December 2009 - Gymnasium Camphusianum

SP
artacus
Jaargang 5 – 2
December 2009
Met in deze editie:
Alles over de uitwisselingen
naar Duitsland, Rusland,
Spanje en the U.S.A.
Help!? vergaat de
wereld in 2012?
Op de bank met…
Jan van den Boom
Een niewe stel in
de Lovecalculator
De première van
Jan Steenstraat 1

Beste Camphusianen,
De toetsweek is al weer een paar weekjes achter de rug. Ook de
herkansingen en inhaaltoetsen kunnen we inmiddels achter ons
laten en nu gaan we richting de kerstvakantie! Dit betekent o.a.
voorbereidingen voor het gala, afspreken voor oud&nieuw en lekker
beginnen met ontspannen.
Om jullie met deze voorbereidingen te helpen, hebben we als
redactie weer een nieuwe SPartacus samengesteld. Dit keer vol met: kledingtips,
hangjongeren en Sinterklaas, het beleid van onze school, een schattige lovecalculator, een
diepzinnig interview met meneer Van den Boom en nog veel meer. Met elkaar heeft de
redactie er weer een mooi stukje werk van gemaakt en we hopen dan ook dat jullie het met
plezier lezen.
Groetjes,
Enny & Sanne
spartacus_camphusianum@hotmail.com
www.schoolkrantspartacus@hyves.nl
Pak aan blz. 2
‘Nieuw’ gezicht blz. 3
Nederland en de sint blz. 4
Bij de GGC blz. 5
Vaarwel suikerbuikjes blz. 6
The lovecalculator blz. 7
De Mexicaanse griep blz. 9
Communicatie blz. 10
Lerarentest blz. 11
You tube-tips blz. 13
De ideale tv-gids blz. 14
We want more blz. 15
Rechten van het kind blz. 16
Minuutje met blz. 17
Paranoïde? blz. 18
Wist je dat? blz. 19
Een dagje EUSO blz. 20
Op kamp blz. 21
Stylish verantwoord blz. 22
The end or not blz. 23
Onderbroekencontest blz. 24
Inhoudsopgave
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december -
Contactadvertenties blz. 26
Op de bank met… blz. 27
No stress blz. 29
Fotocollage blz. 30
Het testpanel blz. 31
Fotocollage blz. 33
**** December blz. 34
Party in the USA blz. 35
Jan Steenstraat 1 blz. 37
Lerariteiten! blz. 38
Barcelona blz. 39
Stylish verantwoord blz. 41
Handleidingen blz. 42
Wat te doen? blz. 43
Wist je dat…? blz. 45
De straatvraag blz. 46
Een minuutje met blz. 47
Ochtendhumeur blz. 48
Prijsvraag blz. 50
Collage Sinterklaas blz. 52
Horoscoop
blz. 53
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december -
1

Eindelijk mogen wij eens geniepig in onze handen wrijven. Eindelijk mogen wij eens
kwaadaardig lachen. Eindelijk mogen wij eens wijzen naar de losers. Eindelijk hebben wij
eens die felbegeerde trofee in onze handen. Ik dacht dat het ons nooit meer zou lukken, dat
het een verloren zaak was.
Voordat ik verder ga, zal ik even uitleggen
waar dit alles over gaat. Na 1957 (Corry
Brokken met Net als toen), 1969 (Lenny
Kuhr met De Troubadour) en 1975 (Teach
In met Ding-a-dong) is het de vierde keer
dat NEDERLAND het Junior Eurovisie
Songfestival 2009 wint. Niet Armenië, niet
Rusland, niet België of Oekraïne. Nee,
Nederland.
Nu kunnen we verder gaan met ons verhaal.
Net zoals elk jaar was de concurrentie weer heel groot. Zo werden de kansen van België en
Armenië heel hoog ingeschat en ook Rusland was een goede kandidaat.
Gelukkig hadden wij Ralf. Niet zomaar een Ralf. Nee, een wohoënde, click-clackende Ralf.
Samen met zijn crew gaf hij een spetterende zang –en dansshow weg. Vooral het
vrouwelijke volk was, naar mijn idee, zeer onder de indruk van deze gezonde, Hollandse
jongen.
De finale was alles behalve saai. Nederland, Armenië en België waren tot het einde bezig
met een nek-aan-nekrace. Onze redding is F.Y.R. Macedonië geweest. Voordat Macedonië
zijn punten weg ging geven, was de stand als volgt:
- Armenië: 103 punten
- Nederland: 99 punten
- Rusland: 97 punten
Toen gebeurde er iets wat we nooit hadden kunnen dromen. Armenië kreeg niet eens een
van de laatste punten! Ze moesten het namelijk doen met 1 heel, armoedig punt! Volgens mij
konden ze ons in Kiev nog horen, want volgens mij zijn we nog nooit zo blij geweest.
Nederland kreeg 10 punten van onze reddende engel en we konden het al zien: Nederland
kòn niet meer verliezen.
Nadat Ralf zijn liedje nog een keer liet horen was het dan toch echt over. Gelukkig konden
we nu eens met een tevreden glimlach èn een trofee naar huis.
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 2

Hoe heet u, wanneer bent u geboren en
welk vak geeft u?
Ik ben Joris van ‟t Ende, geboren op 8 maart
1987 en ik geef natuurkunde hier op school.
Woont u op uzelf of nog bij uw ouders?
Ik woon samen met mijn vriendin Nikki.
Waar kende u haar van?
Ja, waar ontmoet je vrouwen tegenwoordig
hè, je komt ze overal tegen.
We weten dat u hier op school zat. Hoe
was u als brugger? Populair?
Ik was bijzonder druk, zeker als brugger. Of ik populair was, ik denk het niet. Ik was wel heel
erg aanwezig. Ik geloof dat er best wat mensen waren die een hekel aan me hadden. Maar
ik had ook wel redelijk veel vrienden.
En had u nog een en ander opgericht?
Euhmm…ja. Ik heb de Dixi‟s, een debatclub voor de onderbouw opgericht, samen met nog
twee andere leerlingen toen ik in de vierde zat, omdat er toen vragen kwamen vanuit de
lagere klassen om mee te doen aan de debatclub, want die was er toen nog niet. Dus
hadden wij de Dixi‟s opgericht op vrijdagmiddag en dat loopt nog steeds. Nu ik weer terug
ben begeleid ik ze weer.
Welk vak vond u het leukst, behalve natuurkunde?
Tja, ik vond biologie altijd heel erg leuk. Ik was een echte bètaleerling. Ik was absoluut slecht
in talen.
En haalde u ook goede cijfers?
Nee, niet echt. Meestal was ik net over. Ik ben ook een
keer
blijven zitten, toen ik in de vierde klas zat.
Bent u misschien verliefd geweest op een docent(e)?
Euhmm… volgens mij, voor zover ik me kan herinneren,
niet verliefd
geweest op een docente. (dat klonk niet bepaald
overtuigend. Hint..)
En als ik het wel was geweest, dan heeft ze zo weinig
indruk op me
gemaakt dat ik me er niets meer van kan herinneren.
Doet u nog aan buitenschoolse activiteiten?
Ik vind het leuk om aan computers te sleutelen en tv-kijken vind ik
ook altijd heel leuk. Ik ga ook wel eens squashen.
Wat kiest u?
MSN / E-mail
Een cd Downloaden / kopen
Drama / Komedie
Frans / Duits
Boeken / TV
Wacht! FF
m’n haar
checken.
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 3

Nederland kampt tegenwoordig steeds meer met problemen omtrent
rondhangtuigkansjongeren, vroegtijdige schoolverlaters, jeugdige criminelen etc. Ik zal vanaf
nu naar hen refereren als kansjongeren. De situatie wordt zo langzamerhand onhoudbaar en
ik als vredelievende Nederlandse burger zou het vreselijk vinden om de situatie verder te
zien escaleren.
Ongetwijfeld weten jullie ook dat de vergrijzing steeds harder toeslaat. Niet alleen wij
Nederlanders lijden daaronder, maar ook onze grote kindervrind Sint Nicolaas. Zijn Zwarte
Pieten gaan namelijk massaal met pensioen, terwijl er in Nederland steeds meer kinderen bij
komen die allemaal verlangen dat hun schoentje gevuld wordt, maar door wie?
Over hoe de bovenstaande problemen op te lossen, heeft al menig deskundige en natuurlijk
de Sint zijn hoofd gebroken. Ik kreeg laatst echter een idee waardoor én het
Nederlandschevolk én Sint Nicolaas beiden van hun probleem af zijn.
Als wij als land onze kansjongeren aan de Sint schenken helpen we tegelijkertijd onszelf van
voortijdige schoolverlaters en potentiële criminelen af en lossen we ook het Zwarte
Pietentekort van de Sint op. Een groot deel van de kansjongeren uit onze prachtwijken zijn
van Marokkaanse of Antilliaanse afkomst. Zij voelen zich dus thuis in een land met een warm
klimaat. Juist daarom zijn zij de ideale werkers voor de Sint. En het blanke deel van de
kansjongeren bieden wij graag een zonnebankkuur aan. Zo blijven onze kansjongeren én
van de straat én leren ze een mooi vak. Meer kunnen we toch niet wensen?
Natuurlijk zijn er eventuele twijfels, maar deze zal ik dadelijk bij jullie wegnemen. Ten eerste:
hoe krijgt een oude heer als Sint Nicolaas onze kansjongeren in het gareel en aan de slag?
Het antwoord op deze vraag is vrij simpel. Met de gepatenteerde slavenopleiding® van de
Sint zijn onze kansjongeren binnen de kortste keren volwaardige en bovenal gehoorzame
Zwarte Pieten.
De tweede vraag is: zullen die arme kansjongeren hun familie niet heel erg gaan missen?
Ook daar heb ik rekening mee gehouden. De jongeren mogen ieder jaar, onder toezicht van
de Sint, de drie weken voor 5 december naar Nederland komen. Mocht de
aankomende Zwarte Piet en zijn of haar familie deze periode van contact te
kort vinden is de Sint vast zo goed om hen ook mee te laten komen naar
Spanje.
Zoals jullie hebben kunnen lezen, is mijn plan weldoordacht en dé
oplossing voor twee grote problemen. Stuur onze lieve kansjongeren naar
Spanje. Als we ze nu niet sturen en ze ontsporen, zullen ze volgend jaar
sowieso mee gaan, maar dan in „De Zak‟.
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 4

In de tweede wilde ik al heel graag bij
de GGC, ik kon niet wachten op het jaar
daarop, dan zou ik er eindelijk bij
mogen!
Toen was het zover, door de hele
school hingen briefjes, als uitnodiging
voor een „open vergadering‟. Ik dacht
dat het geen kwaad kon en ben die
woensdag in de pauze naar de gymzaal
gegaan. Ik had werkelijk geen flauw
idee wie er allemaal zouden komen
opdagen als concurrenten, op twee
vriendinnen na.
Uiteindelijk bleek de concurrentie nog vrij groot, ik was duidelijk niet de enige die erbij wilde.
In de vergadering werd uitgelegd wat er allemaal van je verwacht werd in de GGC en wat er
zo geweldig leuk aan was. Ook kregen we te horen dat je mee moest helpen bij het eerste
schoolfeest. Aan het eind kreeg iedereen een motivatiebrief mee, die je moest invullen. Er
stonden vrij moeilijke vragen op, maar het was me gelukt om ze allemaal in te vullen.
Vervolgens hoorde ik er een tijd niks van en ging ik verder met school. Ik ging op BAGger.
Daar hoorde ik dat de GGC langs zou komen om kaartjes te verkopen voor het toen
aankomende schoolfeest.
De GGC kwam ook voor alle kinderen die er nog bij wilden. We werden even bij elkaar
geroepen en er werd verteld wat we die avond allemaal moesten doen.
Toen ik terug op school kwam mocht ik meteen mee boodschappen doen. Vervolgens kon ik
binnen meteen aan de slag om doeken en andere decoraties op te hangen.
Voordat het feest begon, gingen we nog gezellig pizza‟s eten en ons omkleden voor het
feest.
Volgens het barrooster moest ik het eerste en het derde half uur achter de bar staan met de
persoon aan wie ik gekoppeld was. Ook moest ik het tweede half uur bij de deur, om
iedereen binnen te laten. Even afzien, maar daarna was ik voor de rest van de avond klaar.
Ik had het reuze naar mijn zin. Toch komen helaas aan alle leuke dingen een eind en ik
moest opruimen. Vegen, boenen en dweilen, alles hoorde erbij, maar goed je moet er wat
voor over hebben en het was best gezellig.
De volgende maandag had ik BAGger-maandag. Halverwege de dag werd ik uit de aula
geroepen om naar het leerlingenbalkon te gaan. Alle anderen van de GGC waren er ook. Het
zou gaan gebeuren. Ze zouden bekend gaan maken wie er uiteindelijk gekozen waren.
Vol spanning wachtte ik af. Toen plotseling hoorde ik als laatste mijn naam! Het is gelukt, ik
zit bij de GGC!
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 5

Geachte meneren van de schoolleiding, 24/11/2009
Met de naderende decembermaanden is het u vast niet ontgaan dat de mensen wel een
pietsje aankomen. Zelfs u heeft dan moeite om in uw mooie roze spencertje te komen. Dit
jaar is het anders. Uw leerlingen worden te dun. U zult wel denken: „Te dun?‟ Ja, te dun. Of
het nu aan de immer lege snoepautomaten, de defecte cup-à-soup-machine of toch echt aan
de verdwenen schoolkantine ligt, is niet bekend. Wat wel zeker is, is dat de ietwat dikkere en
vollere jongeren niet langer in de meerderheid zijn. Men wordt te dun. Neem nu dat moment,
een maand geleden.
Daar stond ik dan, op de vijfde verdieping, met uitzicht op de vierde. Daar liep ze. U weet wel
wie. De vrouw die onze nutteloze zondagavonden vult met blije boerenhumor. Die vrouw, de
levende dating-machine van boers Nederland. Onze Nederlands trots: Yvonne Jaspers. Ik
stond op, de zenuwen gierden door mijn lijf, mijn hart klopte in mijn keel. Ik dacht: „Dit is mijn
moment, mijn minute of fame‟. Ik liep op haar af, en schudde vol goede moed haar hand:
„Dag mevrouw van Boer zoekt Vrouw. Ik ben uw grootste fan‟. Ze leek te schrikken, maar
haar van angst doordrongen gezicht werd snel vervangen door een brede neplach. Zo‟n
brede neplach, die mevrouw Van Amersfoort nog
wel eens kan hebben, op een regenachtige
herfstdag, waarop niemand vrolijk is, maar zij toch
nog even moet lachen. „Nou… Leuk hoor!‟ zei de
vrouw van Boer zoekt Vrouw, lachend als een
boer met kiespijn. „U vraagt zich natuurlijk af wat ik
hier doe, hè, mevrouw?‟ zei ik met een
welgemeende glimlach. „Nou, dat zal ik u dan eens
even vertellen. Ik heb de X-factor. Ik kan dansen,
zingen, presenteren, mijn hele vuist in mijn mond
stoppen. En, als u héél lief kijkt, misschien ook
nog wel een handstand‟. „Knappe meid ben jij
hoor,‟ zei ze, terwijl ze me van top tot teen –
inclusief vetrollen- opnam. „Maar ik denk toch niet
dat jij helemaal het formaatje bent waar wij naar
op zoek zijn‟.
Afgewezen door Yvonne Jaspers omdat ik geen size zero, two, four of six heb. En omdat we
deze „small sizes‟ tegen moeten gaan, adviseren wij u, geachte meneren van de
schoolleiding, om de kantine nieuw leven in te blazen, om zo weer een school vol gezellige
ronde suikerbuikjes te hebben.
Hoogachtend,
Anoniem.
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 6

