Untitled - Papuaerfgoed.org

16 TER INLEIDING
geacht, uit 1 officier, 45 minderen en 40 dwangarbeiders
bestond.
Alle drie expedities waren dus op den 4750 meter
hoogen Wilhelminatop gericht. Deze top echter is be-
dekt met een sneeuwveld, dat met de gewone rimboe-
uitrusting te begaan was en dus geen afzonderlijke
alpiene uitrusting noodzakelijk maakte.
Anders staat dit met de Carstensztoppen, waarop
ongeveer gelijktijdig de Britten hun streven richtten.
Onder de auspiciën van het Britsche Ornithologische
Genootschap, en met den steun van het Britsche
Aardrijkskundig Genootschap, ging in het jaar 1910 de
eerste expeditie naar dit gebied uit, onder leiding van
Goodfellow en Wollaston. De Mimika werd als toe-
gangsweg gekozen, maar hoewel de expeditie vijftien
maanden duurde, werd het doel: de Carstensz-toppen,
niet bereikt.
Wel werden in het algemeen goede resultaten ver-
kregen; onder meer kwam men in contact met Dwerg-
papoea's, waarover een aantal belangrijke gegevens ver-
zameld werden.
De expeditie had ook veel van ziekte te lijden, en
Mr. Goodfellow moest, terwille van zijn gezondheid,
geëvacueerd worden. Ook deze expeditie had een vrij
belangrijke militaire dekking mee.
De witte vlekken bleven trekken, en zoo werd de
tweede Britsche expeditie naar den Carstensz in de
jaren 1912—'13 ondernomen. Deze expeditie stond op-
nieuw onder leiding van Dr. Wollaston en gebruik-
makend van de verkenningen, welke niet lang tevoren
door luitenant v.d. Bie waren uitgevoerd, koos hij nu de