December 2012 - Gymnasium Camphusianum

More documents

Recommendations

Info

Liefste kindertjes, Na twee mooie jaren en tien edities geven wij het stokje door aan drie spiksplinternieuwe hoofdredacteuren: Noor, Jorn en Sara. We hopen dat we jullie schooljaren net ietsje leuker hebben kunnen maken met onze krantjes vol leuke stukjes, interviewtjes, verliefde stelletjes en gephotoshopte leraren. Het was in ieder geval plezierig om het voor jullie voor te bereiden en als we dan de klassen rondgingen met het schorriemorrie krikrakkarretje zagen we honderden stralende, afwachtende gezichtjes. Jullie waren altijd zo blij als de SPartacus weer de les verstoorde en soms waren leraren ook zo verheugd dat zij heel de les wijdden aan ons blaadje. Ook hebben wij grenzen opgezocht. We kwamen erachter dat er op deze school niet echt sprake is van vrijheid van pers. We hebben kritiek gekregen, maar bovenal complimenten. Daarbij hebben we SPartacus kennis laten maken met social media. Maak je geen zorgen, hij heeft ons laten weten zelfs na ons vertrek door te willen gaan met het posten van spannende dingen. Hoewel we vertrouwen hebben in onze redactie, twijfelen we toch over hoe het nu verder moet volgend jaar. Er vallen zo veel zesdeklassers weg uit de redactie. We hopen van harte dat er volgend jaar een aantal nieuwe redactieleden op zullen rijzen, zodat elke editie net een beetje beter kan worden dan de vorige. Nu valt de sneeuw op onze kinderhoofdjes, weten we allemaal wie braaf geweest is en wie niet, konden we geen leukere benaming voor het kerstthema vinden dan 'Kerst' en 'Winterwonderenland'. We zijn dolblij met ingezonden stukken van onze oud redactieleden. Daarnaast hebben we het nodige leesvoer, mits je ingesneeuwd raakt. Doet dat meisje uit de eerste jou ook zo aan iemand denken? Hoe vinden wij de looks van meneer Diem? Je komt alles te weten, dus blader lekker verder. We wensen jullie vanavond een enorm geweldig gala toe. We hopen dat jullie allemaal pfeiffer krijgen en de brandweer langskomt als special guest. Tot slot: heb een onwijs witte kerst met veel eten en laat 2013 een memorabel jaar worden! AJUU Aster en Jolijne Inhoud 2 Midden in de winterdip 3 ODBM mevrouw Dean 5 Vreemde kerstgewoontes 6 <strong>December</strong>stress 7 Kerstvoorbereidingen 7 Kerstkermis 8 Oud&Wijs 9 Griekenland <strong>2012</strong> 10 Nu gaat het gebeuren... 11 Toeristenschaamte 12 WC-problemen 1 13 Valde Ridiculam 14 KM meneer Van den Boom 15 Panem is a place that's fake but true 16 Uitwisselingen 18 Lookalikes 19 Stylish 21 Prikbord 22 Daans puzzelhoekje 25 De Winter 26 Colofon
Nidden in de Winterdip door Emma Lobée Hoezo winterdip, wat is dat winterdip? Daar heb ik nooooit last van! Toch…? Hoe moeilijk het ook is om het toe te geven, hoe veel ik ook hou van sneeuwvlokjes, schaatsjes, schoentjes bij de kachel, Sintjes, sokjes aan de open haard en onze kerstboom, zelfs bij mij zit de winterdip erin. Vroeger niet hoor, o nee. Iedere ochtend rolde ik zonder moeite onder mijn berg dekens vandaan en huppelde ik vrolijk als een lammetje de trap af, in de trui die mijn tante gebreid had. Niet dat dat ding nou lekker zat, hij jeukte vreselijk, maar zij was er trots op en hij was warm! Zo warm zelfs, dat eigenwijze mevrouw Lobée, die naar het schijnt nogal een willetje (of niet-willetje) had, toch echt van mening was dat ze met deze trui aan die enorme pinguïn-jas toch wel aan de kapstok kon laten hangen. Anyhow, vroeger was winterdip een woord waarvan ik niet eens