Deze editie in de Love Calculator: Lotte Spaans
(3b) en Richard Fokker (5b). Met weinig tijd voor
elkaar zijn ze toch alweer een poosje een
stelletje, daar willen we natuurlijk meer van
weten!
Sinds wanneer is het aan?
L: 6 mei 2009.
R: Dus nu 7 maanden ongeveer.
Hoe ging het toen jullie wat kregen? Vonden
jullie elkaar al lang leuk?
L: Nee helemaal niet echt! Haha het was heel apart, we gingen witlofsalade maken. Dat
kwam door een msn-gesprek over witlof, dat we dat allebei niet lekker vonden, en toen zei ik
dat witlofsalade wél lekker was.
R: Dus toen zei ik dat ik dat ik dat niet geloofde en toen kwam eruit dat we dat een keer
samen gingen maken.
L: Dus ik dacht… okeee shit…
R: Maar het was wel al een klein beetje flirten hoor toen.
L: Ja, maar hij was een tijdje daarvoor het vriendje van mijn beste vriendin, dus eigenlijk kon
het niet…
Oei! Leverde dat nog moeilijkheden op?
R: Ja een beetje wel ja, haha.
L: Ja, ik vond het wel lastig. Maar zij had het uitgemaakt en Richard en ik hadden contact
gehouden en ineens was ze heel erg boos. Ik snap het ook wel weer… Maar dat was wel
even heftig.
Even terug naar de witlofsalade, was dat jullie eerste zoen?
R: Ja, het was nog geen tijd om te koken, dus toen gingen we even een wandelingetje
maken en toen bleven we lang buiten…
L: En het was ook grappig dat mijn broertjes en zusje toen meteen riepen: “Wil jij verkering
met Lotte?!”
R: Haha, ze hadden het allemaal door!
Wat vinden jullie leuk aan elkaar?
L: Ik vind alles leuk aan hem. Maar eerst vond ik vooral dat hij heel erg lekker rook. Toen
hadden we nog niets en toen gaven we elkaar een knuffel in de fietsenkelder en toen dacht
ik echt „oh hij ruikt echt heeeel erg lekker‟.
R: En ik vind het leuk dat ze zo heel lief kan kijken. Als ze aan komt lopen met zo‟n big smile.
(Tegen Lotte) Doe eens! (Lotte lacht) Ja dat dus! En gewoon de hele combinatie, ze ziet er
gewoon leuk uit.
L: En hij houdt van shoppen!
En qua innerlijk?
R: Ze is heel lief.
L: Ja precies, hij ook. Ik had ook eerder wel eens gedacht: „dat moet echt het perfecte
vriendje zijn‟, maar ik had echt helemaal niet verwacht dat we iets zouden krijgen.
R: Ik wel een beetje. Toch wel een leuk meisje, weet je wel…
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 7

Zijn er dingen die jullie minder leuk vinden?
L: Nee eigenlijk niet, dat vind ik juist zo bijzonder, dat ik me nooit aan hem erger.
R: We hebben weinig tijd voor elkaar, we hebben het allebei heel druk en nu moet zij ineens
ook op vrijdagavond vioolspelen en ik moet veel werken.
L: Oh en die scooter! In het begin vond ik het wel eens stom dat hij zo met zijn scooter bezig
was. Dan was ik er en dan ging hij toch met vrienden aan zijn scooter werken ofzo. Maar nu
begin ik scooters ook leuk te vinden, haha.
Zij doet dus veel met viool, speelt ze goed?
R: Ja! Ik kwam een keer binnen en toen was zij aan de andere kant van het huis viool aan
het spelen, toen heb ik echt een kwartier staan luisteren.
L: En ik merkte het gewoon helemaal niet!
R: Ik was ondertussen zelfs nog even naar de wc en weer terug, haha!
Hoe kennen jullie elkaar dan?
L: Haha, ja, we kennen elkaar via Jorine dan. Ik wist eerst alleen van „de tweeling‟.
R: Ja en met de gekleurde poncho‟s in de fietsenkelder!
L: OHJA! Toen zat ik in de 1 e ofzo, toen had ik een knalgele poncho en Jorine een blauwe,
en dan gingen we zo over straat.
R: En toen zei ik: „leuke poncho‟s‟. En toen hadden we daar wel even hyves-contact over
enzo.
Lijken jullie op elkaar?
L: Daar begon het eigenlijk een beetje mee, dat we merkten dat we allemaal dingen
gemeenschappelijk hadden.
R: Ja we lijken echt wel erg op elkaar denk ik.
L: We willen bijvoorbeeld allebei altijd graag bij elkaar zijn, terwijl sommige andere stelletjes
misschien soms wat meer ruimte nodig hebben.
Nog geen rare situaties met de schoonfamilie?
L: Haha, ik vond het wel grappig dat zijn moeder mij pasgeleden al haar trouwfoto‟s liet zien,
zo van: „gaan jullie ook trouwen straks‟, haha!
R: Ik word altijd aangevallen door haar broertjes. En ik nam een keer mijn telefoon op toen
we aan tafel zaten bij Lotte, bij ons thuis is dat heel normaal, mijn vader heeft het altijd druk
met werktelefoon, maar daar mag dat dus echt niet!
L: Maar ik vind het juist leuk dat we zo‟n verschillend gezin hebben. Weer eens wat anders,
en heel gezellig!
R: Het is wel jammer dat ze niet bij mij mag blijven slapen.
L: Ja… binnenkort houdt hij een slaapfeestje, en zelfs dán mag ik niet. Mijn ouders denken
dat er dan „te veel hormonen door de kamer gaan vliegen‟.
Hoe zien jullie de toekomst?
L: Ik zie er wel tegenop dat hij nog maar 1,5 jaar hier zit! Dan zien we elkaar nog minder.
R: Maar dan ga ik studeren en huur ik gewoon een huisje. Dan ga ik samen met mijn broer
daar wonen, en dan kan zij erbij komen wonen… Of gewoon langskomen natuurlijk.
L: Maar het is wel hoe langer we wat hebben, hoe meer ik het idee krijg dat het echt wel
eens voor heel lang kan zijn.
Och, misschien zijn we eens aan vernieuwing van apparatuur toe. Die methoden zijn
natuurlijk allang verouderd, en bovendien, wie gelooft nou in die troep?
Ps. Een schamele 37%.
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 8

Op een woensdagmiddag holt mijn zusje van school naar huis met de tekst:‟Mam! We
hebben een briefje van school gekregen waarop staat dat we misschien wel een paar weken
niet naar school hoeven te gaan. *Met een big smile* De Mexicaanse breekt los! * Met geen
big smile meer* En er zijn zelfs een paar kinderen bij mij op school die het ook hebben.‟ En
dat hoorde ik haar dus tegen m‟n moeder zeggen, toen dacht ik gelijk: ik heb eigenlijk niet zo
veel zin in die repetities. Stiekem dacht ik dat ik het best zou vinden als het bij ons op school
ook gebeurde(:$). Dan konden wij tenminste nog profiteren van die griep. Ik bedoel, een paar
weken vakantie kan geen kwaad, toch? Ik zou er wel meer te weten over willen komen. Ook
al hoor je het overal wel voorbij komen. Ik typ op Google: de Mexicaanse griep, en je weet
niet wat er op m‟n beeldscherm tevoorschijn komt. De Mexicaanse griep is dodelijk… Door
de Mexicaanse griep is een 3-jarige meisje uit Den Bosch overleden… Er zijn in Ukraine van
de 200.000 mensen 65 mensen overleden… Eerst epidemie, nu pandemie… enzovoort,
enzovoort.
Toen drong het echt tot me door dat de gedachte aan vrije dagen niet zo aardig waren. Dan
die repetities en schriftelijke overhoringen toch maar maken, want zo‟n griep kan best tot
nare gevolgen leiden.
Je hebt er vast veel over gehoord. Je doet de tv aan en je ziet het op het journaal, je doet de
krant open en er staat met grote, dikgedrukte letters: de Mexicaanse griep en waarschijnlijk
heb je ook folders uitgedeeld gekregen.
Laatst zag ik in het avondjournaal dat er zelfs een nieuwe soort van de Mexicaanse griep is
ontstaan in Oekraïne en het schijnt een iets gevaarlijkere griep te zijn…
De griep kun je voorkomen en je kan er zelfs een eind aan maken, maar dat kun je niet in je
eentje. Het is heel simpel. Ga zo vaak als je kan je handen wassen met veel zeep. Niet dat
dit in één keer de Mexicaanse griep stopt, nee, zo kun je het voorkomen en er voor zorgen
dat het zich niet verder uitbreidt. Het is wel een beetje sneu als iedereen in Nederland zulke
mondkapjes moet gaan dragen,wat in Oost-Mexico dus wel het geval is.
Voor de mensen onder ons die niet veel over de
symptomen weten, hier noem ik ze op:
moeheid
droge
hoest
soms
diarree
spierpijn
koorts
koude
rillingen
hoofdpijn
Kijk voor meer informatie over de Mexicaanse griep op www.grieppandemie.nl.
Maar gelukkig is er genoeg medische hulp in Nederland. De meesten onder ons hebben
briefjes gekregen van de huisarts om een prikje te halen. Maar of je deze nou neemt of niet,
dat is jouw keuze. Het makkelijkste maar dan ook het belangrijkste is:
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 9

In grote lijnen is er niks mis met onze school. Zo is het nog steeds zeer kleinschalig (in ieder
geval valt de lengte van de eersteklassers nog te overzien) en is de leiding het altijd unaniem
met elkaar eens. Je weet ruim op tijd welke toets je moet herkansen, omdat de cijfers ruim
van te voren worden teruggegeven. Het is dan ook ondenkbaar dat je de examentoetsen niet
hebt ingekeken om van je fouten te leren, voordat dezelfde stof opnieuw wordt getoetst. Dat
is ook niet gek als je bedenkt dat de leraren ruim de tijd hebben om alle toetsen op tijd na te
kijken, zeker als ze meerdere klassen hebben. En als je een toets hebt, nota bene een die
meetelt voor je examen, weet je dat minstens twee maanden van te voren, net zoals bij
literatuur!
Ja, aan communicatie en planning lijkt het hier op school toch ietwat te ontbreken. Hoe het
komt, dat durf ik niet te zeggen. Maar wat wel duidelijk is, is dat alles hierop wijst. Zo zit ik als
brave zesdeklasser bijvoorbeeld netjes in de Engelse les, als blijkt dat ik op dat moment
eigenlijk ook bij een college literatuur had moeten zijn! Speciaal voor mijn klas nog ook!
Zoiets op het rooster aangeven? Dat is toch overbodig? Wij bezitten namelijk een
paranormale gave waardoor we altijd weten waar we moeten zijn. En dat college later nog
een keer herhalen? Dat gebeurt όf door een andere docent, όf niet, dan moeten wij de
aantekeningen maar overnemen.
Oh trouwens, volgende week hebben jullie er twee toetsen over. Veel succes!
Als een woedende menigte zich eenmaal verzamelt en de „Gemengd Literatuur Onderwijs‟
directeur aanspreekt, wordt ze van het kastje naar de muur gestuurd. (Het lijkt Radar wel!)
Verwijten worden vooral gemaakt naar elkaar, maar wie nou uiteindelijk verzonnen heeft dat
wij dan die toets hadden, weten we nog niet. Dat het met literatuur al jaren niet lekker gaat,
dat lijkt niet genoeg motivatie te zijn om er eens verandering in te brengen. En met
verandering bedoelen wij een drastische.
Uit onder andere dit voorbeeld blijkt dat het enorm schort aan communicatie op ons
schooltje. Zo mag je je melden als je een uur hebt gemist voor een studievoorlichting dat
nota bene op dezelfde verdieping plaatsvond. We mogen blij zijn dat er in ieder geval geen
gebrek aan vertrouwen is, waardoor we in ieder geval niet hoeven te klussen.
En dat we na onze (zeer uitputtende) laatste toets meteen weer met de gewone lessen
moeten beginnen, vooruit, maar vergeet het dan voortaan niet duidelijk door te geven aan de
leraren. Dan sta je niet met twee klassen te wachten op leraren die niet weten dat ze les
moeten geven. Heel irritant en het stimuleert het gevoel van „had ik toch maar gewoon
weggebleven‟.
Ik hoop dat het gehele personeel (en met name diegenen die zich aangesproken voelen),
nog eens goed over dit stukje nadenkt en in het vervolg beter zijn best doet om alles op tijd
en vooral duidelijk door te geven. Dit zou een hoop irritaties, woede, onmacht en vooral
stress in dit toch al drukke jaar schelen.
Alvast bedankt,
Namens de leerlingen van deze school
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 10

In deze test kun je ontdekken op welke leraar/lerares jij het meeste lijkt! Doe hier de test en
kijk voor de uitslag op bladzijde 13!!
1. Wat is jouw
lievelingseten?
A : Mexicaans eten
B : Aziatisch eten
C : Italiaans eten
3. Welke sport vind jij het
leukst?
A : Zwemmen
B : Wandelen
C : Moderne dans
5. Wat is je favoriete vak op
school?
A : Aardrijkskunde
B : Nederlands
C : Beeldende Vorming
7. Wat is jouw favoriete
smiley?
A :
B :
C :
2. Waar ga jij het liefst heen
op vakantie?
A : Zwitserland
B : Indonesië
C : Ierland
4. Wat is
jouw lievelingskleur?
A : Paars
B : Geel
C : Magenta
6. Wie is je favoriete lerares?
A : Mevrouw Willemse
B : Mevrouw Kleyn
C : Mevrouw Meeuwse
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 11

Advertentie
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 12

YOUTUBE-TIPS
The Legend Of The Wheely
met vier man op één scooter en dan een wheely doen? Geen probleem voor deze
jongens!
Banned Ikea Commercial - dead girlfriend
Misschien is het toch verstandig om op te ruimen voordat je vriendin langskomt.
Doofstomme rapper
Gewoon een doofstomme rapper ;)
Feyenoorder moet shirt uit doen
De Amsterdam Arena in met een Feyenoordshirt? DOM!
Uitslag Lerarentest
Meeste A? Jij lijkt sprekend op mevrouw Van
Duffelen! Jij houdt van zwemmen en vindt paars een
mooie kleur.
Meeste B? Jij lijkt echt heel erg op meneer Geevers! Jij vindt de smiley echt
cool.
Meeste C? Jij lijkt op mevrouw Vis! Beeldende Vorming
is jouw favoriete vak en je houdt van Italiaans eten.
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 13

