februari 2008 - t Groene Sticht

Fenne Fenne
“
Soms zijn er avonden waar je het als begeleider
allemaal voor doet. Dat heeft niet alleen met
begeleiden te maken, toch mijn kerntaak, maar meer
met het geheel. De tent zit vol, iedereen werkt hard
en de gasten zijn tevreden. Als begeleider ben ik
natuurlijk verantwoordelijk voor de cliënten maar in
een bedrijf als dit kan je die scheiding niet maken. Alle
taken lopen in elkaar over. Soms sta ik te bedienen
soms sta ik af te wassen en af en toe sta ik in de
keuken. Andersom geldt natuurlijk hetzelfde. De
“
bediening en de koks moeten samen werken met de
cliënten en zullen af en toe ook moeten begeleiden.
Het mooiste om te zien is dat de cliënten met steeds
meer plezier komen werken, en dat ze na een avond
hard werken tevreden naar huis gaan. Het zijn
natuurlijk wel mensen met beperkingen die hier
werken maar we nemen ze wel net zo serieus als elke
andere medewerker. Dit betekent wel dat iedereen
verantwoordelijk is voor zijn of haar taken en daar
ook op aangesproken wordt. Wat dat betreft hebben
veel cliënten een enorm proces doorgemaakt het
afgelopen jaar, niet alleen op het gebied van werken
maar ook sociaal emotioneel. Keer op keer wordt ik
weer verrast door cliënten die zichzelf overstijgen en
in een keer dingen kunnen die wij nooit voor mogelijk
hadden gehouden, ook tot hun eigen verrassing.
Hierdoor krijgt een ieder steeds meer eigenwaarde
en dat is toch uiteindelijk waar het voor iedereen om
gaat op je werkplek. Afsluitend wil ik mijn hoop
”
uitspreken dat ik steeds meer avonden mag
meemaken zoals in het begin beschreven. Dus kom
een keer eten!”
Rene
Voor ik mijn carrière in de horeca begon heb ik nog
een aantal jaren diergeneeskunde en filosofie
gestudeerd, maar dat heb ik zoals je al begrijpt niet tot
een goed einde gebracht. Ik heb als jongen van 14 wel
eens in het restaurant van mijn oom meegewerkt en
dat vond ik geweldig. Toen riep ik dat ik kok wilde
worden en het heeft even geduurd maar het is er toch
van gekomen. Nu weet ik dat het uiteindelijk wel de
goede keuze was, het is een passie van me. Toen ik
ben aangenomen was dat om het restaurant mee om
te vormen van een zelfbedieningszaak tot à la carte
restaurant. Een hele grote uitdaging en daar ben ik
voor gegaan. De verbouwing was een hele belangrijke
stap in die richting; in het restaurant voor de algehele
uitstraling en in de keuken voor de wijze van werken.
Ik kan wel zeggen dat dat goed gelukt is. Het
restaurant ziet er geweldig uit en in de keuken kunnen
we nu goed uit de voeten. Onze gasten hebben er
ook goed op gereageerd. Er komen steeds meer
mensen en die zijn allemaal blij met wat we nu te
bieden hebben. Ook in de omgang met de cliënten
zijn er dingen aan het veranderen. Het werk op de
vloer wordt steeds strakker verdeeld, waardoor de
taken duidelijker zijn en zij beter gaan presteren. Zij
geven ook dat beetje extra aan het restaurant
waardoor we ons onderscheiden en ook nog zinvol en
menselijk bezig zijn. Het werken met de cliënten is
voor mij één van de dingen die het werken in de Hoge
Weide zo leuk maken. Maar er zijn nog andere dingen
voor nodig om een geslaagde avond te hebben. Ik heb
het liefst een hele drukke avond. Alles verloopt soepel
en zoals gepland. De gasten zijn tevreden, de
samenwerking is optimaal en de cliënten weten wat
hun taken zijn en voeren die ook uit. Ik heb al een
aantal van deze avonden meegemaakt en dat is een
hele grote stimulans om door te gaan, want er is nog
genoeg werk te verzetten. Wat mij betreft, laat de
mensen maar komen, ik heb er vertrouwen in.”
”
OVER
BUREN Winter 2008 / 11