Tijdschrift Pijn - Pijn Kennis Centrum

8
peratuur tussen een paar handen bij zowel de maximale
als minimale vasoconstrictie toestand in zowel de patiënt
groep als de controle groep. Een verhoging van het temperatuurverschil
tussen handen geven aan dat het sympatische
systeem betrokken is bij the pathofysiologie van
CRPS1 patiënten. Waarschijnlijk is deze methode meer
informatief in de diagnose en het monitoren van CRPS1
patiënten. Het verschil in temperatuur tussen de vingertoppen
nam bij controles 0.95ºC (0.50-1.51ºC) toe. Bij
patiënten was dit verschil 2.50ºC (1.61-3.43ºC). Bij maximale
en minimale vasoconstrictie, namelijk bij een pak
temperatuur op resp. 15ºC en 42ºC, was het temperatuurverschil
tussen de vingers niet significant veranderd tussen
controles en CRPS patiënten. De sensitiviteit steeg
van 76% naar 92% en de speciviciteit van 38% naar 75%
met een AUC stijging van 0.48 naar 0.87.
Conclusie: Het onderscheidend vermogen tussen controles
en patiënten stijgt significant bij temperatuur provocatie.
Dit verschil verdwijnt bij maximale en minimale vasoconstrictie.
Deze studie bevestigt dat er een duidelijke centrale
vasomotore afwijking bij CRPS te constateren is.
Verder laat deze studie zien dat het vaatbed van CRPS
patiënten nog steeds in staat is te verwijden en te vernauwen.
De volgende stap was om op zoek te gaan naar een
methodiek om de vasomotore afwijking van patiënten
verder in kaart te brengen.
Artikel ”Pilot study to express disease-related blood
flow changes in CRPS1 patients. A comparison with
nerve injury patients and healthy controls”. (Dynamische
videothermografie, ontwikkel fase) In press;
Inleiding, methodiek: In deze pilot studie werd een meetopstelling
getoetst waarmee het mogelijk is om lokale vasomotore
afwijkingen in CRPS1 te meten. De handpalmen
van beide handen van gezonde vrijwilligers (n=16),
zenuwletsel patiënten (n=5) en een CRPS1 patiënt (n=1),
werden op een koude plaat geplaatst. Deze koude plaat
verstoorde de lokale temperatuurregulatie van de extremiteit
en provoceerde een zogenaamde koude geïnduceerde
vasodilatatie (CIVD). De CIVD reactie is het meest
sprekend in de vingertoppen. De reproduceerbaarheid
van de CIVD reactie van digit 1 digit 5 is laag, daarom werden
digit 3 tot en met digit 4 geanalyseerd. Op deze resultaten
werd een wiskundige functie berekend op de CIVD
reactie om vergelijking tussen de groepen mogelijk te
maken. De parameters van deze wiskundige benadering
werden onderling middels een gepaarde t-toets vergeleken
en de correlatie tussen de vingers werd berekend.
Resultaten: In 4 van de 5 zenuwletsel patiënten kon in het
zenuwletsel gebied geen CIVD reactie gevonden worden.
De CIVD reactie van de gezonde hand van een zenuwletsel
patiënt was niet significant verschillend met die van
een hand van een gezonde vrijwilliger. In de gezonde vrijwilligers
was de CIVD reactie niet significant verschillend
tussen de handen. De resultaten van de CIVD reactie in
de CRPS1 patiënt geven aan dat de lokale vasomotore
regulatie waarschijnlijk verstoord is.
Conlusie: Deze methode moet nog verder worden bestudeerd.
In de toekomst is het misschien mogelijk om deze
techniek te gebruiken om het mechanisme achter de verstoorde
doorbloeding in de CRPS1 extremiteit te achterhalen.
De toepassing van thermografie als een monitor
van farmacologisch ingrijpen is bestudeerd in het laatste
artikel in het proefschrift.
Nederlands Tijdschrift voor Pijn en Pijnbestrijding, 27 (35), 2008
Figuur 3
Representatieve thermografische opames van een patiënt
gedurende de temperatuur provocatie. Linker kolom
afbeeldingen van de contralaterale zijde en in de rechter
kolom afbeeldingen van de CRPS hand. A,A1 thermografische
opnamen in rust, nauwelijke verschil in temperatuur.
C, C1 thermografische opname tijdens vasoconstrictie de
verschillen zijn nu evident.
Artikel “Vasodilative Effect of Isosorbide Dinitrate
Ointment in Complex Regional Pain Syndrome type 1”
(Statische videothermografie, monitor fase); 24
Inleiding, methodiek: 5 vrouwelijke CRPS patiënten met een
gemiddelde leeftijd van 50 jaar (7.1 SD) en een ziekteduur
van gemiddeld 40 (24 SD) maanden werden gediagnosticeerd
op basis van de Bruehl criteria. Patiënten smeerden
4 keer per dag zalf met isosorbide dinitrate (ISDN), een
donor van het vasodilaterende stikstofoxide (NO). Per
keer werd 1 gram zalf gebruikt met 10% (10mg) werkzame
stof gedurende 10 weken. Wekelijks werden o.a. thermografische
opnamen en pijn uitgedrukt in VAS gemeten
Resultaten: binnen twee weken werd een gemiddelde, significante,
temperatuurverhoging van 4ºC geconstateerd
in de CRPS extremiteit. Na 10 weken behandeling verlaagde
de gemiddelde VAS van 41 (10 SD) naar 34 (15 SD).
Voor een voorbeeld van een thermografische afbeelding
zie figuur 4.
Conclusie: in deze open label studie werd voor het eerst
een NO donor gebruikt om vaatverwijding te induceren in
CRPS patiënten. Alhoewel de rol van NO in CRPS patiënten
verder onderzocht moet worden, heeft een in vitro studie
aangetoond dat interferon-y gestimuleerde perifere
bloedmonocyten een verhoogde productie van NO laten
zien. Ook is duidelijk geworden dat thermografie bij uitstek
geschikt is om veranderingen in doorbloeding gedurende
de behandelingsweken in kaart te brengen. In een
vorige studie hebben wij laten zien dat er een inverse
relatie bestaat tussen verhoogde ET-1 en verlaagde NOx
bij het vergelijken van CRPS blaarvocht met blaarvocht
uit de niet-aangedane (contralaterale) hand of voet.
Hopelijk geeft deze behandeling verlichting aan CRPS
patiënten. Momenteel wordt een dubbel geblindeerde
gerandomiseerde studie afgerond bij CRPS patiënten.