Wat mij de laatste tijd verbaast, is dat steeds meer mensen naar domme programma‟s kijken
zoals Hole in the Wall en andere programma‟s van hetzelfde kaliber. Dit lijkt de gemiddelde
Nederlander enorm te amuseren, anders waren er wel meer goede tv-programma‟s geweest
en hadden de domme programma‟s de goede programma‟s niet verdreven.
Ik denk dat menig mens bij ons op school ook deze tv-programma‟s kijken. Daarom hier de
ideale weekend-tv-gids voor de gemiddelde Nederlander. Veel plezier met dit gezellige tvweekendje.
Al deze programma‟s zijn te zien op SBS of RTL4.
Tv-gids voor de gemiddelde Nederlander
VRIJDAG ZATERDAG
19.20 Shownieuws: In dit enige echte
nieuwsbulletin van Nederland nemen uitsluitend
deskundige presentatoren ons mee in de wereld
zoals die echt is. Zo wordt er onder andere
aandacht besteed aan de nieuwe tieten van
Patricia Paay en belangrijkere onderwerpen:
scheidingen in Nederland, namelijk die van
Conny en Patries. Gelukkig zijn dit de enige
scheidingen van Nederland.
20.00 GTST: In een van de mooiste Tv-series
die Nederland rijk is, is het alsof je naar een
realitysoap zit te kijken. Dat komt door het
geweldig realistische verhaal en het uitsluitend
naturel spelen van deze topsterrencast.
Pierre Bokma en Carice van Houten zouden
wensen dat ze in deze serie mochten spelen.
20.00 Take me out: In deze serie waar uiterlijk,
geld en macht totaal geen rol spelen,
beoordelen intelligente dames op het innerlijk en
het verstand. Wat fijn dat er nog zulke vrouwen
zijn.
20.30 Voetbalvrouwen: Over deze serie heb ik
maar één woord te zeggen namelijk:
GEWELDIG. Iedereen moet kijken.
20.30 Popstars: In deze prachtige talenten-
jacht worden uitsluitend toptalenten gevolgd
naar de top. Elke week wordt de mysterypopstar
bekend gemaakt. Nederland heeft het
op het werk over de nieuwe mystery-popstar.
Huisartsen moeten slaappillen uitschrijven
omdat mensen niet kunnen wachten op de
bekendmaking van de mystery-popstar.
18.00 Stom,stommer,stomst: Wat is er nou
leuker dan naar een hond kijken die pijnlijk van
de trap af valt of een baby die geteisterd wordt
door zijn vader met papa zeggen en daarna zijn
vader onderkotst? Niks dus. Daarom is dit
programma dus ook voor de mensen met echte
humor.
20.00 Popstars: De Uitslag: Heb je nog niet
genoeg van deze wervelende talentenjacht dan
kun je een halfuur kijken naar het
bekendmaken van één iemand die niet door is.
Denk je dat kan ook in 1 minuut? Nee, bij SBS
doen ze daar een half uur over. (Met 20
minuten reclame)
20.30 Hole in the Wall: In deze op een Japans
gebaseerde serie zijn er twee losgelaten
criminelen die door een muur proberen te
komen. (Dat een uur lang) Kenmerkend voor
deze show is dat je vanaf het begin moet
kijken, want anders volg je het niet meer.
20:40 Ik hou van Holland: in dit heerlijk
herkenbare patriottistische programma neemt
Linda de Mol je mee door de belangrijkste
gebeurtenissen die hier, in Nederland, hebben
plaatsgevonden. Aan haar zijde heeft zij twee
historici namelijk Peter Heerschop die ook
probeert grappig te zijn en Jeroen van
Koningsbrugge die hem overtroeft door
constant door hem heen te praten.
2.50 Astro TV: Laat je toekomst voorspellen
door medium Miep.
3.20-7.00 Late Night: (zie afbeelding)
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 14

Wist je dat popmuziek de afkorting is van populaire muziek? Dit jaar wordt gevierd dat deze
popmuziek in Gorinchem 50 jaar bestaat. Naar aanleiding van die gelegenheid zijn een
festival, boek, tentoonstelling en cd tot stand gekomen, allemaal met de titel We want more!.
Want we willen natuurlijk nog veel langer genieten van alle geweldige Gorinchemse muziek.
Het festival heeft al plaatsgevonden, maar de tentoonstelling is tot en met 7 februari 2010 te
zien in het Gorcums Museum waar de cd en het boek natuurlijk ook te koop zijn.
Het boek en de tentoonstelling behandelen de
Gorinchemse popmuziek van 1959 tot 2009, precies 50
jaar dus (alhoewel er ook een keer het jaar 1953 wordt
genoemd). Wat vooral opvalt is dat de ontwikkeling van de
nationale popmuziek is terug te vinden in de ontwikkeling
van de Gorinchemse popmuziek. Van de gitaarcombo‟s à
la The Shadows (misschien bij jullie ouders wel bekend…?)
tot de beroemdste Gorinchemse leadzanger Dinand
Woesthoff van de band Kane.
En van blues tot de „luisterliedjes‟ van de huidige meidengroep Gadget.
El Kroppo in 1998; rechts Ron Krop,
daarvoor (met sax) Bert van Meeuwen
Gadget, 2008
De geschiedenis begint met kleine gitaarbandjes waarvan
de leden zichzelf leerden spelen. Zij maakten alleen
instrumentale muziek, maar al snel volgden bandjes met
zangers en zangeressen, gebaseerd op de muziek van
Elvis Presley en Bill Haley. Het begin van de rock&roll en
later ook beat (slag), een stroming gebaseerd op de
muziek van The Beatles en The Rolling Stones, was een
feit. Ergens tijdens de overgang van de jaren ‟60 naar de
jaren ‟70 ontstond de blues. Gorinchemse bandjes als
bijvoorbeeld Nova Zembla, Blues in Q en Act ‟67 waren
bekend. Bij Act ‟67 zong en speelde toen een (nog
steeds) erg bekende muzikant in Gorinchem, namelijk Ron Krop. Deze ontzettend
getalenteerde muzikant loopt als een rode draad door het boek en is toonaangevend
geweest voor de Gorinchemse popmuziek. Ron Krop‟s band, El Kroppo, is bekend in
Nederland en in het buitenland. In veel bandjes speelde hij samen met een andere
belangrijke muzikant, de saxofonist Bert van Meeuwen.
Andere stromingen die in het boek worden behandeld zijn bijvoorbeeld symfonische rock en
jazzrock, punk en new wave, folk(rock), hardrock, luisterliedjes en akoestische muziek. De
jazzrock werd in Gorinchem populair in navolging van internationale artiesten als Miles Davis
en Herbie Hankock. Bekende Gorinchemse bands waren Whapp, Brinta en Bamarosja
Orchestra. Folk-, country- en bluegrassgroepen uit de jaren ‟60 en ‟70 waren de voorlopers
van de huidige singer/songwriters. Zij traden ofwel geheel akoestisch, ofwel gedeeltelijk of
geheel elektrisch versterkt op.
Wat nu vooral opvalt is dat steeds meer muzikanten die een opleiding aan het
conservatorium hebben gedaan tegenwoordig bij een popband gaan, terwijl ze vroeger vaak
uitkwamen in de klassieke of jazzmuziek. Ook spelen muzikanten van nu veel meer zelf
gecomponeerde nummers, ze spelen bijna geen covers meer. De Gorinchemse
popgeschiedenis over 50 jaar is dus duidelijk een uitgebreide en vooral bijzondere
geschiedenis, op naar de volgende 50 jaar!
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 15

Woensdag 11 november was voor 1c een andere woensdag dan normaal. We hadden geen
lessen (behalve een AK repetitie ). De hele dag gingen wij dingen doen die te maken
hadden met de rechten van het kind. We mochten het grootste gedeelte samenwerken in
groepjes.
Je moest met je groepje een onderwerp kiezen. Je kon kiezen uit meerdere onderwerpen
(zoals kindsoldaten, kindermishandeling en nog drie andere). Voor het onderwerp dat je
groepje had gekozen, moest je campagne voeren. Je moest een PowerPoint over je
onderwerp maken en posters (en alles wat je verder goed kon gebruiken). Dat was allemaal
voor de presentatie aan het eind van de dag. Het groepje met de beste presentatie mocht
door naar Leiden. Daar is 20 november (de dag van de rechten van het kind) een soort markt
met allemaal kraampjes van kinderen over kinderrechten. En de Koningin komt ook!
Iedereen wil natuurlijk winnen!
Iedereen was woensdag druk bezig met poster,
flyers en een PowerPoint. Toen was het zo ver.
Iedereen mocht een presentatie houden. De
stemmen van de klas waren geteld en iedereen
wachtte vol spanning op de jury, die uiteindelijk
de winnaar bekend zou maken. Daar kwamen
de juryleden dan eindelijk aan. De jury maakte
de winnaar bekend. Het winnende groepje had
als campagne-idee: gratis mokken uitdelen met
koffie of thee. Op de mok moest staan: STOP
KINDERMISHANDELING.
En dat groepje was het groepje waar ik in zat! Ik
was superblij, en de rest van mijn groepje
natuurlijk ook! In het winnende groepje zitten
Lauretta, Nikki, Roos, Daphne en ik. Ons
groepje mag naar Leiden en we maken kans op
500 euro! Dan kunnen we onze campagne
helemaal uitvoeren. We hebben er allemaal
superveel zin in!
Over de dag zelf: we hebben met de Koningin
gepraat en ze heeft een STOP
KINDERMISHANDELING-mok van ons.
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 16

U bent fan van Kabouter Wesley (een
serie animatiefilmpjes op YouTube over
een kabouter die allerlei debiele kapriolen
uithaalt). Hoe komt u daar zo bij?
Een leerling uit de 5 e klas heeft me erop
geattendeerd en toen hebben we het met
elkaar gekeken en verschrikkelijk
gelachen. En toen dacht ik – dat moeten
jullie ook weten!
Wat is uw favoriete aflevering?
Mijn favoriete aflevering is “Pizza Extra” – zo heet ie geloof ik. Het gaat over een pizza met
neushoorns. Maar ik heb nog een leuke ontdekt, over een dolfijntje die het woord „kapseizen‟
niet kan uitspreken. (Aflevering: Overslapen.) Hahaha.
Wat vindt u er zo grappig aan?
Het onvoorspelbare, dat het iedere keer anders gaat. Het slaat gewoon nergens op.
Lerariteiten!
GV: Maar wat had je nou precies?
LL:Scoliose meneer, dat is dat je wervels een beetje scheef staan.
GV: Kun je dat even op schrijven, dan kan ik het als scheldwoord gebruiken als
leerlingen achterover gaan hangen.
PH: Die, jullie kennen hem vast niet, ***** ******. Ik hoop toch ZO dat hij
minstens 3 weken de Mexicaanse griep krijgt!
VL: Jij bent nog niet goed genoeg om als een blonde doos bij de HEMA achter
de kassa te staan
ME: Ja en hier ligt Nijinski met de sjaal te corpuleren
LL'en: Wat??
ME: Neuken.
VL (over nonnen in een klooster): Ze bekommeren zich om je als een moeder.
Tja, zij zijn dan ook tachtig en jij bent *stilte* jonger.
BO (tegen zielige 6 e -klasser): heb je lekker Duits gehad, gisteren op je vrije
dag?
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 17

Een aantal weken geleden was Herman van Veen veel in het nieuws. Dit was nadat de
zanger uitspraken had gedaan over de PVV bij een herdenking van de val van de Berlijnse
Muur. In een emotionele toespraak zou hij de PVV hebben vergeleken met de NSB. Naar
aanleiding van deze uitspraak is Herman van Veen bedreigd door aanhangers van de PVV.
Toen ik dit voor het eerst hoorde, deed het me niet veel, maar nadat ik er wat langer over na
had gedacht, vond ik dit heel vreemd. Met een hoofd dat zowat uit elkaar klapte door de vele
gedachten, besloot ik met mijn vader te praten. Ik hoopte dat hij mij kon helpen met het
ordenen van mijn gedachten. Dit lukte zeker en het verbaasde mij hoeveel meer er achter
zo‟n nieuwsbericht kan zitten. Aangezien ik het hierdoor een interessant onderwerp vond en
denk dat het goed is om kritisch te zijn, heb ik besloten om jullie er ook mee te vervelen.
In Nederland hebben we een aantal belangrijke rechten. Een van deze belangrijke rechten is
de vrijheid van meningsuiting. De PVV-aanhangers beroepen zich vaak op dit recht. Wordt er
bij een interview gevraagd wat ze ervan vinden dat Wilders moslims afkraakt, dan zullen de
meeste antwoorden: „Dat is toch zijn mening‟ of „Dat mag hij toch vinden‟. Is het dan niet een
beetje hypocriet dat dezelfde mensen Herman van Veen bedreigen voor iets wat hij vindt en
heeft gezegd?
Daarnaast heb je nog de invloed van de media. De Telegraaf kopte: “PVV is net als NSB”.
Dit is echter helemaal niet wat Van Veen heeft gezegd. De zanger heeft gezegd dat de
structuur van de PVV en van de NSB gelijk zijn aan elkaar. De PVV staat geen leden toe in
de partij, maar accepteert alleen donaties. Eén man heeft alle leiding. Hierdoor is het
eigenlijk geen partij, maar een beweging, net zoals de NSB. De PVV zou een bedreiging
vormen voor de democratie in Nederland, althans dat vindt Van Veen.
De kop “PVV is net als NSB” is dus behoorlijk uit zijn verband gerukt, waardoor Van Veen
veel problemen heeft gekregen.
Heeft de zanger zijn uitspraken onderschat, heeft hij pech gehad met de media of was zijn
doel misschien wel om in de publiciteit te komen? In dezelfde week dat Van Veen zijn
uitspraken deed, kwam er een nieuw album van hem uit. Door zijn uitspraken over de PVV
was Van Veen meerdere dagen in het nieuws, hij mocht bij Pauw & Witteman komen en ook
bij andere actualiteitenprogramma‟s was er aandacht voor de situatie rondom Van Veen.
Aangezien negatieve publiciteit niet bestaat, was het eigenlijk een heleboel gratis reclame
voor Van Veen en dus ook voor zijn nieuwe album.
Misschien zal je nu denken: “Jeetje, wat is die Wouter paranoïde!” Misschien is het ook wel
te vergezocht. Misschien is de bedenker van de door mij zo geliefde tekenfilmeend Alfred J.
Kwak wel helemaal niet zo sluw. Misschien wilde hij Nederland wel echt waarschuwen voor
de PVV.
Ik denk echter dat het niet verkeerd is om eens echt kritisch naar een nieuwsartikel te kijken
en dat dan te „analyseren‟. Niet alles wat in het nieuws komt, is per definitie ook waar en ik
hoop dat jullie je na het lezen van dit stukje ook af en toe gaan afvragen: wat wil zo iemand
eigenlijk bereiken met zijn uitspraken? Zit er echt geen ander doel achter? Probeer het maar
eens en je zult zien dat niet alles is wat het lijkt!
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 18

