43 FORUM #04/28.02.13
44 portret Toch zult u zich af en toe het zwarte schaap voelen. ‘Tuurlijk is die negatieve pers niet leuk, zeker niet als je trots bent op wat TenneT daar doet. Laatst kregen we zware kritiek van de Duitse werkgeversorganisatie. Dan denk je: ‘Wow, wat is dit?’ Vervolgens ga je met ze praten en geven ze ruiterlijk toe ernaast te zitten. Het lastige is wel dat hun kritiek al groot in de krant heeft gestaan.’ Hij onderbreekt zijn betoog en begint enthousiast te vertellen over de offshore converterstations, waarvan er enkele worden gebouwd op een scheepswerf in Zwijndrecht. ‘Het wordt een eenormmmm ding’, vertelt hij. ‘Zeventig bij 70 meter en dat nog zes verdiepingen hoog.’ Zijn ogen glimmen, terwijl hij vertelt over de windmolens op zee die straks hun stroom gaan afleveren bij die ‘stopcontacten op zee’. Om ver volgens de energie naar het vasteland te brengen. Al gaat het interview vooral over hem als persoon, hij weet veel van wat hij vertelt meteen te verbinden met ‘zijn’ bedrijf. koeltjes Kroons carrièrepad is bijzonder. Hij verkocht Fokkervliegtuigen, eerst in Afrika en later als algemeen marketingmanager in de hele wereld. De enige Nederlandse vliegtuigfabriek ging in 1996 failliet, een feit dat Kroon emotioneel niet lijkt te raken. Opvallend: want na de ondergang zwiepten de oranjegekleurde emoties in ons land omhoog. De ondergang van Fokker is ‘jammer, maar het betekende voor mij dat ik een nieuwe richting insloeg’. En ja de vliegtuigen waren mooi, maar er moest wel jaar in, jaar uit geld bij, zegt hij koeltjes. Kroon stapte over naar het elektrotechniekconcern Holec, om later in de top van de verzekeringsdivisie van het inmiddels genationaliseerde sns reaal terecht FORUM #04/28.02.13 te komen. Van techniek naar een verzekeraar, en weer terug naar de techniek? Dat is een zo niet logische lijn, wat Kroon verklaart uit het feit dat hij van verandering houdt. Dat hij ooit Fokkers verkocht in Afrika, kwam mooi uit, want Kroon is geboren in het toen nog blanke Rhodesië, nu bekend onder de naam Zimbabwe. Hij houdt van het zwarte continent. ‘Mijn vader werd na de Tweede Wereldoorlog uitgezonden door een Nederlands aannemersbedrijf naar ZuidAfrika. Daarna ging hij naar Mozambique om uiteindelijk in Rhodesië terecht te komen.’ Veel herinneringen aan Afrika heeft Kroon niet, want hij was 5 toen hij met zijn familie terugkeerde naar Nederland. ‘Als ik er kom, heb ik een thuiskomgevoel.’ Waar komt dat vandaan? ‘De mensen zijn anders. Het levenstempo is er lager. Dat is anders dan hier in Europa, en zeker in de Randstad. Het is er niet alleen rustiger, maar ook persoonlijker. ’ Wat hebt u ervan meegekregen? ‘Misschien heeft Afrika me geleerd te relativeren. Toen mijn ouders terug gingen naar Nederland lieten ze bijna alles achter. Ze moesten helemaal opnieuw starten.’ De terugkeer naar Nederland noemt Kroon ‘een bijzonder intensieve periode’ voor het gezin. Desondanks kijkt hij terug op een ontspannen jeugd. ‘Ik was de jongste in het gezin, de nakomer en daarmee had ik een heel ontspannen jeugd. Alle opvoedingsdiscussies waren al geslecht. De optimistische levenshouding, altijd doorgaan en niet klagen, je eigen weg gaan en volharden ondanks tegenslagen, dat heb ik van mijn ouders