Carel Nolet – Een waar verhaal - Vno Ncw

48Portret Tekst: Paul Scheer, foto’s: Jeroen PoortvlietCarel Nolet – EenMet één been in het verleden en het anderein de toekomst bruist Carel Nolet (66) nog vande ondernemingslust. Maar met de introductievan achtereenvolgens Ketel 1 en Ketel One Vodkaheeft hij eigenlijk al genoeg gedaan voor hetvoortbestaan van het familiebedrijf.Zeg je Nolet, dan zeg je Schiedam. Dat is al zo sinds 1691,toen de eerste Nolet, een Franse Hugenoot uit Duinkerken,er neerstreek. Als brandewijnstoker kon hij daar wel ietsmet al die graanpakhuizen. De Nolets zijn niet meer vertrokken.Terwijl in de jaren zestig en zeventig van de vorigeeeuw links en rechts de destilleerbedrijven omvielen, bleefNolet overeind. Eerst dankzij de jenever Ketel 1, daarnadankzij Ketel One Vodka, waarmee de Amerikaanse marktwerd veroverd en nu ook de rest van de wereld. Verantwoordelijkvoor die twee succesproducten is Carel Nolet, tiendegeneratie, en vader van de elfde, bestaande uit zoons Bob enCarel junior.Voelt u zich de redder van Nolet?“Het product Ketel 1 is de redder van het bedrijf. Dat ik de‘vader’ van dit product ben is een feit. Maar het is de krachtvan het merk, het ware verhaal rond het product en dekwaliteit die in de fles zit, die ervoor hebben gezorgd dat weuit een sombere periode weer zijn opgekrabbeld.”Het ware verhaal: hij zal die woorden regelmatig gebruikentijdens het interview, want hij hecht eraan. Het bedrijf staatna meer dan driehonderd jaar nog steeds in Schiedam enherbergt sinds 1864 de beroemde ketel waarnaar de jeneveris vernoemd. “Naast mijn vrouw en kinderen is dat een vande dierbare attributen die ik koester. De ketel wordt nog opkolen gestookt. Als daar flink de fik in zit, is dat een lust vooroog en oor. Je voelt de bijdrage van 150 jaar die de ketel aande onderneming heeft geleverd. Mensen komen van heindeen ver om hun keteltje te zien.”

FORUM 24 april 2008 49waar verhaalHet interview vindt plaats in de cocktailbar waar Noletzakelijke partners ontvangt. De bar kijkt uit over Schiedamaan de ene kant en Rotterdam en de Waterweg aan de anderekant. Bob Nolet is bij het hele gesprek aanwezig om zijnvader af en toe aan te vullen, en geeft na het gesprek nog eenrondleiding langs de ketels, het oude kantoor, de flessenlijnen de ‘oude’ molen die Nolet enkele jaren geleden heeft latenbouwen, ongeveer op de plek waar de échte oude molenheeft gestaan. Het is meteen de hoogste van Nederlandgeworden. De molen is van binnen modern ingericht enlevert windenergie op. Ook innovatief: de tunnel die onderde Buitenhaven loopt en het bedrijf verbindt met het nieuwelogistieke centrum. Het leverde een prijs voor ondergrondsbouwen op. Toch niet gek voor zo’n oud bedrijf.De banden tussen bedrijf en stad zijn hecht. Ter illustratie:Carel Nolet is, net als zijn zoons, geboren in het katholiekeNolet-ziekenhuis, vernoemd naar een voorouder die naastdestillateur ook huisarts was, en in zijn nalatenschap eenbedrag had gereserveerd voor de bouw van een ziekenhuis.Carel Nolet houdt het zelf meer bij het bedrijf. Oké, in debuurt heeft hij een historisch pand op laten knappen om ereen kunstcentrum te beginnen, gerund door een nichtje datglaskunstenares is, maar daar blijft het bij. Hij is bijvoorbeeldgeen sponsor van zijn favoriete voetbalclub Sparta.“Voetbal is te veel een avontuur waar ik geen grip op heb. Ikben hoofdsponsor van de onderneming, klaar.” Zelf zit hijook niet op ‘sponsorgeld’ van de gemeente te wachten. “Eenondernemer moet zich als hij ‘s ochtends wakker wordt,steeds realiseren dat hij het helemaal zelf moet doen. Ik hebnog nooit mijn hand opgehouden. Kijk, mocht er een subsidieregelingop ons pad komen, dan zal ik die niet weigeren.Maar ik steek er niet meer dan een uur per week in.”Het laatste financiële wapenfeit is de miljoenendeal methet Britse drankenconcern Diageo, dat Ketel One Vodkawereldwijd op de markt gaat brengen. Begin jaren zestig hadCarel Nolet niet kunnen vermoeden dat het familiebedrijfer ruim veertig jaar later zo goed voor zou staan. Hij werktetoen in de scheepvaartsector in Londen en werd door zijnvader teruggeroepen naar Schiedam. Een manager was weggevallen;of hij tijdelijk kon bijspringen. “Echt enthousiastwas ik niet, want ik was een liefhebber van Engels voetbalen er kwamen een paar belangrijke wedstrijden aan. MaareVoor Carel Nolet is er eigenlijkmaar één plek: tussende ketels in de destilleerderijin Schiedam, waar hij dereceptuur voor de jeneveren de wodka uitdacht.En waar de originele Ketel 1nog steeds wordt gebruikt.

