Untitled - Acehbooks.org

ZESTIENDE HOOFDSTUK. 75
Te Batavia werd tot een schitterend gezantschap naar
Peking besloten. Onder de geschenken voor den
keizer telde men vier persische paarden , vier bengaalsche
trekossen en eene karos of koets. Dit gezantschap
in 1666 vertrokken slaagde evenmin. Daarna
eerst werd het eilandje Kwelang, ten noorden van
Formosa, dat men op hoop van betere tijden nog
steeds had bezet gehouden, ontruimd.
Van nu af was het gedaan met de beoefening van
de Favorlangsche of Sakamsche taal, of hoe anders
de tongvallen der Formosaansche taal heeten mogten.
Of al Ds. Happert door eene woordenlijst (*) de studie
had gemakkelijk gemaakt ; of hij en anderen door de
vertaling van de Psalmen en den Catechismus veel
nuts hadden gesticht ; of de predikanten G. Candidius,
E. Junius en D. Gravius, de Formosanen met
de waarheden van het Christendom, met de Evangelien
of bijbelsche leerboeken in hunne eigene taal
overgebragt, hadden bekend gemaakt : het was te
vergeefs geweest. De inlandsche Christenen van nu
af van alle onderwijs verstoken, moesten van lieverlede
tot hunne vorige bijgelooviglieden terugkeeren. —
En toch, wie zou het gelooven, twee eeuwen is het
geleden , en nog wordt het bijbelboek in het westelijk
Formosa in waarde gehouden, nog worden er gedeel-
(*) Het eonige wat de wereld tot nog toe van do Formosaansche
taal weot, heeft men aan do toenmalige pogingen der Nederlanders
te dankon. Het „Formulier dos Christendoms," door Ds.
D. Gravius in 1662 uitgegeven, schijnt zeer zeldzaam te wezen.
In 1842 gaf C. J. van der Vlis, Theol. Doet. , het „Vocabularium
Formosanum," in H. S. in do Utrechtsche boekerij gevonden, in
het licht, denkelijk het werk van Ds. Happert.