ADVIES NODIG VOOR JE BOEKENLIJST? EEN LEUK
KERSTCADEAUTJE NODIG VOOR JE VADER, MOEDER,
BROER OF ZUS? KOM NAAR DE MANDARIJN!
EN ZET ALVAST IN JE AGENDA : ZONDAG 21 MAART IS
NELLEKE NOORDERVLIET TE GAST BIJ DE MANDARIJN
(OM 14.30 IN DE SCHUILKERK AAN DE LANGEDIJK 72)
Boekhandel De Mandarijn - Gasthuisstraat 25
0183 634891 - www.boekhandeldemandarijn.nl
Wist je dat…?
Gevers zijn lerariteit over scoliose is nagekomen? (vorige blz.)
Hij dit scheldwoord toevallig tegen de zus van het meisje met scoliose
gebruikte?
RU graag leerlingen slaat met zijn boeken?
DG aan „Fat Burning‟ doet?
DG in een studenthuis voor Friezen heeft gewoond?
Hij ook Fries heeft gestudeerd in de avonduren?
Meneer Den Uyl op Wikipedia vermeld staat?
Je zijn pagina kan vinden door op Google 'Gebruiker: Noctuarius' in te
typen?
Meneer Van Vliet een Leidenaar is?
Meneer Osinski een brugger een „sukkel‟ noemde, toen deze zijn potlood liet
vallen?
Hij de liefde van de vrouwelijke 6 e klassers nu moet delen met de nieuwe
TOA Arian?
Anita Parel een skireisje organiseert?
Er op moment van het schrijven van dit wist-je-datje nog 8 plaatsen over
waren?
Er nu dus waarschijnlijk geen plaats meer is…?
Meneer Ruiswijks frustratie eigenlijk de doorslag heeft gegeven om Frans
als zijn vervolgopleiding te kiezen?
Hij namelijk op zijn eindlijst van de middelbare school een 6 stond en hij hier
helemaal niet blij mee was?
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 19

Toen mijn wekker om kwart over zes ging, had ik er spijt van dat ik me had opgegeven. Ik
had liever de vorige avond hard zitten studeren voor mijn KCV repetitie dan niets zitten te
doen. Ik had liever 50 minuten op school gezeten dan een hele dag in Utrecht. Ik had
gewoon liever nog heel even op bed willen liggen dan nu al op te moeten staan. Maar deze
gedachtegang was slechts van korte duur, want vol moed ging ik op weg naar het
treinstation. Niemand kon ons ervan weerhouden om eerste te worden! We zouden echt zo
gaan verliezen…
Ja, ik zeg „we‟ en niet omdat ik een hoge status heb, maar omdat ik niet de enige was bij het
station die stond te wachten op de bus naar Utrecht. Samen met Pieter en Xinthia zou ik
deelnemen aan de EUSO, een wedstrijd voor mensen met interesse voor Bètavakken. Maar
ook Bas, Jasper en Sjoerd zouden deelnemen en waren vanaf dat moment gezworen
vijanden, net als de andere scholieren die aan de voorrondes van Utrecht zouden
deelnemen. De dag verliep snel voor iemand die zich uren in de practicumzalen van de
universiteit bevond. Voor drie verschillende practica moesten we proefjes uitvoeren en een
verslag uitwerken. We zouden beoordeeld worden op het samenwerken, het veilig werken,
het nauwkeurig werken en het verslag.
Hoewel we hoog scoorden voor het samenwerken, kregen we minpunten voor de rest. Zo
scoorden we bijvoorbeeld laag voor veilig werken, omdat je je hoofd blijkbaar niet in de
zuurkast mag stoppen. Onze beste actie was echter eerst te vragen waar de reageerbuisjes
naar toe moesten toen we klaar waren en ze vervolgens direct op de grond te laten vallen.
De inhoud, afkomstig uit de zuurkast, lag over de grond verspreid.
Door onnauwkeurig werken, klopten onze resultaten helaas niet en werden de verslagen ook
al een probleem. Maar geen nood! Na de practica van biologie en scheikunde volgde nog
natuurkunde en nog nooit was natuurkunde zo makkelijk geweest. Zo is het ons (Pieter)
gelukt de proef goed uit te voeren en een verslag te schrijven met kloppende resultaten en
conclusie.
Zo eindigden wij op de zesde plaats en Bas, Jasper en Sjoerd op de tweede plaats! Hoewel
niemand onze school zou gaan vertegenwoordigen bij de landelijke finale, vierden we toch
onze kleine overwinning met een grote zak patat van Manneke pis. Volgens Xinthia (en de
borden) de beste patat in heel Nederland!
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 20

Ik ben er een beetje laat mee..( het had eigenlijk in de vorige editie moeten staan), maar het
leek me toch wel gepast om nog een stukje te schrijven over brugklaskamp.
Het begon allemaal ‟s morgens vroeg toen m‟n wekker keihard afging.
Slaperig deed ik mijn ogen open en bedacht me dat ik vandaag op kamp ging…yes!
Razendsnel sprong ik uit bed, kleedde me aan, at een boterham en ging op weg.
Toen ik aankwam was het een drukte van jewelste. Mevrouw Van Amersfoort was net
begonnen met het vertellen van de bussenindeling en alle kinderen stonden vrolijk te kletsen.
Daarna zat iedereen eindelijk (na een hoop geduw en getrek ) en kon de reis beginnen.
We zongen gezellig melige liedjes van: ,,De wielen van de bus gaan rond en rond‟‟ en :
,,Hoofd, schouders knie en teen‟‟. Na drie kwartier zingen kwamen we aan bij “ De
Zonnewende”- een mooi groot kamphuis. Er zat een speeltuin bij met een kabelbaan en het
lag aan een bos. Nadat iedereen zijn of haar spullen had geïnstalleerd, gingen we met z‟n
allen naar de speeltuin, waar we bijna de hele dag doorbrachten, afgezien van de lessen.
Lessen: kunnen ze niks beters verzinnen? Wie gaat er nou AK of biologie doen op kamp?
Gelukkig gingen we de 2 e dag ook survivallen dus het viel wel mee.
Wat altijd heel gezellig was, was het eten. Voor het ontbijt en de lunch waren er lekkere
broodjes met ham en kaas en één keer zelfs met een kroket! Voor het avondeten stonden er
aardappeltjes, kip en boontjes op het menu. (een paar kinderen maakten daar samen met
melk een drankje van. Lekker hè?) ‟s Avonds was er disco waarop er vrolijk gedanst werd,
en de laatste avond was er ook een bosspel. Daarna gingen we lekker slapen en de
volgende ochtend gingen we weer naar huis. Het was een gezellig kamp.
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 21

In deze nieuwe vaste rubriek zoeken wij vier slachtoffers die (vrijwillig) worden
gefotografeerd en op hun kleding worden beoordeeld door elkaar. Deze keer;
Wies, Sona, Xinthia en Roelant.
Sona, 1e
Xinthia; Over het algemeen leuk, alleen een beetje standaard. Het
shirt vind ik wat minder, het is een beetje saai.
Roelant; Beetje grote oorbellen, voor de rest wel leuk.
Wies; Een beetje saai. Haar haar zo vind ik een beetje stijf.
Roelant; De laarzen kunnen lelijk zijn, maar ik zie het niet goed op
de foto.
Xinthia; De laarsjes zijn echt leuk! Leuk met die broek erin!
Wies; De laarsjes zijn echt heel leuk! Dat grijs met blauw staat wel,
alleen zou er nog wel een opvallende kleur bij mogen.
Xinthia; Met een mooie ketting zou het leuker zijn.
Wies; Ik vind haar kledingstijl echt geweldig! Gewoon lekker
anders!
Roelant; In ieder geval vrij uitgesproken, maar wel, tja, apart?
Wies; Alles klopt eigenlijk gewoon. De riem en ketting maken
het wel wat druk, maar dat heeft ook wel iets.
Sona; Ze heeft een leuke kledingstijl. Ik denk dat zij er elke dag
wel goed wil uitzien. Haar kleding is dan ook erg belangrijk voor
haar, want dat laat een beetje zien wie zij is.
Roelant; Ik zou er niet op komen.
Wies; Dat petje met die vlechten is echt heel leuk.
Sona; Het ziet er vrolijk uit. Haar kleding past bij haar en is leuk
om naar te kijken.
Roelant, 6e
Xinthia; De broek is leuk. Leuke kleur.
Wies; Een beetje standaard. De broek is een beetje flets. Het is op
zich wel leuk zo, alleen het is niet zo apart.
Sona; Hij ziet er best goed uit.
Wies; De schoenen weet ik niet echt want die zijn moeilijk te zien.
Xinthia; De schoenen vind ik minder, ze zijn een beetje te netjes.
Sona; Hij heeft zijn vest te ver dichtgedaan.
Xinthia; Het vest is een beetje gewoontjes, maar wel leuk
gecombineerd met het shirt eronder.
Wies; Het vest is leuk!
Xinthia; Ik vind het jurkachtige ding wel leuk, maar het maakt
haar misschien een beetje vormeloos omdat hij zo los is.
Sona; Ze heeft een leuk jurkje aan. Ze kan een dun zwart riempje
om doen, dan laat het jurkje haar vorm ook beter zien.
Xinthia; De legging is gewoon zwart dus daar valt niet echt iets
op aan te merken. De schoenen zijn leuk, het is een leuke kleur
paars.
Sona; Ze heeft leuke armbandjes om. De rode oorbellen en de lila
schoenen zijn leuk, maar passen niet echt bij de rest van haar
outfit. Verder ziet ze er wel leuk uit!
Xinthia, 5e
Wies, 3e
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 22

Zullen de Maya‟s toch gelijk hebben?
Er is op dit moment over de hele wereld
verspreid, een geloof dat de wereld zal
eindigen op vrijdag 21 december 2012.
Het is natuurlijk niet precies zeker wat
er volgens de Maya‟s zal gaan
gebeuren, maar de verwachtingen zijn:
Verschuiving van de aardpolen,
komeetinslagen of zelfs een botsing
met een planeet genaamd Niburu of
planeet X, daarover zijn de meningen
verdeeld. Is dit daadwerkelijk zo?
Rampen horen nou eenmaal bij de aarde en elke planeet is van grote invloed op het
ontstaan en het beëindigen van leven op aarde, denk aan de komeetinslag in de Golf van
Mexico die 65 miljoen jaar geleden bijna al het leven op de planeet uitroeide, voornamelijk
bekend als de inslag die de dinosauriërs uitroeide. In de loop van de geschiedenis van de
aarde zijn er talloze klimaatverschuivingen geweest, omslagen van de aardpolen en ijstijden,
die soorten organismen van de aardbodem hebben weggevaagd en andere levensvormen
mogelijk maakten.
Een bepaalde datum vaststellen voor rampen?
Het idee van een datum waarop de ramp zich zal voltrekken is gebaseerd op het eindigen
van sommige kalenders uit de oudheid, zoals de Tzolkin. De Tzolkin is een cyclische
kalender met een jaartelling van 26.000 jaar. Het begin van die kalender lag dus 25.997
jaren geleden en eindigt op 21 december 2012. De cyclus die deze lange telling bevat is de
omlooptijd van de aarde om het centrum van onze Melkweg. En op 21 december 2012 is er
één lange telling voltooid.
MAAR! (nou komt-ie hoor)
De aarde is veel ouder dan 26.500 jaar. Dus de aarde heeft al vele lange tellingen voltooid
en ze bestaat nog steeds! Het eindigen van een cyclus van een kalender staat niet gelijk aan
het einde van de wereld. Zoals we ook niet denken dat op 31 december 2009 de wereld
vergaat omdat er dan 1 jaarcyclus van onze kalender verstreken is.
Het leven op aarde zal gewoon doorgaan op 22 december 2012. Geen enkele voorspelling
over het einde van de wereld heeft het ooit bij het rechte eind gehad!
We maken wel rampen mee en de grootste is waarschijnlijk de klimaatverandering waar we
nu midden in zitten. Maar dergelijke veranderingen vinden niet in één dag plaats, ze kosten
honderden jaren!
Dus laten we niet in paniek raken, er is gegarandeerd gewoon leven na 2012!
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 23

Er zijn zoveel dingen op te noemen als je nadenkt over rare dingen van mensen. Maar iets
heel aparts, is toch echt de schaamte. Mensen schamen zich zo snel overal voor, echt al
voor de simpelste dingen.
En toch zie je overal waar je kijkt kilometers boxer boven vele broeken uitkomen. Het gaat er
bij mij echt niet in dat het lekker zit als je broek onder je kont zit. Het ziet er niet uit! Echt
afschuwelijk. Zo onverzorgd en onaangekleed. Bijna gênant, zelfs. Natuurlijk is „per ongeluk‟
niet erg, maar als je constant je broek omhoog moet trekken, ga je toch een riem kopen? Het
lijkt me frustrerend. Maar waar komt dat toch vandaan?
Er is een theorie over gevangenen in Amerika. Die mannen moesten hun riemen inleveren,
omdat ze daar mee sloegen e.d. Maar omdat de meesten van die oversized baggy broeken
hadden, zakten die hartstikke af. Zodra ze vrij kwamen, bleven ze hun broeken zo dragen.
Gewoon als teken dat zij net uit de gevangenis kwamen, stoer hè? Het was vast heel
angstaanjagend en intimiderend. En heeeel cool.
Dus… Wie is de grootste crimineel van de school? Ik besloot een onderbroekencontest te
houden. Laten we het leuk houden; Ik geef jou vijf boxers en jij zoekt ergens in een
achterhoek van je hersenen naar de eigenaar. Je hebt de boxer vast wel eens in het
voorbijgaan ontmoet. Als je alles opgegraven denkt te hebben uit je onderbewustzijn, ergens
achter al die Latijnse woordjes, stuur dan je antwoorden naar
spartacus_camphusianum@hotmail.com en misschien win je wel een goede riem!
A B
C D
E
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 24

Advertentie
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 25

CONTACTADVERTENIES:
Met Spoed Gezocht:
Docenten die hun
cijfers WEL invoeren in
het leerlingenportal!!!
Slimschoolbord, BV.
Bedrijfsuitje?
Teambuildingscursus?
Of kunt u er gewoon
Wie wil mij
nog niet zo goed mee
3C0N0M13 bijles
overweg? Schrijf je
geven? In de les
NOGSTEEDSMIJNBONTGEKLEURDER
EGENJASKWIJT,INMIDDELZOWANH
steek ik namelijk
OPIG: 20000VINDERSLOON. nu in (!@**@%$* voor de slimbord VOOR
niet zoveel op..
BEGINNERS.
Mr. Beems. cursus! VOL=VOL 1234-BORD
Frau Heiland, Wir vermissen Sie Sehr!
CURSUS *$#@!@-EN
Melden bij dhr v Vliet.
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 26

