Over Het Haar van de Hond - Vrijdagtheater

Zij voelen zich door hem verlaten.
Hij is er niet.
Het passieverhaal werd traditioneel sinds de ME in de kerk verteld in 14 afbeeldingen of staties,
plaatsen waar men stilstond ter overdenking. Claus heeft Het Haar van de Hond gemodelleerd naar dit
drama in 14 taferelen, en daarmee herschreven. De mannelijke hoofdpersoon heeft hij vervangen
door een vrouw. De heilige door een hoer.
De passie van Christus is een verhaal met verspringende beelden. De passie van Mira bestaat uit
verspringende scènes. Het procédé van de verspringende scènes was Claus vertrouwd. Hij had het al
eerder toegepast, bij voorbeeld in Interieur.
Het idee om handelingsverloop én opbouw van het passieverhaal te volgen legde hem een dwingend
kader op. Te vergelijken met een strak, dwingend rijmschema voor de dichter. Zoals het schema de
dichter dwingt tot nieuwe, niet voor de hand liggende oplossingen, zo volgen we ook gefascineerd
de equivalenten van Claus, zijn vertalingen uit het passieverhaal in een complex, tegelijk natuurlijk
aandoend drama, waarin de mensen echt zijn. Het Haar van de Hond lijkt op het eerste gezicht een
autonoom drama dat zijn eigen weg gaat. Des te verrassender is het als gaandeweg blijkt dat het zich
richt naar een schema.
Wat is de bedoeling? Hebben we tijd om er als toeschouwer tijdens het kijken over na te denken?
Dan mag het toch niet al te ingewikkeld zijn!
Moeten we letten op de verschillen, of gaat het juist om de overeenkomst?
15