De Herculaan 1 - Hercules

Met een 3-1 thuisoverwinning tegen Sportlust ’46 uit Woerden
stapten de jongens van Hercules A1 eigenlijk niet eens echt blij
van het veld. Vooral de koppies van degenen die gewisseld waren,
stonden strak. Trainer Willem Romp en assistent-trainer Jerry
Wallenburg begrijpen het wel. Ze leggen het graag uit tijdens en
na afloop van de wedstrijd.
Reinier van de Vrie
“We hebben vandaag gewonnen van
een ploeg die onder ons op de negende
plek staat in de ranglijst. En de jongens
weten zelf wel dat ze niet echt
goed hebben gespeeld, ze zijn zich er
van bewust dat ze niet het maximale
uit zichzelf hebben gehaald. Daarom
balen ze ook een beetje, want ze zijn
gewoon erg ambitieus”, zeggen de
trainers na afloop van de wedstrijd.
Aardige wedstrijd
Voor de onbevangen Herculessupporter
valt er zaterdagmiddag 28 februari
op het Herculessportcomplex echter
voldoende te genieten. Die ziet dat
er tegen Sportlust een aardige wedstrijd
wordt gespeeld. De meeste tijd
is Hercules op de helft van de tegenstander
te vinden. Maar het is moeilijk
om een goede aanval op te bouwen,
want Sportlust verdedigt compact en
zit er stevig bovenop. Met als gevolg
de nodige onderbrekingen voor blessurebehandelingen.
De nog jonge
scheidsrechter leidt de wedstrijd echter
strak, en dat is in het voordeel van
de aanvallende partij. In de eerste helft
weet Hercules er toch twee keer goed
doorheen te breken. Al in ongeveer de
derde minuut lukt het Mounir el Jebli
met een aanval vanaf de rechterflank
mooi voor te zetten, zodat Mitch Maas
kan scoren. De tweede keer komt de
goal uit een - gelukkig toegekende -
vrije trap van Menno van de Berg in de
goal en is het na een half uur 2-0. Dat
is ook de ruststand.
Stille kleedkamer
In een stille kleedkamer spreekt
Willem zijn jongens toe. “Mijn complimenten
voor de afspraken die jullie
zijn nagekomen. Jullie zijn agressief
begonnen en hebben goed ingespeeld
op het 4-2-4 systeem van Sportlust.
Daardoor hadden ze moeite om in
hun spel te komen. Voetballend was
het met vlagen ook goed, maar na een
half uur werd het te onrustig. Jullie
moeten soms meer je rust pakken en
kijken waar je moet spelen. Ik wil meer
de crosspass naar de andere flank zien.
Jullie moeten vaker een linie overslaan.
Jerry Wallenburg (l) en Willem Romp
We hebben weinig kansen weggegeven,
maar de kansen die ze kregen
gaven we door eigen fouten weg.
Speel meer over de zijkanten, want dat
is hun zwakke plek, dat zag je bij de
eerste goal. Daar liggen onze kansen.
En de scheidsrechter is op onze hand,
maar je moet niet tegen hem gaan
praten. De jongens van Sportlust doen
dat wel, omdat ze steeds gefrustreerder
worden. Ze gaan er steeds onbesuisder
in, dus let op je poten. Het eerste
kwartier is het doorkomen, en dan
kan het veel gemakkelijker gaan. Heb
Winnen is voor A1
niet genoeg
plezier in het veld. Of er nog vragen
zijn?” “Ja”, wil Sjoerd van Geelen weten,
“wat die meneer met het opschrijfboekje
in de kleedkamer doet?” De uitleg
dat het een Herculaan betreft met
een zoontje in de F7, stelt gerust.
Verder geeft Willem nog wat persoonlijke
aanwijzingen en licht hij toe
waarom hij twee spelers wil wisselen.
De gewisselden accepteren het gelaten.
Twee keer rood
Wat Romp in de kleedkamer vergeten
is te zeggen, is dat de linksbenige keeper
van de tegenstander nogal traag
is. Als hij een terugspeelbal op zijn
rechterbeen krijgt, moet je er direct
op af. “Dat zie je toch meteen”, zag hij
al na een paar minuten op de bank.
Want het is zo’n trainer die alles ziet.
“Als hij de één een rode kaart geeft,
moet hij die ander er ook één geven.”,
zegt hij. Waar heeft hij het over, denk
je dan. Er is weliswaar een blessurebehandeling
na een botsing, maar er was
nauwelijks sprake van een overtreding.
Blijkt dat hij dat heeft gezien bij de
wedstrijd die op het naastgelegen veld
wordt gespeeld. En prompt deelt de
scheidsrechter daar twee rode kaarten
uit.
Verder coacht hij rustig. Zijn aanwijzingen
zijn concreet en meestal voor
een individuele speler bedoeld. Die
lijkt ze in de hectiek meestal ook nog
te horen en begrijpen. Slechts af en
toe staat Willem even van de bank
op. Sportief is hij ook. Een aan de knie
geblesseerde tegenstander krijgt ijs
uit de verzorgingskoffer van Hercules.
“Als je last blijft houden, moet je even
terugkomen, hoor.”
Verder constateert hij dat het ingooien
vaak slecht is in het voetbal. Half grappend
suggereert hij verzorger Robbert
van Geelen of die met name de backs
daarin niet eens een krachttraining
kan geven.
Schoolvoorbeeld
Als de tweede helft begint, zegt een
bevriend supporter tegen Willem dat
het goed gaat. “Nou”, zegt die, “ik heb
wel eens een betere wedstrijd gezien.”
Hij hoopt op een snelle goal, zodat hij
ook snel de drie andere wisselspelers
kan brengen om de nodige ervaring
op te doen. Bij de A’tjes mogen er nog
vijf spelers worden gewisseld. Maar
wat Willem kennelijk al een beetje
vreesde, het begin van de tweede
helft is het Herculesspel nog steeds
onrustig en na ongeveer tien minuten
weet Sportlust tegen te scoren. Toch
verliezen de Herculanen nu niet het
hoofd. Daar zijn ze volgens de trainer
meer ervaren in geworden. Ze blijven
de aanval zoeken. Met als gevolg dat
paradepaardje Nathan Bijl na een
mooie assist van Mounir el Jebli de
derde Herculesgoal weet te maken.
Een schoolvoorbeeld van hoe het
moet, volgens de trainer. De tegenstander
raakt daarna alleen maar
gefrustreerder en maakt veel overtredingen.
Uiteindelijk krijgt hun coach
de rode kaart. Die mag één meter ver-
derop achter het hek. Met drie nieuwe
invallers weet Hercules de wedstrijd
verder gecontroleerd uit te spelen.
De trainers houden met de spelers
nog even een korte nabespreking op
het veld. Omdat de teamleiders Mark
Maas en Robbert van Geelen verder
4 5