Untitled - Acehbooks.org

130 NEGENTIENDE HOOFDSTUK.
werd deze sterkte vermeesterd. Een Javaansch prins,
die groote dapperheid had aan den dag gelegd, sneuvelde
op het oogenblik dat de zegevierende magt de
stad binnendrong. Men had zich van weerszijden
kloek gedragen, doch naar verhaald wordt lieten de
hollandsche troepen zich door geldzucht verleiden om
Taroena Djaja te laten ontsnappen. Groote geldsommen
bij zich hebbende, zou hij die hebben prijs gegeven
en daaraan zijn behoud te paard hebben te
danken gehad. — De schatten in de veroverde stad
den soldaat in handen gevallen, goud- en zilverstaven
zoowel als gemunt geld, moeten de krijgslieden elkander
bij hoeden vol hebben toegemeten, 's Keizers verlangen
beperkte zich tot de rijkssieraden die door den
Madurees uit 's vorsten verblijf geroofd waren. Die
kostbaarheden werden den keizer uitgeleverd ; onder
dezen bevond zich de kroon afkomstig van de vorsten
van Madjapahit. (Een magtig rijk op Java , vóór de
invoering van den Islam ; de magtige vorsten, veroveraars
op Sumatra en Borneo, spreidden in hunne
hoofdstad eene pracht van bouwkunst in tempelen en
poorten ten toon die nog, waar de overblijfselen opgegraven
worden, de bewondering gaande maken).
Die kroon is fraai bewerkt van gedegen goud, met
veel diamanten en paarlen versierd. Tot 's keizers
spijt was de grootste steen , eene zeer kostbare diamant
, verdwenen ; en de officier die door hem verdacht
werd zich dezelve te hebben toegeëigend, ondervond
later op verraderlijke wijze 's vorsten wraak (*).
(*) Men vorhaalt dat die kroon van een' tamboer gevonden ,
door dezen zijnen Hopman ter hand werd gesteld. De vinder bekwam
tor belooning zijn ontslag uit de krijgsdienst met een ge-