jaar Drenthe - Sport Drenthe

De MeDewerkerS
WIM ADMIRAAL DENKT MET PLEzIER TERUG AAN PIONIERSTIJD
“Geweldige sfeer en gedrevenheid”
hij had zijn zinnen gezet op een baan in de sport. eigenlijk wilde hij naar de calo in zwolle om
gymleraar te worden. Dat laatste ging niet door, het eerste wel, maar niet nadat hij na de hbs
bij een accountant de eerste administratieve kneepjes had geleerd.
CLARy CRAJé AL 37 JAAR IN DIENST
“Het edele handwerk is verdwenen”
als jonge twintiger wilde clary crajé iets nieuws. De baan als directiesecretaresse bij de
Sportraad Drenthe wekte haar interesse. nu, 37 jaar later, werkt crajé nog steeds bij de
organisatie: “ik heb veel mensen zien komen en gaan, en hoewel de naam door de jaren
heen steeds veranderde, is de organisatie altijd blijven bestaan.”
Wim admiraal kwam uit militaire dienst en kon aan de de sportraad ontwikkelde een algemeen sportaanbod zo-
clary crajé begon in 1971 als directiesecretaresse bij voorbeeld geeft clary crajé het plaatsnemen in het
slag als eerste mannelijke medewerker van de kersverse als administratief-organisatorische dienstverlening, oplei-
de toenmalige Sportraad drenthe. “in de beginjaren wedstrijdsecretariaat van nationale en internationale
Sportraad drenthe. dat was in 1972. Hij trof de eerste dingen, accommodatieadvisering, sportmedische advise-
was ik echt de directiesecretaresse. Brieven en rappor- schaatswedstrijden op de kunstijsbaan van drenthe in
directeur, Martin Mallon, aan en de eerste vrouwelijke ring, sporttechnische kaderondersteuning, ondersteuning
ten werkte ik uit op de typemachine. de foutjes moest de jaren zeventig. “ik moest de wedstrijdtijden per ron-
werknemer, clary crajé. Met z’n drieën moesten ze ongeorganiseerde sport en vooral niet te vergeten vanuit
ik, ouderwets, weglakken.” de komst van de eerste de intypen. Na afloop werd alles gestencild en aan de
de sportraad voorzien van een professionele uitstraling de asser gehandicaptensportclub Sc Bartje, de gehandicap-
computers en kopieermachines heeft het werk van pers en deelnemers uitgedeeld. alle wedstrijden werden
nadat vanaf de oprichting in 1968 vrijwilligers hadden tensport. dat laatste is altijd belangrijk gebleven.
crajé drastisch veranderd. “Nu heeft iedereen een eigen nadien in een protocol verzameld. deze gebeurtenissen
gewerkt aan het imago van de organisatie.
computer. Mijn taken zijn veranderd. Was ik voorheen maakten het werk leuker. ik mocht bijvoorbeeld in die
Hoe gedreven de sportraad onder leiding van directeur
de assistent van de directeur, nu werk ik in feite voor jaren ook meefietsen met de drentse Rijwielvierdaagse,
“VerStanD Van Sport”
Mallon destijds was, wordt misschien wel het best
alle medewerkers”, vertelt clary crajé verder. een maar moest dan wel op tijd terug zijn om de post te
Wim admiraal meende “verstand van sport te hebben” geïllustreerd als Wim admiraal vertelt over de destijds
onderdeel van haar werk: “ik ben voor hen vooral een verwerken”, vertelt crajé lachend.
en dus wilde hij maar al te graag bij de sportraad aan befaamde Zwemvierdaagse. admiraal: “Mallon vond
corrigerende factor. ik let op de taalkundige kwaliteit
de slag. “Voor mij was het een heel interessante baan dat alle zwembaden in drenthe er aan mee moesten
van brieven en artikelen. de apparatuur heeft het werk breeD Denken
omdat mijn hart bij de sport lag.” tot 1980 heeft hij het doen en dus ging ik al die baden langs. Zelfs de medail-
wel makkelijker gemaakt, maar het edele handwerk is clary crajé ziet voor Sportdrenthe nog een lange
22 volgehouden, daarna stapte hij over naar de provincie les moest ik persoonlijk wegbrengen.”
verdwenen”, zegt crajé nostalgisch.
