Moeder in Opstand - radicaal feminisme
Moeder in Opstand - radicaal feminisme
Moeder in Opstand - radicaal feminisme
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
klonken er droge klappen van rotjes, een kanonschot, of het melancholieke getoeter van een<br />
hoorn. Zo nu en dan kr<strong>in</strong>gelde er blauwe kruitdamp <strong>in</strong> een gouden stoom wolkje van de mistige<br />
grond naar boven. Emily was bijziend; turend en nietsvermoedend bewoog zij zich verder,<br />
haar lange hals vooruitgestoken. Matilda was voorop gegaan maar plotsel<strong>in</strong>g stapte ze<br />
opzij. Emily liep argeloos verder en hield haar kostbare jurk omhoog. Plotsel<strong>in</strong>g was er een<br />
rookwolk je, een opschietende vlam, een serie gemene kle<strong>in</strong>e knalletjes, en de arme Emily<br />
Babcock danste als een martelares op de brandstapel; haar voorname waardigheid liet haar<br />
volkomen <strong>in</strong> de steek. 'Oh, oh, oh!' gilde ze.<br />
Matilda Jenn<strong>in</strong>gs kwam haastig naar voren; tegen die tijd stond Emily bleek en bevend op een<br />
hoopje as. 'Je bent <strong>in</strong> een hoop rotjes gestapt', zei Matilda, 'er rende net een jongen weg. Ik<br />
zag hem. Waarom ben je daar toch bovenop blijven staan? Waarom heb je niet gezorgd dat je<br />
wegkwam?'<br />
'Ik - dat kon ik niet', zei Emily naar adem snakkend; ze kon nauwelijks spreken.<br />
'Ik geloof niet dat het veel kwaad heeft gedaan; die jongens zouden vervolgd moeten worden.<br />
Heb je het gevoel dat je ergens verbrand bent, Emily?'<br />
'Nee - ik geloof van niet.'<br />
'Het lijkt alsof je jurk - laat me eens even naar je jurk kijken, Emily. Goeie genade! Wat vreselijk<br />
jammer! Kijk eens naar al die gaatjes, precies op de strook waar je het ziet!'<br />
Dat was maar al te waar. De strook die ter versier<strong>in</strong>g aan de onderkant van de jurk was gezet<br />
was op een aantal plaatsen verschroeid. Emily keek ernaar en voelde zich verbleken. 'Ik moet<br />
direkt naar huis', jammerde ze. 'Oh, hemel!'<br />
'Misschien kun je de gaatjes stoppen als je het zo vreselijk v<strong>in</strong>dt', zei Matilda niet helemaal op<br />
haar gemak.<br />
Emily zei niets; ze g<strong>in</strong>g naar huis. Haar jurk veegde langs de stoffige planten aan de kant van<br />
de weg maar ze schonk er geen aandacht aan; ze liep zo snel dat Matilda haar nauwelijks bij<br />
kon houden. Toen ze bij haar eigen hek kwam sloeg ze het vlug voor Matilda's neus dicht,<br />
daarna snelde ze het huis b<strong>in</strong>nen.<br />
Elizabeth kwam met een brief <strong>in</strong> haar hand naar de deur van de zitkamer. Toen ze het gezicht<br />
van haar zuster zag, riep ze uit: 'Wat is er <strong>in</strong> vredesnaam aan de hand, Emily?'<br />
'Jij kunt nooit meer uitgaan, Elizabeth. Nooit meer.'<br />
'Mag ik misschien weten waarom niet? Wat bedoel je, Emily Babcock?'<br />
'Jij kunt nooit meer uitgaan. Ik ben <strong>in</strong> een paar rotjes gestapt en ik heb een paar grote gaten<br />
precies <strong>in</strong> de strook gebrand. Jij kunt hem nooit meer dragen zonder dat de mensen het zullen<br />
zien. Matilda Jenn<strong>in</strong>gs zal het hun wel vertellen. Oh, Elizabeth, wat ga je nu doen?'<br />
'Doen?' zei Elizabeth. 'Nou, op mijn leeftijd hoef ik toch, hoop ik, niet meer zo nodig uit te<br />
gaan, als het zo mocht lopen. Laat eens zien. Hm, dat kan ik wel stoppen.'<br />
'Nee, dat kan niet. Als je dat deed zou Matilda het zien. Oh hemel, oh hemel!' Emily zakte<br />
neer <strong>in</strong> een hoek en sloeg haar smalle handen voor haar gezicht.<br />
'Hou op met dat gedoe', zei haar zuster. 'Ik heb net een brief gekregen; Tante Elizabeth is<br />
dood'.<br />
Na een tijdje keek Emily op. 'Wanneer is ze gestorven?' vroeg ze, met wanhoop <strong>in</strong> haar stem.<br />
'Vorige week'.<br />
'Hebben ze ons voor de begrafenis gevraagd?'<br />
'Natuurlijk, vorige week vrijdag was het om twee uur 's middags. Ze wisten wel dat wij de<br />
brief pas na de begrafenis zouden krijgen maar natuurlijk hebben ze ons wel gevraagd.'<br />
'Waaraan zeiden ze dat ze gestorven is?'<br />
'Ouderdom denk ik, dat <strong>in</strong> elk geval. Tante Elizabeth was ver over de tachtig.'<br />
Emily zat diep na te denken; het leek alsof ze luisterde, terwijl haar zuster uitgebreid vertelde<br />
wat er <strong>in</strong> de brief stond. Plotsel<strong>in</strong>g onderbrak ze haar.<br />
'Elizabeth.'<br />
40<br />
Mary Wilk<strong>in</strong>s Freeman, MOEDER IN OPSTAND en andere verhalen. De Bonte Was, 1980