Read the article - Marielle van Uitert

wordt er niet snel meer overgespeeld, de meeste spelers
hebben weinig overzicht en van team play is alleen
bij de betere ploegen sprake. Dat maakt de rol van de
coach enorm belangrijk. Waarschijnlijk werd Rotterdam
daarom ook uiteindelijk de beste ploeg. Zij waren
als vijfde uit de voorronden gekomen. Hadden zeker
niet de beste individualisten, maar wel de beste coach.
Zijn team stond tactisch het beste: aanvallen zonder de
verdediging te vergeten. Daarom mag zijn team Nederland
vertegenwoordigen tijdens de Homeless World
Cup, die dit jaar van 6 tot 13 september in Milaan wordt
gespeeld. Daar zullen 48 teams gaan strijden om de
wereldtitel. Het zou mooi zijn als Rotterdam als Oranje
daar potten gaat breken.
De Watertoren uit Den Bosch werd uiteindelijk zesde
en deed zichzelf daarmee te kort. Het team van coach
Mustafa Yakoubi verloor in de kwartfinale ongelukkig
met 5-6 van de latere finalist Eindhoven. Er werden
te veel kansen, waaronder zelfs 2 penalty’s, gemist.
Daarna werd wel met 5-3 van Amsterdam West gewonnen.
De laatste wedstrijd tegen Utrecht groeide uit tot
een waar spektakelstuk. Het werd maar liefst 11-11.
Jammer genoeg benutte Utrecht, waarin een evenbeeld
van Clarence Seedorf speelde, de penalty’s iets beter en
werden zij vijfde.
Het gaat door …
Volgens Arne de Groote gaat het evenement zeker
door. “Het is zo succesvol, we moeten wel verder. De
partners, zoals het Leger des Heils en de KNVB zijn heel
tevreden. Maar we willen graag de grotere gemeentes
er meer bij betrekken. Zij moeten eigenlijk meer gaan
betekenen bij de voorronden. Zowel organisatorisch als
financieel. Dan kunnen we bijvoorbeeld ook regionale
wedstrijden gaan organiseren. Het enige minpuntje is
eigenlijk de reïntegratie. Ik moet toegeven dat dit traject
toch moeilijker is dan we hadden ingeschat. Hoewel
er natuurlijk succesvoorbeelden zijn, hebben we op dit
gebied nog te weinig vorderingen gemaakt.”
Maar een kniesoor die daar in Amsterdam op lette. Het
doel was bereikt: de doelgroep stond maximaal in de
spotlights. Tijdens de prijsuitreiking gaven zowel profeet
Freek de Jonge als ambassadeur John de Wolf aan
dat de competitie voor de deelnemers het duwtje in
de rug kan zijn. Een stimulans op de terugweg naar
het normale leven. Waarschijnlijk vatte de Bossche begeleider
Ser Tubée het geheel nog het beste samen: “Je
kunt ervan denken wat je wilt, maar voor die gasten zijn
dit hun ‘five minutes of fame’, en daar genieten ze met
volle teugen van.”
september 2009 - De Zelfkrant