In deze rubriek interviewen we voor elke editie van de SPartacus een opvallend, bijzonder of
gewoon leuk personeelslid van onze school. Vorige keer interviewden we Anita Parel, die het
stokje doorgaf aan meneer Van den Boom. Wij zochten hem op en praatten met hem over
cultuur, ware gymnasiasten, muziek en reizen door Europa. “Ik ga zo vaak naar Italië, maar
het blijft leuk. Je neemt elke keer weer een nieuw stukje mee terug.”
Jan van den Boom in het kort
Geboren: 27 januari 1955
Broers/zussen: Eén broer en één zus, beiden jonger dan hij
Slechte eigenschap: Ongeduldig
Favoriete film: Il gattopardo, speelt zich af in het Italië
van 1860
Favoriete boek: Kan hij niet noemen, er zijn zoveel boeken
die hij mooi vindt. Hij houdt eigenlijk niet van
„favorietenvragen‟, omdat je als je één ding
kiest al het andere goede teniet doet.
We ontmoeten meneer Van den Boom op de trap naar de vijfde verdieping. Zijn lokaal is bezet,
dus neemt hij ons mee naar de collegezaal, waar we ons installeren aan een tafel en het
interview starten. We beginnen luchtig, spreken even over zijn kat, Druifje, die erg belangrijk voor
hem is. “We zouden een voorbeeld moeten nemen aan hoe dieren leven. Ze hebben het rustig
en kennen totaal geen stress. Zo‟n kat ligt de hele dag op de verwarming, loopt drie keer door het
huis en eet wat. Dat is zijn leven. Heerlijk toch?”
We beginnen over het reisje naar Rome dat Van den Boom onlangs voor een groepje mensen
organiseerde. Meneer Pruissen, mevrouw Heiland en Anita waren van de partij. Alle drie waren
ze erg geïnteresseerd in de cultuur van Rome. Het is natuurlijk altijd leuk als er iemand meegaat
die iets van de stad en zijn cultuur weet te vertellen en wie anders dan meneer Van den Boom
weet alles over Rome?
De kennis van Europese cultuur op deze school wil Van den Boom nog wel even bijspijkeren. Hij
vertelt dat het hem leuk lijkt om een uurtje les te geven over culturele dingen, desnoods alleen
voor wie dat wil in de vijfde klas. “Ik wil dan een beetje eigen baas zijn en niet iemand hebben die
me komt vertellen wat ik allemaal moet doen en bespreken in mijn lessen. Gewoon een keer een
film kijken, muziek laten horen en over kunst en literatuur praten.” Het vak CKV van mevrouw
Meeuwse wil hij hiermee niet „inpikken‟. Het zal niet alleen over kunst gaan, maar het lijkt hem
een leuk vak en hij vindt dat leerlingen best wat meer zouden mogen weten over Europese
cultuur. Er mag volgens Van den Boom best aandacht worden gegeven aan Bètavakken, maar
de Alfavakken moeten wel in ere worden gehouden. Het gymnasium is immers echt een talen- en
cultuurschool.
Zou het dan alleen maar over Europese cultuur moeten gaan, en niet over andere continenten?
Van den Boom: “Ja, dat kan wel, maar toch wil ik het vooral over Europa hebben. Ik ben een
echte Europeaan, ik reis ook nooit buiten Europa. Ik houd er niet zo van als mensen overal
naartoe gaan. Die gaan dan „even bij de Inca‟s kijken‟, daar krijg ik zo‟n Efteling-gevoel bij.” Zijn
favoriete vakantieland blijft dat van een echte classicus; hij gaat graag naar Italië. Hij is er al heel
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 27

vaak geweest en kent het land goed, maar het gaat hem niet vervelen: “Italië blijft een leuk land.
Je neemt elke keer weer een nieuw stukje mee terug als je er geweest bent.”
Als we over kunst praten, merken we dat Van den Boom niet veel heeft met moderne of abstracte
kunst: “Ik heb wel eens een man horen praten die iets uitlegde over zijn kunstwerk. Hij had een
weiland gezien met een hek van prikkeldraad waar dan één zo‟n plukje schapenwol aan hing.
Nou, en daar was dan dít kunstwerk uitgekomen. Tja, dan stond daar een zielig lijntje met een
frutseltje eraan. En dan gaat het allemaal om de kleurcombinaties en de abstractheid en zo, maar
ja, het is niet echt iets voor mij.” Kunst moet volgens Van den Boom iets gemeenschappelijks
hebben, er moet een verhaal mee verteld worden of het moet symbool staan voor een periode in
de geschiedenis. Hij houdt van kunst, maar gewoon niet zo veel van de moderne.
Ook muziek doet veel met hem. We kennen meneer Van den Boom allemaal als de „hervormer‟,
die onder andere het koor in de school heeft geïntroduceerd en een grote stereo-installatie in zijn
lokaal heeft gehangen om de leerlingen klassieke muziek te laten horen. Hij is er dan ook
dankbaar voor dat zijn ouders hem de kans gaven om muziek te maken. Toen hij een jaar of zes
was nam hij al pianolessen en hij stapte later over op klavecimbel, dat instrument bespeelt hij nu
nog steeds. Ook heeft Van den Boom een passie voor zingen. Hij zingt bij een koor in Breda en
vindt het geweldig. Als we hem vragen wat voor muziek hij zou willen laten horen op zijn
begrafenis wil hij dat het Gregoriaans wordt, omdat hij dat gewoon echt mooie muziek vindt. Hij
vertelt over zijn broer die wel eens begrafenissen organiseert. Er was eens een begrafenis
waarbij men het clublied van Willem II zong toen ze de kerk uitliepen en sjaals van de club over
de kist werden gelegd. Dat wil Van den Boom zeker niet, maar hij kijkt ook niet neer op zulke
mensen; als ze niet anders kunnen geeft het toch niet? “Dat klinkt heel lullig, maar daarom
moeten wij ook zo dankbaar zijn dat wij wel goed kunnen leren. Een echte gymnasiast zie je
overigens maar weinig. Het draait niet alleen om wat je kunt, maar om je belangstelling en om dat
je openstaat om dingen te leren.”
Over de dood praat hij verder redelijk luchtig. “We gaan allemaal een keer dood. Dat is de enige
zekerheid die je hebt.” Aldus Van den Boom.
Na de dood vinden we het tijd worden voor een luchtig onderwerp. We stellen hem de vraag of hij
altijd al leraar heeft willen worden. Het antwoord is nee. Hoewel hij wel al op zijn achtste schooltje
speelde met zijn broer en zus, die door hem na school tot huilens toe gedwongen werden nog
meer zelf gemaakt schoolwerk te maken, was het nooit in hem opgekomen dat hij leraar zou
willen worden. Hij ontdekte pas in het vijfde jaar van zijn studie dat hij lesgeven heel leuk vond,
doordat hij een keer een paar lessen van een vriend overnam.
Waarom hij dan klassieke talen ging studeren? Van den Boom: “De docenten die klassieke talen
gaven op mijn middelbare school stonden in de pauze te kletsen over hoe ze Livius vertaalden, of
ze bij dit woordje „want‟ of „immers‟ zouden zeggen bijvoorbeeld. Ik
vond het gewoon zo apart dat die classici echt zo‟n eigen wereldje
hadden, dat het bestond! Daar wilde ik ook bij horen. Ik ben
klassieke talen gaan studeren zonder te weten wat ik er later mee
zou willen doen.”
Als laatste vragen we meneer Van den Boom wat hij op de muur
zou zetten als hij tot zijn pensioen zou doorwerken op onze school.
Daar is hij snel uit, de keuze valt op een gezegde van Goethe:
“Wer immer strebend sich bemüht, den können wir erlösen.”
“Wie altijd naar het hogere streeft, kunnen we verlossen.”
Voor de volgende „Op de bank met…‟ heeft meneer Van den Boom
mevrouw Kleyn uitgekozen. Een interview met haar is dus te lezen
in de volgende SPartacus.
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 28

Onze toetsweken zouden een aardige indruk geven aan toekomstige bruggers en hun soms
pusherige ouders, die er alles voor over hebben om hun begaafde kroost een categoriaal
gymnasium te laten bezoeken. Hun hoop op een studerend en daarmee meteen een
succesvol kind zou plaats maken voor medelijden.
Zij zouden geen zorgvuldig geplande toespraken en
activiteiten zien over onze mooie klassieke opleiding,
maar huilende bruggertjes en gestreste
bovenbouwleerlingen. In plaats van hun kroost aan te
moedigen vooral een goede CITO-score te halen,
zouden zij angstvallig beseffen dat dit de toekomst
zou worden van hun kinders. Zware tassen en nog
zwaardere wallen onder de kleine kinderoogjes die
vermoeid en stuurs rondkijken naar een lijst met
cijfertjes. Cijfertjes die het verschil kunnen maken,
sterker nog, die soms alles lijken uit te maken. Cijfers
die een toegang kunnen zijn voor een studie of een
universiteit of een definitief eindpunt van jarenlang
zwoegen en boeken doorspitten.
De doorgaans relaxte en doorgewinterde leraar zien zij met loodzware tassen binnenkomen
eveneens met donkere wallen en een vermoeide blik. Leraren die tot veel meer in staat zijn
dan lesjes reproduceren uit een handleiding, omdat ze leraar zijn met hart en ziel, moeten in
enkele weken tijd toetsen door de tere kinderstrotjes proppen om aan een gewenst aantal
cijfers te komen. Al die toetsen moeten ook nog eens nagekeken worden en verwerkt in
overzichtelijke lijstjes. Natuurlijk binnen een week, omdat er ingehaald moet worden en
herkanst. Volstrekt zinloos zijn die herkansingen, want bij enkele vakken zit er slechts 24 uur
tussen de uitslag en de mogelijkheid tot herkansing.
En daaraan denkend vraag ik mij af, terwijl ik rondkijk en ons zo bezig zie, waar we mee
bezig zijn.
Natuurlijk zeuren mensen tussen de 12 en 18 buitenproportioneel veel, gewoon omdat dat
hoort en natuurlijk moeten leraren wel zeggen dat we niet voor niets gymnasiasten zijn. Maar
als we echt zo slim zijn als we elkaar willen laten geloven, moet hier toch een oplossing voor
te vinden zijn.
Niet zodat wij strakjes een beetje fatsoenlijk op een of ander kerstgala kunnen verschijnen of
omdat we sowieso een hekel aan wallen hebben, maar misschien wel omdat we inderdaad
gymnasiasten zijn en hier op zijn minst hier zitten om dat diploma te halen. En wat we
onderweg leren, laat het waardevol zijn.
Geef leraren de kans om meer te zijn dan wat een handleiding omschrijft. Geef leraren de
kans om meer te doen dan aan de lopende band nakijken! Laat ons leerlingen meer zijn dan
een nummer, waarmee wij aangesproken worden op het leerlingenportaal. Laat ons
leerlingen meer zijn dan een paar cijfers. Laat een herkansing echt een kans zijn, door
mensen genoeg tijd te geven om gemiste kennis echt te leren beheersen!
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 29

- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 30

Het is weer winter, dé periode van wispelturigheid, koude tenen en bankhangen. Vervelend?
Hoeft niet! Met het juiste drankje en de juiste snacks erbij is zo‟n winter best door te komen.
Wij hebben voor jullie dingen getest die je niet zo snel uit het schap zult pakken.
Lay‟s oven baked
Mediterranean
herbs
AH Biologische chips
naturel
Popcorn zoet.
merkloos
Prijs 1,04 1,69 0,52
Verpakking „vooroorlogs‟
„ik wil proeven!‟
„Typisch AH‟ „Doorzichtig!!‟
Uiterlijk
„huh, op de
„ ik wil proeven, natural „eigenlijk heb ik
verpakking staan vind ik lekker‟
popcorn nog
van die groene
nooit zo
dingetjes. Dit is
gewoon poeder??‟
„beter dan die
groene stukjes
toch?‟
bestudeerd‟
Geur „Pizza‟
„niet?!‟ „noga?‟
„kruidig!‟
„nee toch?
Smaak „ieuw!‟
„karton‟
„Ik wil ook!!‟
„ik vind hem lekker!‟ „veel te zout‟
„hmmmm‟
„ik ben verslaafd‟ „zompig‟
kan je de hele inhoud „ik dus wel=)‟ „ieell nee een is al *Merve en
op?
teveel!‟
Marieke doen
een wedstrijdje
wie er het meest
in z‟n kan
krijgen*
Zijn we al misselijk? „neee!‟ „Sander wordt wat wit‟ „zullen we even
een pauze
doen?‟
Met energiedrank? „eigenlijk engergie‟ „lekkerder‟ „niet echt een
aanrader‟
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 31

Lay‟s superchips Heinz
tomato ketchup
AH suikerpinda‟s
Prijs 0,97 1,55
Verpakking „large!‟ „saai‟
„dat is AH‟
Uiterlijk „haha ook al groot=)‟ „ROOD!!!‟
Geur „ketchup!!‟
„plastic‟
„duh‟
„dat is het plasticje wat er
nog op zit‟
„ik krijg hem niet open!‟
Smaak
„hmmm‟
„dit is echt te lekker‟
„ik pak er ook één‟
„ja maar te ranzig als dit je
„excuse me, heb jij dat zoveelste ding is!‟
gevraagd?‟
„niet verkeerd‟
„niet gooien!‟
Kan je de hele verpakking „nee.. te veel voor mijn „nee, het is echt veel!‟
op?
maagje!‟
Zijn we al misselijk? „ja heel erg!‟ „jaaaaaaaaaaaaaaa‟
Met energiedrank? „ik denk niet dat dit zo‟n goed
ik idee is, je proeft sowieso
de chips niet meer?‟
„ik ga het niet eens proberen‟
Conclusie:
Als je van ketchup houdt is de Heinz superchips zeker een aanrader. En o ja, een dikke
afknapper is de biologische chips van AH. Te weinig smaak, te veel zout, echt een don‟t dus!
Maar verder is alles lekker (met mate)
Aanrader: popcorn, multifunctioneel, zoveel mogelijk in je mond proppen (Femke B had er
24!) en gewoon lekker voor bij een filmpje.
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 32

YOUTUBE-Tips
Fart Spelling Bee
Ooit iemand scheten horen spellen? Nu dus wel.
Hunt chris brown
Parody op “Run this town” naar aanleiding van Rihanna's mishandeling door
Chris Brown.
Nieuw dier – Bloemetjesgordijn
Deze zanger kan zijn tekst maar niet onthouden. Lastig hoor!
Nieuw dier – Fred Gilette
Fred Gilette, de kapper met Gilles de la Tourette. Het zal je kapper maar zijn!
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 33

Omdat we soms gewoon op geen andere manier onze gevoelens kunnen uitdrukken.
Fuck de kerstgedachte, fuck sinterklaas, fuck surprises, fuck de zak, fuck de schoentjes, fuck
de kerstboom, fuck de sokken, fuck het marsepein, fuck de mijter, fuck de arrenslee, fuck de
volle fietsenkelder, fuck de schrammen op mijn arm, fuck de SO Grieks, fuck de koude wind,
fuck het te laat briefje, fuck de lessen, fuck de terugweg, fuck het papier-maché, fuck het
huiswerk, fuck het gedicht, fuck de pieten, fuck het snoepgoed, fuck de tegenwind, fuck de
ah, fuck de schuur, fuck de chocomelk, fuck de kapotte kerstballen, fuck de schoentjes voor
de deur, fuck de winter, fuck de herfst, fuck de zomer die nog zo ver weg is, fuck het oud en
nieuw, fuck het kerstdiner, fuck de gedichten, fuck de mensen die aan mijn kop zeuren, fuck
de sinterklaasliedjes, fuck degene die ervoor heeft gezorgd dat mensen zichzelf niet goed
genoeg vinden, fuck de accordeon, fuck valse straatmuzikanten, fuck de kerstliedjes, fuck o
kom er eens kijken, fuck mijn kluissleutel, fuck de zwartepietpoppen, fuck de kerstverlichting,
fuck de dennennaalden, fuck ouders, fuck de tapbaard, fuck witte krullen, fuck rood, fuck
pietentraining, fuck gestommel over je dak elke nacht, fuck het ijs, fuck de ijscoman, fuck
mijn schaatsen, fuck het milieu, fuck de dierenbescherming, fuck degene die nu door blijft
lezen, fuck ziektes, fuck bussen, fuck honger, fuck poolkappen, fuck kredietcrisis, fuck
Mexicaanse griep, fuck kapotte oortjes, fuck mijn natte broek, fuck de regen, fuck de
blaadjes, fuck uitgelopen mascara, fuck mijn gymbroek, fuck volgezogen uggs, fuck koude
tenen, fuck wanten, fuck kerstkindjes, fuck de fanfare, fuck mijn galajurk, fuck een loopneus,
fuck de mist, fuck fuck, fuck kinderen die niet in sinterklaas geloven, fuck volwassenen die
niet in sinterklaas geloven, fuck mijn pietenpak, fuck mijn verlanglijstje, fuck de maan schijnt
door de bomen, fuck geldnood, fuck rapporten, fuck vastgevroren ramen, fuck te dunne
dekbedden, fuck al dat geschrans met kerst, fuck oliebollen, fuck beslagen ramen, fuck de
ruitenwissers, fuck mijn verjaardag, fuck harde sneeuwballen, fuck een nat zadel, fuck
bevroren handen, fuck mijn winterjas, fuck het pietenhuis, fuck Coca-Cola, fuck het
kerststalletje, fuck de ster, fuck lief zijn voor elkaar, fuck sneeuwelfjes, fuck kerstkoekjes,
fuck kippengaas, fuck karton, fuck verf, fuck cadeautjes, fuck kaarsjes, fuck kerstkransjes,
fuck kerstengelen, fuck levensverhalen, fuck mooie moralen, fuck stille nacht heilige nacht,
fuck het kerstdiner, fuck stalkers, fuck Rudolph, fuck de piek, fuck de winkels, fuck rode
kerstballen, fuck open ramen, fuck sneeuwkristallen, fuck kunstschaatsen, fuck de
Elfstedentocht, fuck gewoon heel december.
Ik ben toe aan vakantie.
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 34