50FORUM 24 april 2008‘Een ondernemer moet zich als hij‘s ochtends wakker wordt, steeds realiserendat hij het helemaal zelf moet doen’ik proefde wel dat mijn vader echt onthand was. Na een paarweken gaf hij aan dat hij me daar wilde houden. Mijn vaderwas altijd meer een commerciële man geweest, altijd oppad. Een managementrol zag hij niet zitten voor zichzelf. Ikwilde dat wel oppakken, maar alleen als ik het op mijn eigenmanier mocht doen. Daarvoor wilde ik de tijd krijgen.”U was niet voorbestemd als opvolger in het bedrijf?“Tot mijn 21 ste heeft mijn vader die indruk nooit gewekt. Hijwist dat ik belangstelling voor de scheepvaart had. Ik fietsteelke dag langs de Waterweg en keek uit op de haven vanRotterdam. Daarbij had ik veel sympathie voor mijn grootvadervan moeders kant die 25 jaar directeur van WiltonFijenoord was geweest. Ik wilde in de scheepvaart mijn wegvinden.”Carel Nolet was de middelste van drie broers. Alledrie zochtenze het aanvankelijk in de scheepvaart in plaats van hetfamiliebedrijf. “Dat kwam ook omdat vader thuis zeldenover het bedrijf sprak. We hadden er geen beleving bij. Toenik zelf de leiding had, kwam ik wel thuis met verhalen overKetel 1 en de wodka. Mijn vrouw was ook betrokken bij hetbedrijf.” Het resultaat: zijn eigen zoons lieten op een gegevenmoment weten dat ze wel klaar waren met hun opleiding:wanneer konden ze beginnen in het bedrijf?Bob zal zijn vader opvolgen in Schiedam. Carel junior leidtde Ketel One Vodka-operatie in de Verenigde Staten. Afgesprokenis dat hij zijn broer niet voor de voeten zal lopen.Maar dat was bij vader Carel destijds ook geen probleem.Zijn beide broers zijn na hun omzwervingen in de scheepvaartgewoon bij het bedrijf “aangehaakt”.Zijn eerste belangrijke besluit was de sanering van het assortiment.De vieux, de citroenjenever, de frambozenbrandewijn:ze gingen er allemaal uit. “Het waren geen flops, maarik zag er geen toekomst in. We verdienden er geen droogbrood mee. Jenever was de grootste markt en wij moesten detopjenever worden, vond ik. Als dat niet was gelukt, warenook hier de deuren dichtgegaan. Dan had ik gezegd: vader, ikheb het geprobeerd, maar ik ga terug naar de scheepvaart.”Dat was niet nodig, want Ketel 1 werd een succes. De volgendestap was een tweede poging om de Amerikaansemarkt te veroveren. Hij was daartoe mede geïnspireerd doorde ansichtkaarten die zijn grootvader van vaders kant aanzijn grootmoeder had geschreven vanuit Amerika. Rond1900 had die in Baltimore een destilleerderij laten bouwen.Het Amerikaanse avontuur eindigde echter abrupt met dedrooglegging in 1919, waarna grootvader gedesillusioneerdterugkeerde naar Schiedam.Vijf stellingen voor Carel NoletDe pensioenen moeten worden versoberd.“Ik zie niet in waarom. We moeten positief naar de vergrijzing kijken. Je kunt wel productensaneren, maar geen mensen. Oudere mensen moet je op handen dragen, die hebben hetland opgebouwd.”Fouten maken is menselijk.“Dat is waar, maar ik heb er een ongelofelijke hekel aan. Want je moet vervolgens zelf depuinhoop opruimen.”psv is de kampioen van de armoede.