jaar Drenthe - Sport Drenthe

het beStuur
VerzaMelpunt
als charme van de Sportraad drenthe noemt Martin
Koerts de vele onderwerpen die in het bestuur op tafel
kwamen. Koerts: “de sportraad was een verzamelpunt
BONDSMAN MARTIN KOERTS MIST NU SAMENBINDENDE WERKING
“Impulsen en toekomstvisie”
Martin koerts had als cursusleider van het koninklijke nederlandse Gymnastiek Verbond
(knGV) al iets met kaderwerk. Daarom stapte hij in het begin van de jaren zeventig van
de vorige eeuw graag in de Stichting Gymnastiekleiding norg (in de volksmond Stichting
lanjouw).
toen Sportraad drenthe-directeur Martin Mallon hem van veel informatie. Je kunt wel menen dat de regionale
man is Koerts daarover toch wel enigszins teleurgeproblematiek een dwarsverbinding met Sportdrenthe
vroeg om mee te helpen een provinciale Stichting Sport bonden diezelfde informatie nu van hun nationale bond
steld. “Sportdrenthe en ook de andere sportraden niet verkeerd zijn. Misschien zou Martin Koerts als
technisch Kader (Stichting StK) op te richten om- zouden moeten halen, maar dat is onmogelijk. Juist de
zouden hun ervaringen ook nu veel meer op de bonden nog steeds actieve gymnastiekbestuurder nog wel ‘in’
dat de Stichting Lanjouw te groot werd, zegde hij ook afstemming over regionale aangelegenheden dringt niet
moeten overdragen.” Martin Koerts heeft altijd een zijn voor een adviseurschap, zoals vroeger, want als
daar zijn medewerking toe. Gepokt en gemazeld in de door tot de nationale bonden en kan dus alleen maar via
constructief gevoel gehad bij zijn functioneren in het cursusleider weet hij nog steeds dat het kaderprobleem
gymnastiek wist Martin Koerts maar al te goed waar de een overkoepelende belangenbehartiger worden overge-
Sportraad drenthe-bestuur. “We hebben beslist iets uitermate actueel is.
problemen bij kader en verenigingen lagen. en omdat dragen. de sport(bestuurder) heeft altijd nieuwe impul-
voor de sport kunnen betekenen”, zegt hij.
hij inmiddels ervaren had welke goede diensten een sen nodig en de sportraad was daar als koepelorganisatie
VERBROEDERING
Stichting StK kon leveren, werkte hij maar al te graag een perfect instituut voor.”
in 1989 moest Koerts op reglementaire gronden het Mooie momenten heeft Martin Koerts in zijn bestuurlijke
mee aan de verdere opbouw van de stichting. tot 1977
bestuur van de sportraad (dSF) verlaten. Maar dat bete- periode bij de Sportraad Drenthe (DSF) volop meegemaakt.
heeft hij dat gedaan, waarna hij als opvolger van Berend Martin Koerts geeft toe dat Sportdrenthe ook nu nog
kende niet het einde van zijn inmenging in bestuurlijke Maar als echte “samenbindingsfanaat” heeft hij de EDR- (Eems
Vos overstapte naar het bestuur van de belangenbeharti- stimuleert en activeert, maar dat gebeurt veel minder
zaken van de sportraad, want hij werd als ‘troubleshoo- Dollard Regio) ontmoetingen met stip in de favorietenlijst
gende Sportraad drenthe, dat daarmee in feite een man voor het oog van de sportbonden en als echte bonds-
ter’ teruggeroepen toen er grote problemen ontstonden staan. “Geweldig dat samen sporten door organisaties van
binnenhaalde met zeer specifieke kennis op sportge-
tussen de sportraad (dSF) en de Stichting StK. Laatst- verschillende pluimage in internationaal verband. Ik heb deze
46 bied. Bovendien was Martin Koerts ook nog sportambgenoemde
stichting forceerde uiteindelijk een breuk en verbroedering altijd als erg positief ervaren.” Overigens geldt 47
tenaar van de gemeente Borger, waardoor hij over de Martin Koerts … sportraad verzamelpunt van informatie.
is sindsdien een zelfstandige stichting. Koerts heeft daar hetzelfde voor de organisatie van de 55+-activiteiten in Borger,
exclusieve gymnastiekgrenzen heen kon kijken.
geen problemen meer mee omdat de Stichting StK een ook in EDR-verband. “Geweldig was dat, maar helaas zijn deze
stichting is die in haar soort prima kan functioneren, samenbindende factoren er niet meer.”
FunDaMenten
een bestuurslid ‘met inhoud’ dus, dat zich thuis voelde
in de sportraad. Koerts: “alle voor de sport belangrijke
onderwerpen passeerden de revue: sport overdag, accommodatieadvisering,
sporttechnisch kader, subsidies,
etc. ik had er wat aan, niet alleen bij de gemeente, maar
ook in het KNGV. ik zag de onderwerpen die wij in de
sportraad bespraken als een van de fundamenten van de
bond. Bovendien sprak er een grote betrokkenheid bij
de maatschappij uit. en wat te denken van de samenwerking
die daardoor met andere bonden werd bereikt?
Jammer genoeg is dat nu allemaal verdwenen. de
huidige sportraden hebben nauwelijks of geen binding
meer met de georganiseerde sport en dat terwijl met
name kleinere bonden en verenigingen die binding juist
nog altijd nodig hebben. al was het alleen maar om de
leefbaarheid in hun eigen bestaansomgeving op peil te
houden of te verbeteren. Van gemeenten wordt dan wel
verwacht dat zij die rol overnemen, maar dat gebeurt
jammer genoeg niet of veel te weinig.”
ook al zou met het oog op de nog steeds actuele kader-
40 JaaR SPORtdReNtHe 40 JaaR SPORtdReNtHe