Mariniers van Klademak podium - Stichting Papua Erfgoed

Hij maakte een machteloos gebaar. "De laatste weken... Ontmoette
ze die Hans Voogd misschien toch nog? Toen we al getrouwd waren
kwamen ze elkaar nog wel eens tegen."
Met een ruk van zijn hoofd keek de ander hem aan. "Wat? Een andere
vent? Had je het over Hans Voogd? Man, haal je niets in je hoofd,
dat was al eeuwen uit.'"
"Ik in de kazerne en Tineke in haar eentje thuis. Verdomme, hij bleef
maar achter haar aanlopen.' Ze hadden alle gelegenheid om elkaar
te ontmoeten, Duup."
"Straks maak je jezelf nog wijs dat ze samen naar bed gingen," zei
Dupont hoofdschuddend.
Doorn knikte met een sombere blik in zijn ogen. Hij kreeg al visioenen
van Tineke en Hans, die in zijn bed uitbundig van de liefde genoten.
"Wie weet wat ze hebben uitgespookt^" riep hij uit. "Bah; Die kwal
van een Hans Voogd?"
"Maak je niet misselijk. Tineke had het uitgemaakt toen ze jou zelfs
nog niet kende. En ik geloof niet dat ze daarna nog ooit met hem
heeft gesproken."
"Toch wel. Hij heeft nog een keer of wat geprobeerd haar terug te
krijgen. Hij was gek op haar, dat zei Tineke altijd. Het leek wel of
ze er trots op was."
"Ze deed het om jou jaloers te maken. Het was niet zo dik aan tussen
die twee. Hans was inderdaad wild op Tineke, maar zij vond hem een
dooie diender. En hij was te oud voor haar. Ik kreeg wel eens de indruk
dat ze uit berekening met hem omging. Hij had geld en was niet gierig.
Ze heeft heel wat van hem gekregen."
"Dat geloof ik direct," zei Doorn sarcastisch. "En het mooiste moet
nog komen."
"Wat bedoel je?"
"Een kindje.'"
"Goed," zei Dupont kalm en hij hield zijn handen theatraal voor zich
uit. Hij wapperde met de brief, vouwde het blauwe papier op en schoof
het terug in de envelop.
"Ik durf mijn hand niet voor Tineke in het vuur te steken, Nico. Toen
ze jou nog niet kende nam ze het niet zo nauw met de liefde. Dat
weet de hele familie. Zelfs mijn moeder heeft je nog gewaarschuwd.
Tineke is mijn nicht en wat je noemt een lekkere meid, een stoot...
Maar..." Hij zweeg abrupt, maar ging toen snel verder op een toon
alsof hij zich schaamde voor zijn woorden. "Je mag gerust weten dat
ik een keer of wat op het punt heb gestaan iets met haar te beginnen.
Niet voor vast, maar om eens een lekker nummertje met haar te maken.
Wat een meidi Nico, als jij gelijk hebt en Tineke en Hans elkaar dus
nog steeds ontmoetten toen jij al met haar ging..." Hij sloot zijn mond
en ontweek de ogen van Doorn.
"Best mogelijk dat het kind niet van mij is," zei deze met een verbeten
mond. "Stel dat die glibber haar te grazen heeft genomen en ook nog
raak schoot."
"Geloof je het zelf?"
"Toen hij hoorde dat ze in verwachting was wilde hij natuurlijk niet
meer. En toen moest ik ervoor opdraaien."
30