (0, 1, 2, 3). De behaalde scores per
deelaspect zijn vervolgens vermenigvuldigd met een weegfactor. Deze weegfactor
geeft het relatieve belang weer dat het deelaspect heeft in de totale waardering. De
categorieën 2c (verminking), 3b (verstoring) en 4b (kostenaspect) hebben een negatieve
weegfactor, zodat een object, waarvan veel authentieke elementen verdwenen
zijn (of wanneer het object in een omgeving ligt met een negatief effect op het object)
een relatief lage eindscore krijgt.
2.5 Typologische analyse
Na het toepassen van de waarderingsmatrix heeft DSL een extra architectuurhistorische
analyseronde toegepast. Deze analyse dient een aantal doeleinden. Ten eerste
geeft het structuur aan de grote massa waardevolle objecten door enkele logische
groeperingen te maken. Ten tweede helpt dit bij een meer gedifferentieerde weging
van de aanwezige waarden. Hierbij is de norm gehanteerd van ‘schaarste’ in combinatie
met ‘representativiteit’: hoe minder aanwezige voorbeelden van een bijzonder
waardevol type, hoe makkelijker het object in de ‘selectie’ kan komen.
In de analyse is naar de volgende aspecten gekeken:
• geografische spreiding (variaties in aantallen tussen de kernen en tussen kernen
en buitengebied)
• gebouwtypen (o.a. woonhuizen, boerderijen, kerken, bunkers, bruggen, fruitmuren
en begraafplaatsen)
• bouwstijlen (o.a. neorenaissance, neoclassicisme, Amsterdamse School en
afgeleiden hiervan)
• ouderdom (het verschil tussen een bouwwerk uit 1850 of uit 1950)
Deze typologische analyse heeft DSL inzicht gegeven in de variatie en de vertegenwoordiging
van diverse groepen objecten binnen de grote massa van waardevolle
objecten in het Westland. Aan de hand van dit inzicht is de geografische spreiding
voldoende evenredig bevonden. Vervolgens zijn punten toegekend aan bepaalde
gebouwtypen. Dit om zeldzame of anderszins unieke objecten, die zwak scoren in de
matrix, ook binnen de ‘selectie’ te laten vallen. Aan de andere kant zijn er ook typen
die punten verliezen. Dit om van typen die oververtegenwoordigd zijn in de inventarisatie
alleen de allerbeste voorbeelden in de ‘selectie’ te laten komen. Door deze
benadering wordt gekomen tot een goede vertegenwoordiging van diverse typen binnen
de ‘selectie’.
De definitieve typologische indeling heeft geleid tot de definitie van een aantal gebouwtypen.
De woonhuizen 4 vormen veruit de grootste groep, daarom is gekozen om
deze groep onder te verdelen in een aantal bouwstijlen.
Bovenstaande heeft geleid tot de volgende indeling met puntenvermeerdering of puntenvermindering
(+3 betekent een vermeerdering van de totaalscore waardoor het
voor het betreffende type makkelijker is om binnen de ‘selectie’ te komen, -4 is vermindering
van de score waardoor het moeilijker wordt om in de ‘selectie’ te komen).
4. Onder ‘woonhuis’ wordt verstaan vrijstaande woonhuizen alsook meerdere woningen
onder één kap.