“Ik doe alleen maar uitspraken over Sparta, want daar heb ik heel sterke banden mee.Het is de club met het mooiste tenue en lied. Ik hoop dat we nog eens een keer in hetlinkerrijtje meedoen. Dat zou mijn grootvader van moederskant waarderen, want die is tweekeer landskampioen geworden als linksbuiten van Sparta.”Het wordt nooit wat met Irak.“Ik ben onvoldoende thuis in die wereld om daar een verstandige uitspraak over te doen.Ik weet wel dat er een schrikbewind zat en dat de huidige situatie nooit de bedoeling vande Amerikanen is geweest. Ik ben de Amerikanen nog altijd dankbaar voor de bevrijding vanNederland. Daar neem ik keer op keer mijn pet voor af.”Drank maakt meer kapot dan je lief is.“Het gaat mij om het genoeglijke glaasje. Miljoenen mensen weten er op een gezelligemanier mee om te gaan. De excessen worden veroorzaakt door mensen die hun verantwoordelijkheidniet kennen of niet willen nemen.”

FORUM 24 april 2008 51Zou u de drooglegging ontdoken hebben?Stellig: “Nee. Mijn ouders hebben mij dermate correctopgevoed dat ik dáár mijn heil niet in zou hebben gezocht.Ik was de weg van Al Capone niet opgegaan. Of ik Amerikahad opgegeven, weet ik niet. Misschien had ik het in Canadageprobeerd.”Zijn vader was “helemaal niet gelukkig” met het voornemenvan zijn zoon om in de voetsporen van grootvader te treden.“Hij vond het, afgaande op het verloop van de eerste keer,een te groot risico. Maar ik was niet van plan om meteen eensloot geld in de vs te pompen. Ik wilde erheen om de marktsituatiedaar te leren kennen. Mijn moeder vond dat ik maarmoest gaan, want ik zou niet in zeven sloten tegelijk lopen.Op de dag van vertrek vond ik op mijn bureau een briefjevan mijn vader met een waarschuwing. Maar op de achterkantstond ‘goede reis’.”Zeven jaar heeft hij zich in Amerika verdiept voordat hij destap nam met Ketel One Vodka. Het tekent zijn manier vanondernemen: het zorgvuldig opbouwen van iets waar je ingelooft. Stap voor stap en zeer geconcentreerd. “Ik geloofniet in het creëren van steeds maar nieuwe producten enmet veel bombarie de consument ervan proberen te overtuigendat ze daarvoor naar de winkel moeten rennen. Dat ismeer weggelegd voor grote ondernemingen.”Fouten maken, daar moet hij ook niks van hebben. Natuurlijkheeft hij ze ook gemaakt in zijn jonge jaren. Maar alsondernemer probeert hij ze zoveel mogelijk te vermijden.Curriculum Vitae1941 Geboren in Schiedam1959 HBS1961 Bevrachter bij bevrachtingkantoor in Londen1962 Manager bij Nolet1977 Introductie Ketel 11980 Directeur Nolet1991 Introductie Ketel One Vodka2008 Samenwerkingsovereenkomst met DiageoJe leert toch van fouten maken?“Nou, ik leer het liefst van fouten die anderen maken. Dat isiets goedkoper.”Kan Nolet het succes aan?“We zijn er klaar voor. Het is alsof het zo heeft moeten zijn.Af en toe knijp ik mezelf wel eens in de wang. Het is bijnaniet te geloven hoe alles op dit moment bij elkaar komt.”Gaat het niet ten koste van de gemoedelijkheid?“Voor een deel wel, ja, door de instroom van professionalsdie geen historische band hebben met het bedrijf. Maar alsbedrijf moet je het niet van de gemoedelijkheid hebben,want dan heb je je langste tijd wel gehad.” y