KNGF-richtlijn Parkinson - ParkinsonNet

KNGF-richtlijn Ziekte van Parkinson
na verloop van tijd terug te zien voor een evaluatie. Gezien het
progressieve karakter van de ziekte van Parkinson is het voor patiënten
belangrijk om actief te blijven. Effecten van lichamelijke
activiteit gericht op het verbeteren van botmassa zijn pas na een
jaar zichtbaar (zie de KNGF-richtlijn ‘Osteoporose’). De fysiotherapeut
stimuleert de patiënt daarom om na afl oop van de therapie
zelf te blijven oefenen en bewegen.
De patiënt kan een logboek bijhouden waarin de frequentie en
mate van inspanning wordt genoteerd; voor het kwantifi ceren
van het inspanningsgevoel wordt gebruik gemaakt van de Borgschaal
(zie bijlage 4.13).
Om te beoordelen of het behaalde effect blijvend is en om te bepalen
of de patiënt nieuwe gezondheidsproblemen ondervindt,
kan een controleafspraak
gemaakt worden. Indien nodig wordt aansluitend aan de controleafspraak
de therapie vervolgd.
II.V Afsluiting, verslaglegging en verslaggeving
Indien de behandeldoelen zijn gerealiseerd (bereikt) of indien de
fysiotherapeut van mening is dat fysiotherapie geen toegevoegde
waarde meer heeft, wordt de behandeling afgesloten. De behandeling
wordt eveneens afgesloten indien de inschatting van
de fysiotherapeut is dat de patiënt de doelstellingen zelfstandig
kan bereiken (zonder therapeutische begeleiding). De fysiotherapeut
informeert de verwijzer tussentijds, maar in ieder geval
na het beëindigen van de behandelperiode over onder andere de
(individueel vastgestelde) behandeldoelen, het behandelproces
en de behandelresultaten.
De fysiotherapeut schrijft het eindverslag naar de huisarts c.q.
verwijzer conform de KNGF-richtlijn ‘Informatieverstrekking
Huisarts’. Voor de inhoud van de verslaglegging verwijst de
werkgroep naar de KNGF-richtlijn ‘Fysiotherapeutische Verslaglegging’.
De werkgroep beveelt aan te vermelden of volgens
de richtlijn is behandeld, op welke punten is afgeweken en
waarom, en of er afspraken zijn gemaakt voor een controlebehandeling.
Dankwoord
Voor de totstandkoming van deze KNGF-richtlijn is een bijzonder
woord van dank op zijn plaats aan de Parkinson Patiënten Vereniging,
het NPi en aan de leden van de werkgroep tweede kring:
mevrouw C. van der Bruggen-de Vries, mevrouw A. Coerts, mevrouw
Y. van den Elzen-Pijnenburg, de heer dr. L. Goudswaard,
mevrouw dr. Y Heerkens, de heer dr. J.J. van Hilten, de heer dr.
R. Koopmans, de heer dr. G. Kuijpers, de heer dr. G. Kwakkel,
mevrouw dr. A. Nieuwboer, mevrouw dr. M.M. Samson, de heer
dr. K.P.M. van Spaendonck, de heer dr. J.D. Speelman mevrouw
S. Vernooy en de heer dr. F. Vreeling.
10 V-19/2006