Op zaterdagochtend 10 oktober, 10.00 uur, verzamelden zestien ontzettend ongeduldige en
enthousiaste leerlingen van het gymnasium Camphusianum zich in de vertrekhal op
Schiphol, Amsterdam.
Waarom? Nou, het was eindelijk zover, wij gingen naar Deerfield in Massachusetts, Amerika!
Na een goede vlucht, een tweeëneenhalf uur durende reis met mini-vans naar de school en
een hartelijk ontvangst, konden we met onze gastgezinnen mee naar huis.
En toen kon het allemaal écht beginnen! Het eerste wat mij opviel? Huizen zijn groot, auto‟s
zijn groot en winkels zijn nog véél groter…
In de volgende twee weken heeft iedereen van alles gedaan. Met de gastgezinnen zijn velen
naar Mount Sugarloaf (een prachtige berg), Yankee Candle (een enorme kaarsen- en
decoratiewinkel met een permanente kerstafdeling, die alle vooroordelen die met „over the
top‟ en „Amerika‟ te maken hebben, bevestigt) of een mall geweest. Ook hebben we allemaal
op school een aantal lessen gevolgd en is iedereen wel een keer naar een sportwedstrijd of
training geweest. Met de Nederlandse leerlingen hebben we ook nog Old Sturbridge Village
en Historic Deerfield, twee historische plaatsjes in de buurt, bezocht.
Mijn gastgezin heeft veel met mij ondernomen. Zo ben ik bijvoorbeeld met een vriendin naar
het Butterfly Museum (vlindertuin) en met een aantal andere Nederlandse mensen naar
Boston geweest.
Ook heeft mijn gezin me meegenomen naar een Haunted Hayride ter gelegenheid van
Halloween. Dit was een superenge tractorrit in het donker, die je langs clowns met
kettingzagen, beesten en andere enge figuren voerde. Die figuren deinsden er ook niet voor
terug om even leuk op de tractor te springen…
Het hoogtepunt van de reis was (voor mij in ieder geval) New York, waar we ongeveer twee
dagen zijn geweest. Wat we daar allemaal hebben gedaan is te veel om op te noemen, maar
we hebben zo‟n beetje alle hotspots van NY wel gezien: het Empire State Building, Times
Square, het Statue of Liberty, Wall Street, Broadway en Central Park. Het was allemaal even
fantastisch en het is natuurlijk geweldig om in „de hoofdstad van de wereld‟ geweest te zijn!
Wat mij vooral opviel in Amerika was dat Halloween bijna een obsessie is en het eten echt
behoorlijk vet was. Zelfs van een
gezonde salade wist mijn gastgezin nog
een vette hap te maken door er een
liter saus overheen te gooien. En af en
toe aten ze chips bij de lunch! Toch heb
ik op school niet veel mensen met
overgewicht gezien, waarschijnlijk
omdat sport zo belangrijk is.
De uitwisseling was een groot succes
en ik had het echt nooit willen missen!
Nu maar uitkijken naar de
(waarschijnlijke) terugkomst van onze
exchange students.
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 35

- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 36

Al vanaf het vorige schooljaar werden we iedere dag
lekker gemaakt met de laatste wijzigingen, toevoegingen
en scènes van de repetities van de voorstelling Jan
Steenstraat 1. Daan, Hanna en Merel beloofden ons dat
het een avond zou worden vol met dans, zang, historie en
oer-Hollandse meezingers! De première vond op 14
November in Gouda plaats en wij waren erbij, want we
waren razend benieuwd naar onze schoolgenoten!
„‟ Het oude huis aan de Jan Steenstraat zit boordevol familiegeschiedenis. Oma, herstellend van een
hartoperatie, krijgt haar kleinkinderen te logeren. Neuzend in de kasten, de dozen en de kleren komen
voor hen de grote en kleine geschiedenissen van deze familie uit Zuid-Holland tot leven. In die
verschillende verhalen ontdekken de kinderen dat de geschiedenis je soms zomaar voor de keuze
stelt: blijf ik binnen, dichtbij de familie of ga ik in mijn eentje het avontuur tegemoet? Het een blijkt niet
altijd heldhaftiger dan het andere.‟‟
Eenmaal in Gouda aangekomen gingen we met de familie van Daan nog even langs de
McDonald‟s, in alle haast is er niets van avondeten terecht gekomen. Onder het genot van een
BigMac en een milkshake bespraken we wat we van de voorstelling moesten verwachten. We
hadden werkelijk waar geen flauw idee. „Ja, Daan zei dat hij meerdere zangsolo‟s had. Ik wist niet
dat hij zingen kon!‟ „Ik ben ontzettend benieuwd hoe ze de muziek van Jan Smit en Rob de Nijs in
het stuk gaan verwerken‟ „Een voorstelling over de geschiedenis van Zuid-Holland, wat moet ik
me daar nu bij voorstellen?‟ Na de maaltijd liepen we naar de Goudse Schouwburg. Daar
aangekomen haalden we onze kaartjes op en zochten we naar onze plaatsen in de zaal (Rij 5!).
Toen gingen de lichten uit, werd de zaal stil, ging het doek open en kon de voorstelling
beginnen..
Na de eerste scène waren we er al helemaal uit: wat een ontzettend leuke voorstelling is dit. Het
heeft een prachtig decor, het is ontzettend grappig, de muziek ertussen door is ontzettend goed
gevonden en ja mensen, Daan kan zingen. Wat volgt is een verhaal over de watersnoodramp,
waarin Merel een groot aandeel heeft, waaronder een lange, emotionele monoloog. Merel, echt
fantastisch gedaan! Het volgende historische hoofdstuk gaat over de tijd van de rock en roll, in dit
verhaal speelt onze Hanna de hoofdrol. Een heel energiek stuk met veel zang, dans en petticoats
en vetkuiven. Hanna laat in Jan Steenstraat 1 weer eens zien hoe ontzettend goed ze wel niet is.
Na de pauze gaat het verhaal verder bij de Tweede Wereldoorlog, om precies te zijn de
bevrijding. Dit is het gedeelte waarin we Daan iets meer op het toneel zien. En wat is ook hij
ontzettend goed, hij weet zijn personage helemaal eigen te maken.
Nadat het stuk afgelopen was haastten we ons naar de foyer, waar alle acteurs zodadelijk te trap
af zouden komen, want we wilden natuurlijk vooraan staan. Na een klein half uurtje was het dan
zover, onder een luid applaus en cameraflitsen kwam de cast de trap af. Iedereen kreeg
cadeautjes, kaarten, knuffels, bloemen, de quote 500 voor Daan, een pak Edet keukenpapier
voor Hanna en uiteraard heel erg veel felicitaties en complimenten. Na wat gedronken en
gedanst te hebben op de afterparty was het tijd om weer naar huis te gaan.
Wat was dit een ontzettend leuke avond, we hebben er echt van genoten. Het is een echte
familievoorstelling met dans, muziek, humor en natuurlijk 3 bekende gezichten. Alleen al daarom
raden wij jullie aan om er naar toe te gaan. Op 12 en 14 februari staan Hanna, Merel en Daan in
de Nieuwe Doelen. Op de 2e verdieping hangt een lijst waarop jullie je in kunnen schrijven. Doe
dat allen, het is absoluut de moeite waard!
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 37

Lerariteiten!!!
RU: (tijdens de les): Wie heeft hier aardrijkskunde?
GR: Kleinschalig op hoog niveau.. Kleinschalig is deze klas niet en hoog
niveau heb ik nog niet ontdekt.
PH: Een toplesscafé, daar heb ik nog nooit van gehoord. Is er een in de
buurt?
LE: Oe Osinski? Ja, leuke jongen is hij, hè? Ja, vind ik ook.
HA(tijdens een gesprekje): Daar moet je een keer met je mentor over
spreken. Wie is je mentor?
Ll: U?!
Ll (bij botsing opengaande deur): Zo ben ik ook een keer tegen AM op
gebotst.
BO: Ja, maar die valt toch wel op.
PH: stelletje ongelikte honden.
GR: Ik ben in het verkeerde geslacht geboren, helaas…
DA: Ik zelf heb bruine ogen. Mijn kinderen hebben blauwe ogen. Mijn man
is blijkbaar behoorlijk dominant. Dat zou de enige reden zijn dat ik
misschien nog wel een kind wil, met bruine ogen dan, om te laten zien dat
ik mijn man ook wel een beetje domineer.
GV: Vroeger toen ik op school zat, werd ik nooit geslagen, omdat ik altijd
sliep.
EE: Tja, en wat doe je dan jongens? Gewoon slikken en weer doorgaan.
BO: Die mobieltjes, een diarree aan communicatie tegenwoordig!
VL: Ik ben ook zo blij met dat heerlijke nieuwe rooster… TERING!
BO: Twee vrouwen vind ik ook weer niks.
VR: Vinden jullie dit leuke sommetjes? Enig hè?
BO: Adopteren vind ik ook niets, dan aap je alles zo na.
Dk: Continuïteitstheorie, leuk woord voor scrabble.. wel jammer dat het niet
op het bord past!
Vl: Waar lachen jullie nou zo om?
LL: Hij moest niesen.
Vl: Dus nu hebben jullie nieuwe groene haar gel?
GV: En het liefst zou ik de leerlingen met een zweep slaan.
DG: Ben je wel een in een fitnesscentrum geweest? Hebben ze daar ook
van die pokkeklereherrie?!
VR: Ik vind Spongebob wel leuk.
BO: Mr. Den Uil zou mijn opa kunnen zijn hè … mentaal dan.
DG: Ik zit tegenwoordig met mijn zoon op fitness.
LF: Soms kan ik mezelf heel slecht volgen.
VL: Als mevrouw Van Eeden er niet was, waren jullie allang overgeleverd
aan mijn grenzeloze sadisme
GV: In dit land vol met watjes, mag je niet eens leerlingen slaan.
DG: ik ben gisteren 300 kcal verloren. Ik vond dat ik daarna wel een
stroopwafel verdiend had.
BO: (tegen Adje) vind je dat nou leuk? Al die klassen rondgaan?
DG: Dat kun je niet leren, maar daar moet je gewoon een beetje
„Biologische Feeling‟ voor hebben.
Hl: Laat mij ook even tussendoor, kan ik ook mijn verhaal kwijt. Ben ik ook
weer gelukkig!
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 38

Na maar twee uurtjes geslapen te hebben moesten we vrijdagnacht wakker worden zodat we
om kwart voor drie op school konden verzamelen. Om drie uur zouden de taxi‟s komen en
zouden we vertrekken richting Schiphol. Helaas kwamen de taxi‟s eerst vijftien minuten te
laat, reden ze vervolgens onze school voorbij en voordat de chauffeurs besloten te stoppen,
waren er weer tien minuten voorbij. Toen konden we eindelijk vertrekken. De taxichauffeurs
namen nog wel een verkeerde afslag waardoor we weer een stuk terug moesten. Gelukkig
hebben we de rest van de weg de verloren tijd ingehaald en op tijd kunnen inchecken en
vliegen.
Nadat we zaterdagochtend in Barcelona aangekomen waren en we onze koffers gehaald
hadden werden we bij de aankomsthal opgehaald door de uitwisselingsstudenten en de
gastouders. Aangezien sommige gastfamilies Nederlands of Belgisch waren was het voor
sommigen niet zo moeilijk om te communiceren met de uitwisselingen. Rond half tien zat
iedereen al thuis bij het gastgezin.
Zaterdag en zondag waren vrije dagen om dingen te doen met het gastgezin. Aangezien
maandag een feestdag in Spanje was, hadden we maandag geen school en dus drie vrije
dagen. Deze dagen hebben we verschillende dingen met de gastgezinnen gedaan zoals
bowlen, shoppen, strand, bezoek aan de Costa Brava en Camp Nou .
Dinsdag hebben we met zijn allen Barcelona bezocht. We kregen een tour met een
Engelstalige gids en met hem hebben we de belangrijke dingen van Barcelona gezien, zoals
Plaza Cataluñya, het centrale plein van Barcelona. We hebben verschillende beroemde
kerken bezocht zoals Barri Gótic en de Santa Maria en we zijn ook in het Picasso museum
geweest. Dan kregen we in Barcelona nog twee uur vrije tijd om te shoppen. In de avond
waren we ook vrij en hadden we afgesproken naar het strand te gaan.
Woensdag hadden we eerst school van negen tot vier uur. Daarna was er in de avond een
feest dat door één gastgezin was georganiseerd voor alle uitwisselingen.
Donderdag bezochten we voor de tweede en laatste keer Barcelona. In de ochtend kregen
we een rondleiding in het Barcelona stadion (Camp Nou). Aangezien sommigen daar al
geweest waren met hun gastgezin hoefden ze niet mee. Vervolgens hebben we ‟s middags
de Sagrada Família bezocht, de beroemdste kerk van Barcelona die al sinds 1882 in
aanbouw is. Daarna kregen we nog tijd om te gaan shoppen. In de avond zijn we met bijna
iedereen naar één gastgezin gegaan om te chillen, omdat het hard regende en het strand
dus niet handig was.
Vrijdag hadden we eerst weer school van negen tot vier. ‟s Avonds begon om half zeven het
eindfeest dat zou duren tot tien uur. Toen
hebben we nog gedineerd en daarna konden
we onze koffers gaan pakken voor de
terugreis.
Zaterdag moesten we erg vroeg op aangezien
we om half acht al op het vliegveld moesten
zijn. Iedereen was op tijd bij het inchecken en
rond half twaalf zijn we geland op Schiphol.
Toen heeft een taxibus ons naar school
gebracht waar we door onze eigen ouders
werden opgehaald na een leuke en gezellige
Barcelonareis.
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 39

- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 40

In deze nieuwe vaste rubriek zoeken wij vier slachtoffers die (vrijwillig) worden
gefotografeerd en op hun kleding worden beoordeeld door elkaar. Deze keer; Lotte,
Daan, Myron en Anne-Froukje.
Lotte, 3e
Daan; Hmm, wat moet ik hier van zeggen?
Anne-Froukje; Leuke kleurencombinatie. Wel wat zomers.
Daan; Het shirt is een beetje basic. Vind ik wel chill. Lekker simpel.
En het riempje is een leuk detail. Het rokje is schattig.
Myron; Het bloemenprintje valt wat tegen. Het lijkt me te koud
voor dit seizoen. En het riempje past niet bij de rest van je kleding.
De kleding past wel goed bij je uitstraling!
Daan; Op de panty/legging valt natuurlijk niks op te merken,
omdat het wederom een basic egale kleur is. Maar je schoenen,
KOOP NIEUWE!
Anne-Froukje; Ik hou niet van laarzen die wijd zijn bij de benen.
Anne-Froukje; Ik vind de laaghangende broek erg lelijk.
Lotte; Daan, trek je broek es op! Di’s echt niet verantwoord!
Myron; Mooie broek. De veters passen niet bij de rest van de
schoenen. Ze zijn sowieso een beetje raar gekleurd.
Anne-Froukje; Zijn schoenen zien er heel erg afgedragen uit
en zijn trui is nogal saai.
Myron; De broek en zijn schoenen zijn een andere stijl dan het
shirt. Het shirt is wat saai, maar past wel bij zijn haar.
Lotte; Nee, hoor Daan. Ik ben helemaal voor jouw kledingstijl.
Waarom je broek hoog als ie ook laag kan, toch?! Je hebt
trouwens vette boxers!
Myron, 2e
Daan, 4e
Daan; Je vest is te kort, net als je spijkerbroek.
Lotte; Je broek… is die niet een beetje te klein? En waarom heb jij
altijd je hanenkam plat? Dat is zonde man!
Daan; Ik wil niet zeggen dat mijn kapsel op en top is, maar ik vind
dit niet echt mooi.
Lotte; Je kleding is niet heel bijzonder, gewoon ‘normaal’. Wel leuk.
Trouwens, vette schoenen!
Anne-Froukje; Redelijk druk vest, maar wel goede kleuren
gebruikt. Goede combinatie met je rustige broek!
Lotte; Wat zie jij er apart uit! Wel leuk hoor, ik hou er altijd wel
van als mensen een heel uitgesproken kledingstijl hebben.
Daan; Zo, dit is… anders. Doe maar wild.
Myron; De sjaal valt niet op door de kleur van het shirt.
Lotte; Die sjaal vloekt wel een beetje bij je shirt.
Daan; Je shirt lijkt een tikkeltje jaren ’60. Ik vind het wel leuk dat
je altijd laarzen aan hebt!
Myron; Leuke laarzen, alleen die veters moeten anders.
Anne-Froukje, 2e
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 41

Bijna elk apparaat heeft een handleiding. Het liefst in allerlei talen en vele honderden
pagina‟s dik. Bij mij verdwijnt zo‟n handleiding vrijwel direct weer terug in de doos, nadat ik al
het andere eruit heb gehaald. Dat dit gebeurt is eigenlijk heel vreemd. Vooral als je bekend
bent met mijn „uitpak-ritueel‟. Ik vind namelijk dat een goede verpakking wel degelijk een
serieuze meerwaarde geeft aan een apparaat. Vooral bij luxere goederen, kan de verpakking
het apparaat nog veel mooier en specialer maken. Kijk bijvoorbeeld maar eens naar de
verpakking van je iPod. Je weet dat jouw zwarte nano erin zit, maar meer niet. Al het andere
is een bonus. En juist die bonus in de vorm van elke accessoire en de verpakking zelf maken
het leuk.
Elke accessoire met uitzondering van de handleiding dus. Een van de belangrijkste redenen
hiervoor is dat een handleiding zelden nodig is. Iedereen weet toch waarvoor het „play‟-teken
is en dat de stekker in het stopcontact moet? “En mochten we er echt niet uitkomen, dan
zoeken we het wel op.” We gebruiken dus liever onze intuïtie en de kennis die we hebben
opgedaan in eerdere situaties, om de bediening van een apparaat onder de knie te krijgen.
Daarnaast heb ik een ongelofelijke hekel aan lezen en vooral als het iets is, waar je niet
doorheen komt. Maar eigenlijk is het wel lullig. Want blijkbaar heeft een of ander figuur
waarschijnlijk vele weken lang zitten schrijven op juist die gebruiksaanwijzing. Ook zullen er
vele juristen naar hebben gekeken om de inhoud ervan en vooral de disclaimers te
perfectioneren. Daar moet toch een hele wereld omdraaien zou je zeggen. Al is het alleen al
voor zoveel papier.
Dit blijkt ook als je op Google „handleidingen schrijven‟ intypt. Je krijgt maar liefst 1.360.000
hits. Als eerste staat er een site met tips en iets verderop staan er zelfs hele studies, die
gewijd zijn aan handleidingen schrijven. Sterker nog, er zijn zelfs bedrijven die het werk voor
je doen. Het zijn dus niet (alleen maar) stoffige mannetjes op zolderkamertjes, die de hele
dag in hun witte ondergoed met dito sokken, elk knopje van een dvd-speler indrukken en
vervolgens de functie ervan beschrijven. - Niet dat zolderkamertjes deel tenminste -
Maar nog even over de sites met tips. Blijkbaar is de doelgroep belangrijk voor het soort tips.
Zo heeft de groep met senioren natuurlijk behoefte aan algemene informatie en „stap voor
stap‟ toelichting, terwijl een groep jongeren liever „straight to the point‟ leest wat hij moet
doen. Maar er zijn ook minder voor de hand liggende dingen zoals: Bij senioren moet je
spaarzaam zijn met waarschuwingen, omdat ze anders onzeker worden. Of „in de
handleiding moeten jongeren ruimte hebben om te experimenteren‟.
Kortom, er zit een hele wetenschap achter. Een handleiding is niet een saaie verzameling
woorden, maar een product van vele doordachte stappen en specifieke omschrijvingen. En
nu ik me dat bedenk wordt ook de handleiding ineens onderdeel van mijn „uitpak-ritueel‟.
Sterker nog, ik heb zojuist de handleiding van mijn koptelefoon erbij gepakt… een
koptelefoon ja, met welgeteld 2 knopjes. Het Nederlandse deel bestaat uit 2 pagina‟s
handleiding met 7 illustraties en 4 pagina‟s disclaimer. En laat me je verzekeren, het is ware
kunst.
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 42

Weet je nog niet wat je wil worden? Of erger; heb je nog geen idee welke studie je gaat
doen? In ons eigen „wat te doen voor je poen?‟ vertellen oud-leerlingen over de studie die zij
hebben gekozen. Dit maal een oude bekende voor de SPartacus redactie, namelijk oudhoofdredactrice
Tine. Zij vertelt voor jullie over haar studie „Bodem, Water, Atmosfeer‟.
Profiel
Naam: Tine Pagano Mirani
Leeftijd: 18 jaar
Woonplaats: Wageningen
Opleiding: “Bodem, Water,
Atmosfeer” aan de Wageningen
Universiteit
Deed examen in: 2009
Wat houdt je opleiding precies in?
De naam van de bachelor zegt eigenlijk alles over de inhoud van de studie. Bij deze
opleiding bestudeer je de processen die zich afspelen in de bodem, het water en de
atmosfeer en op welke manieren deze samenhangen. Eigenlijk is het doel van de studie de
aarde als systeem te begrijpen. Dit wordt je op verschillende manieren aangeleerd: door
middel van veldonderzoek en practica, maar ook door (soms pittige) bètavakken in
werkcolleges.
Waarom ben jij deze studie gaan doen?
Mijn profiel op de middelbare school was Natuur & Gezondheid en ik vond de bètavakken
wel leuk. Als bijvak had ik aardrijkskunde gekozen, toen zaten we nog in de oude Tweede
Fase en ik vond vooral de fysische geografie leuk (dat is dus het deel van de aardrijkskunde
over platentektoniek, klimaatsystemen etc.). Deze opleiding is de perfecte combinatie van
deze twee gebieden: bèta met aardrijkskunde.
Is Wageningen een echte studentenstad?
Zeker! Ik weet dat er veel vooroordelen zijn over Wageningen, die had ik in het begin zelf
ook, maar het studentenleven is hier echt super en echt niet iedereen is een nerd!
Wageningen zelf is niet veel groter dan Gorinchem, maar de studenten maken 20% uit van
het totale aantal inwoners, best veel dus. De kleinschaligheid van de universiteit maakt het
ook fijner: overal kom je wel een bekend gezicht tegen. Bovendien wonen bijna al die
studenten ook op kamers in Wageningen, dus je snapt dat het er altijd gezellig is. Als je wilt,
kan je er de hele week door feesten. De drie grootste studentenverenigingen van
Wageningen geven elke week wel een openbaar feest en als je zelf lid van een vereniging
bent, is er altijd wel iets georganiseerd! Daarnaast zijn er ontzettend veel kroegen en
barretjes in het stadscentrum en een heel groot sportcomplex waar je bijna elke sport kunt
beoefenen die er bestaat. Vervelen is dus niet van toepassing in Wageningen.
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 43

Wat heb je volgens jou nodig om een goede student „Bodem, water, atmosfeer‟ te zijn?
“Bodem, water, atmosfeer” valt onder de omgevingswetenschappen, dus interesse in je
omgeving (in de wereld om je heen) is vrij belangrijk. Je moet geen hekel hebben aan
wiskunde, natuurkunde en scheikunde, want deze vakken zijn toch echt de basis van de
studie. Daarnaast moet je van reizen houden, want de interessantste plekken om te
onderzoeken zijn nu eenmaal niet in Nederland, maar who cares? Stages zijn dus vrijwel
altijd op exotische plekken. En je moet niet vastgegroeid zijn aan je naaldhakken, want
veldpractica (lees: modder) zijn eerder regel dan uitzondering tijdens onderzoek.
Wat vond je het leukste vak op de middelbare school?
Het leukste vak vond ik aardrijkskunde. Blijkt dat ik eind 3 e toch nog een goede keus heb
gemaakt met het kiezen van de bijvakken, want nu studeer ik het zelfs!
Wie was voor jou de leukste docent?
De beste docent vond ik meneer Van Dijk, omdat hij een van de weinigen was die op een
leuke manier orde kon houden en mij heeft kunnen aansporen om consequent te werken.
Dus meneer, bij deze bedankt!
Jullie waren natuurlijk vorig jaar nog de hoofdredactie van de SPartacus, is er op jouw
studie ook nog iets van een 'krant' en wil je daar graag bij?
Ja, er is een blaadje van mijn studievereniging “Pyrus”. Deze heeft welgeteld 19 pagina‟s, is
in zwart-wit en in het Engels. Deden wij het met ons krantje toch veel beter! Veel
interessants staat er voor eerstejaars nog niet in, maar voor masterstudenten is het wel iets
interessanter. Tot nu toe heb ik het erg druk met student zijn, dus voor mij nog even geen
activiteit op dit gebied. In de toekomst zou ik het krantje graag iets opleuken, dat wel!
Heb je er wat aan gehad om bij de redactie gezeten te hebben?
Jaaa! (Hoofd) Redactie was erg leuk om te doen en ik mis het nog wel eens hoor. In de loop
van de tijd hebben Kristella, Manon en ik „ietsje‟ beter leren plannen, beter leren stressen,
nieuwe Word-functies ontdekt en een beetje inzicht gekregen in hoe het is om een groep
mensen aan te sturen. Maar het was vooral erg leuk om het uiteindelijke resultaat in je
handen te krijgen, dan ben je wel een beetje trots.
Op wat voor momenten mis je 'de goede oude tijd' vooral?
Als ik ‟s avonds laat thuis kom en nog een heel practicum moet voorbereiden en dan tot in de
kleine uurtjes bezig ben (tempo ligt hoog!), als ik in de supermarkt sta en mijn portemonnee
ben vergeten (mamaaa), als ik een collegezaal binnen loop en 200 vreemde ogen op me
gericht zie (shit verkeerde zaal), als ik niet een dagje bij een deadline kan praten, als er weer
eens vertraging is met het OV en als ik geen zin meer heb om te leren. Maar wat ik écht mis,
zijn de schoolfeesten!!
Nog iets leuks/ grappigs/ stoers/ verdrietigs/ etc. dat iedereen echt moet weten?
Gisteren is mijn eerste echte studentenfiets total loss verklaard. Lange leve Sinterklaas voor
een nieuwe!
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 44

Wist je dat…?
Meneer Van der Meulen van de klassieke talen sectie zijn leerlingen
minpunten geeft als hij vindt dat zij een zin wel erg slecht vertaald
hebben?
Een normale leraar hier gewoon nul punten voor zou geven in plaats van
één of twee punten aftrek?
Mevrouw Willemse gemiddeld 14 vierkantjes per schema op het bord
tekent?
Meneer Van Dam nog niet zo goed weet hoe je de toetsstof moet
opgeven?
De cijfers voor Latijn bij meneer Van der Boom bijna het dubbele zijn als
bij mevrouw Adriaanse?
Dat ook voor Grieks geldt?
Een vraag op de filosofierepetitie in de vierde klas was: Waar of niet waar,
heeft meneer Van Leeuwen (filosofiedocent) blond haar?
Iedereen deze vraag erg verwarrend vond: moeten wij nu filosofisch gaan
nadenken of gewoon waar (met een dikke „duh‟) opschrijven?
Mevrouw Meeuwse en mevrouw Vis de film Spoorloos (verfilming van Het
gouden ei) erg eng vinden?
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 45

Het stereotypbeeld van docenten op het gymnasium is dat het toch vooral een beetje
stoffige oudere mensen zijn. Vaak dan nog met een bril, spencer en sandalen. Gelukkig zijn
de (meeste) docenten op onze school niet zo. Om dit te bewijzen, zijn wij met een stel foto‟s
en gevaar voor eigen leven (we zijn namelijk het winkelcentrum uitgekickt) op onderzoek uit
gegaan, hier de resultaten.
Mevrouw Dolman – Engels
Wat denken de mensen?
„Ik denk dat dit een docente Frans is.
Waarom? Tsja, ik denk door het
sjaaltje..‟
„In ieder geval geen zwemles! Ik ga
voor gymnastiek, dat hebben jullie
toch wel he op school?‟
„Het lijkt me een gezellige en lieve
docent. Ik denk van een taal, Duits
misschien?‟
„Ik denk dat het Nederlands is. Ze
ziet er zo leuk en kleurrijk uit.‟
Mevrouw Adriaanse – Latijn
Wat denken de mensen?
„Ik denk dat dit een
geschiedenis docente is, maar
dan wel één die in is voor een
lolletje.‟
„Absoluut geen exact vak!‟
„Die doet denk ik iets met haar
handen, Handvaardig- heid
misschien?
‟Staat ze zo voor de klas? Nee
toch zeker?‟
Mevrouw Willemse – AK
Wat denken de mensen?
„Geeft ze les in Apres ski?‟
‟Wat een gezellige vrouw zeg,
ik word er helemaal vrolijk van!
Frans misschien?‟
„Ik denk dat deze dame
Maatschappijleer geeft, of toch
geschiedenis?‟
„Ik zie haar helemaal
beeldhouwen en schilderen, ik
gok kunst, iets met creativiteit!‟
Meneer van Ruiswijk – Frans
Wat denken de mensen?
„Is dit niet de rector? Vind ik
hem echt een type voor..‟
„Wat een ontzettend leuke en
sportieve man! Erg net gekleed
ook, Geschiedenis?‟
„Ik denk Grieks, omdat het een
wat oudere man is..‟
„Iets exacts, toch vanwege dat
brilletje.. Wiskunde gok ik.‟
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 46