overwoog het op te nemen in mijn kindervocabulaire. Nu piep ik wel anders. Dat dat mede te maken heeft met het feit dat mijn vader het in zijn hoofd gehaald heeft dat centrale verwarming te veel geld kost en het ‘s ochtends dus met een beetje geluk tien graden in mijn kamer is, is weer een ander verhaal. Dus tegenwoordig, als ik me er ‘s ochtends toch maar toe gezet heb mijn wekker uit te zetten, omdat het toch wel sneu is als mijn broertje door mijn muziek toch eens op tijd op school zou komen, begint de ellende. Uit bed stappen. Door de gang met de stenen vloer (zonder vloerverwarming!) naar de badkamer, waar het ook niet warmer is. Gelukkig dan onder een warme douche, die vervolgens ook weer uit moet, wat het alleen maar nog kouder maakt. Rillerderilril. Diepe, droeve ellende. Tegen de tijd dat ik dan weer opgewarmd ben, lekker ontbeten heb en mijn stemming vanuit het diepe dal dat ze ochtendhumeur noemen, al een klein beetje naar boven is geklommen, moet ik gaan fietsen. Dat is het zwartste, duisterste diepste dal van mijn dag. Letterlijk, want ’s ochtends om 7 uur is het nog niet bepaald licht buiten, zeker midden in de winternacht niet. Dan moet ik namelijk mijn, in verhouding, warme huisje uit en de vrieskou in, terwijl ik eruitzie als een Eskimo met een overenthousiaste moeder. Je weet wel, zo iemand die erop staat dat je die zevende sjaal toch nog maar om doet, omdat je toch wel eens ziek zou kunnen worden. En dan fietsen. Vijftien lange kilometers fietsen. Toch raar eigenlijk, dat twee mensen uit de grote stad besluiten om in the middle of the middle of nowhere te gaan wonen en niet eens rekening houden met hun zestienjarige voorbeelddochtertje dat het wel eens koud zou kunnen krijgen op haar weg naar haar toekomst. Dan ben ik toch wel een beetje jaloers op jullie hoor, gouwe ouwe Gorcummers. Vijf minuten op de fiets en dan toch nog klagen? Je moest eens weten. O, doe mij ook maar een huisje in het centrum. Als dat mijn fietstijd zo aanzienlijk vermindert, ben ik best bereid in dat boerengat te gaan wonen. Toch een verbetering, van middle of the middle of nowhere naar Gorinchem, al is het niet helemaal wat ik voor ogen heb bij een stad. Maar ik dwaal af… Winterdip. Ik ga de vreselijke conclusie toch maar trekken. Hij bestaat. En hoe. Torture! Quelle horreur! Schrecklich! Een kwelling, een misdaad tegen de menselijkheid! Want Emma’s die fietsend nog steeds veranderen in levende ijspegeltjes, hebben echt geen goed humeur meer tot een uur of 6 de volgende ochtend, wanneer de complete hel weer opnieuw begint. En dan belandt men in een vicieuze cirkel, een neerwaartse spiraal, een draaikolk van slechte humeuren waar geen ontkomen aan is. En Emma’s met een slecht humeur, daar gaat zelfs mijn hond voor uit de weg en die is toch nergens bang voor! 2
Page 4 and 5: Op de bank met Ns Dean door Noor de
Page 6 and 7: Vreemde kerstgewoontes door Nayra N
Page 8 and 9: Kerstvoorbereidingen door Sjoerd Bo
Page 10 and 11: -LE: (over sinterklaas): en dan al
Page 12 and 13: Toeristenschaamte door Jorn Beuzeko
Page 14 and 15: Valde Ridiculam Door Winston van Do
Page 16 and 17: Panem is a place that's fake but tr
Page 18 and 19: Op maandag gingen we voor het eerst
Page 20 and 21: Stylisch verantwoord door Nicole de
Page 22 and 23: Prikbord Gezocht: Ik ben wat naaktf
Page 24: Kerst is natuurlijk ook gezellighei
Page 27: niet op de foto: Winston van Dodewa

December 2012 - Gymnasium Camphusianum

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?