toekomst. “Zolang Sportdrenthe haar huidige positie 23
drenthe als sportambtenaar. Misschien was admiraal
blijft behouden, zijn er mogelijkheden. de sportraad
wel nooit bij de sportraad vertrokken als hij niet het Na acht jaren vond Wim admiraal het dus welletjes
Melancholie
pakt dingen op die bonden of gemeenten niet kunnen of
gevoel had gehad dat sport soms teveel een speelbal van en trad hij in dienst van de provincie drenthe. Boven-
Nostalgisch ben je altijd na 37 jaar, denkt clary crajé. willen uitvoeren.”
de politiek was geworden. “ik vond het jammer dat je dien werd hij bestuurslid van de toenmalige Sportraad
de beginjaren waren dan ook niet te vergelijken met de
bijna nooit aan een structureel beleid kon bouwen. dat drenthe/dSF. Hij gebruikte zijn opgedane ervaring om
positie die Sportdrenthe nu inneemt. “ik mis wel een Veertig jaar Sportdrenthe en al bijna veertig jaar samen
had ook invloed op de personeelsbezetting. Later, in te trachten de sportraad nog steviger te verankeren in
beetje de charme van het begin. de raad was toen nog met clary crajé. Kunnen ze nog wel zonder haar? “Ze
mijn bestuurlijke periode bij de drentse Sport Federa- de drentse sportsamenleving. in 1988 trad hij af als
druk met het ontwikkelen. Het was een spannende tijd. zullen wel een keer moeten”, lacht ze. “Niemand is
tie, heb ik mij vooral verdienstelijk proberen te maken bestuurslid en na verloop van tijd verloor hij de organi-
destijds waren we meer bezig met de ondersteuning onvervangbaar, maar hopelijk komt er dan wel iemand
voor het personeel.”
satie waarvoor hij zich in het begin zo met hart en ziel
van bonden en verenigingen.” inmiddels zijn de taken met taalkundige kwaliteiten en ‘feeling’ met sport. dan
had ingezet een beetje uit het oog. Maar dat er voor het
veranderd. crajé: “de accenten liggen nu anders. er komt het goed.”
Fijne herinnerinGen
huidige Sportdrenthe ook in de toekomst een interes-
wordt meer aandacht besteed aan sportbeleid en projec-
aan de acht jaren die Wim admiraal werkzaam is gesante rol zal zijn weggelegd, daarvan is hij overtuigd.
ten. dat komt mede doordat de subsidie telkens anders Clary Crajé … mist het edele handwerk.
weest bij de sportraad bewaart hij overigens fijne herin-
besteed moet worden. Het staat nu wel erg ver af van
neringen. “de sfeer was geweldig en in Martin Mallon Wim Admiraal … wij voelden ons pioniers.
de beginsituatie. Sport wordt steeds vaker als middel
hadden we een directeur die uitermate gedreven en
ambitieus was. ik denk dat wij in die tijd in vergelijking
gezien. Het is een politiek verhaal geworden.”
met andere sportraden in ons land voorop liepen. Mal-
een ander verhaal waar clary crajé nog met gemengde
lon wist alle (subsidie)mogelijkheden die zich aandien-
gevoelens aan terugdenkt, zijn de turbulente jaren
den te benutten.
van de drentse Sport Federatie, eind jaren tachtig.
Hij was veeleisend, dat wel, maar je kreeg er ook wat
“de directeur moest vertrekken en het bestuur stapte
voor terug. Wij voelden ons pioniers. ik moest bijvoor-
vervolgens ook op. ik heb in die tijd wel gesolliciteerd,
beeld voor kennismakingsgesprekken met de sportbon-
maar toen vervolgens de rust was weergekeerd, heb ik
den de boer op. iedereen moest immers de sportraad
besloten te blijven. daarna heb ik nooit meer getwijfeld
kennen. Soms werd het mij wel eens te veel, maar het
gevoel dat we iets zouden kunnen betekenen voor de
om weg te gaan.”
sport in drenthe overheerste. de sfeer in ons kleine
weDStrijDSecretariaat
groepje was geweldig. We hielpen elkaar waar we kon-
“Maar”, gaat crajé verder: “werk blijft werk. Het zijn
den.”
de zaken eromheen die het werk leuk maken.” als
40 JaaR SPORtdReNtHe
40 JaaR SPORtdReNtHe
De MeDewerkerS