Mevrouw, vertelt u eens over uw weekend.
Ik ben 29 november in Schiedam geweest, bij de
presentatie van de dichtbundel „Poëzieplein‟. Er is
een exemplaar uitgereikt aan de burgemeester, en
daar sta ik ook in.
Dicht u dan ook?
Nee, niet met een gedicht maar met een schilderij.
Er zijn kunstenaars – onder wie ik dan - gevraagd
die werk hebben gemaakt bij teksten van dichters.
Wat heeft u gemaakt?
Een schilderijtje, een combinatie van fotografie en acrylverf. En daarbij is dan een gedicht
over mensen die weglopen, geschreven door Xavier Roelens.
Wat heeft u daar voor een beeld bij gemaakt?
Je ziet een figuur dat zich weerspiegelt. En je ziet iets met tanden, maar die tanden zijn
eigenlijk pin-ups, punaises.
Omdat ik me persoonlijk bij deze uitleg niet goed een beeld kon vormen, en omdat we
natuurlijk reuze trots zijn dat onze eigen mevrouw Vis met een schilderij in een dichtbundel
staat; zie hieronder het werk!
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 47

Advertentie
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 48

Vanochtend werd ik zoals altijd wakker van het schelle gezoem van mijn mobieltje op mijn
bed. Ik haat de ochtend. Meestal als m‟n wekker is gegaan, moet ik nog minstens een half
uur blijven liggen wil ik een beetje bij kennis komen. Het schijnt goed voor je te zijn, even in
bed blijven liggen, kun je nadenken over je dromen. Voor mij is het een noodzaak, en
daarbij, ik droom nooit. Bijna nooit.
Behalve overdag. Kennelijk heb ik er „s nachts niet genoeg tijd voor.
Jammer, want met je ogen dicht zie je in een droom vast meer dan met je ogen open.
Na een half uur muziekjes luisteren, en denken aan wat ik vandaag weer eens zal gaan
dromen, sla ik de dekens van me af, om in een koude kamer, natuurlijk met mijn verkeerde
been uit bed te stappen. Het is niet goed voor een puber om dan vervolgens de deur uit te
lopen met een springend broertje om je heen, zeggend dat je alweer te laat bent, dat je vast
niet op tijd op school komt. Dat ik wel door moet werken. Of heb je soms het eerste uur
uitval? Hij lekker wel.
HOU JE KOP, LUL!
Gelukkig heeft mijn vader broodjes gesmeerd, was de douche lekker warm, en had mijn
moeder eindelijk mijn nieuwe broek gewassen. Maar erg lang om te wennen aan dit geluk
heb ik niet. ‟t Werd allemaal weer wreed verstoord door wervelwinden en tsunami‟s aan de
andere kant van de muur van mijn huisje. Iedereen is vast met de bus of met de auto, maar
zelfs in mijn dromen haal ik die nooit.
Dus ik stap kreunend op mijn fiets en probeer de goede punten van deze barre tocht in te
zien: m‟n broek is straks mooi donker, lijkt die niet meer zo versleten! M‟n haren zaten toch
niet, misschien kans als het opgedroogd is? M‟n boeken worden nat, reden om geen
huiswerk te maken?
Stel je voor dat het altijd zonnig is, zweet je je toch de pan uit? Daarom, wees blij Lot, dat je
lekker in de regen fietst, het ruikt toch lekker? Ik was bijna weer vrolijk. Voelde bijna een
beetje geluk. Misschien wordt dit toch nog een leuke dag? Dit word een leuke dag. Ik voel
het. Druipend maar met een glimlach liep ik de trap naar de hal op. Geluk moet niet te lang
duren en levens verzinnen hun eigen lot. Mijn lot schijnt te zijn dat er lekker nooit gebeurt wat
ik leuk vind.
Ik keek namelijk op het rooster en zag daar twee rode kruisjes staan bij het eerste en tweede
uur.
Het werd geen leuke dag.
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 49

Om de SPartacus nog een beetje interessanter te maken voor de wat minder op lezen
ingestelde gymnasiast brengt de redactie jullie een prijsvraag met de grootste prijzen voor de
winnaars.
Bij het maken van deze prijsvraag hebben we natuurlijk geprobeerd ervoor te zorgen dat
iedereen, van klas 1 tot 6, gelijke kansen heeft in het winnen van onze prijzen.
Nu vraag je jezelf vast af:
Goh, wat zouden deze prijzen toch kunnen zijn?
We weten waarschijnlijk wel iemand enigszins te troosten met een lekkernij wanneer deze de
hoofdprijs misloopt. Enige teleurstelling zou dan namelijk heel erg op zijn plaats zijn
aangezien onze hoofdprijs niets minder is dan een BLACK ON BLACK IPOD NANO 8 GB!!
Om deze prijs binnen te slepen hoef je slechts het goede antwoord te geven op de volgende
vraag:
Als 19-28-16-61-58-7-16-37 staat voor fietsbel, naar welk vijfletterwoord zoeken we dan:
10-37-46-70-43
Waar wacht je nog op?! Scheur nu een briefje uit je schrift, boek, wc-rol, wat dan ook en gooi
je antwoord voor 15 januari door de SPartacusbrievenbus op het zelfstudieplein!
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 50

Wist je dat…?
Er geruchten gaan dat het Before X-Mas gala in de Nieuwe Doelen dit jaar niet
doorgaat?
Meneer Osseforth de helft van de keren te laat komt bij de les?
Meneer Van Ruiswijk en mevrouw Van Amersfoort lid zijn van hockeyclub Rapid?
(tenminste hun dochter)
Meneer Van Ruiswijk met de 1 e klas best vaak „taxi‟ films kijkt? (doen wij altijd)
Klas 1A voor de voorleeswedstrijd een spandoek en een yell gemaakt heeft?
Klas 1A het eerste trimester ruim 30 uur uitval had omdat Mevrouw Van der Laan
er niet was?
Mevrouw Van Eedens lievelingssport tennis is?
Haar favoriete stripfiguur Sneeuwwitje?
Meneer Den Uyl zijn haar in een boogje doet met een reden?
Hij namelijk op Karel de Grote wil lijken?
Anita echt een pareltje is?
De uitwisseling naar Amerika echt fantastisch was?
Wij daarvoor Wendy en Ewout heel erg willen bedanken?
Mevrouw Willemse vroeger op ballet zat?
Wij dit ons moeilijk kunnen voorstellen?
Zij ons nodig eens wat pasjes moet laten zien?
Ze ook op hockey heeft gezeten?
Ze daar rechtsbuiten stond?
Wij dit ons ook moeilijk voor kunnen stellen?
Mevrouw Willemse ook „the Queen‟ van het „eh‟ zeggen is?
Zij dat iedere minuut wel een aantal keren zegt?
Meneer Van de Vliet nogal vaak aan zijn neus schijnt te zitten?
mevrouw Adriaanse een boekenverslaving heeft?
Zij ze niet weg kan leggen voordat ze uit zijn?
Ze daardoor erg streng voor zichzelf is?
Ze van zichzelf maar 1 of 2 hoofdstukken mag lezen?
mevrouw Adriaanse verhuisd is?
ze nu niet meer in Goudriaan maar in Leerbroek woont?
mevrouw Adriaanse altijd chips afpakt?
ze deze dan met een paperclip gaat afsluiten?
meneer Van den Boom meer aan cultuur wil gaan doen op school?
Hij zelf ook liever eerst een boek uitleest dan dat hij gaat nakijken?
Hij ondanks dat toch alles netjes op tijd af had?
mevrouw Willemse haar man een ontzettend knappe vent vindt?
mevrouw Willemse Ice Age 3 in bezit heeft?
Wist je dat dit een illegale versie is?
Wist je dat ze toen wij haar hiermee confronteerde zei dat deze versie van een
leerling was?
wij hier NIETS van geloven?
wij jullie heel fijne kerstdagen en een heel gelukkig Nieuwjaar wensen!
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 51

- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 52

Ram 21 maart - 20 april
Je hebt ‟t druk de laatste tijd. Door school, al die leuke
jongens/meiden en alles wat je nog naast school doet, heb
je bijna geen vrije tijd voor jezelf. Zeg al je afspraken een
avondje af en ga lekker relaxen. Je hebt het echt nodig!
Stier 21 april - 20 mei
Je zit ergens mee en je weet niet zo goed hoe je het
moet oplossen. Normaal gesproken los je het liefst alles
zelf op, maar nu heb je een beste vriendin nodig die je
kan helpen. Ze zal je echt niet uitlachen, beloofd!
Tweelingen 21 mei - 21 juni
Een klein meningsverschil met een van je beste
vriendinnen is uitgelopen op een oorlog! Je weet niet zo
goed wat er is fout gegaan. Het enige wat duidelijk is, is
dat ze megaboos op je is. Zeg dat het je spijt, dan komt
het vanzelf wel goed.
Kreeft 22 juni - 22 juli
Als je ergens een mening over hebt, dan vind je het
geen probleem om die aan iedereen te vertellen.
Hartstikke goed natuurlijk, maar niet iedereen wil horen
wat jij te zeggen hebt. Denk eerst even na voor je wat
roept, oké?
Leeuw 23 juli - 22 augustus
Je bent bang dat je BFF de jongen/ het meisje op wie jij
verliefd bent probeert te versieren. Supervervelend,
want ze/hij weet hoe gek je op hem/haar bent! Maar
voor je van het ergste uitgaat, moet je haar/hem
misschien het voordeel van de twijfel geven.
Maagd 23 augustus - 22 september
Je vrienden komen altijd naar je toe als ze hulp nodig
hebben, maar nu jij ergens mee zit, vind je het raar om
hen om hulp te vragen? Waarom eigenlijk? Jij kunt
toch niet altijd alle oplossingen hebben? Het is niet erg
om een keer om hulp te vragen.
Weegschaal 23 september - 23 oktober
Je had maar een crush op die jongen/dame, maar nu
ben je echt verliefd! Op een avond zijn je gevoelens
helemaal veranderd. Zorg ervoor dat je hem/haar iets
beter leert kennen voor je hem/haar echt te leuk gaat
vinden. Straks knapt ie/ze af omdat je zo aan hem
hangt. Schorpioen 24 oktober - 21 november
Je bent naar de kapper geweest en hebt een geweldig
nieuw kapsel. Een probleempje? Iedereen vindt het leuk
behalve jij! Het goede nieuws: het groeit weer aan.
Beter nieuws: het ziet er beter uit dan jij denkt!
Boogschutter 22 november - 21 december
Het is echt waar: jouw BFF heeft jou meer nodig dan jij
haar/hem. Ze/hij is stapelgek op je en wordt soms zelfs
een beetje vervelend als je dingen met andere mensen
wilt doen. Vertel haar/hem dat ze/hij ook een leven
buiten jou moet hebben, jij hebt ook ruimte nodig.
Steenbok 22 december - 19 januari
Sommige meiden hebben door dat jij hartstikke verliefd
bent op die leukerd uit je klas. Beetje jammer dat ze het
nu op school rondbazuinen. Jij was daar nog niet
helemaal aan toe, maar het kan goed uitpakken.
Misschien vindt hij/zij jou ook leuk!
Waterman 20 januari - 18 februari
Was het maar weekend, maar helaas… De week is nog
niet voorbij en je hebt het nog druk genoeg de komende
dagen. In het weekend ga je los, maar nu kun je maar
één ding doen: werken, werken, werken!
Vissen 19 februari - 20 maart
Een goede vriend(in) van je heeft iets besloten en jij
bent het er echt niet mee eens. Laat haar/hem alleen
niet weten dat je het vervelend vindt, deze keer is het
verstandiger om je mening voor jezelf te houden. Er
komt alleen maar ruzie als je je mond opentrekt.
- SPartacus, jaargang 5, editie 2, december 2009 - 53

De redactie!
In deze rubriek kom je door middel van een centrale vraag, een stelling of uitspraak meer te
weten over een aantal personen achter de artikelen. Zo houdt de schrijver van de Love-
Calculator ook nog van andere dingen dan liefdeskoppels testen en kunnen de hoofdredactrices
veel meer dat een krant in elkaar zetten!
Aster van Laere:
March of the Penguins – 85
minuten kijken naar een stel
broendende, etende en lopende
pinguïns. Met een piepend
hoogtepunt. Weer eens wat
anders dan alleen maar dat
SBS6.
Enny van Beest:
The Notebook - Het heeft alles
wat een goede film moet hebben:
romantiek, tegenslag, een
knappe acteur en
een 'dramatische' verhaallijn!
Frederique de Graaf:
Finding Neverland – Naast het
feit dat Johnny Depp in deze film
mee speelt, is het ook nog eens
een mooi verhaal over de
schrijver van het verhaal
Neverland. Het verhaal heeft een
tragisch einde, maar dat maakt
alles juist zo speciaal.
Robbin Hoogendoorn:
Phileine zegt Sorry – Vanwege
de werkelijk geniale intelligente
poep-en-pieshumor. Wanneer
je deze film niet leuk vindt ben
je niet helemaal goed in je
hoofd. Meesterrol van Kim van
Kooten.
‘Wat is jouw favoriete film?’
Overige Redactieleden:
Marlies Augustijn, Frieda Barnhard, Sanne de Bruijne, Glenn van
Driel, Sifra Eigenraam, Arjan Freije, Kayleigh de Groot, Daan de
Jager, Jolijne Klein, Marie Eline Moritz, Sander Nederveen, Lorik
Rexhepi, Wouter Ronteltap, Ewout van Rossum, Lotte Spaans,
Hanna van Vliet en Tobias Wouters.
Freek Braken:
Gangster High - Een kleine groep
jongens die oorspronkelijk
beginnen als voetbalteam, krijgt
ruzie met een andere groep
jongens de zogenaamde
"gangsters". Het is gewoon een
supervette film (en het
zijn Aziaten, dat is natuurlijk ook
cool )
Merve Hasdemir:
The last house on the left -
Omdat je wordt gewaarschuwd
dat je andermans huis niet
zomaar in gaat, ook niet als je met
z'n tweeen bent. Of je er levend
of dood uit zal komen, blijft ook
nog een vraag!
Marieke van Veen:
She’s the man - Zo vaak
gezien, maar blijft lachen!
Cato Montijn:
Alles is liefde - Als je die een
poosje niet kijkt en dan na een
aantal maanden weer in de
dvdspeler doet, is 'ie telkens
weer leuk!

Heb jij ook een foto die een plekje op de SPartacus waard is?
Mail hem dan naar spartacus_camphusianum@hotmail.com
Gymnasium Camphusianum ● www.schoolkrantspartacus.hyves.nl
Kopij: spartacus_camphusianum@hotmail.com